0114-KDIP1-1.4012.727.2021.1.IZ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że sprzedaż elementów segmentu T. nie stanowiło sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia elementów segmentu T.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług wsparcia sprzedaży i marketingu, zarejestrowanym w Polsce jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług).

Wnioskodawca należy do międzynarodowej Grupy C.

Na podstawie Umowy Sprzedaży Udziałów i Aktywów zawartej (`(...)`) września 2020 r. pomiędzy T. a G., Grupa C. nabyła od międzynarodowego konglomeratu farmaceutycznego T. segment działalności T., zajmujący się produkcją i dystrybucją leku hemostatycznego pod tą samą nazwą. Przedmiotem transakcji było nabycie całego globalnego segmentu działalności dotyczącego produktu T., łącznie z umowami handlowymi i pracownikami. Celem Grupy C. była kontynuacja działalności gospodarczej segmentu T. po uzyskaniu odpowiednich zezwoleń na produkcję i dystrybucję leku.

W ramach transakcji globalnej przeprowadzonej na podstawie wyżej opisanej umowy, Wnioskodawca (wówczas działający pod nazwą R.) nabył elementy segmentu działalności dotyczącego produktu T. w Polsce od T. Do ceny zakupu T. został doliczony podatek VAT według stawki 23%.

Sprzedaż segmentu T. została udokumentowana fakturą VAT z `(...)` stycznia 2021 r. Opis faktury w tłumaczeniu na język polski brzmi: „Wynagrodzenie za sprzedaż biznesu T. (obejmującego Umowy o świadczenie usług, Pracowników oraz Składniki Materialne).” Takie brzmienie opisu faktury wynika z faktu, iż w początkowej fazie projektu planowano przeniesienie całego biznesu T. do Wnioskodawcy. Jednak ze względu na fakt, iż w momencie transakcji Spółka nie posiadała niezbędnych pozwoleń na obrót produktami leczniczymi i sprzedaż produktu T. klientom, umowy z klientami na dostarczanie produktu T. nie zostały przeniesione wraz z resztą składników segmentu biznesowego T. W związku z tymi okolicznościami zapasy produktu T. również zostały wyłączone z aktywów przeniesionych w ramach transakcji z T. W rezultacie, obecnie T. kontynuuje swoją działalność jako legalny sprzedawca produktu T. w Polsce w oczekiwaniu na uzyskanie przez Grupę C. niezbędnych pozwoleń).

Przed transakcją sprzedaży, linia produktów T. składała się przede wszystkim z umów z klientami na dystrybucję produktu T. oraz pracowników obsługujących te kontrakty. Niemniej jednak, jak wspomniano powyżej, ze względu na brak posiadania przez Wnioskodawcę niezbędnych pozwoleń na sprzedaż produktu T. klientom, umowy z klientami, a także zapasy produktów T. zostały wyłączone z transakcji nabycia przez Wnioskodawcę elementów segmentu T. Według aktualnych założeń, umowy z klientami i zapasy produktów, które pozostały w T., nie zostaną przeniesione do Wnioskodawcy w przyszłości w jakikolwiek sposób.

W ramach nabycia części biznesu T., na Wnioskodawcę zostały przeniesione następujące elementy tego segmentu:

• 12 pracowników (6 Specjalistów ds. Kluczowych Klientów, 2 Managerów Sprzedaży, 1 Managera (…), 1 Dyrektora Krajowego, 1 Dyrektora ds. Medycznych i 1 Specjalistę do spraw konsultacji medycznych);
• umowy o pracę z wymienionymi wyżej pracownikami i zobowiązania z tytułu wynagrodzeń;
• laptopy używane przez pracowników.

Ponadto, Wnioskodawca otrzymał w ramach T. dokumentację sald związanych ze zobowiązaniami pracowniczymi, w tym dotyczących naliczonych urlopów. Nie przekazano natomiast Wnioskodawcy żadnych innych ksiąg ani dokumentów rachunkowych. Ponadto, z T. w ramach transferu T. do Wnioskodawcy nie zostały przeniesione prawa do żadnych rachunków bankowych.

Żadne umowy inne niż umowy o pracę nie były ani nie będą przenoszone z T. do Wnioskodawcy.

Jak wskazano powyżej, początkowo planowano, że w przyszłości dystrybucja produktu T. w Polsce po uzyskaniu odpowiednich pozwoleń prowadzona będzie przez Wnioskodawcę. Jednak podjęto decyzję biznesową zgodnie, z którą funkcję dystrybutora produktu T. w Polsce po uzyskaniu odpowiednich pozwoleń będzie prowadzić szwajcarski podmiot należący do Grupy C. za pośrednictwem swojego austriackiego oddziału. Decyzja ta wynika z chęci zmniejszenia liczby procesów pozwoleniowych i stworzenia podmiotu wyspecjalizowanego – C. wnioskuje o udzielenie licencji na dystrybucję produktu T. na terenie całej Unii Europejskiej, co oznacza, że takie ogólne pozwolenie da jej również prawo działalności jako dystrybutor w Polsce. W związku z tym podjęto decyzję, że pozostające dotąd w T. prawa do umów dystrybucyjnych oraz zapasy produktów zostaną przeniesione do C. po uzyskaniu europejskich pozwoleń przez tę spółkę, natomiast Wnioskodawca nie będzie ubiegać się o pozwolenia na dystrybucję produktu T. w Polsce.

Jeśli chodzi o aktualną działalność Wnioskodawcy w ramach segmentu T., obecnie Wnioskodawca świadczy usługi swoich pracowników (przejętych od T.) do M. GmbH, jej szwajcarskiej spółki powiązanej. Pracownicy Wnioskodawcy przypisani do segmentu T. świadczą różnorodne usługi związane z biznesem T. w Polsce, takie jak marketing strategiczny, planowanie produktu, kontakt z dystrybutorami w celu obsługi klientów w ramach lokalnego marketingu bezpośredniego. Zakres ten prawdopodobnie nie będzie poszerzany w przyszłości i Spółka pozostanie podmiotem pełniącym funkcje z zakresu marketingu i wsparcia sprzedaży w Polsce w odniesieniu do biznesu T.

W przyszłości nie przewiduje się dalszych transferów komponentów związanych z biznesem T. (w tym aktywów, wartości niematerialnych czy zobowiązań) do Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca rozważa ubieganie się o zwrot VAT naliczonego zapłaconego przy transakcji nabycia T., który nie został jeszcze odliczony.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabycie przez Wnioskodawcę wskazanych w opisie stanu faktycznego elementów segmentu T. od T. nie stanowiło transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji powinno zostać uznane za czynność opodatkowaną VAT, w związku z czym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w związku z tą transakcją?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przez Wnioskodawcę wskazanych w opisie stanu faktycznego elementów segmentu T. od T. nie stanowiło transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w związku z tą transakcją.

UZASADNIENIE STANOWISKA

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również: przeniesienie praw do własności niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Niemniej jednak, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że uznanie danej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wyłącza zastosowanie do niej przepisów ustawy o VAT. Wobec tego, dla ustalenia kwestii opodatkowania VAT umowy sprzedaży elementów segmentu T., kluczowa jest odpowiednia kwalifikacja przedmiotu transakcji na gruncie ustawy o VAT i rozstrzygnięcie, czy sprzedaż ta stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych i stanowisk prezentowanych przez organy podatkowe wynika, że aby zakwalifikować zbiór składników majątkowych (materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań) jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

a) istnienie zbioru składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);

b) wyodrębnienie organizacyjne;

c) wyodrębnienie finansowe;

d) wyodrębnienie funkcjonalne.

W zakresie dotyczącym istnienia zbioru składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) należy zauważyć, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych, przypadkowych składników. Aby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół składników materialnych i niematerialnych powinien charakteryzować się odpowiednim stopniem zorganizowania, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. Istotne jest zatem, aby pomiędzy zespołem składników istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie (jako zorganizowany zespół) mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego (tak na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.2.2021.2.MAZ, czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 sierpnia 2014 r., sygn. ITPB3/423-251a/14/DK).

Wydzielenie organizacyjne odnosi się natomiast do wydzielenia wynikającego ze struktury organizacyjnej podmiotu lub - w przypadku braku formalnego wydzielenia - z powiązań faktycznych lub podziału zadań wewnątrz podmiotu. Separacja organizacyjna może przykładowo wystąpić w postaci oddziału, jednostki biznesowej, działu lub innej wydzielonej jednostki podmiotu. Jak podkreśla się w orzecznictwie i doktrynie, wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa może nastąpić nie tylko na podstawie ustawy, regulaminu, zarządzenia lub innej czynności formalnej o podobnym charakterze, lecz może również wynikać z okoliczności natury faktycznej (tak na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 sierpnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.282.2020.3.AKA, czy interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 października 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.484.2019.2.MH).

Przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć separację zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla celów księgowych i sprawozdawczych, polegającą przykładowo na wyodrębnieniu budżetu i rachunku zysków i strat, odrębnej alokacji przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Separacja finansowa nie oznacza pełnej autonomii finansowej, ale sytuację, w której przychody i koszty oraz należności i zobowiązania można przyporządkować do zorganizowanej części przedsiębiorstwa za pomocą odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych (tak na przykład w uznanym za prawidłowe stanowisku Wnioskodawcy we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.267.2021.3.MD).

Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz zdolność do utworzenia samodzielnego przedsiębiorstwa prowadzącego te działania - zidentyfikowana grupa dóbr materialnych i niematerialnych musi być przeznaczona do realizacji określonych zadań w ramach jednostki (tak na przykład: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 4164/17). Ponadto grupa ta powinna być w stanie stworzyć samodzielne przedsiębiorstwo bez dokonywania istotnych zmian lub bez konieczności zaopatrzania się w/korzystania z dodatkowych elementów w jej strukturze. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna składać się z elementów silnie ze sobą związanych, tak aby można j ą było nazwać integralną jednostką, a nie zbiorem przypadkowych elementów (tak na przykład w uznanym za prawidłowe stanowisku Wnioskodawcy we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 10 czerwca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.226.2021.2.MK).

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część, w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT.

Odnosząc powyższe do przedmiotowego stanu faktycznego, należy zauważyć, że ze względu na bardzo ograniczony zakres transakcji sprzedaży części segmentu działalności T., w tym wyłączenie z zakresu transakcji umów dystrybucyjnych, czyli najważniejszego elementu dotychczasowej działalności dystrybucyjnej, składniki materialne i niematerialne, które zostały nabyte przez Wnioskodawcę nie są w stanie samodzielnie realizować dotychczasowego celu gospodarczego T. jakim była działalność dystrybucyjna dotycząca produktu T. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15, „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy.”

Biorąc pod uwagę fakt, że:

a) przeniesiona część T. składała się głównie z pracowników, umów o pracę oraz kilku środków trwałych funkcjonalnie związanych z pracownikami,

b) umowy z klientami nie zostały przeniesione;

c) po transakcji T. utraciła zdolność bycia legalnym sprzedawcą i obecnie może występować jedynie jako podwykonawca legalnego sprzedawcy;

d) po transakcji T. musi być wyposażony w dodatkową relację z legalnym sprzedawcą w celu wykonywania swoich czynności bez umów z klientem, przeniesiona część T. nie ma możliwości prowadzenia własnej działalności gospodarczej, a aktywa i pasywa nie stanowią jednostki funkcjonalnej, w związku z czym część T. przeniesiona do Wnioskodawcy nie powinna być uznawana za funkcjonalnie oddzielone.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, T. w części przeniesionej do Wnioskodawcy nie posiada zdolności do funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo realizujące własne zadania gospodarcze. Należy mieć bowiem na uwadze, że podstawową rolą segmentu T. w ramach przedsiębiorstwa T. przed sprzedażą do Wnioskodawcy była dystrybucja produktu T. w Polsce. Jednak do prowadzenia takiej działalności konieczne są zapasy produktu, umowy z klientami, kontakty z klientami i pozwolenia na dystrybucję wyrobu medycznego, elementy te zaś zostały wyłączone z zakresu transakcji sprzedaży. Przekazane do Wnioskodawcy składniki majątku T., tj. pracownicy wraz z laptopami będącymi narzędziami pracy pracowników, nie są wystarczające, aby segment T. prowadził własną działalność gospodarczą działając jako niezależny przedsiębiorca. Należy bowiem zauważyć, że w ramach transakcji nabycia elementów segmentu T. nie zostały przeniesione na Wnioskodawcę żadne umowy, nad realizacją których mogliby pracować pracownicy segmentu T. Dopiero nawiązanie relacji z Grupą, czyli wzbogacenie majątku segmentu T. o nowy element, pozwoliło wykorzystać możliwości pracowników. W dalszym czasie będzie natomiast konieczne zawarcie umowy na świadczenie usług z C. Należy jednak pamiętać, że usługi, które są i będą świadczone przez Wnioskodawcę w ramach biznesu T. nie są tymi samymi usługami, które realizował segment T. w ramach przedsiębiorstwa T. przed nabyciem elementów segmentu T. przez Wnioskodawcę. W wyniku bowiem transakcji tej segment T. utracił bowiem zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności dystrybucyjnej. Nawet po dokonaniu dodatkowych czynności wzbogacających majątek T., tj. nawiązaniu relacji z dystrybutorem produktu T. w Polsce, przeniesiona do Wnioskodawcy część segmentu T. może obecnie świadczyć wyłącznie usługi wsparcia sprzedaży i marketingu.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym aby uznać, że przeniesiony zespół składników majątkowych cechuje wyodrębnienie funkcjonalne, zespół ten musi mieć możliwość samodzielnego funkcjonowania w takim kształcie, w jakim podlegał przeniesieniu, a konieczność podejmowania dodatkowych działań przez nabywcę wyklucza istnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa znajduje potwierdzenie w wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 7 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Bd 101/21, w którym wskazano: „Zdaniem Sądu stwierdzenie, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy. Nie chodzi tu zatem o zespół składników majątkowych, które po włączeniu do majątku nabywcy i podjęciu określonych działań (np. zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników) będzie mógł funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze.”

Ponadto należy mieć na uwadze, że segment T. funkcjonował dotychczas jako dystrybutor na ściśle regulowanym rynku wyrobów medycznych. Bez uzyskania stosownych pozwoleń legalna kontynuacja takiej działalności jest niemożliwa.

Podsumowując, z uwagi na wyłączenie z zakresu transakcji umów dystrybucyjnych oraz zapasów oraz brak zamiaru przeniesienia tych składników majątkowych w przyszłości, nabycie elementów segmentu T. przez Wnioskodawcę nie może być uznane za transakcję sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przeniesione elementy segmentu T. nie mogą działać jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Dodatkowo, elementy segmentu T. będące przedmiotem sprzedaży nie wykazują cech wyodrębnienia finansowego. Wskazuje na to fakt, iż T. nie przekazała Wnioskodawcy żadnych bilansów ani dokumentów księgowych, nie doszło również do przeniesienia praw do rachunków bankowych. Ponadto, przeniesieniu do Wnioskodawcy nie podlegały żadne zobowiązania ani należności z rozliczeń z klientami działalności dystrybucyjnej, zatem z transakcji wyłączone zostały najbardziej istotne elementy finansowego aspektu funkcjonowania T. przed transakcją.

Ponadto należy wskazać, że wyłączenie z transakcji umów dystrybucyjnych oraz zapasów produktu sprawia, że Wnioskodawca nabył jedynie poszczególne elementy dotychczasowego segmentu T., nie zaś całość tego segmentu. Tymczasem, zgodnie z jednolitym stanowiskiem prezentowanym przez polskie sądy administracyjne i organy podatkowe, wyłączenie z przedmiotu transakcji istotnych elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym zobowiązań, powoduje, że czynność tą należy uznać za zbycie sumy składników majątkowych i niemajątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Transfer zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinien bowiem obejmować całość składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem, aby uznać transakcję za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, konieczne jest przeniesienie na nabywcę wszystkich istotnych elementów tej działalności na nabywcę. Istotność poszczególnych elementów potencjalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna być natomiast oceniana z punktu widzenia działalności gospodarczej, jaką ta część biznesu wykonywała w przedsiębiorstwie zbywcy.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, tak na przykład:

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.84.2019.1.RMA, w której uznał on za prawidłowe stanowisko spółki występującej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej (w sytuacji, gdy w stanie faktycznym planowano sprzedaż jej aktywów, przeniesienie części umów oraz przejście części zakładu pracy), stosownie od którego: „Przedmiotem Transakcji będą bowiem tylko wybrane składniki majątkowe (materialne i niematerialne), związane ze świadczeniem usług wsparcia. W pierwszej więc kolejności należy podkreślić, że skoro w ramach Spółki pozostanie szereg innych składników majątkowych oraz znaczna część personelu, to nie można mówić że w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia całego przedsiębiorstwa. Transfer przedsiębiorstwa powinien bowiem obejmować całość składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej.”

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.147.2017.1.IZ, stosownie do której: „(`(...)`) w związku ze sprzedażą Aktywów dojdzie do przejścia części zakładu pracy Wnioskodawcy na rzecz Kupującego zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy, tj. Kupujący stanie się pracodawcą dla tej grupy pracowników Wnioskodawcy, którzy są bezpośrednio związani z działalnością produkcyjną prowadzoną w oparciu o Aktywa będące przedmiotem transakcji. (`(...)`) Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Aktywa materialne (`(...)`) które mają być przedmiotem transakcji sprzedaży, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Na kupującego nie zostaną przeniesione prawa do wartości niematerialnych i prawnych, nieruchomości ani zobowiązania (za wyjątkiem rozrachunków z przejmowanymi pracownikami).”

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 maja 2010 r., sygn. IPPP1/443-256/10-4/AW, stosownie do której: „(`(...)`) czynność zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa winna obejmować bezwzględnie wszystkie elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności. Nie można więc uznać, że Wnioskodawca dokona przeniesienia w drodze umowy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, skoro nie dojdzie do przeniesienia wszystkich składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań związanych z przenoszoną grupą Pracowników (`(...)`).”

W przypadku nabycia elementów segmentu T. przez Wnioskodawcę, tak jak w stanie faktycznym ostatniej z przywołanych interpretacji indywidualnej, doszło jedynie do przeniesienia pracowników, zaś wszystkie inne elementy dotychczasowego biznesu zostały wyłączone z transakcji. W ramach nabycia elementów segmentu T. nie zostały przeniesione na Wnioskodawcę składniki majątkowe najbardziej kluczowe dla dotychczasowej działalności segmentu T. jaką była działalność dystrybucyjna, czyli umowy z klientami oraz zapasy produktu. W wyniku globalnego nabycia segmentu T. doszło w istocie do rozbicia T. na część dystrybucyjną (która wciąż pozostaje w grupie i zostanie przetransferowana do CH) oraz część wspierającą dystrybucję, znajdującą się w majątku Wnioskodawcy.

Jak wskazano wyżej, sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna zawierać wszystkie elementy, które umożliwiają niezakłóconą kontynuację jego dotychczasowej działalności. W sytuacji Wnioskodawcy wykluczenie umów dystrybucyjnych z transakcji sprzedaży łamie zasadę przeniesienia agregatu składników należącego do jednego podmiotu na inny podmiot. W związku z tym, nabycie elementów segmentu T. przez Wnioskodawcę nie może być uznana za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Konsekwentnie, brak przeniesienia umów dystrybucyjnych pozbawia transakcję przeniesienia elementów segmentu T. przymiotu kompletności, niezbędnego do uznania go zespół składników majątkowych i niemajątkowych mogący stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, to jest brak przeniesienia wszystkich elementów segmentu T. będących w posiadaniu T. przed tym przeniesieniem oraz brak spełnienia przez nabyte przez Wnioskodawcę definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży wymienionych w opisie stanu faktycznego elementów segmentu T. z T. do Wnioskodawcy nie może być zakwalifikowana jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie ustawy o VAT.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe prowadzi do wniosku, iż nabycie przez Wnioskodawcę wskazanych w opisie stanu faktycznego elementów segmentu T. od T. nie stanowiło transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w związku z tą transakcją.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstąpiono od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Podstawa prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.