0114-KDIP4-2.4012.705.2021.1.SKJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2021 r. (data wpływu 23 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy prowadzonych przez Gminę za pośrednictwem Szkoły zajęć edukacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

23 września 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy prowadzonych przez Gminę za pośrednictwem Szkoły zajęć edukacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina (…) (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 ze zm., dalej: Ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 Ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy znajduje się jednostka organizacyjna mająca status jednostki budżetowej, tj. Szkoła Podstawowa im. (…) w (…) (dalej: „Szkoła”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 Ustawy o samorządzie gminnym zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy edukacji publicznej. Prowadzona przez Gminę Szkoła jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1082 ze zm.; dalej: „Prawo oświatowe”), w zakresie kształcenia i wychowania.

Gmina świadczy/zamierza świadczyć usługi, za pośrednictwem Szkoły, w postaci odpłatnych zajęć edukacyjnych polegających m.in. na:

• zajęciach sportowych i rekreacyjnych (np. nauka jazdy konnej),
• zajęciach kulturalnych i artystycznych, (dalej łącznie: „Zajęcia”).

Wyżej wymienione Zajęcia o charakterze edukacyjnym będą przeznaczone dla dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły oraz innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę.

Zajęcia są/będą świadczone przez Gminę, za pośrednictwem Szkoły, dla dzieci i młodzieży w wieku 4-18 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Zajęcia świadczone przez Gminę, za pośrednictwem Szkoły, na rzecz dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły i innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę podlegają/będą podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zajęcia świadczone przez Gminę, za pośrednictwem Szkoły, na rzecz dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły i innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę podlegają/będą podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania.

Ograniczenie umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia na podstawie tego ww. przepisu ustawy o VAT ma zatem charakter przedmiotowo-podmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z tego zwolnienia nie wystarczy by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy prawo oświatowe - podmiot ten musi również świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

W niniejszej sprawie Gmina będzie spełniała oba ww. warunki:

a) Szkoła jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (zgodnie z art. 2 pkt 2 tej ustawy) oraz

b) Szkoła świadczy/będzie świadczyła usługi w zakresie kształcenia.

Zgodnie z definicją kształcenia zawartą w internetowym słowniku języka PWN, kształcić to przekazywać komuś wiedzę, umiejętności; czynić starania, aby ktoś zdobywał wiedzę, rozwijał umiejętności. Z przedstawionej definicji wynika, że kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania, jak i uczenia się.

W konsekwencji, za kształcenie należy uznać nie tylko nauczanie w ramach obowiązującego programu nauczania danej jednostki oświatowej (tu Szkoły), ale również rozwijanie zainteresowań daną dziedziną wiedzy czy umiejętności ruchowych albo artystycznych. W związku z powyższym za usługi w zakresie kształcenia należy uznać również dodatkowe odpłatne pozalekcyjne zajęcia dla dzieci i młodzieży.

Co więcej, obecnie standardem jest, że rodzice - dbając od najwcześniejszych lat o przyszłość swoich dzieci, która wiąże się ze zdobyciem przez nich jak najlepszego wykształcenia - zapisują dzieci na dodatkowe zajęcia do placówki (tu: Szkoły) do której dzieci uczęszczają lub w innej placówce edukacyjnej, aby dzieci zdobywały wiedzę - czyli kształciły się - w zakresie, jaki rodzice uważają za korzystny dla ich dzieci. Edukacja szkolna w zakresie określonym w przepisach oświatowych (za pośrednictwem podstawy programowej kształcenia) jako zakres obligatoryjny obejmuje jedynie podstawowy poziom wiedzy, który powinien zdobyć każdy uczeń. Rozwijanie osobistych talentów i umiejętności każdego dziecka odbywa się w ramach zajęć pozalekcyjnych. Nie jest bowiem możliwe ułożenie programu obowiązkowego nauczania, które w pełni umożliwiałoby rozwijanie talentów i umiejętności każdego ucznia. Predyspozycje, zainteresowania i umiejętności każdego dziecka są różne i dlatego mogą być rozwijane tylko w ramach zajęć pozalekcyjnych. Z tego powodu również Prawo oświatowe w art. 1 szeroko definiuje działalność oświatową. W konsekwencji, zajęcia pozalekcyjne organizowane przez Gminę w ramach prowadzonej Szkoły, w tym Zajęcia, są usługami edukacyjnymi w zakresie kształcenia.

Art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT wskazuje, że zwolnione są usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. W stanowiskach organów podatkowych prezentowany jest pogląd, że zwolnione są usługi, które realizowane są w zakresie kształcenia lub w zakresie wychowania - co oznacza, że nie jest konieczne dla potrzeb zastosowania zwolnienia, aby usługa edukacyjna była realizowana jednocześnie w zakresie kształcenia i wychowania - z czym Gmina jak najbardziej się zgadza.

Potwierdza to przykładowo interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 25 lipca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.191.2017.2.AL, w której stwierdzono, że: „Odnosząc zatem przytoczone wyżej regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że wykonywane przez Wnioskodawcę szkolenia mające na celu nabycie przez uczestniczące w nich osoby wiedzy teoretycznej lub umiejętności praktycznych (w zależności od rodzaju szkolenia) przydatnych do wykonywania różnych zawodów związanych z zarządzaniem: projektami, programami, portfelem, biurami projektów, usługami IT, ryzykiem, w szczególności pełnienia funkcji kierownika projektów (project managera) zgodnie ze standardami powszechnie stosowanej w Europie metodyki zarządzania projektami P, uznać należy za usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego uczestniczących w nich osób, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Kształcenie to jest bowiem związane z uzyskiwaniem i uzupełnianiem wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.”

Zatem przedmiotowe usługi kształcenia prowadzone przez Gminę za pośrednictwem Szkoły, jako jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

W ocenie Gminy nawet gdyby przyjąć, że dla potrzeb zwolnienia konieczne byłoby, aby usługi edukacyjne (Zajęcia), które świadczy Szkoła, były realizowane zarówno w zakresie kształcenia jak i wychowania, to należy zwrócić uwagę, że zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN wychowanie to ogół zabiegów mających na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz przygotowanie go do życia w społeczeństwie.

Zajęcia, które świadczy Gmina za pośrednictwem Szkoły są - co wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - świadczone dla dzieci i młodzieży. Niewątpliwie prowadzenie zajęć dla dzieci w wieku 4-18 lat - niezależnie od tego czy odbywają się one w ramach obowiązkowej podstawy programowej w Szkole, czy też zajęć pozalekcyjnych - kształtują także postawy, podejście i sposób ich zachowania. W konsekwencji oznacza to również, że Zajęcia organizowane przez Gminę w ramach prowadzonej Szkoły - są realizowane także w zakresie wychowania uczestników (dzieci) tych Zajęć. Z wyżej wymienionych powodów usługi edukacyjne w formie zajęć pozalekcyjnych dla dzieci w wieku 4-18 lat, tj. Zajęcia, które Gmina świadczy w ramach prowadzonej Szkoły będą spełniać również drugi z wymienionych wyżej warunków, czyli będą realizowane w zakresie kształcenia i wychowania.

Wyżej wymienione stanowisko Gminy, iż zajęcia pozalekcyjne prowadzone przez Szkołę objęte systemem oświaty są zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji potwierdził m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z 25 lutego 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.66.2021.1.SK,
• interpretacji indywidualnej z 22 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.610.2020.1.SKJ,
• indywidualnej interpretacji z 29 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.442.2017.1.KC.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z 2 lipca 2015 r., sygn. IPTPP1/4512-211/15-3/RG, stwierdził, że „(`(...)`) w zakresie zajęć dodatkowych oferowanych dla uczniów szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę, jak i zajęć dodatkowych oferowanych dla dzieci i młodzieży nie będących uczniami szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. zajęć plastycznych, muzycznych, sportowych, ruchowych, artystycznych należy wskazać, że dla wymienionych usług Wnioskodawca spełnia podmiotowo - przedmiotową dyspozycję art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Wnioskodawca jest jednostka objętą systemem oświaty. Natomiast, rozwijanie uzdolnień w ww. zakresie wpisuje się w zakres działań jakie placówki objęte systemem oświaty świadczą na rzecz dzieci i młodzieży w zakresie kształcenia i wychowania, dlatego też winny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Zatem oferowane przez szkołę dodatkowe usługi polegające na organizowaniu zajęć dodatkowych będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy jako usługi główne.”

W konsekwencji, Zajęcia świadczone przez Gminę, za pośrednictwem Szkoły, na rzecz dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły i innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę podlegają/będą podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy, wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że organy władzy publicznej i urzędy je obsługujące są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wprawdzie pojęcie działalności gospodarczej ma obiektywny charakter, co oznacza, że działalność tę ocenia się niezależnie od jej celów lub rezultatów, jednak aby dana działalność kwalifikowała się jako działalność gospodarcza musi mieć ona charakter trwały i być wykonywana w zamian za wynagrodzenie otrzymywane przez autora danej transakcji (np. postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - dalej: „TSUE”, z dnia 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław v. Minister Finansów, pkt 16).

W odniesieniu do czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego istotne znaczenie ma zwłaszcza ta druga przesłanka.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej, o czym mowa w pkt 8. Należy dodać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

W tym miejscu należy odwołać się do przepisów ustawy Prawo oświatowe.

Jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082), zwanej dalej „ustawą Prawo oświatowe”, system oświaty obejmuje szkoły:

a) podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami przedszkolnymi, integracyjnymi, specjalnymi, przysposabiającymi do pracy, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe i mistrzostwa sportowego,

b) ponadpodstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, specjalnymi, dwujęzycznymi, przygotowania wojskowego, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, morskie, żeglugi śródlądowej oraz rybołówstwa,

c) artystyczne.

Na podstawie art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną. Szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;

2. inną osobę prawną;

3. osobę fizyczną.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina świadczy/zamierza świadczyć usługi, za pośrednictwem Szkoły (jednostki organizacyjnej), w postaci odpłatnych zajęć edukacyjnych polegających m.in. na:

• zajęciach sportowych i rekreacyjnych (np. nauka jazdy konnej),

• zajęciach kulturalnych i artystycznych.

Wyżej wymienione Zajęcia o charakterze edukacyjnym będą przeznaczone dla dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły oraz innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę.

Zajęcia są/będą świadczone przez Gminę, za pośrednictwem Szkoły, dla dzieci i młodzieży w wieku 4-18 lat.

Mając na uwadze powyższe unormowania w świetle okoliczności sprawy należy wskazać, że świadczenie przez Gminę za pośrednictwem Szkoły (jednostki organizacyjnej), w postaci odpłatnych zajęć edukacyjnych polegających m.in. na zajęciach sportowych i rekreacyjnych (np. nauka jazdy konnej) oraz zajęciach kulturalnych i artystycznych nie stanowi realizacji zadań własnych określonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Zatem dla ww. usług Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem świadczenie odpłatnych usług edukacyjnych o których mowa w złożonym wniosku będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć przy tym należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Wskazać należy, że ograniczenie umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy ma zatem charakter przedmiotowo-podmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z tego zwolnienia nie wystarczy by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania. Powyższa regulacja ma jednak zastosowanie wyłącznie do tych usług kształcenia, które są przedmiotem zakresu działania podmiotu jako jednostki objętej systemem oświaty.

Jak stanowi ust. 17 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do treści ust. 17a powołanego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania w świetle uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wskazać należy, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia lub/i wychowania.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazano we wniosku, w strukturze organizacyjnej Gminy znajduje się jednostka organizacyjna mająca status jednostki budżetowej, tj. (…) w (…). Prowadzona przez Gminę szkoła jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo Oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Zatem w analizowanym przypadku Szkoła Podstawowa jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo Oświatowe i spełnia przesłankę podmiotową z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a.

W rozpatrywanej sprawie Gmina świadczy/zamierza świadczyć usługi, za pośrednictwem Szkoły, w postaci odpłatnych zajęć edukacyjnych polegających m.in. na: zajęciach sportowych i rekreacyjnych (np. nauka jazdy konnej) oraz zajęciach kulturalnych i artystycznych. Wskazane zajęcia o charakterze edukacyjnym będą przeznaczone dla dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły oraz innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę. Zajęcia są/będą świadczone przez Gminę, za pośrednictwem Szkoły, dla dzieci i młodzieży w wieku 4-18 lat.

W konsekwencji świadczone przez Gminę za pośrednictwem Szkoły zajęcia edukacyjne spełniają także przesłankę przedmiotową z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a.

Zatem w świetle powyższych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że opisane we wniosku odpłatne zajęcia edukacyjne korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Tym samym stanowisko Gminy, w świetle którego świadczone przez Gminę za pośrednictwem Szkoły, na rzecz dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkoły i innych gminnych jednostek oświatowych, a także innych zainteresowanych dzieci i uczniów nieuczęszczających do jednostek oświatowych prowadzonych przez Gminę podlegają/będą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.