0113-KDIPT1-3.4012.781.2021.2.JM
📋 Podsumowanie interpretacji
Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT od 1 stycznia 2017 roku. W ramach swojej działalności statutowej jako organ administracji publicznej, Gmina świadczy usługi opodatkowane VAT, takie jak dostawa wody czy wynajem nieruchomości, a także usługi zwolnione z VAT, w tym wynajem nieruchomości na cele mieszkalne. We wrześniu 2021 roku Gmina podpisała umowę na dofinansowanie projektu w ramach programu ochrony zabytków, który obejmuje wymianę pokrycia dachowego, częściową wymianę elementów konstrukcji oraz remont instalacji odgromowej budynku Urzędu Gminy. W budynku Urzędu Gmina prowadzi działalność gospodarczą, wynajmując lokal, oraz działalność, która nie podlega opodatkowaniu VAT. W związku z realizacją projektu Gmina będzie miała prawo do częściowego odliczenia VAT, zgodnie z przepisami art. 86 ust. 2a i następne ustawy o VAT oraz § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku, a także art. 90 ust. 2 i następne ustawy o VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do częściowego odliczenia podatku w związku z realizacją projektu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2021 r. (wpływ 1 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina (dalej zwana Gminą) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) od 1 stycznia 2017 roku. Przed tą datą Gmina nie była zarejestrowanym podatnikiem VAT, korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Gmina wykonuje działalność statutową jako organ administracji publicznej oraz świadczy na rzecz mieszkańców usługi, które podlegają opodatkowaniu VAT (np. dostawę wody, wynajem nieruchomości) a także usługi zwolnione z VAT (wynajem nieruchomości na cele mieszkalne). We wrześniu 2021 r. Gmina podpisała umowę na dofinansowanie zadania w ramach programu ochrona zabytków ze środków finansowych Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu tj. wymianę pokrycia dachowego wraz z częściową wymianą elementów konstrukcji oraz remont instalacji odgromowej (dalej „Projekt”). W związku z realizacją ww. zadania Gmina będzie wydatkowała środki na wykonanie prac konserwatorskich, restauratorskich oraz robót budowlanych, które będą dokumentowane fakturami wystawianymi na Gminę, a które ujmowane będą w rejestrze zakupów Urzędu Gminy.
Zgodnie z treścią zawartej umowy Gmina otrzyma jednorazowo po podpisaniu Umowy dofinansowanie do kosztów na realizację zadania. Zakończenie realizacji projektu szacowane jest na koniec listopada 2021 r. Pozostałe środki na realizację zadania będą pochodziły z budżetu Gminy.
Budynek Urzędu Gminy, który jest przedmiotem zadania, ma charakter zabytkowy i jest wykorzystywany przez Gminę także w ramach działalności gospodarczej. W budynku Urzędu Gminy na parterze mieści się pomieszczenie, które jest wynajmowane przez Gminę X S.A.
Jest to czynność opodatkowana 23% podatkiem VAT, a Gmina ujmuje tę sprzedaż w ewidencji sprzedaży urzędu. Ponadto w budynku znajdują się lokale Urzędu Gminy, w których prowadzona jest działalność statutowa Gminy. W budynku Gminy nie są faktycznie wykonywane żadne czynności zwolnione z VAT, gdyż lokale, które Gmina wynajmuje na cele mieszkalne znajdują się w innych budynkach niż Urząd Gminy. W jednym z lokali budynku Urzędu Gminy mieści się lokal zajmowany przez referat księgowości, w który wystawiane i księgowane są faktury dokumentujące czynności zwolnione z VAT tj. najem lokali na cele mieszkalne, natomiast nie są faktycznie świadczone usługi zwolnione z VAT.
Podsumowując, Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków na remont budynku do czynności opodatkowanych albo do czynności zwolnionych i niepodlegających VAT. Gmina w budynku Urzędu Gminy ze względu na specyfikę swojego działania prowadzi działalność gospodarczą (wynajmuje lokal X S.A.) oraz niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wiążą się w szczególności z realizacją zadań nałożonych na JST (jednostka samorządu terytorialnego) odrębnymi przepisami prawa. Jednocześnie pracownicy urzędu prowadzą działania polegające na wystawianiu i księgowaniu faktur dokumentujących sprzedaż usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednak usługi najmu na cele mieszkaniowe świadczone są w innym miejscu tj. innych budynkach należących do Gminy.
Gmina stosuje sposób kalkulacji prewspółczynnika określony w rozporządzeniu z dnia 17.12.2015 w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (dalej: „Rozporządzenie”).
Na pytania:
-
„Czy sprawy z zakresu umów najmu lokali mieszkalnych prowadzicie Państwo w budynku Urzędu Gminy czy w innym budynku?
-
Jaka jest wartość proporcji, określona na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, dla czynności wykonywanych przez Państwa za rok 2020 (prosimy wskazać w %)?
-
Czy uznaliście Państwo, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy dla czynności wykonywanych przez Państwa za rok 2020 wynosi 0%?”,
odpowiedzieli Państwo
-
Gmina (dalej zwana Gminą) tak jak podała uprzednio we wniosku świadczy usługi najmu w innym budynku niż budynek Urzędu Gminy. Natomiast w budynku Urzędu Gminy są prowadzone czynności pomocnicze o charakterze administracyjnym tj. w budynku Urzędu Gminy sporządzane są i podpisywane są umowy z najemcami, wystawiane są faktury i prowadzone ewentualne windykacje.
-
Wartość proporcji, określona na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021r. poz, 685 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy za rok 2020 wynosi: 94%.
-
Proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy za rok 2020 wynosi jak w pkt 2.
Pytanie
W jakiej wysokości Gmina ma prawo odliczyć podatek VAT wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na realizację Projektu tj. czy powinna uwzględnić przy odliczeniu podatku VAT naliczonego sposób określenia proporcji wynikający z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia oraz dodatkowo sposób określenia proporcji z art. 90 ustawy o VAT o podatku od towarów i usług czy tylko określony w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzeniu?
Państwa stanowisko w sprawie
W związku z realizacją Projektu Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego wyłącznie w takim zakresie w jakim towary i usługi będą służyły do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Celem ustalenia kwoty do odliczenia, Gmina powinna posłużyć się współczynnikiem wynikającym z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia natomiast Gmina nie stosuje w celu ustalenia zakresu podatku VAT do odliczenia wskaźnika ustalanego na podstawie art. 90 ustawy o VAT o podatku VAT, gdyż w budynku nie są wykonywane faktycznie usługi zwolnione z VAT tj. wynajmowane lokale znajdują się poza remontowanym budynkiem Urzędu Gminy. Jednocześnie nie ma znaczenia w sprawie fakt, iż w referacie księgowości są wystawiane i księgowane faktury dokumentujące czynności zwolnione z VAT tj. najem lokali na cele mieszkalne, gdyż są to tylko czynności uzupełniające a same czynności będące przedmiotem transakcji faktycznie są świadczone, jak wskazano powyżej, poza budynkiem Urzędu Gminy.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
· nabycia towarów i usług,
· dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
· zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
· obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
· średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
· średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
· roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
· średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Ponadto treść art. 86 ust. 22 ustawy o VAT odsyła do rozporządzenia, w którym wskazano sposób określenia proporcji najbardziej odpowiadającej specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, wskazuje sposób ustalenia prewspółczynnika.
Warunkiem zastosowania prewspółczynnika jest brak możliwości bezpośredniej alokacji części zakupów do danej kategorii czynności.
Zdaniem Gminy ze względu na fakt, że towary i usługi nabywane w ramach realizacji Projektu będą wykorzystywane do działalności gospodarczej oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Gminie przysługuje częściowe odliczenie podatku naliczonego w oparciu o cytowany już art. 86 ust. 2a i wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 Rozporządzenia.
Zdaniem Gminy nie powinna ona stosować w związku z realizacją Projektu wskaźnika VAT wynikającego z art. 90 ustawy o VAT. Ten wskaźnik to proporcjonalna metoda odliczenia VAT stosowana wtedy, gdy podatnik wykorzystuje dany zakup jednocześnie do czynności opodatkowanych i zwolnionych. Jednak zdaniem Gminy fakt wystawiania w Urzędzie Gminy faktur dokumentujących transakcje zwolnione z VAT w sytuacji gdy przedmiotowe transakcje są wykonywane w innym miejscu tj. w innych budynkach nie może być uznane za wykonywanie w Urzędzie Gminy czynności zwolnionych z VAT. Tym samym nie zachodzą przesłanki do zastosowania ww. wskaźnika.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ustawy.
Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy :
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.
Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy :
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
-
zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
-
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Stosownie do treści art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999).
Na podstawie § 1 cyt. rozporządzenia:
Rozporządzenie:
-
określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;
-
wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.
Stosownie do zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:
a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
b) jednostkę budżetową,
c) zakład budżetowy.
Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.
Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.
Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia:
W przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jako sposób określenia proporcji podaje się sposób ustalony według wzoru:
X = (A x 100) / DUJST
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X – proporcja określona procentowo, zaokrąglona w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
DUJST – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
Następnie w odniesieniu do zakupów wykorzystywanych zarówno do celów działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej od podatku VAT, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ustawy.
Przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Z art. 90 ust. 2 ustawy wynika, że:
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10
W myśl art. 90 ust. 3 ustawy :
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 90 ust. 10b ustawy:
Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:
-
utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
-
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372, z późn. zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.
Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Dodać jednocześnie należy, że wykonywanie wskazanych wyżej zadań może odbywać się w dwojakim charakterze, tj. wykonywanej władzy publicznej lub w warunkach działalności gospodarczej.
Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2017 roku. Gmina wykonuje działalność statutową jako organ administracji publicznej oraz świadczy na rzecz mieszkańców usługi, które podlegają opodatkowaniu VAT (np. dostawę wody, wynajem nieruchomości) a także usługi zwolnione z VAT (wynajem nieruchomości na cele mieszkalne). We wrześniu 2021 r. Gmina podpisała umowę na dofinansowanie zadania w ramach programu ochrona zabytków ze środków finansowych Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu tj. wymianę pokrycia dachowego wraz z częściową wymianą elementów konstrukcji oraz remont instalacji odgromowej. W związku z realizacją ww. zadania Gmina będzie wydatkowała środki na wykonanie prac konserwatorskich, restauratorskich oraz robót budowlanych, które będą dokumentowane fakturami wystawianymi na Gminę, a które ujmowane będą w rejestrze zakupów Urzędu Gminy. Gmina w budynku Urzędu prowadzi działalność gospodarczą (wynajmuje lokal X) oraz niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W jednym z lokali budynku Urzędu Gminy mieści się lokal zajmowany przez referat księgowości, w którym wystawiane i księgowane są faktury dokumentujące czynności zwolnione z VAT tj. najem lokali na cele mieszkalne, natomiast nie są faktycznie świadczone usługi zwolnione z VAT. Gmina świadczy usługi najmu w innym budynku niż budynek Urzędu Gminy. Natomiast w budynku Urzędu Gminy są prowadzone czynności pomocnicze o charakterze administracyjnym tj. w budynku Urzędu Gminy sporządzane są i podpisywane są umowy z najemcami, wystawiane są faktury i prowadzone ewentualne windykacje. Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków do czynności opodatkowanych albo do czynności zwolnionych i niepodlegających VAT.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy powzięli Państwo wątpliwość w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Ponadto, jak już wyżej wskazano, art. 86 ust. 2a ustawy ma zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Aby rozstrzygnąć Państwa wątpliwości należy ustalić z jakimi czynnościami będą miały związek wydatki poniesione na realizację projektu.
Z wniosku wynika, że Gmina w budynku Urzędu prowadzi działalność gospodarczą (wynajmuje lokal X) oraz niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W jednym z lokali budynku Urzędu Gminy mieści się lokal zajmowany przez referat księgowości, w którym wystawiane i księgowane są faktury dokumentujące czynności zwolnione z VAT tj. najem lokali na cele mieszkalne. W budynku Urzędu Gminy są prowadzone czynności pomocnicze o charakterze administracyjnym tj. w budynku Urzędu Gminy sporządzane są i podpisywane są umowy z najemcami, wystawiane są faktury i prowadzone ewentualne windykacje.
Wbrew Państwa stanowisku, budynek Urzędu Gminy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Okoliczność, że świadczą Państwo usługi najmu w innym budynku niż budynek Urzędu Gminy nie powoduje, że budynek Urzędu Gminy, nie jest wykorzystywany przez Państwa do czynności zwolnionych od podatku VAT. Należy zauważyć, że budynek Urzędu Gminy stanowiący Państwa siedzibę (jednostki samorządu terytorialnego) jest związany z całokształtem działalności prowadzonej przez Państwo, a więc z wszystkimi kategoriami czynności jakie Państwo realizują.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z realizacją przedmiotowego projektu, w świetle obowiązujących przepisów (art. 86 ust. 2a ustawy), z uwagi na fakt, że poniesione przez Państwa wydatki będą wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza oraz nie mają Państwo możliwości przypisania tych wydatków w całości do Państwa działalności gospodarczej, to przy odliczaniu podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotowym projektem powinny znaleźć zastosowanie odpowiednie regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.
Ponadto, ponieważ wydatki dotyczące realizacji projektu będą służyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również do czynności zwolnionych od podatku, to w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, będą Państwo obowiązani do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków poniesionych na realizację projektu będą Państwo mieli prawo do częściowego odliczenia podatku VAT, przy uwzględnieniu przepisów określonych w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, a także art. 90 ust. 2 i następne ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili