Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług odnośnie pytań 1,3 i 4 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 listopada 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 2 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 grudnia 2021 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego.

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie techniki ortodontycznej. Nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) a wartość sprzedaży w 2020 roku była mniejsza niż 200 000 zł.

Stosuje Pani zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT (świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych).

Planuje Pani podjęcie dodatkowej działalności w zakresie sprzedaży wykonanej przez siebie ręcznie biżuterii. Do wytwarzania biżuterii wykorzystywane będą kamienie szlachetne, półszlachetne oraz drobne elementy szklane, elementy z glinki polimerowej, żyłki, gumki i sznurki jubilerskie oraz opakowania papierowe. Metale szlachetne (złoto, srebro) nie będą wykorzystywane.

Sprzedaż wyrobów będzie odbywała się poprzez ogłoszenia na portalach społecznościowych, internetowych platformach sprzedażowych oraz stronie internetowej. Planuje Pani sprzedawać także wyroby ze stali chirurgicznej pokrytych śladową ilością złota.

Do wyrobu biżuterii, używać Pani będzie półfabrykatów produkowanych ze stali nieszlachetnej oraz takich które są złocone metodą PVD. Metoda ta polega na fizycznym naparowywaniu. Jest to obecnie najtrwalsza powłoka, której metoda polega na umieszczeniu materiału bazowego (biżuteria) w atmosferze obojętnej (komora próżniowa) ogrzewanej do temperatury 400 C i nanoszeniu pod ciśnieniem rozpylonych cząsteczek tlenków innych metali (w tym szlachetnych) na materiał bazowy.

Według ustawy o prawie probierczym - art. 3 ust. 1 - „Wyrób z metalu szlachetnego - wyrób, w którym zawartość metalu szlachetnego nie jest niższa niż zawartość odpowiadająca najmniejszej próbie obowiązującej dla danego metalu szlachetnego”.

Ponadto wyroby opisane wyżej nie wymagają imiennika ani próby i są przez prawo probiercze traktowane jako wyrób z metali nieszlachetnych.

W załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym listę towarów, którymi obrót wyklucza możliwość skorzystanie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, widnieje następująca pozycja: „Wyroby (złom) z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali”. Pod nią w rubryce 1 oznaczeniu ex 71 „Metale szlachetne i metale platerowane metalem szlachetnym - wyłącznie towary objęte CN”.

Towary, które zamierza Pani sprzedawać nie są objęte CN i nie będą też platerowane, termin ten odnosi się bowiem do techniki, w efekcie której zawartość metalu szlachetnego w wyrobie to ponad 1,5%.

W sprzedawanych przez Panią wyrobach zawartość metali szlachetnych w wyrobie jest wielokrotnie mniejsza. W związku tym przedmioty, o których mowa nie są ujęte w załączniku nr 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Planuje Pani rozszerzyć PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) działalności tak aby obejmowało grupę 32.12.Z - Produkcja wyrobów jubilerskich i podobnych oraz 32.13.Z - Produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych, a także 47.91.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet.

W ramach planowanej działalności gospodarczej nie zamierza Pani świadczyć usług jubilerskich.

Przewidywana wartość sprzedaży w roku podatkowym 2022 nie przekroczy 200 000 zł.

Nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.).

Przedstawiła Pani interpretację usług jubilerskich: w związku z brakiem definicji usług jubilerskich w ustawie o podatku od towarów i usług, Wnioskodawczyni powołuje się na definicję jubilera w „Słowniku języka polskiego” pod red. M. Szymczaka, PWN, (Warszawa 1998, t. I, s. 795), która określa, że „jubiler to rzemieślnik wyrabiający przedmioty ze szlachetnych metali i drogich kamieni”.

Nie można jednoznacznie określić jednak, że kamienie szlachetne, których Pani będzie używała są drogie, a pozostałe nie.

Cena kamienia uzależniona jest od jego pochodzenia, od częstości występowania i łatwości pozyskania i stopnia obróbki jubilerskiej.

Szlachetność kamienia nie jest jednoznacznym wyznacznikiem jego ceny.

Zgodnie z definicją usług jubilerskich są one wykonywane przez rzemieślnika, a pojęcie rzemiosła zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle, jako „zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej przez: osobę fizyczną, z wykorzystaniem zawodowych kwalifikacji tej osoby i jej pracy własnej, w imieniu własnym i na rachunek tej osoby - jeżeli jest ona mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r.”

Art. 3 ust. 1 tejże ustawy wskazuje, że dowodami kwalifikacji zawodowych rzemieślnika są: dyplom ukończenia szkoły artystycznej, dyplom mistrza w zawodzie odpowiadającym danemu rodzajowi rzemiosła lub zaświadczenie potwierdzające kwalifikacje zawodowe.

Jubiler jako rzemieślnik musi zatem posiadać udokumentowane kwalifikacje w tym zakresie.

Z uwagi na brak wykształcenia w zakresie jubilerstwa oraz niewykorzystywanie w działalności metali szlachetnych oraz kamieni o wartości jubilerskiej, nie będzie Pani spełniać definicji jubilera, a co za tym idzie, również nie będzie świadczyć usług jubilerskich.

W ramach prowadzonej działalności nie będzie Pani także produkować ani sprzedawać towarów wymienionych w załączniku Nr 12 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Produkowane wyroby nie będą wykonane z metali szlachetnych ani ich stopów.

Biżuteria będzie skończonym i kompletnym produktem.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

Poza działalnością gospodarczą w zakresie techniki ortodontycznej zwolnionej od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 nie wykonuje Pani działalności w innym zakresie, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkową działalność w zakresie sprzedaży wykonywanej przez siebie ręcznie biżuterii zamierza Pani rozpocząć w 2022 roku.

Wartość sprzedaży (bez podatku) w roku 2021 nie przekroczy kwoty 200 tys. zł.

Pytania:

1. Czy powyższe przesłanki uprawniają Panią do korzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 113 ust. 1 ze względu na wysokość obrotów nieprzekraczających w roku podatkowym 200.000 zł, mimo że przedmiotem działalności będzie wytwarzanie biżuterii z kamieni szlachetnych i półszlachetnych? Jeżeli powyższe stanowisko jest nieprawidłowe to kolejnym pytaniem jest:
2. Czy powyższe przesłanki uprawniają Panią do korzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 113 ust. 1 ze względu na wysokość obrotów nieprzekraczających w roku podatkowym 200.000 zł, przy sprzedaży biżuterii sztucznej wykonanej jedynie ze stali chirurgicznej, drobnych elementów szklanych, plastikowych, elementów z glinki polimerowej, żyłek, gumek, sznurków jubilerskich oraz opakowań papierowych?
3. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Czy powyższe przesłanki uprawniają Panią do korzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 113 ust. 1 ze względu na wysokość obrotów nieprzekraczających w roku podatkowym 200.000 zł, przy sprzedaży biżuterii wykonanej przy użyciu kamieni w okuciu.
4. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Czy powyższe przesłanki uprawniają Panią do korzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 113 ust. 1 ze względu na wysokość obrotów nieprzekraczających w roku podatkowym 200.000 zł, przy sprzedaży kamieni szlachetnych.

Pani stanowiska w sprawie:

1. Możliwa jest sprzedaż biżuterii z użyciem kamieni szlachetnych i bycie zwolnionym z opłacania podatku VAT.

2. Możliwa jest sprzedaż biżuterii z użyciem wspomnianych materiałów i bycie zwolnionym z opłacania podatku VAT.

3. Pani stanowisko: wg Pani uprawniają Panią do korzystania ze zwolnienia z VAT.

4. Pani stanowisko: wg Pani uprawniają Panią do korzystania ze zwolnienia z VAT (uściśla Pani, że chodzi o surowe, zwykłe kamienie).

Ocena stanowiska

Stanowiska do pytań nr 1,3 i 4, które przedstawiła Pani we wniosku są prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

– wyrobów tytoniowych,

– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

– motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w sytuacji, gdy przedmiotem Pani działalności będzie:

- wytwarzanie biżuterii z kamieni szlachetnych i półszlachetnych. Jeżeli Pani stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe to kolejnym pytaniem jest:

- biżuteria sztuczna wykonana jedynie ze stali chirurgicznej, drobnych elementów szklanych, plastikowych, elementów z glinki polimerowej, żyłek, gumek, sznurków jubilerskich oraz opakowań papierowych,

- sprzedaż biżuterii wykonanej przy użyciu kamieni w okuciu,

- sprzedaż kamieni szlachetnych.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie techniki ortodontycznej. Nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT a wartość sprzedaży w 2020 roku była mniejsza niż 200 000 zł. Stosuje Pani zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT (świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych).

Poza działalnością gospodarczą w zakresie techniki ortodontycznej zwolnionej od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 nie wykonuje Pani innej działalności.

Zamierza Pani rozpocząć dodatkową działalność w zakresie sprzedaży wykonywanej przez siebie ręcznie biżuterii w 2022 roku.

Do wytwarzania biżuterii wykorzystywane będą kamienie szlachetne, półszlachetne oraz drobne elementy szklane, elementy z glinki polimerowej, żyłki, gumki i sznurki jubilerskie oraz opakowania papierowe. Metale szlachetne (złoto, srebro) nie będą wykorzystywane.

Towary, które zamierza Pani sprzedawać nie są objęte CN i nie będą też platerowane, termin ten odnosi się bowiem do techniki, w efekcie której zawartość metalu szlachetnego w wyrobie to ponad 1,5%. W sprzedawanych przez Panią wyrobach zawartość metali szlachetnych w wyrobie jest wielokrotnie mniejsza. W związku tym przedmioty, o których mowa nie są ujęte w załączniku nr 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach planowanej działalności gospodarczej nie zamierza Pani świadczyć usług jubilerskich. W ramach prowadzonej działalności nie będzie Pani także produkować ani sprzedawać towarów wymienionych w załączniku Nr 12 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Produkowane wyroby nie będą wykonane z metali szlachetnych ani ich stopów. Biżuteria będzie skończonym i kompletnym produktem.

Wartość sprzedaży (bez podatku) w roku 2021 nie przekroczy kwoty 200 000 zł.

Analiza okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów wskazuje, że skoro nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie będzie świadczyła usług jubilerskich ani nie będzie dokonywała dostawy towarów określonych w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz wartość sprzedaży w roku podatkowym 2021 nie przekroczy 200 000 zł, to w 2022 roku będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z działalnością polegającą na:

- wytwarzaniu biżuterii z kamieni szlachetnych i półszlachetnych,

- sprzedaży biżuterii wykonanej przy użyciu kamieni w okuciu,

- sprzedaży kamieni szlachetnych.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, obejmującej:

- wytwarzanie biżuterii z kamieni szlachetnych i półszlachetnych

- sprzedaż biżuterii wykonanej przy użyciu kamieni w okuciu

- sprzedaż kamieni szlachetnych,

przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia również Pani straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem Pani stanowisko w zakresie pytań nr 1, 3 i 4 należy uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym Organ nie ocenia Pani stanowiska w zakresie pytania nr 2 dotyczącego możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy przy sprzedaży biżuterii sztucznej wykonanej jedynie ze stali chirurgicznej, drobnych elementów szklanych, plastikowych, elementów z glinki polimerowej, żyłek, gumek, sznurków jubilerskich oraz opakowań papierowych, gdyż ocena ta była uwarunkowana uznaniem przez Organ za nieprawidłowe Pani stanowiska w zakresie pytania nr 1.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Tut. Organ zauważa, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).