0111-KDIB3-1.4012.778.2021.2.AB
📋 Podsumowanie interpretacji
Sprzedaż działek nr 1, 2, 3 i 4 nie będzie objęta zwolnieniem z podatku VAT, zgodnie z interpretacją organu podatkowego. Działki te zostały nabyte przez wnioskodawcę bez podatku VAT, co oznacza, że nie spełniają warunku braku prawa do odliczenia podatku naliczonego, niezbędnego do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dodatkowo, działki te są terenami budowlanymi, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W związku z tym, sprzedaż tych działek będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 września 2021 r. (data wpływu 2 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z 25 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT (podatek od towarów i usług) dostawy działek nr 1, 2, 3, 4 – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 września 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy działek nr 1, 2, 3, 4.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 października 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.778.2021.1.AB.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
W dniu 30-01-2014 r. (…) nabył, w drodze licytacji komorniczej (sprzedaż przez komornika w trybie egzekucji uproszczonej), nieruchomość gruntową niezabudowaną. W/w nieruchomość obejmuje cztery działki o łącznej powierzchni 3,6835ha, o zróżnicowanym przeznaczeniu tj. 1,7422ha tereny działalności produkcyjno-gospodarczej, 1,5483ha tereny rolnicze oraz 0,393ha tereny leśne. Transakcja nabycia nie była objęta podatkiem VAT ((…) w momencie zakupu nie otrzymał faktury VAT), (…) zatem nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa została nabyta w celu sprzedaży. Przychody (…) w przeważającej większości są zwolnione z podatku VAT (procentowy udział rocznej sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem wyniósł w 2020r. 0,08%). Obecnie, zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Gminy, działki stanowią tereny: działka nr 1 - tereny produkcyjne - gospodarcze na całej powierzchni działki tj. 1,4422ha, działka nr 2 a) tereny działalności produkcyjno-gospodarczej - 0,3000ha, b) tereny upraw polowych - 0,4653ha, c) tereny lasów - 0,3050ha, działka nr 3 - tereny upraw polowych 0,1872ha, działka nr 4: a) tereny upraw polowych 0,6708ha, b) tereny łąk i pastwisk 0,2250ha, c) tereny lasów 0,0880ha.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:
Ad.1.
a)
Działka nr 1 nie była oraz nie jest wykorzystywana na żadną działalność. Została nabyta w celu sprzedaży, a nie prowadzenia działalności bankowej.
b)
Działka nr 2, zgodnie z informacjami jakie (…) posiada na dzień sporządzenia niniejszej informacji tj. zgodnie z Miejscowym Planem zagospodarowania przestrzennego gminy z 2005 r., obejmuje następujące jednostki planistyczne:
- „23PG” (obszar 0,3000ha) o podstawowym przeznaczeniu dla terenu o działalności produkcyjno-gospodarczej związanej z drobną wytwórczością, magazynami, składami, techniczną obsługą rolnictwa, motoryzacji, budownictwa.
- „RP” (obszar 0,4653ha) o podstawowym przeznaczeniu dla teren upraw polowych z następującymi zasadami kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu:
· utrzymanie istniejących terenów upraw polowych z prawem wydzielenia siedlisk w nowowydzielonych gospodarstwach rolnych, posiadających tytuł prawny do terenu o powierzchni w zwartym kompleksie przekraczającej 3 ha na terenie danego sołectwa,
· możliwość utrzymania istniejącej zabudowy zagrodowej z prawem do jej przebudowy i rozbudowy pod warunkiem, iż kubatura obiektów wzrośnie nie więcej niż 50%,
· nowe obiekty służące obsłudze gospodarki rolnej, z ograniczeniem wysokości zabudowy do 10m do kalenicy, nawiązujące architektonicznie do budynku mieszkalnego, określona wysokość budynków nie dotyczy obiektów i urządzeń towarzyszących, których wysokość wynika bezpośrednio z wymogów technicznych i konstrukcyjnych,
· maksymalna wysokość nowych budynków mieszkalnych do kalenicy 10m,
· dla nowej zabudowy ustala się dachy dwu i wielospadowe o kącie nachylenia 30°-45°, zaleca się krycie dachów dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi, wyklucza się stosowanie dachów i mijających się połaciach na wysokości kalenicy
· powierzchnia biologicznie czynna minimum 30% powierzchni nowowydzielonego gospodarstwa
· zakaz lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko,
· utrzymanie istniejących zadrzewień śródpolnych oraz oczek i cieków wodnych,
· utrzymanie istniejących dojazdów do pól, z możliwością przeznaczenia części gruntów rolnych na ich poszerzenie, możliwość wyznaczenia nowego dojazdu,
· budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granice działek
· możliwość urządzenia zbiorników wodnych na ciekach naturalnych i rowach melioracyjnych pod warunkiem uzgodnienia z właściwym zarządcą gospodarki wodnej,
· przez teren przebiega linia elektroenergetyczna średniego napięcia 15kV, obowiązuje zachowanie 16 metrowej strefy ograniczonego użytkowania,
- „LS” (obszar 0,3050ha), o podstawowym przeznaczeniu dla tereny lasów, dla którego ustala się :
· Zachowanie istniejących kompleksów leśnych,
· Zakaz zabudowy za wyjątkiem małej architektury,
· Budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej,
· Uwzględnienie ustaleń planów urządzenia lasów.
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego istnieją linie rozgraniczające, które rozdzielają działkę na cztery części (teren 23PG, LS oraz dwie części RP).
Zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy w sierpniu 2016 r. działka nr 2 znajduje się na terenie objętym następującymi jednostkami planistycznymi:
- „P” teren zabudowy produkcyjnej, baz, składów i magazynów (obszar 0,3000ha tj. 28,03% powierzchni działki nr 2) z przeznaczeniem podstawowym: zakłady produkcyjne, składy i magazyny, obiekty i urządzenia obsługi komunikacji samochodowej, obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej, tereny zabudowy usługowej z wyjątkiem usług publicznych i innych chronionych przed hałasem oraz przeznaczeniem dopuszczalnym - parkingi.
Teren ten posiada następujące wytyczne do planów miejscowych:
· Wysokość nowej zabudowy maksymalnie 15m,
· Dopuszcza się zabudowę w postaci wolnostojących obiektów halowych, przy zachowaniu szczególnej dbałości o formę elewacji,
· Zachowuje się istniejące, a także dopuszcza małe tereny zainwestowane drobną działalnością wytwórczą, w tym hodowlaną, rolniczą i ogrodniczą,
· Zakaz lokalizacji nowych obiektów o funkcji mieszkaniowej,
· Dopuszcza się utrzymanie istniejących funkcji terenu lub nieruchomości, nie wymienionych w przeznaczeniu podstawowym i dopuszczalnym,
· Udział powierzchni terenu przeznaczonego dla realizacji przeznaczenia dopuszczalnego nie może przekroczyć 50% powierzchni terenu o ww. kierunku zagospodarowania.
- „R1” tereny rolnicze z dopuszczeniem zabudowy (obszar 0,4653ha tj. 43,47% powierzchni działki), z przeznaczeniem podstawowym: uprawy polowe, sadownicze, ogrodnicze oraz przeznaczeniem dopuszczalnym: obiekty inwentarskie i magazyny związane z funkcjonowaniem gospodarstw rolnych, zabudowa zagrodowa. Teren ten objęty jest wytycznymi do planów miejscowych:
· Utrzymanie istniejącej zieleni śródpolnej,
· Utrzymanie istniejących zbiorników wodnych,
· Dopuszcza się wyznaczenie ścieżek rowerowych,
· Dopuszcza się wyznaczenie infrastruktury technicznej,
· Dopuszcza się utrzymanie istniejących funkcji terenu lub nieruchomości, nie wymienionych w przeznaczeniu podstawowym i dopuszczalnym.
- „ZE” o podstawowej funkcji jako teren zieleni-urządzonej i nieurządzonej (obszar 0,3050ha tj. 28,50%), o przeznaczeniu podstawowym teren zieleni - urządzonej i nieurządzonej, o funkcji bioklimatycznej, krajobrazowej i ekonomicznej.
Obszar ten objęty jest następującymi wytycznymi:
- zakaz lokalizacji zabudowy
- dopuszczenie rolniczego użytkowania zieleni łęgowej,
- realizacja ścieżek spacerowych i rowerowych przy zastosowaniu materiałów bezpiecznych ekologicznie i w sposób zapewniających powierzchniowe odprowadzenie wód odpadowych, wraz z towarzyszącą infrastrukturą (m.in. miejsca parkingowe i wypoczynkowe) i małą architekturą
- dopuszczenie wyznaczenia infrastruktury technicznej
Działka nie była oraz nie jest wykorzystywana na żadną działalność. Została nabyta w celu sprzedaży, a nie prowadzenia działalności bankowej.
c)
Działka nr 3, obszar 0,1872ha, zgodnie z Miejscowym Planem zagospodarowania przestrzennego gminy z 2005 r., obejmuje teren upraw polowych, dla którego ustalono między innymi:
- utrzymanie istniejących terenów upraw polowych z prawem wydzielenia siedlisk w nowowydzielonych gospodarstwach rolnych, posiadających tytuł prawny do terenu o powierzchni w zwartym kompleksie przekraczającej 3 ha na terenie danego sołectwa,
- możliwość utrzymania istniejącej zabudowy zagrodowej z prawem do jej przebudowy i rozbudowy pod warunkiem, iż kubatura obiektów wzrośnie nie więcej niż 50%,
- nowe obiekty służące obsłudze gospodarki rolnej, z ograniczeniem wysokości zabudowy do 10m do kalenicy, nawiązujące architektonicznie do budynku mieszkalnego,
- maksymalna wysokość nowych budynków mieszkalnych do kalenicy 10m,
- budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granice działek
- możliwość urządzenia zbiorników wodnych na ciekach naturalnych i rowach melioracyjnych
Zgodnie z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy z 2016 r. obszar ten obejmuje tereny rolnicze z dopuszczeniem zabudowy. Przeznaczenie podstawowe to uprawy polowe, sadownicze, ogrodnicze, przeznaczenie dopuszczalne to obiekty inwentarskie i magazyny związane z funkcjonowaniem gospodarstw rolnych, zabudowa zagrodowa. Zgodnie z wytycznymi dla planów miejscowych zaleca się utrzymanie istniejącej zieleni śródpolnej oraz istniejących zbiorników wodnych, dopuszcza się wyznaczenie ścieżek rowerowych oraz wyznaczenie infrastruktury technicznej. Dopuszcza się utrzymanie istniejących funkcji terenu lub nieruchomości, nie wymienionych w przeznaczeniu podstawowym i dopuszczalnym.
Przez działkę przebiega linia elektroenergetyczna 15kV, obowiązuje zachowanie 16 metrowej strefy ograniczonego użytkowania (po 8m w obie strony od osi linii).
Działka została nabyta w celu sprzedaży, a nie prowadzenia działalności bankowej. W latach 2017-2018 działka, na podstawie umowy dzierżawy, była wydzierżawiona i oddana dzierżawcy do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej. Czynsz, zgodnie z §3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, był zwolniony z podatku od towarów i usług.
d)
Działka nr 4 zgodnie z Miejscowym Planem zagospodarowania przestrzennego gminy z 2005 r., obejmuje następujące jednostki planistyczne:
- „RP” (obszar 0,6708 ha) o podstawowym przeznaczeniu dla teren upraw polowych z następującymi zasadami kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu:
· utrzymanie istniejących terenów upraw polowych z prawem wydzielenia siedlisk w nowowydzielonych gospodarstwach rolnych, posiadających tytuł prawny do terenu o powierzchni w zwartym kompleksie przekraczającej 3 ha na terenie danego sołectwa,
· możliwość utrzymania istniejącej zabudowy zagrodowej z prawem do jej przebudowy i rozbudowy pod warunkiem, iż kubatura obiektów wzrośnie nie więcej niż 50%,
· nowe obiekty służące obsłudze gospodarki rolnej, z ograniczeniem wysokości zabudowy do 10m do kalenicy, nawiązujące architektonicznie do budynku mieszkalnego, określona wysokość budynków nie dotyczy obiektów i urządzeń towarzyszących, których wysokość wynika bezpośrednio z wymogów technicznych i konstrukcyjnych,
· maksymalna wysokość nowych budynków mieszkalnych do kalenicy 10m,
· dla nowej zabudowy ustala się dachy dwu i wielospadowe o kącie nachylenia 30°-45°, zaleca się krycie dachów dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi, wyklucza się stosowanie dachów i mijających się połaciach na wysokości kalenicy,
· powierzchnia biologicznie czynna minimum 30% powierzchni nowowydzielonego gospodarstwa,
· zakaz lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko,
· utrzymanie istniejących zadrzewień śródpolnych oraz oczek i cieków wodnych,
· utrzymanie istniejących dojazdów do pól, z możliwością przeznaczenia części gruntów rolnych na ich poszerzenie, możliwość wyznaczenia nowego dojazdu,
· budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granice działek,
· możliwość urządzenia zbiorników wodnych na ciekach naturalnych i rowach melioracyjnych pod warunkiem uzgodnienia z właściwym zarządcą gospodarki wodnej,
· przez teren przebiega linia elektroenergetyczna średniego napięcia 15kV, obowiązuje zachowanie 16 metrowej strefy ograniczonego użytkowania,
- „RŁ” (obszar 0,2250ha) o podstawowym przeznaczeniu dla terenu łąk i pastwisk, z następującymi zasadami zagospodarowania:
· utrzymanie istniejących kompleksów łąk jako istotnych elementów przyrodniczych i krajobrazowych
· zakaz zabudowy
· utrzymanie istniejących zadrzewień, rowów, oczek i cieków wodnych
· utrzymanie istniejących dojazdów do łąk,
· budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granicy działek
- „LS” (obszar 0,0880ha), o podstawowym przeznaczeniu dla tereny lasów, dla którego ustala się :
· Zachowanie istniejących kompleksów leśnych
· Zakaz zabudowy za wyjątkiem małej architektury
· Budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej
· Uwzględnienie ustaleń planów urządzenia lasów.
Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy w sierpniu 2016 r. działka nr 4 znajduje się na terenie objętym następującymi jednostkami planistycznymi:
- „R1” tereny rolnicze z dopuszczeniem zabudowy, z przeznaczeniem podstawowym: uprawy polowe, sadownicze, ogrodnicze oraz przeznaczeniem dopuszczalnym: obiekty inwentarskie i magazyny związane z funkcjonowaniem gospodarstw rolnych, zabudowa zagrodowa.
Teren ten objęty jest wytycznymi do planów miejscowych:
· Utrzymanie istniejącej zieleni śródpolnej,
· Utrzymanie istniejących zbiorników wodnych,
· Dopuszcza się wyznaczenie ścieżek rowerowych,
· Dopuszcza się wyznaczenie infrastruktury technicznej,
· Dopuszcza się utrzymanie istniejących funkcji terenu lub nieruchomości, nie wymienionych w przeznaczeniu podstawowym i dopuszczalnym.
- „ZE” o podstawowej funkcji jako teren zieleni-urządzonej i nieurządzonej o przeznaczeniu podstawowym teren zieleni- urządzonej i nieurządzonej, o funkcji bioklimatycznej, krajobrazowej i ekonomicznej.
Obszar ten objęty jest następującymi wytycznymi:
- zakaz lokalizacji zabudowy
- dopuszczenie rolniczego użytkowania zieleni łęgowej,
- realizacja ścieżek spacerowych i rowerowych przy zastosowaniu materiałów bezpiecznych ekologicznie i w sposób zapewniających powierzchniowe odprowadzenie wód odpadowych, wraz z towarzyszącą infrastrukturą (m.in. miejsca parkingowe i wypoczynkowe) i małą architekturą
- dopuszczenie wyznaczenia infrastruktury technicznej.
Działka została nabyta w celu sprzedaży, a nie prowadzenia działalności bankowej. W latach 2017-2018 działka, na podstawie umowy dzierżawy, była wydzierżawiona i oddana dzierżawcy do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej. Czynsz, zgodnie z §3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, był zwolniony z podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy prawidłowe jest stanowisko (…), iż: ze względu na fakt, iż działki, o których mowa zostały nabyte bez podatku VAT, (…) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ((…) w zdecydowanej większości wykonuje czynności zwolnione od podatku VAT, w związku z powyższym w żadnym przypadku nie dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), transakcja sprzedaży nieruchomości niezabudowanej będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT?
Stanowisko przedstawione we wniosku (przeformułowane w piśmie z 25 października 2021 r.):
Ze względu na fakt, iż działki zostały nabyte bez podatku VAT, (…) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (…) w zdecydowanej większości wykonuje czynności zwolnione od podatku VAT, w związku z powyższym w żadnym przypadku nie dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), transakcja sprzedaży nieruchomości niezabudowanej (wszystkich czterech działek) będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie zatem z powołanymi przepisami, grunt jak i budynki i budowle spełniają definicje towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przy czym przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r., poz. 741 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
a. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
b. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.
Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Jak stanowi art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.
W myśl art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
-
towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
-
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zamierza sprzedać działki niezabudowane nr 1, 2, 3, 4. W dniu 30 stycznia 2014 r. Wnioskodawca nabył, w drodze licytacji komorniczej (sprzedaż przez komornika w trybie egzekucji uproszczonej), nieruchomość gruntową niezabudowaną. W/w nieruchomość obejmuje cztery działki o łącznej powierzchni 3,6835ha. Transakcja nabycia nie była objęta podatkiem VAT ((…) w momencie zakupu nie otrzymał faktury VAT).
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy konieczne jest rozstrzygnięcie o możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy VAT przy sprzedaży działki nr 1.
Jak wynika z opisu sprawy działka nr 1 zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Gminy działka stanowi - tereny produkcyjne - gospodarcze na całej powierzchni działki.
Tym samym działki nr 1 położona zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego na terenach produkcyjnych, stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż działki nr 1 nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy działki nr 1, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działki nr 1 wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę niezabudowanej działki gruntu nr 1 nie było objęte podatkiem VAT ((…) w momencie zakupu nie otrzymał faktury VAT).
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dostawa działki nr 1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w tym przepisie. W omawianej sprawie nabycie działki gruntu nie było objęte podatkiem VAT, zatem przy nabyciu działki nr 1 podatek naliczony w ogóle nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia. Bowiem, warunek braku prawa do odliczenia określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należy odczytywać jako odnoszący się do sytuacji, gdy dana czynność (sprzedaż) była opodatkowana, ale wynikający z tej czynności podatek naliczony nie mógł być odliczony przez nabywcę.
Ponadto nie został spełniony drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy działka nr 1 nie była oraz nie jest wykorzystywana na żadną działalność, tym samym działka ta nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele do działalności zwolnionej od podatku.
Mając powyższe na uwadze, sprzedaż działki nr 1, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Tym samym sprzedaż ww. działki nr 1 będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.
W dalszej części interpretacji tut. organ pragnie odnieść się do możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży działki nr 2.
Jak wynika z opisu sprawy działka nr 2 zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego gminy z 2005 r., położona na terenie oznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego symbolami:
- „23PG” o podstawowym przeznaczeniu dla terenu o działalności produkcyjno-gospodarczej związanej z drobną wytwórczością, magazynami, składami, techniczną obsługą rolnictwa, motoryzacji, budownictwa,
- „RP” (obszar 0,4653ha) o podstawowym przeznaczeniu dla teren upraw polowych na którym możliwa jest budowa nowych obiektów służących obsłudze gospodarki rolnej, z ograniczeniem wysokości zabudowy do 10m do kalenicy, nawiązujące architektonicznie do budynku mieszkalnego, określona wysokość budynków nie dotyczy obiektów i urządzeń towarzyszących, których wysokość wynika bezpośrednio z wymogów technicznych i konstrukcyjnych, maksymalna wysokość nowych budynków mieszkalnych do kalenicy 10m, budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granice działek, możliwość urządzenia zbiorników wodnych na ciekach naturalnych i rowach melioracyjnych pod warunkiem uzgodnienia z właściwym zarządcą gospodarki wodnej,
- „LS” (obszar 0,3050ha), o podstawowym przeznaczeniu dla tereny lasów, dla którego ustala się: zakaz zabudowy za wyjątkiem małej architektury oraz budowę i rozbudowę sieci i urządzeń infrastruktury technicznej,
na której, jak wynika z powyższego, dopuszcza się możliwość zabudowy, stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż ww. działki nr 2 nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy działki nr 2, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działki nr 2 wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę niezabudowanej działki gruntu nr 2 nie było objęte podatkiem VAT ((…) w momencie zakupu nie otrzymał faktury VAT),
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dostawa działki nr 2 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w tym przepisie. W omawianej sprawie nabycie działki gruntu nie było objęte podatkiem VAT, zatem przy nabyciu działki nr 2 podatek naliczony w ogóle nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia. Bowiem, warunek braku prawa do odliczenia określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należy odczytywać jako odnoszący się do sytuacji, gdy dana czynność (sprzedaż) była opodatkowana, ale wynikający z tej czynności podatek naliczony nie mógł być odliczony przez nabywcę.
Ponadto nie został spełniony drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy działka nr 2 nie była oraz nie jest wykorzystywana na żadną działalność, tym samym działka ta nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele do działalności zwolnionej od podatku.
Mając powyższe na uwadze, sprzedaż działki nr 2, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Tym samym sprzedaż ww. działki nr 2 będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.
Następnie tut. organ pragnie odnieść się do możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży działki nr 3.
Jak wynika z opisu sprawy działka nr 3 zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego gminy znajduje się na terenach upraw polowych, dla którego ustalono między innymi:
- możliwość utrzymania istniejącej zabudowy zagrodowej z prawem do jej przebudowy i rozbudowy pod warunkiem, iż kubatura obiektów wzrośnie nie więcej niż 50%,
- nowe obiekty służące obsłudze gospodarki rolnej, z ograniczeniem wysokości zabudowy do 10m do kalenicy, nawiązujące architektonicznie do budynku mieszkalnego,
- maksymalna wysokość nowych budynków mieszkalnych do kalenicy 10m,
- budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granice działek
- możliwość urządzenia zbiorników wodnych na ciekach naturalnych i rowach melioracyjnych,
na której, jak wynika z powyższego, dopuszcza się możliwość zabudowy, stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż ww. działki nr 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy działki nr 3, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działki nr 3 wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę niezabudowanej działki gruntu nr 3 nie było objęte podatkiem VAT ((…) w momencie zakupu nie otrzymał faktury VAT).
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dostawa działki nr 3 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w tym przepisie. W omawianej sprawie nabycie działki gruntu nie było objęte podatkiem VAT, zatem przy nabyciu działki nr 3 podatek naliczony w ogóle nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia. Bowiem, warunek braku prawa do odliczenia określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należy odczytywać jako odnoszący się do sytuacji, gdy dana czynność (sprzedaż) była opodatkowana, ale wynikający z tej czynności podatek naliczony nie mógł być odliczony przez nabywcę.
Ponadto nie został spełniony drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy działka nr 3 tylko w latach 2017-2018, na podstawie umowy dzierżawy, była wydzierżawiona i oddana dzierżawcy do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej. Czynsz, zgodnie z §3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, był zwolniony z podatku od towarów i usług, tym samym działka ta do czynności zwolnionych wykorzystywana była wyłącznie w latach 2017-2018 zatem nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele do działalności zwolnionej od podatku przez cały okres posiadania przez Wnioskodawcę działki nr 3.
Mając powyższe na uwadze, sprzedaż działki nr 3, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Tym samym sprzedaż ww. działki nr 3 będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.
Następnie tut. organ pragnie odnieść się do możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży działki nr 4.
Działka nr 4 obejmuje a) tereny upraw polowych 0,6708 ha, b) tereny łąk i pastwisk 0,2250 ha, c) tereny lasów 0,0880 ha zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego gminy z 2005 r., obejmuje następujące jednostki planistyczne:
- „RP” (obszar 0,6708 ha) o podstawowym przeznaczeniu dla teren upraw polowych na którym możliwa jest budowa nowych obiektów służących obsłudze gospodarki rolnej, z ograniczeniem wysokości zabudowy do 10m do kalenicy, nawiązujące architektonicznie do budynku mieszkalnego, określona wysokość budynków nie dotyczy obiektów i urządzeń towarzyszących, których wysokość wynika bezpośrednio z wymogów technicznych i konstrukcyjnych, maksymalna wysokość nowych budynków mieszkalnych do kalenicy 10m, budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granice działek, możliwość urządzenia zbiorników wodnych na ciekach naturalnych i rowach melioracyjnych pod warunkiem uzgodnienia z właściwym zarządcą gospodarki wodnej,
- „RŁ” (obszar 0,2250ha) o podstawowym przeznaczeniu dla terenu łąk i pastwisk, na którym dopuszcza się budowę i rozbudowę sieci i urządzeń infrastruktury technicznej z preferencją lokalizacji wzdłuż dróg oraz po granicy działek
- „LS” (obszar 0,0880ha), o podstawowym przeznaczeniu dla tereny lasów, dla którego ustala się m.in. zakaz zabudowy za wyjątkiem małej architektury, budowa i rozbudowa sieci i urządzeń infrastruktury technicznej
na której, jak wynika z powyższego, dopuszcza się możliwość zabudowy, stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż ww. działki nr 4 nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy działki nr 4, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działki nr 4 wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę niezabudowanej działki gruntu nr 4 nie było objęte podatkiem VAT ((…) w momencie zakupu nie otrzymał faktury VAT).
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dostawa działki nr 4 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w tym przepisie. W omawianej sprawie nabycie działki gruntu nie było objęte podatkiem VAT, zatem przy nabyciu działki nr 4 podatek naliczony w ogóle nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia. Bowiem, warunek braku prawa do odliczenia określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należy odczytywać jako odnoszący się do sytuacji, gdy dana czynność (sprzedaż) była opodatkowana, ale wynikający z tej czynności podatek naliczony nie mógł być odliczony przez nabywcę.
Ponadto nie został spełniony drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy działka nr 4 tylko w latach 2017-2018, na podstawie umowy dzierżawy, była wydzierżawiona i oddana dzierżawcy do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej. Czynsz, zgodnie z §3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, był zwolniony z podatku od towarów i usług, tym samym działka ta do czynności zwolnionych wykorzystywana była wyłącznie w latach 2017-2018 zatem nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele do działalności zwolnionej od podatku przez cały okres posiadania przez Wnioskodawcę działki nr 4.
Mając powyższe na uwadze, sprzedaż działki nr 4, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Tym samym sprzedaż ww. działki nr 4 będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 należało uznać za nieprawidłowe.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili