Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1,

- nieprawidłowe w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 2 i 3.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 20 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1 oraz braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 2 i 3. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 grudnia 2021 r. (wpływ 2 grudnia 2021 r.), 8 grudnia 2021 r. (wpływ 8 grudnia 2021 r.) oraz pismami z 17 grudnia 2021 r. (wpływ 17 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca Prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą „A” oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest w C (`(...)`).

Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną, handlową oraz usługową, której głównym przedmiotem jest produkcja przy wykorzystaniu obróbki laserowej oraz (…), jak również usługi w zakresie regeneracji ww. wyrobów.

Na dzień składania wniosku w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wpis Wnioskodawcy zawiera następujące dane dot. zakresu prowadzonej działalności:

- przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)) – 23.91.Z (Produkcja wyrobów ściernych);

- wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD) – 23.91 Z (Produkcja wyrobów ściernych); 09.90.Z (Działalność usługowa wspomagająca pozostałe górnictwo i wydobywanie); 25.62.Z (Obróbka mechaniczna elementów metalowych); 25.73.Z (Produkcja narzędzi); 26.51.Z (Produkcja instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych i nawigacyjnych); 28.41.Z (Produkcja maszyn do obróbki metalu); 28.49.Z (Produkcja pozostałych narzędzi mechanicznych); 30.92.Z (Produkcja rowerów i wózków inwalidzkich); 31.09.Z (Produkcja pozostałych mebli); 33.20.Z (Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia); 46.14.Z (Działalność agentów zajmujących się sprzedażą maszyn, urządzeń przemysłowych, statków i samolotów); 46.18.Z (Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów); 46.19.Z (Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju); 46.76.Z (Sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów); 47.91.Z (Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet).

Wnioskodawca nigdy nie wykonywał działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami oraz nie planuje jej rozpoczęcia.

Wnioskodawca jest właścicielem działek położonych w B (powiat …) o następujących numerach ewidencyjnych: 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18. Działki te objęte są księgą wieczystą nr (…). Zostały one nabyte przez Wnioskodawcę 29 czerwca 1989 r. oraz 30 maja 1990 r. W tamtym czasie nabyte grunty były podzielone na trzy działki o łącznej powierzchni 2,61 ha i posiadały inną numerację (1, 2, 3).

Po nabyciu powstało gospodarstwo rolne Wnioskodawcy. Grunty 1 i 2 Wnioskodawca zamierzał użytkować na potrzeby produkcji rolnej, a na gruncie 3 wybudować zakład rzemieślniczy, zajmujący się produkcją na potrzeby branży (…). Wnioskodawca prowadził już w tamtym czasie zakład mechaniki precyzyjnej w (…).

W roku 1996 złożył Wnioskodawca wniosek o przeznaczenie działki 3 (poza częścią przeznaczoną na zakład rzemieślniczy) pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, który nie został uwzględniony. W roku 2000 Wnioskodawca złożył ponowny wniosek, obejmujący dodatkowo działki 1 i 2. Ostatecznie po roku 2000 został przyjęty plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący te grunty i przeznaczający je pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Ostatecznie nie doszło do realizacji inwestycji w postaci zakładu rzemieślniczego na terenie ww. gruntów. W roku 2011 na podstawie uchwały Rady Gminy zatwierdzającej projekt podziału gruntów objętych ww. planem zagospodarowania przestrzennego doszło do podziału działki nr 3 (mającej wówczas nr 24) na działki o numerach 19, 20, 21, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 22 i 23. Następnie w roku 2016 działki nr 1 (wówczas nr 25) oraz 2 (nr 26) oraz działki nr 19, 20, 21 i 23 zostały podzielone na działki 14, 15, 16, 17, 18. Do ostatniego podziału doszło w 2019 r., gdy działka 22 została podzielona na działki nr 13 oraz 22/2. Działka 22/2 została nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy (…) w celu instalacji na niej przepompowni ścieków.

Pomimo początkowego zamiaru Wnioskodawcy prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej na części ww. gruntów ostatecznie nie doszło do jego realizacji. Opisane grunty od momentu ich nabycia do dnia złożenia wniosku były składnikiem majątku prywatnego Wnioskodawcy, niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nigdy nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Ponadto są one objęte wspólnością majątkową małżeńską Wnioskodawcy i jego żony.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę na przestrzeni lat, takie jak wnioski o przeznaczenie gruntów pod zabudowę mieszkalną czy ich podział, były wynikiem zmiany charakteru zabudowy w miejscowości B, leżącej przy (…) i stanowiącej część jej aglomeracji, co nastąpiło bez jego wpływu. Grunty Wnioskodawcy są aktualnie otoczone przez zabudowę domków jednorodzinnych na działkach nienależących do niego, wobec czego prowadzenie działalności gospodarczej czy rolniczej na tych terenach staje się niecelowe.

Wnioskodawca od dłuższego czasu mieszka i prowadzi działalność gospodarczą w C. W celu uporządkowania majątku prywatnego, którego składniki w postaci ww. gruntów leżą pod (…) (poprzednie miejsce zamieszkania Wnioskodawcy), Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. działki.

Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań w celu uzbrojenia oraz wygrodzenia ww. działek. Gmina (…) wytyczyła drogi oraz poprowadziła sieć wodociągową. Uzbrojenie dróg i działek w sieć elektryczną realizowane jest na bieżąco przez przedsiębiorstwo energetyczne.

W uzupełnieniu wniosku z 2 grudnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że działka nr 25 była wykorzystywana przed jej podziałem w roku 2016 przez ok. 20 lat do uprawy warzyw na własne potrzeby rodziny Wnioskodawcy. Pozostałe działki z uwagi na klasę gruntu VI i niską opłacalność uprawy pozostawały w ugorze.

Wszystkie działki podlegają pod Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego obejmujący teren B z (…)2002 r. Działki 14, 15, 16, 17, 18 mają funkcję mieszkalno-usługową oraz leśną, zaś pozostałe działki mają funkcję mieszkalno -usługową. Wnioskodawca nie składał wniosku o objęcie działek wspomnianym miejscowym planem.

Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosić nakładów w celu uatrakcyjnienia działek mających być przedmiotem sprzedaży.

Wnioskodawca nie ogłaszał do tej pory zamiaru sprzedaży przedmiotowych działek w środkach masowego przekazu. W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza zamieszczenia ogłoszeń w lokalnej prasie, ewentualnie na internecie. Do tej pory jednak Wnioskodawca spotykał się z zainteresowaniem potencjalnych nabywców bez podejmowania aktywnych działań reklamowych, a zatem przewiduje, że zamieszczanie jakichkolwiek ogłoszeń może okazać się niekonieczne.

Działki nie były i nie będą przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca nie będzie zawierał z nabywcami przedwstępnych umów sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku z 17 grudnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

- Gmina dokonała podziału działek, wytyczyła drogi i doprowadziła wodociągi; energia elektryczna jest sukcesywnie doprowadzana przez przedsiębiorstwo energetyczne; działania podejmowane przez Gminę wynikają z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;

- Gmina wytyczyła drogi w ramach procesu scalania i podziału działek, który obejmował również działki Wnioskodawcy. Proces ten również wynikał z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca dysponuje pismem datowanym na (…)2009 r., w którym zwraca się On z prośbą do Wójta Gminy (…) o włączenie do planu zadań inwestycyjnych budżetu Gminy na 2010 r. scalenia gruntów pod zabudowę mieszkaniową w B, argumentując, iż w zw. z brakiem procedury scalenia i wytyczenia dróg działek zaczyna dominować w B chaotyczna zabudowa, która po scaleniu może spowodować chaos urbanistyczny; to z kolei może zburzyć wizję tej części miejscowości jako osiedla domków jednorodzinnych, która wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przyjętego przez Gminę. Celem Wnioskodawcy było zwrócenie uwagi Gminy na sprzeczność pomiędzy miejscowym planem z 2002 r., a stanem zaistniałym w B na skutek jego faktycznego nierealizowania;

- uchwała w sprawie scalenia i podziału nieruchomości została podjęta przez Radę Gminy (…)2010 r. W związku ze scaleniem i podziałem Wnioskodawca został obciążony następującymi kosztami:

· (…) zł – opłata adiacencka,

· (…) zł – koszty przygotowania scalenia i podziału,

· (…) zł – dopłata za różnicę zaprojektowanej powierzchni,

· odszkodowanie na rzecz Wnioskodawcy za powierzchnię wydzieloną pod drogi wyniosło (…) zł, ostatecznie po dokonaniu kompensaty Wójt Gminy ustalił Wnioskodawcy decyzją z (…) 2011 r. kwotę do zapłaty w wysokości (…) zł, którą Pan uiścił.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów w związku z przyłączeniem działek, będących przedmiotem wniosku, do sieci wodociągowej oraz elektrycznej.

Pytanie

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntów opisanych w treści stanu faktycznego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntów opisanych w treści stanu faktycznego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dokonując sprzedaży nie będzie On występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja legalna towaru na potrzeby opodatkowania podatkiem od towarów i usług znajduje się w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zgodnie z nim przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Towarem są zatem m.in. nieruchomości, czyli budowle i budynki (oraz ich części) oraz grunty.

Jednakże dla kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług znaczenie ma nie tylko kwestia, czy sprzedaż stanowi odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ale również, czy dokonujący dostawy w odniesieniu do tej konkretnej czynności występuje w charakterze podatnika w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą (ust. 2) jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Skład siedmiu sędziów NSA w wyroku z 29 października 2007 r. (I FPS 3/07), dotyczącym kwestii opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości z majątku prywatnego, wskazał iż:

„1. Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód.

2. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług”.

Również Dyrektywa Rady 2006/112/WE stanowi w art. 2 ust. 1 lit. a, iż opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Opodatkowanie podatkiem VAT następuje zatem, gdy łącznie występują przesłanka przedmiotowa (odpłatna dostawa towaru) oraz podmiotowa (dokonuje jej podatnik, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnej transakcji). Dyrektywa rozróżnia zatem między dokonywaniem operacji pod tytułem prywatnym a dokonywaniem ich w ramach działalności gospodarczej. Ten sam podmiot może w zależności od okoliczności występować jako podatnik VAT albo jako osoba prywatna.

Natomiast w świetle wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 kluczową kwestią dla rozstrzygnięcia, czy dany podmiot wykonuje czynności zarządu majątkiem prywatnym (którego przejawem jest m.in. sprzedaż nieruchomości będącej jego częścią), czy też czynności stanowiące profesjonalny obrót nieruchomościami (czyli działalność gospodarczą), jest ocena stopnia jego aktywności w tym zakresie, który wskazuje, czy angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

W świetle opisanego stanu faktycznego, przytoczonych przepisów oraz kryteriów oceny działania danego podmiotu określonych przez orzecznictwo krajowe oraz unijne należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do odpłatnej dostawy towaru, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że przedmiotowe grunty zostały nabyte przez Wnioskodawcę ponad 30 lat temu w celu prowadzenia działalności rolniczej oraz zakładu rzemieślniczego. Zamiary Wnioskodawcy (ujawnione w korespondencji z organami administracji publicznej na przestrzeni lat) oraz ilość lat jaka upłynęła od zakupu działek wskazuje na fakt, iż nie zostały one nabyte w celu odsprzedaży, co nadawałoby działaniom Wnioskodawcy charakter działalności handlowej. Wnioskodawca prowadzi wprawdzie od ponad 30 lat działalność gospodarczą, która jest opodatkowana podatkiem VAT, jednak w zupełnie innej branży niż obrót nieruchomościami, a działki opisane w treści stanu faktycznego – pomimo początkowego zamiaru – nigdy nie stały się składnikami majątku związanymi z tą działalnością. Należy je zatem uznać za składniki majątku prywatnego.

Również w świetle wspomnianego wyżej wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (połączone sprawy C-180/10 i C-181/10) i przedstawionych w jego uzasadnieniu kryteriów oceny działalności podatnika należy uznać, iż sprzedając działki w B Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika VAT. Sama liczba działek i zakres transakcji sprzedaży nie ma w opinii Trybunału charakteru decydującego i nie przesądza o ich opodatkowaniu. Również duże transakcje mogą mieć charakter osobisty.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę w postaci wniosków o przeznaczenie gruntów pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną oraz ich podział były przejawem racjonalnego zarządu majątkiem prywatnym, zwłaszcza wobec charakteru jakiego nabrała miejscowość B, do której coraz częściej przeprowadzają się osoby pracujące na co dzień w (…). Wnioskodawca nie angażował natomiast środków podobnych do wykorzystywanych przez profesjonalnych handlarzy nieruchomościami, którzy zazwyczaj nabywają grunty w celu ich szybkiego uzbrojenia, dostosowania do potrzeb ewentualnych klientów, a następnie odsprzedaży. Kupno nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło, jak już podkreślono, ponad 30 lat temu. Przez cały ten czas Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań w celu uzbrojenia działek. Wskazane okoliczności oraz zachowanie Wnioskodawcy świadczą o braku handlowego czy spekulacyjnego charakteru jego działalności w zakresie planowanej sprzedaży wymienionych we wniosku działek.

Kolejną okolicznością wskazującą na prywatny charakter sprzedaży działek jest fakt, iż w momencie nabycia gruntów Wnioskodawca mieszkał w (…), w pobliżu której są one położone. Obecnie natomiast ośrodek interesów życiowych oraz gospodarczych Wnioskodawcy zlokalizowany jest w C, a sprzedaż działek jest elementem uporządkowania prywatnych spraw majątkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- prawidłowe w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1,

- nieprawidłowe w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 2 i 3.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji dostawa terenu budowlanego.

Stosownie do art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działek podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Nie wykonywał Pan działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami oraz nie planuje jej rozpoczęcia.

Jest Pan właścicielem działek o następujących numerach ewidencyjnych: 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18. Zostały one nabyte przez Pana 29 czerwca 1989 r. oraz 30 maja 1990 r. W tamtym czasie nabyte grunty były podzielone na trzy działki o łącznej powierzchni 2,61 ha i posiadały inną numerację (1, 2, 3).

Po nabyciu powstało gospodarstwo rolne. Grunty 1 i 2 zamierzał Pan użytkować na potrzeby produkcji rolnej, a na gruncie 3 wybudować zakład rzemieślniczy, zajmujący się produkcją na potrzeby branży (…).

W roku 1996 złożył Pan wniosek o przeznaczenie działki 3 (poza częścią przeznaczoną na zakład rzemieślniczy) pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, który nie został uwzględniony. W roku 2000 złożył Pan ponowny wniosek, obejmujący dodatkowo działki 1 i 2. Ostatecznie po roku 2000 został przyjęty plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący te grunty i przeznaczający je pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Ostatecznie nie doszło do realizacji inwestycji w postaci zakładu rzemieślniczego na terenie ww. gruntów. W roku 2011 na podstawie uchwały Rady Gminy zatwierdzającej projekt podziału gruntów objętych ww. planem zagospodarowania przestrzennego doszło do podziału działki nr 3 (mającej wówczas nr 24) na działki o numerach 19, 20, 21, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 22 i 23. Następnie w roku 2016 działki nr 1 (wówczas nr 25) oraz 2 (nr 26) oraz działki nr 19, 20, 21 i 23 zostały podzielone na działki 14, 15, 16, 17, 18. Do ostatniego podziału doszło w 2019 r., gdy działka 22 została podzielona na działki nr 13 oraz 22/2. Działka 22/2 została nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy (…) w celu instalacji na niej przepompowni ścieków.

Opisane grunty od momentu ich nabycia do dnia złożenia wniosku były składnikiem Pana majątku prywatnego, niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nigdy nie były wprowadzone do ewidencji Pana środków trwałych. Ponadto są one objęte wspólnością majątkową małżeńską Pana i Pana żony.

Nie podejmował Pan aktywnych działań w celu uzbrojenia oraz wygrodzenia ww. działek. Gmina wytyczyła drogi oraz poprowadziła sieć wodociągową. Uzbrojenie dróg i działek w sieć elektryczną realizowane jest na bieżąco przez przedsiębiorstwo energetyczne.

Działka nr 25 była wykorzystywana przed jej podziałem w roku 2016 przez ok. 20 lat do uprawy warzyw na własne potrzeby Pana rodziny. Pozostałe działki z uwagi na klasę gruntu VI i niską opłacalność uprawy pozostawały w ugorze.

Wszystkie działki podlegają pod Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego obejmujący teren B z (…) 2002 r. Działki 14, 15, 16, 17, 18 mają funkcję mieszkalno-usługową oraz leśną, zaś pozostałe działki mają funkcję mieszkalno-usługową. Nie składał Pan wniosku o objęcie działek wspomnianym miejscowym planem.

Nie ponosił i nie będzie ponosić Pan nakładów w celu uatrakcyjnienia działek mających być przedmiotem sprzedaży.

Nie ogłaszał Pan do tej pory zamiaru sprzedaży przedmiotowych działek w środkach masowego przekazu. W przyszłości nie wyklucza Pan zamieszczenia ogłoszeń w lokalnej prasie, ewentualnie na internecie. Do tej pory jednak spotykał się Pan z zainteresowaniem potencjalnych nabywców bez podejmowania aktywnych działań reklamowych, a zatem przewiduje, że zamieszczanie jakichkolwiek ogłoszeń może okazać się niekonieczne.

Działki nie były i nie będą przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Nie będzie Pan zawierał z nabywcami przedwstępnych umów sprzedaży.

Gmina wytyczyła drogi w ramach procesu scalania i podziału działek, który obejmował również Pana działki. Proces ten również wynikał z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dysponuje Pan pismem datowanym na (…)2009 r., w którym zwraca się Pan z prośbą do Wójta Gminy o włączenie do planu zadań inwestycyjnych budżetu Gminy na 2010 r. scalenia gruntów pod zabudowę mieszkaniową w B, argumentując, iż w zw. z brakiem procedury scalenia i wytyczenia dróg działek zaczyna dominować w B chaotyczna zabudowa, która po scaleniu może spowodować chaos urbanistyczny, to z kolei może zburzyć wizję tej części miejscowości jako osiedla domków jednorodzinnych, która wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przyjętego przez Gminę. Pana celem było zwrócenie uwagi Gminy na sprzeczność pomiędzy miejscowym planem z 2002 r., a stanem zaistniałym w B na skutek jego faktycznego nierealizowania.

Uchwała w sprawie scalenia i podziału nieruchomości została podjęta przez Radę Gminy (…)2010 r. W zw. ze scaleniem i podziałem został Pan obciążony następującymi kosztami:

· (…) zł – opłata adiacencka,

· (…) zł – koszty przygotowania scalenia i podziału,

· (…) zł – dopłata za różnicę zaprojektowanej powierzchni,

· (…) zł – odszkodowanie na Pana rzecz za powierzchnię wydzieloną pod drogi, ostatecznie po dokonaniu kompensaty Wójt Gminy ustalił Wnioskodawcy decyzją z (…)2011 r. kwotę do zapłaty w wysokości (…) zł, którą Pan uiścił.

Nie ponosił Pan żadnych kosztów w związku z przyłączeniem działek, będących przedmiotem wniosku, do sieci wodociągowej oraz elektrycznej.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii czy sprzedaż przez Pana gruntów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań w analizowanej sprawie istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w stosunku do planowanych transakcji sprzedaży działek podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tych działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Jak wskazano wcześniej, z wyroku TSUE C-291/92 wynika, że podatnik w całym okresie posiadania nieruchomości musi wykazywać zamiar wykorzystania jej do celów prywatnych aby uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą majątku prywatnego.

Jak wynika z wniosku, 29 czerwca 1989 r. i 30 maja 1990 r., nabył Pan działki nr 1, 2 i 3. Działka nr 1 (przed podziałem w 2016 r. działka nr 25) przez ok. 20 lat była wykorzystywana do uprawy warzyw na własne potrzeby Pana rodziny. Zatem należy stwierdzić, że działkę nr 1 wykorzystywał Pan w ramach majątku prywatnego.

Nie podjął Pan również w odniesieniu do działki nr 1 takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Wykorzystywanie ww. działki w ramach majątku prywatnego oraz działania podejmowane przez Pana w związku z tą działką należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedając działki wydzielone z działki nr 1 będzie Pan korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi Pan w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tych transakcji. W konsekwencji, sprzedaż działek wydzielonych z działki nr 1 wykorzystywanej przez Pana w majątku prywatnym (tj. przez 20 lat do uprawy warzyw na potrzeby Pana rodziny) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w odniesieniu do działek nr 2 i 3 nie wskazał Pan żadnego celu prywatnego, jakiemu miałby służyć zakup ww. działek. Z wniosku wynika, że działkę nr 2 nabył Pan na potrzeby produkcji rolnej, a na działce nr 3 zamierzał Pan prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą – budowa zakładu rzemieślniczego zajmującego się produkcją na potrzeby branży (…). Tym samym, zakup ww. działek nie był związany z Pana prywatnymi celami i nie wykorzystywał Pan tych działek w ramach majątku osobistego, prywatnego. Jak wynika z wniosku działka nr 25 przed jej podziałem w 2016 r. była wykorzystywana przez ok. 20 lat do uprawy warzyw na własne potrzeby Pana rodziny, natomiast pozostałe działki z uwagi na klasę gruntu VI i niską opłacalność uprawy pozostawały w ugorze.

Z wniosku wynika również, że złożył Pan wniosek o przeznaczenie działki nr 3 (poza częścią przeznaczoną na zakład rzemieślniczy) pod zabudowę mieszkaniową, który nie został uwzględniony. W roku 2000 złożył Pan ponowny wniosek, obejmujący dodatkowo m.in. działkę nr 2. Ostatecznie po roku 2000 został przyjęty plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący te grunty i przeznaczający je pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Ponadto, w 2011 r. Gmina zatwierdziła projekt podziału działki nr 3 na działki nr 19, 20, 21, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 22 i 23. W 2019 r. doszło do podziału działki 22 na działki 13 oraz 22/2. Gmina wytyczyła drogi w ramach procesu scalania i podziału działek, który obejmował również Pana działki. Proces ten również wynikał z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dysponuje Pan pismem datowanym na (…)2009 r., w którym zwraca się Pan z prośbą do Wójta Gminy o włączenie do planu zadań inwestycyjnych budżetu Gminy na 2010 r. scalenia gruntów pod zabudowę mieszkaniową w B, argumentując, iż w zw. z brakiem procedury scalenia i wytyczenia dróg działek zaczyna dominować w B chaotyczna zabudowa, która po scaleniu może spowodować chaos urbanistyczny, to z kolei może zburzyć wizję tej części miejscowości jako osiedla domków jednorodzinnych, która wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przyjętego przez Gminę. Pana celem było zwrócenie uwagi Gminy na sprzeczności pomiędzy miejscowym planem z roku 2002, a stanem zaistniałym w B na skutek jego faktycznego niezrealizowania. W związku ze scaleniem i podziałem został Pan obciążony następującymi kosztami: opłata adiacencka, koszty przygotowania scalenia i podziału, dopłata za różnicę zaprojektowanej powierzchni, odszkodowanie na Pana rzecz za powierzchnię wydzieloną pod drogi, ostatecznie po dokonaniu kompensaty Wójt Gminy ustalił decyzją z (…) 2011 r. kwotę do zapłaty w wysokości (…) zł, którą Pan uiścił.

W świetle powyższego uznać należy, że w stosunku do ww. działek dokonywał Pan szeregu określonych czynności, tj. nabył Pan działki nr 2 i 3 z zamiarem prowadzenia na nich działalności gospodarczej, następnie podzielił je Pan na mniejsze działki, składał Pan wnioski o przeznaczenie działek pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a także brał Pan czynny udział w scalaniu działek.

Wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Pana świadomych działań zmierzających do uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży (działek), a w konsekwencji do zwiększenia ich wartości i w rezultacie szans sprzedaży tych działek w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Podkreślić jeszcze raz należy, że z powołanego wyżej orzeczenia TSUE w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że w celu ustalenia czy podmiot dokonujący sprzedaży działek występuje w charakterze podatnika niezbędne jest przeanalizowanie wszystkich okoliczności sprawy.

O opodatkowaniu danej transakcji przesądza ciąg działań podjętych w celu sprzedaży oraz angażowanie środków podobnych do podmiotów profesjonalnie zajmujących się sprzedażą gruntów.

Zatem w odniesieniu do działek nr 2 i 3 na cele osobiste – w tym przypadku brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw Pana działania. Wobec czego sprzedaż działek wydzielonych z działek nr 2 i 3 nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana działek wydzielonych z działek nr 2 i 3 będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w odniesieniu do sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 2 i 3 w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży ww. działek, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działek wydzielonych z działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast, sprzedaż działek wydzielonych z działek nr 2 i 3 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Pana stanowisko jest:

- prawidłowe w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1,

- nieprawidłowe w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 2 i 3.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).