0111-KDIB3-1.4012.776.2021.2.ICZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. braku opodatkowania czynności wydania Nagród pieniężnych Uczestnikom Programu (kwestia objęta pytaniem nr 1);

2. braku opodatkowania czynności wydania Nagród rzeczowych Uczestnikom Programu (kwestia objęta pytaniem nr 2);

3. opodatkowania i udokumentowania czynności przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi na Klienta (kwestia objęta pytaniem nr 3);

4. prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę Nagród rzeczowych (kwestia objęta pytaniem nr 4);

5. braku opodatkowania i udokumentowania czynności przekazania środków pieniężnych przez Klienta do Wnioskodawcy w celu pokrycia kosztów Nagrody pieniężnej (kwestia objęta pytaniem nr 5);

6. dokumentowania czynności wydania Nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika (kwestia objęta pytaniem nr 6)

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. braku opodatkowania czynności wydania Nagród pieniężnych Uczestnikom Programu (kwestia objęta pytaniem nr 1);

2. braku opodatkowania czynności wydania Nagród rzeczowych Uczestnikom Programu (kwestia objęta pytaniem nr 2);

3. opodatkowania i udokumentowania czynności przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi na Klienta (kwestia objęta pytaniem nr 3);

4. prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę Nagród rzeczowych (kwestia objęta pytaniem nr 4);

5. braku opodatkowania i udokumentowania czynności przekazania środków pieniężnych przez Klienta do Wnioskodawcy w celu pokrycia kosztów Nagrody pieniężnej (kwestia objęta pytaniem nr 5);

6. dokumentowania czynności wydania Nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika (kwestia objęta pytaniem nr 5).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

A. Stan faktyczny

Sp. z o. o. (Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą - jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się organizacją oraz zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich klientów usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek.

Program

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz Przedsiębiorstwa z siedzibą w (…) (Klient, Sponsor), usługę polegającą na organizacji programu motywacyjnego skierowanego do Przedstawicieli Handlowych (Przedstawiciel, PH) (Program). Celem Programu, jako akcji lojalnościowej, jest zwiększenie rozpoznawalności marek Klienta oraz zwiększenie wolumenu ich sprzedaży.

Program realizowany jest przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy zawartej pomiędzy nim a Klientem (Umowa) oraz na podstawie Regulaminu Programu opublikowanego na stronie www Programu oraz dostępnego w siedzibie Spółki (Regulamin). Zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta na podstawie Umowy obejmować będzie organizację, obsługę i promocję Programu, a także weryfikację spełnienia warunków do otrzymania nagród przez Uczestników.

W myśl postanowień Regulaminu (Definicje):

1. Klient jest Partnerem Programu;

2. Dystrybutorem jest podmiot będący przedsiębiorcą (osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) kupująca Produkty bezpośrednio od Klienta i sprzedająca te Produkty dalej do innych podmiotów będących przedsiębiorcami prowadzącymi sklepy detaliczne sprzedające (odsprzedające) Produkty konsumentom w rozumieniu k.c.;

3. Punktami sprzedaży detalicznej są podmioty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kupujące Produkty od Dystrybutorów, za pośrednictwem PH. Punkty sprzedaży detalicznej nie mogą być Dystrybutorami ani konsumentami w rozumieniu art. 22(1) k.c.;

4. Przedstawicielem Handlowym jest pełnoletnia osoba fizyczna, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, zamieszkała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pełniące rolę Przedstawiciela Handlowego Dystrybutora, tj. wykonująca na rzecz Dystrybutora czynności polegające na: zbieraniu zamówień na Produkty od Punktów sprzedaży detalicznej niebędących Dystrybutorami w rozumieniu Regulaminu i na sprzedaży Produktów do tychże Punktów oraz realizacji wyznaczonych celów sprzedażowych. PH może być osoba, o której mowa w zdaniu poprzedzającym:

a) zatrudniona u Dystrybutora na umowie o pracę lub

b) osoba, która wykonuje czynności, o których mowa w zdaniu poprzedzającym na rzecz Dystrybutora na podstawie innego niż stosunek pracy tytułu prawnego, w tym również w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

PH w rozumieniu Regulaminu nie może być osoba nabywająca Produkty Klienta jako konsument w rozumieniu art. 221 Kodeksu Cywilnego.

5. Uczestnikiem jest PH, który spełnia łącznie następujące warunki:

a) otrzymał od przedstawiciela Klienta indywidualne zaproszenie do udziału w Programie,

b) dokonał skutecznej/prawidłowej (tj. zgodnej z Regulaminem) rejestracji w Programie, oraz który

c) spełnia wszystkie pozostałe warunki uczestnictwa w Programie określone w Regulaminie.

6. Produktami są towary oferowane do sprzedaży na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez Klienta. Celem Programu jest rozbudowa dystrybucji Produktów w sklepach obsługiwanych przez Przedstawicieli Handlowych Dystrybutorów.

7. Okresem Trwania Programu jest okres, w którym Przedstawiciele Handlowi mogą rejestrować się w Programie oraz wykonywać czynności skutkujące (pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków określonych w Regulaminie) nabyciem punktów w Programie, tj. okres od dnia 19 kwietnia 2021 r. do dnia zakończenia Programu (w tym zakończenia procedury reklamacyjnej), o którym Uczestnik zostanie poinformowany z 30 dniowym wyprzedzeniem.

8. Nagrodą pieniężną jest przelew środków pieniężnych na kartę przedpłaconą lub na rachunek bankowy Uczestnika (w zależności od decyzji Organizatora).

Zasady Programu:

1. Program polega na przyznawaniu Uczestnikom punktów za sprzedaż Produktów do Punktów sprzedaży detalicznej i ewentualnie za inne określone w załączniku nr 1 do Regulaminu Czynności, a następnie na wymianie przez Uczestników ww. Punktów na Nagrody.

2. Rejestracji w Programie może dokonać jedynie PH, który otrzymał od przedstawiciela Klienta lub bezpośrednio od Dystrybutora indywidualne zaproszenie do udziału w Programie (w postaci indywidualnego linku do formularza rejestracyjnego).

3. Prawidłowa rejestracja w Programie polega na wypełnieniu przez Uczestnika formularza rejestracyjnego dostępnego za pośrednictwem indywidualnego linku do formularza rejestracyjnego oraz na zapoznaniu się z Regulaminem i potwierdzeniu zapoznania się z Regulaminem. Wypełnienie formularza rejestracyjnego obejmuje łączne spełnienie następujących warunków:

a) podanie następujących danych:

i. imię i nazwisko PH,

ii. numer służbowego telefonu komórkowego PH,

iii. adres służbowy e-mail PH,

iv. forma zatrudnienia,

v. PESEL (jeżeli PH nie prowadzi działalności gospodarczej),

vi. Dane Urzędu Skarbowego (jeżeli PH nie prowadzi działalności gospodarczej),

vii. adres zamieszkania,

viii. NIP (dane rejestrujących się w Programie PH będących przedsiębiorcami zostaną pobrane z bazy REGON z możliwością ich modyfikacji),

ix. adres korespondencyjny.

4. Warunkiem udziału w Programie przez PH jest również udzielenie zgody przez Dystrybutora, na rzecz którego czynności wykonuje dany PH, na udział jego PH w Programach organizowanych przez Wnioskodawcę na zlecenie Klienta. W przypadku wycofania zgody, o której mowa w zdaniu poprzedzającym przez Dystrybutora Uczestnicy będący PH tego Dystrybutora zostają wykluczeni z udziału w Programie ze skutkiem natychmiastowym. Punkty Uczestników zdobyte przed podjęciem ww. decyzji podlegają wymianie na Nagrody zgodnie z Regulaminem w terminie 31 dni od dnia wykluczenia Uczestnika od udziału w Programie w związku z ww. zdarzeniem. Datą wycofania zgody jest dzień otrzymania przez Organizatora decyzji Dystrybutora, o której mowa powyżej.

5. Wycofanie przez Dystrybutora zgody, dotyczącej przekazywania przez Klienta do Wnioskodawcy danych (informacji) przekazanych (udzielonych) przez Dystrybutora do Klienta, a także faktyczne nieprzekazywanie informacji, czyli technicznego udostępniania do Klienta danych sprzedażowych / raportów sprzedażowych / informacji dotyczących produktów z portfolio Klienta niezbędnych do ustalenia ilości Punktów, jest równoznaczne z wycofaniem przez Dystrybutora zgody na udział jego Przedstawicieli Handlowych w Programie, a tym samym skutkuje wykluczeniem jego Przedstawicieli Handlowych z Programu.

6. Rejestracja w Programie musi być dokonana w sposób wskazany w Regulaminie. Niespełnienie któregokolwiek z warunków rejestracji bądź udziału w Programie spowoduje nieważność przystąpienia do Programu.

7. Wnioskodawca zastrzegł sobie prawo weryfikacji zarejestrowanego Uczestnika oraz usunięcia jego Konta i wykluczenia go z udziału w Programie, jeżeli zajdzie uzasadniony interes Klienta.

8. Dokonanie prawidłowej rejestracji skutkuje utworzeniem dla Uczestnika indywidualnego Konta.

9. Punkty zdobyte przez Uczestnika w Programie podlegają wymianie na Nagrody pieniężne.

10. Warunkiem wydania (wypłaty) Nagrody pieniężnej przez Wnioskodawcę jest otrzymanie od Klienta rozliczenia potwierdzającego wysokość naliczonych Punktów i tym samym należnej Uczestnikowi Nagrody.

11. Dane sprzedażowe (raporty sprzedażowe) dotyczące Produktów, w oparciu o które naliczane są punkty w Programie, aktualizowane będą na bieżąco w oparciu o dane przesyłane przez Klienta do Wnioskodawcy.

12. Punkty wymieniane są na Nagrody zgodnie z przelicznikiem: „1 punkt = 1 złoty" pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wydania Nagrody ustalonych w Regulaminie. Warunkiem wymiany punktów naliczonych za dany Okres w Okresie Trwania Programu na Nagrody i wydania Nagrody jest m.in. łączne spełnienie następujących warunków:

a. Osiągnięcie minimalnej liczby punktów za Dany Okres w trakcie Okresu Trwania Programu dla każdej czynności lub akcji promocyjnej w ramach Programu, oraz

b. Realizacja wewnętrznych zadań Dystrybutora, o których informację Organizator otrzyma od CEDC.

13. W przypadku spełnienia w danym Okresie Trwania Programu warunku, o którym mowa w lit. a) powyżej, ale niespełnienia w tymże miesiącu warunku w lit. b) powyżej Punkty naliczone w ramach Programu przechodzą na kolejny Okres w Okresie Trwania Programu i mogą być zamienione na Nagrody w przypadku spełnienia w tymże kolejnym Okresie warunku, o którym mowa w lit. a) i b).

14. Minimalna i/lub maksymalna wysokość punktów określana będzie indywidualnie dla każdej z czynności/Akcji promocyjnych w ramach Programu. Informacja o szczegółowych wytycznych danej akcji promocyjnej przesyłana będzie za pomocą wiadomości SMS i/lub MMS.

15. Nagrody niewypłacone Uczestnikowi w trakcie trwania edycji Programu z winy Uczestnika (między innymi w przypadku braku aktywacji karty, jej zagubienia lub niepotwierdzenia adresu do wysyłki karty skutkującego niewysłaniem karty przez Organizatora) mogą zostać umorzone przez Wnioskodawcę po zakończeniu edycji Programu. Umorzenie (wyzerowanie bez wymiany ich na Nagrody) Punktów nastąpi w wyznaczonym przez Wnioskodawcę terminie i po powiadomieniu Uczestników o konieczności podjęcia działań mających na celu wypłacenie nagród przez Wnioskodawcę przed ich umorzeniem.

16. Uczestnicy nie mogą przenieść prawa do uzyskania nagrody na osoby trzecie. Nagrody nie podlegają wymianie na nagrody innego rodzaju.

17. W Regulaminie zawarta została informacja, że Program skierowany jest do osób fizycznych i w związku z tym po stronie Uczestnika leży obowiązek odprowadzenia podatku od Nagród pieniężnych otrzymanych przez Uczestnika w ramach Programu. Organizator złożył oświadczanie, iż w przypadku Uczestników niebędących przedsiębiorcami, zgodnie z postanowieniami Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. t.j. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) Nagrody stanowią przychód z innych źródeł. Uczestnicy niebędący osobami prowadzącymi działalność gospodarczą otrzymają w terminie do 28 lutego 2021 r. dokument PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11, zaś osoby prowadzące działalność gospodarczą winne zakwalifikować wartość Nagrody jako przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w miesiącu jej otrzymania.

18. Wydanie Nagrody pieniężnej w formie karty przedpłaconej technicznie będzie obejmowało wysyłkę karty do Uczestnika, a po potwierdzeniu przez Uczestnika otrzymania tej karty - zasilenie jej odpowiednią kwotą środków. Za cały proces będzie odpowiadał Wnioskodawca.

19. Uczestnik będzie miał prawo skorzystać ze środków, jakimi została zasilona karta przedpłacona, przez określony okres czasu. Wnioskodawca poinformuje Uczestnika o długości tego okresu. Po upływie tego okresu środki pieniężne, którymi karta została zasilona, zostaną zwrócone Wnioskodawcy. W takim przypadku Wnioskodawca przekaże te środki Klientowi, który uprzednio został obciążony kosztem tej Nagrody pieniężnej.

20. Zwrot środków pieniężnych na rzecz Klienta będzie udokumentowany odpowiednim dokumentem księgowym wystawianym przez Wnioskodawcę.

21. Wnioskodawca poinformuje Uczestnika, który otrzymał kartę przedpłaconą o tym, że środki pieniężne, którymi zasilona została jego karta przepadły oraz o kwocie środków, które przepadły.

Karty przedpłacone

Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Kartą tą można zapłacić we wszystkich sklepach i punktach usługowych, które akceptują płatności kartami przedpłaconymi (obecnie jest to kilkadziesiąt tysięcy różnych sklepów i punktów usługowych).

Uczestnik, który otrzymuje Nagrodę pieniężną wydawaną w formie karty przedpłaconej może sam zdecydować, gdzie i kiedy wykorzysta środki zgromadzone na tej karcie. W szczególności, Uczestnik może dowolnie wybrać miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług.

Uczestnik może nabyć za środki zgromadzone na karcie dowolnie wybrane towary i usługi, w tym towary i usługi opodatkowane według stawki 23% VAT (podatek od towarów i usług), towary i usługi opodatkowane według obniżonych stawek VAT oraz zwolnione z VAT.

Należy podkreślić, że Uczestnik może ale nie musi wykorzystać wszystkich środków, które znajdują się na karcie przedpłaconej. W przypadku, w którym Uczestnik nie wykorzysta wszystkich środków w określonym terminie, środki na tej karcie przepadną Uczestnikowi.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w przypadku Nagród pieniężnych wydawanych w formie kart przedpłaconych miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, na których zakup można przeznaczyć ww. karty przedpłacone, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług nie są znane w chwili emisji tych kart.

Uwagi ogólne

Udział w Programie jest dobrowolny. Program nie jest grą hazardową w rozumieniu Ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. t.j. 2018 poz. 165 z późn. zm.). Program nie jest przeznaczony dla osób nabywających Produkty jako konsumenci w rozumieniu art. 22(1) Kodeksu cywilnego lub innych podmiotów niewymienionych jako Uczestnicy.

Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem

Na podstawie Umowy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za organizację Programu. W ramach organizacji Programu Wnioskodawca wykonuje na rzecz Klienta przede wszystkim następujące czynności:

a) przygotowanie regulaminu Programu,

b) stworzenie, utrzymanie i administrowaniem systemem informatycznym do obsługi Programu,

c) przekazanie praw autorskich,

d) przygotowanie informacji na temat Programu dla potencjalnych uczestników,

e) weryfikacji spełnienia przez Uczestnika warunków uczestnictwa w Programie,

f) weryfikacja liczby punktów zebranych przez każdego Uczestnika,

g) nadzór nad wymianą punktów na Nagrody,

h) wydawanie Nagród Uczestnikom.

i) zakup, magazynowanie, konfekcjonowanie i wydawanie Nagród Uczestnikom (w przypadku gdy Klient zleci wydania także Nagród rzeczowych).

Zgodnie z Umową Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za świadczenie usług marketingowych. Usługi marketingowe świadczone przez Wnioskodawcę obejmują organizację Programu. Zakres tych usług został wskazany w powyżej.

Koszty wszystkich Nagród nabywanych przez Wnioskodawcę są rozliczane odrębnie od wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług marketingowych na rzecz Klienta. Oznacza to, że koszt Nagród nie jest wliczany do wartości usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.

Rozliczenie kosztów Nagród nabywanych przez Wnioskodawcę odbędzie się w następujący sposób:

a) Koszty Nagród pieniężnych będą rozliczane w taki sposób, że Wnioskodawca obciąży Klienta kosztem Nagród pieniężnych.

b) Koszty Nagród rzeczowych będą rozliczane w ten sposób, że Wnioskodawca kupi Nagrody rzeczowe a następnie Wnioskodawca przeniesie prawo do rozporządzania tymi Nagrodami rzeczowymi jak właściciel na Klienta za wynagrodzeniem płatnym przez Klienta.

Kwota wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy za świadczenie usług w zakresie organizacji Programu jest odgórnie ustalona w Umowie, na podstawie kosztorysów, które stanowią załączniki do tej Umowy. Kwota ta może jednak podlegać modyfikacjom w związku z faktem, iż w toku prac (realizacji Umowy) Klient zleca Wnioskodawcy dodatkowe prace, za dodatkowym wynagrodzeniem, których podstawą są dodatkowe kosztorysy. Podstawą do ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy są zatem ww. kosztorysy stanowiące załącznik do Umowy oraz uzgodnienia między Wnioskodawcą i Klientem, czynione w toku realizacji Umowy.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w cyklach miesięcznych. Świadczenie usług w danym miesiącu jest udokumentowane fakturą wystawianą przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.

Finansowanie Nagród

Na podstawie Umowy regułą jest, że to Wnioskodawca „kredytuje" świadczenie swoich usług na rzecz Klienta, przez co należy rozumieć, że Wnioskodawca otrzymuje od Klienta zapłatę za wykonane przez niego usługi po ich zrealizowaniu w terminach zapisanych w terminarzu wystawiania faktur opisanym w treści Umowy, ale równocześnie, w ramach praktyki działania Wnioskodawcy, występują następujące modele postępowania jeżeli chodzi o finansowanie oraz wydawanie przez niego Nagród na rzecz Uczestników:

a) Wnioskodawca nie kredytuje wypłat nagród finansowych, przez co należy rozumieć, że wypłaca je jak otrzyma środki finansowe od Klienta lub

b) Wnioskodawca nie kredytuje zakupu Nagród rzeczowych, przez co należy rozumieć, że nabywa je i wydaje na rzecz Uczestników po tym jak otrzyma środki finansowe od Klienta lub

c) Wnioskodawca kredytuje zakup Nagród rzeczowych, przez co należy rozumieć, że nabywa je i wydaje na rzecz Uczestników zanim otrzyma środki finansowe od Klienta.

Z uwagi na to, że Program organizowany jest przez Wnioskodawcę na zlecenie Klienta i to Wnioskodawca jest wyłącznym podmiotem, który ponosi pełną odpowiedzialność za jego przeprowadzenie (finansową, prawną oraz organizacyjną) do obowiązków spoczywających po stronie Klienta należy przede wszystkim wypłacenie wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy za świadczone przez niego usługi oraz zapewnienie środków finansowych niezbędnych do zakupu przez Wnioskodawcę Nagród wydawanych w ramach Programu.

W treści Umowy Wnioskodawca stosuje mechanizm, zgodnie z którym Klient z góry wykłada środki finansowe niezbędne do sfinansowania przez Wnioskodawcę Nagród. Oznacza to, że w ramach postanowień zawartych w Umowie oraz praktyki jej realizacji ustalonej przez Wnioskodawcę oraz Klienta, Wnioskodawca dysponuje środkami finansowymi, niezbędnymi do pokrycia kosztu nabycia przez niego Nagród na początku prowadzenia Programu, w momencie w którym Wnioskodawca nie posiada informacji na rzecz konkretnie jakiej osoby, która z tychże Nagród zostanie wydana oraz w jakim terminie to nastąpi (Środki finansowe na poczet Nagród)

Reguła stosowania przez Wnioskodawcę ww. instytucji Środków finansowych na poczet Nagród wynika z faktu, że Wnioskodawca musi z reguły dysponować tymi środkami finansowymi na znaczny czas przed tym, kiedy te Nagrody miałyby zostać wydane na rzecz Uczestników. Ów czas jest niezbędny po to, aby Wnioskodawca mógł zaplanować proces zamówienia oraz zakupu Nagród oraz skoordynować proces ich przygotowywania do wydania na rzecz Uczestników.

Środki finansowe na Poczet Nagród wpłacane są przez Klienta na rzecz

Wnioskodawcy w ramach następujących modeli działania:

a) Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta fakturę na wartość Nagród rzeczowych, które w ramach Programu mają zostać wydane na rzecz jej Uczestników. Jeżeli w miesiącu, w którym dana faktura zostaje wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta Wnioskodawca nie dokonuje wydania żadnej Nagrody rzeczowej, wpłata dokonana przez Klienta zostaje w całości zawieszona na rozliczeniach międzyokresowych przychodów zgodnie z postanowieniami zawartymi w treści Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości: art. 41 tejże ustawy. Jeżeli w kolejnym okresie rozliczeniowym (miesiącu) Wnioskodawca dokona wydania nagrody rzeczowej na rzecz Uczestnika, to wpłata dokonana przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy w poprzednim okresie, udokumentowana powyższą fakturą, zostaje częściowo wpisana w przychód, proporcjonalnie do wartości nagród rzeczowych, za które została wystawiona, wydanych w ramach Programu (Nagrody rzeczowe).

b) Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta notę obciążeniową opiewającą na wartość nagród w doładowania kart przedpłaconych. Jeżeli w miesiącu, w którym dana nota obciążeniowa zostaje wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta, Wnioskodawca nie dokona doładowania kart przedpłaconych to wpłata dokonana przez Klienta zostaje w całości zawieszona na rozliczeniach międzyokresowych przychodów - zgodnie z postanowieniami zawartymi w treści Ustawy o rachunkowości: art. 41 tejże ustawy. Następnie, jeżeli w kolejnym okresie rozliczeniowym (miesiącu) Wnioskodawca dokona wydania Nagród pieniężnych na rzecz Uczestników to wpłata dokonana przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy w poprzednim okresie, udokumentowana powyższą notą obciążeniową, zostaje częściowo wpisana w przychód, proporcjonalnie do wartości nagród, za które została wystawiona, wydanych w ramach Programu (Karty Przedpłacone).

c) Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta notę obciążeniową opiewającą na wartość nagród finansowych, jakie wydawane są przez Wnioskodawcę w ramach Programu. Wypłaty nagród Wnioskodawca realizuje ze środków finansowych, które przedpłaca Klient w oparciu o ww. noty obciążeniowe. Gdy po stronie Wnioskodawcy kończą się środki finansowe, które może wykorzystywać do wydawania nagród w ramach Programu, wystawiana jest kolejna nota obciążeniowa, każdorazowo na zatwierdzoną przez Klienta kwotę. Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej kwoty, jaką w danym miesiącu wypłaci na rzecz Uczestników. Jeżeli w danym miesiącu Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta notę obciążeniową i na tej podstawie Klient wpłaca określone jej treścią środki finansowe na rzecz Wnioskodawcy, zaś w tym samym miesiącu Wnioskodawca nie wykorzysta wszystkich środków do sfinansowania nagród, to wpłata dokonana przez Klienta na podstawie powyższej noty obciążeniowej zawieszana jest przez Wnioskodawcę w niewykorzystanej części na rozliczeniach międzyokresowych przychodów, a następnie zostanie odwieszona w tej części w kolejnym okresie rozliczeniowym, w którym środki te zostaną wykorzystane przez Wnioskodawcę do wypłaty kolejnych nagród w ramach Programu - zgodnie z postanowieniami zawartymi w treści Ustawy o rachunkowości: art. 41 tejże ustawy (Nagrody pieniężne).

W toku realizacji Programu przez Wnioskodawcę o wysokości należnych Uczestnikom Nagród Wnioskodawca dowiaduje się po zakończeniu miesiąca. Stosowane przez Wnioskodawcę terminy płatności not lub faktur wystawianych przez Wnioskodawcę są znacząco dłuższe niż okresy, w których Wnioskodawca jest zobowiązany wypłacić świadczenia na rzecz Uczestników - oznacza to więc, że gdyby Wnioskodawca obciążał Klienta na wartość Nagród, jakie jest już zobowiązany faktycznie wydać, to z uwagi na powyższe różnice w terminach zapłaty dochodziłoby do zaburzenia płynności finansowej w działalności operacyjnej Wnioskodawcy. Od swoich służb księgowych Wnioskodawca pozyskał informację, że w ramach polskiego porządku prawnego brak jest instytucji zaliczki do noty obciążeniowej. W konsekwencji, przez Wnioskodawcę wystawiane są noty obciążeniowe na szacowaną wartość przyszłych wypłat świadczeń pieniężnych Uczestnikom na długo przed końcem danego miesiąca. Wnioskodawca nie ma wpływu na to, w jakim terminie Klient ureguluje na jego rzecz należność wynikającą z treści noty obciążeniowej lub faktury.

W ramach Programu mogą wystąpić następujące sytuacje:

a) W momencie otrzymania przez Wnioskodawcę od Klienta Środków finansowych na Poczet Nagród Wnioskodawca posiada wiedzę, jaka konkretnie Nagroda zostanie przez niego nabyta od dostawcy i wydana na rzecz Uczestnika, gdyż wynika to wprost z treści Regulaminu (nie są jednak znane dane osoby, które otrzymają konkretną nagrodę) lub

b) W momencie otrzymania przez Wnioskodawcę od Klienta Środków finansowych na Poczet Nagród Wnioskodawca nie posiada wiedzy, jaka Nagroda zostanie przez niego wydana na rzecz konkretnego Uczestnika ponieważ jest to uzależnione od przebiegu Programu.

W ramach Programu oraz Umowy może także wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca oraz Klient zawierają porozumienie (z reguły ustne lub e-mailowe, sporadycznie przybiera ono postać pisemną), w myśl którego Klient wpłaca na rzecz Wnioskodawcy zaliczkę na poczet usług, które mają zostać wykonane przez Wnioskodawcę w kolejnych okresach rozliczeniowych (Środki finansowe na Poczet Usług). W takiej sytuacji Wnioskodawca nie rozpoznaje przychodu z tego tytułu w okresie rozliczeniowym, w którym wystawił fakturę VAT dokumentującą otrzymanie ww. Środków finansowych na Poczet Usług, gdyż kwota ta jest zawieszana przez Wnioskodawcę na rozliczeniach międzyokresowych przychodów, a następnie zostanie ona odwieszona w tej części w kolejnym okresie rozliczeniowym, w której środki te zostaną wykorzystane przez Wnioskodawcę na świadczenie usług w ramach Programu (zawieszenie oraz odwieszenie danego wpływu środków finansowych realizowane jest przez Wnioskodawcę na podstawie regulacji prawnej zawartej w treści Ustawy o rachunkowości: art. 41 tejże ustawy).

Nagrody pieniężne są aktualnie wydawane przez Wnioskodawcę (Stan faktyczny), zaś wydawanie Nagród rzeczowych jest planowane w przyszłości (Zdarzenie przyszłe).

Informacje formalne

Wnioskodawca oraz Klient są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

Usługi marketingowe świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT.

B. Zdarzenie Przyszłe:

Wnioskodawca planuje także aby w przyszłości dokonać modyfikacji postanowień Regulaminu poprzez wprowadzenie Nagród rzeczowych.

Po wprowadzeniu przez Wnioskodawcę do Programu Nagród rzeczowych zachowane zostałyby dotychczasowe zasady wymiany Punktów na Nagrody, z tym zastrzeżeniem, że Uczestnicy mieliby także możliwość podjęcia decyzji, że zgromadzone przez nich Punkty miałyby zostać wymienione na Nagrody rzeczowe.

Nagrody rzeczowe będą nabywane przez Wnioskodawcę od dostawców (podmiotów trzecich) na podstawie umów sprzedaży, które to umowy sprzedaży zostaną udokumentowane przez dostawców poprzez wystawienie przez nich na rzecz Wnioskodawcy faktury. Wnioskodawca będzie następnie obciążał Klienta kosztami nabycia Nagród rzeczowych poprzez wystawienie na Klienta faktury. Nagrody rzeczowe będą technicznie przekazywane Uczestnikom przez Wnioskodawcę (w ramach świadczonej przez niego na podstawie Umowy usługi na rzecz Klienta), jednakże prawo do rozporządzania tymi Nagrodami rzeczowymi będzie przysługiwało wyłącznie Klientowi - tym samym oznacza to, że w momencie wydawania przez Wnioskodawcę Nagród rzeczowych na rzecz Uczestników będzie on działał w imieniu Klienta. Prawo do rozporządzania Nagrodami rzeczowymi jak właściciel zostanie następnie przeniesione przez Klienta na Uczestnika - następować to będzie w momencie gdy Wnioskodawca doręczy Nagrodę rzeczową na rzecz Uczestnika. Wnioskodawca, pomimo, że faktycznie wydawać będzie Nagrody rzeczowe na rzecz Uczestników, nie będzie uprawniony do rozporządzania Nagrodami rzeczowymi jak właściciel w momencie ich przekazania Uczestnikom.

Ze względów technicznych faktury dokumentujące dostawę Nagród rzeczowych przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta mogą zostać wystawione przez Wnioskodawcę przed lub po przekazaniu tych Nagród rzeczowych Uczestnikom. W szczególności, faktury mogą być wystawione przez Wnioskodawcę na zakończenie miesiąca, w którym Wnioskodawca nabył Nagrody rzeczowe, przeniósł prawo do rozporządzania nimi jak właściciel na Klienta i wydał je Uczestnikom.

Decyzja o tym, jakie Nagrody rzeczowe będą dostępne dla Uczestników w Programie będzie podejmowana wspólnie przez Wnioskodawcę jako organizatora Programu i Klienta jako zlecającego organizację Programu. Wnioskodawca oraz Klient wspólnie ustalą katalog takich nagród, aby zapewnić, że będą one jak najbardziej atrakcyjne dla Uczestników Programu.

Nagrody rzeczowe będą przechowywane i konfekcjonowane przez Wnioskodawcę w okresie od momentu ich zakupu przez Wnioskodawcę do momentu ich wydania Uczestnikom przez Wnioskodawcę w centrum logistycznym, z którego korzysta Wnioskodawca. Centrum logistyczne może stanowić własność Wnioskodawcy lub też Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania z niego na podstawie innego tytułu prawnego.

Przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta spowoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT po stronie Wnioskodawcy. Co za tym idzie, na Wnioskodawcy spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy i udokumentowania tej czynności fakturą wystawioną na Klienta.

Nagrody pieniężne oraz Nagrody rzeczowe łącznie zwanej dalej jako Nagrody.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym wydanie Nagród pieniężnych Uczestnikom Programu spowoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy?

2. Czy w opisanym Zdarzeniu przyszłym wydanie przez Wnioskodawcę Nagród rzeczowych na rzecz Uczestników Programu nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy?

3. Czy w opisanym Zdarzeniu przyszłym przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi na Klienta spowoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy, a co za tym idzie, na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy towarów i udokumentowania tej czynności fakturą wystawioną na Klienta?

4. Czy w opisanym Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez niego Nagród rzeczowych?

5. Czy w opisanym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym przekazanie środków pieniężnych przez Klienta do Wnioskodawcy w celu pokrycia kosztów Nagrody pieniężnej spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług, zaś w związku tym zaistnieje obowiązek dokumentowania rozliczeń z tego tytułu fakturą?

6. Czy w opisanym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca powinien wystawić na rzecz Uczestnika jakikolwiek dokument, o którym mowa w art. 106a-106n ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z wydaniem Nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odpowiedź na pytanie nr 1 powinna brzmieć następująco - nie, w przedstawionym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym wydanie Nagród pieniężnych Uczestnikom Programu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy.

2. Odpowiedź na pytanie nr 2 powinna brzmieć następująco - nie, w opisanym Zdarzeniu przyszłym wydanie przez Wnioskodawcę Nagród rzeczowych na rzecz Uczestników Programu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy.

3. Odpowiedź na pytanie nr 3 powinna brzmieć następująco - tak, w opisanym Zdarzeniu przyszłym przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi na Klienta spowoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy, a co za tym idzie, na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy towarów i udokumentowania tej czynności fakturą wystawioną na Klienta

4. Odpowiedź na pytanie nr 4 powinna brzmieć następująco - tak, w opisanym Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez niego Nagród rzeczowych.

5. Odpowiedź na pytanie nr 5 powinna brzmieć następująco - nie, w opisanym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym przekazanie środków pieniężnych przez Klienta do Wnioskodawcy w celu pokrycia kosztów Nagrody pieniężnej nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług, zaś w związku tym nie zaistnieje obowiązek dokumentowania rozliczeń z tego tytułu fakturą.

6. Odpowiedź na pytanie nr 6 powinna brzmieć następująco - nie, w opisanym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie powinien wystawić na rzecz Uczestnika jakiegokolwiek dokumentu, o którym mowa w art. 106a-106n Ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z wydaniem Nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika.

Uzasadnienie:

Ad 1)

Wnioskodawca jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się zarządzaniem programami lojalnościowymi. Nagrody Pieniężne będą wydawane Uczestnikom przez Wnioskodawcę w formie przelewów środków pieniężnych na wskazany rachunek bankowy lub w formie kart przedpłaconych. Uczestnik może wykorzystać środki pieniężne otrzymane w ramach Nagrody pieniężnej na dowolnie wybrane cele.

Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę taką należy, co do zasady, uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej sklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych (zob. indywidualną interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 kwietnia 2018 r., znak 0114-KDIP3- 2.4011.159.2018.l.MK lub indywidualną interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lutego 2019 r., znak: 0115-KDIT2-2.4011.16.2019.l.ENB).

Karta przedpłacona stanowi zatem rodzaj pieniądza elektronicznego, który spełnia funkcje zastępcze dla środków pieniężnych. Co za tym idzie, kartę przedpłaconą należy dla celów podatku VAT traktować na równi z pieniędzmi. Pieniądze nie stanowią natomiast towaru ani usługi. W konsekwencji, czynność polegająca na wydaniu Nagród pieniężnych, w tym w postaci kart przedpłaconych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Takie stanowisko zaprezentował także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 lutego 2019 r., znak: 0115-KDIT2-2.4011.16.2019.l.ENB wskazując, że:

„Karta przedpłacona stanowi środek płatniczy, spełniając funkcje zastępcze dla środków pieniężnych. Karta przedpłacona stanowi zatem jedynie rodzaj pieniądza elektronicznego (innego niż pieniądz ekwiwalentu wartości), upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do zakupu określonych towarów. (`(...)`) Wobec tego czynności przekazania kart przedpłaconych wraz z ich zasileniem środkami pieniężnymi, nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT. Wydania nagrody pieniężnej na karty przepłacone pre-paid uczestnikom Programu nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością. (`(...)`) Wnioskodawca przekazując uczestnikom Programu środki pieniężne nie zobowiązuje ich do wykonywania na jego rzecz jakichkolwiek czynności".

Jednocześnie, gdyby tutejszy Organ nie zgodził się ze stanowiskiem, że karty przedpłacone należy traktować na równi z wypłatą środków pieniężnych, w ocenie Wnioskodawcy kartę przedpłaconą należałoby uznać za bon różnego przeznaczenia. Z definicji bonu wynika, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. U. UE. L2016. 177. 9), wskazano, że

„Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług".

W zakresie bonów wprowadza się dwie normy. Pierwsza z nich odnosi się do bonów jednego przeznaczenia (tzw. SPV), czyli bonów, które dotyczą konkretnej dostawy lub usługi i tylko w danym państwie członkowskim, co pozwala w chwili emisji (przekazania bonu pierwszemu posiadaczowi) bonu określić miejsce świadczenia jak i kwoty podatku należnego. Transfer bonów SPV (emisja i ich dalsze przekazanie) zostało zrównane ze świadczeniem usługi albo dostawą towarów (w zależności jakiego uprawnienia dany bon dotyczy), a tym samym podlega opodatkowaniu VAT.

Druga zaś norma odnosi się do bonów różnego przeznaczenia (MPV), które zostały zdefiniowane przez definicje negatywną, jako bony które nie posiadają cech bonów SPV. Zatem są to bony, które nie dotyczą konkretnej dostawy lub usługi lub nie wskazują, w którym państwie mogą być zrealizowane. Transfer tych bonów nie podlega opodatkowaniu albowiem w momencie ich emisji nie sposób określić stawki podatku lub miejsca świadczenia. W przypadku tych bonów do opodatkowania dochodzi w momencie ich realizacji.

Uczestnik Programu może wydać środki otrzymane w ramach Nagrody pieniężnej, w tym środki którymi została zasilona karta przedpłacona, na dowolnie wybrany przez siebie cel. W momencie, w którym Uczestnik otrzymuje kartę, nie jest natomiast pewne, czy środki te w ogóle zostaną wydatkowane, a jeżeli tak na jakie towary lub usługi. W związku z tym, jeżeli tutejszy Organ uznałby że kart przedpłaconych wydawanych jako Nagrody pieniężne w Programie nie można uznać za środki pieniężne, to takie karty należałoby uznać za bony różnego przeznaczenia.

Mając zaś na uwadze brzmienie art. 8b ust. 1 Ustawy VAT oraz przedstawione okoliczności sprawy, należałoby uznać, że wydanie przez Wnioskodawcę Uczestnikom kart przedpłaconych stanowi jedynie transfer bonu różnego przeznaczenia (MPV) w rozumieniu art. 2 pkt 44 Ustawy VAT, który to jako taki nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Co za tym idzie, wydanie Nagrody pieniężnej w postaci karty przedpłaconej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Podatek VAT powinien zostać pobrany, dopiero gdy zostaną dostarczone towary lub wykonane usługi, których dany bon dotyczy. W tym kontekście, ewentualny wcześniejszy transfer bonów różnego przeznaczenia nie podlega natomiast opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świetle art. 7, art. 8, art. 8a i art. 8b Ustawy VAT czynności przekazania karty przedpłaconej oraz jej zasilenia określoną kwotą (środkami pieniężnymi) nie można utożsamiać z dostawą towarów ani świadczeniem usług podlegającymi opodatkowaniu VAT, ponieważ:

a) Karta przedpłacona nie jest towarem w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT.

b) Uczestnik może wykorzystać środki jakimi zasilona jest karta na dowolnie wybrany przez siebie cel. W momencie wydania karty przedpłaconej Uczestnikowi nie wiadomo, czy środki z tej karty zostaną wykorzystane i jakie towary lub usługi zostaną za nie nabyte.

c) Karta przedpłacona stanowi rodzaj pieniądza elektronicznego, który spełnia funkcje zastępcze dla środków pieniężnych. Co za tym idzie, kartę przedpłaconą należy dla celów podatku VAT traktować na równi z pieniędzmi. Pieniądze nie stanowią natomiast towaru ani usługi, a ich przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

d) Jeżeli Organ nie podziela stanowiska, że karta przedpłacona stanowi rodzaj pieniądza, należy przyjąć, że karta przedpłacona stanowi bon, o którym mowa w art. 2 pkt 41 Ustawy o VAT. Podkreślić należy, że jest to bon różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 Ustawy o VAT.

W odniesieniu natomiast do Nagród pieniężnych wydawanych w formie przelewów bankowych również nie wystąpi opodatkowanie VAT. Jak wskazano powyżej, w świetle art. 7 oraz art. 8 Ustawy o VAT przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która dla celów Ustawy o VAT mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług, tj. jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT. Wynika to z faktu, że środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie środków pieniężnych stanowi świadczenie usług.

Przedstawione w tym miejscu rozumienie przepisów zostało zaaprobowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2020 r., znak: 0114-KDIP1-3.4012.431.2019.3.ISK a także w piśmie tegoż Organu z dnia 10 marca 2021 r., 0113-KDIPT1-2.4012.782.2020.2.SM.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydanie Nagród pieniężnych, w formie karty przedpłaconej lub przelewu bankowego, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie przepisów Ustawy VAT dla Wnioskodawcy.

Ad 2)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi zaś art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w tym wszelkie darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W analizowanej sprawie Nagrody rzeczowe będą technicznie przekazywane Uczestnikom przez Wnioskodawcę. Prawo do rozporządzania tymi towarami będzie jednak przysługiwało wyłącznie Klientowi, który nabędzie takie Nagrody od Wnioskodawcy. Prawo to zostanie następnie przeniesione przez Klienta na rzecz Uczestnika. Co istotne, Wnioskodawca, pomimo, że faktycznie wydaje towary (Nagrody rzeczowe) na rzecz Uczestników, nie jest i nie będzie uprawniony do rozporządzania Nagrodami rzeczowymi jak właściciel w momencie ich przekazania Uczestnikom.

W konsekwencji trzeba uznać, że wydanie Nagród rzeczowych w Programie powinno się potraktować jako dostawę towarów na rzecz Uczestników podlegającą opodatkowaniu VAT w rozumieniu art. 5 i art. 7 Ustawy VAT dokonywaną przez Klienta a nie przez Wnioskodawcę ponieważ:

a) Nagrody Rzeczowe zostały nabyte przez Klienta od Wnioskodawcy i należą do przedsiębiorstwa Klienta.

b) Klientowi przysługiwało prawo odliczenia VAT z tytułu nabycia Nagród rzeczowych od Wnioskodawcy.

c) Prawo do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi przechodzi z Klienta na Uczestników.

d) Wnioskodawca nie będzie uprawniony do rozporządzenia Nagrodami rzeczowymi jak właściciel w momencie ich przekazywania Uczestnikom. Wnioskodawca pełni tylko techniczne funkcje związane z wydaniem tych nagród.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 kwietnia 2018 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.524.2017.4.ISZ oraz w piśmie tegoż Organu z dnia 10 marca 2021 r., 0113-KDIPT1-2.4012.782.2020.2.SM.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydanie przez niego Nagród rzeczowych na rzecz Uczestników nie spowoduje powstania po jego stronie obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług.

Ad 3)

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów.

W niniejszej sprawie Nagrody rzeczowe będą nabywane przez Wnioskodawcę. Co za tym idzie, Wnioskodawca będzie nabywał prawo do rozporządzania tymi nagrodami jak właściciel. Następnie Wnioskodawca będzie przenosić prawo rozporządzania tymi Nagrodami rzeczowymi na Klienta w zamian za wynagrodzenie płatne przez Klienta, odpowiadające wartości nabywanych przez niego nagród. Po dokonaniu przez Wnioskodawcę powyższej czynności, Wnioskodawca, działając już na zlecenie Klienta, będzie przekazywał te nagrody na rzecz Uczestników Programu.

Przebieg transakcji związanych z Nagrodami rzeczowymi będzie zatem następujący:

a) Klient zleca Wnioskodawcy organizację Programu, w tym nabycie konkretnych Nagród rzeczowych, które mają być przyznane w Programie i które Klient zamierza przekazać nieodpłatnie Uczestnikom Programu za pośrednictwem Wnioskodawcy.

b) Wnioskodawca nabywa Nagrody rzeczowe od podmiotów trzecich.

c) Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania Nagrodami rzeczowymi jak właściciel na Klienta.

d) Po tym jak Klient nabędzie prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zleca on Wnioskodawcy (działającemu w oparciu o treść Regulaminu oraz Umowy) Przekazanie Nagród rzeczowych do Uczestników. Obowiązki Wnioskodawcy w tym zakresie mają charakter czysto techniczny. Wnioskodawca nie jest bowiem w momencie wydawania Nagród rzeczowych właścicielem tych nagród i nie ma prawa rozporządzania nimi jak właściciel. Wnioskodawca działa jedynie jako wręczyciel Nagród rzeczowych, prawo własności tych nagród przechodzi natomiast z Klienta na Uczestników.

e) Nagrody rzeczowe będą przechowywane przez Wnioskodawcę do czasu ich wydania Uczestnikom. Jednocześnie, w przypadku gdy jakakolwiek Nagroda rzeczowa nie zostanie wydana Uczestnikom, Wnioskodawca zwróci ją Klientowi.

W konsekwencji, należy uznać, że wydanie Nagród rzeczowych w Programie należy traktować jako dostawę towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta podlegającą opodatkowaniu VAT w rozumieniu art. 5 i art. 7 Ustawy o VAT. Uwzględniając powyższe powinno się więc przyjąć, że dochodzi do dostawy ww. Nagród rzeczowych przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta, a następnie przez Klienta do Uczestników. Jak wynika bowiem z opisu Zdarzenia przyszłego, to właśnie Wnioskodawca, działając na zlecenie Klienta, jako swego rodzaju pośrednik, przekazuje nagrody Uczestnikom Programu.

Wyrażone w tym miejscu przez Wnioskodawcę stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dnia 29 grudnia 2014 r., nr IPPP1/443-1137/14-2/KC na rzecz Wnioskodawcy.

Stosownie natomiast do art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, podatnik ma obowiązek wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika VAT. W związku z tym, że Wnioskodawca i Klient są czynnymi podatnikami VAT, Wnioskodawca ma obowiązek udokumentować dostawę Nagród rzeczowych do Klienta fakturą.

Podsumowując powyższe - zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowych na rzecz Klienta spowoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy. Co za tym idzie, Wnioskodawca ma obowiązek naliczenia należnego podatku od towarów i usług z tytułu dostawy tych Nagród rzeczowych do Klienta oraz udokumentowania tej dostawy fakturą.

Ad 4)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem wyjątków.

Powyższe regulacje wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych

W niniejszej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi marketingowe związane z organizacją Programu. Świadczenie tego typu usług jest jednym z podstawowych przedmiotów działalności Spółki. Usługi marketingowe świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT. W ramach Programu Spółka zobowiązuje się m.in. do jego organizacji i wydawania Nagród rzeczowych.

Nagrody te będą nabywane przez Spółkę a następnie sprzedawane Klientowi, która przekaże je nieodpłatnie Uczestnikom - zgodnie z przebiegiem transakcji opisanym w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 powyżej.

Uwzględniając powyższe, nie może ulegać wątpliwości, że nagrody nabywane przez Spółkę w celu ich wydania Uczestnikom Programu mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nagród Rzeczowych. Kwotę podatku naliczonego, do odliczenia którego będzie uprawniona Spółka, będzie stanowiła suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez Spółkę z tytułu nabycia lub wytworzenia Nagród Rzeczowych.

W analogicznym stanie faktycznym powyższe uprawnienie Spółki zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w treści interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2021 r., 0113-KDIPT1-2.4012.782.2020.2.SM.

Ad 5)

Jak wskazano szczegółowo powyżej, Nagrody pieniężne będą wypłacane (w formie przelewu na rachunek bankowy lub w formie karty przedpłaconej) przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników.

Sponsorem wszystkich nagród w Programie jest Klient. W związku z tym Wnioskodawca obciąży kosztem tych nagród Klienta. Klient przekaże Wnioskodawcy środki finansowe odpowiadające wartości Nagród pieniężnych wydanych przez Wnioskodawcę w ramach Programu, których koszt poniósł Wnioskodawca. Następnie zaś Wnioskodawca wystawi odpowiednią notę księgową w celu udokumentowania wysokości tych kosztów.

W ocenie Wnioskodawcy rozliczenia pieniężne pomiędzy Klientem i Wnioskodawcą z tego tytułu nie będą podlegały opodatkowaniu VAT ponieważ w związku z obciążeniem Klienta kosztami nagród pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem nie dochodzi do żadnej z czynności opodatkowanych VAT, o których mowa jest w art. 5 Ustawy o VAT.

W szczególności, rozliczenie pieniężne z tytułu Nagród pieniężnych nie stanowi elementu usługi marketingowej świadczonej przez Spółkę. Należy bowiem dla celów VAT rozróżnić wynagrodzenie z tytułu usługi marketingowej świadczonej przez Spółkę i koszt nagród, które są wydane w Programie. W przypadku, w którym Spółka pokrywa koszt nagród, a następnie koszt ten jest jej zwracany przez Klienta (jako sponsora nagród), zwrot środków pieniężnych z tego tytułu nie stanowi ekwiwalentu za usługi Agencji. Nie może zatem być doliczany do wynagrodzenia Agencji i nie podlega opodatkowaniu VAT łącznie z tym wynagrodzeniem.

Jak wynika bowiem z ugruntowanego stanowiska organów, np. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 września 2018 r., 0114- KDIP1-3.4012.371.2018.1.ISK oraz praktyki sądów administracyjnych, przykładowo zaprezentowanego przez NSA w wyroku z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt I FSK 1635/15:

„płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora”.

Podobne stanowisko zaprezentował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 7 października 2010 r., w sprawie C-53/09, w sprawie Baxi Group.

Jednocześnie, w związku z pokryciem kosztu Nagród pieniężnych przez Klienta nie dochodzi do dostawy towarów pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem. W przypadku bowiem Nagród pieniężnych nie może dojść do dostawy towaru ponieważ przedmiotem nagród nie są towary w rozumieniu Ustawy VAT. Uwzględniając powyższe, należy uznać, że rozliczenie pieniężne między Wnioskodawcą a Klientem z tytułu pokrycia kosztu Nagród pieniężnych nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. Co za tym idzie, Spółka nie ma obowiązku naliczyć podatku VAT należnego w związku z takim rozliczeniem. Nie spoczywa także na niej obowiązek Udokumentowania przekazania środków pieniężnych fakturą. Wystarczające w tym przypadku będzie wystawienie noty księgowej.

Takie stanowisko zostało także potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPP1/443- 1306/14/MS oraz w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 kwietnia 2018 r., nr 0114-KDIP1- 3.4012.524.2017.4.ISz, w ostatnim zaś czasie także w treści interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2021 r., 0113-KDIPT1- 2.4012.782.2020.2.SM.

Ad 6)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym zgodnie z art. 7 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Przez towary natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa traktowane jest jako dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawca rozważa czy w przypadku wydania Nagród pieniężnych, dla niego jako organizatora, nie powstaną konsekwencje podatkowe w podatku od towarów i usług, a co za tym idzie obowiązek udokumentowania wydania nagród pieniężnych dla Uczestników którymkolwiek dokumentem spośród wymienionych w art. 106a - 106n Ustawy o VAT.

Zgodnie z przytoczonym już art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

a) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

b) eksport towarów;

c) import towarów na terytorium kraju;

d) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

e) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że jedynymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT są czynności o charakterze krajowym lub zagranicznym mające za przedmiot dostawę towarów lub świadczenie usług.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Wprawdzie Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia „usługi", jednakże w art. 8 ust. 1 zawiera ona definicję „świadczenia usług", przez które należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zdaniem Wnioskodawcy należy więc w pierwszej kolejności ocenić czy nagrodę pieniężną można zakwalifikować jako towar lub usługę.

Z przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego wynika, że czynności przekazania nagrody pieniężnej nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pieniądz pełni w obrocie prawnym funkcję środka wymiany (zapłaty) poprzez wyrażanie określonej siły ekonomicznej. Reprezentuje wartość rzeczy, usług, pracy itd. Ma również moc umarzania wszelkich zobowiązań. Jeżeli jest środkiem zapłaty, to albo realizuje świadczenie pieniężne sensu stricto (od samego początku), albo wchodzi w miejsce świadczenia niepieniężnego, np. jako odszkodowanie za utracone lub zniszczone rzeczy. Pieniądz pełni więc funkcję powszechnego środka wymiany dóbr i usług, funkcję akumulacji wartości ekonomicznych i funkcję płatniczą polegającą na zaspokojeniu interesów wierzyciela, prowadząc do wspomnianego umorzenia zobowiązania (zob. zobowiązania - część ogólna, Warszawa 2005, s. 55 i n.; W. Czachórski, Zobowiązania. Zarys wykładu, Warszawa 1983, s. 59 i n.; Z. Żabiński, Próba nowoczesnej cywilnoprawnej konstrukcji pojęcia pieniądza i zapłaty, PiP 1972, z. 8-9). Pieniądze nie są więc towarem, lecz środkiem wymiany towarów i usług. W konsekwencji, wydanie nagrody pieniężnej, jako wydanie środków pieniężnych nie stanowi wydania towaru, bo środki pieniężne nie są towarem w rozumieniu Ustawy o VAT

Tym samym wydanie nagród pieniężnych Uczestnikom (bez względu na to czy poprzez wypłatę środków na rachunek pieniężny, czy poprzez doładowanie kart przedpłaconych określoną kwotą) nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, jako czynność neutralna na gruncie Ustawy o VAT nie powoduje obowiązku wystawienia przez Wnioskodawcę jakiegokolwiek dokumentu, o którym mowa w art. 106a - 106n Ustawy o VAT.

Konieczność wystawienia dokumentów, o których mowa w art. 106a - 106n Ustawy o VAT, powstaje każdorazowo, w związku ze zdarzeniami faktycznymi powodującymi powstanie lub zmianę okoliczności, istotnych z punktu widzenia zaistnienia obowiązku podatkowego w ogóle lub wpływających na wysokość zobowiązania podatkowego, co w opisywanym przypadku w ogóle nie będzie miało miejsca.

Tytułem uwagi uzupełniającej wypada zauważyć, że w opisanym Stanie faktycznym oraz Zdarzeniu przyszłym Uczestnik nie będzie podejmować żadnych czynności na rzecz Wnioskodawcy za które nagroda stanowiłaby płatność. Prowadzi to do wniosku, że pomiędzy wypłatą nagrody a zachowaniem Uczestnika nie zachodzi jakikolwiek związek przyczynowo - skutkowy, stanowiący na gruncie orzecznictwa TSUE jedną z koniecznych przesłanek dla uznania danego zachowania za świadczenie usługi za wynagrodzeniem, podlegające opodatkowaniu VAT.

Na konieczność istnienia powyższego związku TSUE wskazał m.in. w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, w którym stwierdził:

„koncepcja świadczenia usług wykonywanych za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 2 (1) VI Dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Podobnie w wyroku z 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Staatsecretaris van Financien przeciwko Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats Trybunał orzekł, że aby świadczenie usług mogło podlegać opodatkowaniu, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem”.

Powyższa argumentacja znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach podatkowych wydanych na kanwie zbliżonego stanu faktycznego, np. indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2017 r., znak: 0114- KDIP4.4012.72.2017.2.IGO, indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 stycznia 2016 r., znak: IBPP1/4512-793/15/LSz czy też indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 grudnia 2012 r., znak: IPPP2/443-1075/12-2/DG.

Zdaniem Wnioskodawcy na powyższą konkluzję nie ma żadnego wpływu czy Nagrody pieniężne są wydawane na rzecz przedsiębiorców, czy osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Podobnie nie ma znaczenia czy wydanie tej nagrody obwarowane jest dodatkowymi wymaganiami, czy związane wyłącznie z zakupem określonego towaru lub usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

1. braku opodatkowania czynności wydania Nagród pieniężnych Uczestnikom Programu (kwestia objęta pytaniem nr 1);

2. braku opodatkowania czynności wydania Nagród rzeczowych Uczestnikom Programu (kwestia objęta pytaniem nr 2);

3. opodatkowania i udokumentowania czynności przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania jak właściciel Nagrodami rzeczowymi na Klienta (kwestia objęta pytaniem nr 3);

4. prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę Nagród rzeczowych (kwestia objęta pytaniem nr 4);

5. braku opodatkowania i udokumentowania czynności przekazania środków pieniężnych przez Klienta do Wnioskodawcy w celu pokrycia kosztów Nagrody pieniężnej (kwestia objęta pytaniem nr 5);

6. dokumentowania czynności wydania Nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika (kwestia objęta pytaniem nr 6)

- jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że celem zachowania spójności wypowiedzi Organ udzielił odpowiedzi w kwestiach objętych zakresem postawionych pytań w innej kolejności niż wynika to z treści wniosku.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021r. poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W tym miejscu należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, a nie zapłata za nią.

Należy zauważyć, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Aby dane świadczenie uznać za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 kwietnia 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Wskazać należy, że w niektórych przypadkach płatności za dany towar/usługę może dokonać podmiot trzeci, a nie podmiot (osoba) na rzecz którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, na rzecz której świadczona jest usługa. Taka sytuacja może mieć miejsce, np. w trakcie realizacji programów lojalnościowych lub akcji marketingowych, w których są przekazywane uczestnikom nagrody.

Podobna kwestia była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs v. Loyalty Management UK Ltd i Baxi Group (C-53/09, C-55/09). Spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spółce @1 Ltd. Zarządzanie tym programem przez spółkę @1 obejmowało w szczególności jego promocję wśród klientów poprzez katalogi oraz Internet, rozpatrywanie wniosków o członkostwo w programie, zarządzanie kontami klientów, wybór, nabywanie i dostarczanie prezentów lojalnościowych, jak również prowadzenie infolinii dla klientów. TSUE rozpatrując sprawę wskazał, że „płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.”

TSUE wskazał, że spółka @1, której spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego spółka @1 nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem.

W analizowanej sprawie TSUE stwierdził, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, że z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

TSUE wskazał, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, aby wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę.

Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a) tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W konsekwencji, TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl zaś art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem zadanych pytań nr 1 oraz nr 5 i 6 wniosku ORD-IN należy zauważyć, że Wnioskodawca wydaje Uczestnikom Nagrody pieniężne, a następnie obciąża Klienta kosztami tych Nagród pieniężnych.

Jak wskazano bowiem w okolicznościach sprawy, Nagrody pieniężne są/będą wypłacane Uczestnikom przez Wnioskodawcę w oparciu o dane dotyczące punktów, które uzyskał dany Uczestnik. Ich wypłacenie/wydanie nastąpi/będzie następować w formie kart przedpłaconych zasilonych odpowiednią kwotą środków pieniężnych albo przelewem na wskazany rachunek bankowy. Uczestnicy będą mogli dysponować środkami z kart w dowolny sposób według własnego uznania. Wydanie Nagrody pieniężnej w formie karty przedpłaconej technicznie będzie obejmowało wysyłkę karty do Uczestnika, a po potwierdzeniu przez Uczestnika otrzymania tej karty – zasilenie jej odpowiednią kwotą środków. Za cały proces będzie odpowiadał Wnioskodawca.

Wnioskodawca będzie obciążał Klienta kosztem Nagród pieniężnych. Koszty te są rozliczane odrębnie od wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług marketingowych na rzecz Klienta i są będą dokumentowane odpowiednim dokumentem księgowym. Uczestnik będzie miał prawo skorzystać ze środków, jakimi została zasilona karta przedpłacona przez określony okres czasu. Wnioskodawca poinformuje Uczestnika o długości tego okresu. Po upływie tego okresu środki pieniężne, którymi karta została zasilona, zostaną zwrócone Wnioskodawcy, a ten przekaże te środki Klientowi, dokumentując to odpowiednim dokumentem księgowym.

Wskazać należy, że w świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy, przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która dla celów ustawy o VAT mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług, tj. jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to z faktu, że środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie środków pieniężnych stanowi świadczenie usług.

Tym samym czynność wydania Nagrody pieniężnej wypłacanej/wydawanej Uczestnikowi Programu w formie kart przedpłaconych zasilonych odpowiednią kwotą albo przelewu na wskazany rachunek bankowy, nie stanowi/ nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem z tego tytułu, nie powstaje/ nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy. Jednocześnie Wnioskodawca, w związku z wydaniem Nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika nie powinien tej czynności, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, dokumentować wystawieniem faktury.

Także jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy przekazywane Wnioskodawcy przez Klienta środki pieniężne na pokrycie Nagród pieniężnych, nie stanowią/nie będą stanowić dla Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów. Wnioskodawca za wykonywaną na rzecz Klienta usługę marketingową w postaci organizacji Programu, otrzymuje/będzie otrzymywać odrębne wynagrodzenie. Natomiast wydawane Nagrody pieniężne wypłacane/wydawane Uczestnikom w formie kart przedpłaconych zasilonych odpowiednią kwotą albo przelewu na wskazany rachunek bankowy, w istocie stanowią środki pieniężne. Podkreślić bowiem jeszcze raz należy, że jak wskazano w treści wniosku – pieniądze zasilające kartę przedpłaconą mogą zostać przez Uczestnika wykorzystane w dowolny sposób. Uczestnik może sam zdecydować gdzie i kiedy wykorzysta środki zgromadzone na karcie. W szczególności może dowolnie wybrać miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zatem transfer środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy tytułem pokrycia wartości Nagród pieniężnych wydawanych Uczestnikom w Programie nie stanowi/nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta. Tym samym czynność przekazania na rzecz Wnioskodawcy przez Klienta środków pieniężnych na Nagrody pieniężne wypłacane/wydawane Uczestnikowi Programu w formie kart przedpłaconych zasilonych odpowiednią kwotą albo przelewu na wskazany rachunek bankowy, nie stanowi/nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem z tego tytułu, nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy.

W konsekwencji czynność przekazania na rzecz Wnioskodawcy przez Klienta środków pieniężnych, tytułem pokrycia wartości Nagród pieniężnych, nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i z tego tytułu, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 5 oraz 6 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast kwestii objętej zakresem pytania nr 3, należy zauważyć dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Przenosząc powyższe tezy na grunt rozpatrywanej sprawy, skoro po nabyciu Nagród rzeczowych, Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania nimi jak właściciel na Klienta i Zainteresowany będzie otrzymywał zapłatę w postaci zwrotu kosztów zakupu Nagród rzeczowych, to w tej sytuacji po stronie Wnioskodawcy dochodzi do odpłatnej dostawy towarów na rzecz Klienta w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy czym ani z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ani z rozporządzeń wykonawczych do ww. ustawy, nie wynika możliwość zastosowania zwolnień do ww. dostaw towarów, zatem Wnioskodawca na rzecz Klienta będzie zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów usług ww. dostawy towarów wg właściwej stawki podatku VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy oraz z tytułu tej dostawy będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku należnego.

Dodatkowo, zatem skoro zarówno Wnioskodawca jak i Klient są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, to fakt dokonania przez Wnioskodawcę rzecz Klienta ww. odpłatnej dostawy towarów, będzie skutkował obowiązkiem wystawienia faktury na rzecz Klienta, w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii objętych zakresem pytania nr 2, w konsekwencji należy stwierdzić, że skoro przekazywane przez Wnioskodawcę Nagrody rzeczowe w chwili przekazywania ich Uczestnikom przez Zainteresowanego, będą we własności Klienta, to ich przekazanie na rzecz Uczestnika nie rodzi żadnych konsekwencji po stronie Wnioskodawcy. Zainteresowany w sytuacji opisanej we wniosku będzie dokonywał technicznego przekazania tych nagród Uczestnikom Programu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nagród rzeczowych, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

W omawianej sprawie wskazać należy, że warunki, o których mowa w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto wydatki na zakup Nagród będą związane bezpośrednio z czynnościami sprzedaży tych Nagród na rzecz Klienta.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro, jak wyżej wskazano, spełnione będą przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nagród rzeczowych, w związku z ich zakupem w ramach prowadzonego przez Zainteresowanego Programu. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.