0111-KDIB3-1.4012.810.2021.3.WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 1 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 13 grudnia 2021 r. (data wpływu z 14 grudnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego z tytułu wydatków związanych z nabyciem, eksploatacją a także użytkowaniem samochodu wyścigowego oraz w zakresie braku konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2021 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z nabyciem, eksploatacją a także użytkowaniem samochodu wyścigowego oraz w zakresie braku konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 grudnia 2021 r. (data wpływu 14 grudnia 2021 r.) w związku z wezwaniem organu z 24 listopada 2021 r. 0111-KDIB3-1.4012.810.2021.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Głównym przedmiotem wykonywanej działalności Wnioskodawcy jest handel w zakresie urządzeń, stolarki przeciwpożarowej i bezklasowej oraz innych materiałów i systemów z branży przeciwpożarowej. Dodatkowo Wnioskodawca świadczy również usługi montażu i serwisu sprzedawanych towarów Wnioskodawca jest właścicielem bolidu, który może jeździć tylko po torach wyścigowych jest niepowtarzalną maszyną, napędzaną specjalnie opracowanym silnikiem V8. Jest pojazdem otwartym z klatką zgodną z FIA, jeździ na oponach slick bądź wet, które nie są dopuszczone do użytku drogowego.

Samochód jest przeznaczony do udziału w organizowanych zawodach sportowych (wyścigach), nie podlega on rejestracji ani homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego. Porusza się on wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych a na miejsca wyścigów transportowany jest na lawecie. Pojazd nie jest wyposażony w licznik kilometrów a jedynie posiada miernik godzin pracy silnika.

Wskazany pojazd wyścigowy stanowi środek trwały i jest ujęty w ewidencji środków trwałych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Pojazd jest wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Jak dotąd bolid służy głównie reklamowaniu działalności Wnioskodawcy, jego marki. Wnioskodawca jako kierowca bierze czynny udział w wydarzeniach sportowych organizowanych w Polsce i poza granicami kraju.

Wnioskodawca wykonuje również usługi odpłatnych przejazdów po torach wyścigowych na rzecz osób prywatnych w ramach atrakcji ekstremalnej. W przyszłości Wnioskodawca planuje w dalszym ciągu reklamować swoją a także zewnętrzne marki za pomocą bolidu. Przez wykorzystanie samochodu wyścigowego w celu świadczenia usług marketingowych należy rozumieć sytuację, w której sponsorzy płacą umówioną stawkę za umieszczenie reklam na samochodzie czy też sprzęcie kierowcy. W związku z posiadaniem samochodu wyścigowego oraz udziałem w zawodach Wnioskodawca może świadczyć usługi marketingowe i reklamowe. Uzyskane w ten sposób przychody będą związane z faktem posiadania samochodu wyścigowego Wnioskodawca chce również prowadzić szkolenia z jazdy bolidem dla zainteresowanych.

Samochód jest przeznaczony tylko i wyłącznie do udziału w jazdach wyścigowych. Będzie się on poruszał po zamkniętych torach wyścigowych. Samochód jest wyposażony między innymi w unikalną RPE P-Rec Quaife sześciobiegową sekwencyjną skrzynię biegów, unikalny bolid zaprojektowany i skonstruowany z silnikiem RPE 2.7L V8, 10.500 rpm, najnowszy ECU Racing oraz napęd na tylne koła. Samochód ten, jako samochód wyścigowy, nie posiada numeru VIN (tzw. numeru nadwozia), a jedynie numer ramy (chassis numer).

Samochód będący przedmiotem niniejszego wniosku nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych Wnioskodawcy ani jego pracowników. Wskazać należy również, iż wykorzystanie pojazdu wyścigowego do celów prywatnych byłoby ekonomicznie nieuzasadnione ze względu na duże spalanie paliwa. Dodatkowo, nie jest możliwe wykorzystanie samochodu do celów prywatnych ze względu na fakt, iż nie został on dopuszczony do ruchu drogowego.

Wnioskodawca dodatkowo uzupełnił opis sprawy informując:

a)

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

b)

Pojazd wyścigowy (samochód) będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (przewozy ludzi jako atrakcja ekstremalna, wynajem pojazdu, reklamowanie działalności poprzez umieszczenie reklam na pojeździe w czasie wyścigów i reklamowanie swojej działalności).

c)

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) samochód wyścigowy nie jest pojazdem samochodowym.

d)

Samochód jest garażowany/przechowywany w pomieszczeniach do tego przystosowanych tj. w warsztacie serwisowym zajmującym się przygotowaniem pojazdu do wyścigów lub tam garażowany w pomieszczeniu serwisowym, na parkingu pod siedzibą firmy - w transporterze.

Pojazd jest zamknięty w przyczepie bądź garażowany w zamkniętym pomieszczeniu a dodatkowo jest wyposażony w komputer monitorujący czas pracy silnika i każde jego uruchomienie jest rejestrowane. Dzięki temu nie będzie możliwości nieautoryzowanego użycia pojazdu. Jego konstrukcja uniemożliwia użytkowanie tego pojazdu poza miejscami do tego przeznaczonymi, tj. torem wyścigowym.

e)

Pojazd wyposażony jest w komputer monitorujący czas pracy silnika i każde jego uruchomienie jest rejestrowane. Dodatkowo posiada także GPS oraz rejestrator parametrów pracy, dzięki czemu podczas jazdy jest nadzorowany i analizowane jest jego użycie. Rejestrowanie tych parametrów uniemożliwia nieautoryzowane użycie pojazdu. Pojazd jest wykorzystywany w obecności Wnioskodawcy, dzięki czemu nadzorowane jest jego używanie.

f)

Z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów będzie obiektywnie wynikało, że samochód wyścigowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystywanie tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Użycie pojazdu jest rejestrowane przez specjalny komputer monitorujący jego wykorzystywanie a wydatki poniesione na jego użytek będą fakturowane na firmę Wnioskodawcy.

g)

Zostały wprowadzone regulaminy używania pojazdu wyścigowego wykluczające użycie go w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

h)

Wnioskodawca dołoży należytej staranności, aby wykluczyć użycie pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością. W niniejszym celu zostaną podjęte następujące kroki:

- Klucze do przyczepy są dostępne tylko dla Wnioskodawcy i przekazywane w trakcie transportu, serwisu osobom upoważnionym do serwisowania, transportowania pojazdu;

- Pojazd jest przechowywany w miejscach, do których dostęp ma tylko Wnioskodawca oraz osoby upoważnione do serwisowania pojazdu;

Pojazd wyposażony jest w rejestrator parametrów pracy silnika oraz GPS, który jest regularnie analizowany.

i)

Pojazd będzie wykorzystywany/użytkowany przez firmy serwisujące pojazd, zajmujące się pomocą przy wyścigach i wydarzeniach branżowych, firmy zajmujące się umieszczeniem reklam na pojeździe itp. Pojazd będzie wykorzystywany/użytkowany w celu serwisowania, transportowania i przygotowania reklam. Pojazd będzie wykorzystywany przez firmy serwisowe w sposób należny do wykonania niezbędnych czynności serwisowych, naprawczych. Przez firmy transportowe: nakładanie, transportowanie i ściąganie pojazdu wyścigowego z pojazdu/ przyczepy je przewożącej. Przez firmy zajmującej się reklamą: rozkładanie pojazdu na elementy celem umieszczenia reklam, przemieszczanie części i pojazdu w miejscu wykonywania usługi.

j)

Pojazdy wyścigowy jest oklejony logiem Firmy Wnioskodawcy, w wyścigach widnieją nazwy Firmy Wnioskodawcy. Pojazd jeżdżący w wyścigach bądź biorący udział w podobnych wydarzeniach jest widoczny dla dużego grona publiczności, którzy są dla Firmy Wnioskodawcy potencjalnymi odbiorcami produktów i usług Wnioskodawcy. Wyścigi, nagrania, wywiady z Wnioskodawcą są pokazywane w telewizji, na streamingach internetowych. Zdjęcia pojazdu Wnioskodawcy oraz artykuły, w których Wnioskodawca jest wspominany są publikowany na branżowych stronach internetowych, gdzie także pojawiają się potencjalni klienci Wnioskodawcy.

k)

Wszystkie produkty, które są sprzedawane przez Wnioskodawcę, a także usługi są opodatkowanie podatkiem VAT. Posiadanie pojazdu wyścigowego i uczestniczenie w wydarzeniach sportowych daje Wnioskodawcy szansę na dotarcie do nowych rynków i poszerzenie grona klientów firmy zarówno na rynku krajowym jak i zagranicznym ze względu na wysoką popularność i zainteresowanie takimi wydarzeniami w Europie.

i)

Potencjalnymi klientami Wnioskodawcy na usługi reklamowe mogą być czynni podatnicy VAT jak i zwolnieni. Świadczenie usług nie jest uzależnione od statusu podatnika VAT.

m)

Wnioskodawca nie złożył VAT-26, ze względu na fakt, iż wskazany pojazd nie jest pojazdem samochodowym według przepisów o VAT przepisów o ruchu drogowym.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy w opisanym zdarzeniu Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, eksploatacją a także użytkowaniem samochodu wyścigowego i nie jest do tego wymagane prowadzenie ewidencji przebytych kilometrów?

Stanowisko Wnioskodawcy w podatku od towarów i usług :

Wnioskodawca uważa, iż skoro bolid nie jest dopuszczony do ruchu drogowego, nie jest on pojazdem w rozumieniu prawa o ruchu drogowym, przysługuje mu prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, eksploatacją oraz użytkowaniem bolidu. Definicję samochodu osobowego na użytek ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz 685 z póżn. zm.) - określa od 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 u.p.tu. Definicja ta ma fundamentalne znaczenie przy ocenie, czy przy dokonywaniu odliczeń dotyczących danego pojazdu mogą mieć zastosowanie przepisy art. 86a u.p.tu., tj. przepisy określające ograniczenia możliwości dokonywania odliczeń dotyczących pojazdów samochodowych.

Z art 2 pkt 34 u.p.tu wynika, że pojazdami samochodowymi w rozumieniu VAT mogą być tylko pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, a więc przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r - Prawo o ruchu drogowym.

Pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym są pojazdy silnikowe, których konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, z zastrzeżeniem, że określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego Pojazdami silnikowymi są pojazdy wyposażone w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego. Pojazdami są zaś środki transportu przeznaczone do poruszania się po drodze oraz maszyny i urządzenia do tego przystosowane. W świetle tych przepisów nie wszystkie pojazdy są pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, a w konsekwencji - nie wszystkie pojazdy będą pojazdami samochodowymi w rozumieniu VAT.

Nie są zatem pojazdami samochodowymi w rozumieniu p.r.d., a w konsekwencji nie są pojazdami samochodowymi w rozumieniu u.p.tu.:

a) środki transportu nieprzeznaczone do poruszania się po drodze oraz maszyny i urządzenia nieprzystosowane do poruszania się po drodze, np. skutery śnieżne, wózki widłowe, kosiarki spalinowe;

b) pojazdy niewyposażone w silnik (np. rowery);

c) motorowery (motorowerem jest pojazd dwu - lub trójkołowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm3 lub w silnik elektryczny o mocy nie większej niż 4 kW, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h – zob. art. 2 pkt 46 p.r.d.);

d) pojazdy szynowe;

e) ciągniki rolnicze.

Jeżeli, samochód wyścigowy jest przeznaczony wyłącznie do użytku na specjalnych torach wyścigowych, nie będących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym, to tym samym nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art 2 pkt 32 czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ww. ustawy.

Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 kwietnia 2019 roku o sygnaturze 0112-KDIL1-1.4012.46 2019.2.RW tj: „Stosowanie do art 2 pkt 31 ww. ustawy - przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego - art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

W związku z powyższym Wnioskodawcy powinno przysługiwać prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, eksploatacją oraz użytkowaniem bolidu bez konieczności złożenia oświadczenia VAT-26 oraz prowadzenia ewidencji przebiegu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2. należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd – dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości (50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczenia podatku zawarte w art. 86 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 450, z poźn. zm.) – przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy – przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch.

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego – art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Natomiast art. 2 pkt 40 cyt. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy – droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Jak wskazano we wniosku i jego uzupełnieniu, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, a głównym przedmiotem wykonywanej działalności Wnioskodawcy jest handel w zakresie urządzeń, stolarki przeciwpożarowej i bezklasowej oraz innych materiałów i systemów z branży przeciwpożarowej. Dodatkowo Wnioskodawca świadczy również usługi montażu i serwisu sprzedawanych towarów Wnioskodawca jest właścicielem bolidu, który może jeździć tylko po torach wyścigowych SR8 i nie jest dopuszczony do użytku drogowego.

Samochód jest przeznaczony do udziału w organizowanych zawodach sportowych (wyścigach), nie podlega on rejestracji ani homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego. Porusza się on wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych a na miejsca wyścigów transportowany jest na lawecie. Pojazd nie jest wyposażony w licznik kilometrów a jedynie posiada miernik godzin pracy silnika.

Wskazany pojazd wyścigowy stanowi środek trwały i jest ujęty w ewidencji środków trwałych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Pojazd jest wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Jak dotąd bolid służy głównie reklamowaniu działalności Wnioskodawcy, jego marki. Wnioskodawca jako kierowca bierze czynny udział w wydarzeniach sportowych organizowanych w Polsce i poza granicami kraju.

Wnioskodawca wykonuje również usługi odpłatnych przejazdów po torach wyścigowych na rzecz osób prywatnych w ramach atrakcji ekstremalnej. W przyszłości Wnioskodawca planuje w dalszym ciągu reklamować swoją a także zewnętrzne marki za pomocą bolidu. Przez wykorzystanie samochodu wyścigowego w celu świadczenia usług marketingowych należy rozumieć sytuację, w której sponsorzy płacą umówioną stawkę za umieszczenie reklam na samochodzie czy też sprzęcie kierowcy. W związku z posiadaniem samochodu wyścigowego oraz udziałem w zawodach Wnioskodawca może świadczyć usługi marketingowe i reklamowe. Uzyskane w ten sposób przychody będą związane z faktem posiadania samochodu wyścigowego Wnioskodawca chce również prowadzić szkolenia z jazdy bolidem dla zainteresowanych.

Samochód jest przeznaczony tylko i wyłącznie do udziału w jazdach wyścigowych. Będzie się on poruszał po zamkniętych torach wyścigowych.

Samochód będący przedmiotem niniejszego wniosku nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych Wnioskodawcy ani jego pracowników. Nie jest możliwe wykorzystanie samochodu do celów prywatnych ze względu na fakt, iż nie został on dopuszczony do ruchu drogowego.

Pojazd wyścigowy (samochód) będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (przewozy ludzi jako atrakcja ekstremalna, wynajem pojazdu, reklamowanie działalności poprzez umieszczenie reklam na pojeździe w czasie wyścigów i reklamowanie swojej działalności).

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) samochód wyścigowy nie jest pojazdem samochodowym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – przedmiotowy samochód nie podlega rejestracji ani homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego, porusza się wyłącznie po zamkniętych torach wyścigowych a na miejsca wyścigów transportowany jest na lawecie, ponadto pojazd ten nie jest wyposażony w licznik kilometrów a jedynie posiada miernik godzin pracy silnika, to w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego nie dotyczą go wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy przedmiotowy samochód nie spełnia kryteriów do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż nie jest on przeznaczony do poruszania się po drodze. Nie stanowi on również pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro przedmiotowy pojazd nie będzie stanowił pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, to kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków z nim związanych należy rozpatrywać na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy, zaś przepisy art. 86a ustawy nie będą mieć zastosowania.

Należy zauważyć, iż z wyżej cytowanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy mają pośredni związek z działalnością, jeżeli ma miejsce związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zakupami, a powstaniem obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Groupplc v. Commissioners of Customs & Excise), TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży. W wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, TSUE stanął na stanowisku, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że pojazd jest wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykonuje usługi odpłatnych przejazdów po torach wyścigowych na rzecz osób prywatnych w ramach atrakcji ekstremalnej. W przyszłości Wnioskodawca planuje w dalszym ciągu reklamować swoją działalność a także zewnętrzne marki za pomocą bolidu. W związku z posiadaniem samochodu wyścigowego oraz udziałem w zawodach Wnioskodawca świadczy usługi marketingowe i reklamowe.

Pojazd wyścigowy (samochód) będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (przewozy ludzi jako atrakcja ekstremalna, wynajem pojazdu, reklamowanie działalności poprzez umieszczenie reklam na pojeździe w czasie wyścigów i reklamowanie swojej działalności).

Z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów będzie obiektywnie wynikało, że samochód wyścigowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystywanie tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Pojazd wyścigowy jest oklejony logiem Firmy Wnioskodawcy, w wyścigach widnieją nazwy Firmy Wnioskodawcy.

Wszystkie produkty, które są sprzedawane przez Wnioskodawcę, a także usługi są opodatkowanie podatkiem VAT. Posiadanie pojazdu wyścigowego i uczestniczenie w wydarzeniach sportowych daje Wnioskodawcy szansę na dotarcie do nowych rynków i poszerzenie grona klientów firmy zarówno na rynku krajowym jak i zagranicznym ze względu na wysoką popularność i zainteresowanie takimi wydarzeniami w Europie.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz wskazane we wniosku okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz wskazanie przez Wnioskodawcę, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, stwierdzić należy, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione. Zatem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowym pojazdem wyścigowym, o ile nie wystąpią przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy, bez konieczności prowadzenia dla potrzeb podatku VAT ewidencji przebiegu pojazdu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, tj. innego sposobu wykorzystywania przedmiotowego pojazdu - do innych czynności niż wskazane we wniosku oraz w przypadku gdy pojazd będzie spełniał kryteria do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, tj. pojazd będzie dopuszczony do poruszania się po drodze, i tym samym będzie spełniał wymogi do uznania go za pojazd, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.