INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 1 września 2021 r.) uzupełniony pismem z 15 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.) na wezwanie Organu z 3 listopada 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.587.2021.1.KP (doręczone Stronie 6 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
1 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 15 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.) na wezwanie Organu z 3 listopada 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.587.2021.1.KP (doręczone Stronie 6 listopada 2021 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
(…) Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT (podatek od towarów i usług)). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki.
Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zrealizowała projekt o nazwie „(…)” (dalej: Projekt), który zakładał budowę kompleksu zlokalizowanego w miejscowości (…), w gminie (…). Kompleks składa się z parku (…), restauracji oraz (…) i jest odwiedzany przez ponad 1 mln osób rocznie.
Głównym etapem Projektu była budowa parku „(…)” (dalej: (…)). Otwarcie Parku (…) nastąpiło w (…) 2020 r.
Głównym elementem Parku (…) są baseny kąpielowe o różnych głębokościach, wielkościach, zróżnicowanej temperaturze wody, czy specyficznych cechach, takich jak: zawierające tzw. sztuczną falę czy wodę siarczkowo-siarkowodorową. Znajdujące się na terenie Parku (…) zjeżdżalnie czy sauny stanowią jedynie towarzyszącą basenom infrastrukturę, która pełni funkcję dodatkowej atrakcji wodnej.
Park (…) stanowi największy zadaszony park (…) w Europie w postaci rajskiej wyspy, składający się z:
· 32 zjeżdżalni,
· 19 basenów (w tym, m.in. basenów termalnych, witalnych, solankowych, z wodą siarczkowo- siarkowodorową),
· strefy saun, która obejmuje 13 saun z różnych stron świata oraz 2 łaźnie parowe,
· strefy gastronomicznej składającej się z restauracji oraz koktajl barów,
· strefy (…), która oferuje w szczególności różnego rodzaju zabiegi na twarz i ciało oraz masaże.
W ramach Parku (…) (…) wyodrębnione zostały trzy strefy:
· Strefa (…) , która składa się ze: zjeżdżalni, basenów oraz strefy gastronomicznej;
· Strefa (…), która składa się z: basenów, (…) oraz strefy gastronomicznej;
· Strefa (…), która obejmuje sauny i łaźnie,
- dalej łącznie jako: Strefy.
Wstęp do Parku (…) jest możliwy na podstawie zakupionego biletu (dalej: Bilet) (również w formie vouchera). Zakupu Biletu można dokonać Online lub na miejscu w kasie biletowej Parku (…). Rodzaj i cena Biletu uzależniona jest od wieku, wybranej Strefy ((…), (…), (…)) oraz dnia wizyty.
Cena Biletu obejmuje wejście do wybranych Stref Parku (…) (tj. (…), (…), (…)) oraz korzystanie z atrakcji każdej z nich (baseny, zjeżdżalnie, sauny). Cena Biletu nie obejmuje natomiast zabiegów w (…) oraz produktów sprzedawanych w restauracjach i sklepach znajdujących się na terenie Parku (…).
Zasady zakupu Biletów online określa „Regulamin sprzedaży Online biletów wstępu” (dalej: Regulamin). Zgodnie z jego zapisami, zakupu Biletu mogą dokonać: osoba fizyczna (w tym konsument), osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną (dale łącznie jako: Klient).
Zgodnie z Regulaminem, zakup Biletu Online jest możliwy poprzez indywidualny panel administracyjny dostępny po dokonaniu rejestracji i zalogowaniu się do udostępnionego przez Spółkę internetowego systemu sprzedaży (dalej: Internetowy System Sprzedaży),
Proces zakupu Biletu składa się z następujących etapów:
- wyboru terminu/terminów na który/-e Bilet jest zakupywany,
- wyboru ilości Biletów,
- wyboru wariantu cenowego Biletów,
- wyboru zakresu usług jakie mają być dostępne Klientowi na terenie Parku (…) na podstawie Biletu,
- uzupełnienia danych Klienta: imię, nazwisko, numer telefonu, adres e-mail oraz innych wyświetlonych w postaci pól z wymogiem uzupełnienia treści,
- wyboru formy płatności za bilety: przelew online (za pośrednictwem operatora płatności, brak możliwości zapłaty w formie przelewu tradycyjnego), karta płatnicza lub inne wskazane w Internetowym Systemie Sprzedaży,
- zaakceptowania Regulaminu, polityki prywatności oraz regulaminu Parku (…),
- złożenia przez Klienta zamówienia online,
- dokonania zapłaty za zamówienie za pośrednictwem internetowego systemu płatności prowadzonego przez operatora płatności online (…) (dalej odpowiednio: Internetowy System Płatności i Podmiot pośredniczący),
- otrzymania przez Klienta potwierdzenia realizacji transakcji w postaci informacji wysłanej na podany przez Klienta podczas zakupu adres e-mail.
Warunkiem zakupu Biletu zamówionych przez Klienta za pośrednictwem Internetowego Serwisu Sprzedaży jest zapłata wskazanej w podsumowaniu zamówienia ceny całkowitej za Bilet (Bilety) poprzez płatność online.
Płatność ta odbywa się za pośrednictwem Internetowego Systemu Płatności. Klient w celu zapłaty za Bilet zostaje automatycznie przekierowany do Internetowego Systemu Płatności i od tego momentu ma 10 minut na skuteczne sfinalizowanie transakcji.
Internetowy System Sprzedaży zapewnia następujące możliwości płatności online (przy użyciu Internetowego Systemu Płatności) w formie bezgotówkowej:
-
Zapłata przelewem internetowym (tzw. szybki przelew),
-
Zapłata przy użyciu karty płatniczej,
-
Zapłata BLIKiem.
Każda ze wskazanych powyżej metod płatności odbywa się za pośrednictwem banku i rachunku bankowego Klienta, co oznacza, iż następuje ona w formie bezgotówkowej.
Poniżej krótki opis każdej z dostępnych dla Klientów metod płatności:
Ad 1
W przypadku zapłaty przelewem internetowym, Klient po wyborze tej opcji płatności w Internetowym Systemie Sprzedaży, zostaje przekierowany na stronę wybranego przez siebie banku, w którym posiada rachunek bankowy oraz dokonuje przelewu ze swojego rachunku bankowego na wskazany rachunek Podmiotu pośredniczącego.
Ad 2
Zapłata przy użyciu karty płatniczej (debetowej/kredytowej) polega na podaniu danych karty (numer karty, dane właściciela oraz kod CW), w wyniku czego środki zostają pobrane z rachunku bankowego Klienta, do którego jest przypisana dana karta i przekazane na rachunek bankowy Podmiotu pośredniczącego.
Ad 3
BLIK jest to system płatności mobilnych, który za pomocą bankowej aplikacji mobilnej, udostępnia szybkie płatności przy użyciu (…). Płatność w tej formie odbywa się poprzez aplikację banku Klienta i wpisanie kodu BLIK do panelu transakcyjnego, w wyniku czego środki zostają przekazane z rachunku bankowego Klienta na rachunek bankowy Podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie brak jest możliwości dokonania zapłaty za Bilety zakupione poprzez Internetowy System Sprzedaży gotówką.
Środki wpłacane przez Klientów trafiają na rachunek Spółki otwarty w Podmiocie pośredniczącym, a następnie są przekazywane na rachunek bankowy Spółki, w oparciu o zasady wskazane w umowie zawartej między Wnioskodawcą a Podmiotem pośredniczącym.
Spółka będzie posiadała ewidencję, na podstawie której możliwe będzie „powiązanie” poszczególnych płatności dokonanych przez Klientów ze zdarzeniami/czynnościami, w związku z którymi płatności te zostały dokonane.
Niniejszy wniosek obejmuje swoim zakresem zakup Biletów online przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: Osoba fizyczna) przy użyciu Internetowego Systemu Sprzedaży.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):
- Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Park (…) nie stanowi „parku rozrywki”, na potrzeby udzielenia odpowiedzi na zadane poniżej pytanie nr 2 (zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 Załącznika oraz § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) Rozporządzenia)?
- Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka nie będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży Biletów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pośrednictwem Internetowego Systemu Sprzedaży, przy zastosowaniu kas rejestrujących?
Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku):
- Zdaniem Wnioskodawcy, Park (…) nie stanowi „parku rozrywki”, na potrzeby udzielenia odpowiedzi na zadane poniżej pytanie nr 2 (zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 Załącznika oraz § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) Rozporządzenia).
- Zdaniem Wnioskodawcy Spółka nie będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży Biletów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pośrednictwem Internetowego Systemu Sprzedaży, przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Mając treść wezwania Spółka wyjaśnia, że pytania przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej (dalej: Wniosek) są ze sobą ściśle związane i mają na celu ustalenie, czy Park (…) jest podmiotem będącym/nie będącym „parkiem rozrywki” i w konsekwencji, czy Spółka zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji sprzedaży biletów przy zastosowaniu kas rejestrujących, a więc czy w odniesieniu do Spółki zastosowanie znajduje § 4 ust. 1 pkt 2 lit. I) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519 ze zm.; dalej: Rozporządzenie). Innymi słowy, uzyskanie informacji, czy Park (…) stanowi w istocie park rozrywki w rozumieniu Rozporządzenia oraz ustawy o VAT (Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685; dalej: ustawa o VAT), jest istotne wyłącznie w celu ustalenia swoich obowiązków w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas fiskalnych. Spółka oświadcza, że odpowiedź na to pytanie jest jej niezbędna wyłącznie w tym kontekście. Tym samym, odpowiedź na pytanie nr 1 jest dla Spółki istotna w kontekście ustalenia jej praw i obowiązków wynikających z zastosowania obowiązku/zwolnienia z fiskalizacji sprzedaży za pomocą kas. Jest to bowiem kryterium podmiotowe zastosowania omawianego zwolnienia.
Wyjaśniając, Spółka - jako przykład - pragnie wskazać, że niniejsza sprawa jest analogiczna do spraw, w których podatnicy: (i) pytają o kwalifikację, czy w opisanym stanie faktycznym dany podmiot spełnia kryteria uznania go za podatnika VAT, a następnie (ii) pytają o sposób opodatkowania przedstawionej transakcji na gruncie VAT. Jest to sposób ustalenia strony podmiotowej oraz przedmiotowej danego obowiązku, czy też uprawnienia. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej oczywiście rozpatruje tego typu wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych. W niniejszej sprawie Spółka analogicznie zadaje pytanie, czy Park (…) należy uznać za park rozrywki na gruncie Rozporządzenia oraz ustawy o VAT i w konsekwencji tego ustalenia, czy sprzedaż biletów może korzystać ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie rejestrującej.
Tym samym, w ocenie Spółki oba zadane we wniosku pytania dotyczą określenia zakresu jej praw, czy też obowiązków, wynikających z przepisów podatkowych.
Ad 1
Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) Rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
W ocenie Wnioskodawcy, Spółka wykonując działalność, o której mowa w opisie stanu faktycznego, nie prowadzi parku rozrywki, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie Rozporządzenia. Przepisy o VAT (tj. zarówno ustawa VAT, jak i Rozporządzenie) nie zawierają definicji zarówno wesołego miasteczka, jak i parku rozrywki. Wobec tego, należy odwołać się do definicji tych pojęć zawartych w słowniku języka polskiego.
Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (…) wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele, strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się, że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice.
Biorąc pod uwagę zakres usług świadczonych przez Spółkę w ramach Parku (…), należy uznać, iż nie stanowi on parku rozrywki. W ramach infrastruktury Parku (…), nie będą bowiem w szczególności znajdowały się żadne karuzele, kolejki czy strzelnice.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje świadczenia polegające na udostępnieniu całego kompleksu rekreacyjnego, gdzie w ramach jednego biletu wstępu można skorzystać przede wszystkim z basenów, ale również z towarzyszącej im infrastrukturze w postaci saun czy zjeżdżalni.
Jednakże głównym elementem Parku (…) są baseny kąpielowe o różnych głębokościach, wielkościach, zróżnicowanej temperaturze wody czy specyficznych cechach, takich jak: zawierające tzw. sztuczną falę czy wodę siarczkowo-siarkowodorową. Znajdujące się na terenie Parku (…) zjeżdżalnie czy sauny stanowią jedynie towarzyszącą basenom infrastrukturę, która pełni funkcję dodatkowej atrakcji wodnej dla Klientów.
W ocenie Wnioskodawcy, Park (…) wypełnia definicję aquaparku zawartą w Słowniku Języka Polskiego. W myśl tej definicji, przez park (…) (aquapark) należy rozumieć obiekt rekreacyjny złożony z wielu wodnych atrakcji, np. zjeżdżalni, sauny, trampoliny, sztucznej rzeki. Przez rekreacje należy natomiast, zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Języka Polskiego, rozumieć ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mająca służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu.
Z powyższego wynika zatem, że Park (…) w myśl powyższych słownikowych definicji, należy traktować jako obiekt rekreacyjny, złożony z wodnych atrakcji, w tym w szczególności z różnego rodzaju atrakcji oraz pozostałej infrastruktury.
W ocenie Spółki Park (…) w kontekście przepisów ustawy o VAT i Rozporządzenia traktować na równi z innymi stacjonarnymi podmiotami prowadzącymi działalność w obszarze aktywności wodnej (np. basenami). Użyte w Rozporządzeniu określenie park rozrywki ma w ocenie Spółki odniesienie do tzw. przenośnych parków rozrywki/wesołych miasteczek, których naturą jest okresowa i krótkoterminowa działalność w danym mieście (nie mają one charakteru stacjonarnego). Wobec powyższego, w ocenie Spółki Park (…), w ramach którego Spółka świadczy usługi wstępu, nie będzie stanowił parku rozrywki w rozumieniu przepisów ustawy VAT oraz Rozporządzenia.
Ad 2
Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca nałożył na podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: Ewidencjonowanie). Wprowadzenie takiej szczególnej formy ewidencji podyktowane było koniecznością zapewnienia odpowiedniej kontroli obrotów realizowanych na rzecz takich podmiotów (generalnie, brak jest bowiem obowiązku ich dokumentowania za pomocą faktur).
Obowiązek Ewidencjonowania ww. obrotów nie ma jednak charakteru bezwzględnego. W Rozporządzeniu zwolnień wskazany został bowiem katalog transakcji/sytuacji, w odniesieniu do których podatnicy nie mają obowiązku Ewidencjonowania.
Zgodnie z § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do Rozporządzenia, zwolniono z obowiązku Ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2021 r., świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli:
-
świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub SKOK (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w SKOK, której jest członkiem), a
-
z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana.
W przypadku łącznego spełnienia ww. przesłanek, brak jest obowiązku Ewidencjonowania danej sprzedaży. W opinii Wnioskodawcy, z sytuacją taką mamy do czynienia w przypadku sprzedaży Biletów, które uprawniają do skorzystania ze świadczonych przez Spółkę usług w zakresie wstępu do Parku (…), na rzecz osób fizycznych za pośrednictwem Internetowego Systemu Sprzedaży, gdyż w takim przypadku spełnione będą oba ww. warunki (vide dalsze uwagi).
Warunek 1
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych Biletów za pośrednictwem Internetowego Systemu Sprzedaży, za spełniony należy w pierwszej kolejności uznać warunek dokonania zapłaty przez osoby fizyczne w formie bezgotówkowej.
Jak bowiem wskazano, osoby fizyczne mają możliwość dokonania płatności za zamówione Bilety, przy wykorzystaniu jednej z następujących metod płatności:
a) zapłata przelewem internetowym,
b) zapłata przy użyciu karty płatniczej,
c) zapłata BLIKiem.
W każdym z ww. przypadków zapłata następuje w formie bezgotówkowej, a wpłacone środki pieniężne ostatecznie trafiają na rachunek bankowy Spółki. Wykluczona jest tym samym jakakolwiek możliwość ich otrzymania przez Wnioskodawcę w formie gotówkowej.
Zatem, warunek otrzymania przez Spółkę płatności za pośrednictwem banku (poczty, SKOK) należy uznać za spełniony. Nie ma przy tym znaczenia, że płatności są realizowane za pośrednictwem podmiotu świadczącego usługi w zakresie obsługi płatności bezgotówkowych, tj. Podmiotu pośredniczącego. Wynika to stąd, że otrzymanie środków pieniężnych przez Spółkę nie bezpośrednio od Klientów, ale od Podmiotów pośredniczących nie jest okolicznością, która powodowałaby, że spełniony przestaje być warunek otrzymania zapłaty za pośrednictwem banku. Stanowisko takie jest jednoznacznie potwierdzane przez organy podatkowe.
Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca pragnie przywołać przykładowe interpretacje indywidualne wydane z upoważnienia Ministra Finansów:
· interpretację indywidualną z 13 kwietnia 2015 r. (sygn. IPPP2/4512-19/15-2/IZ), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał m in., że:
„W ocenie tut. Organu płatność dokonana w systemie PayU lub PayPal z uwagi na to, że jest dokonywana z konta nabywcy poprzez system płatności PayU lub PayPal na konto bankowe Wnioskodawcy spełnia przesłankę do uznania, że została dokonana za pośrednictwem banku.”
· interpretację indywidualną z 26 lutego 2015 r. (sygn. IPPP2/443-1242/14-2/RR), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał m in., że:
„(`(...)`) jak wskazano we wniosku, dostawa towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej następuje w formie sprzedaży wysyłkowej, a przyjętym sposobem zapłaty przez kupującego za zakupiony towar jest płatność za pośrednictwem poczty, banku, na rachunek bankowy Wnioskodawcy oraz płatności elektroniczne (przelew bankowy na konto, płatność kartą płatniczą za pośrednictwem serwisu PayU). W odniesieniu do każdej powyższej formy płatności za towar Wnioskodawca prowadzi ewidencję, z której wynika, jakiej konkretnie transakcji wpłata dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres). Wnioskodawca ma zatem możliwość każdorazowej identyfikacji danych nabywcy przy każdej dokonanej sprzedaży (w tym jego imienia i nazwiska oraz adresu).
W odniesieniu do płatności poprzez systemy płatnicze on-line (tutaj PayU) Organ zauważa, że taka forma płatności, ponieważ dokonywana jest z konta nabywcy przedmiotowych towarów na konto bankowe Wnioskodawcy, spełnia przesłankę do uznania, że została dokonana za pośrednictwem banku. Przemawia za tym również wykładnia celowościowa, ponieważ obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana. Natomiast w opisanym przypadku każda sprzedaż „pozostawia po sobie ślad” w postaci wpływu na konto Wnioskodawcy w związku z wcześniejszą sprzedażą. Także wpłaty dokonywane bezpośrednio przez klientów oraz wpłaty pobraniowe dokonywane przez operatora logistycznego (…..pl bądź Poczta Polska) za dostarczone przesyłki, wpływają bezpośrednio na firmowe konto bankowe Wnioskodawcy, a zatem również te formy płatności spełniają przesłankę do uznania, że zostały dokonane za pośrednictwem banku”.
Podobne stanowisko zostało również zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie m.in. w interpretacjach indywidualnych z:
· 30 września 2015 r. (IPPP2/4512-695/15-2/KOM);
· 7 lipca 2015 r. (sygn. IPPP2/4512-336/15-6/BH);
· z 19 maja 2015 r. (sygn. IPPP2/4512-128/15-6/RR).
W związku z powyższym, należy uznać za spełniony warunek dokonania płatności za pośrednictwem banku (SKOK, poczty), gdy płatność jest realizowana za pośrednictwem Podmiotu pośredniczącego.
Z punktu widzenia możliwości zastosowania analizowanego zwolnienia z Ewidencjonowania kluczowe jest bowiem, aby ostatecznie należności z tytułu sprzedaży trafiały na rachunek bankowy Spółki („pozostawiając w ten sposób ślad” w postaci wpływu na rachunek bankowy sprzedawcy), co będzie miało miejsce we wszystkich sytuacjach przedstawionych w opisie stanu faktycznego. Żadna kwota należna Spółce, w związku ze sprzedażą na rzecz osób fizycznych Biletów, nie trafia bowiem do Wnioskodawcy w formie gotówki. W rezultacie, we wszystkich ww. sytuacjach za spełniony należy uznać warunek nr 1) dotyczący metody płatności, konieczny do zastosowania zwolnienia z obowiązku Ewidencjonowania sprzedaży.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku płatności realizowanych z wykorzystaniem metod przedstawionych w opisie stanu faktycznego, realizowanych w okolicznościach tam opisanych, za spełniony należy uznać warunek, w postaci „zapłaty dokonanej w całości za pośrednictwem banku”. Spółka otrzymuje bowiem płatności wyłącznie za pośrednictwem banku, na jej rachunek bankowy (ewentualnie rachunek w SKOK). Tym samym, spełniony jest pierwszy z warunków koniecznych do skorzystania ze zwolnienia z Ewidencjonowania.
Warunek 2
Drugą z przesłanek, której spełnienie warunkuje możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku Ewidencjonowania jest to, aby z ewidencji i dowodów dokumenujących zapłatę jednoznacznie wynikało, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego, dokumenty posiadane przez Spółkę pozwalają na „powiązanie” danej płatności dokonanej przez osobę fizyczną ze zdarzeniem/czynnością, w związku z którą jest ona dokonana, tj. z dokonaniem przez osobę fizyczną zakupu Biletu. Tym samym, możliwe jest jednoznaczne przyporządkowanie poszczególnych płatności do zdarzeń, w związku z którymi będą one miały miejsce. Stąd, w sytuacjach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, za spełniony należy również uznać drugi z warunków wymaganych dla zastosowania zwolnienia z Ewidencjonowania.
Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że z uwagi na to, iż Park (…) nie stanowi parku rozrywki w rozumieniu Rozporządzenia (jak wskazano w stanowisku do pyt. 1 niniejszego wniosku), w omawianych okolicznościach nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. I Rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnień z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku sprzedaży Biletów online za pośrednictwem Internetowego Systemu Sprzedaży na rzecz osób fizycznych, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do ich Ewidencjonowania w oparciu o § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do Rozporządzenia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.); dalej zwana ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.
Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.
Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).
Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (ust. 2 § 2 rozporządzenia).
I tak, w części II załącznika do rozporządzenia - w poz. 37 wskazano jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.
Jednakże, niektóre usługi zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia.
Na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:
· zapłata za wykonane świadczenie w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
· z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
· przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.
Niewystąpienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki. Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zrealizowała projekt o nazwie „(…)” (Projekt), który zakładał budowę kompleksu. Kompleks składa się z parku (…), restauracji oraz (…). Głównym elementem Parku (…) są baseny kąpielowe o różnych głębokościach, wielkościach, zróżnicowanej temperaturze wody, czy specyficznych cechach, takich jak: zawierające tzw. sztuczną falę czy wodę siarczkowo-siarkowodorową. Znajdujące się na terenie Parku (…) zjeżdżalnie czy sauny stanowią jedynie towarzyszącą basenom infrastrukturę, która pełni funkcję dodatkowej atrakcji wodnej. Park (…) stanowi największy zadaszony park w Europie w postaci rajskiej wyspy, składający się z: 32 zjeżdżalni, 19 basenów (w tym, m.in. basenów termalnych, witalnych, solankowych, z wodą siarczkowo- siarkowodorową), strefy saun, która obejmuje 13 saun z różnych stron świata oraz 2 łaźnie parowe, strefy gastronomicznej składającej się z restauracji oraz koktajl barów, strefy (…), która oferuje w szczególności różnego rodzaju zabiegi na twarz i ciało oraz masaże. W ramach Parku (…) wyodrębnione zostały trzy strefy: Strefa (…), która składa się ze: zjeżdżalni, basenów oraz strefy gastronomicznej; Strefa (…), która składa się z: basenów, (…) oraz strefy gastronomicznej; Strefa (…), która obejmuje sauny i łaźnie (Strefy). Wstęp do Parku (…) jest możliwy na podstawie zakupionego biletu (Bilet) (również w formie vouchera). Zakupu Biletu można dokonać Online lub na miejscu w kasie biletowej Parku (…). Rodzaj i cena Biletu uzależniona jest od wieku, wybranej Strefy ((…), (…), (…)) oraz dnia wizyty. Cena Biletu obejmuje wejście do wybranych Stref Parku (…) (tj. (…), (…), (…)) oraz korzystanie z atrakcji każdej z nich (baseny, zjeżdżalnie, sauny). Cena Biletu nie obejmuje natomiast zabiegów w (…) oraz produktów sprzedawanych w restauracjach i sklepach znajdujących się na terenie Parku (…). Zasady zakupu Biletów online określa „Regulamin sprzedaży Online biletów wstępu” (Regulamin). Zgodnie z jego zapisami, zakupu Biletu mogą dokonać: osoba fizyczna (w tym konsument), osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną (Klient). Zgodnie z Regulaminem, zakup Biletu Online jest możliwy poprzez indywidualny panel administracyjny dostępny po dokonaniu rejestracji i zalogowaniu się do udostępnionego przez Spółkę internetowego systemu sprzedaży (Internetowy System Sprzedaży). Warunkiem zakupu Biletu zamówionych przez Klienta za pośrednictwem Internetowego Serwisu Sprzedaży jest zapłata wskazanej w podsumowaniu zamówienia ceny całkowitej za Bilet (Bilety) poprzez płatność online. Internetowy System Sprzedaży zapewnia następujące możliwości płatności online (przy użyciu Internetowego Systemu Płatności) w formie bezgotówkowej: zapłata przelewem internetowym (tzw. szybki przelew), zapłata przy użyciu karty płatniczej, zapłata BLIKiem. Każda ze wskazanych powyżej metod płatności odbywa się za pośrednictwem banku i rachunku bankowego Klienta, co oznacza, iż następuje ona w formie bezgotówkowej. Spółka będzie posiadała ewidencję, na podstawie której możliwe będzie „powiązanie” poszczególnych płatności dokonanych przez Klientów ze zdarzeniami/czynnościami, w związku z którymi płatności te zostały dokonane. Niniejszy wniosek obejmuje swoim zakresem zakup Biletów online przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (Osoba fizyczna) przy użyciu Internetowego Systemu Sprzedaży.
Wnioskodawca ma wątpliwości czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Park (…) nie stanowi „parku rozrywki”, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) Rozporządzenia oraz czy Spółka nie będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży Biletów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pośrednictwem Internetowego Systemu Sprzedaży, przy zastosowaniu kas rejestrujących, w oparciu o § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do Rozporządzenia.
W odpowiedzi na zadane pytania w pierwszej kolejności należy wskazać, że § 4 rozporządzenia zawiera katalog czynności, do których nie mają zastosowania zwolnienia przedmiotowe, podmiotowe oraz podmiotowo-przedmiotowe. Oznacza to, że podatnik dokonujący czynności wymienionych w ww. przepisie nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej, o których mowa w ww. rozporządzeniu. Wyłączenie to dotyczy jednak konkretnych wskazanych przez ustawodawcę czynności.
Jak już wyżej wskazano, § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) rozporządzenia stanowi, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Zauważyć należy, że ustawodawca w tym przepisie przy identyfikowaniu usług, które nie są zwolnione z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej bez względu na osiągane obroty, nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych. Również brak jest definicji ww. pojęć w przepisach ustawy jak również w rozporządzeniach wydanych do niej. Należy zatem dokonać wykładni językowej terminów wyżej przytoczonych.
Słownik Języka Polskiego definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, zaś Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”. W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele, strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren na którym zgromadzony jest sprzęt.
Z powyższych definicji można wywieść, że „park rozrywki” to miejsce, teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje, sprzęt z którego można korzystać. Zatem pojęcie „park rozrywki” trzeba rozumieć jako miejsce zarówno otwarte, jak i zamknięte, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki. Bez znaczenia, jak wynika z powyższych definicji jest czas, w którym „park rozrywki” jest otwarty, tzn. czy działa całorocznie, czy też jest to działalność sezonowa. W związku z powyższym nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że określenie park rozrywki ma odniesienie do tzw. przenośnych parków rozrywki/wesołych miasteczek, których naturą jest okresowa i krótkoterminowa działalność w danym mieście (nie mają one charakteru stacjonarnego).
Należy również wskazać, że zgodnie z Słownikiem Języka Polskiego PWN aquapark to kompleks rekreacyjny z basenami, zjeżdżalniami, saunami. Tym samym, można wywieść, że agupark to teren na którym znajduje się infrastruktura, tj. określone atrakcje, które służą m.in. wypoczynkowi, odprężeniu. Tym samym, aquapark to również miejsce, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki.
Odnośnie wstępu, należy wskazać, że słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu jako „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Ze wstępem związane jest też określenie świadczenia (typowe dla danego obiektu) np. w przypadku parku rozrywki jest to możliwość korzystania z określonych urządzeń.
W świetle powyższego pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu lub opłaty. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca, obszary ogrodzonego czy pomieszczenia. Ze wstępem związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń czy udostępnionych atrakcji, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.
Mając powyższe na względzie, w ocenie Organu, w przedstawionych okolicznościach sprawy Park (…), należy traktować, jako park rozrywki, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) rozporządzenia. W związku z udostępnianiem danej atrakcji za opłatą wnoszoną przez osoby zainteresowane skorzystaniem z nich, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki. Jak wskazano wyżej „park rozrywki” trzeba rozumieć szeroko, jako miejsce zarówno otwarte, jak i zamknięte, gdzie można korzystać z oferowanej infrastruktury, która służy ogólnie mówiąc odprężeniu, wypoczynkowi. Ze wstępem natomiast związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). Jak wskazał Wnioskodawca Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje świadczenia polegające na udostępnieniu całego kompleksu rekreacyjnego, gdzie w ramach jednego biletu wstępu można skorzystać przede wszystkim z basenów, ale również z towarzyszącej im infrastruktury w postaci saun czy zjeżdżalni.
Zatem wskazać należy, że w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie wstępu do parku rozrywki jakim jest park (…) – na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych – zastosowanie znajdzie przepis § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) rozporządzenia zgodnie z którym, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
W konsekwencji stwierdzić należy, że Spółka dokonując czynności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l) rozporządzenia nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej w stosunku do tych czynności, w oparciu o § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do Rozporządzenia.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że tylko dwie z nich nr IPPP2/4512-695/15-2/KOM i nr IPPP2/4512-336/15-6/BH dotyczyły obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług wstępu do parku rozrywki, pozostałe zaś dotyczyły innych czynności np. dostawy towarów w systemie wysyłkowym albo dostawy gier na różnych nośnikach danych. Mimo tego, że dwie wskazane przez Wnioskodawcę interpretacje odnoszą się do sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki należy nadmienić, że zostały wydane w innym stanie prawnym tj. przed wejściem w życie przepisu § 4 ust. 1 pkt 2 lit. l), który został wprowadzony w życie Rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących i który zaczął obowiązywać od dnia 1 stycznia 2018 r. A zatem interpretacje te nie mogą wpłynąć na niniejsze rozstrzygnięcie Organu.
Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.