Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca, będący spółką osobową, planuje rozwiązanie bez likwidacji oraz podział majątku pomiędzy wspólników. Majątek ten składa się z dwóch budynków: Budynku A i Budynku B. W przypadku Budynku A, Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu. Budynek ten został oddany do użytkowania ponad 10 lat temu i od tego czasu jest wynajmowany odpłatnie osobom trzecim. W związku z tym, dostawa Budynku A na rzecz wspólników w ramach podziału majątku Spółki będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Z kolei w odniesieniu do Budynku B, Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ został on wybudowany przez dzierżawcę gruntu, na którym się znajduje. Budynek ten będzie wniesiony do Spółki tytułem aportu przez wspólnika. W związku z tym, dostawa Budynku B na rzecz wspólników w ramach podziału majątku Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Dodatkowo, Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w związku z podziałem majątku, ponieważ w odniesieniu do Budynku A upłynął 10-letni okres korekty, a w przypadku Budynku B Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:
· opodatkowania podziału majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście dostawy Budynku A – jest prawidłowe,
· opodatkowania podziału majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście dostawy Budynku B – jest nieprawidłowe,
· obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego - jest prawidłowe.
31 sierpnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podziału majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście dostawy Budynku A i Budynku B oraz obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z dnia 3 listopada 2021 r. (data wpływu 9 listopada 2021 r.) oraz z dnia 2 grudnia 2021 r. (10 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest spółką osobową zawiązaną dnia 31 sierpnia 2004 r. pod firmą (…) Spółka jawna. Jej wspólnikami zostali Pani T., Pan A. i Pan G. Przy zawiązaniu Spółki, wspólnicy wnieśli wkłady pieniężne (Pan A. i Pan G. po 20.000 zł każdy) oraz wkład niepieniężny w postaci nieruchomości o wartości 200.000 zł. położonej w (…), stanowiącej działkę ewidencyjną nr X w obrębie (…) o powierzchni (…) m2, dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…) (Pani T.). Na skutek zbycia ogółu praw i obowiązków jednego ze wspólników Spółki (A.) na rzecz Jego żony (…) obecna struktura własnościowa przedstawia się w sposób następujący: Pani T., Pani A. i Pan G. Należy zauważyć, że wspólnikami są osoby spokrewnione w ten sposób, że Pani T. jest matką Pani A. i Pana G., a Pani A. i Pan G. są rodzeństwem. Zgodnie z § 3 umowy Spółki, przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami na własny rachunek.
Spółka figuruje w rejestrze VAT (podatek od towarów i usług), jako podatnik „zwolniony”.
Z uwagi na brak planów co do kontynuowania działalności Spółki, intencją wspólników jest rozwiązanie Spółki i podział jej majątku, w którego skład wchodzi nieruchomość gruntowa składająca się z działek ewidencyjnych nr Y i nr Z, dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…), samochód osobowy oraz drobny sprzęt gospodarczy. Zgodnie z aktualną treścią działu I-O księgi wieczystej o numerze (…), własność Spółki stanowią dwie działki ewidencyjne o numerach Y i Z i łącznej powierzchni 0,0413ha. Wyżej opisana nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami:
Budynek A - posadowiony na działce nr Y od strony drogi (ul. ….) stanowi środek trwały Spółki ujęty w ewidencji środków trwałych pod pozycją nr 1 pod nazwą „Budynek – kiosk o kubaturze poniżej 500M” z datą przyjęcia na dzień 30 września 2005 r. i wartości początkowej 198.572,83 zł (w całości zamortyzowany);
Budynek B – posadowiony w głębi działki nr Y został wzniesiony nakładem Pana G. w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej – czynnego podatnika VAT – na gruncie Spółki: część działki niezbędna pod zabudowę została Mu wydzierżawiona przez Spółkę na podstawie umowy z 10 października 2006 r.: w przedmiotowym budynku znajduje się przychodnia weterynaryjna prowadzona przez Pana G. (jednocześnie wspólnika Spółki): wszelkie koszty, nakłady i odpisy związane z budową i eksploatacją, ujęte zostały i są ujmowane w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Pana G. : budynek jest ujawniony w ewidencji środków trwałych Dzierżawcy z datą przyjęcia na dzień 31 marca 2008 r. i wartości zaktualizowanej na dzień 1 stycznia 2020 r. równej 224.116,78 zł (odpisy na dzień 1 stycznia 2020 r. zamykają się kwotą 69.517,48 zł).
Rozwiązanie Spółki nastąpi – na zasadzie art. 58 § 1 KSH (Krajowa Administracja Skarbowa) – jednomyślną uchwałą wszystkich wspólników. Wspólnicy wstępnie uzgodnili, że rozwiązanie Spółki nastąpi bez przeprowadzania likwidacji, kierując się dyspozycją art. 67 KSH. Naturalną konsekwencją podjęcia uchwały o rozwiązaniu Spółki jest zakończenie działalności Spółki poprzez spłatę ewentualnych zobowiązań i podział jej majątku. Uzgodnienie w tym zakresie powinno mieć formę umowy/porozumienia. Z punktu widzenie wspólników przy braku na dzień rozwiązania Spółki zobowiązań i należności zidentyfikowanych szczególne znaczenia mają zasady podziału majątku Spółki. Zgodnie z § 6 umowy Spółki każdy ze wspólników jest uprawniony do równego udziału w zyskach Spółki, a także uczestniczy w jej stratach w takim samym stosunku, tj. w jednej trzeciej. Wobec powyższego należy przyjąć, że w tej samej części wspólnicy Spółki partycypowaliby w jej majątku pozostałym po rozwiązaniu Spółki.
Przed podjęciem uchwały o rozwiązaniu Spółki, Spółka i jej Wspólnicy mają zamiar:
rozwiązać umowę dzierżawy pomiędzy Spółką, a jej wspólnikiem Panem G., a w związku z brakiem zapisów umownych w zakresie sposobu postępowania z nakładami poczynionymi przez Dzierżawcę (budowa budynku usługowego), a także biorąc pod uwagę, że Wydzierżawiający nie jest zainteresowany i nie dysponuje środkami na odpłatne nabycie nakładów, a doprowadzenie nieruchomości do stanu pierwotnego (z uwagi na związane z tym procedury, koszty i problemy logistyczne związane z usytuowaniem nieruchomości w ścisłym centrum …) nie jest brane pod uwagę, Dzierżawca (będący jednocześnie wspólnikiem Spółki) zamierza wnieść aportem poczynione nakłady na budowę budynku posadowionego na gruncie Spółki, tytułem Jego wkładu do Spółki;
dokonać zmiany umowy spółki, polegającej na:
a) wprowadzeniu zapisu dopuszczającego rozwiązanie Spółki bez przeprowadzania likwidacji;
b) zmianie § 6 umowy Spółki poprzez nadanie mu następującego brzmienia: „Każdy ze Wspólników jest uprawniony do udziału w zyskach i stratach Spółki proporcjonalnie do wniesionych wkładów”,
c) urealnieniu wartości wkładów Wspólników do aktualnej wartości rynkowej nieruchomości zabudowanej 2 budynkami,
d) opisie wniesienia nakładów poczynionych przez Dzierżawcę tytułem jego wkładu do Spółki.
Skutkiem przeprowadzonych zmian umowy Spółki zaktualizowana zostanie struktura własnościowa, która przełoży się na zasady podziału majątku Spółki pozostałego po jej rozwiązaniu (proporcjonalny do wniesionych wkładów udział w majątku polikwidacyjnym).
Biorąc pod uwagę przedstawioną przez Wnioskodawcę dokumentację, a w szczególności wydruki z ewidencji środków trwałych, należy przyjąć, że do pierwszego zasiedlenie opisanych budynków doszło przeszło 10 lat temu, a w okresie ostatnich 2 lat nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.
Ponadto w piśmie z dnia 3 listopada 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie wskazał, co następuje.
1. Czy działki nr Y i nr Z są zabudowane?
Działka nr Y o pow. 405 m2 jest zabudowana dwoma budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, szczegółowo opisanymi w treści wniosku jako Budynek A i Budynek B. Działka nr Z o pow. 8 m2 jest niezabudowana.
2. Czy budynki znajdujące się na ww. działkach były wybudowane przez Spółkę? Jeżeli tak, to kiedy zakończyła się budowa i w jaki sposób były wykorzystywane od zakończenia budowy do dokonania dostawy?
Budynek A – posadowiony od strony drogi (ul. …) stanowi środek trwały Spółki ujęty w ewidencji środków trwałych pod pozycją nr 1 pod nazwą „Budynek – kiosk o kubaturze poniżej 500M” z datą przyjęcia na dzień 30 września 2005 r. i wartości początkowej 198.572,83 zł (w całości zamortyzowany); z powyższego wynika, że został on wybudowany przez Spółkę w roku 2005; od tego czasu jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki.
Budynek B – posadowiony w głębi działki nr Y został wzniesiony nakładem Pana G. w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej – czynnego podatnika VAT – na gruncie Spółki; część działki niezbędna pod zabudowę została Mu wydzierżawiona przez Spółkę na podstawie umowy z 10 października 2006 r.; w przedmiotowym budynku znajduje się przychodnia weterynaryjna prowadzona przez Pana G. (jednocześnie wspólnika Spółki); wszelkie koszty, nakłady i odpisy związane z budową i eksploatacją, ujęte zostały i są ujmowane w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Pana G.; budynek jest ujawniony w ewidencji środków trwałych Dzierżawcy z datą przyjęcia na dzień 31 marca 2008 r. i wartości zaktualizowanej na dzień 1 stycznia 2020 r. równej 224.116,78 zł (odpisy na dzień 1 stycznia 2020 r. zamykają się kwotą 69.517,48 zł).
3. Czy nabycie przez Państwa budynków/budowli lub ich części, które mają być przedmiotem planowanego aportu, zostało dokonane w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona)? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej budowli/budynku lub ich części będących przedmiotem dostawy.
Przedmiotem aportu będzie jedynie Budynek B, który został wybudowany przez dzierżawcę, na gruncie Spółki, ponieważ Budynek A stanowi własność Spółki i jego w niesienie do niej byłoby bezprzedmiotowe. Natomiast nabycie przez Spółkę Budynku B, który ma być wniesiony od Spółki tytułem aportu wspólnika niewątpliwie będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT u wnoszącego aport wspólnika.
4. Czy w związku z nabyciem/wybudowaniem ww. budynków przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
Budynek A – tak, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Budynek B – nie, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego wybudowaniem, ponieważ został on w całości wzniesiony na wydzierżawionej przez Spółkę części gruntu przez Dzierżawcę, a wszelkie koszty, nakłady i odpisy, ujęte zostały w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Dzierżawcy.
5. Czy Spółka udostępniała budynki lub ich części będące przedmiotem planowanej dostawy osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa), a jeżeli tak to w jakim okresie i czy były do umowy odpłatne?
Budynek A – od czasu jego wybudowania budynek jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki.
Budynek B – został wzniesiony przez Dzierżawcę gruntu i jest wykorzystywany przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym Dzierżawcy przysługuje roszczenie o zwrot nakładów, względnie Spółce przysługuje roszczenie o doprowadzenie nieruchomości do stanu pierwotnego. W tym kontekście należy wyjaśnić, że grunt, na którym Dzierżawca wzniósł Budynek B, został Mu przez Spółkę odpłatnie wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 października 2006 r. (umowa obowiązuje do dnia dzisiejszego). Strony nie zawarły żadnej odrębnej umowy dotyczącej dzierżawy budynku.
6. W jaki sposób i do jakich celów (tym na potrzeby własne) Spółka wykorzystywała/będzie wykorzystywać budynki lub ich części od dnia nabycia/wybudowania budynków do dnia aportu?
Budynek A – jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki.
Budynek B – został wzniesiony przez Dzierżawcę gruntu i jest wykorzystywany przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym Dzierżawcy przysługuje roszczenie o zwrot nakładów, względnie Spółce przysługuje roszczenie o doprowadzenie nieruchomości do stanu pierwotnego. W tym kontekście należy wyjaśnić, że grunt, na którym Dzierżawca wzniósł Budynek B, został Mu przez Spółkę odpłatnie wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy z dnia 11 października 2006 r. (umowa obowiązuje do dnia dzisiejszego). Strony nie zawarły żadnej odrębnej umowy dotyczącej dzierżawy budynku.
7. Czy w odniesieniu do poszczególnych budynków doszło do ich pierwszego zasiedlenia (oddania do użytkowania)?
W przypadku obu analizowanych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia (oddania do użytkowania). Budynek A został oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Spółki w roku 2005. Budynek B został natomiast oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Dzierżawcy w roku 2008.
8. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem (oddaniem do użytkowania) budynków, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata?
Tak. W przypadku obu analizowanych budynków pomiędzy pierwszym zasiedleniem (oddaniem do użytkowania) budynków, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.
9. Czy Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie lub przebudowę danego budynku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektów?
W okresie ostatnich 2 lat nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektów .
10. Czy nieodpłatne przejęcie przez Spółkę nakładów (budynku usługowego) będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?
Nie dotyczy. Zgodnie z przeredagowanym opisem zdarzenia i wykluczeniem alternatywnych scenariuszy, nieodpłatne przejęcie przez Spółkę nakładów nie jest brane pod uwagę.
11. Czy w związku z nabyciem nakładów będzie Spółce przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w całości lub w części)
Nie dotyczy. Zgodnie z przeredagowanym opisem zdarzenia i wykluczeniem alternatywnych scenariuszy, nieodpłatne przejęcie przez Spółkę nakładów nie jest brane pod uwagę. Z uwagi na korzystanie przez Spółkę ze zwolnienia podmiotowego z VAT nie będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.
12. Czy w odniesieniu do budynków lub ich części mających być przedmiotem dostawy zakończył się/zakończy się 10-letni okres korekt, o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług?
Tak.
13. Czy podział majątku nastąpi przed, czy po rozwiązaniu Spółki?
Podział majątku Spółki nastąpi po podjęciu przez wspólników Spółki uchwały o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzania likwidacji, na podstawie umowy/porozumienia w sprawie przejęcie odpowiedzialności za jej ewentualne zobowiązania oraz podziału majątku.
14. Czy w przypadku Spółki sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy?
Tak.
Ponadto w piśmie z dnia 2 grudnia 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie II wskazał, co następuje.
1. Czy w związku z nabyciem (w ramach aportu) Budynku B lub jego części przysługiwało/będzie przysługiwało Państwu (Spółce) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w całości lub w części)? Jeżeli tak, to należy wskazać, czy Państwo skorzystali/skorzystają z tego prawa?
W związku z nabyciem (w ramach aportu) Budynku B – z uwagi na korzystanie przez Spółkę ze zwolnienia podmiotowego z VAT – Spółce nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie przez Spółkę Budynku B, który ma być wniesiony od Spółki tytułem aportu wspólnika będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT u wnoszącego aport wspólnika.
2. Do wykonywania jakich czynności wykorzystywali/wykorzystują Państwo (Spółka) budynki A i B od momentu ich nabycia (także w drodze aportu) do momentu rozwiązania Spółki, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych od podatku, czy też do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (informacji należy udzielić odrębnie dla budynku A i odrębnie dla budynku B)?
· Budynek A – od czasu jego wybudowania budynek jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim, tj. wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (Spółka wybrała zwolnienie z VAT); taki stan rzeczy ma zostać utrzymany do momentu rozwiązania Spółki;
· Budynek B – od dnia nabycia (w ramach aportu) do dnia rozwiązania Spółki Budynek B będzie wydzierżawiany Panu G., tj. wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (Spółka wybrała zwolnienie z VAT).
3. W jaki sposób, do jakich celów (w tym na potrzeby własne) od dnia nabycia (w ramach aportu) do dnia rozwiązania Spółki wykorzystywali/będą wykorzystywali Państwo Budynek B?
Od dnia nabycia (w ramach aportu) do dnia rozwiązania Spółki Budynek B będzie wydzierżawiany Panu G. wraz z częścią gruntu, na podstawie dotychczasowej umowy dzierżawy z dnia 10 października 2006 r. - po ewentualnej modyfikacji i uaktualnieniu jej zapisów.
4. Czy Dzierżawca budynku ponosił wydatki na ulepszenie lub przebudowę Budynku B lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu, tj. dokonał istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia? Jeżeli ponosił takie wydatki, to:
· kiedy były one ponoszone?
· czy po dokonaniu tych ulepszeń Budynek B był oddany do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej Dzierżawcy (jeśli tak to kiedy) oraz czy w momencie jego dostawy na rzecz wspólników minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?
Budynek B został oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Dzierżawcy w roku 2008 i wówczas doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Od tego czasu Dzierżawca Budynku B nie ponosił i nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie lub przebudowę Budynku B lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu.
5. Czy Państwo po nabyciu Budynku B (w ramach aportu) oraz do dnia przekazania Budynku B na rzecz wspólników ponieśli/będą ponosić wydatki na ulepszenie lub przebudowę Budynku B lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły/będą stanowić co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu, tj. dokonali/dokonają Państwo istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia? Jeżeli Państwo ponosili/będą ponosić takie wydatki, to:
• kiedy były/będą one ponoszone?
• czy po dokonaniu tych ulepszeń Budynek B był/będzie oddany do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej (jeśli tak to kiedy) oraz czy w momencie jego dostawy Budynku B (przekazania na rzecz wspólników) minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń przez Państwa?
Po nabyciu Budynku B (w ramach aportu) oraz do dnia przekazania Budynku B na rzecz wspólników Spółka nie będzie ponosić wydatków na ulepszenie lub przebudowę Budynku B lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą stanowić co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu.
Czy w opisanym stanie faktycznym:
podział majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście Budynków A i B – będzie stanowił dostawę opodatkowaną podatkiem od towarów?
Wnioskodawca – w związku z jego likwidacją i podziałem majątku pomiędzy wspólników – nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od podatku należnego?
Na podstawie art. 14 UVAT w zw. z art. 7 ust. 2 UVAT czynny podatnik VAT likwidujący działalność gospodarczą, w tym spółka handlowa niemająca osobowości prawnej, ma obowiązek sporządzenia spisu z natury towarów, tzw. remanentu likwidacyjnego.
Spis z natury sporządza się na dzień zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych. Należy w nim ująć wszystkie towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy.
Podstawą opodatkowania towarów objętych spisem z natury jest cena ich nabycia, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 14 ust. 8 ustawy o VAT).
Jeżeli zatem Spółka posiada towary, przy nabyciu których przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT, powinna je uwzględnić w spisie z natury i opodatkować podatkiem od towarów i usług.
W przypadku zabudowanego gruntu – zarówno w Kodeksie cywilnym, jak i ustawach podatkowych grunt oraz posadowione na nim budynki należy rozpatrywać jako całość. Zgodnie z zasadą superficies solo cedit, nieruchomości wzniesione na cudzym gruncie są co do zasady własnością właściciela gruntu i w związku z tym, ich własność powinna zostać przeniesiona łącznie z przeniesieniem własności samego gruntu.
Jak stanowi art. 29a ust. 8 UPTU, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony (interpretacja indywidualna z dnia 5 maja 2020 r., nr 0111- KD1B3-3.4012.29.2020.2. MS).
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a UVAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
I tak w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 UVAT, rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 2, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
W nakreślonym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, kwestia ewentualnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie byłaby rozważana w przypadku niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która jako wniesiona aportem przez Wspólnika, nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w kontekście uznania podziału majątku rozwiązywanej Spółki – Budynków A i B – za opodatkowaną podatkiem VAT dostawę, należy przyjąć, że:
Ad Budynek A – Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego wybudowaniem, stanowi środek trwały Spółki, a do pierwszego zasiedlenie doszło przeszło 10 lat temu: tym samym spełnione zostaną przesłanki zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT: co więcej w świetle art. 91 ust. 2 UVAT – Spółka nie będzie zobowiązana do przedmiotowej korekty z uwagi na upływ 10- letniego okresu czasu od chwili oddania do użytkowania;
Ad Budynek B – Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego wybudowaniem, ponieważ został on w całości wzniesiony – na wydzierżawionej przez Spółkę części gruntu – przez Dzierżawcę, a wszelkie koszty, nakłady i odpisy, ujęte zostały w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Dzierżawcy; z chwilą wniesienia aportem przez Dzierżawcę (wspólnika Spółki) Budynek B stanie się środkiem trwałym Spółki (Wnioskodawcy): ostatecznie w przypadku Budynku B spełnione zostaną przesłanki zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT: co więcej Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania jakiejkolwiek korekty z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego, a nawet w przypadku uznania, że takie prawo by mu przysługiwało, upłynął 10-letni okres czasu od chwili oddania Budynku B do użytkowania.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i prawny, w ocenie Wnioskodawcy:
podział majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście Budynków A i B – będzie stanowił dostawy opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ale z uwagi na spełnienie przesłanek korzystał będzie ze zwolnienia od podatku VAT;
Wnioskodawca – w związku z jego likwidacją i podziałem majątku pomiędzy wspólników - nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku odliczonego, z uwagi na fakt, że w kontekście Budynku A upłynął 10-letni okres od chwili oddania go do użytkowania, a w kontekście Budynku B nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego wybudowaniem przez Dzierżawcę.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:
· opodatkowania podziału majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście dostawy Budynku A – jest prawidłowe,
· opodatkowania podziału majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania – w kontekście dostawy Budynku B – jest nieprawidłowe,
· obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego - jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte –
w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:
rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170).
Jak stanowi art. 14 ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy:
Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Art. 14 ust. 5 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
Treść art. 14 ust. 6 ustawy wskazuje, iż:
Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
Według art. 14 ust. 8 ustawy:
Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.
Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Zatem towary te podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych. Aby towary podlegały ujawnieniu w spisie z natury, muszą stanowić składnik majątku likwidowanej spółki.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką osobową zawiązaną dnia 31 sierpnia 2004 r. Przy zawiązaniu Spółki, wspólnicy wnieśli wkłady pieniężne oraz wkład niepieniężny w postaci nieruchomości o wartości 200.000 zł. położonej w (…), stanowiącej działkę ewidencyjną nr X. Zgodnie z § 3 umowy Spółki, przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami na własny rachunek.
Spółka figuruje w rejestrze VAT, jako podatnik „zwolniony”.
Z uwagi na brak planów co do kontynuowania działalności Spółki, intencją wspólników jest rozwiązanie Spółki i podział jej majątku, w którego skład wchodzi nieruchomość gruntowa składająca się z działek ewidencyjnych nr Y i nr Z. Zgodnie z aktualną treścią działu I-O księgi wieczystej o numerze NS1Z/00021353/0, własność Spółki stanowią dwie działki ewidencyjne o numerach Y i Z i łącznej powierzchni 0,0413ha. Wyżej opisana nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami:
Budynek A - posadowiony na działce nr Y od strony drogi (ul. `(...)`) stanowi środek trwały Spółki ujęty w ewidencji środków trwałych pod pozycją nr 1 pod nawą „Budynek – kiosk o kubaturze poniżej 500M” z datą przyjęcia na dzień 30 września 2005 r. i wartości początkowej 198.572,83 zł (w całości zamortyzowany);
Budynek B – posadowiony w głębi działki nr Y został wzniesiony nakładem Pana G. w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej – czynnego podatnika VAT – na gruncie Spółki: część działki niezbędna pod zabudowę została Jemu wydzierżawiona przez Spółkę na podstawie umowy z 10 października 2006 r. w przedmiotowym budynku znajduje się przychodnia weterynaryjna prowadzona przez Pana G. (jednocześnie wspólnika Spółki); wszelkie koszty, nakłady i odpisy związane z budową i eksploatacją, ujęte zostały i są ujmowane w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Pana G.; budynek jest ujawniony w ewidencji środków trwałych Dzierżawcy z datą przyjęcia na dzień 31 marca 2008 r. i wartości zaktualizowanej na dzień 1 stycznia 2020 r. równej 224.116,78 zł (odpisy na dzień 1 stycznia 2020 r. zamykają się kwotą 69.517,48 zł).
Rozwiązanie Spółki nastąpi – na zasadzie art. 58 § 1 KSH – jednomyślną uchwałą wszystkich wspólników. Wspólnicy wstępnie uzgodnili, że rozwiązanie Spółki nastąpi bez przeprowadzania likwidacji, kierując się dyspozycją art. 67 KSH. Naturalną konsekwencją podjęcia uchwały o rozwiązaniu Spółki jest zakończenie działalności Spółki poprzez spłatę ewentualnych zobowiązań i podział jej majątku. Uzgodnienie w tym zakresie powinno mieć formę umowy/porozumienia. Z punktu widzenie wspólników przy braku na dzień rozwiązania Spółki zobowiązań i należności zidentyfikowanych szczególne znaczenia mają zasady podziału majątku Spółki. Zgodnie z § 6 umowy Spółki każdy ze wspólników jest uprawniony do równego udziału w zyskach Spółki, a także uczestniczy w jej stratach w takim samym stosunku, tj. w jednej trzeciej. Wobec powyższego należy przyjąć, że w tej samej części wspólnicy Spółki partycypowaliby w jej majątku pozostałym po rozwiązaniu Spółki.
Przed podjęciem uchwały o rozwiązaniu Spółki, Spółka i jej Wspólnicy mają zamiar:
rozwiązać umowę dzierżawy pomiędzy Spółką, a jej wspólnikiem Panem G., a w związku z brakiem zapisów umownych w zakresie sposobu postępowania z nakładami poczynionymi przez Dzierżawcę (budowa budynku usługowego), a także biorąc pod uwagę, że Wydzierżawiający nie jest zainteresowany i nie dysponuje środkami na odpłatne nabycie nakładów, a doprowadzenie nieruchomości do stanu pierwotnego (z uwagi na związane z tym procedury, koszty i problemy logistyczne związane z usytuowanie nieruchomości ścisłym centrum …) nie jest brane pod uwagę, Dzierżawca (będący jednocześnie wspólnikiem Spółki) zamierza wnieść aportem poczynione nakłady na budowę budynku posadowionego na gruncie Spółki, tytułem jego wkładu do Spółki;
dokonać zmiany umowy Spółki, polegającej na: wprowadzeniu zapisu dopuszczającego rozwiązania Spółki bez przeprowadzania likwidacji; zmianie § 6 umowy Spółki poprzez nadanie mu następującego brzmienia: „Każdy ze Wspólników jest uprawniony do udziału w zyskach i stratach Spółki proporcjonalnie do wniesionych wkładów”, urealnieniu wartości wkładów Wspólników do aktualnej wartości rynkowej nieruchomości zabudowanej 2 budynkami, opisie wniesienia nakładów poczynionych przez Dzierżawcę tytułem Jego wkładu do Spółki.
Do pierwszego zasiedlenie opisanych budynków doszło przeszło 10 lat temu, a w okresie ostatnich 2 lat nie były ponoszone wydatki na ulepszenie. w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.
Działka nr Y o pow. 405 m2 jest zabudowana dwoma budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, szczegółowo opisanymi w treści wniosku jako Budynek A i Budynek B. Działka nr Z o pow. 8 m2 jest niezabudowana. Budynek A – posadowiony od strony drogi (ul. `(...)`) stanowi środek trwały Spółki ujęty w ewidencji środków trwałych pod pozycją nr 1 pod nazwą „Budynek – kiosk o kubaturze poniżej 500M” z datą przyjęcia na dzień 30 września 2005 r. i wartości początkowej 198.572,83 zł (w całości zamortyzowany); z powyższego wynika, że został on wybudowany przez Spółkę w roku 2005; od tego czasu jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki.
Budynek B – posadowiony w głębi działki nr Y został wzniesiony nakładem Pana G. w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej – czynnego podatnika VAT – na gruncie Spółki; część działki niezbędna pod zabudowę została Mu wydzierżawiona przez Spółkę na podstawie umowy z 10 października 2006 r.; w przedmiotowym budynku znajduje się przychodnia weterynaryjna prowadzona przez Pana G. (jednocześnie wspólnika Spółki); wszelkie koszty, nakłady i odpisy związane z budową i eksploatacją, ujęte zostały i są ujmowane w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Pana G.; budynek jest ujawniony w ewidencji środków trwałych Dzierżawcy z datą przyjęcia na dzień 31 marca 2008 r. Przedmiotem aportu będzie jedynie Budynek B, który został wybudowany przez dzierżawcę, na gruncie Spółki, ponieważ Budynek A stanowi własność Spółki i jego w niesienie do niej byłoby bezprzedmiotowe. Natomiast nabycie przez Spółkę Budynku B, który ma być wniesiony od Spółki tytułem aportu wspólnika niewątpliwie będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT u wnoszącego aport wspólnika.
Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Budynku A. W odniesieniu do Budynku B Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego wybudowaniem, ponieważ został on w całości wzniesiony na wydzierżawionej przez Spółkę części gruntu przez Dzierżawcę, a wszelkie koszty, nakłady i odpisy, ujęte zostały w ewidencji podatkowej przedsiębiorstwa Dzierżawcy. Budynek A od czasu wybudowania budynek jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki.
Budynek B został wzniesiony przez Dzierżawcę gruntu i jest wykorzystywany przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym Dzierżawcy przysługuje roszczenie o zwrot nakładów, względnie Spółce przysługuje roszczenie o doprowadzenie nieruchomości do stanu pierwotnego. W tym kontekście należy wyjaśnić, że grunt na którym Dzierżawca wzniósł Budynek B został Mu przez Spółkę odpłatnie wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 października 2006 r. (umowa obowiązuje do dnia dzisiejszego). Strony nie zawarły żadnej odrębnej umowy dotyczącej dzierżawy budynku.
Budynek A jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki. Budynek B został wzniesiony przez Dzierżawcę gruntu i jest wykorzystywany przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym Dzierżawcy przysługuje roszczenie o zwrot nakładów, względnie Spółce przysługuje roszczenie o doprowadzenie nieruchomości do stanu pierwotnego. W tym kontekście należy wyjaśnić, że grunt, na którym Dzierżawca wzniósł Budynek B został Mu przez Spółkę odpłatnie wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy z dnia 11 października 2006 r. (umowa obowiązuje do dnia dzisiejszego). Strony nie zawarły żadnej odrębnej umowy dotyczącej dzierżawy budynku. W przypadku obu analizowanych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia (oddania do użytkowania). Budynek A został oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Spółki w roku 2005. Budynek B został natomiast oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Dzierżawcy w roku 2008. W przypadku obu analizowanych budynków pomiędzy pierwszym zasiedleniem (oddaniem do użytkowania) budynków, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.
W okresie ostatnich 2 lat nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektów . Nieodpłatne przejęcie przez Spółkę nakładów nie jest brane pod uwagę.
W odniesieniu do budynków lub ich części mających być przedmiotem dostawy zakończył się 10-letni okres korekt, o której mowa w art. 91 ustawy. Podział majątku Spółki nastąpi po podjęciu przez wspólników Spółki uchwały o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania likwidacji, na podstawie umowy/porozumienia w sprawie przejęcie odpowiedzialności za jej ewentualne zobowiązania oraz podziału majątku. Sprzedaż Spółki jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z nabyciem (w ramach aportu) Budynku B – z uwagi na korzystanie przez Spółkę ze zwolnienia podmiotowego z VAT – Spółce nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie przez Spółkę Budynku B, który ma być wniesiony od Spółki tytułem aportu wspólnika będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT u wnoszącego aport wspólnika. Budynek A od czasu wybudowania jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim, tj. wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (Spółka wybrała zwolnienie z VAT); taki stan rzeczy ma zostać utrzymany do momentu rozwiązania Spółki. Od dnia nabycia (w ramach aportu) do dnia rozwiązania Spółki Budynek B będzie wydzierżawiany Panu G., tj. wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (Spółka wybrała zwolnienie od VAT).
Od dnia nabycia (w ramach aportu) do dnia rozwiązania Spółki Budynek B będzie wydzierżawiany Panu G. wraz z częścią gruntu, na podstawie dotychczasowej umowy dzierżawy z dnia 10 października 2006 r. – po ewentualnej modyfikacji i uaktualnieniu jej zapisów. Budynek B został oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Dzierżawcy w roku 2008 i wówczas doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Od tego czasu Dzierżawca Budynku B nie ponosił i nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie lub przebudowę Budynku B lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu. Po nabyciu Budynku B (w ramach aportu) oraz do dnia przekazania Budynku B na rzecz wspólników Spółka nie będzie ponosić wydatków na ulepszenie lub przebudowę Budynku B lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą stanowić co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy podział majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania w odniesieniu do budynku A i B będzie stanowił dostawę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
Regulacje dotyczące spółki jawnej zawiera Dział II ustawy Kodeks spółek handlowych - przepisy od art. 22 do art. 85.
I tak, stosowanie do zapisu art. 58 § 1 wyżej powołanej ustawy:
rozwiązanie spółki powodują:
przyczyny przewidziane w umowie spółki;
jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
ogłoszenie upadłości spółki;
śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
prawomocne orzeczenie sądu
Zgodnie z art. 67 § 1 K.s.h.:
w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.
Stosownie do zapisu art. 82 § 1 i § 2 K.s.h.:
z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.
W myśl art. 84 § 1 i § 2 ww. powołanej ustawy:
likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. W przypadku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia likwidacji, obowiązek złożenia wniosku ciąży na wspólnikach. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.
Jak wskazano powyżej z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
W tym miejscu należy wskazać, że dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania czynności wydania majątku spółki jawnej wspólnikom nie ma znaczenia, czy wydanie majątku spółki nastąpi w wyniku likwidacji czy rozwiązania spółki. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług opisana czynność stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.
Do momentu wykreślenia spółki z rejestru – jest ona podatnikiem podatku VAT i wykonuje działalność gospodarczą. Zatem proces likwidacji czy rozwiązania spółki – do momentu jego zakończenia – nie eliminuje jej z grona podatników, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy wykonujących działalność gospodarczą.
Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem przekazania na rzecz wspólników będą nieruchomości – Budynek A i Budynek B. W związku z nabyciem (w ramach aportu) Budynku B – z uwagi na korzystanie przez Spółkę ze zwolnienia podmiotowego z VAT – Spółce nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.
W związku z wybudowaniem Budynku A Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W związku z brakiem prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Budynku B, czynności nieodpłatnego przekazania nieruchomości (Budynku B) wspólnikom likwidowanej/rozwiązanej Spółki nie można uznać za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z kolei w związku z przysługiwaniem Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wybudowaniem Budynku A nieodpłatne przekazanie nieruchomości (Budynku A) wspólnikom likwidowanej/rozwiązanej Spółki powinno zostać uznane za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W konsekwencji podział majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w odniesieniu do Budynku B.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.
Z kolei podział majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w odniesieniu do Budynku A.
Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.
W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy :
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.
Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą:
a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów
- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy :
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;
adres budynku, budowli lub ich części.
Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.
Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.
W analizowanej sprawie w pierwszej kolejności należy zatem rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do Budynku A miało miejsce pierwsze zasiedlenie.
Jak wynika z opisu sprawy Budynek A został oddany do użytkowania i przyjęty do ewidencji środków trwałych Spółki w roku 2005. Od czasu wybudowania budynek jest odpłatnie wynajmowany osobom trzecim i w ten sposób wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki. W okresie ostatnich 2 lat nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. Budynku.
Zatem w rozpatrywanej sprawie dostawa Budynku A nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim. Należy bowiem zauważyć, że od oddania do użytkowania budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto na Budynek A Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w okresie ostatnich 2 lat.
Zatem zostaną spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla dostawy Budynku A. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa na rzecz Wspólników gruntu, na którym posadowiony jest ten Budynek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Podsumowując podział majątku Wnioskodawcy w następstwie jego rozwiązania będzie stanowił odpłatną dostawę towarów, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w odniesieniu do Budynku A. Jednakże dostawa Budynku A będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Natomiast odnosząc się do kwestii czy Spółka będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego VAT, odliczonego w związku z nabyciem przekazywanych składników majątku należy wskazać, co następuje.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Na podstawie ust. 2 powołanego wyżej artykułu:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
W świetle art. 91 ust. 2a ustawy:
Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Stosownie do treści art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Jak stanowi art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
W świetle art. 91 ust. 8 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
W myśl art. 91 ust. 9 ustawy:
W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem z uwagi na fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – w odniesieniu do Budynku A przed podziałem majątku zakończy się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ustawy, nie powstanie wobec Spółki obowiązek dokonania korekty podatku, o której mowa w powołanym przepisie art. 91 ust. 2 ustawy. Obowiązek ten nie będzie również dotyczył Budynku B, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z jego nabyciem, jak również nie będzie ponosiła wydatków na jego ulepszenie do momentu podziału majątku.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili