Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy oznaczania MPP faktury rozliczającej spłatę nakładów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz oznaczania kodem GTU_10 lub jakimkolwiek innym kodem GTU transakcji spłaty nakładów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) sp. z o.o. sp.k (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (`(...)`).

Nieruchomości, w których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą są wynajmowane Spółce, przez AB (dalej: Przedsiębiorca). Właścicielem nieruchomości są Państwo B – i jest to wspólność majątkowa małżeńska. Na mocy umowy najmu Spółka dzierżawi grunt i najmuje od Przedsiębiorcy pomieszczenia produkcyjne, magazynowe i biurowe.

W roku 2015 na podstawie aneksu do umowy najmu Spółka dokonała inwestycji w nieruchomości dokonując częściowo remontu, a częściowo ulepszeń w budynku biurowym. Dodatkowo na dzierżawionym gruncie, Spółka posadowiła halę produkcyjno-magazynową jako inwestycję w obcym środku trwałym.

W związku z wybudowaniem budynku na nieruchomości Państwa B powstało dla Spółki roszczenie o rozliczenie dokonanych na nieruchomości nakładów.

W porozumieniu do umowy najmu strony przewidują sposób rozliczenia nakładów poczynionych na nieruchomości przez Spółkę. To, że kwestia nakładów będzie wzajemnie rozliczona przewidziano już w poprzedniej umowie dzierżawy, co potwierdza intencje obu stron umowy.

Spółka zgodnie z umową wystawiła w tym miesiącu na Przedsiębiorcę fakturę VAT (podatek od towarów i usług) za zwrot nakładów. Kwestia zwrotu nakładów była już przedmiotem wniosku w zakresie podatku VAT i została wydana pozytywna indywidualna interpretacja podatkowa, w której Dyrektor Izby Skarbowej w (…) działając z ramienia Ministra Finansów potwierdził, że rozliczenia nakładów są usługą, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług i należy je dokumentować fakturami VAT – interpretacja numer (…) z XX lutego 2015 r.

Pytania

1. Czy faktura wystawiona przez Spółkę na Przedsiębiorcę rozliczająca spłatę nakładów, o której mowa w stanie faktycznym powinna być oznaczona jako MPP tzn. powinna zostać rozliczona metodą podzielonej płatności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług?

2. Czy przygotowując ewidencję i deklarację VAT oraz sporządzając plik JPK_VAT transakcja spłaty nakładów powinna być oznaczona kodem GTU_10 właściwym dla dostaw nieruchomości lub oznaczona jakimkolwiek innym kodem GTU?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1:

Przepisy art. 108a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa) nakazują rozliczanie się podatników metodą podzielonej płatności w przypadku dostawy towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na środek trwały – nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie i modernizacja) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. A zatem w sytuacji, gdy Spółka dokonała modernizacji i poniosła nakłady na nieruchomość, która nie stanowi jego własności, nakłady te stają się częścią nieruchomości i przypadają właścicielowi.

A więc przy odsprzedaży nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiot dzierżawy/bezumownego korzystania przez cały okres trwania tego stosunku pozostaje własnością właściciela gruntu i nie doszło do rozliczenia tych nakładów z właścicielem/użytkownikiem wieczystym gruntu. A więc zbycie nakładów inwestycyjnych poniesionych w obcym środku trwałym nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu, gdyż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Skoro zatem zbycie przez podatnika nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomościach, których właścicielem (użytkownikiem wieczystym) jest podmiot trzeci nie może być uznane za dostawę towarów, to należy zaliczyć je do świadczenia usług. Dojdzie bowiem w tym przypadku do zbycia specyficznego prawa o charakterze majątkowym. W konsekwencji czynność ta jest uznana w świetle ustawy za świadczenie usług, które będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej (…).

Skoro sprzedaż nakładów jest pewnego rodzaju usługą kompleksową na gruncie podatku VAT to świadczenie takiej usługi nie powinno być objęte metodą podzielonej płatności i załącznik nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług wskazujący różne roboty budowlane nie powinien dotyczyć tej sytuacji. Spółka nie prowadzi działalności budowlanej czy deweloperskiej i dostawa usługi – sprzedaż nakładów nie stanowi świadczenia usług budowlanych lecz jest uregulowaniem zobowiązań pomiędzy Spółką a właścicielem nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż nakładów na nieruchomość stanowi usługę ściśle związaną z rozliczeniem stosunku zobowiązaniowego, na podstawie którego nieruchomość była użytkowana.

Wnioskodawca „odsprzedający” nakłady nie działa również w warunkach opisanych w art. 8 ust. 2a ustawy, tj. w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z uwagi na powyższe rozważania zdaniem Spółki faktura na rozliczenie nakładów hali magazynowej nie powinna być oznaczona jako MPP.

Ad 2:

W związku ze zmianą ustawy, w szczególności art. 93 oraz art. 109, jak również powiązaną z tym zmianą rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczególnego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, w kontekście wprowadzenia obowiązku podawania w ewidencji sprzedaży oraz w plikach JPK_VAT odpowiednich numerów grup towarowo-usługowych, Wnioskodawca pragnie potwierdzić, czy prawidłowo nie kwalifikuje zwrotu nakładów, o którym mowa powyżej, jako GTU_10.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 7c ustawy, dodanym przez art. 1 pkt 17 lit. a ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) zmieniającej m.in. ustawę z dniem 1 października 2020 r., deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Jak wskazuje natomiast art. 99 ust. 13b ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Kolejno, jak stanowi art. 109 ust. 3b ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. lic, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Zgodnie z treścią § 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczególnego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług,

Poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące:

1. dostawy między innymi: napojów alkoholowych, oleju opałowego, wyrobów tytoniowych, odpadów, pojazdów oraz części samochodowych, metali szlachetnych oraz nieszlachetnych, leków oraz wyrobów medycznych oraz budynków, budowli i gruntów – oznaczenie GTU „10”;

2. świadczenia usług:

a) w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730, 1501 i 1532) – oznaczenie „11”, i 1905.

b) o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych – oznaczenie „12”,

c) transportowych i gospodarki magazynowej – Sekcja H PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 symbol ex 49.4, ex 52.1 – oznaczenie „13”.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot nakładów nie jest dostawą towarów lecz świadczeniem usług, co Wnioskodawca wyjaśnił w punkcie 1 powyżej i co zostało również już potwierdzone w indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez MF dla Spółki. W związku z tym nie znajdują zastosowania przepisy § 10 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r.

Zwrot nakładów choć jest świadczeniem usług to nie jest to żadna z usług wymienionych w § 10 ust. 3 pkt 2 wymienionego Rozporządzenia.

W związku z powyższym Spółka jest zdania, że wystawiając fakturę na zwrot nakładów nie powinna podawać w deklaracji JPK kodu GTU_10 właściwego do dostawy nieruchomości ani nie powinna stosować innych kodów GTU wymienionych w przepisach o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności obowiązują od 1 lipca 2018 r. i tak w świetle art. 108a ust. 1 ustawy:

Podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy:

Przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

W myśl art. 108a ust. 1b ustawy:

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Jak stanowi art. 108a ust. 2 ustawy:

Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;

2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy:

Faktura powinna zawierać: w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług, sklasyfikowanych według symbolu PKWiU, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

· będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej,

· będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,

· czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (`(...)`). Nieruchomości, w których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą są wynajmowane Spółce przez Przedsiębiorcę. Właścicielem nieruchomości są Państwo B. Na mocy umowy najmu Spółka dzierżawi grunt i najmuje od Przedsiębiorcy pomieszczenia produkcyjne, magazynowe i biurowe.

W roku 2015 na podstawie aneksu do umowy najmu Spółka dokonała inwestycji w nieruchomości dokonując częściowo remontu, a częściowo ulepszeń w budynku biurowym. Dodatkowo na dzierżawionym gruncie, Spółka posadowiła halę produkcyjno-magazynową jako inwestycję w obcym środku trwałym.

W związku z wybudowaniem ww. budynku powstało dla Spółki roszczenie o rozliczenie dokonanych na nieruchomości nakładów.

W porozumieniu do umowy najmu strony przewidują sposób rozliczenia nakładów poczynionych na nieruchomości przez Spółkę.

Spółka zgodnie z umową wystawiła w tym miesiącu na Przedsiębiorcę fakturę VAT za zwrot nakładów. Kwestia zwrotu nakładów była już przedmiotem wniosku w zakresie podatku VAT i została wydana pozytywna indywidualna interpretacja podatkowa, w której Dyrektor Izby Skarbowej w (…) działając z ramienia Ministra Finansów potwierdził, że rozliczenia nakładów są usługą, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług i należy je dokumentować fakturami VAT – interpretacja numer (…) z XX lutego 2015 r.

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii obowiązku stosowania oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” na fakturze wystawionej przez Spółkę na Przedsiębiorcę z tytułu rozliczenia spłaty nakładów – pytanie oznaczone we wniosku nr 1.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1 pkt 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażoną w walucie obcej.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługę rozliczenia nakładów (odpłatną czynność sprzedaży nakładów), co potwierdza ponadto interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w (…) działającego w imieniu Ministra Finansów z XX lutego 2015 r. o sygn. (…), która zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy – została wydana dla Spółki w ramach wniosku złożonego w kwestii zwrotu nakładów.

Wskazać należy, że ww. usługa w postaci sprzedaży nakładów poniesionych na cudzym gruncie nie została wymieniona w załączniku nr 15 do ustawy, zatem nie jest objęta obowiązkiem stosowania „mechanizmu podzielonej płatności”.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma obowiązku stosowania oznaczenia „mechanizm podzielonej płatności” na fakturze dokumentującej rozliczenie nakładów.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania oznaczonego we wniosku nr 1 – uznano za prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii oznaczania kodem GTU_10 lub jakimkolwiek innym kodem GTU transakcji spłaty nakładów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Na mocy art. 99 ust. 11b ustawy:

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Jednocześnie na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Art. 99 ust. 13b ustawy stanowi, że:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

W myśl art. 109 ust. 3b ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Stosownie do art. 109 ust. 14 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

I tak, na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 poz. 1988 ze zm.) – dalej: „rozporządzenie”, którego przepisy weszły w życie 1 października 2020 r.

Na mocy ww. rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji, pod odpowiednią pozycją (od „01” do „13”), konkretnych dostaw towarów/usług.

Zgodnie z § 10 ust. 3 rozporządzenia:

Poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące:

1. dostawy:

a) napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, piwa oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (CN od 2203 do 2208) – oznaczenie „GTU_01”,

b) towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy – oznaczenie „GTU_02”,

c) olejów opałowych nieujętych w lit. b, olejów smarowych i pozostałych olejów (CN od 2710 19 71 do 2710 19 83 i CN od 2710 19 87 do 2710 19 99, z wyłączeniem smarów plastycznych zaliczonych do kodu CN 2710 19 99), olejów smarowych (CN 2710 20 90) oraz preparatów smarowych (CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją) – oznaczenie „GTU_03”,

d) wyrobów tytoniowych, suszu tytoniowego, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym – oznaczenie „GTU_04”,

e) odpadów – wyłącznie określonych w poz. 79-91 załącznika nr 15 do ustawy – oznaczenie „GTU_05”,

f) urządzeń elektronicznych oraz części i materiałów do nich, wyłącznie określonych w poz. 7, 8, 59-63, 65, 66, 69 i 94-96 załącznika nr 15 do ustawy, a także folii typu stretch określonej w poz. 9 tego załącznika – oznaczenie „GTU_06”,

g) pojazdów oraz części (CN od 8701 do 8708) – oznaczenie „GTU_07”,

h) metali szlachetnych oraz nieszlachetnych – wyłącznie określonych w poz. 1 załącznika nr 12 do ustawy oraz w poz. 12-25, 33-40, 45, 46, 56 i 78 załącznika nr 15 do ustawy – oznaczenie „GTU_08”,

i) produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych – wyłącznie objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 974 i 981) - oznaczenie „GTU_09”,

j) budynków, budowli i gruntów oraz ich części i udziałów w prawie własności, w tym również zbycia praw, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy – oznaczenie „GTU_10”;

2. świadczenia usług:

a) w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2021 r. poz. 332 i 1047) – oznaczenie „GTU_11”,

b) o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, w tym doradztwa prawnego i podatkowego oraz doradztwa związanego z zarządzaniem (PKWiU 62.02.1, 62.02.2, 66.19.91, 69.20.3, 70.22.11, 70.22.12, 70.22.13, 70.22.14, 70.22.15, 70.22.16, 70.22.3, 71.11.24, 71.11.42, 71.12.11, 71.12.31, 74.90.13, 74.90.15, 74.90.19), w zakresie rachunkowości i audytu finansowego (PKWiU 69.20.1, 69.20.2), prawnych (PKWiU 69.1), zarządczych (PKWiU 62.03, 63.11.12, 66.11.19, 66.30, 68.32, 69.20.4, 70.22.17, 70.22.2, 90.02.19.1), firm centralnych (PKWiU 70.1), marketingowych lub reklamowych (PKWiU 73.1), badania rynku i opinii publicznej (PKWiU 73.2), w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych (PKWiU 72) oraz w zakresie pozaszkolnych form edukacji (PKWiU 85.5) – oznaczenie „GTU_12”,

c) transportowych i gospodarki magazynowej (PKWiU 49.4, 52.1) – oznaczenie „GTU_13”.

Powyższy przepis nakazuje zatem zamieścić takie oznaczenia w ewidencji w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług wyłącznie w nim wymienionych.

W tym miejscu należy jeszcze raz wskazać, że – jak wynika z opisu sprawy – mamy do czynienia z świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz Przedsiębiorcy usługi rozliczenia nakładów (odpłatnej czynności sprzedaży nakładów).

Zatem skoro – w analizowanej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usługi, to nie ma w tym przypadku zastosowania żaden z kodów GTU, dotyczących dostawy towarów. Ponadto, przedmiotowa usługa rozliczenia nakładów (odpłatna czynność sprzedaży nakładów) nie jest enumeratywnie wskazana wśród usług wymienionych § 10 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia, w konsekwencji Wnioskodawca nie ma więc obowiązku takiej usługi oznaczać jakimkolwiek kodem GTU.

Podsumowując, Wnioskodawca nie powinien oznaczać kodem GTU_10 ani jakimkolwiek innym kodem GTU transakcji spłaty nakładów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Wydając niniejszą interpretację, tut. Organ przyjął jako element opisu sprawy wskazaną przez Państwa okoliczność, że kwestia zwrotu nakładów była już przedmiotem wniosku w zakresie podatku VAT i XX lutego 2015 r. została wydana interpretacja indywidualna o sygn. (…), w której Dyrektor Izby Skarbowej w (…) działając z ramienia Ministra Finansów potwierdził, że rozliczenia nakładów są usługą, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług i należy je dokumentować fakturami VAT. W niniejszej interpretacji tut. Organ nie dokonywał analizy w tym zakresie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).