INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 22 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- uznania nieodpłatnego przekazania dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę za świadczenie związane z działalnością gospodarczą i w konsekwencji niepodlegania podatkowaniu ww. przekazania – jest nieprawidłowe,
- braku obowiązku korekty odliczonego podatku za dokumentację projektową, proporcjonalnie do wartości dokumentacji przekazanej Gminie – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
24 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:
- uznania nieodpłatnego przekazania dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę za świadczenie związane z działalnością gospodarczą i w konsekwencji niepodlegania opodatkowaniu ww. przekazania,
- braku obowiązku korekty odliczonego podatku za dokumentację projektową, proporcjonalnie do wartości dokumentacji przekazanej Gminie.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 22 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).
A sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) jest spółką komunalną ze 100% udziałem Gminy B w kapitale zakładowym Spółki.
Głównym przedmiotem działalności Spółki jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (37.00.Z). Spółka świadczy także usługi z zakresu opróżniania zbiorników bezodpływowych, które też są klasyfikowane w PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 37.00.Z. Na swoim obszarze działalności Spółka w zakresie zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków działa jako naturalny monopolista to znaczy jest jedynym przedsiębiorcą posiadającym zezwolenie na prowadzenie tego rodzaju działalności oraz jedynym przedsiębiorcą faktycznie działającym na tym terenie. Jest to związane ze specyfiką tej działalności, należącej do zadań własnych Gminy.
Do prowadzenia zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków wymagana jest budowa urządzeń kanalizacyjnych, które w przeważającej większości zostały wybudowane przez Gminę B. Do ich obsługi powołana została Spółka, która realizuje obecnie jedno z ustawowych zadań z zakresu użyteczności publicznej Gminy B, prowadząc jednak, jako spółka prawa handlowego, działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek. Część infrastruktury kanalizacyjnej obsługiwanej przez Spółkę stanowi jej własność (została wniesiona aportem przez Gminę B), część infrastruktury jest dzierżawiona od Gminy B, która wybudowała je z własnych środków i pozostaje ich właścicielem.
W chwili obecnej Spółka realizuje we własnym imieniu i na własną rzecz na terenie jednej z miejscowości Gminy B budowę infrastruktury kanalizacyjnej, która po zakończeniu inwestycji stanowić będzie środek trwały Spółki, wykorzystywany do prowadzenia działalności z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy B.
W ramach jednego przetargu Spółka zleciła także, a projektant zrealizował, poza dokumentacją projektową, na bazie której Spółka prowadzi obecnie inwestycję, przygotowanie dokumentacji projektowej na budowę sieci kanalizacji sanitarnej na terenie dwóch kolejnych miejscowości Gminy B. Przy czym ta inwestycja planowana była do realizacji przez Spółkę w latach kolejnych, po zgromadzeniu przez Spółkę środków na wkład własny oraz ewentualnym pozyskaniu zewnętrznych źródeł finansowania. Na potrzeby realizacji inwestycji w każdej z miejscowości pozyskane zostało odrębne pozwolenie na budowę, niemniej za wykonanie dokumentacji wypłacone zostało projektantowi jedno łączne wynagrodzenie. Koszty wykonania dokumentacji zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodów w roku 2018 oraz 2019 (umowa przewidywała częściowe fakturowanie). W tych też latach Spółka dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez projektanta w fakturach wystawionych za wykonanie dokumentacji.
W chwili obecnej Gmina B ma możliwości pozyskania środków zewnętrznych na budowę sieci kanalizacyjnych, a posiadanie gotowej dokumentacji technicznej z pozwoleniem na budowę zwiększa szanse na pozyskanie tego dofinansowania. Przy czym z możliwości pozyskania dofinansowania mogą skorzystać wyłącznie Gminy. Takiej możliwości nie mają utworzone przez nie Spółki.
Spółka zamierza przekazać nieodpłatnie dokumentację wraz z prawami autorskimi, pozwalającą na zrealizowanie kanalizacji sanitarnej na terenie jednej miejscowości Gminie B oraz scedować na Gminę pozwolenie na budowę sieci kanalizacyjnej w jednej z miejscowości, aby umożliwić Gminie budowę sieci kanalizacyjnej zgodnie z tą dokumentacją oraz uzyskanym pozwoleniem na budowę. Po zakończeniu inwestycji wybudowana infrastruktura kanalizacyjna zostanie przekazana Spółce do eksploatacji i świadczenia usług zbiorowego odprowadzania ścieków odpłatną umową dzierżawy, na warunkach tożsamych dla innych odcinków sieci przekazywanych Spółce do eksploatacji jako podmiotowi realizującemu zadanie własne Gminy i prowadzącemu działalność gospodarczą z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków, której Gmina samodzielnie nie prowadzi.
Umożliwi to Spółce przyłączenie nowych odbiorców do sieci kanalizacyjnej i poszerzenie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.
Wszystkie opisane powyżej warunki nieodpłatnego przekazania przez Spółkę dokumentacji jak i też warunki przekazania Spółce infrastruktury kanalizacyjnej do eksploatacji zawarte zostaną w dwustronnej umowie, gwarantującej Spółce eksploatację wybudowanej sieci po jej wybudowaniu przez Gminę i możliwość przyłączenia nowych odbiorców.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:
Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług
Świadczone przez Spółkę usługi odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz opróżniania zbiorników bezodpływowych są usługami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
Spółka nabyła dokumentację projektową, której dotyczy wniosek, z zamiarem wykorzystania jej do budowy na jej podstawie sieci kanalizacyjnej, do której przyłączeni mieli być nowi dostawcy ścieków, na rzecz których Spółka świadczy opodatkowane podatkiem od towarów i usług usługi odbioru ścieków.
Zbiorowe odprowadzanie ścieków jest jednym z zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina te zadania może realizować samodzielnie, ale może także realizować je przez utworzoną w tym celu spółkę prawa handlowego zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce komunalnej. Jak już wskazał we wniosku Wnioskodawca, Spółka jest właśnie takim podmiotem, utworzonym do realizacji zadania własnego Gminy z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków na swoim obszarze działania. Przekazanie dokumentacji nastąpi w związku z możliwością pozyskania przez Gminę środków zewnętrznych na dofinansowanie budowy sieci kanalizacyjnej. Niemniej sama kanalizacja wybudowana zostanie na potrzeby działalności prowadzonej przez Spółkę, gdyż Gmina realizuje zadanie z tego zakresu właśnie poprzez utworzoną w tym celu Spółkę. Przekazanie dokumentacji projektowej Gminie umożliwi pozyskanie środków zewnętrznych i na tę właśnie inwestycję i znacznie skróci okres jej realizacji i umożliwi tym samym szybsze przyłączenie do sieci nowych odbiorców, na rzecz których Spółka świadczyć będzie opodatkowane usługi odbioru ścieków.
Po wybudowaniu odcinka sieci kanalizacyjnej przez Gminę sieć ta zostanie przekazana Spółce i będzie wykorzystywana do świadczenia przez Spółkę usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków.
Zarówno na fakturze za wykonaną dokumentację projektową jak i też w umowie na jej wykonanie wynagrodzenie zostało ustalone w jednej łącznej kwocie i tak też zostało zafakturowane. Niemniej w ramach wykonania umowy wykonano trzy odrębne dokumentacje dla trzech miejscowości położonych na terenie Gminy B, z trzema odrębnymi pozwoleniami na budowę, z których jedna z nich zostanie przekazana Gminie. Wartość przekazywanej dokumentacji projektowej może zostać wyodrębniona w proporcji do długości projektowanej sieci.
Jednocześnie Spółka koryguje swój wniosek w części dotyczącej opisu stanu faktycznego odnośnie zaliczenia kosztów wykonania dokumentacji do kosztów uzyskania przychodów i w konsekwencji koryguje pytanie nr 3. Faktycznie należności za wykonaną dokumentację na budowę sieci kanalizacyjnej w trzech miejscowościach Gminy B zostały poniesione przez Spółkę w roku 2018 i 2019 tak jak zostało to wskazane we wniosku, lecz Spółka nie zaliczyła tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w latach 2018 i 2019. Rozliczeniu podlegał jedynie podatek od towarów i usług od otrzymanych faktur od projektanta sieci.
Dokumentacja nie została też zaliczona do samodzielnych środków trwałych podlegających amortyzacji.
Koszty wykonania dokumentacji będą jedną ze składowych kosztów wytworzenia środka trwałego jaki powstanie po wybudowaniu sieci kanalizacyjnej i jaki będzie jako całość podlegał amortyzacji po jej wykonaniu i rozpoczęciu użytkowania. Przy czym w chwili obecnej na zlecenie Spółki realizowana jest będąca już na ukończeniu budowa sieci kanalizacyjnej w miejscowości C, która po zakończeniu i oddaniu tego odcinka sieci do użytkowania zostanie rozliczona jako zwiększenie wartości środka trwałego istniejącego już na terenie tej miejscowości i stanowiącego własność Spółki i będzie amortyzowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Koszty dokumentacji przypadającej na sieć w C zostaną rozliczone w proporcji do długości zaprojektowanej sieci. W związku z powyższym Spółka koryguje treść pytania 3
Wartość początkowa dokumentacji projektowej, którą Spółka zamierza przekazać Gminie przekracza kwotę 15.000 zł
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
1. Czy w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego nieodpłatne przekazanie dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę stanowić będzie świadczenie związane z działalnością gospodarczą Spółki i nie będzie podlegać opodatkowaniu?
2. Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem dokumentacji projektowej Wnioskodawca będzie miał obowiązek korekty odliczonego podatku z faktur za jej wykonanie, proporcjonalnie do wartości dokumentacji projektowej przekazanej Gminie?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1
Co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) podlega odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika i osób wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz wszelkie inne darowizny czyli czynności mające na celu nieodpłatne wzbogacenie obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.
Tak więc mając na uwadze treść art. 7 ust. 2 nieodpłatna dostawa towarów, niemająca charakteru darowizny, zrealizowana przez Spółkę na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie będzie skutkować powstaniem obowiązku opodatkowania takiej czynności podatkiem VAT.
W przedmiotowej sprawie dojdzie co prawda do nieodpłatnego przekazania dokumentacji projektowej jedynemu wspólnikowi Spółki, ale nie będzie to przekazanie ani na cele osobiste podatnika, ani też darowizna którą zgodnie z ustawową definicją cechuje nieodpłatne wzbogacenie obdarowanego bez żadnych korzyści dla darczyńcy.
Gmina jako podmiot nie prowadzący działalności gospodarczej z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków, mając możliwość pozyskania zewnętrznego dofinansowania, wybuduje na podstawie przekazanej przez Spółkę dokumentacji środek trwały, który następnie przekaże Spółce do eksploatacji i prowadzenia działalności z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków. Czynności te, w tym nieodpłatne przekazanie dokumentacji projektowej, będą ściśle związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi. Spółka poza koniecznością poniesienia wydatków na dokumentację, oraz późniejszych należności dzierżawnych, pozyska nowy środek trwały, bez konieczności ponoszenia znaczących nakładów na budowę infrastruktury kanalizacyjnej, która jest niezbędna do rozszerzenia prowadzonej działalności o kolejne miejscowości na terenie Gminy.
Stąd mając na uwadze okoliczność, że w świetle opisanych okoliczności faktycznych, czynność nieodpłatnego przekazania dokumentacji nie spełnia żadnej z przesłanek opisanych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i zostanie podjęta w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną, stąd zdaniem Wnioskodawcy czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2
Spółka zleciła wykonanie dokumentacji projektowej w celu realizacji budowy sieci kanalizacyjnych w kolejnych miejscowościach Gminy B i świadczenia usług opodatkowanych, do których niezbędnym jest dysponowanie odpowiednią infrastrukturą. Po otrzymaniu kolejnych faktur w roku 2018 i 2019 za wykonaną dokumentację projektową Spółka dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatkowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Dokumentacja projektowa została zrealizowana na potrzeby świadczenia przez Wnioskodawcę usług opodatkowanych i jej przeznaczenie pozostaje niezmienione także w sytuacji, gdy zostanie ona przekazana Gminie jako jedynemu wspólnikowi, gdyż zostanie przekazana na cele związane z opodatkowaną działalnością świadczoną przez Spółkę. Dokumentacja nie zostanie bowiem przekazana na cele osobiste Gminy jako jedynego wspólnika Spółki, ale w celu pozyskania przez Spółkę infrastruktury pozwalającej jej na poszerzenie prowadzenia działalności z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków o kolejne miejscowości, na której obecnie, ze względu na brak niezbędnej infrastruktury nie ma możliwości świadczenia takich usług.
Mając na uwadze opisany stan faktyczny, zdaniem Wnioskodawcy, nakłady poniesione na wykonanie dokumentacji projektowej, nawet jeżeli jeden z projektów zostanie przekazany nieodpłatnie Gminie, pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, opodatkowaną podatkiem VAT. Zatem fakt nieodpłatnego przekazania dokumentacji projektowej Gminie w celu wybudowania infrastruktury niezbędnej do świadczenia przez Spółkę usług zbiorowego odprowadzania ścieków nie będzie stanowił przesłanki do dokonania korekty podatku naliczonego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast na postawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.
Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje, że odpłatność ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym; dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności; wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.
Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług. Zatem odpłatną dostawę towaru (odpłatne świadczenie usług) identyfikuje się zarówno w sytuacji klasycznej transakcji (pieniądze za towar/usługę), jak również w sytuacji np. wymiany barterowej.
Barter w rozumieniu powszechnym to wymiana bezgotówkowa, czyli zamiana towaru (bądź usługi) za towar (bądź usługę). Polega na wzajemnej wymianie, bez konieczności sięgania po pieniądze. Pomimo braku rozliczenia w środkach pieniężnych, ma charakter umowy odpłatnej. Istotne jest, aby wymieniane towary/usługi były sobie równe co do wartości. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego. Należy dodać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).
Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oznacza wykonanie tych czynności za wynagrodzeniem. Przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. Taki sposób rozliczania wzajemnych należności przedsiębiorców nie stanowi naruszenia dyspozycji zawartej w art. 19 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162), który zastrzega jedynie, że bezpośrednie przepływy pieniężne powinny odbywać się w formie bezgotówkowej. Inne sposoby wykonania zobowiązań skutkujące zapłatą nie zostały wyłączone.
Świadczenia rzeczowe mogą również zostać uznane za transakcje barterowe. Barter w polskim prawie uważa się za jeden z rodzajów umowy zamiany. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym oczywiście rozliczeń podatkowych. Należy podkreślić, że barter polega nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar. Podstawowym założeniem i istotą umów barteru jest brak konieczności ponoszenia dodatkowych świadczeń, a to, czy strony umówią się na wymianę towaru za towar, usługi za usługę czy też towaru za usługę nie ma istotnego znaczenia.
Barter jest więc pojęciem szerszym, obejmującym swoim zakresem zamianę usług, zamianę towaru na usługę i usługi na towar. Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego barter jest rodzajem umowy zamiany, polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie towaru na towar lub usługi na usługę (ewentualnie usługi na towar lub towaru na usługę), gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.
Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przekazanie dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy.
W przedmiotowej sprawie, przekazanie dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę będzie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, gdyż – jak wskazała Spółka – po zakończeniu inwestycji wybudowana infrastruktura kanalizacyjna zostanie przekazana Spółce do eksploatacji i świadczenia usług zbiorowego odprowadzania ścieków. Ponadto umożliwi to Spółce przyłączenie nowych odbiorców do sieci kanalizacyjnej i poszerzenie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przesłanką opodatkowania czynności, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, jest odpłatność dostawy towarów lub świadczenia usług. Warunek ten jest spełniony w przypadku transakcji barterowych, gdyż występuje bezpośredni związek między czynnościami.
Jak wskazano w opisie sprawy, Spółka zamierza przekazać dokumentację wraz z prawami autorskimi, pozwalającą na zrealizowanie kanalizacji sanitarnej na terenie jednej miejscowości Gminie B oraz scedować na Gminę pozwolenie na budowę sieci kanalizacyjnej w jednej z miejscowości, aby umożliwić Gminie budowę sieci kanalizacyjnej zgodnie z tą dokumentacją oraz uzyskanym pozwoleniem na budowę. Wszystkie opisane powyżej warunki przekazania przez Spółkę dokumentacji, jak i też warunki przekazania Spółce infrastruktury kanalizacyjnej do eksploatacji zawarte zostaną w dwustronnej umowie, gwarantującej Spółce eksploatację wybudowanej sieci po jej wybudowaniu przez Gminę i możliwość przyłączenia nowych odbiorców.
W ramach stosunków łączących Wnioskodawcę z Gminą na podstawie dwustronnej umowy, będzie można wyodrębnić świadczenia wzajemne, tj. przekazanie przez Spółkę na rzecz Gminy dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę w zamian za gwarancję Gminy, że wybudowana infrastruktura kanalizacyjna zostanie przekazana do Spółki celem eksploatacji.
W związku z powyższym stwierdzić należy, że zapłatę (wynagrodzenie) dla Wnioskodawcy z tytułu przekazania dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi będzie stanowiła gwarancja Gminy, że wybudowana infrastruktura kanalizacyjna zostanie przekazana do Spółki, a nie innemu podmiotowi, celem eksploatacji.
Zatem w tej sytuacji nie będziemy mieć do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem polegającym na przekazaniu dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę, lecz z odpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na przekazaniu dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę na rzecz Gminy, za którą Wnioskodawca otrzyma świadczenie wzajemne. W związku z czym, usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przekazanie dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę stanowić będzie świadczenie związane z działalnością gospodarczą Spółki, jednakże - z uwagi na fakt że za ww. świadczenie Spółka otrzyma od Gminy świadczenie wzajemne w postaci gwarancji Gminy, że wybudowana infrastruktura kanalizacyjna zostanie przekazana do Spółki, a nie innemu podmiotowi, celem eksploatacji - to w przedmiotowej sprawie będziemy mieć do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, które będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej braku obowiązku korekty odliczonego podatku za dokumentację projektową, proporcjonalnie do wartości dokumentacji przekazanej Gminie, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie natomiast do treści art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2a ustawy).
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W myśl natomiast art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).
Przepis art. 91 ust. 6 ustawy stanowi, że w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
-
opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
-
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).
Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Z opisu sprawy wynika, że ramach jednego przetargu Spółka zleciła przygotowanie dokumentacji projektowej na budowę sieci kanalizacji sanitarnej na terenie dwóch miejscowości Gminy B. Przy czym ta inwestycja planowana była do realizacji przez Spółkę w latach kolejnych. W latach 2018 i 2019 Spółka dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez projektanta w fakturach wystawionych za wykonanie dokumentacji. Spółka nabyła dokumentację projektową, której dotyczy wniosek, z zamiarem wykorzystania jej do budowy na jej podstawie sieci kanalizacyjnej, do której przyłączeni mieli być nowi dostawcy ścieków, na rzecz których Spółka świadczy opodatkowane podatkiem od towarów i usług usługi odbioru ścieków. Spółka zamierza przekazać nieodpłatnie dokumentację wraz z prawami autorskimi, pozwalającą na zrealizowanie kanalizacji sanitarnej na terenie jednej miejscowości Gminie B oraz scedować na Gminę pozwolenie na budowę sieci kanalizacyjnej w jednej z miejscowości, aby umożliwić Gminie budowę sieci kanalizacyjnej zgodnie z tą dokumentacją oraz uzyskanym pozwoleniem na budowę.
Jak wskazano wyżej, przekazanie dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi oraz cesją pozwolenia na budowę będzie czynnością opodatkowaną.
Zatem w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że nie będzie zachodził obowiązek korekty podatku naliczonego odliczonego od wydatków na tą dokumentację. W tej sytuacji nie dojdzie bowiem do zmiany przeznaczenia dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, która to dokumentacja zostanie przekazana Gminie.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że związku z przekazaniem dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonywania korekty odliczonego podatku za jej wykonanie, proporcjonalnie do wartości dokumentacji projektowej przekazanej Gminie.
Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, pomimo że Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawny w zakresie braku obowiązku korekty odliczonego podatku za dokumentację projektową, proporcjonalnie do wartości dokumentacji przekazanej Gminie, jednakże w oparciu o odmienną argumentację, to należało uznać je za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.