Działalność zorganizowana wokół Działu Surowcowego Spółki A stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Dział Surowcowy jest wyodrębniony zarówno funkcjonalnie, jak i organizacyjnie oraz finansowo w strukturze Spółki A. W związku z tym sprzedaż Działu Surowcowego do Spółki B w celu kontynuacji działalności w tym samym zakresie będzie transakcją zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jest wyłączona z opodatkowania.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Wniosek uzupełniliście Państwo pismem, które wpłynęło do Organu 8 grudnia 2021 r.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy czynności wyłączenia z zakresu opodatkowania VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT sprzedaży Działu Surowcowego do Spółki B celem prowadzenia (kontynuacji) działalności gospodarczej w tym samym zakresie co obecnie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka A (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność w zakresie wylęgu, chowu drobiu oraz produkcji wyrobu gotowego (przetwórstwo drobiu).
Spółka jest częścią międzynarodowej grupy (`(...)`), która w Polsce działa poprzez podmioty powiązane ze Spółki C (podmiot holdingowy w Polsce). Spółka jest podmiotem bezpośrednio zależnym od Spółki C.
Działalność grupy (`(...)`) w Polsce dotyczy wylęgu, hodowli i produkcji drobiu czy wyrobów drobiarskich (różne kategorie drobiu), a następnie oferowania produktów drobiarskich na polskim rynku i na rynkach zagranicznych. W ramach grupy kapitałowej obecnej w Polsce, Spółka aktualnie pełni funkcję podmiotu zajmującego się wylęgiem drobiu, a także podmiotu kontraktującego rolników, którzy zajmują się chowem drobiu na zlecenie Spółki, jak również produkcji wyrobu gotowego (we własnym zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym w (`(...)`).
Aktualny model prowadzenia działalności gospodarczej
Aktualny model działalności przez Spółkę zakłada, że Spółka realizuje trzy główne przedmioty działalności - zabezpiecza jaja wylęgowe i zajmuje się wylęgiem drobiu z tych jaj, kontraktuje hodowców, którzy na zlecenie Spółki prowadzą chów kurczaków (względnie ich ubój) i dostarczają drób (jako surowiec) do zakładów produkcyjnych (w tym przypadku do Spółki). Jednocześnie w ramach Spółki funkcjonuje również zakład produkcyjny, który przerabia surowiec (drób pozyskany od hodowców) na wyrób gotowy.
W związku z tym modelem działalności, Spółka posiada aktywa trwałe dla potrzeb wylęgu (Dział Surowcowy zlokalizowany w (`(...)`)), współpracuje z dostawcami jaj wylęgowych, jak również współpracuje z rolnikami zajmującymi się chowem drobiu (na zasadzie kontraktacji) zapewniając im również pasze hodowlane (głównie od swojego podmiotu powiązanego). Jednocześnie Spółka posiada zakład produkcyjny (zlokalizowany również w (`(...)`), który działa m.in. na terenie strefy ekonomicznej), który zajmuje się przerobem surowca.
Działalność wylęgowa, działalność w zakresie chowu oraz działalność produkcyjna są funkcjonalnie wyodrębnione w ramach Spółki - aktywa trwałe posiadane przez Spółkę są w dużej mierze przypisane do działalności wylęgowej, działalność w zakresie chowu obejmuje głównie kontraktację (a więc Spółka wykorzystuje zasoby zewnętrzne do prowadzenia tej działalności), zaś działalność produkcyjna obejmuje przerób surowca i sprzedaż wyrobu gotowego do podmiotów handlowych (dystrybutorów).
Docelowy model prowadzenia działalności gospodarczej
Aktualnie Spółka rozważa reorganizację modelu prowadzenia działalności gospodarczej celem odzwierciedlenia standardów międzynarodowych, które to obowiązują w grupie kapitałowej (`(...)`). Zakładają one, że działalność wylęgowa (surowcowa) i działalność w zakresie produkcji są prowadzone w odrębnych podmiotach gospodarczych (spółkach kapitałowych), co wynika z konieczności zwiększenia poziomu transparentności finansowej (dla celów zarządczych). Dlatego też Spółka (a także inne podmioty powiązane w ramach grupy kapitałowej działającej w Polsce) zamierzają przeprowadzić formalne wyodrębnienie działalności wylęgowej (surowcowej) i przeniesienie jej do odrębnych podmiotów gospodarczych.
W tym celu w ramach grupy kapitałowej powstała nowa spółka kapitałowa - „(`(...)`)” sp. z o.o. - aktualna nazwa (`(...)`) (dalej: Spółka B), do której zostanie przekazana działalność wylęgowa i kontraktacja chowu (ze Spółki, jak również z innych podmiotów powiązanych).
W docelowym modelu prowadzenia działalności gospodarczej, Spółka B będzie spółką serwisową, zapewniającą drób (po wykluciu) na rzecz Spółki (oraz organizującą kontraktację chowu) - drób pochodzący zarówno z własnego wylęgu, jak również z wylęgu zewnętrznego (jeśli zajdzie taka potrzeba). Drób ten będzie sprzedawany przez Spółkę B do zewnętrznych hodowców, od których będzie następnie odkupowany. Spółka następnie odkupi surowiec od Spółki B (surowiec dostarczany będzie przez hodowców bezpośrednio do Spółki) i dokona jego przerobu (na wyrób gotowy).
Założenie jest więc takie, że Spółka B będzie posiadać zasoby i kontrakty pozwalające na zakup jaj, ich wylęg (czy też zakup piskląt od podmiotów zewnętrznych), jak również kontraktację chowu. Spółka będzie natomiast korzystać z usług Spółki B i odkupować surowiec, zakontraktowany przez ten podmiot u zewnętrznych.
Proces dojścia do docelowego modelu prowadzenia działalności gospodarczej
Założeniem Spółki jest sprzedaż działalności wylęgowej i kontraktacji (w formie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa) przez Spółkę do Spółki B (w zamian za określoną cenę). Operacja ta powinna zostać przeprowadzona w czwartym kwartale 2021 r. Nie powinna mieć ona żadnego wpływu na prowadzenie działalności wylęgowej - tj. zmiana podmiotu prowadzącego tę działalność, nie powinna skutkować żadnymi zakłóceniami w procesie tej działalności.
Działalność wylęgowa i surowcowa w ramach Spółki jest zorganizowana wokół Działu Surowcowego w (`(...)`) (dalej: Dział Surowcowy) i przedmiotem sprzedaży do Spółki B powinny być aktywa, umowy, pozwolenia, należności, zobowiązania i pracownicy zorganizowani wokół Działu Surowcowego, jak również zasoby zajmujące się kontraktacją (organizacją surowca), w tym umowy z hodowcami.
W związku z zamiarem przeniesienia działalności gospodarczej do Spółki B, Spółka podjęła działania, aby jednoznacznie potwierdzić sposób wyodrębnienia działalności wylęgowej i surowcowej w ramach prowadzonej aktualnie działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, że działalność wylęgowa i surowcowa jest skupiona (zorganizowana) wokół Działu Surowcowego (obejmującego również zakłady wylęgowe w (`(...)`)), poniżej przedstawiono opis w jaki sposób Dział Surowcowy jest aktualnie wyodrębniony w strukturze Spółki (w ujęciu funkcjonalnym, organizacyjnym i finansowym) i jak będą wyodrębnione w momencie sprzedaży ich do nowej spółki kapitałowej.
Wyodrębnienie funkcjonalne
Jak wskazano powyżej, aktualnie działalność Spółki faktycznie składa się z trzech rodzajów działalności - wylęgu piskląt, chowu drobiu oraz przerobu drobiu (surowca). Z perspektywy funkcjonalnej, jednoznaczne określenie, które elementy działalności Spółki są związane z wylęgiem piskląt / drobiu oraz kontraktacją, nie budzi wątpliwości - są to wszystkie te elementy, które pozwalają na zakup jaj, ich odpowiedniego wylęgu, a później przekazania piskląt (drobiu) do dalszego chowu (i późniejszego odkupu od hodowców celem uboju). Elementy tej działalności są zorganizowane wokół Działu Surowcowego.
Wyodrębnienie organizacyjne
Z perspektywy organizacyjnej możliwe jest określenie, które elementy struktury wewnętrznej Spółki (którzy pracownicy i zakresy odpowiedzialności) są związane z Działem Surowcowym (odrębny dział w Spółce obejmujący również Zakłady Wylęgowe), a które z pozostałą działalnością Spółki (przerób drobiu). Są to zasoby wyłącznie właściwe i niezbędne, aby działalność Działu Surowcowego była kontynuowana. Zasoby te obejmują w szczególności osobę kierownika dedykowanego do zarządzania Działem Surowcowym (Zarząd Spółki z uwagi na mieszany zakres odpowiedzialności nie jest przypisywany bezpośrednio do organizacji Dział Surowcowy), jak również poszczególnych pracowników i aktywa trwałe (a także umowy kontraktacyjne), które funkcjonują w ramach Działu Surowcowego.
Jednocześnie, pozostałe zasoby Spółki (w tym zlokalizowane na terenie strefy ekonomicznej) są wykorzystywane bezpośrednio albo do produkcji albo też są one pośrednio związane z całą działalnością Spółki. Mogą być to więc zasoby częściowo wykorzystywane (pośrednio) do działalności Działu Surowcowego, dlatego ich organizacyjne wyodrębnienie do Działu Surowcowego nie ma miejsca (i nie jest uzasadnione). Tego typu zasoby (np. księgowość) mają charakter wsparcia względem Działu Surowcowego, więc nie są niezbędne i wyłącznie właściwe dla tego typu działalności.
Wyodrębnienie finansowe
Z perspektywy finansowej, Spółka jest w stanie wyodrębnić aktywa i pasywa związane bezpośrednio (wyłącznie) z działalnością Działu Surowcowego, a także stworzyć uproszczony bilans Działu Surowcowego (pokazujący zasoby finansowe związane bezpośrednio z tą działalnością). Taki uproszczony bilans został przygotowany na dzień 1 stycznia 2021 r. Planuje się przygotowywanie takiego bilansu na dzień 30 czerwca 2021 r., a także na dzień sprzedaży Działu Surowcowego do Spółki B.
W szczególności, bilans ten obejmuje: środki trwałe (lokalizacja Działu Surowcowego), w tym grunty, budynki, budowle, urządzenia i maszyny, produkcja w toku (jaja) czy produkty gotowe (pisklęta), zobowiązania dotyczące zakupu, zobowiązania pracownicze (pracownicy świadczący pracę w lokalizacjach Działu Surowcowego) oraz umowy kontraktacji (i kontakty z hodowcami). Do Działu Surowcowego zostanie również przypisana gotówka, jaka jest niezbędna dla pokrycia krótkoterminowych zobowiązań.
Poza alokacją finansową do Działu Surowcowego pozostają m.in. aktywa i pracownicy świadczący pracę poza zakładami wylęgowymi, aktywa produkcyjne (w tym zezwolenie strefowe), jak również część gotówki. Poza alokacją do Działu Surowcowego pozostają również rachunki bankowe (Spółka B posiada własne rachunki bankowe).
Zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej
Zasoby skupione (zorganizowane) wokół Działu Surowcowego są właściwe i wystarczające do prowadzenia działalności w zakresie wylęgu drobiu oraz kontraktacji chowu. Dla pełnego funkcjonowania, konieczne jest pozyskanie od podmiotu zewnętrznego - albo poprzez rozbudowanie własnych zasobów - funkcji wsparcia (wsparcie księgowe, prawne czy administracyjne), niemiej jednak są to funkcje dodatkowe, które nie są właściwe i niezbędne dla podstawowej działalności gospodarczej Działu Surowcowego. Funkcje te mogą zostać pozyskane - w sytuacji wydzielenie Działu Surowcowego poza Spółkę - od Spółki (bądź innego podmiotu powiązanego) na podstawie umowy o świadczenie usług wsparcia (wchodzącej w życie w momencie wydzielenia i sprzedaży Działu Surowcowego do Spółki B).
Dalsze kroki
Opisana powyżej działalność skupiona (zorganizowana) wokół Działu Surowcowego będzie przedmiotem sprzedaży do Spółki B. W momencie podjęcia uchwały o wniesieniu Działu Surowcowego do Spółki B w ramach uchwały zostaną określone:
- aktywa trwałe będące przedmiotem sprzedaży,
- umowy handlowe będące przedmiotem sprzedaży (konieczność uzyskania zgód na przeniesienie umów),
- stany magazynowe i produkcja w toku będące przedmiotem sprzedaży,
- pracownicy, którzy będą przenoszeni do nowej spółki (konieczność wcześniejszego zawiadomienia),
- należności i zobowiązania przenoszone do nowej spółki (w tym handlowe i pracownicze),
- uproszczony bilans Działu Surowcowego.
W ramach sprzedaży nie będą przechodziły zasoby czy umowy, które nie są bezpośrednio i wyłącznie związane z Działem Surowcowym (w tym np. rachunki bankowe). W tym zakresie może zostać zawarta umowa o świadczeniu usług przez Spółkę na rzecz Spółki B (zapewnienie funkcji wsparcia), zaś część zasobów (rachunki bankowe) zostanie samodzielnie zorganizowana przez Spółkę B. Zostanie również zawarte porozumienie o rozliczeniu należności czy zobowiązań dotyczących Działu Surowcowego, jeśli te byłyby otrzymane (względnie zapłacone) jeszcze przez Spółkę (sposób przekazania do Spółki B).
Od dnia sprzedaży Spółka B prowadziłaby działalność gospodarczą w zakresie wylęgu i kontraktacji wykorzystując zasoby przekazane w ramach sprzedaży Działu Surowcowego oraz korzystając ze wsparcia udzielonego przez Spółkę (względnie korzystając z własnych zasobów, takich jak rachunki bankowe). Zakłada się, że z pracowników przenoszonych do Spółki B zostałaby sformowana kadra kierownicza (zarząd Spółki B raczej pozostanie bez zmian po aporcie Działu Surowcowego).
Celem niniejszego wniosku o interpretację jest potwierdzenie, że sposób wyodrębnienia Działu Surowcowego w strukturze Spółki (w ujęciu funkcjonalnym, organizacyjnym i finansowym) pozwala na uznanie Działu Surowcowego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a tym samym czy sprzedaż Działu Surowcowego przez Spółkę do Spółki B będzie stanowić sprzedaż zorganizowanej część przedsiębiorstwa (przy założeniu kontynuacji działalności wylęgowej i kontraktacji w Spółce B, bez konieczności pozyskiwania wsparcia w zakresie kluczowych zasobów służących działalności wylęgowej i kontraktacji chowu).
Pytanie
Czy, w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, działalność zorganizowana wokół Działu Surowcowego (w zakresie opisanym w stanie faktycznym) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a tym samym sprzedaż Działu Surowcowego do Spółki B celem prowadzenia (kontynuacji) działalności gospodarczej w tym samym zakresie co obecnie, będzie stanowić czynność wyłączoną z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółki, w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, działalność zorganizowana wokół Działu Surowcowego (w zakresie opisanym w stanie faktycznym) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a tym samym sprzedaż Działu Surowcowego do Spółki B celem prowadzenia (kontynuacji) działalności gospodarczej w tym samym zakresie co obecnie, będzie stanowić czynność wyłączoną z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy
Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
W świetle praktyki organów podatkowych (przykładowo interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.40.2018.1.AM), powyższe definicja - w aspekcie poszczególnych rodzajów wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych w przedsiębiorstwie) jest rozumiana następująco:
- wyodrębnienie organizacyjne - czyli wyodrębnienie w strukturze organizacyjnej podatnika znajdujące swój wyraz w statucie, regulaminie lub innym akcie o zbliżonym charakterze (może ono przyjąć formę zakładu, oddziału, działu),
- wyodrębnienie finansowe - czyli stan w którym poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodów i kosztów jak również należności i zobowiązań,
- wyodrębnienie funkcjonalne - czyli sytuacja, w której zespół składników materialnych i niematerialnych jest w stanie funkcjonować jako wyodrębniona jednostka na rynku.
Praktyka organów podatkowych dostarcza istotnych szczegółowych wskazówek co do rozumienia powyższych warunków.
Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.735.2020.1.MGO, zwrócono uwagę na konieczność wzajemnego powiązania elementów tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa:
„(`(...)`) zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”
W interpretacji z dnia 13 sierpnia 2020 r., o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.282.2020.3.AKA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał na konieczność posiadania cechy zorganizowana składników tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa:
„Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.”
Z kolei w interpretacji z dnia 18 sierpnia 2020 r., sygn., 0114-KDIP4-2.4012.214.2020.3.AA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, zwrócił uwagę na zdolność funkcjonowania wyodrębnionego zespołu składników jako samodzielnego podmiotu gospodarczego:
„Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.”
W powołanej powyżej interpretacji organ wskazał, również, że możliwe jest wyłączenie niektórych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - niemniej przenoszone składniki zawsze muszą pozostawać ze sobą w funkcjonalnym związku umożliwiającym prowadzenie niezależnej działalności:
„W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.”
Mając na względzie opisany stan faktyczny, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Dział Surowcowy będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, gdyż:
Z perspektywy funkcjonalnej działalność Działu Surowcowego jest funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności Spółki (produkcja). Nie powinno więc budzić wątpliwości, że funkcjonalnie możliwe jest wyodrębnienie tych elementów Działu Surowcowego, które służą prowadzeniu tej działalności.
Z perspektywy organizacyjnej, funkcjonuje odrębny zespół ludzi i aktywów w ramach struktury wewnętrznej Spółki, który to zespół jest przypisany do Działu Surowcowego (co więcej jest to odrębna lokalizacja). Są to zasoby wyłącznie właściwe i niezbędne, aby działalność Działu Surowcowego była kontynuowana. Zasoby te obejmują w szczególności osobę kierownika dedykowanego do zarządzania Działem Surowcowym (Zarząd Spółki z uwagi na mieszany zakres odpowiedzialności nie jest przypisywany bezpośrednio do organizacji Dział Surowcowy), jak również poszczególnych pracowników i aktywa trwałe (a także umowy handlowe), które w ramach Działu Surowcowego funkcjonują (w tym w ramach zakładów wylęgowych w (`(...)`)). Nie powinno więc budzić wątpliwości, że Dział Surowcowy jest organizacyjnie wyodrębniony w ramach Spółki.
Z perspektywy finansowej, Spółka jest w stanie wyodrębnić aktywa i pasywa związane bezpośrednio (wyłącznie) z działalnością Działu Surowcowego, a także stworzyć uproszczony bilans Działu Surowcowego (pokazujący zasoby finansowe związane bezpośrednio z tą działalnością). Nie powinno więc budzić wątpliwości, że Dział Surowcowy jest wystarczająco wyodrębniony w ramach Spółki.
Dział Surowcowy jest w stanie samodzielnie prowadzić główną (podstawową) działalność gospodarczą po przeniesieniu do Spółki B. Co prawda będą musiały pozyskać wsparcie administracyjnie z grupy kapitałowej (co jest uzasadnione ekonomiką działalności w ramach grupy), natomiast główna działalność może być kontynuowana bez żadnych przestojów.
Spółka B, do której zostanie sprzedany Dział Surowcowy, będzie kontynuować działalność w zakresie wylęgu i kontraktacji chowu, jednocześnie Spółka zaprzestanie tej działalności.
W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że Dział Surowcowy powinien być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Tym samym, sprzedaż Działu Surowcowego do Spółki B powinien stanowić czynność pozostająca poza zakresem opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
I tak na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.
Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.
Za standardowe elementy typowe dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT należy uznać przykładowo elementy takie jak: grunt, budynek (budynki), budowle, infrastruktura techniczna oraz przynależności, a także prawa i obowiązki z umów najmu, które przechodzą na kupującego z mocy prawa, jak również prawa i obowiązki z umów najmu (odpowiednio dzierżawy), na podstawie których wynajmowane powierzchnie nie zostały (i nie zostaną do dnia transakcji) przekazane najemcom.
Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.
Jak wskazało TSUE w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C‑444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, iż obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.
Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12, czy z 24 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy działalność zorganizowana wokół Działu Surowcowego (w zakresie opisanym w stanie faktycznym) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a tym samym sprzedaż Działu Surowcowego do Spółki B celem prowadzenia (kontynuacji) działalności gospodarczej w tym samym zakresie co obecnie, będzie stanowić czynność wyłączoną z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Ze złożonego wniosku wynika, że założeniem Spółki jest sprzedaż działalności wylęgowej i kontraktacji przez Spółkę do Spółki B. Sprzedaż będzie obejmowała środki trwałe, w tym grunty, budynki, budowle, urządzenia i maszyny, produkcję w toku (jaja) czy produkty gotowe (pisklęta), zobowiązania dotyczące zakupu jak czy zobowiązania pracownicze oraz umowy kontraktacji. Do Działu Surowcowego zostanie również przypisana gotówka, jaka jest niezbędna dla pokrycia krótkoterminowych zobowiązań
Jak wynika z wniosku aktualnie działalność Spółki faktycznie składa się z trzech rodzajów działalności - wylęgu piskląt, chowu drobiu oraz przerobu drobiu (surowca). Z perspektywy funkcjonalnej, jednoznaczne określenie, które elementy działalności Spółki są związane z wylęgiem piskląt/drobiu oraz kontraktacją, nie budzi wątpliwości - są to wszystkie te elementy, które pozwalają na zakup jaj, ich odpowiedniego wylęgu, a później przekazania piskląt (drobiu) do dalszego chowu (i późniejszego odkupu od hodowców celem uboju). Elementy tej działalności są zorganizowane wokół Działu Surowcowego.
W przedstawionym opisie sprawy funkcjonuje odrębny zespół ludzi i aktywów w ramach struktury wewnętrznej Spółki, który to zespół jest przypisany do Działu Surowcowego. Zasoby te obejmują w szczególności osobę kierownika dedykowanego do zarządzania Działem Surowcowym, jak również poszczególnych pracowników i aktywa trwałe (a także umowy handlowe), które w ramach Działu Surowcowego funkcjonują (w tym w ramach zakładów wylęgowych w (…)). Zatem Dział Surowcowy jest organizacyjnie wyodrębniony w ramach Spółki.
Ponadto Spółka jest w stanie wyodrębnić aktywa i pasywa związane bezpośrednio z działalnością Działu Surowcowego, a także stworzyć uproszczony bilans Działu Surowcowego. Dział Surowcowy jest finansowo wyodrębniony w ramach Spółki.
Z opisu sprawy wynika również, że działalność Działu Surowcowego jest funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności Spółki (produkcja). Możliwe jest wyodrębnienie funkcjonalne tych elementów Działu Surowcowego, które służą prowadzeniu tej działalności.
Jak zostało przedstawione w opisie sprawy Spółka B, do której zostanie sprzedany Dział Surowcowy, będzie kontynuować działalność w zakresie wylęgu i kontraktacji chowu, jednocześnie Spółka zaprzestanie tej działalności. Od dnia sprzedaży Spółka B będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wylęgu i kontraktacji wykorzystując zasoby przekazane w ramach sprzedaży Działu Surowcowego oraz korzystając ze wsparcia udzielonego przez Spółkę.
W konsekwencji stwierdzić należy, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, a planowana sprzedaż Działu Surowcowego do Spółki B będzie stanowić sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja, zgodnie z zadanym pytaniem dotyczy wyłącznie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości podatkiem od towarów i usług, nie dotyczy natomiast kwestii opodatkowania ww. transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż powyższe nie było przedmiotem Państwa zapytania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili