0114-KDIP1-1.4012.685.2021.2.MM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czynności udzielenia pożyczki za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) oraz zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Sp. z o.o. A) jest osoba prawną posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W przedmiocie działalności Wnioskodawcy w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) oraz w umowie spółki nie figuruje udzielanie pożyczek, kredytów ani inna tego typu działalność finansowa.

Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie udzielić pożyczki spółce z o.o. B z siedzibą w (…) (KRS: (…), NIP: (…)). W obu spółkach (Wnioskodawca i Pożyczkobiorca) jedynym wspólnikiem i jedynym członkiem zarządu jest ta sama osoba p. D. K.

Pożyczkobiorca również jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Udzielona pożyczka będzie pożyczką oprocentowaną.

Po stronie Wnioskodawcy – w związku z planowanym zawarciem umowy pożyczki z pożyczkobiorcą – wystąpiły wątpliwości związane ze skutkami podatkowymi przyszłego zdarzenia w postaci zawarcia oprocentowanej umowy pożyczki.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy (Sp. z o.o. A), zgodnie z którym Pożyczkobiorca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)) z tytułu zawartej umowy pożyczki (zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), ponieważ czynność (umowa) udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Sp. z o.o. B stanowi usługę objętą zakresem podatku VAT, kwalifikowaną jako świadczenie usług za wynagrodzeniem (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) i jednocześnie podlegającą zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy (Sp. z o.o. A), w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Pożyczkobiorca (Sp. z o.o. B) nie powinien płacić podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki – zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca jest przekonany, iż przyszła umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako z niego wyłączona.

Według Wnioskodawcy, opisana umowa przyszłej pożyczki powinna być zakwalifikowana na gruncie ustawy o VAT jako odpłatne (ponieważ oprocentowane) świadczenie usług (usługi – pożyczki) w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – nawet w sytuacji, gdy w przedmiocie działalności Wnioskodawcy KRS/umowie spółki nie figuruje udzielanie pożyczek (64.92.Z. – pozostałe formy udzielania kredytów).

Skoro natomiast przyszła umowa pożyczki będzie miała charakter odpłatny (wystąpi jej oprocentowanie – odsetki) i będzie odpłatnym świadczeniem usług, to po pierwsze będzie podlegała ustawie o VAT, zaś po drugie będzie podlegała zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT (pożyczka pieniężna, oprocentowanie – odsetki).

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego (jego skutków podatkowych) potwierdzają w szczególności:

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2020 r. (znak sprawy: 0111-KDIB2-2.4014.271.2019.1.HS);

2. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2021 r. (znak sprawy: 0111-KDIB3-1.4012.986.2020.2.KO).

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy przyszła, oprocentowana umowa pożyczki z Pożyczkobiorcą:

1. nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych,

2. będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług,

3. będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego w ramach ustawy o podatku od towarów i usług,

4. z tytułu jej zawarcia ani Wnioskodawca (Sp. z o.o. A), ani Pożyczkobiorca (Sp. z o.o. B) nie będą zobowiązani do zapłaty podatku (zarówno PPC , jak i VAT),

5. wygeneruje po stronie Wnioskodawcy wynagrodzenie w postaci odsetek, które zostanie wykazane w deklaracji VAT-7 w pozycji ZW (zwolnione).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym łącznie spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy tym wskazać należy, że w dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i ust. 2 cytowanej ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

W myśl tego przepisu:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Sp. z o.o. A) jest osoba prawną posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W przedmiocie działalności Wnioskodawcy w KRS oraz w umowie spółki nie figuruje udzielanie pożyczek, kredytów ani inna tego typu działalność finansowa. Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie udzielić pożyczki Sp. z o.o. B. W obu spółkach (Wnioskodawca i Pożyczkobiorca) jedynym wspólnikiem i jedynym członkiem zarządu jest ta sama osoba p. D. K. Pożyczkobiorca również jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Udzielona pożyczka będzie pożyczką oprocentowaną.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości dotyczą kwestii czy udzielenie przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczki stanowi odpłatne świadczenie usług, które jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki opisanej we wniosku spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji, czynność polegająca na udzieleniu oprocentowanej pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy (niezależnie od tego czy w przedmiocie działalności Wnioskodawcy w KRS/w umowie Spółki figuruje udzielanie pożyczek, kredytów czy inna tego typu działalność), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Zwalnia się od podatku:

usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Państwa. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).