Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Jej działalność polega na handlu styropianem, co obejmuje nabywanie towarów od polskich producentów lub dostawców oraz ich odsprzedaż końcowym nabywcom na terenie Unii Europejskiej. Towary są wysyłane bezpośrednio z Polski do odbiorcy w innym państwie członkowskim UE. Spółka organizuje transport, wybierając odpowiednie przedsiębiorstwo transportowe, które zajmuje się odbiorem i dostawą towaru. Dostawcy Spółki podawany jest polski numer identyfikacji podatkowej (NIP), który służy do rejestracji transakcji wewnątrzwspólnotowych. Końcowy odbiorca, będący zarejestrowanym podatnikiem VAT w innym państwie członkowskim UE, przekazuje Spółce swój numer identyfikacyjny VAT UE. Organ podatkowy uznał, że w związku z dostawą towarów na rzecz końcowego odbiorcy z UE, Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i jest zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług w Polsce.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 października 2021 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 18 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dokonywanych transakcji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2021 r. (wpływ 29 listopada 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), który dodatkowo dokonał rejestracji jako podatnik VAT UE na terenie Polski i posiada numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez Polskę (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”).
Przedmiotem Państwa działalności jest handel styropianem, a model działalności opiera się na wyszukiwaniu polskich producentów lub dostawców styropianu, od których Wnioskodawca nabywa towary, a następnie odsprzedaje je z odpowiednią marżą do końcowych nabywców na terenie Unii Europejskiej.
Aktualnie dokonujecie Państwo dostaw w oparciu o wskazane warunki:
Ryzyko przypadkowej utraty kupowanego towaru przechodzi na Spółkę w momencie odbioru z magazynu producenta/pierwszego dostawcy, natomiast przez „zorganizowanie transportu” Spółka rozumie wybór przedsiębiorstwa świadczącego usługi transportowe, zlecenie odbioru kupowanego przez siebie towaru, zlecenie wykonania usługi transportu towaru do końcowego odbiorcy na terenie Unii Europejskiej, otrzymanie faktury za transport oraz opłacenie jej. Przedsiębiorstwo wykonujące usługę transportową działa na rzecz Spółki.
W przypadku dostawy towaru do odbiorcy końcowego własność towaru i ryzyko przypadkowej jego utraty przechodzi na nabywcę dopiero w momencie dostawy towaru do jego magazynu.
W transakcjach, które zostały opisane powyżej producent lub pierwszy w łańcuchu dostawca jest czynnym zarejestrowanym na terytorium Polski podatnikiem VAT, Spółka kupując towar podaje mu numer identyfikacji podatkowej, który wykorzystała rejestrując się w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (polski NIP).
W przypadku transakcji pomiędzy Spółką, a końcowym odbiorcą Spółka rozlicza je i będzie rozliczać jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów - dochodzi do przemieszczenia towarów między poszczególnymi państwami Unii Europejskiej, nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, który dla celów rozliczeń podaje Spółce swój ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez inne niż Polska państwo członkowskie.
W uzupełnieniu wniosku, wskazaliście Państwo, że towary są/będą wysyłane przez Państwa do końcowego odbiorcy z Unii Europejskiej bezpośrednio z terytorium Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Ponadto wskazaliście, że pytacie o uznanie transakcji dokonanej na rzecz końcowego odbiorcy z UE za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”, w kontekście obowiązku/braku obowiązku rozliczenia w Polsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wysyłka lub transport, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT powinny zostać przypisane do dostawy dokonywanej przez Spółkę na rzecz końcowego odbiorcy, tj. czy Spółka dokonuje wówczas wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów?
Państwa stanowisko w sprawie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Państwa zdaniem, w związku z dostawą towarów dokonaną na rzecz końcowego odbiorcy z UE jesteście/będziecie zobowiązani do rozliczenia na terytorium Polski podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.
W ocenie Spółki, w związku z tym, że występujecie w roli podmiotu pośredniczącego, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy o VAT, a jednocześnie podajecie swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez Polskę, tj. państwo, z którego towary są wysyłane lub transportowane, to na podstawie art. 22 ust. 2c ustawy o VAT wysyłkę lub transport należy przypisać wyłącznie dostawie dokonywanej przez Spółkę, co oznacza, że sprzedając kupowany przez siebie towar dokonuje ona wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz odbiorcy końcowego.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Jednakże stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Zgodnie z ust. 2b wskazanego artykułu w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego, jednak stosownie do ust. 2c w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 2d ustawy o VAT przez podmiot pośredniczący rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Mając na względzie powyżej wskazane przepisy, jak również opisany stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że towary będące przedmiotem obrotu są transportowane z terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej (Polski) na terytorium innego z państw członkowskich, przy czym towary te są transportowane wprost z terytorium Polski.
Oznacza to, że niezależnie od ustalonych przez wszystkie trzy strony łańcucha dostaw warunki poszczególnych transakcji, jeśli Spółka jako podmiot pośredniczący, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy o VAT, poda producentowi lub pierwszemu dostawcy polski numer identyfikacji podatkowej, który wykorzystała do rejestracji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (polski NIP), to przyjmuje się, że wysyłka lub transport powinny być przyporządkowane jedynie dostawie dokonywanej przez Spółkę na rzecz ostatniego w łańcuchu odbiorcy z innego niż Polska państwa członkowskiego i że jest to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Jednocześnie, przez państwo członkowskie - rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej (art. 2 pkt 2 ustawy).
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Jak stanowi art. 13 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy). Natomiast miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).
Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.
Zgodnie z art. 22 ust. 2b ustawy, w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy, przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Jak stanowi art. 22 ust. 2c ustawy, w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy, dodanym przez art. 1 pkt 2 lit. a ustawy z 11 sierpnia 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1626) zmieniającej nin. ustawę 1 października 2021 r. - w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:
poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Zatem gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, art. 22 ust. 2b ustawy wprowadza domniemanie, że wówczas transakcją „ruchomą” jest transakcja dostawy dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Przy czym, w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Jednocześnie art. 22 ust. 2a i 2b ustawy nie ma zastosowania w przypadku, gdy podmiotem organizującym transport jest pierwszy lub ostatni podmiot w łańcuchu dostaw. W sytuacji gdy za transport towarów odpowiedzialny jest pierwszy dostawca, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Natomiast w przypadku gdy za transport odpowiedzialny jest ostatni nabywca, transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej na rzecz tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).
Z treści wniosku wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT UE na terenie Polski (posiadacie numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany w Polsce).
Zajmujecie się Państwo handlem styropianem, tj. nabywacie towary od polskich producentów lub dostawców styropianu, a następnie odsprzedajecie te towary do końcowych nabywców na terenie Unii Europejskiej. Towary są/będą wysyłane przez Państwa bezpośrednio z terytorium Polski do końcowego odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Kupując towar, podajecie Państwo producentowi lub pierwszemu w łańcuchu dostawcy numer identyfikacji podatkowej, nadany Państwu podczas rejestracji w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (polski NIP).
Końcowy odbiorca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej i na potrzeby dokonywanych z Państwem transakcji posługuje się swoim ważnym numerem VAT UE wydanym przez inne niż Polska państwo członkowskie.
Ryzyko przypadkowej utraty kupowanego towaru przechodzi na Państwa w momencie odbioru z magazynu producenta/pierwszego dostawcy. Organizujecie Państwo transport styropianu od producenta/pierwszego dostawcy do końcowego odbiorcy na terenie UE. Organizacja transportu obejmuje wybór przedsiębiorstwa świadczącego usługi transportowe, zlecenie odbioru zakupionego towaru oraz zlecenie wykonania usługi transportu towaru do końcowego odbiorcy na terenie Unii Europejskiej. Otrzymujecie Państwo fakturę za transport oraz opłacacie ją. Przedsiębiorstwo wykonujące usługę transportową działa na Państwa rzecz.
W przypadku dostawy towaru do odbiorcy końcowego własność towaru i ryzyko przypadkowej jego utraty przechodzi na nabywcę dopiero w momencie dostawy towaru do jego magazynu.
Producent lub pierwszy w łańcuchu dostawca jest czynnym zarejestrowanym na terytorium Polski podatnikiem VAT.
Transakcje z końcowym odbiorcą, rozliczacie Państwo/będzie rozliczać jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dochodzi do przemieszczenia towarów między państwami Unii Europejskiej, nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, który dla celów rozliczeń podaje Państwu swój ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez inne niż Polska państwo członkowskie).
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy w związku z dostawą dokonaną na rzecz końcowego odbiorcy z UE macie obowiązek rozliczyć w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.
Opisane okoliczności wskazują, że uczestniczycie/bedziecie Państwo uczestniczyć w transakcji łańcuchowej, w ramach której następuje/nastąpi dostawa towarów pomiędzy producentem/pierwszym w łańcuchu dostawcą a Wnioskodawcą, a następnie pomiędzy Wnioskodawcą i końcowym odbiorcą w innym kraju UE. Przy tym, towar jest/będzie wysyłany bezpośrednio z terytorium Polski do końcowego odbiorcy z Unii Europejskiej. Jednoczesnie wskazaliście Państwo, że wybieracie przedsiębiorstwo świadczące usługi transportowe, zlecacie odbiór zakupionego towaru oraz wykonanie usługi transportu towaru do końcowego odbiorcy na terenie Unii Europejskiej. Co istotne, przedsiębiorstwo wykonujące usługę transportową działa na Państwa rzecz.
Przedstawione okoliczności wskazują, że jesteście/będziecie Państwo podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy, który w opisanym łańcuchu dostaw organizuje/będzie organizować transport towarów. Przy czym, przekazujecie/będziecie przekazywać producentowi/pierwszemu w łańcuchu dostawcy polski numer identyfikacji podatkowej VAT (NIP), nadany w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zatem, mając na uwadze treść art. 22 ust. 2c ustawy, który przewiduje możliwość odstępstwa od zasady ogólnej (zgodnie z którą transport towarów przypisuje się do dostawy dokonanej do pomiotu pośredniczącego), w analizowanym przypadku transport towarów należy przypisać do dostawy dokonanej przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy, tj. do dostawy dokonanej przez Państwa na rzecz końcowego odbiorcy. W konsekwencji dostawę między Państwem a końcowym odbiorcą z UE należy uznać za „transakcję ruchomą”, tj. opodatkowaną jako transakcja międzynarodowa.
Tym samym, skoro Państwo - czynny podatnik VAT, zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT UE dokonujecie/będziecie dokonywać dostawy towarów na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej posługującego się ważnym numerem VAT UE wydanym przez inne niż Polska państwo członkowskie (końcowy odbiorca), jednocześnie towar jest/będzie transportowany bezpośrednio z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Państwa na rzecz końcowego odbiorcy z UE, to w związku z dostawą towarów dokonaną na rzecz końcowego odbiorcy z UE jesteście/będziecie Państwo zobowiązani do rozliczenia na terytorium Polski podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili