0113-KDIPT1-3.4012.762.2021.2.KS
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, zawarł z deweloperem przedwstępną umowę zakupu lokalu niemieszkalnego (apartamentu) oraz udziału w częściach wspólnych nieruchomości. Apartament ten ma być następnie wydzierżawiany przez Wnioskodawcę zewnętrznemu podmiotowi w celu prowadzenia działalności najmu krótkoterminowego. W związku z tym Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dewelopera, które dokumentują nabycie udziału w apartamencie oraz częściach wspólnych nieruchomości. Prawo to przysługuje Wnioskodawcy niezależnie od terminu notarialnego przeniesienia własności apartamentu, pod warunkiem że apartament będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, tj. dzierżawy na cele najmu krótkoterminowego.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2021 r. (data wpływu 24 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 23 listopada 2021 r. (data wpływu 24 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych na Wnioskodawcę przez Dewelopera w związku z nabyciem udziałów w Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
24 września 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych na Wnioskodawcę przez Dewelopera w związku z nabyciem udziałów w Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 23 listopada 2021 r. (data wpływu 24 listopada 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy i przesłania stosownego pełnomocnictwa.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Wnioskodawca (zwany dalej również jako "Nabywca") jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, niezależnie od miejsca osiągania dochodów. Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę w spółce świadczącej usługi weterynaryjno-laboratoryjne, w której jest wspólnikiem.
Wnioskodawca wraz z żoną, z którą posiada rozdzielność majątkową (ustrój rozdzielności majątkowej) zawarli przedwstępną umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży, zwaną dalej "Umową", z deweloperem realizującym budowę inwestycji deweloperskiej, zwanym dalej "Deweloperem", obejmującej m.in. budowę budynków hotelowych, strefy rekreacyjno-basenowej, garażu podziemnego oraz pozostałej infrastruktury towarzyszącej.
Przedmiotem zawartej Umowy jest:
a) samodzielny lokal niemieszkalny (użytkowy), zwany dalej "Apartamentem", znajdujący się w budynku hotelowym realizowanej inwestycji deweloperskiej,
b) udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości wspólnej kubaturowej i komunikacyjnej, na której znajdować się będzie m.in. miejsce postojowe, z którego będzie mógł korzystać wyłącznie Wnioskodawca jako nabywca.
W wyniku zawartej Umowy przedwstępnej, do majątku odrębnego Wnioskodawcy - po zawarciu końcowej umowy sprzedaży - zostanie wniesione prawo własności Apartamentu wraz z częściami wspólnymi nieruchomości w 1/2 części. W pozostałej części (również 1/2) prawo własności Apartamentu wraz z częścią wspólną nieruchomości zostanie wniesione do majątku odrębnego żony. Faktury dokumentujące sprzedaż Apartamentu zostaną wystawione zarówno na Wnioskodawcę jak i na małżonkę, w części w jakiej przysługują (będą przysługiwały) im udziały w zakupionym Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany w bazie przedsiębiorców Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca nie zamierza zarejestrować działalności gospodarczej, przynajmniej do czasu oddania Apartamentu do użytkowania. Natomiast żona prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w przeważającym zakresie działalności weterynaryjnej (gabinet weterynaryjny).
Zgodnie z zapisami zawartej Umowy, Apartament zostanie wykończony i wyposażony zgodnie ze standardem przyjętym przez Dewelopera. Odbiór Apartamentu przez Nabywcę nastąpi w sposób uzgodniony w treści Umowy, po uzyskaniu decyzji zezwalającej na użytkowanie budynku hotelowego, nie później niż do dnia 30 kwietnia 2024 r., pod warunkiem uregulowania wszystkich zobowiązań finansowych wynikających z Umowy. Odbiór Apartamentu jest równoznaczny z wydaniem Apartamentu w posiadanie Nabywcy, a przyrzeczona umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego i przeniesienie własności nastąpi nie później niż w terminie do 60 dni od dnia podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego.
Po zrealizowaniu inwestycji deweloperskiej, Deweloper lub powołana przez niego spółka celowa lub wybrany przez Dewelopera profesjonalny podmiot prowadzić będzie w budynkach hotelowych działalność polegającą na krótkoterminowym lub długoterminowym najmie lokali, w tym Apartamentu, na podstawie m.in. umów dzierżawy, które będą zawierane z właścicielami poszczególnych lokali. Działalność, o której mowa powyżej będzie prowadzona m.in. w oparciu o umowy dzierżawy zawierane z właścicielami lokali, w tym Apartamentu, znajdujących się w budynkach hotelowych na okres nie krótszy niż 10 lat.
W celu zachowania wysokich standardów obiektu oraz zachowania zasad bezpieczeństwa przy uwzględnieniu charakteru planowanej działalności, przewidziane jest wykończenie i wyposażenie wszystkich lokali, w tym Apartamentu, z uwzględnieniem wymogów przyjętych przez Dewelopera lub profesjonalny podmiot wskazany przez Dewelopera. W tym celu każdy z nabywców, w tym Wnioskodawca jako Nabywca Apartamentu skorzysta z oferty Dewelopera obejmującej wykończenie oraz wyposażenie lokalu "pod klucz", w ramach której Deweloper zakupi również dodatkowe elementy wyposażenia Apartamentu.
Zawierając Umowę przedwstępną z Deweloperem, Wnioskodawca oświadczył w niej jednoznacznie, że podjął decyzję o zawarciu z Deweloperem, spółką celową powołaną przez Dewelopera lub wskazanym przez Dewelopera profesjonalnym podmiotem, umowy dzierżawy Apartamentu oraz miejsca postojowego oraz zobowiązuje się zawrzeć taką umowę najpóźniej w dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży (końcowej umowy przeniesienia własności na Wnioskodawcę). Zgodnie z zawartą umową Deweloper, spółka celowa powołana przez Dewelopera lub profesjonalny podmiot wskazany przez Dewelopera, będzie wyłącznym podmiotem uprawnionym do zawarcia umowy dzierżawy lub najmu Apartamentu (prawo do wyłączności). W przypadku, gdy z przyczyn nieznanych w momencie zawarcia Umowy, Wnioskodawca nie przystąpi do Umowy Dzierżawy, Nabywca zobowiązuje się do niepowierzania na podstawie jakiejkolwiek umowy podmiotowi trzeciemu zarządzania Apartamentem w celu prowadzenia przez ten podmiot w swoim imieniu lub w imieniu Nabywcy działalności polegającej na oddawaniu Apartamentu w najem lub dzierżawę, w szczególności przy użyciu portali internetowych oferujących miejsca noclegowe na najem krótkoterminowy.
Z zawartej Umowy przedwstępnej wynika, że cena, jaką Wnioskodawca zapłaci Deweloperowi za Apartament obejmuje:
- cenę Apartamentu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej kubaturowej,
- cenę za wykończenie Apartamentu wraz z jego wyposażeniem w uzgodnionym standardzie ("pod klucz"),
- cenę za udział w nieruchomości wspólnej komunikacyjnej,
- cenę za prawo do korzystania z miejsca postojowego zlokalizowanego na nieruchomości wspólnej. Strony zgodnie ustaliły, że podane w Umowie przedwstępnej ceny są kwotami netto i zostały/zostaną powiększone o kwotę podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego wg stawki 23% (z zastrzeżeniem zmiany obowiązujących stawek VAT na moment powstania obowiązku podatkowego).
Zapłata ceny nastąpi zgodnie z ustalonym harmonogramem, w ratach przewidzianych w Umowie przedwstępnej, płatnych po zrealizowaniu poszczególnych etapów realizacji inwestycji deweloperskiej (np. zakończenie robót ziemnych, zrealizowanie stanu surowego otwartego, zrealizowanie stanu surowego zamkniętego, zrealizowanie stanu deweloperskiego). Część ceny została zapłacona przed podpisaniem Umowy przedwstępnej (zadatek), przy czym pierwsza rata wynosząca 20% całościowej ceny, została pomniejszona o kwotę wpłaconego zadatku. Umowa przedwstępna obejmuje pięć płatności ratalnych.
Otrzymanie zapłaty przez Dewelopera będzie dokumentowane fakturami VAT (w tym fakturami zaliczkowymi) wystawionymi na Wnioskodawcę w terminie 14 dni od daty stosownej wpłaty. Końcowe rozliczenie należności z tytułu ustalonej przez strony ceny nastąpi do dnia zawarcia Umowy sprzedaży, z uwzględnieniem wpłaconych przez Nabywcę kwot. Po zapłaceniu całej ceny, Deweloper wystawi Wnioskodawcy fakturę końcową.
Po zakończeniu inwestycji deweloperskiej przez Dewelopera oraz po notarialnym przeniesieniu własności Apartamentu oraz części wspólnych nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy (oraz żony), które powinno nastąpić nie później niż do dnia 30 kwietnia 2024 r., Apartament jak również przypisane miejsce postojowe będzie przedmiotem dzierżawy na rzecz Dewelopera, spółki celowej lub innego profesjonalnego podmiotu powołanego do świadczenia usług najmu krótkoterminowego. Wnioskodawca oraz żona będzie/będą zatem co miesiąc wystawiać (w równych częściach) faktury VAT ze stawką 23%, co będzie równoważne z wykorzystywaniem nabytego lokalu do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca z góry zakłada zatem, iż będzie świadczył usługę (dzierżawa Apartamentu), która opodatkowana będzie podatkiem VAT w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z zawartą Umową przedwstępną z Deweloperem oraz uregulowaniem pierwszej raty w dniu 26 sierpnia 2021 r., Wnioskodawca złożył w tym samym dniu (przesłał listem poleconym) zgłoszenie rejestracyjne VAT-R oraz zgłoszenie aktualizacyjne NIP-7 do właściwego Urzędu Skarbowego wraz z wyjaśnieniem celu rejestracji jako czynnego zarejestrowanego podatnika VAT. Jako datę rejestracji do VAT Wnioskodawca wskazał 25 sierpnia 2021 r., a pierwsza deklaracja VAT (JPK_V7M) zostanie złożona za miesiąc sierpień 2021 r. (miesięczne okresy rozliczeniowe). W zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-7 Wnioskodawca określił swój status ewidencyjny jako "osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług". Z informacji zawartej w wykazie podatników VAT (tzw. Białej Liście) wynika, iż Wnioskodawca został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z datą 28 sierpnia 2021 r. Podatnik nie zamierza otwierać działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, przynajmniej do czasu wydzierżawienia Apartamentu na rzecz zewnętrznego podmiotu.
Na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, intencją Wnioskodawcy jest potwierdzenie, czy na warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego w związku z planowanym wykorzystaniem Apartamentu, którego Wnioskodawca będzie współwłaścicielem, do czynności opodatkowanych w formie umowy dzierżawy, będzie uprawniony do bieżącego odliczania podatku VAT, w tym prawo do zwrotu podatku naliczonego na rachunek bankowy, wynikającego z faktur (zarówno zaliczkowych jak i końcowej), wystawionych przez Dewelopera w związku z zawartą Umową przedwstępną sprzedaży Apartamentu, bez względu na termin notarialnego przeniesienia własności Apartamentu (1/2 części Apartamentu) w formie końcowej umowy sprzedaży.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca odpowiadając na pytania tut. Organu wskazał, że:
- Na kogo są/będą wystawione faktury objęte zakresem postawionego we wniosku pytania?
Odp. Faktury objęte zakresem postawionego we wniosku pytania są/będą wystawiane na Wnioskodawcę.
- Czy pytanie postawione we wniosku odnosi się do prawa do bieżącego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zaliczkowych oraz faktury końcowej wystawionych przez Dewelopera wyłącznie na Pana i dotyczących dokonanych przez Pana wpłat w związku z nabyciem udziałów w Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości?
Odp. Tak.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w związku z zakupem Apartamentu (oraz części wspólnych nieruchomości) wykorzystywanego w działalności opodatkowanej na podstawie umowy dzierżawy na warunkach przewidzianych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy jako osobie fizycznej (zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT) przysługuje prawo do bieżącego odliczenia podatku naliczonego, w tym prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek Wnioskodawcy, wynikającego z faktur wystawionych przez Dewelopera, bez względu na termin notarialnego przeniesienia własności Apartamentu?
Zdaniem Wnioskodawcy.
W związku z zakupem Apartamentu (oraz części wspólnych nieruchomości) wykorzystywanego w działalności opodatkowanej na podstawie umowy dzierżawy na warunkach przewidzianych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy jako osobie fizycznej (zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT) przysługuje prawo do bieżącego odliczenia podatku naliczonego, w tym prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek Wnioskodawcy, wynikającego z faktur wystawionych przez Dewelopera, bez względu na termin notarialnego przeniesienia własności Apartamentu.
UZASADNIENIE
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na gruncie VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W tym miejscu należy wskazać na podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, które zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy VAT. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z treści powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego w VAT (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, ustawa ustanawia zasadę tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego", która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest bowiem intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.604.2019.2.KS, oraz interpretacji indywidualnej z dnia 6 listopada 2018 r„ sygn. 0115-KDIT1-1.4012.657.2018.2.BS.
Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, to podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Nie pozostawia wątpliwości, że na gruncie niniejszej sprawy zamiarem Wnioskodawcy w związku nabyciem Apartamentu jest jego późniejsze oddanie zewnętrznemu podmiotowi w odpłatną dzierżawę, w celu wykorzystywania Apartamentu na cele najmu krótkoterminowego przez ten zewnętrzny podmiot.
Analiza opisu zdarzenia przyszłego bezsprzecznie wskazuje na zamiar wykorzystywania zakupionego Apartamentu przez Wnioskodawcę do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, gdyż oddany do użytku Apartament po przeniesieniu własności na Wnioskodawcę będzie przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz zewnętrznego podmiotu, podlegającej opodatkowaniu VAT wg stawki podstawowej 23%. W celu skorzystania z prawa do odliczenia, Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT, przy czym formalna rejestracja nastąpiła po podpisaniu Umowy przedwstępnej oraz po opłaceniu pierwszej raty.
W opinii Wnioskodawcy, późniejsze dokonanie rejestracji do celów VAT nie wyklucza automatycznie możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, gdyż kluczowe jest w tym przypadku zaistnienie przesłanek materialnych prawa do odliczenia, którego powstanie nie jest uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez urząd skarbowy. Warto w tym miejscu przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98, w którym Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.
Na uwagę zasługuje też orzeczenie TSUE w sprawie C-385/09 Nidera, w którym stwierdzono, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.
W tym miejscu należy jednak wskazać, że przepisy dot. zasad odliczenia VAT zostały uszczegółowione w art. 86 ust 10 w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy VAT. Zgodnie ze wskazanymi przepisami, zdarzeniem uprawniającym do odliczenia VAT naliczonego jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury (w tym faktury zaliczkowej). Przy czym jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia VAT naliczonego w miesiącu otrzymania faktury (lub faktury zaliczkowej), może dokonać odliczenia w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych miesięcy.
Przy czym, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Przy czym, z treści tego przepisu nie wynika, by do nabycia uprawnienia do odliczenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej (w tym zaliczkowej). Tak więc podatnik, w zakresie, w jakim nabyte towary wykorzystuje do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.604.2019.2.KS).
Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności sprawy, Wnioskodawcy jako zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur (w tym faktur zaliczkowych) otrzymanych od Dewelopera dokumentujących nabycie Apartamentu, opisanego w złożonym wniosku. Wnioskodawca spełnił warunki niezbędne w celu realizacji przysługującego mu prawa do odliczenia, w tym prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek Wnioskodawcy, gdyż jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, jest podatnikiem podatku VAT, a Apartament będący przedmiotem zawartej umowy z Deweloperem będzie służył wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie zawartej umowy dzierżawy z zewnętrznym podmiotem.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a. nabycia towarów i usług,
b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Zaznaczyć należy, że przepisy art. 87 ustawy, regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.
Według art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.
Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy – jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:
-
za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo
-
za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z treści art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do odliczenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Tak więc podatnik, w zakresie, w jakim nabyte towary wykorzystuje do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.
Należy zauważyć, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).
Małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Istotą współwłasności majątkowej małżeńskiej zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, iż każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej.
Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego regulują również kwestie rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami. Wskazać w tym miejscu należy, rozdzielność majątkowa to małżeński ustrój majątkowy polegający na wyłączeniu wspólności majątkowej. Oznacza to, że małżonkowie nie mają majątku wspólnego, a każde z nich ma swój majątek osobisty, którym zarządza i rozporządza samodzielnie, tj. bez udziału drugiego małżonka. Ustrój ten cechuje pełna niezależność majątkowa małżonków. Rozdzielność majątkowa małżeńska powoduje, że każdy z małżonków na własny rachunek i ryzyko dokonuje wszelkich przedsięwzięć finansowych. Ustrój ten nie wyłącza jednak wspólnego nabywania przez małżonków różnego rodzaju praw (np. własności mieszkania, samochodu itp.). Przedmioty te należą wówczas do małżonków na zasadach współwłasności. Nabycie nieruchomości może zatem nastąpić na zasadach współwłasności ułamkowej. Pozostający w ustroju rozdzielności majątkowej małżonkowie nabywający do swoich majątków odrębnych udziały wyrażone w ułamkowej części w prawie własności nieruchomości powinni być traktowani przy dokonywaniu takiej transakcji jako dwa odrębne podmioty. W wyniku umowy sprzedaży towaru zawartej między sprzedającym, a kupującymi ją małżonkami jako współwłaścicielami, na każdego z małżonków odrębnie przenoszone jest prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel, jedynie do udziału w wysokości ½ części tego towaru.
Istnienie ustroju rozdzielności majątkowej (ustroju odmiennego od współwłasności ustawowej) pomiędzy małżonkami ma istotne znaczenie dla oceny prawa do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika. Prawo to bowiem dotyczy jedynie podatku naliczonego przypadającego na podatnika (dotyczy nabytego przez niego udziału), nie obejmuje natomiast udziału nabytego przez drugiego małżonka do jego odrębnego majątku.
Jak już wskazano, podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w powołanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną, z którą posiada rozdzielność majątkową (ustrój rozdzielności majątkowej) zawarli przedwstępną umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży z deweloperem realizującym budowę inwestycji deweloperskiej, obejmującej m.in. budowę budynków hotelowych, strefy rekreacyjno-basenowej, garażu podziemnego oraz pozostałej infrastruktury towarzyszącej.
Przedmiotem zawartej Umowy jest samodzielny lokal niemieszkalny (użytkowy), zwany dalej "Apartamentem", znajdujący się w budynku hotelowym realizowanej inwestycji deweloperskiej oraz udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości wspólnej kubaturowej i komunikacyjnej, na której znajdować się będzie m.in. miejsce postojowe, z którego będzie mógł korzystać wyłącznie Wnioskodawca jako nabywca.
W wyniku zawartej Umowy przedwstępnej, do majątku odrębnego Wnioskodawcy - po zawarciu końcowej umowy sprzedaży - zostanie wniesione prawo własności Apartamentu wraz z częściami wspólnymi nieruchomości w 1/2 części. W pozostałej części (również 1/2) prawo własności Apartamentu wraz z częścią wspólną nieruchomości zostanie wniesione do majątku odrębnego żony. Faktury dokumentujące sprzedaż Apartamentu zostaną wystawione zarówno na Wnioskodawcę jak i na małżonkę, w części w jakiej przysługują (będą przysługiwały) im udziały w zakupionym Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany w bazie przedsiębiorców Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca nie zamierza zarejestrować działalności gospodarczej, przynajmniej do czasu oddania Apartamentu do użytkowania. Natomiast żona prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w przeważającym zakresie działalności weterynaryjnej (gabinet weterynaryjny).
Zgodnie z zapisami zawartej Umowy, Apartament zostanie wykończony i wyposażony zgodnie ze standardem przyjętym przez Dewelopera. Odbiór Apartamentu przez Nabywcę nastąpi w sposób uzgodniony w treści Umowy, po uzyskaniu decyzji zezwalającej na użytkowanie budynku hotelowego, nie później niż do dnia 30 kwietnia 2024 r., pod warunkiem uregulowania wszystkich zobowiązań finansowych wynikających z Umowy. Odbiór Apartamentu jest równoznaczny z wydaniem Apartamentu w posiadanie Nabywcy, a przyrzeczona umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego i przeniesienie własności nastąpi nie później niż w terminie do 60 dni od dnia podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego.
Po zrealizowaniu inwestycji deweloperskiej, Deweloper lub powołana przez niego spółka celowa lub wybrany przez Dewelopera profesjonalny podmiot prowadzić będzie w budynkach hotelowych działalność polegającą na krótkoterminowym lub długoterminowym najmie lokali, w tym Apartamentu, na podstawie m.in. umów dzierżawy, które będą zawierane z właścicielami poszczególnych lokali.
Zapłata ceny nastąpi zgodnie z ustalonym harmonogramem, w ratach przewidzianych w Umowie przedwstępnej, płatnych po zrealizowaniu poszczególnych etapów realizacji inwestycji deweloperskiej (np. zakończenie robót ziemnych, zrealizowanie stanu surowego otwartego, zrealizowanie stanu surowego zamkniętego, zrealizowanie stanu deweloperskiego). Część ceny została zapłacona przed podpisaniem Umowy przedwstępnej (zadatek), przy czym pierwsza rata wynosząca 20% całościowej ceny, została pomniejszona o kwotę wpłaconego zadatku. Umowa przedwstępna obejmuje pięć płatności ratalnych.
Otrzymanie zapłaty przez Dewelopera będzie dokumentowane fakturami VAT (w tym fakturami zaliczkowymi) wystawionymi na Wnioskodawcę w terminie 14 dni od daty stosownej wpłaty. Końcowe rozliczenie należności z tytułu ustalonej przez strony ceny nastąpi do dnia zawarcia Umowy sprzedaży, z uwzględnieniem wpłaconych przez Nabywcę kwot. Po zapłaceniu całej ceny, Deweloper wystawi Wnioskodawcy fakturę końcową.
Po zakończeniu inwestycji deweloperskiej przez Dewelopera oraz po notarialnym przeniesieniu własności Apartamentu oraz części wspólnych nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy (oraz żony), które powinno nastąpić nie później niż do dnia 30 kwietnia 2024 r., Apartament jak również przypisane miejsce postojowe będzie przedmiotem dzierżawy na rzecz Dewelopera, spółki celowej lub innego profesjonalnego podmiotu powołanego do świadczenia usług najmu krótkoterminowego. Wnioskodawca oraz żona będzie/będą co miesiąc wystawiać (w równych częściach) faktury VAT ze stawką 23%, co będzie równoważne z wykorzystywaniem nabytego lokalu do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca z góry zakłada, iż będzie świadczył usługę (dzierżawa Apartamentu), która opodatkowana będzie podatkiem VAT w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z zawartą Umową przedwstępną z Deweloperem oraz uregulowaniem pierwszej raty w dniu 26 sierpnia 2021 r., Wnioskodawca złożył w tym samym dniu (przesłał listem poleconym) zgłoszenie rejestracyjne VAT-R oraz zgłoszenie aktualizacyjne NIP-7 do właściwego Urzędu Skarbowego wraz z wyjaśnieniem celu rejestracji jako czynnego zarejestrowanego podatnika VAT. Jako datę rejestracji do VAT Wnioskodawca wskazał 25 sierpnia 2021 r., a pierwsza deklaracja VAT (JPK_V7M) zostanie złożona za miesiąc sierpień 2021 r. (miesięczne okresy rozliczeniowe). Wnioskodawca został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z datą 28 sierpnia 2021 r.
Zakresem postawionego we wniosku pytania są objęte faktury wystawiane wyłącznie na Wnioskodawcę i dotyczą wpłat dokonanych przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem udziałów w Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości.
Jak wyżej wskazano prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.
Mając na uwadze powołane powyżej regulacje oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.
Analiza opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w okolicznościach niniejszej sprawy będą spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, a Apartament będący przedmiotem zawartej umowy z deweloperem będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. A zatem, Wnioskodawcy jako zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od dewelopera wystawionych wyłącznie Wnioskodawcę i dotyczących dokonanych przez niego wpłat w związku z nabyciem udziałów w Apartamencie oraz w części wspólnej nieruchomości, jednakże pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur może zostać zrealizowane nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę – zgodnie ze wskazanym wyżej art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy bądź w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy). W konsekwencji należy stwierdzić, że przysługujące Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT podatnik może realizować sukcesywnie na podstawie otrzymanych faktur dotyczących nabycia przedmiotowego Apartamentu bez względu na termin notarialnego przeniesienia własności Apartamentu. W sytuacji zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 87 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca może również ubiegać się o zwrot podatku VAT lub obniżyć o tę różnicę kwoty podatku naliczonego za następne okresy rozliczeniowe.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, tutejszy organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawczyni co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili