0113-KDIPT1-2.4012.671.2021.2.SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 listopada 2021 r. (data wpływu 23 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek niezabudowanych nr 1, 2, 3, 4, 5 wraz z udziałami w działce nr 6 stanowiącej drogę dojazdową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

3 września 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek niezabudowanych nr 1, 2, 3, 4, 5 wraz z udziałami w działce nr 6 stanowiącej drogę dojazdową.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 22 listopada 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz pytania, jak również wskazanie, że stanowisko Wnioskodawczyni w związku z doprecyzowaniem opisu sprawy nie zmieniło się.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 10.01.2001 r. aktem notarialnym w akcie darowizny Rep. … sporządzonym przed notariuszem … w … , Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką w części ½ nieruchomości rolnej położonej we wsi … o pow. 2 ha 04 a uregulowanej w księdze wieczystej KW …, oznaczonej w ewidencji gruntów jako dz. nr x (dawniej y) obecnie w …, numer jednostki rejestrowej … .

Z wypisu z rejestru gruntów wydanego przez … w …, z dn. 27.03.2019 r. nr kancelaryjny: … wynika, że działka nr x stanowi grunty orne, grunty orne zabudowane i jest położona w jednostce rejestrowej … , obręb … .

Powyższa działka zgodnie z uchwałą Nr `(...)`. Rady Miejskiej … z dn. 16.10.2016 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu jest objęta ustaleniami ww. aktu i znajduje się w jednostkach urbanistycznych 3.03.U - tereny usług, 0.12.KDD - droga publiczna klasy dojazdowej, 1.19.MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, 0.15.KDD - droga publiczna klasy dojazdowej, 1.17.MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, 0.16.KDD - droga publiczna klasy dojazdowej, 1.12.MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W dniu 07.07.2020 r. Wnioskodawczyni aktem notarialnym Rep. … , sporządzonym przez notariusz … w…, zawarła umową zamiany gruntów w trybie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami, z uwagi na fakt, iż nieruchomości Stron ukształtowane były w sposób uniemożliwiający ich racjonalne zagospodarowanie.

Dnia 15.01.2020 r. na mocy Decyzji Prezydenta Miasta … zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości (…) dokonano projektu podziału nieruchomości, w tym prawa Wnioskodawczyni do dz. nr x.

Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie pozwoleń na budowę oraz nie ma takiego zamiaru w przyszłości.

Z uwagi na powyższe oraz fakt, iż Wnioskodawczyni nie jest w stanie rolniczo zagospodarować gruntu ze względu na swój wiek oraz schorzenia, zamierza sprzedawać powstałe po wydzieleniu działki.

Wnioskodawczyni nadmienia, że nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, nie prowadziła działalności gospodarczej oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni wobec powyższego chce się upewnić, czy z tytułu sprzedaży działek stanie się podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług).

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano:

I.1.a. Numery działek, co do których Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług:

- 1, 2, 3, 4, 5, Obręb ..… ,

- 6, o pow. 0,2543 ha - droga dojazdowa, współwłasność Wnioskodawczyni w udziale 10/24.

I.1.b. Podział nieruchomości i ich zamiana nastąpiły w trybie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami. Podział został dokonany z uwagi na to, iż nieruchomość Wnioskodawczyni i nieruchomości z nią sąsiadujące ukształtowane były w sposób uniemożliwiający ich racjonalne wykorzystywanie.

I.1.c. Inicjatywa w zakresie podziału nieruchomości, nie tylko należącej do Wnioskodawczyni, lecz również nieruchomości z nią graniczących, wyszła od właścicieli działek sąsiadujących z nieruchomością Wnioskodawczyni.

I.1.d., I.1.e. Na pytanie o treści: „Z uwagi na informacje podane w treści wniosku, że: (…) prosimy, żeby jednoznacznie wskazała Pani (…):

d. wszystkie okoliczności, które doprowadziły do zamiany gruntów,

e. z czyjej inicjatywy doszło do zamiany gruntów?”,

Wnioskodawczyni wskazała:

d. odpowiedź jak w punkcie I.1.b.,

e. odpowiedź jak w punkcie I.1.c.

I.2. Na pytanie: „Jakie było/jest faktyczne wykorzystywanie przez Panią poszczególnych działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży?”, Wnioskodawczyni wskazała, że grunty rolne nieuprawiane rolniczo.

I.3. Na pytanie: „Czy poszczególne działki, będące przedmiotem zbycia, na dzień sprzedaży będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie jest przeznaczenie tych działek wynikające z ww. planu?”, Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Nr `(...)`..Rady Miejskiej … z dn. 16.10.2016 r. działki są objęte ustaleniami tego planu i znajdują się w jednostce urbanistycznej wskazanej we wniosku punkt G. (teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wraz z towarzyszącą zabudową gospodarczą, gospodarczo-garażową i garażową, działka 6 stanowi drogę dojazdową).

I.4. Na pytanie: „Czy na dzień sprzedaży dla poszczególnych działek, będących przedmiotem sprzedaży, zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy?”, Wnioskodawczyni wskazała, że na dzień sprzedaży działek nie będzie potrzebna decyzja o warunkach zabudowy.

I.5. Działki nie były i nie są udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.

I.6. Wnioskodawczyni nie ponosiła i nie ponosi żadnych nakładów inwestycyjnych w związku z przygotowaniem działek do sprzedaży, w tym nie dokonywała zbrojeń wodno-kanalizacyjnych, przyłączy linii elektrycznej, nie grodziła działek.

I.7. Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie podejmuje żadnych działań marketingowych celem sprzedaży działek, nie zamieszczała reklam ani ogłoszeń w prasie.

I.8. i I.9. Na pytania: „Czy nawiązała Pani kontakt z przyszłym nabywcą działek, które zamierza Pani sprzedać?” oraz „Jeśli tak, to w jaki sposób nawiązała Pani ww. kontakt z przyszłym nabywcą działek?”, Wnioskodawczyni wskazała, że nie nawiązała kontaktu z przyszłymi nabywcami.

I.10. Wnioskodawczyni nie zawarła żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży działek, które do Niej należą i w ciągu najbliższych 5 lat nie zamierza zawierać takich umów.

I.11. Na pytanie: „Czy poszczególne działki, które zamierza Pani zbyć na dzień sprzedaży będą niezabudowane czy zabudowane?”, Wnioskodawczyni wskazała, że wszystkie działki, które zamierza sprzedać w przyszłości są niezabudowane.

I.12. Na pytanie: „Jeśli ww. działki na dzień sprzedaży będą zabudowane, należy wskazać: a) jakie obiekty/naniesienia znajdują się na poszczególnych działkach?,

b) w jaki sposób ww. obiekty/naniesienia były/są wykorzystywane?”,

Wnioskodawczyni wskazała, że działki są niezabudowane.

I.13. Na pytanie: „Czy dokonywała Pani kiedykolwiek sprzedaży działek? Jeśli tak, to należy wskazać:

a) kiedy dokonano transakcji (proszę wskazać datę)?

b) jakie było przeznaczenie tych działek (działki budowlane, rolne, leśne) lub czy były to działki zabudowane?

c) ilu działek dotyczyła transakcja?”,

wskazano:

a) Wnioskodawczyni zbyła mocą aktu notarialnego zawartego w dniu 21.06.2021 r. Rep. A … sporządzonego przez notariusz … działkę nr 1 o pow. 0,0949 ha oraz udział wynoszący 1/24 w działce 6 o pow. 0,2543 ha stanowiącej drogę.

b) działka nr 1 zgodnie z ww. planem zagospodarowania przestrzennego stanowi jednostkę urbanistyczną 1.12.MN - teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wraz z towarzyszącą zabudową gospodarczą, gospodarczo-garażową i garażową. Działka nr 6 stanowiła drogę dojazdową.

c) transakcja dotyczyła działki nr 1 i 6 obręb … .

I.14. Na pytanie: „Czy posiada Pani inne działki, które zamierza w przyszłości sprzedać? (oprócz działek, o których mowa we wniosku), jeśli tak, to ile i jakie?”, Wnioskodawczyni wskazała, że nie posiada innych działek, które zamierzałaby sprzedać.

I.15. Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone przez Wnioskodawczynię na remont budynku mieszkalnego oraz bieżące potrzeby konsumenckie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni wnosi o wyjaśnienie, czy jako osoba prywatna podlega opodatkowaniu z tytułu przyszłej sprzedaży działek podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, według oceny przyszłego zdarzenia Zainteresowana jako osoba prywatna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Swoje przekonanie Wnioskodawczyni argumentuje faktem, że nigdy nie wykonywała działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nigdy nie czerpała dochodów, nie korzystała z ulg podatkowych czy odpisów. Wnioskodawczyni ponosiła jedynie koszty na podatek od nieruchomości.

Zainteresowana otrzymała udział w wyniku darowizny a dokonany podział nieruchomości w trybie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami był inicjatywą wielu osób i dotyczył wielu działek, z których każda z uwagi na położenie, wielkość oraz kształt nie nadawała się do jakiegokolwiek racjonalnego zagospodarowania.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych innych czynności polegających na uzbrojeniu terenu w media. Powyższe świadczy o tym, że Wnioskodawczyni nie była aktywna w obrocie nieruchomościami w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż ww. prawa wobec powyższego nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym i wyklucza nazwanie tej czynności działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, sprzedaż majątku prywatnego, w skład którego wchodzi prawo Wnioskodawczyni, nie podlega opodatkowaniu tej transakcji podatkiem VAT w myśl art.5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek lub udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-26/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni 10.01.2001 r. na podstawie umowy darowizny w formie aktu notarialnego stała się współwłaścicielką w części ½ nieruchomości rolnej o pow. 2 ha 04 a oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr x (dawniej y).

Wnioskodawczyni nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, nie prowadziła działalności gospodarczej oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dnia 15.01.2020 r. na mocy Decyzji Prezydenta Miasta … zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości (…) dokonano projektu podziału nieruchomości, w tym prawa Wnioskodawczyni do działki nr x.

Dnia 07.07.2020 r. Wnioskodawczyni na podstawie umowy w formie aktu notarialnego dokonała zamiany gruntów. Podział nieruchomości i ich zamiana nastąpiły w trybie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami. Podział został dokonany z uwagi na to, że nieruchomość Wnioskodawczyni i nieruchomości z nią sąsiadujące ukształtowane były w sposób uniemożliwiający ich racjonalne wykorzystywanie. Inicjatywa w zakresie podziału nieruchomości, nie tylko należącej do Wnioskodawczyni, lecz również nieruchomości graniczących z nieruchomością Zainteresowanej, wyszła od właścicieli działek sąsiadujących z nieruchomością Wnioskodawczyni. Działki stanowią grunty rolne nieuprawiane rolniczo.

Zainteresowana - jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - oczekuje wydania interpretacji dla działek nr: 1, 2, 3, 4, 5 oraz działki nr 6, która stanowi drogę dojazdową będącą we współwłasności Wnioskodawczyni. Wszystkie działki będące przedmiotem sprzedaży są niezabudowane.

Działki nie były i nie są udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Wnioskodawczyni nie zawarła żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży działek, które do Niej należą i w ciągu najbliższych 5 lat nie zamierza zawierać takich umów.

Zainteresowana nie występowała o wydanie pozwoleń na budowę oraz nie ma takiego zamiaru w przyszłości. Wnioskodawczyni nie ponosiła i nie ponosi żadnych nakładów inwestycyjnych w związku z przygotowaniem działek do sprzedaży, w tym nie dokonywała zbrojeń wodno-kanalizacyjnych, przyłączy linii elektrycznej, nie grodziła działek. Zainteresowana nie podejmowała i nie podejmuje żadnych działań marketingowych celem sprzedaży działek, nie zamieszczała reklam ani ogłoszeń w prasie, jak również nie nawiązała kontaktu z przyszłymi nabywcami działek.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie rolniczo zagospodarować gruntu ze względu na swój wiek oraz schorzenia, z tych względów zamierza sprzedawać działki. Środki ze sprzedaży zostaną przeznaczone przez Wnioskodawczynię na remont budynku mieszkalnego oraz bieżące potrzeby konsumenckie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności/współwłasności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4, 5 wraz z udziałami w działce nr 6 stanowiącej drogę dojazdową, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia opisanych działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Zainteresowana - jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy - nie będzie podejmować aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że Zainteresowana w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4, 5 wraz z udziałami w działce nr 6 stanowiącej drogę dojazdową, będzie występować w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Zainteresowaną należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, Zainteresowana będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, Zainteresowana dokonując sprzedaży niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4, 5 wraz z udziałami w działce nr 6 stanowiącej drogę dojazdową nie będzie działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działek nie będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli działki nr 6 stanowiącej drogę dojazdową, o których mowa we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy wyjaśnić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotycząca przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o opis zdarzenia przyszłego w nim przedstawiony.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.