0111-KDIB3-1.4012.954.2021.1.AB
📋 Podsumowanie interpretacji
Gmina jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkami gospodarczymi, składającej się z działek nr 1 i nr 2. Budynki te znajdują się w złym stanie technicznym i są uznawane za ruiny. Pierwsze zasiedlenie miało miejsce ponad 2 lata temu, a Gmina nie poniosła żadnych wydatków na ich ulepszenie. Gmina planuje sprzedaż tych działek wraz z budynkami w drodze przetargu. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż działek nr 1 i nr 2 wraz z budynkami będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ: 1) dostawa nie będzie miała miejsca w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, 2) między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata, 3) Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie budynków, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej. Z uwagi na to, że dostawa budynków korzysta ze zwolnienia, również dostawa gruntów, na których te budynki są posadowione, będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek zabudowanych nr 1 oraz 2 jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek zabudowanych nr 1 i 2.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina i Miasto (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów usług (dalej: VAT, podatek), zarejestrowanym jako podatnik czynny.
Gmina jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkami gospodarczymi, dla której w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta KW nr (…).
W skład nieruchomości wchodzą działki:
1. Działka nr 1 o powierzchni 0,0456 ha (dalej: Działka nr 1),
2. Działka nr 2 o powierzchni 0,1196 ha (dalej: Działka nr 2), (dalej łącznie: Działki).
Zarówno Działka nr 1, jak i Działka nr 2 są działkami zabudowanymi budynkami gospodarczymi. Budynki położone na Działkach są ruinami, nienadającymi się do użytku.
Działki znajdują się w obrębie 2 miasta, pierwsze zasiedlenie Działek miało miejsce ponad 2 lata temu.
Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego uchwałą nr xxx Rady Miejskiej z dnia xxx r., zarówno Działka nr 1 i Działka nr 2 są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.
Do pierwszego zasiedlenia doszło ponad 2 lata temu, a Wnioskodawca nie poniósł od momentu nabycia jakichkolwiek wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na Działce nr 1 oraz Działce nr 2.
Gmina zamierza ogłosić przetarg na sprzedaż nieruchomości - przedmiotem sprzedaży będą Działka 1 i Działka 2 wraz ze znajdującymi się na nich naniesieniami.
Pytania
-
Czy sprzedaż Działki nr 1 będzie stanowiła po Państwa stronie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
-
Czy sprzedaż Działki nr 2 będzie stanowiła po Państwa stronie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Sprzedaż Działki nr 1 będzie stanowiła po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
2. Sprzedaż Działki nr 2 będzie stanowiła po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Uzasadnienie:
Uwagi ogólne
Opodatkowanie VAT sprzedaży nieruchomości
W ocenie Wnioskodawcy, o opodatkowaniu VAT danej czynności można mówić wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki:
- czynność jest wykonywana przez podatnika VAT, działającego w takim charakterze (kryterium podmiotowe) oraz
- wchodzi ona w przedmiotowy zakres ustawy o VAT (kryterium przedmiotowe).
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W świetle powyższego, mając na uwadze, że Gmina dokona sprzedaży Działki nr 1 oraz Działki nr 2 na rzecz wyłonionych w drodze przetargu nabywców na podstawie zawartej z nimi umowy cywilnoprawnej (w formie aktu notarialnego), w opinii Wnioskodawcy, w zakresie tej czynności Gmina będzie działała w charakterze podatnika VAT. Tym samym kryterium podmiotowe dla uznania czynności za podlegającą opodatkowaniu VAT zostanie w analizowanym przypadku spełnione.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Stosownie natomiast do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż sprzedaż Działki nr 1 i Działki nr 2 za wynagrodzeniem będzie stanowiła po stronie Gminy odpłatną dostawę towarów. Tym samym również kryterium przedmiotowe dla uznania, czy dana czynność podlega opodatkowaniu VAT zostanie spełnione.
Zdaniem Gminy nie ulega wątpliwości, iż na Działce nr 1 oraz na Działce nr 2 znajdują się obiekty, które w myśl art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994. Prawo budowlane (dalej: Prawo budowlane) stanowią budynki. W opinii Wnioskodawcy są to bowiem obiekty trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach, które mogą być kwalifikowane jako obiekty budowlane w rozumieniu pkt 1 przywołanej regulacji, tj. stanowią budynki wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesione z użyciem wyrobów budowlanych.
Na powyższe stwierdzenie, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien mieć wpływu fakt, że budynki te stanowią ruiny. Istotny bowiem w tym przypadku jest fakt, iż obiekty te nie utraciły walorów pozwalających na uznanie ich za budynki w rozumieniu Prawa budowlanego. Tym samym nie jest w opinii Gminy zasadne stwierdzenie, że dostawą w analizowanych zdarzeniach przyszłych zostanie objęty grunt niezabudowany, z wyłączeniem budynków.
Do takich wniosków prowadzi również fakt, że w wyniku sprzedaży na nabywcę przejdzie prawo własności całej nieruchomości - tym samym będzie on mógł swobodnie rozporządzać zarówno zakupionymi Działkami, jak i znajdującymi się na nich budynkami.
Powyższe wnioski są zgodne z wykładnią przepisów wspólnotowych prezentowaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wydawanych orzeczeniach. Zdaniem TSUE dla oceny, czy znajdujący się na gruncie budynek stanowi przedmiot dostawy powinna zostać dokonana całościowa ocena okoliczności dokonywanej transakcji, ustalona na podstawie obiektywnych przesłanek. Za obiektywną przesłankę w takim przypadku, w opinii TSUE, można uznać moment podjęcia przez sprzedającego prac mających na celu rozbiórkę budynku (tak TSUE w wyroku z 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-543 /11 oraz w wyroku z dnia ). Podobne wnioski, aczkolwiek w oparciu o kryterium ekonomicznego celu transakcji (w tym ewentualnych świadczeń dodatkowych wykonywanych przez sprzedającego), zaprezentował TSUE w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 7 listopada 2013 r. o sygn. akt I FSK 1582/13, w którym NSA wskazał, że „o ile stanowisko, że kwalifikacja danej czynności w aspekcie opodatkowania podatkiem VAT powinna być uzależniona od oceny skutków ekonomicznych tej czynności, jest co do zasady trafne, to jednak nie sposób zaakceptować dalej idącego stanowiska zajętego przez sąd (`(...)`), że ocena czynności w aspekcie jej skutków ekonomicznych powinna sprowadzać się do oceny elementów subiektywnych, występujących po stronie jednej ze stron danej dostawy, czy też usługi (`(...)`) nie można dostawy zabudowanych gruntów traktować jako czynności opodatkowanej, tj. wyłączonej od zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT tylko z tych względów, że nabywca zamierza w przyszłości wyburzyć budynki oraz budowle i wznieść na tym terenie nowy budynek [podkreślenia Wnioskodawcy]. Identycznie NSA wypowiedział się w wyroku w równolegle rozpoznawanej sprawie z dnia 7 listopada 2013 r. o sygn. akt I FSK 1436/13.
Analogiczne opinie były wyrażane w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, przykładowo w interpretacji z dnia 13 listopada 2014 r. o sygn. IPTPP4/443-582/14-7/UNR, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że „W celu rozstrzygnięcia (`(...)`) czy przedmiotem dostawy jest nieruchomość niezabudowana, czy nieruchomość zabudowana, należy odnieść się do wyroku TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08, który stanowi: „w świetle powyższych rozważań na zadane pytania odpowiedzieć należy, że art. 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki” (pkt 44).
Należy podkreślić, że dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek, czy też budowlę, teren na którym jest on usytuowany, jest terenem zabudowanym. Dopiero jeśli na skutek podjętych prac rozbiórkowych przestanie on spełniać kryteria przewidziane dla budynku lub budowli, teren na którym taki obiekt się uprzednio znajdował, staje się gruntem niezabudowanym.
Zatem, w opisanej sprawie istotne jest czy rozbiórka obiektów znajdujących się na opisanych działkach została rozpoczęta przed planowaną dostawą.
Jak wskazał Wnioskodawca, roboty rozbiórkowe w odniesieniu do budynku gospodarczego drewnianego zostały rozpoczęte i obejmują ok 90%, natomiast w stosunku do budynku mieszkalnego murowanego roboty rozbiórkowe nie zostały rozpoczęte i do dnia sprzedaży nie zostaną rozpoczęte.
Tym samym, w świetle przytoczonych regulacji oraz powołanego wyżej wyroku TSUE, należy uznać, że przedmiotem planowanej dostawy opisanej nieruchomości będzie zbycie gruntu zabudowanego wyłącznie budynkiem mieszkalnym, gdyż przed dniem sprzedaży w stosunku do tego budynku nie zostaną rozpoczęte prace rozbiórkowe” (podkreślenia Wnioskodawcy).
Gmina pragnie również przywołać interpretację indywidualną z dnia 14 października 2015 r. o sygn. IBPP2/4512-692/15/KO, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że „o statusie gruntu nie decyduje fakt, że budynki znajdują się w złym stanie technicznym i przeznaczone są do rozbiórki. Istotnym elementem jest to, czy przed dostawą podjęto czynności zmierzające do fizycznej rozbiórki tych budynków oraz to, czy w chwili sprzedaży stanowią one budynki w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.
Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, że przedmiotem dostawy w dniu 21 maja 2015 r. była działka z budynkami przeznaczonymi do rozbiórki, a przed dokonaniem transakcji sprzedaży nie rozpoczął żadnych prac związanych z rozbiórką.
W związku z powyższym należy zauważyć, że przedmiotem dostawy w dniu 21 maja 2015 r. nie był grunt niezbudowany, ale grunt z posadowionymi na nim budynkami. Samo stwierdzenie, że budynki są w bardzo złym stanie i należy je rozebrać (a w związku z tym została wydana decyzja pozwalająca na ich rozbiórkę), nie skutkuje - w świetle powołanych przepisów oraz orzeczenia TSUE (w sprawach C-461/08 oraz C-543/11 - przypis Gminy) - uznaniem, że dostawa dotyczyła wyłącznie gruntu” (podkreślenia Wnioskodawcy).
Mając zatem na uwadze, iż przedmiotem dokonywanej przez Gminę dostawy Działki nr 1 oraz Działki nr 2 będzie grunt wraz z budynkami, w opinii Gminy, dla określenia właściwej dla dostawy tej części stawki VAT należy ustalić stawkę właściwą dla dostawy budynków.
Dostawa nieruchomości co do zasady podlega opodatkowaniu wg stawki podstawowej, tj. obecnie 23%.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 rzeczonej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłyną okres krótszy niż 2 lata.
W myśl z kolei pkt 10a przywołanej regulacji, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Przez pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosownie do art. 2 pkt 14, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż pierwsze używanie budynków postawionych na Działce nr 1 oraz Działce nr 2 miało miejsce ponad 2 lata przed ich planowaną dostawą - zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż dostawa tych budynków nie będzie dokonywana w ramach pierwszego ich zasiedlenia, przed nim ani w okresie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Tym samym dostawa zarówno Działki nr 1 i Działki nr 2, w opinii Gminy, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 18 sierpnia 2021 r., o sygn. 0114-KDIP1-3.4012.406.2021.2.AMA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) wskazał, że „Jak wynika z okoliczności sprawy, budynki znajdujące się na działce nr 1 powstały w 1981 r., natomiast budynki posadowione na działce nr 2 powstały przed rokiem 1939. Gmina, po nabyciu ww. działek zabudowanych, nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków na nich położonych, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej. Zatem doszło już do pierwszego zasiedlenia tych budynków, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, w związku z powyższym, dostawa ww. budynków nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Ponadto, jak wynika z okoliczności sprawy, pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków znajdujących się na działkach nr 1 i nr 2 a momentem ich sprzedaży, upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Zatem sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów we współwłasności w ww. budynkach znajdujących się na działkach nr 1 i nr 2, będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.”
Analogicznie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2020 r., o sygn. 0113-KDIPT1- 2.4012.633.2019.4.MO, DKIS podkreśla, że „W analizowanej sprawie będą spełnione przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż z całokształtu okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że planowane zbycie działek nr 3, 4, 5, 6 i 7 nie będzie dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a także transakcja będzie dokonana po upływie okresu dłuższego niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Ponadto Sprzedający nie dokonywał ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów.
Tym samym dostawa budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach nr 3, 4, 5, 6 i 7 będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony nie zrezygnują z ww. zwolnienia. Ponadto należy stwierdzić, że skoro wszystkie budynki i budowle znajdujące się na działkach nr 3, 4, 5, 6 i 7 korzystają ze zwolnienia, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy również dostawa gruntów, na których znajdują się przedmiotowe budynki i budowle, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.”
Również w interpretacji z dnia 15 października 2019 r. o sygn. 0114-KDIP1-3.4012.335.2019.2.KK, DKIS wskazał, że „Wnioskodawca wskazał, że w 1990 r. wyprowadzili się ostatni mieszkańcy dworu. Powyższe informacje świadczą jednoznacznie, że Pałac (dwór) był wybudowany i wykorzystywany do celów mieszkalnych. Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu budynku doszło do pierwszego zasiedlenia I od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili transakcji jego sprzedaży miną co najmniej dwa lata. Ponadto z opisu technicznego sporządzonego dla Pałacu (dworku) wynika, że mimo znacznych zniszczeń, może zostać odbudowany pod nadzorem konserwatora zabytków. Tym samym do ww. transakcji sprzedaży budynku znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.”
Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2017 r. o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.236.2017.2.ŻR, w której DKIS stwierdził, że „planowana sprzedaż budynku biurowo-usługowo-handlowego, budynku garażowo-magazynowego, wiaty magazynowej murowanej, wiaty magazynowej stalowo-murowanej oraz budynku portierni z wiatą magazynową, nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż - jak wynika z opisu sprawy - powyższe budynki zostały już zasiedlone, a ich zajęcie (używanie) trwa dłużej niż 2 lata. Jednocześnie z uwagi na fakt, że Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowione są poszczególne budynki oraz ich części, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku”.
Również w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2017 r. o sygn. 0114- KDIP4.4012.185.2017.2.IGO DKIS podkreślił, że „sprzedaż (`(...)`) nieruchomości zabudowanej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż nieruchomości zabudowanej (`(...)`) nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do planowanej sprzedaży nieruchomości zabudowanej upłynie okres dłuższy niż 2 lata - pierwsze zajęcie, używanie nieruchomości miało miejsce w momencie wydzierżawienia jej przez Sprzedawcę (`(...)`), a ponadto nie ponoszono wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości zabudowanej”.
Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na interpretację indywidualną z dnia 7 lipca 2017 r. o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.229.2017.1.LM, w której DKIS wskazał, że „w odniesieniu do nabytej przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej budynkiem usługowym doszło do jej pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie co najmniej 2 lata. Jak wskazano w treści wniosku, budynek usługowy wykorzystywany był tylko do celów statutowych Wnioskodawcy do dnia 31 grudnia 2010 r. Zatem w odniesieniu do opisanej nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu dostawy upłynie okres dłuższy niż dwa lata.
Ponadto, co istotne, nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej przedmiotowych budynków.
Tym samym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (`(...)`) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy”.
W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, iż dostawa Działki nr 1 oraz dostawa Działki nr 2 będą stanowiły po stronie Gminny czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawa o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z powyższych przepisów wynika, że zbycie nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1, 2 i 6 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając na uwadze te regulacje prawne, wskazać należy, że dla planowanej sprzedaży działek nr 1 oraz nr 2 Gmina będzie działała w charakterze podatnika VAT. Sprzedaż tych działek będzie po stronie Gminy opodatkowaną dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
Zasady zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli i ich części znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, który stanowi że:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Kwestia pierwszego zasiedlenia została uregulowana w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Tak więc, by dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:
w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r., poz. 2351, ze zm.),
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
-
obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
-
budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r., nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo podatnikiem podatku od towarów usług, zarejestrowanym jako podatnik czynny. Są Państwo właścicielem nieruchomości zabudowanych budynkami gospodarczymi. W skład nieruchomości wchodzą działka nr 1 (Działka nr 1) i działka nr 2 (Działka nr 2). Zarówno Działka nr 1, jak i Działka nr 2 są działkami zabudowanymi budynkami gospodarczymi. Budynki położone na Działkach są ruinami, nienadającymi się do użytku. Do pierwszego zasiedlenia doszło ponad 2 lata temu, a Wnioskodawca nie poniósł od momentu nabycia jakichkolwiek wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na Działce nr 1 oraz Działce nr 2.
Zdaniem Państwa nie ulega wątpliwości, iż na Działce nr 1 oraz na Działce nr 2 znajdują się obiekty, które w myśl art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994. Prawo budowlane stanowią budynki, są to bowiem obiekty trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach, które mogą być kwalifikowane jako obiekty budowlane w rozumieniu pkt 1 przywołanej regulacji, tj. stanowią budynki wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesione z użyciem wyrobów budowlanych.
Zamierzają Państwo ogłosić przetarg na sprzedaż nieruchomości - przedmiotem sprzedaży będą Działka 1 i Działka 2 wraz ze znajdującymi się na nich naniesieniami.
Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa budynków gospodarczych położonych na działkach nr 1 i 2 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak Państwo wskazali do pierwszego zasiedlenia doszło ponad 2 lata temu.
Ponadto Państwo od momentu nabycia nie ponosili jakichkolwiek wydatków na ulepszenie ww. budynków.
Zatem z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponosili Państwo nakładów na ulepszenie budynków, to w odniesieniu do tych budynków gospodarczych zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z tym, że dostawa budynków gospodarczych korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa działek nr 1 i 2, na których budynki gospodarcze są posadowione (art. 29a ust. 8 ustawy).
Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili