0114-KDIP4-2.4012.718.2021.1.AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2021 r. (data wpływu 29 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekształcenia drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, obowiązku sporządzenia spisu z natury oraz obowiązku dokonania korekty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

29 września 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekształcenia drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, obowiązku sporządzenia spisu z natury oraz obowiązku dokonania korekty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, prowadzącą we własnym imieniu jednoosobową działalność gospodarczą, wpisaną do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza Podatnika obejmuje dwa segmenty.

W ramach pierwszego segmentu Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na inwestowaniu w nieruchomości, najmie komercyjnym, sprzedaży nieruchomości oraz zarządzaniu nieruchomościami. Segment ten obejmuje: siedem nieruchomości gruntowych, jedenaście budynków i lokali usługowych, budowle, jak i infrastrukturę towarzyszącą - przyłącza i instalacje nierozerwalnie związane z nieruchomościami oraz urządzenia techniczne związane z budynkami (środki trwałe), takie jak:

• ogrodzenie wraz z bramą,

• zapora,

• utwardzany plac,

• parking,

• mury oporowe,

• przyłącza kanalizacyjne,

• węzeł ciepłowniczy,

• system alarmowy,

• centrala telefoniczna,

• system klimatyzacji wraz z podlicznikiem energii,

• bateria kondensatorów,

• wyciągi spalin,

• podnośniki,

• hamownia podwoziowa,

• monitoring wizyjny,

• stróżówka,

• tablica reklamowa,

• reklama świetlna,

• hale namiotowe,

• przegroda sali konferencyjnej,

• środki trwałe w budowie.

W skład pierwszego segmentu działalności wchodzą także:

• ogół praw i obowiązków związanych z wykonywaniem przez Podatnika działalności w ramach tego segmentu (np. zawarte umowy najmu i umowy cywilnoprawne),

• sprzęt komputerowy, telefony i inne wyposażenie,

• wierzytelności z tytułu świadczonych usług,

• umowy o pracę,

• zobowiązania funkcjonalnie związane z segmentem nieruchomościowym działalności,

• dokumentacja podatkowo-księgowa oraz płacowa związana z tym segmentem

• działalności.

Nieruchomości, środki trwałe oraz pozostałe towary wchodzące w skład pierwszego segmentu działalności Podatnika zostały przez niego nabyte lub wytworzone w ramach działalności gospodarczej i są wykorzystywane w całości do czynności opodatkowanych VAT (podatek od towarów i usług) (czynności najmu, sprzedaży i zarządzania) a Wnioskodawca dokonał odliczenia VAT naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu, za wyjątkiem przypadków, w których nieruchomości zostały nabyte w ramach czynności zwolnionych z VAT.

W ramach drugiego segmentu Podatnik prowadzi działalność polegającą na produkcji i sprzedaży instalacji (…) oraz (…) do pojazdów silnikowych. Segment ten obejmuje ogół aktywów, praw i obowiązków związanych z produkcją i handlem instalacjami (…) i (…), w tym przede wszystkim:

• środki trwałe, na które składają się urządzenia techniczne związane z produkcją instalacji (…) i (…), sprzęt komputerowy, telefony, wyposażenie biur i pomieszczeń produkcyjnych, pojazdy służące transportowi towarów oraz wykorzystywane przez pracowników, głównie przedstawicieli handlowych,
• wartości niematerialne i prawne wśród których znajduje się oprogramowanie komputerowe oraz zarejestrowane znaki towarowe,
• prawa i obowiązki z umów cywilnoprawnych, w szczególności: umowy kredytowe (limit w rachunku bieżącym) umowy leasingowe oraz prawa i obowiązki wynikające z umowy zawartej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 dotyczącej dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, umowy ubezpieczeniowe, umowy handlowe z Kontrahentami, umowa subwencji z PFR;
• homologacje wydane na wytwarzane urządzenia oraz certyfikat ISO;
• wierzytelności z tytułu dostaw i usług w zakresie działu LPG/CNG;
• zobowiązania funkcjonalnie związane z segmentem działalności polegającej na produkcji i sprzedaży instalacji (…) oraz (…),
• umowy o pracę z pracownikami związanymi z produkcją i sprzedażą instalacji (…) oraz (…),
• dokumentacja podatkowo-księgowa oraz płacowa związana z przenoszoną przekształcaną częścią działalności – segment II.

Ogół składników wchodzących w zakres drugiego segmentu działalności gospodarczej Podatnika był i jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. W odniesieniu do towarów wchodzących w skład tego segmentu działalności, Podatnik dokonał odliczenia VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Obecnie Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności. Restrukturyzacja miałaby polegać na:

• w pierwszym kroku – wyodrębnieniu ewidencyjnym pierwszego segmentu działalności obejmującego działalność w zakresie nieruchomości w indywidualnej działalności gospodarczej Podatnika i kontynuowaniu jej przez Wnioskodawcę po przekształceniu drugiego segmentu działalności w sp. z o.o. na dotychczasowych zasadach.

• w następnym kroku – przekształceniu działalności Wnioskodawcy po wyodrębnieniu pierwszego segmentu obejmującej drugi segment – produkcję i sprzedaż instalacji (…) oraz (…) do pojazdów silnikowych – w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 551 § 5 oraz art. 5841 i następne ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: „k. s. h.”)

Wyodrębnienie pierwszego segmentu działalności będzie polegało na tym, że Nieruchomości, środki trwałe oraz pozostałe towary wchodzące w skład pierwszego segmentu działalności Podatnika nie zostaną uwzględnione w sprawozdaniu finansowym sporządzonym na potrzeby przekształcenia oraz w planie przekształcenia. Art. 5845 k. s. h. wymaga od przekształcanego przedsiębiorcy sporządzenia planu przekształcenia wraz z załącznikami oraz poddaniu go badaniu przez biegłego rewidenta. Z kolei zgodnie z Art. 5847 k. s. h. plan przekształcenia przedsiębiorcy powinien zawierać co najmniej ustalenie wartości bilansowej majątku Przedsiębiorcy przekształcanego na określony dzień w miesiącu poprzedzającym sporządzenie planu przekształcenia Przedsiębiorcy. Na załączniki składają się natomiast wycena składników majątku (aktywów i pasywów) przedsiębiorcy przekształcanego oraz sprawozdanie finansowe sporządzone dla celów przekształcenia na określony dzień miesiąca poprzedzającego sporządzenie planu przekształcenia.

K. s. h. nie przewiduje wprost przekształcenia części przedsiębiorstwa Przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w spółkę, zatem jedyną metodą na rozdzielenie dwóch segmentów działalności jest pominięcie określonych składników majątku i pasywów na etapie sporządzania sprawozdania finansowego na potrzeby planu przekształcenia. Pominięcie tych składników majątku i pasywów nie oznacza natomiast, że nie będą one wykorzystywane na potrzeby kontunuowania działalności gospodarczej przez podatnika również poza spółką. Pozostawienie określonych składników majątku - aktywów i pasywów (w tym przypadku składających się na pierwszy segment działalności) nie będzie oznaczać jednocześnie zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych VAT ani też przeniesienia ich własności – składniki te są bowiem zarówno w chwili obecnej, jak i będą po przekształceniu drugiego segmentu działalności w spółkę z o.o., składnikami majątku Wnioskodawcy. Z punktu widzenia prawa własności nie ma bowiem różnicy między majątkiem prywatnym a majątkiem składającym się na przedsiębiorstwo Przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Ponadto, po restrukturyzacji pierwszy segment działalności Wnioskodawcy pozostanie w indywidualnej działalności gospodarczej Podatnika, a działalność w tym zakresie będzie kontynuowana zasadniczo na dotychczasowych zasadach, z tym wyjątkiem, że Spółka przekształcona będzie dodatkowo wynajmować od Wnioskodawcy część nieruchomości, w której zlokalizowany jest drugi segment działalności, który po restrukturyzacji znajdzie się w Spółce przekształconej.

Jednoosobowa działalność gospodarcza w części obejmującej drugi segment zostanie przekształcona w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przekształcenie nastąpi w trybie art. 551 § 5 art. 5841 i następnych k. s. h. Spółka przekształcona z indywidualnej działalności gospodarczej będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę w zakresie obejmującym drugi segment, a zakres ten nie ulegnie zmianie.

Skutkiem przekształcenia będzie wykreślenie jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę we własnym imieniu z CEiDG oraz wpisanie przekształconej spółki do Krajowego Rejestru Sądowego i zarejestrowanie jej jako podatnika VAT czynnego. Niemniej z uwagi na fakt, że mimo wykreślenia jednoosobowa działalność gospodarcza będzie przez Wnioskodawcę kontynuowana w zakresie obejmującym jej pierwszy, nieruchomościowy segment, Podatnik dokona niezwłocznie ponownego wpisu tej działalności do CEiDG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisane w zdarzeniu przyszłym przekształcenie drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością będzie zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy w związku z planowanym przekształceniem drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, przy jednoczesnym kontynuowaniu jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie pierwszego segmentu, Wnioskodawca będzie miał obowiązek sporządzenia i złożenia we właściwym urzędzie skarbowym spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT?
3. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania, na podstawie art. 91 ust. 2, ust. 4, ust. 6 i ust. 7 ustawy o VAT, korekty VAT naliczonego odliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu środków trwałych, w tym w szczególności nieruchomości, stanowiących składniki pierwszego segmentu działalności Podatnika?

Zdaniem Wnioskodawcy

1. Opisane w zdarzeniu przyszłym przekształcenie drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością będzie zdarzeniem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2. W związku z planowanym przekształceniem drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, przy jednoczesnym kontynuowaniu jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie pierwszego segmentu, nie będzie miał on obowiązku sporządzenia i złożenia we właściwym urzędzie skarbowym spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT.
3. W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania, na podstawie art. 91 ust. 2, ust. 4, ust. 6 i ust. 7 ustawy o VAT, korekty VAT naliczonego odliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu środków trwałych, w tym w szczególności nieruchomości, stanowiących składniki pierwszego segmentu działalności Podatnika.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2. eksport towarów,

3. import towarów na terytorium kraju,

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy o VAT).

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma więc bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie określonego zachowania). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W celu rozstrzygnięcia tego, czy przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością może być uznane za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, a co za tym idzie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, należy zbadać charakter i podstawy prawne tego zdarzenia, określone głównie w k. s. h.

Zgodnie z art. 551 § 5 k. s. h. przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Bezpośrednim skutkiem takiego przekształcenia jest to, że na podstawie art. 5841 § 1 k. s. h - przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Co również istotne, zgodnie z art. 5842 § 3 k. s. h osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.

Ponadto, stosownie do art. 58413 k. s. h., osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Podobnie na gruncie ustawy z 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) dochodzi do sukcesji podatkowej.

Zgodnie z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

W świetle ww. przepisu art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową, nie następuje pełna sukcesja podatkowa, gdyż obejmuje ona jedynie prawa, bez zobowiązań.

Należy jednak zauważyć, że od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje również art. 112b Ordynacji podatkowej, na podstawie którego spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz brzmienie cytowanych wyżej przepisów, w tym także art. 551 § 5 i art. 5842 k. s. h., uznać należy, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieć do czynienia z procesem polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności, w wyniku którego spółce przekształconej przysługiwać będą wszelkie prawa Wnioskodawcy - przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną (przedsiębiorcy przekształcanego). Zmiana formy prawnej prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową nie będzie natomiast stanowić ani odpłatnej dostawy towarów (w ramach przekształcenia nie dojdzie bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w rozumieniu ustawy o VAT), ani odpłatnego świadczenia usług (Wnioskodawca nie wykona na rzecz innego podmiotu – potencjalnego beneficjanta – żadnego świadczenia) w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy o VAT. W konsekwencji przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie stanowić czynności opodatkowanej VAT, a zatem nie dojdzie do zdarzenia, które rodziłoby powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że jego zdaniem bez wpływu na taką kwalifikację planowanego przekształcenia pozostanie fakt, że w spółce przekształcanej znajdzie się wyłącznie część działalności prowadzonej przez Podatnika w ramach jego indywidualnej działalności gospodarczej przed przekształceniem, a pozostała jej część będzie kontynuowana na dotychczasowych zasadach w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Należy bowiem zaznaczyć, że przepisy k. s. h. nie regulują wprost sytuacji, w której przekształceniu podlega wyłącznie część, a nie całość indywidualnej działalności gospodarczej. Z tego powodu, w takich przypadkach należy w odpowiedni sposób stosować przepisy regulujące przekształcenie (art. 5841 i następne k. s. h.), a ich zastosowanie do sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym wywoła na gruncie ustawy o VAT takie same skutki, jakie wywołałoby przekształcenie całości jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 lutego 2018 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.895.2017.1.KT uznano, że: „Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz brzmienie cytowanych wyżej przepisów, w tym także art. 551 § 5 i art. 5842 ustawy - Kodeks spółek handlowych, uznać należy, że w przedmiotowej sprawie w istocie nie mamy do czynienia z likwidacją przekształcanej jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną, ale z procesem polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności. W wyniku powyższego spółce przekształconej przysługiwać będą wszelkie prawa Wnioskodawcy - przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną (przedsiębiorcy przekształcanego). Zmiana formy prawnej prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową, nie będzie stanowić ani odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji Przekształcenie nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a zatem nie będzie miało miejsce zdarzenie, które rodziłoby powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług”,

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 czerwca 2017 r., sygn.: 0111-KDIB3-1.4012.17.2017.1.JP wskazano: „Zmiana formy prawnej prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową, nie będzie stanowić ani odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie miało miejsce zdarzenie, które rodziłoby powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług”.

W zakresie pytania nr 2:

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;

3. wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2020 r. poz. 170).

Z powyższego wynika więc, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

• towary własnej produkcji i

• towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów,

w przypadku gdy:

• podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, będący osobą fizyczną zaprzestaje wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i gdy

• podatnik ten jest obowiązany, na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy o VAT, do zgłoszenia zaprzestania działalności właściwemu organowi podatkowemu.

Przepis ten odnosi się więc do towarów, będących na stanie danego podatnika w dniu zaprzestania przez niego wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 96 ust. 6 ustawy o VAT podatnik VAT w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest zobowiązany do zgłoszenia zaprzestania wykonywania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, czyli również w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez podatników będących osobami fizycznymi, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Przekształcenie a zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z przytoczonymi już powyżej art. 551 § 5 i art. 5841 i 5842 k. s. h. uznać należy, że w przedmiotowej sprawie w istocie nie mamy do czynienia z likwidacją przekształcanej jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną, ale z procesem polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności. W wyniku powyższego spółce przekształconej przysługiwać będą wszelkie prawa Wnioskodawcy - przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną (przedsiębiorcy przekształcanego). Z tego powodu, w ocenie Wnioskodawcy nie zostaną spełnione przesłanki z art. 14 ust. 1 ustawy o VAT.

Wykreślenie z CEiDG a zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu

Co więcej, należy także wskazać, że podstawą do zastosowania art. 14 ust. 5 z zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o VAT nie będzie również fakt, że Wnioskodawca zostanie wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Po wykreśleniu Podatnik będzie bowiem nadal kontynuował prowadzenie działalności w ramach pierwszego segmentu działalności i niezwłocznie dokona ponownego wpisu do CEiDG. W tym kontekście należy nadmienić, że status podatnika VAT jest bowiem niezależny od formalnego zarejestrowania podmiotu w jakimkolwiek rejestrze, a od spełnienia materialnoprawnych przesłanek.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl natomiast art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnikiem jest więc osoba, która wykonuje samodzielnie określoną działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Pogląd taki jest ugruntowany zarówno w doktrynie prawa podatkowego, jak i w orzecznictwie. Przykładowo, w wyroku z 27 września 2012 roku, sygn. C-587/10 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: „Ponadto dowód ten nie może w każdym razie zależeć wyłącznie od przedstawienia tego numeru, ponieważ definicja podatnika ustanowiona w art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy obejmuje wyłącznie osobę, która prowadzi w sposób samodzielny i niezależnie od miejsca jej wykonywania działalność gospodarczą, o której mowa w art. 4 ust. 2, bez względu na cele lub rezultaty takiej działalności, przy czym nie uzależnia tego statusu od posiadania przez osobę numeru identyfikacji dla celów podatku VAT”. Podobnie, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził w wyroku z 21 grudnia 2006 roku, sygn. I FSK 378/06, że: „Zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny jak i autor skargi kasacyjnej zgodnie przyjmują, że status podatnika na gruncie ustawy VAT jest kategorią obiektywną i jest niezależny od dokonania rejestracji. Pogląd ten należy uznać za ugruntowany zarówno w orzecznictwie jak i w literaturze i nie wymaga szerszego komentarza. Uznanie i przestrzeganie tej zasady było także niejednokrotnie akcentowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości”.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do „zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”, które skutkowałoby koniecznością dokonania spisu z natury z uwagi na fakt, że:

• po wykreśleniu Podatnika z CEiDG działalność gospodarcza w ramach pierwszego segmentu będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, pomimo przejściowego, tymczasowego braku wpisu w CEiDG, a Wnioskodawca nadal będzie wykonywał czynności opodatkowane VAT (w szczególności najem, który z samego charakteru jest czynnością ciągłą) oraz

• działalność gospodarcza w ramach segmentu drugiego będzie kontynuowana przez spółkę przekształconą.

W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że nie zaprzestanie on wykonywania czynności opodatkowanych VAT, a co za tym idzie nie zostanie spełniona dyspozycja art. 96 ust. 6 ustawy o VAT i nie będzie on zobligowany do zgłoszenia faktu zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych naczelnikowi urzędu skarbowego. W konsekwencji, niespełnione będą także przesłanki zastosowania art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że przedstawiona przez niego interpretacja omawianego przepisu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, w tym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Przykładowo, w wyroku TSUE z 9 listopada 2017 roku, sygn. C-552/16 sąd ten, akceptując pogląd, że konieczność opodatkowania spisu z natury występuje także w sytuacjach, gdy zaprzestanie działalności podlegającej opodatkowaniu jest spowodowane wykreśleniem podatnika z rejestru VAT, uznał, że: „analiza ta zachowuje ważność wyłącznie w sytuacji, w której doszło do zaprzestania podlegającej opodatkowaniu działalności gospodarczej prowadzonej przez zainteresowany podmiot i gdy podmiot nie dokonuje już transakcji podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zainteresowany podmiot nadal prowadzi działalność gospodarczą, państwa członkowskie nie mogą skorzystać z możliwości przewidzianej w tymże art. 18 lit. c)”.

Podobna interpretacja wskazanego przepisu wynika także z orzecznictwa polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z 22 stycznia 2015 roku, sygn. I FSK 1996/13 uznał, że art. 14 ust. 1 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania w sytuacji, gdy majątek spółki jawnej pozostały po śmierci jednego ze wspólników jest przejmowany w całości przez drugiego wspólnika, a działalność spółki jest kontynuowana przez drugiego wspólnika w formie jednoosobowej działalności gospodarczej lub po wniesieniu składników majątkowych aportem do spółki osobowej lub kapitałowej. NSA wskazał, że: „Mając na względzie to, że realizacja uprawnienia z art. 18 lit. c dyrektywy została zamieszczona właśnie w art. 14 ustawy o VAT oraz że polski ustawodawca skorzystał z opcji, o której mowa w art. 19 dyrektywy, to ratio legis art. 14 ustawy o VAT jest opodatkowanie konsumpcji. Norma ta ma na celu zapobieżenie uniknięcia płacenia podatku należnego przez osoby fizyczne (byłych wspólników spółek niemających osobowości prawnej lub osoby, które prowadziły jednoosobową działalność gospodarczą). Opodatkowanie to może nastąpić jedynie wówczas, kiedy osoby te zatrzymają majątek spółki po jej likwidacji dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bo jedynie wówczas występują w roli konsumentów. Zatem art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nie ma zastosowania w sytuacji, gdy po śmierci jednego z dwóch wspólników spółki jawnej drugi wspólnik wniósł majątek tej spółki do nowoutworzonej spółki osobowej lub kapitałowej. W rozpatrywanej natomiast sprawie z wniosku o interpretację wynika, że majątek byłej spółki cywilnej zostanie wniesiony do spółki osobowej lub kapitałowej a zatem zostanie wykorzystany dla prowadzenia dalszej działalności gospodarczej”.

Z uwagi na fakt, że po dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą, a towary składające się zarówno na segment pierwszy, jak i drugi prowadzonej działalności, wciąż będą wykorzystywane do prowadzenia działalności i wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze konsumenta tych towarów, gdyż po restrukturyzacji nie zatrzyma majątku do własnych, prywatnych celów.

Mając na względzie powyższe należy wskazać, że przywołane powyżej przepisy ustawy o VAT nakładające obowiązek sporządzenia spisu z natury, w szczególności art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, nie znajdą zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Do takiego wniosku prowadzi fakt, że przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową nie jest tożsame z likwidacją, a dokonane wskutek przekształcenia wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie jest jednoznacznie z zaprzestaniem wykonywania działalności podmiotu przekształcanego. Tym bardziej w sytuacji jak w opisanym zdarzeniu przyszłym, gdy działalność jest kontynuowana po przekształceniu w sposób ciągły i nieprzerwany, jej zakres zasadniczo nie ulega zmianie, a towary nie zostaną przeznaczone przez Wnioskodawcę do celów prywatnych i Podatnik nie stanie się ich konsumentem.

Podsumowując, fakt że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do likwidacji działalności podmiotu przekształcanego, ani do zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, a jedynie do częściowej zmiany formy prawnej kontynuowanej działalności gospodarczej, oznacza, że nie zajdą przesłanki, o których mowa w art. 14 ust. 1 i ust. 5 ustawy o VAT.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z planowanym przekształceniem części jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, przy jednoczesnym kontynuowaniu jednoosobowej działalności gospodarczej w pozostałym zakresie, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku sporządzenia i złożenia we właściwym urzędzie skarbowym spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 3:

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty VAT naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Jednocześnie, w myśl art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy o VAT W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,

2. zwolnione od podatku lub nie będą podlegać opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto, na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z uwagi na fakt, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia spisu z natury i opodatkowania VAT towarów własnej produkcji i towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie dojdzie do zaprzestania przez Podatnika wykonywania czynności opodatkowanych, a co za tym idzie do wykorzystania takich towarów na potrzeby własne Wnioskodawcy (co opisano szerzej w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie nr 2), zastosowania nie znajdzie art. 96 ust. 4 ustawy o VAT. Przepis ten warunkuje konieczność dokonania korekty VAT naliczonego od opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 ustawy o VAT. Skoro natomiast w opisanym zdarzeniu przyszłym Podatnik nie będzie zobowiązany do dokonania spisu z natury i zastosowania art. 14 ustawy o VAT, nie będzie on także zobowiązany do dokonania korekty VAT naliczonego, odliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu środków trwałych, w tym w szczególności nieruchomości.

Co więcej, w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowania nie znajdzie także art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, gdyż ani przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach segmentu drugiego działalności Podatnika, ani kontynuowanie w ramach indywidualnej działalności Wnioskodawcy, działalności gospodarczej w zakresie pierwszego segmentu (mimo przejściowego wykreślenia z CEiDG) nie spowoduje zmiany prawa do odliczenia. Posiadane przez Wnioskodawcę w pierwszym segmencie działalności środki trwałe, w tym w szczególności nieruchomości, po restrukturyzacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, nadal będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, a więc czynności dających prawo do odliczenia VAT naliczonego. Jak już zostało to szerzej uargumentowane w ramach uzasadnienia do pytania nr 2 w niniejszym wniosku, status podatnika VAT nie zależy bowiem od jakiejkolwiek formalnej rejestracji, a od spełnienia materialnoprawnych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, które, w przypadku Wnioskodawcy, pozostaną spełnione w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Z tego powodu, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie on zobowiązany do dokonania, na podstawie art. 91 ust. 2, ust. 4, ust. 6 i ust. 7 ustawy o VAT, korekty VAT naliczonego odliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu środków trwałych, w tym w szczególności nieruchomości, stanowiących składniki pierwszego segmentu działalności Podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Dla rozstrzygnięcia zagadnień będących przedmiotem wniosku istotne jest ustalenie, czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu mamy do czynienia z następstwem podatkowym w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne (prawo w całości przechodzi z jednego podmiotu na drugi bez zmiany jego treści), gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących.

W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zgodnie z art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Stosownie do art. 5841 Kodeksu spółek handlowych, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu do rejestru (dzień przekształcenia).

Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 5842 § 1, § 2 i § 3 ustawy Kodeks spółek handlowych).

W myśl art. 5845 ustawy Kodeks spółek handlowych, do przekształcenia przedsiębiorcy wymaga się:

1. sporządzenia planu przekształcenia przedsiębiorcy wraz z załącznikami oraz opinią biegłego rewidenta;

2. złożenia oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;

3. powołania członków organów spółki przekształconej;

4. zawarcia umowy spółki albo podpisania statutu spółki przekształconej;

5. dokonania w rejestrze wpisu spółki przekształconej i wykreślenia przedsiębiorcy przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Stosownie do art. 58413 Kodeksu spółek handlowych, osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Z powyższego wynika, że spółka przekształcona staje się następcą prawnym przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w drodze sukcesji uniwersalnej.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy Ordynacja podatkowa.

W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,

2. osobowych spółek handlowych,

3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

− wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);

2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,

2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

− wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przepis art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w świetle art. 93a § 2 – stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,

b) spółki kapitałowej;

2. (uchylony);

3. stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.

Zgodnie z art. 93a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

W świetle ww. przepisu art. 93a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową, nie następuje pełna sukcesja podatkowa, albowiem nie obejmuje ona zobowiązań, a jedynie prawa.

Należy jednak zauważyć, że stosownie do treści art. 112b Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy zauważyć, że powołane wyżej regulacje prawne Ordynacji podatkowej przewidują, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przewidzianego przez przepisy prawa trybu przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną staje się sukcesorem jej praw w zakresie prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą we własnym imieniu jednoosobową działalność gospodarczą, wpisaną do CEiDG. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza Podatnika obejmuje dwa segmenty. W ramach pierwszego segmentu Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na inwestowaniu w nieruchomości, najmie komercyjnym, sprzedaży nieruchomości oraz zarządzaniu nieruchomościami. Segment ten obejmuje: siedem nieruchomości gruntowych, jedenaście budynków i lokali usługowych, budowle, jak i infrastrukturę towarzyszącą - przyłącza i instalacje nierozerwalnie związane z nieruchomościami oraz urządzenia techniczne związane z budynkami (środki trwałe) oraz inne towary. Nieruchomości, środki trwałe oraz pozostałe towary wchodzące w skład pierwszego segmentu działalności Wnioskodawcy zostały przez niego nabyte lub wytworzone w ramach działalności gospodarczej i są wykorzystywane w całości do czynności opodatkowanych VAT (czynności najmu, sprzedaży i zarządzania), a Wnioskodawca dokonał odliczenia VAT naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu, za wyjątkiem przypadków, w których nieruchomości zostały nabyte w ramach czynności zwolnionych z VAT. W ramach drugiego segmentu Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na produkcji i sprzedaży instalacji LPG oraz CNG do pojazdów silnikowych. Segment ten obejmuje ogół aktywów, praw i obowiązków związanych z produkcją i handlem instalacjami LPG i CNG. Ogół składników wchodzących w zakres drugiego segmentu działalności gospodarczej Podatnika był i jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. W odniesieniu do towarów wchodzących w skład tego segmentu działalności, Wnioskodawca dokonał odliczenia VAT naliczonego przy ich nabyciu. Obecnie Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności. Restrukturyzacja miałaby polegać na wyodrębnieniu ewidencyjnym pierwszego segmentu działalności obejmującego działalność w zakresie nieruchomości w indywidualnej działalności gospodarczej Podatnika i kontynuowaniu jej przez Wnioskodawcę po przekształceniu drugiego segmentu działalności w sp. z o.o. na dotychczasowych zasadach. W następnym kroku Wnioskodawca planuje przekształcenie działalności obejmującej drugi segment – produkcję i sprzedaż instalacji LPG oraz CNG do pojazdów silnikowych – w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 551 § 5 oraz art. 5841 i następne ustawy Kodeks spółek handlowych. Po restrukturyzacji pierwszy segment działalności Wnioskodawcy pozostanie w indywidualnej działalności gospodarczej Podatnika, a działalność w tym zakresie będzie kontynuowana zasadniczo na dotychczasowych zasadach, z tym wyjątkiem, że Spółka przekształcona będzie dodatkowo wynajmować od Wnioskodawcy część nieruchomości, w której zlokalizowany jest drugi segment działalności, który po restrukturyzacji znajdzie się w Spółce przekształconej. Jednoosobowa działalność gospodarcza w części obejmującej drugi segment zostanie przekształcona w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przekształcenie nastąpi w trybie art. 551 § 5 art. 5841 i następnych k. s. h. Spółka przekształcona z indywidualnej działalności gospodarczej będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę w zakresie obejmującym drugi segment, a zakres ten nie ulegnie zmianie. Skutkiem przekształcenia będzie wykreślenie jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę we własnym imieniu z CEiDG oraz wpisanie przekształconej spółki do Krajowego Rejestru Sądowego i zarejestrowanie jej jako podatnika VAT czynnego. Niemniej z uwagi na fakt, że mimo wykreślenia jednoosobowa działalność gospodarcza będzie przez Wnioskodawcę kontynuowana w zakresie obejmującym jej pierwszy, nieruchomościowy segment, Wnioskodawca dokona niezwłocznie ponownego wpisu tej działalności do CEiDG.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania przekształcenia drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością za zdarzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz brzmienie cytowanych wyżej przepisów, w tym także art. 551 § 5 ustawy Kodeks spółek handlowych, uznać należy, że w analizowanej sprawie w istocie nie mamy do czynienia z likwidacją drugiego segmentu przekształcanej jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną, ale z procesem polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności w zakresie drugiego segmentu. W wyniku powyższego Spółce przekształconej przysługiwać będą wszelkie prawa Wnioskodawcy – przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną (przedsiębiorcy przekształcanego). Zmiana formy prawnej prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową, nie będzie stanowić ani odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy. W konsekwencji nie będzie miało miejsca zdarzenie, które rodziłoby powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku sporządzenia i złożenia we właściwym urzędzie skarbowym spisu z natury w związku z planowanym przekształceniem drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczona odpowiedzialnością, przy jednoczesnym kontynuowaniu jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie pierwszego segmentu.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

3. wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170)

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 5 ustawy).

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

W myśl art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Zgodnie z art. 14 ust. 10 ustawy, do rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury przepisy art. 99 stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

W związku z faktem, że w opisanej sprawie nie dochodzi do likwidacji działalności podmiotu przekształcanego, mamy do czynienia jedynie ze zmianą formy prawnej kontynuowanej działalności gospodarczej, nie zachodzą więc przesłanki z art. 14 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do sporządzenia oraz złożenia do organu podatkowego spisu z natury na dzień przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie drugiego segmentu w jednoosobową spółkę z o.o., zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy.

Zatem na przedsiębiorcy przekształcanym, tj. na Wnioskodawcy w związku z przekształceniem drugiego segmentu jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie ciążył obowiązek złożenia w urzędzie skarbowym na dzień przekształcenia spisu z natury w zakresie składników, które przedsiębiorca – Wnioskodawca nabył przed przekształceniem i od których odliczył podatek VAT, a które będą składnikami majątkowymi na dzień dokonania przekształcenia, wnoszonymi do Spółki (która powstanie w wyniku przekształcenia).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku korekty VAT naliczonego odliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu środków trwałych.

Odnosząc się do ww. kwestii wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2−10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2−6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Jak rozstrzygnięto powyżej, opisana restrukturyzacja, tj. wyodrębnienie pierwszego segmentu działalności i ponowna rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej w tym zakresie oraz przekształcenie drugiego segmentu działalności w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług – nie będzie stanowiła dostawy towarów ani świadczenia usług.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania na podstawie art. 91 ust. 2, 4, 6 i 7 ustawy korekty podatku naliczonego, odliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu środków trwałych, w tym nieruchomości. Z opisu sprawy wynika, że będą one w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem nie będą miały zastosowania przepisy art. 91 ustawy i tym samym zmiana formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.