Gmina stara się o dofinansowanie na remont zniszczonego budynku świetlicy wiejskiej, aby poprawić jakość życia mieszkańców oraz zwiększyć aktywność społeczną i obywatelską. Obecnie budynek pełni funkcję garażu dla samochodu straży pożarnej i nie jest wykorzystywany do działań kulturalnych ani integracyjnych. Po remoncie obiekt będzie dostępny bezpłatnie dla wszystkich mieszkańców gminy. Organ podatkowy uznał, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z tą inwestycją, ponieważ jej efekt nie będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Gminę.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 listopada 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją projektu „(`(...)`)” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
2 listopada 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu „(`(...)`)”.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina ubiega się o dofinasowanie realizacji operacji pod tytułem „(`(...)`)” na podstawie projektu Nr (…) w ramach Lokalnej Strategii Rozwoju Lokalnej Grupy Działania Stowarzyszenia „(`(...)`)”.
Stan faktyczny: Budynek świetlicy wiejskiej w m. (`(...)`) jest zniszczony technicznie, praktycznie nie nadaje się do użytku, nie odbywają się w nim żadne zajęcia kulturalne, ani integracyjne. Budynek będący przedmiotem inwestycji obecnie spełnia rolę siedziby OSP, ale tylko jako garażu w dobudowanej części, dla samochodu straży pożarnej, ponieważ ze względu na stan techniczny w budynku nie jest możliwa realizacja żadnych działań z zakresu kultury i integracji. Budynek jest formalnie, teoretycznie budynkiem świetlicy wiejskiej (taką pełnił realnie kiedyś rolę), nie są tu jednak realizowane żadne zajęcia z zakresu kultury i integracji ze względu na zły stan techniczny obiektu. Gmina złożyła wniosek aplikacyjny o dofinansowanie w ramach RPO Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020.
Obiekt ten będzie udostępniany bezpłatnie wszystkim korzystającym, tym samym użytkowany bezpłatnie przez mieszkańców gminy.
Inwestycja zostanie sfinansowana w 85,00% kosztów kwalifikowanych z dotacji EFRR (ok. 160.000,00 zł) i w 15,00% kosztów kwalifikowanych ze środków własnych Beneficjenta (ok. 29.000,00 zł).
Celem ogólnym projektu jest poprawa jakości życia mieszkańców oraz wzrost aktywności społecznej i obywatelskiej poprzez dostęp do nowoczesnej infrastruktury na cele kultury i integracji lokalnej społeczności. Celem szczegółowym projektu jest ograniczenie lub eliminacja wpływu następujących zjawisk kryzysowych i deficytów na poziom życia mieszkańców gminy, w szczególności zaś miejscowości: …:
Opisana we wniosku inwestycja należy do zadań własnych gminy wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), tym samym wpisuje się w działalność statutową Gminy.
Efekt planowanej inwestycji nie służy (nie posłuży) Gminie do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy realizując projekt dofinansowywany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020, Gminie przysługuje prawo do odzyskania naliczonego podatku VAT (poniesionego i planowanego do poniesienia) w związku z realizacją ww. projektu?
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina od 15 listopada 2019 r. została czynnym podatnikiem podatku VAT, figuruje w ewidencji płatników podatku VAT, jednak realizując powyższą inwestycję, nie ma możliwości w żaden sposób odliczenia poniesionego kosztu podatku VAT.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (`(...)`). Gmina nie będzie wykorzystywała wyremontowanego w ramach projektu obiektu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W związku z tym powoływany przepis nie ma zastosowania do podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług na potrzeby tej inwestycji.
Obiekt wyremontowany będzie udostępniany bezpłatnie wszystkim do korzystania.
Efekt planowanej inwestycji nie posłuży zatem Gminie do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Analizując przedstawiony stan faktyczny i prawny Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie przysługiwało jej prawo do odzyskania podatku od towarów i usług naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników; natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.; dalej jako: „ustawa o samorządzie gminnym”), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ubiega się o dofinansowanie w ramach RPO Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020 realizacji operacji pod tytułem „`(...)`”. Budynek świetlicy wiejskiej jest zniszczony technicznie, praktycznie nie nadaje się do użytku, nie odbywają się w nim żadne zajęcia kulturalne, ani integracyjne. Budynek obecnie spełnia rolę siedziby OSP, ale tylko jako garażu w dobudowanej części, dla samochodu straży pożarnej, ponieważ ze względu na stan techniczny w budynku nie jest możliwa realizacja żadnych działań z zakresu kultury i integracji.
Wyremontowany obiekt będzie udostępniany bezpłatnie wszystkim korzystającym, tym samym użytkowany bezpłatnie przez mieszkańców gminy. Celem ogólnym projektu jest poprawa jakości życia mieszkańców oraz wzrost aktywności społecznej i obywatelskiej poprzez dostęp do nowoczesnej infrastruktury na cele kultury i integracji lokalnej społeczności. Celem szczegółowym projektu jest ograniczenie lub eliminacja wpływu następujących zjawisk kryzysowych i deficytów na poziom życia mieszkańców gminy.
Powyższa inwestycja należy do zadań własnych gminy wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, tym samym wpisuje się w działalność statutową Gminy. Efekt planowanej inwestycji nie służy (nie posłuży) Gminie do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.
Jak wyjaśniono na wstępie odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż wyremontowany obiekt będzie udostępniany nieodpłatnie wszystkim korzystającym. Jak wskazał Wnioskodawca, efekt planowanej inwestycji nie służy i nie będzie służył Gminie do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z realizacją projektu „`(...)`”, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało zatem prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili