0112-KDIL1-3.4012.472.2021.1.AKR

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dotacji uzyskanej na realizację Projektu, w ramach którego przekażą Państwo środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione przy realizacji Projektu jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dotacji uzyskanej na realizację Projektu, w ramach którego przekażą Państwo środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione przy realizacji Projektu. Uzupełnili go Państwo pismem z 14 października 2021 r. (wpływ 14 października 2021 r.), pismem z 30 listopada 2021 r. (wpływ 30 listopada 2021 r.) oraz pismem z 1 grudnia 2021 r. (wpływ 2 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT (podatek od towarów i usług).

Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których została powołana. Większość z tych zadań wykonywana jest przez Gminę w ramach systemu publicznoprawnego.

Gmina przystąpiła do realizacji przedsięwzięcia polegającego na udzieleniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych w Gminie. Gmina w celu realizacji powyższego Projektu wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (dalej: „RPOW”). Celem głównym Projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę (…) mikroinstalacji ((…) instalacji kolektorów słonecznych, (…) instalacje paneli fotowoltaicznych o mocy do 5 kW).

Projekt będzie polegał na udzielaniu wybranym w ramach konkursu grantowego mieszkańcom Gminy grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii (dalej również jako: „OZE” lub „Instalacje OZE”) na budynkach mieszkalnych na terenie Gminy, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Gmina zrealizuje Projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom z otrzymanych środków, natomiast w pozostałej części mieszkańcy sfinansują Projekt ze środków własnych.

VAT został wskazany we wniosku o dofinansowanie jako koszt kwalifikowalny. Gmina zaznacza, iż nie będzie pobierała żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w Projekcie.

Gmina wobec mieszkańców będzie występować wyłącznie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców Gminy w związku z realizacją Projektu.

Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z Projektem będą wystawiane na Grantobiorców z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt poniesie Gmina. W związku z powyższym Grantobiorcy otrzymają faktury VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Usługa nadzoru inwestorskiego zostanie zakupiona przez Gminę celem sprawdzenia, czy zainstalowane przez mieszkańców instalacje OZE spełniają warunki określone w regulaminie naboru grantów. W konsekwencji, usługa nadzoru nie zostanie zakupiona celem jej świadczenia (refaktury) na rzecz Grantobiorcy, a jego kontroli. Gmina nie będzie obciążała mieszkańców fakturami VAT z tego tytułu.

Realizacja Projektu należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności gminnej.

Przedsięwzięcie ma na celu poprawę jakości powietrza dzięki uniknięciu emisji zanieczyszczeń do atmosfery w wyniku zamiany źródła energii pokrywające potrzeby wskazanych budynków mieszkalnych w Gminie (…). Przedmiotowy Projekt zakłada spadek emisji gazów cieplarnianych w wyniku realizacji Projektu.

W uzupełnieniu wniosku z 30 listopada 2021 r. Gmina wskazała nazwę Projektu: „(…)”.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego Projektu. Gminie z tego tytułu nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W uzupełnieniu wniosku z 1 grudnia 2021 r. Gmina wskazała, że towary i usługi zakupione w ramach Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pytania

1. Czy dotacja uzyskana z RPOW, na realizację Projektu, w ramach którego Gmina przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?

2. Czy Gmina przy realizacji Projektu będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Gminy, dotacja uzyskana z RPOW, na realizację Projektu, w ramach którego Gmina przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją Projektu.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek zostaje naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Nabyte towary i usługi związane z realizacją Projektu polegającego na udzieleniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych w Gminie będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będę spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Gmina w ramach ww. Projektu nie będzie wykonywała odpłatnych świadczeń na rzecz mieszkańców, a nabywane przez Gminę usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu. Gminie z tego tytułu nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Gminy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina przystąpiła do realizacji przedsięwzięcia polegającego na udzieleniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych w Gminie. Gmina w celu realizacji Projektu pn. „(…)” wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (dalej: „RPOW”). Celem głównym Projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę (…) mikroinstalacji ((…) instalacji kolektorów słonecznych, (…) instalacje paneli fotowoltaicznych o mocy do 5 kW).

Projekt będzie polegał na udzielaniu wybranym w ramach konkursu grantowego mieszkańcom Gminy grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii (dalej również jako: „OZE” lub „Instalacje OZE”) na budynkach mieszkalnych na terenie Gminy, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Gmina zrealizuje Projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom z otrzymanych środków, natomiast w pozostałej części mieszkańcy sfinansują Projekt ze środków własnych.

Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w Projekcie.

Gmina wobec mieszkańców będzie występować wyłącznie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców Gminy w związku z realizacją Projektu.

Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z Projektem będą wystawiane na Grantobiorców z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt poniesie Gmina. W związku z powyższym Grantobiorcy otrzymają faktury VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Usługa nadzoru inwestorskiego zostanie zakupiona przez Gminę celem sprawdzenia czy zainstalowane przez mieszkańców instalacje OZE spełniają warunki określone w regulaminie naboru grantów. W konsekwencji, usługa nadzoru nie zostanie zakupiona celem jej świadczenia (refaktury) na rzecz Grantobiorcy, a jego kontroli. Gmina nie będzie obciążała mieszkańców fakturami VAT z tego tytułu.

Realizacja Projektu należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności gminnej. Przedsięwzięcie ma na celu poprawę jakości powietrza dzięki uniknięciu emisji zanieczyszczeń do atmosfery w wyniku zamiany źródła energii pokrywające potrzeby wskazanych budynków mieszkalnych w gminie (…). Przedmiotowy Projekt zakłada spadek emisji gazów cieplarnianych w wyniku realizacji Projektu.

Towary i usługi zakupione w ramach Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii wskazania, czy dotacja uzyskana z RPOW, na realizację Projektu, w ramach którego Gmina przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT oraz czy Gmina przy realizacji Projektu będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że udzielone dotacje celowe Grantobiorcom w postaci zwrotu kosztów nie będą stanowić dopłaty do ceny instalacji, gdyż Gmina nie weszła w rolę inwestora, co za tym idzie – nie świadczy usług, ani nie dostarcza towarów na rzecz osób fizycznych.

Należy uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej jako zwrot kosztów robót i materiałów nie stanowi świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie świadczy na rzecz osób fizycznych biorących udział w Projekcie jakichkolwiek czynności. Gmina wobec mieszkańców będzie występować wyłącznie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców Gminy w związku z realizacją Projektu.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że Gmina jest Grantodawcą i w żaden sposób nie angażuje się w realizację inwestycji OZE.

Zatem, jeżeli operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą a mieszkańcem, to zwrot kosztów dostawy i montażu mikroinstalacji na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji należy stwierdzić, że otrzymana przez Gminę dotacja na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Podsumowując, dotacja uzyskana z RPOW, na realizację Projektu, w ramach którego Gmina przekaże środki pieniężne Grantobiorcom z tej dotacji, nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Gminy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Natomiast dokonując oceny stanowiska Gminy w zakresie pytania nr 2 należy wskazać na niżej cytowane przepisy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie przez niego towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, określonych w art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizacja Projektu należy do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności gminnej. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, bowiem mimo iż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak towary i usługi nabywane dla realizacji wskazanego Projektu nie będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – towary i usługi nabyte w związku z realizacją Projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu.

Podsumowując, Gmina przy realizacji Projektu nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumenujących wydatki.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie Państwu pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)