0114-KDIP4-1.4012.685.2021.1.AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2021 r. (data wpływu 29 października 2021 r.) uzupełnionym pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 10 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących realizacji operacji pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

29 października 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących realizacji operacji pn. „(…)”.

Wniosek został uzupełniony pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 10 listopada 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014-2020, tytuł operacji: „(…)”, na pokrycie kosztów realizowanej operacji Gmina otrzymała dofinansowanie w ramach ww. poddziałania, w wysokości (…) zł, co stanowiło 57% całkowitych kosztów realizacji operacji. Pozostała kwota została pokryta ze środków własnych budżetu Gminy. Przebudowany plac zabaw w (…), stanowić będzie własność Gminy. Na Gminę wystawione zostały wszystkie faktury związane ze zrealizowaną operacją. Do wniosku o przyznanie pomocy zostało dołączone „Oświadczenie o kwalifikowalności VAT (podatek od towarów i usług)” dla podmiotu ubiegającego się o przyznanie pomocy.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W ramach planowanej operacji został przebudowany plac zabaw w miejscowości (…). Na istniejącym placu o powierzchni 150,00 m2 została wymieniona nawierzchnia na nowoczesną wykonaną z płyt sbr., wymienione na nowe zostały urządzenia zabawowe takie jak: huśtawka podwójna, huśtawka ważka, bujak dla dzieci konik, bujak żyrafa, bujak koniczynka, drążki gimnastyczne podwójne i zestaw zabawowy. Zamontowano także dwie ławki z oparciem, kosze na śmieci oraz regulamin korzystania z placu zabaw. Operację zrealizowano na terenie jednej miejscowości, ale przebudowana infrastruktura techniczna obejmuje swym zasięgiem cały obszar LGD, ponieważ pozytywnie wpływa na rozwój Gminy i obszaru LGD. Dostęp do infrastruktury technicznej jest bezpłatny i ogólnodostępny, korzystając z niej zarówno mieszkańcy Gminy (`(...)`)jak i przyjeżdżający turyści. (…) to bardzo atrakcyjna miejscowość turystyczna Gminy , ponieważ stąd pochodzi znakomity poeta z pierwszej połowy XVII wieku ks`(...)`. „(…)”. Realizacja przedmiotowej operacji pozytywnie wpłynie na bezpieczeństwo korzystających z placu, uatrakcyjni ofertę spędzania czasu wolnego dla mieszkańców LGD-PM, a także zachęci mieszkańców do aktywności ruchowej. Przebudowa infrastruktury technicznej jest zgodna z celami LSR jak również strategią rozwoju Gminy. Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Podniesie również atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną obszaru.

Gmina (`(...)`) nie będzie wykorzystywać placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną. W związku z czym Gmina (`(...)`)uwzględniła podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowalny i wykazała go do objęcia dofinansowaniem.

Plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Gmina w ramach wydatków majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie placu zabaw.

Realizacja operacji miała na celu podniesienie atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej obszaru oraz urozmaicenie i przestrzenny rozwój infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej i jej otoczenia.

Gmina nie będzie więc wykorzystywała produktów operacji do działalności o charakterze gospodarczym, w związku z tym, nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając powyższe na uwadze, Gmina stoi na stanowisku, że jako beneficjent środków unijnych zarówno w trakcie realizacji operacji jak i po jej zakończeniu Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia w całości ani w części podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części z kosztów zrealizowanej operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego, traktuje więc go jako koszt kwalifikowany.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Organy stanowiące i wykonawcze jednostek samorządu terytorialnego zalicza się do organów władzy publicznej. Do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego należą zadania publiczne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Zakres tych zadań uszczegóławiają ustawy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Budowa placów zabaw należy do ww. zadań.

Stosownie do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Planowana do realizacji operacja mieści się w obszarze zadań własnych Gminy, a więc w zakresie, w którym Gminy nie uznaje się za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z czym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia bądź zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z operacją „(…)”.

W oparciu o wyżej przytoczone przepisy stwierdzić należy, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego w zakresie wykonywanych czynności statutowych (tu budowa placów zabaw) związanych z wykonywaniem zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Reasumując, z uwagi na fakt, że zrealizowana operacja nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym brak jest możliwości odzyskania podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnymi na własną odpowiedzialność.

natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Operacja polega na przebudowie placu zabaw w miejscowości. Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Podniesie również atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną obszaru. Gmina nie będzie wykorzystywać realizowanego placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. operacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie będą spełnione, ponieważ - jak wynika z wniosku - plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów, a Gmina nie będzie wykorzystywać zrealizowanego placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną.

W ocenie Gminy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, nie przysługuje prawo do możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. operacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary

i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Jak wskazuje pkt 10 ww. art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (Wnioskodawca) złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014‑2020, tytuł operacji: „(…)”, na pokrycie kosztów realizowanej operacji Gmina otrzymała dofinansowanie w ramach ww. poddziałania co stanowiło 57% całkowitych kosztów realizacji operacji. Pozostała kwota została pokryta ze środków własnych budżetu Gminy. Przebudowany plac zabaw, stanowić będzie własność Gminy. Na Gminę wystawione zostały wszystkie faktury związane ze zrealizowaną operacją.

W ramach planowanej operacji został przebudowany plac zabaw w miejscowości (…). Na istniejącym placu o powierzchni 150,00 m2 została wymieniona nawierzchnia na nowoczesną wykonaną z płyt sbr., wymienione na nowe zostały urządzenia zabawowe takie jak: huśtawka podwójna, huśtawka ważka, bujak dla dzieci konik, bujak żyrafa, bujak koniczynka, drążki gimnastyczne podwójne i zestaw zabawowy. Zamontowano także dwie ławki z oparciem, kosze na śmieci oraz regulamin korzystania z placu zabaw. Operację zrealizowano na terenie jednej miejscowości, ale przebudowana infrastruktura techniczna obejmuje swym zasięgiem cały obszar LGD, ponieważ pozytywnie wpływa na rozwój Gminy i obszaru LGD. Dostęp do infrastruktury technicznej jest bezpłatny i ogólnodostępny, korzystając z niej zarówno mieszkańcy Gminy jak i przyjeżdżający turyści. Realizacja przedmiotowej operacji pozytywnie wpłynie na bezpieczeństwo korzystających z placu, uatrakcyjni ofertę spędzania czasu wolnego dla mieszkańców LGD-PM, a także zachęci mieszkańców do aktywności ruchowej. Przebudowa infrastruktury technicznej jest zgodna z celami LSR jak również strategią rozwoju Gminy. Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Podniesie również atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną obszaru.

Gmina nie będzie wykorzystywać placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną. Plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Gmina w ramach wydatków majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie placu zabaw.

Realizacja operacji miała na celu podniesienie atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej obszaru oraz urozmaicenie i przestrzenny rozwój infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej i jej otoczenia.

Gmina nie będzie więc wykorzystywała produktów operacji do działalności o charakterze gospodarczym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji**.**

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary

i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Realizacja operacji miała na celu podniesienie atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej obszaru oraz urozmaicenie i przestrzenny rozwój infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej i jej otoczenia.

Gmina nie będzie wykorzystywać placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną.

Zatem, w analizowanym przypadku wydatki Gminy poniesione na realizację operacji nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi do realizacji operacji Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Realizacja ww. operacji mieści się w ramach zadań własnych Gminy.

W analizowanej sprawie podatek naliczony wynikający z wydatków objętych realizacją przedmiotowej operacji nie będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych świadczonych przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej. Tym samym, nie zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w całości lub w części z tytułu poniesienia wydatków związanych z realizacją operacji pn. „(…)”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.