0114-KDIP1-1.4012.728.2021.2.IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 października 2021 r. (data wpływu 14 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktury lub duplikaty faktury w miesiącu ich otrzymania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

14 października 2021 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktury lub duplikaty faktury w miesiącu ich otrzymania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie wpisu do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Z racji wielkości obrotów prowadzi ewidencję w postaci „pełnej księgowości” zgodnie z ustawą o rachunkowości. W roku 2019 zawarła ustną umowę z A. sp. z o.o. na usługi doradcze w zakresie przekształceń własnościowych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Powstał spór o wykonaną usługę i kwotę zapłaty za jej wykonanie. A. sp. z o.o. wystąpiła do sądu z roszczeniem o zapłatę za usługę w wysokości …. zł z odsetkami oraz kosztami sądowymi i kosztami zastępstwa procesowego. Przed Sądem Okręgowym strony zawarły ugodę ograniczającą całościowe roszczenie do kwoty … złotych. Ugoda dotyczyła kwoty roszczenia, a nie jego tytułu wynikającego z pozwu A. sp. z o.o.. W roku 2020 na rzecz podmiotu – A. sp. z o.o. dokonano przelewy: data .. marca 2020 r. kwota … zł - tytuł przelewu ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA, data … kwietnia 2020 r. kwota … zł - tytuł przelewu ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA, data … maja 2020 r. kwota … zł - tytuł przelewu ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA, data … czerwca 2020 r. kwota … zł - tytuł przelewu ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA, data … lipca 2020 r. kwota … zł - tytuł przelewu ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA, data … sierpnia 2020 r. kwota … zł- tytuł przelewu ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA na łączną kwotę … PLN.

Przelewów dokonano zgodnie za zawartą przed sądem ugodą. Opis przelewów jednoznacznie określa, że jest to zapłata za usługę - usługi doradcze świadczone przez podmiot gospodarczy, w tym przypadku przez A. sp. z o.o. winny być potwierdzone fakturą VAT (podatek od towarów i usług) - usługi doradcze są objęte podatkiem VAT bez możliwości korzystanie ze zwolnienia, a kwota roszczenie określona w ugodzie jest wartością brutto.

Wnioskodawca podjął próbę uzyskania, niestety bezskutecznie, duplikatu faktury lub faktur (pierwotnej i jej korekty do wysokości zawartej ugody). Wnioskodawca wysłał do kontrahenta prośbę o potwierdzenie salda - również bez odzewu. We wniosku o potwierdzenie salda Wnioskodawca wykazał swoją wpłatę jako nierozliczoną z powodu braku tytułu. Z rozmowy telefonicznej Wnioskodawca dowiedział się, że zdaniem firmy A. za tytuł Wnioskodawca powinien uznać ugodę i że od firmy A. Wnioskodawca nie otrzyma innego dokumentu.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca posiada jedynie pozew, ugodę i potwierdzenia dokonanych zapłat. Na ich podstawie wydatek zaliczono do kosztów roku 2020 (rok poniesienia wydatku) w kwocie brutto. W przypadku otrzymania faktury VAT Wnioskodawca dokona korekty podatku dochodowego i podatku VAT. A. sp. z o.o. - za usługi doradcze nie wystawiła faktury VAT- nigdy takiej Wnioskodawca nie otrzymał. Wydatek zaliczono do kosztów działalności jako nabycie usługi konsultingowej w roku 2020 w kwocie brutto na podstawie posiadanej kopii pozwu, ugody i przelewów potwierdzających poniesiony wydatek. Wnioskodawca takie postępowanie traktuje niejako tymczasowo do czasu uzyskania prawidłowego dokumentu to jest prawidłowej faktury VAT lub jej duplikatu.

Wnioskodawca ma świadomość, że korekta zwiększy podatek dochodowy do zapłaty za rok 2020 - odliczeniu będzie podlegała kwota netto, a nie brutto. Złożenie korekty po 30 kwietnia 2021 r. (nie z winy Wnioskodawcy) będzie rodzić konieczność naliczenie odsetek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po otrzymaniu faktury VAT prawidłowe będzie dokonanie korekty podatku dochodowego za 2020 rok i odliczenie podatku VAT za okres właściwy dla daty otrzymania faktury lub jej duplikatu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Po otrzymaniu faktury VAT lub jej duplikatu Wnioskodawca jako podatnik dokona rozliczenia podatku VAT za okres właściwy dla daty otrzymania faktury lub duplikatu i dokona korekty w podatku dochodowym. Do kosztów winien być zaliczony podatek VAT w kwocie netto zgodnie z fakturą, a nie brutto jak to pierwotnie wykonano.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy natomiast, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zatem, co istotne, zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na podstawie art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1. za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2. za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

‒ nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Z kolei art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl natomiast art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie wpisu do CEIDG. Z racji wielkości obrotów prowadzi ewidencję w postaci „pełnej księgowości” zgodnie z ustawą o rachunkowości. W roku 2019 Wnioskodawca zawarł ustną umowę z A. sp. z o.o. na usługi doradcze w zakresie przekształceń własnościowych prowadzonej działalności gospodarczej. Powstał spór o wykonaną usługę i kwotę zapłaty za jej wykonanie. Kontrahent wystąpił do sądu z roszczeniem o zapłatę za usługę w wysokości … zł z odsetkami oraz kosztami sądowymi i kosztami zastępstwa procesowego. Przed Sądem Okręgowym strony zawarły ugodę ograniczającą całościowe roszczenie do kwoty … złotych. Ugoda dotyczyła kwoty roszczenia, a nie jego tytułu wynikającego z pozwu kontrahenta. W okresie marzec - sierpień 2020 r. na rzecz A. Wnioskodawca dokonał przelewów na ogólną kwotę … zł. W każdej wpłacie, w tytule przelewu Wnioskodawca wskazywał: ZAPŁATA ZA USŁUGĘ - UGODA SĄDOWA. Przelewów dokonano zgodnie za zawartą przed sądem ugodą. Opis przelewów jednoznacznie określa, że jest to zapłata za usługę - usługi doradcze świadczone przez podmiot gospodarczy, w tym przypadku przez A. sp. z o.o. winny być potwierdzone fakturą VAT - usługi doradcze są objęte podatkiem VAT bez możliwości korzystanie ze zwolnienia, a kwota roszczenie określona w ugodzie jest wartością brutto.

Wnioskodawca podjął próbę uzyskania, niestety bezskutecznie, duplikatu faktury lub faktur (pierwotnej i jej korekty do wysokości zawartej ugody). Wnioskodawca wysłał do kontrahenta prośbę o potwierdzenie salda - również bez odzewu. We wniosku o potwierdzenie salda Wnioskodawca wykazał swoją wpłatę jako nierozliczoną z powodu braku tytułu. Z rozmowy telefonicznej Wnioskodawca dowiedział się, że zdaniem kontrahenta za tytuł Wnioskodawca powinien uznać ugodę i że nie otrzyma od niego innego dokumentu.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca posiada jedynie pozew, ugodę i potwierdzenia dokonanych zapłat. Na ich podstawie wydatek zaliczono do kosztów roku 2020 (rok poniesienia wydatku) w kwocie brutto. W przypadku otrzymania faktury VAT Wnioskodawca dokona korekty podatku dochodowego i podatku VAT. A. sp. z o.o. - za usługi doradcze nie wystawiła faktury VAT- nigdy takiej Wnioskodawca nie otrzymał.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą terminu, w którym będzie miał prawo do odliczenia podatku, w przypadku otrzymania faktury bądź duplikatu faktury.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami, a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Podkreślić jednak należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie skorelowane jest z momentem, w którym podatek VAT staje się wymagalny, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję.

Zatem należy stwierdzić, że odliczenia podatku naliczonego na podstawie przepisów ustawy w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług – co do zasady – można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

‒ powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

‒ doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

‒ podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Zgodnie z art. 106l ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia, wystawia ponownie fakturę:

a) na wniosek nabywcy - zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika,

b) zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy.

Faktura wystawiona ponownie powinna zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia (art. 106l ust. 2 ustawy).

Otrzymanie faktury przez podatnika, wystawionej na podstawie ww. art. 106l ust. 1 pkt 1 i ust.2 ustawy wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Należy w tym miejscu wskazać, że duplikat faktury jest ponownie wystawioną fakturą, zawierającą dane zawarte w fakturze, która uległa zniszczeniu albo zaginęła, opatrzoną słowem „duplikat”. Duplikat faktury ma moc prawną równą fakturze pierwotnej (duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej), dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze co faktura „pierwotna” i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Podkreślić przy tym należy, że decydujące znaczenie – dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji – ma fakt czy podatnik otrzymał (a jeśli tak, to kiedy) fakturę pierwotną oraz data otrzymania duplikatu faktury pierwotnej.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie otrzymał ani faktury ani duplikatu faktury od kontrahent, z którym Wnioskodawca w 2019 r. zawarł ustną umowę na usługi doradcze w zakresie przekształceń własnościowych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Uwzględniając treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta fakturę bądź duplikat faktury, który to dokument potwierdzać będzie faktyczne zdarzenie gospodarcze – wyświadczenie na rzecz Wnioskodawcy usługi doradczej, w odniesieniu do tej usługi powstał obowiązek podatkowy, Wnioskodawca wykorzystywał/będzie wykorzystywał nabytą usługę do czynności opodatkowanych, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury/duplikatu faktury w rozliczeniu za okres, w którym dokument ten otrzymał. W przypadku nierozliczenia faktury/duplikatu faktury w dacie jej otrzymania Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w terminach przewidzianych w art. 86 ust. 10 i ust. 13 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że prawo to będzie przysługiwać Wnioskodawcy pod warunkiem niewystąpienia żadnej z przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

W tym miejscu wskazać należy, że interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania, bez możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, dla usług świadczonej na rzecz Wnioskodawcy przez A. sp. z o.o., gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie sprecyzował pytania.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 3 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.