Interpretacja dotyczy opodatkowania VAT sprzedaży działek 1/1 oraz 1/2 przez wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nabyła gospodarstwo rolne wraz z mężem, w skład którego wchodziła działka nr 1. Po śmierci męża działka ta nie była wykorzystywana do działalności rolniczej. W 2020 r. wnioskodawczyni podzieliła działkę nr 1 na działki 1/1 oraz 1/2 w celu ich sprzedaży. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż tych działek nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a jedynie dokonuje zbycia majątku prywatnego. Organ podkreślił, że aby osoba mogła być uznana za podatnika VAT w kontekście sprzedaży nieruchomości, musi wykazywać aktywność w obrocie nieruchomościami, angażując środki podobne do tych, które wykorzystują producenci, handlowcy i usługodawcy. Taka aktywność nie została stwierdzona w przypadku wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek jest nieprawidłowe.
6 października 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 4 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani − w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 grudnia 2021 r. (wpływ 13 grudnia 2021 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Przyszłe zdarzenie polega na sprzedaży nieruchomości niezabudowanej o pow. (…) m2 położonej w miejscowości (…).
16 sierpnia 1995 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem gospodarstwo rolne, w którego skład wchodziła działka nr 1.
Nabycie ww. działki zaistniało poprzez akt notarialny: Repetytorium nr (…).
Od chwili przejęcia gospodarstwa, w skład którego wchodzi działka nr 1, tereny użytkowane były jako rolnicze, do czasu śmierci męża Wnioskodawczyni – A.
Po śmierci męża 22 czerwca 2004 r. Wnioskodawczyni zaprzestała uprawy rolnej w (…).
Od tego czasu posiadane grunty, w tym działka nr 1 nie były sprzedawane, dzierżawione, wynajmowane itp.
W 2004 r. zostało przeprowadzone postepowanie spadkowe po śmierci męża A. W przeprowadzonym postępowaniu spadkowym m.in. działkę nr 1 nabyła Wnioskodawczyni oraz Jej dzieci: (`(...)`).
Postępowanie spadkowe z 27 grudnia 2004 r. sygn. akt: (…).
Od tego czasu grunt rolny pozostaje nieużytkowany, w tym działka nr 1.
Wnioskodawczyni próbowała sprzedać ww. nieruchomość.
W roku 2020 zgłosiła się chętna osoba do zakupu działki nr 1.
Ze względu na to, iż Kupujący nie jest rolnikiem, nie posiada gospodarstwa rolnego nie miał możliwości zakupienia w całości działki.
W tym celu został przeprowadzony podział działki nr 1, po którym powstały dwie działki o nr 1/1 oraz 1/2. Granice działek ustalono i wyznaczono 5 sierpnia 2020 r.
Mapy podziału zostały wykonane 19 października 2020 r. (`(...)`)
W 2020 r. zainteresowany kupnem działki nr 1 wystąpił do gminy (…) o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Warunki te wystawione zostały 17 sierpnia 2020 r., znak: (`(...)`). Warunki dotyczą budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr 1.
Ze względu na dalsze zainteresowanie kupnem tej działki tj. 1/1 przez wcześniej zainteresowanego, zwraca się Pani z zapytaniem, czy jako sprzedawca powinna odprowadzić podatek VAT oraz czy sprzedaż kolejnej działki 1/2 również będzie objęta podatkiem VAT.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:
− w trakcie prowadzenia działalności rolniczej nigdy nie była zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. Rozliczane przeze Panią, prowadzone gospodarstwo rolne, było na podstawie zasad ogólnych, z obowiązującymi przepisami, a prowadząc działalność rolniczą dokonywała zbiorów produktów rolnych, tylko i wyłącznie na potrzeby własne. Działka nr 1 została podzielona na dwie mniejsze działki tj. działkę nr 1/1 o pow. 0,54 ha oraz działkę nr 1/2 o pow. 0,54 ha. Dla działki nr 1 została wydana decyzja o warunkach zabudowy, co stanowi załącznik do wniosku, tj. decyzja z 17 sierpnia 2020 r. znak (…). Istniejąca infrastruktura techniczna jest wystarczająca dla istniejących, jak i projektowanych obiektów (zgodnie z wydanymi warunkami). Koszty podziału działki nr 1 na działki nr 1/1 oraz 1/2 były jedynymi kosztami poniesionymi przy tej inwestycji. Poza tym nie wykonano żadnych działań związanych z zamiarem sprzedaży działki, tj. umieszczania ogłoszeń w radio, telewizji, sieci internetowej (portalach) oraz prasie, a także nie były wykorzystywane żadne inne media oraz firmy marketingowe.
− z potencjonalnym nabywcą została zawarta umowa przedwstępna 7 września 2019 r., która zawiera: numer działki przed podziałem nr 1, powierzchnię działki (`(...)`) m2, zadatek w wysokości (`(...)`) zł oraz kwotę zakupu w kwocie (`(...)`) zł. Po podpisaniu umowy przedwstępnej przyszły kupujący B poczynił działania: udzielił pełnomocnictwa A, aby ten w jego imieniu uzyskał warunki zabudowy na ww. działkę. Natomiast właściciele na podstawie warunków zabudowy wydanych dla B z 17 sierpnia 2020 r. (…) dokonali podziału ww. działki na dwie mniejsze nr 1/1 i 1/2 (`(...)`). Potencjalnemu nabywcy nie zostaną udzielone żadne pełnomocnictwa.
1. Czy jako sprzedawca powinna Pani odprowadzić podatek VAT oraz czy sprzedaż kolejnej działki 1/2 również będzie objęta podatkiem VAT?
2. Czy w przypadku sprzedaży działki nr 1/1, bądź działki nr 1/2 musi Pani doliczyć podatek VAT wynoszący obecnie 23%? (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 10 grudnia 2021 r.)
Współwłaścicielami zarówno działki nr 1, jak również powstałych w trakcie podziału tej nieruchomości działek, tj. 1/1 oraz 1/2 pozostają:
− (`(...)`) prowadząca działalność rolniczą,
− (`(...)`) prowadzący działalność rolniczą oraz działalność poza rolniczą poza granicami kraju,
− (`(...)`) prowadzący działalność gospodarczą,
− (`(...)`) osoba fizyczna (bezrobotna),
− (`(...)`) osoba fizyczna (pracująca poza granicami kraju).
Uważa Pani, że faktyczne informacje, które Pani udzieliła wskazują jednoznacznie, iż wszyscy współwłaściciele działek 1/1 i 1/2, tj: (`(...)`), są zwolnieni z konieczności opłaty podatku VAT od sprzedaży ww. nieruchomości. Nie dokonywali Państwo żadnych czynności związanych z podniesieniem wartości działki, sprzedaż nieruchomości nie była nigdzie ogłaszana.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach − rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L (…)7 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
W art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji dostawa terenu budowlanego.
Stosownie do art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działki istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działki podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że 16 sierpnia 1995 r. nabyła Pani wraz z mężem gospodarstwo rolne, w którego skład wchodziła działka nr 1. Od chwili przejęcia gospodarstwa, w skład którego wchodzi działka nr 1, tereny użytkowane były jako rolnicze. Po śmierci Pani męża 22 czerwca 2004 r. działka nr 1 nie była dzierżawiona ani wynajmowana. W roku 2020 zgłosiła się do Pani chętna osoba do zakupu działki nr 1. Ze względu na to, iż Kupujący nie jest rolnikiem, nie posiada gospodarstwa rolnego nie miał możliwości zakupienia w całości działki. W tym celu został przeprowadzony podział działki nr 1, po którym powstały dwie działki o nr 1/1 oraz 1/2. W trakcie prowadzenia działalności rolniczej nigdy nie była Pani zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. Zainteresowany kupnem działki nr 1 wystąpił do gminy (`(...)`) o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Dla działki nr 1 została wydana decyzja o warunkach zabudowy z 17 sierpnia 2020 r., warunki dotyczą budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Istniejąca infrastruktura techniczna jest wystarczająca dla istniejących, jak i projektowanych obiektów. Koszty podziału działki nr 1 na działki nr 1/1 oraz 1/2 były jedynymi kosztami poniesionymi przez Panią przy tej inwestycji. Poza tym nie wykonano żadnych działań związanych z zamiarem sprzedaży działki, tj. umieszczania ogłoszeń w radio, telewizji, sieci internetowej (portalach) oraz prasie, a także nie były wykorzystywane żadne inne media oraz firmy marketingowe. Z potencjonalnym nabywcą została zawarta umowa przedwstępna 7 września 2019 roku, która zawiera: numer działki przed podziałem nr 1, powierzchnię działki (…) m2, zadatek w wysokości (…) zł oraz kwotę zakupu w kwocie (…) zł. Po podpisaniu umowy przedwstępnej przyszły kupujący B poczynił działania: udzielił pełnomocnictwa A, aby ten w jego imieniu uzyskał warunki zabudowy na ww. działkę. Natomiast właściciele na podstawie warunków zabudowy wydanych dla B z 17 sierpnia 2020 r. dokonali podziału ww. działki na dwie mniejsze nr 1/1 i 1/2. Potencjalnemu nabywcy nie zostaną udzielone żadne pełnomocnictwa.
Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki 1/1 oraz 1/2.
Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działki 1/1 oraz 1/2, będzie Pani spełniać przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.
Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek 1/1 oraz 1/2 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki 1/1 i 1/2 będzie korzystać Pani z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tej transakcji.
W konsekwencji, sprzedaż działek 1/1 oraz 1/2 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, sprzedaż działek 1/1 oraz 1/2 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tut. organ zaznacza, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak kwoty podatku należnego z tytułu dostawy towaru – nieruchomości) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolniona od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów.
Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Zainteresowanych dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dołączonych do wniosku dokumentów.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanej, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli działek wymienionych przez Panią.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili