0114-KDIP4-3.4012.591.2021.1.DS
📋 Podsumowanie interpretacji
Miasto, jako jednostka samorządu terytorialnego i zarejestrowany czynny podatnik VAT, posiada 1/4 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który zamierza sprzedać drugiemu współwłaścicielowi, posiadającemu 3/4 udziału. Lokal znajduje się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wybudowanym w 1969 roku. Udział Miasta w prawie do lokalu został nabyty w drodze dziedziczenia po zmarłym synu współwłaściciela, który z kolei nabył swój udział w wyniku przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo oraz w drodze dziedziczenia po zmarłej żonie. Lokal jest wykorzystywany na cele mieszkaniowe, a Miasto oraz współwłaściciel nie ponosili wydatków na jego ulepszenie. Organ podatkowy uznał, że planowana przez Miasto sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ od pierwszego zasiedlenia lokalu do planowanej dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 20 października 2021 r. (data wpływu 20 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
24 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu. Złożony wniosek uzupełniony został pismem z 20 października 2021 r. (data wpływu 20 października 2021 r.).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Miasto (…) (Miasto lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego - gminą w rozumieniu ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Miasto posiada 1/4 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego (dalej: Lokal), który planuje sprzedać w drodze bezprzetargowej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - drugiego współwłaściciela Lokalu posiadającego w ww. prawie 3/4 udziału (dalej: Współwłaściciel).
Lokal znajduje się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (Budynek) przy ul. (…) w (…), który to budynek został wybudowany w 1969 r. Lokal jest prawnie wyodrębniony - została ustanowiona odrębna własność Lokalu oraz założona księga wieczysta.
Miasto nabyło udział w prawie do Lokalu na podstawie wydanego 2 czerwca 2011 r. postanowienia o nabyciu spadku po zmarłym w 2010 r. synu Współwłaściciela.
Nabycie spadku przez Miasto było konsekwencją odrzucenia spadku przez wszystkich spadkobierców ustawowych. Zgodnie bowiem z art. 935 Kodeksu cywilnego, w braku małżonka spadkodawcy, jego krewnych i dzieci małżonka spadkodawcy, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Jeżeli ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej Polskiej nie da się ustalić albo ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi Państwa jako spadkobiercy ustawowemu.
Współwłaściciel natomiast nabył:
- 1/2 udziału w ww. prawie do Lokalu w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do Lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do Lokalu, co nastąpiło 31 grudnia 1989 r.; ww. prawo zostało nabyte do majątku wspólnego Współwłaściciela oraz jego żony będącej członkiem spółdzielni;
- 1/4 udziału w ww. prawie do Lokalu w drodze dziedziczenia ustawowego po żonie, która zmarła w 2009 r., przy czym, poza Współwłaścicielem, 1/4 udziału w prawie do Lokalu odziedziczył również syn zmarłej (ten udział po jego śmierci nabyło Miasto); postanowienie o nabyciu spadku zostało wydane 16 października 2012 r.
Zarówno obecnie jak i w przeszłości, Lokal jest/był wykorzystywany na cele mieszkaniowe Współwłaściciela (wcześniej również jego żony).
Po nabyciu udziału w prawie do Lokalu, Miasto nie ponosiło w stosunku do Lokalu żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nakłady tego rodzaju nie były również ponoszone przez drugiego Współwłaściciela Lokalu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy sprzedaż przez Miasto na rzecz Współwłaściciela udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu, na którym posadowiony jest Budynek, będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez Miasto na rzecz Współwłaściciela udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu, na którym posadowiony jest Budynek, będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Definicję dostawy towarów zawiera art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem dostawy towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in. ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT), a także zbycie takiego prawa (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 - stanowi świadczenie usług.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, zgodnie natomiast z uchwałą 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie odpłatnej dostawy towarów obejmuje również zbycie udziału w nieruchomości (np. udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej lub prawie użytkowania wieczystego nieruchomości).
Powyższe jest zgodne z normami unijnymi, zgodnie bowiem z art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy określone udziały w nieruchomości, prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Na gruncie prawa cywilnego kwestia współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Przy tym, jak wynika z brzmienia art. 198 Kodeksu cywilnego, w przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, co oznacza, że może tym udziałem rozporządzać bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może swój udział zbyć.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Miasto posiada udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który zamierza zbyć na rzecz drugiego współwłaściciela lokalu. W ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o definicję zawartą w art. 7 ust. 1 pkt 5 i 6 oraz art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie ww. udziału stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Czynność, która spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, może być przy tym opodatkowana tym podatkiem według właściwych stawek, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. W ustawie o VAT przewidziano trzy rodzaje zwolnień z VAT, które można zastosować dla dostaw budynków, budowli lub ich części, a mianowicie:
- art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
- art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;
- art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT - zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jak wskazano, pierwszą z możliwych podstaw prawnych do zastosowania zwolnienia z VAT dla dostawy Lokalu jest art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W art. 2 pkt 14 ustawy o VAT została zawarta definicja tzw. pierwszego zasiedlenia, zgodnie z którą pod pojęciem tym rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy, użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Uznanie przez ustawodawcę za pierwsze zasiedlenie czynności oddania budynku (części budynku) do użytkowania po jego ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej oznacza, że ustawodawca dopuszcza/przewiduje, że dany budynek (lub jego część) może być przedmiotem tzw. pierwszego zasiedlenia wielokrotnie, za każdym razem, kiedy dokonane zostaną ulepszenia przekraczające 30% jego wartości początkowej. Ulepszenie, o którym mowa w przepisach o podatkach dochodowych może mieć miejsce na skutek przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Zgodnie z powyższymi regulacjami (m.in. art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku - w ocenie Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie Lokalu nastąpiło najpóźniej w 1989 r., tj. w momencie nabycia przez Współwłaściciela i jego żonę spółdzielczego własnościowego prawa do Lokalu, na skutek przekształcenia w takie prawo przysługującego uprzednio tym osobom spółdzielczego lokatorskiego prawa do Lokalu. Po tej dacie nie nastąpiły okoliczności, które mogłyby wygenerować ponowne pierwsze zasiedlenie, na Lokal nie były bowiem ponoszone - ani przez Miasto ani przez drugiego Współwłaściciela - żadne nakłady mające charakter ulepszenia, o którym mowa w przepisach o podatku dochodowym.
Powyższe oznacza, że:
- pomiędzy pierwszym zasiedleniem Lokalu a planowaną przez Miasto dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata, a konsekwentnie, że
- planowana przez Miasto dostawa udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu nie będzie dokonywana ani w ramach pierwszego zasiedlenia Lokalu ani w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia Lokalu, a tym samym, że
- dostawa ta podlegać będzie zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 5 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
- ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego (pkt 5);
- zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).
Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W świetle powyższych przepisów, sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego traktować należy jak dostawę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zauważyć jednak należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.
Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Z opisu sprawy wynika, że Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Miasto posiada 1/4 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który planuje sprzedać na rzecz współwłaściciela. Lokal znajduje się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, który został wybudowany w 1969 r. Miasto nabyło udział w prawie do Lokalu na podstawie wydanego 2 czerwca 2011 r. postanowienia o nabyciu spadku po zmarłym w 2010 r. synu Współwłaściciela. Współwłaściciel natomiast nabył 1/2 udziału w ww. prawie do Lokalu w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do Lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do Lokalu, co nastąpiło 31 grudnia 1989 r. oraz 1/4 udziału w ww. prawie do Lokalu w drodze dziedziczenia ustawowego po żonie, która zmarła w 2009 r. Lokal jest/był wykorzystywany na cele mieszkaniowe Współwłaściciela. Po nabyciu udziału w prawie do Lokalu, Miasto nie ponosiło w stosunku do Lokalu żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nakłady tego rodzaju nie były również ponoszone przez drugiego Współwłaściciela Lokalu.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy planowana przez Miasto sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu będzie korzystać ze zwolnienia z VAT.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podkreślić należy, że wyłączeniem z opodatkowania nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), to Wnioskodawca dokonując zbycia tego udziału będzie działać w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji, powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości spełniających określone w tych przepisach warunki.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
-
są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
-
złożą:
a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów
- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
-
imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
-
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;
-
adres budynku, budowli lub ich części.
Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji sprzedaży budynku, budowli lub ich części na zasadach ogólnych.
Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy staje się bezzasadne.
Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Analizując zatem przedstawiony opis sprawy, w kontekście pierwszego zasiedlenia – należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu będzie miała miejsce po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Jak bowiem wynika z wniosku - w odniesieniu do Lokalu nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, oraz między pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30 % wartości początkowej Lokalu. W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu do chwili jego dostawy, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, to w odniesieniu do ww. transakcji zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z tym, że transakcja sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. dostawy – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.
Podsumowując, sprzedaż przez Miasto na rzecz Współwłaściciela udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu, będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która korzystać będzie ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili