0114-KDIP1-1.4012.650.2021.3.EW

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony przez Pana pismem z 23 listopada 2021 r. (data wpływu 29 listopada 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Począwszy od czerwca 1994 r. prowadził Pan indywidualną działalność gospodarczą – niewileki sklepik osiedlowy z artykułami spożywczymi w (`(...)`). Był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i rozliczał się Pan z podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów). Po dwóch latach nabył Pan wraz z żoną (`(...)`) 6,02 ha gruntów rolnych w miejscowości (`(...)`), gmina (`(...)`).

Własnymi siłami i ze środków własnych wykopał Pan na tym terenie dwa stawy – stawy te nie stanowiły stawów hodowlanych, zgodnie z operatem wodnym są to stawy na potrzeby własne bez hodowli i dokarmiania ryb. W okresie następnych kilku lat dokonał Pan nasadzeń drzew owocowych i ozdobnych, a później wybudował Pan 10 domków drewnianych mieszkalnych i 3 domki gospodarcze. Zamierzał Pan wykorzystywać ten teren pod agroturystykę.

Niestety, gdy przystąpił Pan do kompletowania dokumentów z budowy, okazało się że domki wybudował Pan nielegalnie, a nadzór budowlany nie wyraża zgody na ich odbiór i dopuszczenie do ich użytkowania.

W okresie budowy domków gmina (`(...)`) nie posiadała uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego – plan taki został uchwalony dopiero w 2010 r.

Pana wielokrotne próby zalegalizowania domków zakończyły się niepowodzeniem – okazało się bowiem, że wypis z planu zagospodarowania nie przewiduje wolnostojących budynków gospodarczych. Stan techniczny tych domków również budził wątpliwości nadzoru budowlnago.

Próby legalizacji domków zakończył Pan (bez powodzenia) 30 listopada 2019 r., kiedy zrezygnował Pan z prowadzenia działalności gospodarczej i przeszedł Pan na emeryturę.

W okresie działalności gospodarczej wynajmował Pan domki turystom w sezonie letnim licząc na ich legalizację w kształtującym się planie zagospodarowania przestrzennego gminy (`(...)`).

Przychody z wynajmu rozliczał Pan na zasadach ogólnych, w ramach działalności gospodarczej. Domki wprowadził Pan do ewidencji działalności.

W okresie od 30 listopada 2019 r. do 1 lipca 2021 r. nie prowadził Pan wynajmu domków.

1 lipca 2021 r. wynajął Pan 1 domek grupie pracowników zatrudnionych w jednej z miejscowych firm – najem trwał do 31 sierpnia 2021 r. Domek wynajął Pan, aby z tego przychodu pokryć znaczący wzrost podatku od nieruchomości. Zgodnie z decyzją wymiarową podatek wzrósł aż o 3000 zł z uwagi na zmianę kwalifikacji podatkowej domków – z „domków mieszkalnych” przekwalifikowano je na „inne obiekty”.

Jak wskazał Pan, przy Państwa możliwościach finansowych było to praktycznie nie do udźwignięcia, ponieważ oboje jesteście Państwo emerytami i Państwa emerytury ledwie starczają na pokrycie bieżących wydatków.

Biorąc pod uwagę własną sytuację życiową oraz znaczący wzrost obciążeń związanych z utrzymaniem gruntu, postanowiliście Państwo grunt sprzedać.

W związku z brakiem legalizacji domków przyszły nabywca, po zakupie gruntu, będzie zmuszony je wyburzyć, co skutkować będzie tym, że jego wartość zdecydowanie się obniży.

Cena sprzedaży zatem obejmować będzie de facto wartość gruntu pomniejszoną o wyburzenia domków.

W uzupełnieniu wniosku z 23 listopada 2021 r. (data wpływu 29 listopada 2021 r.) wskazał Pan, że przedmiotem sprzedaży będzie cała działka gruntu o powierzchni 6,0653 ha, w tym także grunt zabudowany damkami letniskowymi i domkiem gospodarczym wraz z nasadzeniami roślin i stawem. W ramach prowadzonej przez Pana wcześniej działalności gospodarczej (sklep spożywczy + domki letniskowe pod wynajem) wynajem domków funkcjonował jako odrębny, niezwiązany w żaden sposób z Pańską działalnością podstawową (jaką był handel) obszar gospodarczy przynoszący dochód wyłącznie w okresie wakacyjnym. Przychody i koszty związane z tym przychodem z najmu rozliczane były w formie zbiorczej jako dodatkowe źródło dochodu. Obsługę wynajmu prowadził Pan z żoną bez zatrudniania pracowników. W Pańskiej opinii była, to odrębna część Pańskiego przedsiębiorstwa, która niezwiązana z handlem przynosiła odrębny, dodatkowy dochód rozliczany na zasadach ogólnych.

Sprzedaży podlegać będzie wyłącznie grunt (z zabudową) bez żadnych dodatkowych składników majątku trwałego i nietrwałego Pańskiej firmy. Wskazuje Pan także, że może on stanowić sam w sobie przedsiębiorstwo jako źródło dochodu. Obecnie nie prowadzi Pan na przedmiotowym terenie żadnej działalności gospodarczej. Przyszły nabywca nie zamierza kontynuować działalności związanej z wynajmem domków letniskowych na tym terenie.

Grunt o powierzchni całkowitej 6,02 ha został zakupiony 20 czerwca 1996 r.

Zgodnie z aktualnym wypisem z rejestru gruntów sporządzonym 30 sierpnia 2021 r. na przedmiotową działkę o powierzchni całkowitej 6,0653 ha składają się:

- pastwiska trwałe (PsIV) o powierzchni 3,6106 ha,

- pastwiska trwałe (PsV) o powierzchni 0,1153 ha,

- grunty pod stawami (Wsr-PSIV) o powierzchni 1,6835 ha,

- grunty zadrzewione (Lzr-PsIV) o powierzchni 0,3147 ha,

- inne tereny zabudowane (Bi) o powierzchni 0,3412 ha.

Tereny oznaczone jako „Bi” o powierzchni 0,3412 ha to tereny zajęte de facto prze domki letniskowe.

Domki te zostały wprowadzone 30 czerwca 2010 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Pana firmy i zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT) zostały zaklasyfikowane pod symbolem 109 - jako pozostałe budynki niemieszkalne - domki letniskowe trwale związane z gruntem i poddane amortyzacji metodą liniową ze stawką indywidualną w wysokości 10% (domki zostały wybudowane metodą gospodarczą przez właściciela).

Grunt, na którym zostały wybudowane domki letniskowe nie został uwzględniony w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Pana firmy.

Planuje Pan sprzedaż całej nieruchomości gruntowej w przyszłym roku, aktualnie prowadzi Pan rozmowy z potencjalnym nabywcą.

Pytanie

Czy transakcja sprzedaży przedmiotowego gruntu będzie opodatkowana podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) (zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług), czy też ta transakcja, na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać VAT, jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Pana stanowisko w sprawie

Transakcja sprzedaży gruntu podlega przepisom art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym przepisy tej ustawy nie znajdą tu zastosowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 6 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1. transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że brak jest podstaw do uznania opisanego Przedmiotu Transakcji za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny.

Jak bowiem wynika z opisu sprawy, transakcja dostawy Nieruchomości, nie obejmie istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których mowa w art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawców poza przeniesieniem prawa własności gruntu zabudowanego damkami letniskowymi i domkiem gospodarczym wraz z nasadzeniami roślin i stawem Sprzedający nie przeniesie na Nabywcę żadnego z elementów, który wchodzi w skład przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W związku z tym przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 551 ustawy Kodeks cywilny.

Wobec tego należy przeanalizować, czy zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem planowanej Transakcji wypełnia warunki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wyjaśniono wcześniej, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę przedmiotem sprzedaży będzie cała działka gruntu o powierzchni 6,0653 ha, w tym także grunt zabudowany damkami letniskowymi i domkiem gospodarczym wraz z nasadzeniami roślin i stawem. Sprzedaży podlegać będzie wyłącznie grunt (z zabudową) bez żadnych dodatkowych składników majątku trwałego i nietrwałego firmy. Z opisu sprawy wynika również, że przyszły nabywca nie zamierza kontynuować działalności związanej z wynajmem domków letniskowych na tym terenie.

Ponadto jak zostało wskazane we wniosku w związku z brakiem legalizacji domków przyszły nabywca, po zakupie gruntu, będzie zmuszony je wyburzyć.

W konsekwencji, opisany we wniosku przedmiot transakcji, tj. cała działka o powierzchni 6,0653 ha, w tym także grunt zabudowany damkami letniskowymi i domkiem gospodarczym wraz z nasadzeniami roślin i stawem nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny, jak również zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym jej sprzedaż nie będzie stanowiła transakcji wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym planowana transakcja sprzedaży prawa własności działki o powierzchni 6,0653 ha - gruntu zabudowanego damkami letniskowymi i domkiem gospodarczym wraz z nasadzeniami roślin i stawem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, Pańskie stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz.1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).