0112-KDSL2-2.440.372.2021.1.AWA

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia –brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 9 listopada 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 8 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – dostarczanie wody do obiektu będącego przedmiotem umowy najmu

Opis usługi:

Przedmiotem wniosku jest usługa dostarczania wody do obiektu będącego przedmiotem umowy najmu przestrzeni biurowej dla firm. Wnioskodawca nabywa usługi związane z zaopatrzeniem wody od zewnętrznego dostawcy, następnie dokonuje refakturowania kosztów zaopatrzenia wody na rzecz Najemców. Zgodnie z zawartymi przez Wnioskodawcę Umowami najmu, wysokość ponoszonych przez Najemcę Kosztów Indywidualnego Zużycia, w tym kosztów zaopatrzenia w wodę, jest ustalana miesięcznie na podstawie wskazań stosownych urządzeń pomiarowych (liczników), stwierdzających zużycie lub korzystanie z mediów, zainstalowanych w przedmiocie najmu. Tym samym, Wnioskodawca dokonuje refaktury kosztów dostarczania wody na rzecz Najemców, zgodnie ze stanami zużycia odczytywanymi z liczników poszczególnych Najemców i stawek stosowanych przez przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne. Najemcy nie mają możliwości nabycia usługi zaopatrzenia w wodę od innych podmiotów niż Wnioskodawca, tj. nie mają możliwości zawarcia umowy bezpośrednio z dostawcą wody z pominięciem Wnioskodawcy lub przyłączenia podmiotów trzecich do sieci i zawarcia z nimi umów o dostawę wody. Wnioskodawca refakturując koszty mediów w tym wody nie nalicza żadnej dodatkowej marży. Refaktura Kosztów Indywidualnego Zużycia, w tym koszty zaopatrzenia w wodę udokumentowana jest odrębną fakturą (od faktury za czynsz najmu, opłaty eksploatacyjne, etc.). Opłata za zużycie wody stanowi zatem odrębną od kwoty czynszu najmu opłatę uiszczaną przez Najemców, na podstawie zużycia wynikającego z urządzeń pomiarowych.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 36.00.20.0

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 15 listopada 2021 r. o uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wnioskodawca jest spółką nieruchomościową należącą do (…). Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na wynajmie przestrzeni biurowej dla firm w budynku (…).

Wnioskodawca (będący usługodawcą w odniesieniu do świadczonych usług najmu) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług), zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera umowy najmu (dalej: „Umowy najmu”) przestrzeni biurowej z najemcami (dalej: „Najemcy”). Najemcy również są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Usługi najmu świadczone przez Spółkę podlegają, co do zasady, opodatkowaniu VAT z zastosowaniem stawki podstawowej VAT w wysokości 23%.

Spółka obciąża Najemców m.in. za następujące elementy składowe wynagrodzenia związanego z najmem:

- podstawowy czynsz najmu (np. ustalony jako stawka za metr kwadratowy powierzchni najmu);

- koszty prac adaptacyjnych;

- opłaty eksploatacyjne;

- czynsz najmu miejsc parkingowych;

- opłaty za zużycie mediów (tzw. Koszty Indywidualnego Zużycia), obejmujące koszty energii elektrycznej, koszty energii elektrycznej użytej klimatyzacji powierzchni Najemcy, koszty zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków itp. (dalej: „Koszty Indywidualnego Zużycia”). Refaktura Kosztów Indywidualnego Zużycia, w tym koszty zaopatrzenia w wodę udokumentowana jest odrębną fakturą (od faktury za czynsz najmu, opłaty eksploatacyjne, etc.).

Wnioskodawca podkreślił, że przedmiotowa usługa była przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną. Tym niemniej, Dyrektor KIS postanowieniem z dnia 25 października 2021 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie. Jednocześnie, w powyższym postanowieniu Dyrektor KIS uznał, że przedmiotowa sprawa może zostać rozstrzygnięta w ramach odrębnego wniosku o wiążącą informację stawkową.

1. Przedmiot niniejszego wniosku.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest usługa związana z refakturowaniem kosztów zaopatrzenia wody na rzecz Najemców. Wnioskodawca nabywa usługi związane z zaopatrzeniem wody od zewnętrznego dostawcy.

Zgodnie z zawartymi przez Wnioskodawcę Umowami najmu, wysokość ponoszonych przez Najemcę Kosztów Indywidualnego Zużycia, w tym kosztów zaopatrzenia w wodę, jest ustalana miesięcznie na podstawie wskazań stosownych urządzeń pomiarowych (liczników), stwierdzających zużycie lub korzystanie z mediów, zainstalowanych w przedmiocie najmu.

Tym samym, Wnioskodawca dokonuje refaktury kosztów mediów (Kosztów Indywidualnego Zużycia), w tym wody na rzecz Najemców, zgodnie ze stanami zużycia odczytywanymi z liczników poszczególnych Najemców i stawek stosowanych przez przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne.

Umowy zawarte przez Wnioskodawcę wskazują, że Koszty Indywidualnego Zużycia są płatne na podstawie wystawionej przez Wynajmującego faktury VAT, w oparciu o zestawienie kosztów zużycia mediów (w tym wody).

Obecnie Spółka traktuje refakturę Kosztów Indywidualnego Zużycia, w tym w szczególności obciążenie najemców kosztami zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzania ścieków jako część (element) świadczenia kompleksowego w postaci usługi najmu, opodatkowanego stawką VAT w wysokości 23%.

Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, że:

- Najemcy nie mają możliwości nabycia zaopatrzenia w wodę od innych podmiotów niż Wnioskodawca, tj. nie mają możliwości (i) zawarcia umowy bezpośrednio z dostawcą wody z pominięciem Wnioskodawcy lub (ii) przyłączenia podmiotów trzecich do sieci i zawarcia z nimi umów o dostawę wody;

- Na podstawie zawartych przez Wnioskodawcę umów o dostawę wody, z mediów tych korzysta zarówno sam Wnioskodawca, jak i Najemcy (na podstawie podpisanych z Wnioskodawcą umów);

- Wnioskodawca refakturując koszty mediów, w tym wody, nie nalicza żadnej dodatkowej marży;

- Wskazane w Umowach najmu kwoty podstawowego czynszu najmu są kwotami stałymi, tj. nie zmieniają się w zależności od ilości wody zużytej przez Najemców. Opłata za zużycie wody (Koszty Indywidualnego Zużycia) stanowi odrębną opłatę uiszczaną przez Najemców, na podstawie zużycia wynikającego z urządzeń pomiarowych.

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2015 r., (sygn. C-42/14) oraz aktualną praktyką interpretacyjną organów podatkowych, Wnioskodawca rozważa zmianę przyjętego modelu rozliczeń, tj. refakturowanie kosztów mediów na rzecz Najemców z zastosowaniem stawek VAT stosowanych przez dostawców w stosunku do Wnioskodawcy, w tym refakturowanie kosztów zużycia wody z zastosowaniem obniżonej stawki w wysokości 8%.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z

2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja E Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI DOSTARCZANIA WODY, ŚCIEKI I ODPADY ORAZ USŁUGI ZWIĄZANE Z ICH REKULTYWACJĄ”. Sekcja ta obejmuje m.in. usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 36 „WODA W POSTACI NATURALNEJ; USŁUGI ZWIĄZANE Z UZDATNIANIEM I DOSTARCZANIEM WODY”. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje:

- pobór, uzdatnianie i dystrybucję wody dla potrzeb domowych i przemysłowych,

- pobór wody z różnych źródeł,

- dystrybucję wody różnymi środkami,

- obsługę systemów irygacyjnych, z wyłączeniem wykorzystania ich do celów rolniczych.

Natomiast PKWiU 36.00.2 obejmuje usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych.

Z kolei, grupowanie PKWiU 36.00.20.0 „Usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”, obejmuje m.in.: usługi dostarczania wody za pośrednictwem sieci wodociągowych, cysternami lub innymi środkami transportu.

Uwzględniając powyższe, opisana we wniosku usługa dostarczania wody do obiektu będącego przedmiotem umowy najmu, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych pozycją PKWiU 36.00.20.0 „Usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wskazano PKWiU 36.00.20.0 – „Usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”.

Usługa będąca przedmiotem wniosku mieści się w grupowaniu PKWiU 36.00.20.0 – „Usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”. Zatem stawką właściwą dla opodatkowania tej usługi jest – na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy oraz poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy – stawka podatku w wysokości 8%.

Należy wskazać, że stawka podatku 8% dla będącej przedmiotem wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej, usługi dostarczania wody, rozliczanej na podstawie odczytu licznika, do obiektu będącego przedmiotem umowy najmu, wynika także z faktu, że nie jest ona elementem świadczenia złożonego, lecz stanowi świadczenie odrębne od usługi najmu.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się

z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).