Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii prawidłowości przeliczenia na złote wartości wyrażonych na dokumentach celnych dla potrzeb podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2021 r. (wpływ 28 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o. zakupiła towar od podmiotu spoza terytorium Unii Europejskiej i sprowadziła ten towar do Polski w ramach importu towarów.

Sprzedawca towaru wysyłał towar do Polski partiami, do każdej partii towaru dołączał dokument „customs invoice” i ten dokument przechodził przez odprawę celną (numer tego dokumentu przywołany był w dokumentach celnych). Po realizacji całego kontraktu sprzedawca wysłał do Spółki dokument „commercial invoice”, który zawierał sumę towarów i wartości ujętych na wcześniejszych dokumentach „customs invoice”. Wartości towarów ujętych na tych dokumentach „customs invoice" oraz „commercial invoice” wyrażone były w walucie obcej.

Dokument „commercial invoice” nie był przedkładany organom celnym do zgłoszenia celnego (w tym zakresie przedkładano dokumenty „customs invoice” dołączane do każdej partii towaru wysyłanego przez sprzedawcę i importowanego przez Spółkę).

Wnioskodawca dokonał przeliczenia wartości wyrażonych w walutach obcych na złote, odrębnie:

- dla potrzeb podatku od towarów i usług (na podstawie danych z dokumentu celnego, który jest miarodajny dla rozliczenia podatkowego w podatku od towarów i usług, a z kolei dokument celny był wystawiany do każdego dokumentu „customs invoice” dołączanego do danej partii towaru);

- dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, gdzie wartości zakupów wyrażone w walutach obcych zostały przeliczone na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, to jest poprzedzającego dzień wystawienia faktury „commercial invoice”, a nie z dnia poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu celnego;

- do wyliczenia różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu importu towarów Spółka przeliczyła wartości zakupów wyrażone w walutach obcych na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, to jest poprzedzającego dzień wystawienia faktury „commercial invoice”.

Na tle wyżej opisanego stanu faktycznego powstała potrzeba potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy co do sposobu przeliczania wartości wyrażonych w walutach obcych ujętych na dokumencie celnym (dla potrzeb podatku od towarów i usług) oraz na dokumentach „commercial invoice” (dla potrzeb podatku dochodowego).

Pytanie (w zakresie podatku od towarów i usług)

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym winien przeliczać odrębnie wartości wyrażone na dokumentach celnych dla potrzeb podatku od towarów i usług w sposób szczegółowo opisany w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien przeliczać odrębnie wartości wyrażone na dokumentach celnych dla potrzeb podatku od towarów i usług i odrębnie wartości wyrażone na dokumentach „commercial invoice” dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodu oraz w zakresie wyliczenia różnic kursowych, w sposób szczegółowo opisany poniżej.

Zdaniem Wnioskodawcy dokument „customs invoice” nie ma żadnego znaczenia dla przeliczania wartości zakupionego towaru, którego cena wyrażona jest w walucie obcej i dla rozliczania różnic kursowych związanych z importem towarów opisanym we wniosku.

Dla potrzeb podatku od towarów i usług przeliczenie winno się odbywać w sposób następujący:

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa VAT (podatek od towarów i usług)) podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Istotną kwestią w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej w kontekście określenia podstawy opodatkowania w przypadku opodatkowania importu towarów podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie odnosi się do tego zagadnienia, zatem w niezbędnym zakresie zastosowanie mają przepisy prawa wspólnotowego, a w szczególności Unijnego Kodeksu Celnego (dalej UKC), który został wprowadzony Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. Zgodnie z art. 70 ww. kodeksu ust. 1 zasadniczą podstawą wartości celnej towarów jest wartość transakcyjna, tj. cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Unii, w razie potrzeby skorygowana. Cena faktycznie zapłacona lub należna to całkowita płatność, która została lub ma zostać dokonana przez kupującego sprzedającemu lub przez kupującego stronie trzeciej na korzyść sprzedającego za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności, które zostały lub mają zostać dokonane jako warunek sprzedaży przywożonych towarów (art. 70 ust. 2 UKC).

Zgodnie z art. 128 ust. 1 Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny, wartość transakcyjna towarów sprzedawanych w celu wywozu na obszar celny Unii jest ustalana w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego na podstawie sprzedaży, która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na ten obszar celny.

W tym miejscu podkreślić należy, że możliwość zgłoszenia towarów do odprawy celnej w celu dopuszczenia do obrotu nie jest uzależniona od posiadania prawa własności tych towarów, czy też prawa do rozporządzania nimi. Dodatkowo, zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy VAT obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Zaś z treści art. 31a ust. 3 ustawy VAT, wynika że w przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi – co wskazuje, że dla potrzeb podatku od towarów i usług ani dokument „customs invoice” ani też „commercial invoice” nie są podstawą do rozliczenia importu towarów dla celów podatku VAT.

Wreszcie, z treści art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi – w przypadku importu towarów - kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał dokument celny.

Z powyższego wynika zatem, że to dokument celny jest miarodajny dla rozliczenia podatkowego w podatku od towarów i usług. Dokument celny był w opisanym stanie faktycznym wystawiany do każdego dokumentu „customs invoice” dołączanego do danej partii towaru.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1. terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

4. terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

5. terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

7. imporcie towarów – rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

1. na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną;

2. uprawnione do korzystania z procedury uszlachetniania czynnego lub procedury odprawy czasowej, w tym również osoby, na które zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Art. 26a ust. 1 i 2 ustawy wskazuje, że:

1. Miejscem importu towarów jest co do zasady terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

2. W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

1. uszlachetniania czynnego,

2. odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,

3. składowania celnego,

4. tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,

5. wolnego obszaru celnego

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Stosownie do art. 33 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

1. zgłoszeniu celnym albo

2. rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447 – kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupił towar od podmiotu spoza terytorium Unii Europejskiej i sprowadził ten towar do Polski w ramach importu towarów. Sprzedawca towaru wysyłał towar do Polski partiami, do każdej partii towaru dołączał dokument „customs invoice” i ten dokument przechodził przez odprawę celną (numer tego dokumentu przywołany był w dokumentach celnych). Po realizacji całego kontraktu sprzedawca wysłał do Spółki dokument „commercial invoice”, który zawierał sumę towarów i wartości ujętych na wcześniejszych dokumentach „customs invoice”. Wartości towarów ujętych na tych dokumentach „customs invoice" oraz „commercial invoice” wyrażone były w walucie obcej. Dokument „commercial invoice” nie był przedkładany organom celnym do zgłoszenia celnego (w tym zakresie przedkładano dokumenty „customs invoice” dołączane do każdej partii towaru wysyłanego przez sprzedawcę i importowanego przez Wnioskodawcę).

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą kwestii prawidłowości przeliczenia na złote wartości wyrażonych na dokumentach celnych dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych na złote na potrzeby rozliczania podatku VAT określone zostały w art. 31a ustawy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Na mocy art. 31a ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśli art. 31a ust. 3 ustawy:

W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi.

Ponadto, stosownie do art. 31a ust. 2a ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2021 r.):

Kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Z kolei, jak stanowi art. 31a ust. 2d ustawy (obowiązujący od 1 stycznia 2021 r.):

W przypadku gdy w okresie stosowania zasad przeliczania, o których mowa w ust. 2a, podatnik dokona transakcji niepodlegającej przeliczeniu zgodnie z tymi zasadami, jest on obowiązany do zastosowania dla tej transakcji zasad przeliczania, o których mowa w ust. 1 lub 2.

Wnioskodawca wskazał, że Spółka dokonała przeliczenia wartości wyrażonych w walutach obcych na złote, odrębnie dla potrzeb podatku od towarów i usług (na podstawie danych z dokumentu celnego, a z kolei dokument celny był wystawiany do każdego dokumentu „customs invoice” dołączanego do danej partii towaru).

Jak wskazano powyżej, w przypadku gdy w okresie stosowania przez podatnika opcjonalnej metody przeliczania podatnik dokona transakcji niepodlegającej przeliczeniu zgodnie z zasadami stosowanymi w podatku dochodowym, jest obowiązany do zastosowania dla tej transakcji dotychczasowych metod przeliczenia. Powyższe dotyczy m.in. importu towarów. Jak już bowiem wskazano, zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, w przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi. W związku z powyższym, przeliczenia na złote Wnioskodawca powinien dokonać z wykorzystaniem kursu podanego na dokumentach celnych. Zatem przepis art. 31a ust. 2a ustawy w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca postąpi prawidłowo dokonując przeliczenia kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania dla potrzeb podatku od towarów i usług, określonych w walucie obcej na podstawie wartości wyrażonych na dokumentach celnych, zgodnie z przepisami celnymi.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie przeliczania na złote wartości wyrażonych na dokumentach celnych dla potrzeb podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie podatku od towarów i usług natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).