Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Gmina (Zespół Szkół) zawarła porozumienie ze Spółką, na mocy którego Spółka przekazała Gminie darowiznę pieniężną w wysokości 30.000 zł. W celu realizacji działań informacyjno-promocyjnych związanych z tym porozumieniem, Zespół Szkół zakupił stroje sportowe z logo darczyńcy dla uczennic klas II i III Liceum o profilu piłka siatkowa. Organ podatkowy uznał, że darowizna pieniężna otrzymana przez Gminę (Zespół Szkół) od Spółki jest bezpośrednio związana z usługami promocyjno-informacyjnymi świadczonymi na rzecz darczyńcy. W ramach realizacji działań informacyjno-promocyjnych Szkoła zakupiła stroje sportowe z logo darczyńcy, co stanowiło formę reklamy. W związku z tym, przekazanie środków pieniężnych przez Spółkę na rzecz Zespołu Szkół jest powiązane z obowiązkiem wykonania działań informacyjno-promocyjnych, do których zobowiązany jest Zespół Szkół na podstawie porozumienia. Z tego wynika, że pomiędzy Gminą (Zespołem Szkół) a Spółką (darczyńcą) istnieje więź zobowiązaniowa, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2021 r. (data wpływu 28 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności (umieszczenie logo darczyńcy na strojach sportowych uczennic Liceum) związanych z zawarciem porozumienia o współpracy Gminy (Zespołu Szkół) ze Spółką, która przekazała Gminie darowiznę pieniężną - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
28 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności (umieszczenie logo darczyńcy na strojach sportowych uczennic Liceum) związanych z zawarciem porozumienia o współpracy Gminy (Zespołu Szkół) ze Spółką, która przekazała Gminie darowiznę pieniężną.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina Miejska (…) (dalej: Gmina) to jednocześnie miasto na prawach powiatu, co wynika z art. 91 w zw. z art. 92 ust. 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 920 ze zm.), który stanowi, że miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Stosownie do przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372) miasto jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 ustawy).
Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r. – zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280) – Gmina podjęła wspólne rozliczanie podatku VAT (podatek od towarów i usług) obejmujące wszystkie utworzone przez nią samorządowe jednostki budżetowe.
Jedną z jednostek budżetowych scentralizowanych w ramach Gminy jest Zespół Szkół Ogólnokształcących nr (…) w (…) (dalej też: Zespół Szkół). W skład tego Zespołu Szkół wchodzą: Szkoła Podstawowa Sportowa nr (…) i (…) Liceum (…) Sportowe. Wskazany Zespół Szkół realizuje cele i zadania określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327 ze zm.), w ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082 ze zm.) i w przepisach wydanych na ich podstawie, z uwzględnieniem programu wychowawczego dostosowanego do potrzeb rozwojowych uczniów oraz potrzeb środowiska.
Jeśli chodzi o Szkołę Podstawową nr (…) (dalej: Szkoła) – to przede wszystkim realizowane w niej jest kształcenie ogólne, które trwa 8 lat i kończy się uzyskaniem świadectwa ukończenia szkoły podstawowej, co umożliwia dalsze kształcenie w szkołach ponadpodstawowych. Celem edukacji wczesnoszkolnej jest wspieranie całościowego rozwoju dziecka.
Ponadto w związku ze swoją specyfiką, Szkoła ta realizuje cele i zadania wynikające z krzewienia kultury fizycznej, a zatem kształtuje trwałe nawyki uprawiania sportu i ćwiczeń ruchowych niezbędnych dla zdrowia, w tym: przygotowuje do rywalizacji sportowej, stwarza dzieciom lepsze warunki do osiągnięcia mistrzostwa sportowego poprzez skoordynowanie procesu dydaktycznego z cyklem treningowym oraz stosowanie nowoczesnych metod treningu, wychowuje młodzież o wysokiej kulturze sportowej - mistrzów sportu, przyszłych organizatorów, działaczy sportu oraz sędziów sportowych.
W Szkole prowadzone są w związku z tym oddziały sportowe ze zwiększoną liczbą godzin wychowania fizycznego o różnych profilach, przy czym wiodącymi dyscyplinami sportowymi są: gimnastyka artystyczna (w kl. I-III), piłka siatkowa i szachy.
Z kolei (…) Liceum (…) Sportowe (dalej: Liceum) kształci na podbudowie gimnazjum lub szkoły podstawowej - nauka w liceum dla uczniów, którzy ukończyli gimnazjum trwa 3 lat, a dla uczniów po ośmioletniej szkole podstawowej - 4 lata. Ukończenie liceum umożliwia absolwentom przystąpienie do egzaminu maturalnego.
Jednym z zadań Liceum jest kształtowanie trwałych nawyków uprawiania sportu i ćwiczeń ruchowych niezbędnych dla zdrowia, w tym: przygotowanie do uprawiania sportu, stworzenie młodzieży lepszych warunków do osiągnięcia mistrzostwa sportowego poprzez skoordynowanie procesu dydaktycznego z cyklem treningowym, stosowanie nowoczesnych metod treningu na zajęciach lekcyjnych i pozalekcyjnych.
W związku z tym Liceum prowadzi oddziały sportowe ze zwiększoną liczbą godzin wychowania fizycznego o profilu: piłki siatkowej, piłki ręcznej i lekkoatletyki (w ramach Liceum funkcjonują klasy o profilu piłki siatkowej, piłki ręcznej i lekkoatletyki).
W związku z uczęszczaniem do klasy sportowej Szkoły, oraz w związku ze specyfiką Liceum, uczniowie dodatkowo są zobowiązani m.in. do:
W dniu 4 maja 2021 r. Gmina, reprezentowana przez Dyrektora Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr (…) w (…), podpisała z firmą (…) Sp. z o.o. sp.k. (dalej zwaną również Spółką) list intencyjny (dalej zwany również porozumieniem), na mocy którego Spółka oraz Zespół Szkół wspólnie zadeklarowały wolę współpracy, której celem będzie wzajemny rozwój oraz budowanie ich pozycji w charakterystycznych dla nich obszarach polskiej i międzynarodowej rzeczywistości.
Z postanowień ww. porozumienia wynika dodatkowo, iż:
Po podpisaniu ww. listu intencyjnego (porozumienia) nie została sporządzona żadna umowa pomiędzy stronami, Zespół Szkół nie dysponuje również żadnymi dokumentami uszczegóławiającymi czynności, ani zakres działań objętych ww. porozumieniem.
Celem jednak realizacji działań informacyjno-promocyjnych związanych z zawarciem ww. porozumienia, Zespół Szkół zakupił stroje sportowe z logo darczyńcy dla dziewcząt klas II i III Liceum o profilu piłka siatkowa.
Zgodnie z postanowieniami ww. porozumienia kwota w wysokości 30.000 zł została w dniu 15 czerwca 2021 r. przelana przez firmę (…) Sp. z o.o. sp.k. na konto Zespołu Szkół.
Zadecydowano, że z darowizny tej będą finansowane wydatki na szkolenie sportowe dziewcząt Zespołu Szkół w roku szkolnym 2021/2022, takie jak:
Dodać należy, że firma (…) Sp. z o.o. sp.k., NIP (…), jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a jak wynika z Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem jej działalności jest:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy czynności, o których mowa w stanie faktycznym, związane z zawarciem porozumienia o współpracy Gminy (Zespołu Szkół) ze Spółką, która przekazała jej darowiznę pieniężną, należy uznać za czynności nieopodatkowane podatkiem VAT, czy też podlegające temu podatkowi?
Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Szkołę kwota pieniędzy stanowi darowiznę pieniężną nieopodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Kwoty tej nie można uznać za zapłatę za zamieszczanie logo darczyńcy na koszulkach sportowych uczennic Liceum. Czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT w przedstawionym stanie faktycznym.
Uzasadnienie stanowiska Gminy
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym – w myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast – zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.
W świetle powyższych regulacji dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy polega na dostawie towaru lub świadczeniu usługi i wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, w efekcie której jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Należy podkreślić, że ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT otrzymane środki pieniężne. Przez umowę darowizny, zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 poz. 1740 ze zm.), rozumie się bowiem umowę, na podstawie której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna jest umową jednostronnie zobowiązującą, co oznacza, że obdarowany nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego na rzecz darczyńcy. Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Z powyższego wynika, że darowizna jest świadczeniem jednostronnym, gdyż darczyńca nie żąda od obdarowanego żadnego świadczenia wzajemnego. Nie mamy więc w takim przypadku do czynienia ani z dostawą towarów ani ze świadczeniem usługi w rozumieniu przepisów ww. ustawy. Tym samym darowizna pieniężna nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia właśnie z ww. z darowizną pieniężną, bowiem nie występuje skonkretyzowane świadczenie w zamian za otrzymaną kwotę. W zaistniałym stanie faktycznym to Zespół Szkół decyduje na co konkretnie przeznaczy pieniądze, darczyńca - w zawartym porozumieniu - jedynie ogólnie wskazuje przeznaczenie przedmiotu darowizny i ich adresata (tj. funkcjonowanie dziewcząt z klas sportowych o profilu piłka siatkowa, kategoria juniorki).
Zawarte przez Szkołę porozumienie nie nosi również znamion umowy sponsoringu.
Sponsoring należy do tzw. umów nienazwanych, które funkcjonują w oparciu o zasadę swobody umów. Umowa sponsoringu jest najczęściej definiowana jako umowa, przez którą sponsor zobowiązuje się do dokonania przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony – sponsorowanego, a sponsorowany w zamian zobowiązany jest do reklamowania, promowania marki sponsora, produkowanych przez niego towarów lub świadczonych przez niego usług oraz do informowania o sponsorowaniu działalności sponsorowanego przez sponsora. Należy podkreślić, że wskazany katalog czynności, do których może być zobowiązany sponsorowany ma charakter otwarty. Analiza cech charakterystycznych umowy sponsoringu prowadzi do wniosku, że umowa sponsoringu może stanowić umowę na świadczenie usług reklamowych przez sponsorowanego na rzecz sponsora. Biorąc pod uwagę powyższe, otrzymane wsparcie finansowe od sponsora, z którym wiąże się wykonywanie na rzecz sponsora określonych czynności, stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ustawy o VAT. W konsekwencji, do opodatkowania umowy sponsoringu znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT dotyczące m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego, stawki podatku i sposobu dokumentowania świadczenia usług.
Od opisanej powyżej umowy sponsoringu należy odróżnić sytuację, w której obdarowany przez finansującego dobrowolnie decyduje się na umieszczenie informacji, że finansujący uczestniczył w sfinansowaniu danego przedsięwzięcia, przy czym umieszczenie tej informacji nie ma znamion czynności reklamowych.
Przenosząc powyższe na grunt tej sprawy należy wskazać, że Zespół Szkół i Spółka (…) podpisały jedynie list intencyjny. Taka forma porozumienia wyraża jedynie wolę współpracy tych podmiotów, nie nakłada na strony żadnych konkretnych obowiązków, nie wskazuje konsekwencji braku realizacji zobowiązań. Fakt, iż list intencyjny winien być traktowany jedynie jako określający reguły możliwej współpracy, a nie tworzy on stosunku zobowiązaniowego dla stron, znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego sygn. akt V CSK 425/10 z dnia 6 października 2011 r.
Tym samym – w opinii Gminy – należy przyjąć, że w tej sprawie mamy do czynienia z dobrowolnym umieszczeniem na strojach zawodniczek nazwy darczyńcy, co ma na celu jego uhonorowanie, a nie reklamę. Stanowi ono jedynie narzędzie zachęcające osoby prywatne lub podmioty gospodarcze do wspierania działalności instytucji niekomercyjnych. Fakt zamieszczenia informacji o tym, że dany podmiot wspiera działalność określonej instytucji, można ocenić jako niezawierający cech reklamowych, o ile obdarowany czyni to dobrowolnie i nie jest do tego zobligowany umową zawartą z podmiotem przekazującym wsparcie finansowe, jak ma to miejsce w zaistniałym stanie faktycznym. W takiej sytuacji można twierdzić, iż podmiot zamieszczający informację o darczyńcy nie świadczy usług opodatkowanych podatkiem VAT na rzecz darczyńcy, zaś samo przekazanie środków finansowych przez finansującego ma cechy darowizny, gdyż w zamian za przekazane wsparcie obdarowany nie jest zobligowany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Nie można uznać, że środki pieniężne otrzymane przez Zespół Szkół od ww. Spółki stanowią zapłatę za usługę promocyjno-reklamową w postaci umieszczania logo darczyńcy na koszulkach sportowych uczennic. W tym przypadku nie mamy bowiem do czynienia z obowiązkiem umieszczania logo „sponsora” na strojach sportowych wynikającym z umowy sponsorskiej. W zamian za otrzymane wsparcie finansowe nie występuje skonkretyzowane świadczenie, do realizacji którego Zespół Szkół byłby zobowiązany.
W zaistniałym stanie faktycznym, to Zespół Szkół decyduje na co konkretnie przeznaczy pieniądze, darczyńca – jak już wyżej wskazano - jedynie ogólne wskazuje przeznaczenie przedmiotu darowizny i ich adresata. Nie sposób zatem uznać, że otrzymane środki pieniężne stanowią zapłatę za działania promocyjne na rzecz Spółki, a tym samym nie mamy w tym przypadku do czynienia z żadną usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (ani odpłatną, ani nieodpłatną, która podlegałaby opodatkowaniu VAT). Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 3063-ILPP1-2.4512.155.2016.2.MR z 20 grudnia 2016 r. i nr 0111-KDIB3-2.4012.419.2017.1.SR z dnia 2 października 2017 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.
Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.
Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Jedną z jednostek budżetowych scentralizowanych w ramach Gminy jest Zespół Szkół. W skład tego Zespołu Szkół wchodzą: Szkoła Podstawowa Sportowa nr (…)i (…) Liceum (…) Sportowe.
W Szkole realizowane jest przede wszystkim kształcenie ogólne, które trwa 8 lat i kończy się uzyskaniem świadectwa ukończenia szkoły podstawowej, co umożliwia dalsze kształcenie w szkołach ponadpodstawowych. Celem edukacji wczesnoszkolnej jest wspieranie całościowego rozwoju dziecka.
Ponadto w związku ze swoją specyfiką, Szkoła ta realizuje cele i zadania wynikające z krzewienia kultury fizycznej, a zatem kształtuje trwałe nawyki uprawiania sportu i ćwiczeń ruchowych niezbędnych dla zdrowia, w tym: przygotowuje do rywalizacji sportowej, stwarza dzieciom lepsze warunki do osiągnięcia mistrzostwa sportowego poprzez skoordynowanie procesu dydaktycznego z cyklem treningowym oraz stosowanie nowoczesnych metod treningu, wychowuje młodzież o wysokiej kulturze sportowej - mistrzów sportu, przyszłych organizatorów, działaczy sportu oraz sędziów sportowych.
W Szkole prowadzone są w związku z tym oddziały sportowe ze zwiększoną liczbą godzin wychowania fizycznego o różnych profilach, przy czym wiodącymi dyscyplinami sportowymi są: gimnastyka artystyczna (w kl. I-III), piłka siatkowa i szachy.
Z kolei I Liceum kształci na podbudowie gimnazjum lub szkoły podstawowej - nauka w liceum dla uczniów, którzy ukończyli gimnazjum trwa 3 lat, a dla uczniów po ośmioletniej szkole podstawowej - 4 lata. Ukończenie liceum umożliwia absolwentom przystąpienie do egzaminu maturalnego.
Jednym z zadań Liceum jest kształtowanie trwałych nawyków uprawiania sportu i ćwiczeń ruchowych niezbędnych dla zdrowia, w tym: przygotowanie do uprawiania sportu, stworzenie młodzieży lepszych warunków do osiągnięcia mistrzostwa sportowego poprzez skoordynowanie procesu dydaktycznego z cyklem treningowym, stosowanie nowoczesnych metod treningu na zajęciach lekcyjnych i pozalekcyjnych.
W związku z tym Liceum prowadzi oddziały sportowe ze zwiększoną liczbą godzin wychowania fizycznego o profilu: piłki siatkowej, piłki ręcznej i lekkoatletyki (w ramach Liceum funkcjonują klasy o profilu piłki siatkowej, piłki ręcznej i lekkoatletyki).
W związku z uczęszczaniem do klasy sportowej Szkoły, oraz w związku ze specyfiką Liceum, uczniowie dodatkowo są zobowiązani m.in. do:
4 maja 2021 r. Gmina, reprezentowana przez Dyrektora Zespołu Szkół, podpisała ze Spółką list intencyjny, na mocy którego Spółka oraz Zespół Szkół wspólnie zadeklarowały wolę współpracy, której celem będzie wzajemny rozwój oraz budowanie ich pozycji w charakterystycznych dla nich obszarach polskiej i międzynarodowej rzeczywistości.
Z postanowień ww. porozumienia wynika dodatkowo, iż:
Po podpisaniu ww. listu intencyjnego (porozumienia) nie została sporządzona żadna umowa pomiędzy stronami, Zespół Szkół nie dysponuje również żadnymi dokumentami uszczegóławiającymi czynności, ani zakres działań objętych ww. porozumieniem.
Celem jednak realizacji działań informacyjno-promocyjnych związanych z zawarciem ww. porozumienia, Zespół Szkół zakupił stroje sportowe z logo darczyńcy dla dziewcząt klas II i III Liceum o profilu piłka siatkowa.
Zgodnie z postanowieniami ww. porozumienia kwota w wysokości 30.000 zł została 15 czerwca 2021 r. przelana przez Spółkę na konto Zespołu Szkół.
Zadecydowano, że z darowizny tej będą finansowane wydatki na szkolenie sportowe dziewcząt Zespołu Szkół w roku szkolnym 2021/2022, takie jak:
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy czynności, o których mowa w stanie faktycznym, związane z zawarciem porozumienia o współpracy Gminy (Zespołu Szkół) ze Spółką, która przekazała jej darowiznę pieniężną, należy uznać za czynności nieopodatkowane podatkiem VAT, czy też podlegające temu podatkowi.
Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Z powyższego wynika zatem, że darowizna jest świadczeniem jednostronnym, gdyż darczyńca nie żąda od obdarowanego żadnego świadczenia wzajemnego.
Jak już wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją gdzie z postanowień zawartego porozumienia pomiędzy Gminą (Zespołem Szkół) a Spółką wynika, że ze strony Spółki współpraca dotyczy wsparcia finansowego dziewcząt z klas sportowych o profilu piłka siatkowa (kategoria juniorki), natomiast ze strony Zespołu Szkół współpraca dotyczy działań informacyjno-promocyjnych związanych z zawarciem tego porozumienia ze Spółką. Celem realizacji działań informacyjno-promocyjnych związanych z zawarciem ww. porozumienia, Zespół Szkół zakupił stroje sportowe z logo darczyńcy dla dziewcząt klas II i III Liceum o profilu piłka siatkowa.
W związku z powyższym, z uwagi na obowiązek realizowania przez Zespół Szkół, na podstawie zawartego porozumienia, działań informacyjno-promocyjnych, stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę darowizna związana jest bezpośrednio ze świadczonymi na rzecz darczyńcy usługami promocyjno-informacyjnymi. W ramach wypełnienia powyższego obowiązku Szkoła zakupiła stroje sportowe z logo darczyńcy dla dziewcząt klas II i III Liceum o profilu piłka siatkowa, co stanowiło reklamę darczyńcy. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, że z porozumienia nie wynika bezwzględny obowiązek umieszczenia logo darczyńcy na strojach sportowych dla dziewcząt klas II i III Liceum o profilu piłka siatkowa.
Zatem przekazanie środków pieniężnych przez Spółkę na rzecz Zespołu Szkół związane jest ze świadczeniami (działaniami) informacyjno-promocyjnymi, do wykonania których zobowiązany jest Zespół Szkół na podstawie porozumienia. Wnioskodawca otrzymuje więc darowiznę pieniężną w zamian za realizacje działań informacyjno-promocyjnych. Zatem pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką (darczyńcą) istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach porozumienia czynności za odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem, otrzymanie przez Gminę (Zespół Szkół), zgodnie z porozumieniem, środków finansowych od Spółki, nazywanych przez Wnioskodawcę darowizną, z przeznaczeniem na potrzeby funkcjonowania dziewcząt z klas sportowych o profilu piłka siatkowa (kategoria juniorki), jest w efekcie płatnością za usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili