0111-KDIB3-1.4012.840.2021.2.WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2021 r. (data wpływu 28 września 2021 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło 15 grudnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą – Bukmacher a Konsorcjantem z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tj. przekazanie środków finansowych tytułem pokrycia dochodu lub straty jednej strony w porównaniu do kalkulacji wyniku wspólnego przedsięwzięcia) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2021 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą – Bukmacher a Konsorcjantem z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tj. przekazanie środków finansowych tytułem pokrycia dochodu lub straty jednej strony w porównaniu do kalkulacji wyniku wspólnego przedsięwzięcia).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło 15 grudnia 2021 r. w związku z wezwaniem organu z 9 grudnia 2021 r. 0111-KDIB3-1.4012.840.2021.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

… Sp. z o.o. (dalej: „Bukmacher” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie urządzania zakładów wzajemnych. Bukmacher jest podatnikiem podatku od gier i podlega przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 2094 ze zm.; dalej: ustawa o grach hazardowych) w związku z urządzaniem zakładów wzajemnych poprzez sieć punktów przyjmowania zakładów wzajemnych oraz poprzez sieć internet. Bukmacher jest również zarejestrowanym podatnikiem VAT zwolnionym głównie z uwagi na świadczenie usług zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT.

Działalność Bukmachera (zakłady wzajemne) jest realizowana za pośrednictwem sieci internet, jak również za pośrednictwem sieci stacjonarnych punktów przyjmowania zakładów wzajemnych. Działalność Bukmachera polega głównie na urządzaniu zakładów wzajemnych (bukmacherstwo) - zakładów o wygrane pieniężne polegających na przewidywaniu różnych realnych zdarzeń, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej.

Spółka, podatnik CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), zarejestrowany podatnik VAT czynny (dalej: „Konsorcjant”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie rozwoju i dystrybucji urządzeń (m.in. terminali) do gier. W ramach swojej działalności Konsorcjant pozyskał urządzenie (dalej: „Terminal”), które potencjalnie, po zainstalowaniu odpowiedniego oprogramowania może być wykorzystywane przez Bukmachera do realizacji części czynności związanych z urządzaniem przez Bukmachera zakładów wzajemnych. Terminal może prezentować zainteresowanym opis i parametry zakładów wzajemnych urządzanych przez Bukmachera, przyjmować wpłaty jak również wydawać (drukować) kupony będące potwierdzeniem udziału w zakładach wzajemnych(dalej razem: „Usługi wsparcia”). Terminal posiada m. in. skaner kodów kreskowych, akceptor banknotów, głośniki, drukarkę, monitor i panel dotykowy.

Bukmacher dysponuje oprogramowaniem, które po zainstalowaniu w Terminalu pozwala na świadczenie Usług wsparcia („Oprogramowanie”). Konsorcjant jest zainteresowany dystrybucją Terminali w Polsce i osiąganiem zysków z tytułu tej dystrybucji. Bukmacher natomiast zamierza dalej rozwijać Oprogramowanie wykorzystane w Terminalu i nie zamierza udostępniać know-how czy licencji na oprogramowanie wykorzystywane w ramach tego urządzenia.

Regulamin zakładów wzajemnych bukmacherskich w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych Bukmachera („Regulamin”) przewiduje możliwość wykorzystywania Terminali przez Bukmachera w ramach urządzania przezeń zakładów wzajemnych. Regulamin został zatwierdzony przez Ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zgodnie z art. 60 ustawy o grach hazardowych. Konsorcjant nie posiada zezwolenia na urządzanie gier hazardowych. Bukmacher i Konsorcjant rozważają podjęcie wspólnych działań ukierunkowanych na wykorzystanie zasobów, które posiada każdy z tych podmiotów, aby osiągać i maksymalizować zyski z takich wspólnych działań. Bukmacher i Konsorcjant uzgodnili, że Terminal, którym dysponuje Konsorcjant w połączeniu z Oprogramowaniem, którym dysponuje Bukmacher, a także know-how i zezwoleniami w zakresie działalności hazardowej posiadanymi przez Bukmachera mogą skutkować maksymalizacją zysków z działalności gospodarczej, którymi to zyskami podmioty są gotowe się dzielić.

W związku z tym Bukmacher i Konsorcjant rozważają zawarcie umowy wspólnego przedsięwzięcia w zakresie oferowania zakładów wzajemnych w Polsce, która będzie regulowała obowiązki stron w zakresie wspólnego przedsięwzięcia, a także sposób udziału w przychodach i kosztach wspólnego przedsięwzięcia.

Zgodnie z tą umową, celem stron (Bukmachera i Konsorcjanta) będzie wykorzystanie posiadanych zasobów dla wypracowania wspólnych przychodów z tytułu organizowania zakładów wzajemnych przez Bukmachera, z wykorzystaniem Usług wsparcia świadczonych przez Konsorcjanta z wykorzystaniem Terminali. Zgodnie z umową wspólnego przedsięwzięcia, strony będą podejmować działania w celu maksymalizacji przychodu z wykorzystania przez zainteresowanych Usług wsparcia, w celu zwiększenia uczestnictwa tych zainteresowanych w zakładach wzajemnych urządzanych przez Bukmachera zgodnie z posiadanym przez niego zezwoleniem.

Dla potrzeb realizacji wspólnego przedsięwzięcia, strony umowy wspólnego przedsięwzięcia planują asygnować w szczególności następujące zasoby:

a) Konsorcjant:

- Urządzenia zawierające oprogramowanie do świadczenia Usług wsparcia dla organizowania zakładów wzajemnych tj. Terminale,

- Serwis Terminali,

- Zapewnianie i uzupełnianie materiałów eksploatacyjnych do Terminali (np. papier)

- Transport, ustawienie i montaż Terminali,

- Szkolenie pracowników lokali, w których urządzane będą zakłady wzajemne w zakresie obsługi Terminali.

b) Bukmacher:

- zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych,

- Tytuł prawny do lokali, w których urządzane będą zakłady wzajemne,

- Know-how w zakresie obsługi klienta indywidualnego (gracza) uczestniczącego w zakładzie wzajemnym,

- Znak towarowy i marketing znaku towarowego w obszarze działalności: urządzanie zakładów wzajemnych (działalności Bukmachera),

- Know-how w zakresie rozwoju oprogramowania do gier służących świadczeniu Usług wsparcia, Nakłady w zakresie rozwoju oprogramowani/ do gier służących świadczeniu

Usług wsparcia,

- Przeszkolenie osób zatrudnionych w punktach, gdzie będą udostępniane Terminale, w zakresie obsługi Oprogramowania,

- Osoby dedykowane do przyjmowania zakładów i wypłaty wygranych z tytułu zakładów wzajemnych,

- Środki dla potrzeb przyjmowania zakładów i wypłaty wygranych.

Przyjęty model działania (wspólne przedsięwzięcie) wynika z kilku czynników:

- Konsorcjant jest zainteresowany sprzedażą usług najmu i serwisu Terminali,

- Bukmacher nie jest zainteresowany (nie posiada zasobów w tym zakresie) rozwojem Terminali ani urządzeń służących do wykonywania analogicznych czynności i zadań, jak

Usługi wsparcia, w zakresie organizowania zakładów wzajemnych, jak również nie chce brać odpowiedzialności za funkcjonowanie takich urządzeń,

- Bukmacher jest natomiast zainteresowany wykorzystaniem i rozwijaniem Oprogramowania,

- Konsorcjant nie jest zainteresowany (i nie ma możliwości) uzyskania zezwolenia na prowadzenie zakładów wzajemnych oraz nie ma wiedzy, jak należy takie zakłady

urządzać i zarządzań bazą konsumentów

- Bukmacher chce pozostać „niezależny” od nośnika (urządzenia) zakładów wzajemnych (który posiada Konsorcjant),

- żadna ze stron nie chce wziąć pełnego ryzyka finansowego związanego z taką współpracą i wyłącznie jest zainteresowana partycypowaniem w zyskach z takiej współpracy,

a nie ponoszeniem kosztów na rzecz drugiej strony.

W ramach wykonania umowy wspólnego przedsięwzięcia:

- Bukmacher będzie pozyskiwał punkt (tj. przedsiębiorcę dysponującego prawem do lokalu) zainteresowany przyjmowaniem zakładów wzajemnych,

- Konsorcjant zawrze z takim punktem (tj. przedsiębiorcą dysponującym prawem do lokalu) umowę najmu i serwisu Terminala (punkt będzie więc posiadał tytuł do urządzenia)

- w związku z tym Konsorcjant będzie uprawniony do wynagrodzenia od punktu z tytułu udostępnienia mu Terminala,; szczegółowe zasady rozliczeń będzie określała

umowa pomiędzy Konsorcjantem a punktem, Bukmacher zawrze z takim punktem umowę agencyjną dotyczącą przyjmowania zakładów wzajemnych - w związku z tym punkt będzie uprawniony do przyjmowania środków finansowych tytułem wpłaty na zakłady wzajemne oraz wypłaty wygranych,

- Bukmacher będzie urządzał zakłady wzajemne prezentowane za pomocą Terminala udostępnianego przez Konsorcjanta (i rozwijanego przez Konsorcjanta), w sposób

określony w Regulaminie zatwierdzonym przez Ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

- Konsorcjant nie będzie mieć żadnego wpływu ani na treści prezentowane na Terminalach udostępnionych przez Konsorcjanta,

- Ani Bukmacher, ani Konsorcjant nie będą mieć ograniczenia w zawarciu podobnych form współpracy z innymi podmiotami na rynku (również prowadzącymi działalność konkurencyjną),

- Konsorcjant nie będzie mieć wpływu na działalność Bukmachera jako podmiotu posiadającego zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych.

Z perspektywy finansowej rozliczenie wspólnego przedsięwzięcia będzie wyglądało następująco:

- Rozliczeniu w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia będzie przychód Wnioskodawcy uzyskany w danym punkcie,

- Przychód Wnioskodawcy będzie dzielony pomiędzy Wnioskodawcę a Konsorcjanta w sposób określony w umowie wspólnego przedsięwzięcia,

- Powyższe rozliczenie będzie prowadzone narastająco w danym roku podatkowym tak, aby rozliczenie za cały rok podatkowy odpowiadało zasadom określonym w umowie

wspólnego przedsięwzięcia.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy informując:

a) W przekonaniu Wnioskodawcy, wystąpi bezpośredni beneficjent działań podejmowanych przez Strony w ramach podjętej Współpracy.

Zgodnie z treścią Wniosku, celem Współpracy będzie wykorzystanie posiadanych zasobów dla wypracowania wspólnych przychodów z tytułu organizowania zakładów wzajemnych przez Bukmachera, z wykorzystaniem Usług wsparcia świadczonych przez Konsorcjanta z wykorzystaniem Terminali.

Z powyższego wynika, że Współpraca skutkować będzie organizowaniem zakładów wzajemnych. Ich bezpośrednim beneficjentem będą uczestnicy zakładów (gracze), a także punkty (tj. przedsiębiorcy prowadzące lokale, w których organizowane będą zakłady wzajemne).

b) W opinii Wnioskodawcy, wystąpi bezpośredni związek pomiędzy otrzymywanymi płatnościami a realizacją umownych działań.

Wynika to stąd, że umowa wspólnego przedsięwzięcia będzie zobowiązywała strony do określonych działań. Umowa będzie przewidywała, że jeżeli którakolwiek ze stron nie będzie spełniała przewidzianych dla niej umownych obowiązków, strona ta nie otrzyma płatności.

Niezależnie od postanowień umownych wskazanych powyżej, jeżeli którakolwiek ze stron nie będzie spełniała swoich obowiązków umownych, nie będzie technicznie możliwe prowadzenie zakładów wzajemnych w formie przewidzianej w umowie wspólnego przedsięwzięcia. Przykładowo jeśli Bukmacher nie pozyska punktu lub nie dopełni warunków prawnych dla urządzania zakładów wzajemnych, zakłady te nie będą mogły być urządzane w tym punkcie. Z kolei, jeśli Konsorcjant nie zawrze z punktem umowy najmu i serwisu Terminala - również nie będzie możliwe urządzanie w tym punkcie zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala.

c) W opinii Wnioskodawcy, nie jest praktycznie możliwe określenie wartości ewentualnych świadczeń wzajemnych przysługujących Stronom w ramach współpracy.

Zarówno działania Wnioskodawcy, jak i Konsorcjanta są ściśle związane z planowanym modelem urządzania zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala. Model ten zakłada z jednej strony zachowanie niezależności przez strony, ale z drugiej - możliwość rozwoju Oprogramowania przez Bukmachera. Oprogramowanie to jest wykorzystywane w Terminalu należącym do Konsorcjanta, ale zgodnie z przepisami ustawy o grach, przychody z jego wykorzystania może uzyskiwać tylko podmiot posiadający zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych tj. Bukmacher (Wnioskodawca). W rezultacie, nie można nawet jednoznacznie określić, która strona na rzecz której miałaby dokonywać świadczeń. Ponadto, część z tych świadczeń nie byłaby w ogóle możliwa (np. „udostępnienie” prawa do urządzania zakładów wzajemnych przez Bukmachera). Tym bardziej, nie jest możliwa indywidualizacja i wycena wartości tych świadczeń.

d) Zdaniem Wnioskodawcy, żadna ze Stron nie osiągnie bezpośrednich zindywidualizowanych korzyści od drugiej strony z tytułu wzajemnych działań.

Jak wskazano w odpowiedzi ad. c), działania Stron w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia służą realizacji wspólnego celu - urządzania zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala. W tym celu, każda ze Stron zapewnia i angażuje odpowiednie zasoby wskazane we Wniosku. Adresatem zakładów wzajemnych są z kolei uczestnicy (gracze) oraz punkty (lokale, w których urządza się zakłady). Nie można przykładowo powiedzieć, że Konsorcjant udostępnia Terminal Bukmacherowi, skoro Konsorcjant zawiera umowę najmu i serwisu Terminala z punktem. Nie da się też stwierdzić, że Bukmacher „umożliwia” urządzanie zakładów wzajemnych Konsorcjantowi, skoro tylko Bukmacher posiada odpowiednie zezwolenia oraz umowę z punktem.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozliczenie pomiędzy Bukmacherem i Konsorcjantem z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tj. przekazanie środków finansowych tytułem pokrycia dochodu lub straty jednej strony w porównaniu do kalkulacji wyniku wspólnego przedsięwzięcia) stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozliczenie pomiędzy Bukmacherem i Konsorcjantem z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tj. przekazanie środków finansowych tytułem pokrycia dochodu lub straty jednej strony w porównaniu do kalkulacji wyniku wspólnego przedsięwzięcia) nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług podlegającego opodatkowaniu VAT.

Umowa o wspólnym przedsięwzięciu nie została zdefiniowana przepisami prawa cywilnego, jak również w regulacjach prawa podatkowego. Czerpiąc z praktyki obrotu gospodarczego, pod pojęciem umowy o wspólnym przedsięwzięciu należy rozumieć umowę gospodarczą, zawartą przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, na czas określony do realizacji z góry założonego celu. Najczęstszym powodem zawarcia umowy tego typu jest zamiar wspólnego działania w realizacji określonego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też zakres przedmiotowy przekracza możliwości jednego podmiotu. Uczestnicy umowy o wspólnym przedsięwzięciu nie tworzą jednego, odrębnego podmiotu gospodarczego, posiadającego osobowość i podmiotowość prawną, lecz zachowują niezależność w swoich dotychczasowych działaniach, tj. tych niezwiązanych ze wspólnym przedsięwzięciem. W tym pozostają oni odrębnymi podatnikami podatku VAT. Natomiast w działaniach realizowanych w ramach wspólnego przedsięwzięcia, strony takiej umowy wspólnie realizują przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Mając powyższe na uwadze, należy zauważyć, iż umowa wspólnego przedsięwzięcia zbliżona jest swoją istotą do umowy konsorcjum.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT świadczenie usług to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towaru w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z powyższego, na gruncie ustawy o VAT ustawodawca zdecydował się na podział czynności opodatkowanych m.in. na odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Należy mieć jednak na względzie, iż nie jest to podział logiczny, bowiem nie obejmuje on wszystkich możliwych transferów pieniężnych, które mogą zachodzić pomiędzy podatnikami podatku VAT, a które znajdują się poza definicją odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług.

Należy bowiem zauważyć, iż rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia - w rozpatrywanym przypadku konsorcjum, jeśli równocześnie nie towarzyszy im świadczenie usługi, nie mogą być same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”. - tak Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: „WSA”) w Warszawie w wyroku z dnia 9 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2722/17.

W przypadku umowy wspólnego przedsięwzięcia nie istnieje stosunek prawny, z którego wynika wzajemność świadczeń uczestników. Uczestnicy wspólnego przedsięwzięcia nie dostarczają sobie towarów, jak i nie świadczą wobec siebie usług. Rozliczenie zysków jest jedynie umownym określeniem obowiązku rozdziału przychodów całego przedsięwzięcia. Polega ono na zwykłej alokacji środków finansowych pozyskanych w ramach realizacji umowy wspólnego przedsięwzięcia, w sposób, który odzwierciedla udział każdej ze strony Umowy w korzyściach przez nie osiągniętych. Zatem rozliczenie zysku, jakie będzie następowało po jego wypracowaniu za dany okres rozliczeniowy, nie jest w swej istocie zapłatą za jakąkolwiek czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Nie jest ono wszak związane z przekazaniem władztwa ekonomicznego nad jakimikolwiek towarami czy też wyświadczeniem jakiejś usługi pomiędzy stronami umowy.

Ponadto, przy ocenie, czy czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy mieć na względzie cel wspólnego przedsięwzięcia, którym jest uzyskanie korzystnego rezultatu ekonomicznego przez skoordynowane w umowie wspólne działania uczestników przedsięwzięcia. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe pozwala na stwierdzenie, iż rozliczenie zysków jest w swej istocie jedynie operacją księgową.

Podobny pogląd prezentuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, przykładowo:

- interpretacja indywidualna z dnia 24 września 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.348.2019.2.KO

- interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.223.2019.1.PG

- interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.284.2020.2.PK

Przenosząc powyższe na zdarzenie opisane we wniosku należy zauważyć, że zarówno Wnioskodawca, jak i Konsorcjant będą uzyskiwać przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz punktu lub jego klientów: Wnioskodawca - z tytułu urządzania zakładów wzajemnych na rzecz klientów punktu, a Konsorcjant - z tytułu najmu i serwisu Terminala na rzecz punktu.

Równocześnie nie ulega wątpliwości, że obie te usługi są ze sobą powiązane, bowiem wyposażenie punktu w Terminal wpływa na atrakcyjność organizowanych tam zakładów wzajemnych. Współdziałanie Wnioskodawcy i Konsorcjanta pozwoli zatem na zwiększenie przychodów z urządzania zakładów wzajemnych. Uzasadnia to podział przychodów z tego tytułu, w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia, pomiędzy Wnioskodawcę i Konsorcjanta.

Analogicznie, urządzanie w danym punkcie zakładów wzajemnych uzasadnia dla danego punktu zawarcie umowy najmu i serwisu Terminala. Jeśli w danym punkcie nie byłyby urządzane zakłady wzajemne, najem Terminala stałby się dla tego punktu o wiele mniej a trakcyjny. Niewątpliwie zatem, współdziałanie Wnioskodawcy i Konsorcjanta pozwoli także na zwiększenie przychodów z najmu i serwisu Terminali. W konsekwencji, uzasadniony jest także podział przychodów z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Z opisu sprawy wynika, że Bukmacher i Konsorcjant rozważają podjęcie wspólnych działań ukierunkowanych na wykorzystanie zasobów, które posiada każdy z tych podmiotów, aby osiągać i maksymalizować zyski z takich wspólnych działań. Bukmacher i Konsorcjant uzgodnili, że Terminal, którym dysponuje Konsorcjant w połączeniu z Oprogramowaniem, którym dysponuje Bukmacher, a także know-how i zezwoleniami w zakresie działalności hazardowej posiadanymi przez Bukmachera mogą skutkować maksymalizacją zysków z działalności gospodarczej, którymi to zyskami podmioty są gotowe się dzielić.

W związku z tym Bukmacher i Konsorcjant rozważają zawarcie umowy wspólnego przedsięwzięcia w zakresie oferowania zakładów wzajemnych w Polsce, która będzie regulowała obowiązki stron w zakresie wspólnego przedsięwzięcia, a także sposób udziału w przychodach i kosztach wspólnego przedsięwzięcia.

Zgodnie z tą umową, celem stron (Bukmachera i Konsorcjanta) będzie wykorzystanie posiadanych zasobów dla wypracowania wspólnych przychodów z tytułu organizowania zakładów wzajemnych przez Bukmachera, z wykorzystaniem Usług wsparcia świadczonych przez Konsorcjanta z wykorzystaniem Terminali. Zgodnie z umową wspólnego przedsięwzięcia, strony będą podejmować działania w celu maksymalizacji przychodu z wykorzystania przez zainteresowanych Usług wsparcia, w celu zwiększenia uczestnictwa tych zainteresowanych w zakładach wzajemnych urządzanych przez Bukmachera zgodnie z posiadanym przez niego zezwoleniem.

W przekonaniu Wnioskodawcy, wystąpi bezpośredni beneficjent działań podejmowanych przez Strony w ramach podjętej Współpracy. Zgodnie z treścią Wniosku, celem Współpracy będzie wykorzystanie posiadanych zasobów dla wypracowania wspólnych przychodów z tytułu organizowania zakładów wzajemnych przez Bukmachera, z wykorzystaniem Usług wsparcia świadczonych przez Konsorcjanta z wykorzystaniem Terminali.

Niezależnie od postanowień umownych, jeżeli którakolwiek ze stron nie będzie spełniała swoich obowiązków umownych, nie będzie technicznie możliwe prowadzenie zakładów wzajemnych w formie przewidzianej w umowie wspólnego przedsięwzięcia. Przykładowo jeśli Bukmacher nie pozyska punktu lub nie dopełni warunków prawnych dla urządzania zakładów wzajemnych, zakłady te nie będą mogły być urządzane w tym punkcie. Z kolei, jeśli Konsorcjant nie zawrze z punktem umowy najmu i serwisu Terminala - również nie będzie możliwe urządzanie w tym punkcie zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala.

Zarówno działania Wnioskodawcy, jak i Konsorcjanta są ściśle związane z planowanym modelem urządzania zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala. Model ten zakłada z jednej strony zachowanie niezależności przez strony, ale z drugiej - możliwość rozwoju Oprogramowania przez Bukmachera. Oprogramowanie to jest wykorzystywane w Terminalu należącym do Konsorcjanta, ale zgodnie z przepisami ustawy o grach, przychody z jego wykorzystania może uzyskiwać tylko podmiot posiadający zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych tj. Bukmacher (Wnioskodawca). W rezultacie, nie można nawet jednoznacznie określić, która strona na rzecz której miałaby dokonywać świadczeń. Ponadto, część z tych świadczeń nie byłaby w ogóle możliwa (np. „udostępnienie” prawa do urządzania zakładów wzajemnych przez Bukmachera). Tym bardziej, nie jest możliwa indywidualizacja i wycena wartości tych świadczeń.

Żadna ze Stron nie osiągnie bezpośrednich zindywidualizowanych korzyści od drugiej strony z tytułu wzajemnych działań. Działania Stron w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia służą realizacji wspólnego celu - urządzania zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala. W tym celu, każda ze Stron zapewnia i angażuje odpowiednie zasoby wskazane we Wniosku. Adresatem zakładów wzajemnych są z kolei uczestnicy (gracze) oraz punkty (lokale, w których urządza się zakłady).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT rozliczenia pomiędzy Bukmacherem i Konsorcjantem z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tj. przekazanie środków finansowych tytułem pokrycia dochodu lub straty jednej strony w porównaniu do kalkulacji wyniku wspólnego przedsięwzięcia).

W wyniku analizy przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów należy stwierdzić, że celem ustalenia czy czynność podziału zysku pomiędzy stronami (Bukmacherem i Konsorcjantem) w związku z zawarciem umowy wspólnego przedsięwzięcia będzie mieć wpływ na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług należy ustalić czy zachodzi powiązanie pomiędzy otrzymaną wartością zysku a kwotą należną za konkretne zakupione towary i usługi.

W rozpatrywanej sprawie – jak wskazuje Wnioskodawca – działania Stron w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia służą realizacji wspólnego celu - urządzania zakładów wzajemnych z wykorzystaniem Terminala. W tym celu, każda ze Stron zapewnia i angażuje odpowiednie zasoby wskazane we Wniosku. Adresatem zakładów wzajemnych są z kolei uczestnicy (gracze) oraz punkty (lokale, w których urządza się zakłady). Umowa będzie przewidywała, że jeżeli którakolwiek ze stron nie będzie spełniała przewidzianych dla niej umownych obowiązków, strona ta nie otrzyma płatności. Żadna ze Stron nie osiągnie bezpośrednich zindywidualizowanych korzyści od drugiej strony z tytułu wzajemnych działań. Przekazane na rzecz stron umowy środki finansowe celem rozliczenia zysków lub pokrycia strat nie są powiązane z konkretnym świadczeniem usług lub dostawą towarów.

Przechodząc zatem do kwestii opodatkowania podatkiem VAT rozliczenia pomiędzy Bukmacherem i Konsorcjantem z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tj. przekazanie środków finansowych tytułem pokrycia dochodu lub straty jednej strony w porównaniu do kalkulacji wyniku wspólnego przedsięwzięcia), należy wskazać, że okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy decyduje o opodatkowaniu jest odpłatność za świadczoną usługę lub dostawę towarów, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Jest ono najczęściej określane umową pomiędzy stronami transakcji i stanowi skutek określonego przysporzenia.

Trudno taką cechę przypisywać operacji księgowej polegającej na rozliczeniu zysków lub strat z tytułu udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Rozliczenie zysków i ich wypłata każdej ze stron umowy nie stanowi zatem świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zatem należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.