Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 25 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji sprzedaży działki nr 1 oraz obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. sprzedaż. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2021 r. (wpływ 30 listopada 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Wydzierżawił Pan grunty pod budowę farmy fotowoltaicznej. Dzierżawca rozpoczął budowę instalacji zgodnie z umową. Grunt zmienił swoje przeznaczenie z ornego na grunty klasy Ba – czyli grunty przemysłowe. Zmienił się także podatek i jest naliczany jak od nieruchomości. Na poczet czynszu zgodnie z umową miała być raz w roku wystawiana Faktura VAT. W międzyczasie na podstawie obustronnych negocjacji doszedł Pan wraz z Kupującym do porozumienia odnośnie sprzedaży tegoż gruntu obecnemu dzierżawcy. Kupującym jest Spółka mająca możliwość odliczenia VAT-u. Wyżej opisany grunt wszedł w Pana posiadanie w 2015 r., na podstawie zawartego aktu notarialnego kupna-sprzedaży. Został zakupiony jako grunt rolny od osoby fizycznej osobiście na własność Pana i Pana żony. Nie odliczał Pan na tej podstawie VAT-u. Jednak grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej tzn. uprawy zbóż. Akt notarialny sprzedaży został zawarty dnia `(...)`2015 r., w związku z tą czynnością prawną wystawił Pan Fakturę VAT.

Wniosek uzupełnił Pan o następujące informacje:

Na pytanie: „Kiedy nabył Pan grunt, o którym mowa we wniosku? (proszę wskazać dzień, miesiąc i rok) ” odpowiedział Pan: „Nabycie dnia `(...)`2015 r.”

Na pytanie: „Kiedy sprzedał Pan grunt, o którym mowa we wniosku? (proszę wskazać dzień, miesiąc i rok)” odpowiedział Pan: „Sprzedaż ….2021 r., omyłkowo we wniosku wskazano jako rok sprzedaży 2015.”

Na pytanie: „W związku z jaką czynnością wystawił Pan fakturę VAT, o której mowa w opisie sprawy?” odpowiedział Pan: „Sprzedaż gruntu.”

Na pytanie: „Czy nabywca działki/działek będących przedmiotem wniosku jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?” odpowiedział Pan: „Nabywca działki będącej przedmiotem wniosku jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.”

Na pytanie dotyczące wskazania numeru/numerów ewidencyjnych działki/działek będących przedmiotem sprzedaży odpowiedział Pan: „Jedna działka 1 obręb …, gmina ….”

Na pytanie: „Czy ww. działka/działki będące przedmiotem sprzedaży na dzień sprzedaży były we współwłasności majątkowej małżeńskiej?” odpowiedział Pan: „Tak, była we współwłasności majątkowej małżeńskiej.”

Na pytanie: Czy działka/działki będące przedmiotem sprzedaży na dzień sprzedaży były uzbrojone w media (woda, prąd, gaz, inne – jakie?). Jeżeli tak, to z czyjej inicjatywy zostały wykonane te czynności? Odpowiedział Pan: „Nie była uzbrojona.”

Na pytanie: „Czy na dzień sprzedaży działka/działki, objęte zakresem pytania, były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to należy wskazać:

· jakie było przeznaczenie działki/działek według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

· z czyjej inicjatywy nastąpiło uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ? Czy uchwalenie ww. planu nastąpiło z Pana inicjatywy?”

odpowiedział Pan: „Gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania.”

Na pytanie: „Czy na dzień sprzedaży, dla działki/działek będących przedmiotem sprzedaży, została wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeśli tak, to należy wskazać:

· kiedy decyzja została wydana?

· z czyjej inicjatywy nastąpiło wydanie decyzji o warunkach zabudowy?”

odpowiedział Pan: „Nie mam dostępu do tych danych, o to występował dzierżawca jako podmiot i właściciel instalacji.”

Na pytanie: „Czy poczynił Pan działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki/działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?” odpowiedział Pan: „Nie poczyniłem działań marketingowych.”

Na pytanie: „W związku z informacją zawartą we wniosku, że „(…) Wydzierżawiłem grunty pod budowę farmy fotowoltaicznej (…)”, należy wskazać:

· datę zawarcia umowy dzierżawy,

· kto był stroną umowy dzierżawy:

- czy wyłącznie Pan,

- czy wyłącznie Pana żona,

- czy Pan wraz z żoną?

· na jaki okres była zawarta ww. umowa?

· jaka była kwota czynszu z tytułu ww. umowy?

· kto odprowadzał należne podatki z tytułu ww. umowy i jakie to były podatki?

· czy działka/działki będące przedmiotem sprzedaży były objęte ww. umową dzierżawy?

· czy umowa dzierżawy działki/działek zawierała zapisy odnoszące się do kwestii rozliczeń nakładów poniesionych przez dzierżawcę na wybudowanie farmy fotowoltaicznej na nieruchomości gruntowej objętej dzierżawą? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie były to ustalenia dotyczące ww. kwestii.

· czy przed zawarciem umowy sprzedaży działki/działek nastąpiło rozliczenie nakładów poniesionych przez dzierżawcę na budowę farmy fotowoltaicznej?

· czy umowa sprzedaży działki/działek zawierała rozliczenie nakładów poniesionych przez dzierżawcę na budowę farmy fotowoltaicznej?

· czy cena sprzedaży obejmowała tylko wartość samego gruntu (tj. czy w cenę sprzedaży nie była wliczona wartość nakładów poniesionych na budowę farmy fotowoltaicznej) czy też wartość gruntu i posadowionych na nim składników budowlanych?

· czy z tytułu rozliczenia nakładów poniesionych na budowę farmy fotowoltaicznej przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

odpowiedział Pan:

· „Data zawarcia umowy dzierżawy ….2018.”

· „Ja wraz z żoną.”

· „… lat.”

· „… zł netto + VAT.”

· „Przez cały niemalże okres grunty użytkowane rolniczo, więc my użytkowaliśmy i odprowadzaliśmy podatek rolny, gdy uległ zmianie na podatek od nieruchomości wtedy zapłaciła firma nam, a my wpłaciliśmy do urzędu.”

· „Tak była objęta umową dzierżawy.”

· „Nakłady ponoszone były wyłącznie przez dzierżawcę, który przez cały czas od zabudowy był wyłącznym posiadaczem farmy fotowoltaicznej, my wydzierżawiliśmy wyłącznie grunt i za to należałby się nam czynsz dzierżawny, jednakże doszło do sprzedaży przed wypłaceniem jakiegokolwiek czynszu.”

· „Umowa sprzedaży działki nie zawierała rozliczenia nakładów poniesionych przez dzierżawcę na budowę farmy fotowoltaicznej, ponieważ nie ponosiliśmy żadnych nakładów .”

· „Tak, cena sprzedaży obejmowała tylko wartość samego gruntu.”

· „Nie, ponieważ nie ponosiłem żadnych nakładów w związku z budową farmy, nie przysługiwało prawo odliczenia podatku.”

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości?

2. Czy istnieje obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż ww. nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, jako czynny podatnik VAT powinien Pan wystawić fakturę i naliczyć VAT. Sprzedaż nie podlegała zwolnieniu na podstawie, iż grunty nie były już rolnymi, zmieniły przeznaczenie na grunty przemysłowe, budowa farmy została rozpoczęta. Pojawiły się natomiast wątpliwości czy nie stanowi to majątku osobistego. Zakup nie wiązał się z rozliczaniem VAT-u, natomiast grunt był wykorzystywany na cele rolnicze, a mianowicie uprawę zbóż. Został zakupiony od osoby fizycznej imiennie na Pana i Pana żonę.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że swoje stanowisko oparł o interpretację Urzędnika z Urzędu Skarbowego w `(...)`.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W świetle art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Działkę nr 1, będącą przedmiotem sprzedaży, nabył Pan wraz z żoną jako grunt rolny od osoby fizycznej `(...)` 2015 r., na podstawie aktu notarialnego kupna-sprzedaży. Grunt był wykorzystywany przez Pana do prowadzenia działalności rolniczej, tzn. uprawy zbóż, a następnie został odpłatnie wydzierżawiony pod budowę farmy fotowoltaicznej na okres `(...)` lat. Dzierżawca rozpoczął budowę instalacji, a grunt zmienił swoje przeznaczenie z ornego na grunty przemysłowe. `(...)` 2021 r. działka nr 1 została sprzedana dzierżawcy.W związku z tą czynnością prawną wystawił Pan Fakturę VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zatem dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej.

Jak wynika z okoliczności sprawy, jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi Pan gospodarstwo rolne. Nieruchomość gruntowa oznaczona jako działka nr 1 była wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej, a następnie była przedmiotem najmu. W takiej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy jest działka stanowiąca składnik majątkowy służący prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego wskazać należy, iż wykorzystywanie działki nr 1 do działalności rolniczej w ramach prowadzenia działalności gospodarczej jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT a następnie jej dzierżawa spowodowała, że straciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych przedmiotowej nieruchomości spowodowało, że ww. działka była wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Pana działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż działki nr 1 w ramach zarządu Pana majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że ww. sprzedaż jest dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Pan działa jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy jest składnik Pana majątku osobistego, a sprzedaż działki nr 1 stanowi realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę do uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to czynność sprzedaży działki nr 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

A zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do kwestii obowiązku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż działki nr 1, należy zauważyć, że w myśl art. 106b ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że nabywcą przedmiotowej nieruchomości będzie spółka zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, a transakcja sprzedaży – jak wyżej wskazano – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży działki nr 1 jest Pan stroną dokonującą czynności opodatkowanej tym podatkiem i występuje w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, jest Pan zobowiązany udokumentować ww. dostawę, wystawiając we własnym imieniu fakturę na sprzedaż ww. działki, pod warunkiem, że przedmiotowa czynność nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Pana, a nie sytuacji podatkowej Pana współmałżonki.

Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona tylko i wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).