Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 października 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 29 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania eksportu towarów stawką podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0%. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 listopada 2021 r. (wpływ 29 listopada 2021 r.).
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pani działalność gospodarczą, w ramach której są wytwarzane i sprzedawane akcesoria do włosów z elementów papierowych, plastikowych, tekstylnych i naturalnego suszu roślinnego. W przyszłości zamierza Pani prowadzić działalność w zakresie sprzedaży komponentów, z których są wykonywane sprzedawane akcesoria do włosów.
Nabywcami wspomnianych akcesoriów są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zamieszkujące zarówno na terytorium UE, jak i poza terytorium UE. W przeważającym zakresie są to klienci zagraniczni, klienci polscy stanowią mniejszość nabywców towarów.
Sprzedaż odbywa się poprzez platformy internetowe: …, …, …, a także poprzez stronę internetową prowadzonej działalności. Sprzedaż stacjonarna ma miejsce sporadycznie.
Wysyłka i dostarczenie produktu (w przypadku sprzedaży internetowej) odbywa się za pośrednictwem firm kurierskich, a także Poczty Polskiej. W przypadku korzystania z usług firm kurierskich otrzymuje Pani potwierdzenie wywozu towaru w postaci komunikatu (…) - w takim przypadku sprzedaż towaru może zostać opodatkowana 0% stawką podatku VAT. W przypadku wysyłki towaru za pośrednictwem Poczty Polskiej nie otrzymuje Pani wspomnianego komunikatu. W takim przypadku otrzymuje Pani komunikaty z systemu wykorzystywanego przez Pocztę Polską, tj. systemu „Elektronicznego Nadawcy”, które stanowią potwierdzenie nadania przesyłki, jak również potwierdzenie doręczenia przesyłki.
Ponadto w przypadku, w którym nie otrzymuje Pani potwierdzenia doręczenia przesyłki, wówczas jest uprawniona do złożenia reklamacji. W pisemnej odpowiedzi na reklamację Poczta Polska wskazuje powody braku zmiany statusu, jak również sam status danej przesyłki (tj. czy została ona doręczona, czy została uznana za zaginioną itp. adresata przesyłki i datę doręczenia przesyłki). Wówczas de facto otrzymuje Pani potwierdzenia doręczenia przesyłki. Jednakże komunikaty te nie stanowią komunikatów (…), co budzi Pani wątpliwości co do możliwości opodatkowania takiej sprzedaży 0% stawką podatku VAT.
Przyszłą sprzedaż komponentów służących do wytwarzania akcesoriów do włosów zamierza Pani organizować w opisany powyżej sposób.
W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy pytanie sformułowane we wniosku dotyczy przypadku, gdy towar będący przedmiotem sprzedaży jest wysyłany przez Panią do klientów spoza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli tak to czy dokonana dostawa towarów stanowi eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”, wskazała Pani, że sformułowane we wniosku pytanie: „Czy komunikat wygenerowany w systemie „Elektronicznego Nadawcy" (systemie wykorzystywanym przez Pocztę Polską doręczającą przesyłki nadawane przez Wnioskodawczynię), stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tj. Dz.U. 2021 poz. 685 z późn. zm.; dalej: "Ustawa o VAT”) i czy posiadając ten dokument, w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem Poczty Polskiej, po spełnieniu reszty przesłanek, Wnioskodawczyni ma prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów?” odnosi się do przypadku wysyłki sprzedawanego towaru do klientów spoza terytorium UE.
Pani zdaniem, wskazana wysyłka towarów stanowi eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, tj. dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
W Pani przypadku, towary są wysyłane z terytorium Polski do adresatów znajdujących się w państwach położonych poza terytorium UE, są one wysyłane przez Panią za pośrednictwem operatora pocztowego (Poczta Polska). Wywóz jest potwierdzany przez komunikaty generowane przez system elektroniczny Poczty Polskiej, które mogą być uznawane za dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT. Dokument ten, jak wynika z praktyki organów interpretacyjnych oraz organów skarbowych, stanowi potwierdzenie, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT.
W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy dokument wygenerowany w systemie „Elektronicznego Nadawcy” wykorzystywany przez Pocztę Polską potwierdza jednoznacznie doręczenie przesyłki do adresata, datę doręczenia przesyłki oraz pozwala na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, wskazała Pani że Jej zdaniem, dokument wygenerowany w systemie „Elektronicznego Nadawcy” wykorzystywany przez Pocztę Polską potwierdza jednoznacznie doręczenie przesyłki do adresata, datę doręczenia przesyłki oraz pozwala na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Mianowicie: w raporcie generowanym przez system Poczty Polskiej (…) są widoczne statusy:
a) „Doręczenie”;
b) „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”;
c) „Przesyłka wysłana z Polski”.
Jednakże po wysłaniu przez Pocztę Polską przesyłki poza granice kraju, dalsze jej doręczenie do klienta końcowego przejmują zagraniczni doręczyciele, wobec czego w/w komunikaty mogą się różnić z uwagi na fakt, że nie wszyscy z zagranicznych doręczycieli aktualizują status doręczenia paczki. W konsekwencji w przypadku statusów innych niż „Doręczenie”, a więc wskazanych w pkt b) lub c), nadawca (Wnioskodawczyni) występuje do Poczty Polskiej z reklamacją, a Poczta Polska odpowiada, potwierdzając doręczenie do adresata wraz z podaniem daty tego doręczenia lub informuje o zaginięciu przesyłki.
Generowane potwierdzenia przez system Poczty Polskiej (…) zawierają dane nadawcy i odbiorcy (imię, nazwisko, adres), datę doręczenia oraz pozwalają na ustalenie towaru będącego przedmiotem dostawy (numer faktury oraz opis towaru). Jeśli status przesyłki jest inny niż „doręczenie” składana jest reklamacja, aby ustalić niezbędne dane.
Pytanie
Czy komunikat wygenerowany w systemie (…) (systemie wykorzystywanym przez Pocztę Polską doręczającą przesyłki nadawane przez Wnioskodawczynię), stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tj. Dz.U. 2021 poz. 685 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o VAT”) i czy posiadając ten dokument, w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem Poczty Polskiej, po spełnieniu reszty przesłanek, Wnioskodawczyni ma prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów?
Pani stanowisko w sprawie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Pani zdaniem, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 143 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, właściwa stawka podatku dla eksportu towarów wynosi 23%. Jednakże w przypadku, gdy dostawa towaru ma miejsce poza terytorium Unii Europejskiej (tzw. eksport towaru), wówczas właściwa stawka podatku wynosi 0% - wynika to z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.
Zastosowanie 0% stawki jest możliwe w następujących przypadkach (art. 41 ust. 6 analizowanej ustawy):
-
gdy podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej albo
-
w przypadku niespełnienia warunku opisanego w punkcie 1 dokument potwierdzający wywóz towaru powinien zostać uzyskany przez podatnika przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres.
Art. 41 ust. 6a ustawy wskazuje przykładowe dokumenty stanowiące dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE na gruncie ustawy o VAT. Są to:
-
dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
-
dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
-
zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Wobec powyższego należy podkreślić, że powyższe przykładowo wymienione dokumenty nie stanowią katalogu zamkniętego dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium UE.
Dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium UE niewątpliwie jest komunikat IE-599. Jednakże nie jest on generowany przez wszystkich pośredników, co spowodowało, że w praktyce również inne komunikaty generowane przez przewoźników stanowią dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie - w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 czerwca 2016 r., I SA/Łd 437/16 wskazano, że: „pogląd organu nie uwzględnia okoliczności stanu faktycznego i zasadza się na pewnej sytuacji wzorcowej, kiedy dochodzi do otrzymania komunikatu elektronicznego IE-599. Tymczasem jak wynika z powołanych regulacji przepisy polskiej ustawy o VAT wiążą skutek w postaci zastosowania stawki preferencyjnej z rzeczywistym zaistnieniem zdarzenia w postaci opuszczenia towaru poza granice UE. W tej sprawie nie ma wątpliwości, że do wywozu towarów doszło, o czym zaświadczyła francuska administracja celna stosownym dokumentem, który przez polskie służby celne jak opisuje to wnioskodawca, potraktowany został jako dokument wewnętrzny służb francuskich, który nie potwierdza wywozu towaru poza granice Unii. Ten element stanu faktycznego w ogóle nie został przez interpretatora dostrzeżony i omówiony w sposób niezbędny do wypracowanego stanowiska. Zauważyć należy, że organ nie odmówił racji stanowisku strony dlatego, że z dokumentu, na który się spółka powołuje nie wynika, że towar został wywieziony, lecz dlatego, że nie jest to komunikat elektroniczny IE-599. W ocenie sądu odwołanie się do potwierdzenia wywozu towarów poza obszar terytorium UE przez urząd celny określony w przepisach celnych - art. 2 ust. 8b ustawy o VAT nie oznacza, że ma być to potwierdzenie w jednej dopuszczalnej tylko formie, tak jak przyjmuje to organ. (`(...)`) Nawet gdyby przyjąć, że podstawowym dokumentem wywozu jest komunikat IE-599 jak wskazuje organ, to nie można odmówić tej samej cechy dokumentowi otrzymanemu przez skarżącego od administracji celnej francuskiej, tym bardziej kiedy powołuje się on, że dokument ten posiada wszystkie elementy komunikatu. Za słusznością stanowiska skarżącego, które podziela sąd, traktującego o tym, że nie tylko komunikat IE-599 jest jedynym potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE przemawiają także poglądy wyrażane w piśmiennictwie, wskazujące, że potwierdzenie może być dokonane w każdy inny, jednoznaczny sposób”. Tego samego zdania są również przedstawiciele doktryny prawa podatkowego: m.in.: A. Ferlin, Wybrane zagadnienia dotyczące eksportu towarów w zakresie podatku od towarów i usług, PP 2010, nr 5.
Zatem podatnik może przedłożyć inny dokument potwierdzający wywóz towaru poza obszar UE, pod warunkiem, że będzie on wiarygodny, będzie pozwalał na identyfikację wywiezionego towaru - tak w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 maja 2017 r., I GSK 975/15: „istotne, by dokument na który się powołuje był wiarygodny, a więc miał postać oryginału lub potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii. Dokument taki musi również pozwalać na identyfikację wywiezionego towaru w taki sposób, by możliwe było bez żadnych wątpliwości stwierdzenie, że dotyczy tego samego towaru, który został zgłoszony do procedury wywozu”.
Zatem, Pani zdaniem, również otrzymywane przez Panią dokumenty generowane przez system elektroniczny (…) wykorzystywany przez Pocztę Polską, stanowią dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE w rozumieniu art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT. Z komunikatów tych wynika, czy towar został doręczony do adresata przesyłki, wskazana jest także data jego doręczenia, jak również możliwa jest identyfikacja czy jest to ten sam towar, co do którego sprzedaży Wnioskodawczyni zamierzałaby zastosować 0% stawkę podatku. W przypadku braku takiego komunikatu (tj. potwierdzającego doręczenie przesyłki), może Pani wystąpić z reklamacją do Poczty Polskiej - z udzielonej odpowiedzi wynika, czy towar został doręczony do danego adresata, kiedy fakt ten miał miejsce, jak również możliwa jest identyfikacja danego towaru. Spełnione są więc wszystkie przesłanki do uznania takich komunikatów za dokument potwierdzający wywóz towaru.
Stanowisko to zostało pozytywnie ocenione przez organ interpretacyjny: tytułem przykładu można wskazać Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 stycznia 2021 r. 0111-KDIB3-3.4012.603.2020.1.MAZ: „na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2020 r. (data wpływu - 9 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie: uznania, że dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie Nadawcy Poczty Polskiej stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, uprawniający do zastosowania stawki podatku 0% przewidzianej dla eksportu towarów, po spełnieniu reszty przesłanek, w przypadku wysyłki towaru dokonywanej za pośrednictwem Poczty Polskiej do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej (pytanie nr 1) - jest prawidłowe”.
Zatem podsumowując: stoi Pani na stanowisku, że jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT-u, gdyż opisana we wniosku wysyłka sprzedawanych towarów spełnia przesłanki eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT. Otrzymuje Pani również komunikaty od operatora pocztowego, które jej zdaniem stanowią dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE. Zatem zostają spełnione wszystkie przesłanki umożliwiające stosowanie 0% stawki VAT-u przewidzianej dla eksportu towarów poza terytorium UE.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
-
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
-
eksport towarów;
-
import towarów na terytorium kraju;
-
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
-
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Z kolei, przez eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Zatem aby dostawę towarów uznać za eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:
a) musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,
b) towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,
c) wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Przy czym, w myśl art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
-
dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
-
dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
-
zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Jednocześnie stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Zatem, zastosowanie stawki podatku w wysokości 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.
Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, w ramach której są wytwarzane i sprzedawane akcesoria do włosów.
Nabywcami akcesoriów są m.in. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zamieszkujące poza terytorium UE. Sprzedaż odbywa się poprzez platformy internetowe oraz poprzez stronę internetową prowadzonej działalności. Wysyłka i dostarczenie produktu odbywa się za pośrednictwem firm kurierskich oraz Poczty Polskiej. Wysyłka towarów stanowi eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy.
W przypadku gdy wysyłkę towarów realizują firmy kurierskie, otrzymuje Pani potwierdzenie wywozu towaru w postaci komunikatu (…) i może opodatkować sprzedaż towaru stawką podatku VAT w wysokości 0%.
W przypadku wysyłki towaru za pośrednictwem Poczty Polskiej, nie otrzymuje Pani komunikatu (…), lecz komunikaty z systemu (…) wykorzystywanego przez Pocztę Polską, które stanowią potwierdzenie nadania i doręczenia przesyłki. Dokument wygenerowany w systemie (…) Poczty Polskiej potwierdza jednoznacznie doręczenie przesyłki do adresata - zawiera dane nadawcy i odbiorcy (imię, nazwisko, adres), datę doręczenia przesyłki oraz pozwala na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (numer faktury oraz opis towaru).
W raporcie generowanym przez system (…) wykorzystywany przez Pocztę Polską są widoczne statusy „Doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”.
Po wysłaniu przesyłki poza granice kraju przez Pocztę Polską, dalszym doręczeniem do klienta końcowego zajmują się zagraniczni doręczyciele. W związku z tym, ww. komunikaty mogą się różnić (nie wszyscy zagraniczni doręczyciele aktualizują status doręczenia paczki). W konsekwencji w przypadku statusów „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski” występuje Pani do Poczty Polskiej z reklamacją. W odpowiedzi na złożoną reklamację Poczta Polska wskazuje powody braku zmiany statusu oraz status danej przesyłki, tj. potwierdza doręczenie do adresata wraz z podaniem daty tego doręczenia (wówczas otrzymuje Pani potwierdzenie doręczenia przesyłki) lub informuje o zaginięciu przesyłki.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia czy komunikat wygenerowany w systemie „Elektronicznego Nadawcy” Poczty Polskiej stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy oraz czy posiadając ten dokument, w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej spoza terytorium UE, po spełnieniu reszty przesłanek, może Pani zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
Zatem, aby mogła Pani opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - musi Pani posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym jak słusznie Pani zauważyła, nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.
Wskazała Pani, że sprzedaje towar na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania na terytorium krajów trzecich. Towar do nabywców dostarcza Poczta Polska. W raporcie generowanym przez system „Elektronicznego Nadawcy” wykorzystywany przez Pocztę Polską widoczne są statusy: „Doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”, „Przesyłka wysłana z Polski”. W przypadku statusu „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski” występuje Pani do Poczty Polskiej z reklamacją. Wówczas Poczta potwierdza doręczenie do adresata wraz z podaniem daty tego doręczenia lub informuje o zaginięciu przesyłki. Zatem, dokonując wysyłki towarów poza terytorium Unii Europejskiej, dysponuje Pani dokumentami z systemu (…) wykorzystywanego przez Pocztę Polską potwierdzającymi, że przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia, w ramach realizowanego eksportu towarów. Wskazane dokumenty pochodzące z systemu (…) wykorzystywanego przez Pocztę Polską, opatrzone statusem „Doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski”, nie są dokumentami, które zostały literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy. Są to natomiast dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej i uprawniające Panią - po spełnieniu reszty przesłanek - do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką VAT 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.
W tym miejscu wskazać należy, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie wskazał, że: „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).
Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.
Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i nie posiadał w związku z tym dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny. W ocenie organu odwoławczego „(`(...)`) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia”. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…)
W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”.
Mając na uwadze przywołane orzeczenia TSUE i NSA należy uznać, że po spełnieniu reszty przesłanek, ma Pani prawo do zastosowania stawki VAT 0% dla eksportu towarów wysyłanych za pośrednictwem Poczty Polskiej do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, w sytuacji, gdy posiada Pani dokument pochodzący z systemu „Elektronicznego Nadawcy” wykorzystywanego przez Pocztę Polską, opatrzony statusem „Doręczenie”, a w przypadku statusów „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski” pod warunkiem posiadania odpowiedzi z Poczty Polskiej na zgłoszenie reklamacyjne potwierdzające doręczenie przesyłki do adresata wraz podaniem daty doręczenia. Tym samym należy podkreślić, że w przypadku posiadania dokumentu z systemu „Elektronicznego Nadawcy” wykorzystywanego przez Pocztę Polską, opatrzonego statusem „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia” lub „Przesyłka wysłana z Polski”, dla prawa do zastosowania stawki 0%, powinna Pani jednocześnie posiadać odpowiedź Poczty Polskiej na zgłoszenie reklamacyjne, potwierdzającą, że przesyłka została doręczona do adresata wraz ze wskazaniem daty doręczenia.
Tym samym Pani stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Podkreślamy, że wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzimy postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Zatem okoliczność, czy posiadane przez Panią dokumenty rzeczywiście potwierdzają wywóz towarów, poza terytorium Unii Europejskiej może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).