0114-KDIP4-1.4012.466.2021.2.AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął 21 lipca 2021 r., uzupełnionym pismem z 14 października 2021 r., (data wpływu 19 października 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 5 października 2021 r. (doręczone 8 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwot podatku VAT (podatek od towarów i usług) należnego o podatek naliczony od ponoszonych wydatków z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

21 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwot podatku VAT należnego o podatek naliczony od ponoszonych wydatków z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy.

Wniosek został uzupełniony pismem z 14 października 2021 r., (data wpływu 19 października 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 5 października 2021 r. (doręczone 8 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Radio to k(`(...)`) radio (…) o charakterze społeczno-religijnym z siedzibą w (…). Dominującą działalnością jest działalność radiowa (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 6010Z). Radio posiada status kościelnej osoby prawnej powołanej dekretem biskupa, nie jest wpisane do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy). Radio prowadzi działalność głównie ewangelizacyjną, a dodatkowo prowadzi wąską działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży reklamy. Głównym źródłem dochodów Radia są otrzymywane darowizny z kurii, parafii i prywatnych darczyńców. Radio nie otrzymuje dotacji ani subwencji.

Radio dodatkowo w ramach wykonywanej działalności świadczy usługi reklamowe dlatego też Radio jest czynnym podatnikiem VAT i odprowadza co miesiąc podatek VAT z tytułu czynności opodatkowanych stawką 23% w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza jest dodatkową w celu wsparcia głównej misji Radia jaką jest ewangelizacja.

Radio nie odliczało podatku VAT i nie wykazywało w deklaracji VAT oraz plikach JPK faktur zakupu, ze względu na stosowanie wykładni zawężającej, ostrożnościowej przepisów prawa podatkowego. Radio jednak zauważyło związek ponoszonych wydatków stałych (typu materiały biurowe, paliwo, usługi telekomunikacyjne, licencje na nagrania, zakupy wyposażenia, energia elektryczna - 2 nadajniki i miesięczne zużycie energii el. jest wysokie ok. 8-10 tys. zł, itp.) z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT według stawki 23% (tj. usługami reklamowymi).

Tych kosztów nie można przypisać tylko do działalności radiowej lub gospodarczej dlatego też Radio złożyło korekty deklaracji VAT i wystąpiło o zwrot podatku VAT, wynikającego z wykazanych w korektach faktur zakupowych, z których przysługuje radiu częściowe prawo do odliczenia z wykorzystaniem wyliczonego współczynnika VAT.

Ponadto w piśmie z 14 października 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku wskazując, że:

1. Odnośnie kalkulacji prewspółczynnika: do licznika we wzorze została przyjęta suma obrotów uzyskanych z czynności opodatkowanych tj. kwoty netto z faktur wystawionych za usługi reklamowe a w mianowniku została uwzględniona suma obrotów uzyskanych z czynności opodatkowanych tj. kwoty netto z faktur wystawionych za usługi reklamowe plus suma wpływów uzyskanych ze składek (tacy) z parafii, darowizn -wsparcia z kurii i od prywatnych darczyńców i firm.

2. Sposób obliczenia prewspółczynnika w ocenie Wnioskodawcy będzie obiektywnie odzwierciedlał część wydatków przypadających odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

3. Sposób obliczenia proporcji w ocenie Wnioskodawcy zapewni dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.

4. Przesłanki jakimi kierowano się przy zaproponowanym sposobie wyliczenia prewspółczynnika to możliwość przypisania do wzoru precyzyjnych kwot wynikających z obrotów Wnioskodawcy, przy innych metodach wyliczenia prewspółczynnika np. metrażowych, czy według ilości godzin poświęcanych przez pracowników do realizacji czynności opodatkowanych, w tym zakresie Wnioskodawca nie dysponował takimi danymi szczegółowymi.

5. Wnioskodawca nie wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Radio może odliczać podatek VAT z faktur zakupowych dokumentujących ponoszone wydatki według metody prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Współczynnik VAT to proporcjonalna metoda odliczenia VAT stosowana wtedy, gdy podatnik wykorzystuje dany zakup jednocześnie do:

1. czynności opodatkowanych i zwolnionych,

2. czynności niepodlegających VAT, opodatkowanych i zwolnionych (w takiej sytuacji współczynnik VAT jest stosowany łącznie z prewspółczynnikiem).

Podstawowe regulacje w zakresie współczynnika VAT zawiera art. 90 ustawy o VAT. Warunkiem zastosowania współczynnika VAT jest brak możliwości bezpośredniej alokacji części zakupu do danej kategorii czynności. W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez Radio jako podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czynności opodatkowanych), jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (np. czynności zwolnionych), podatnik jest zobowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy o VAT ).

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części tych kwot, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 90 ust. 10 ustawy o VAT. Jeżeli współczynnik VAT określony zgodnie z regulacjami art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT:

1. przekroczył 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że współczynnik VAT wynosi 100%;

2. nie przekroczył 2% - podatnik ma prawo uznać, że współczynnik VAT wynosi 0%.

Współczynnik VAT (WSS) ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Radiu jako podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Natomiast prewspółczynnik to proporcjonalna metoda odliczenia VAT stosowana, jeżeli Radio jako podatnik wykorzystuje dany zakup jednocześnie do:

1. czynności niepodlegających VAT i opodatkowanych,

2. czynności niepodlegających VAT, opodatkowanych i zwolnionych (w takiej sytuacji prewspółczynnik jest stosowany łącznie ze współczynnikiem VAT).

Z dniem 1 stycznia 2016 r. wprowadzono do ustawy o VAT przepisy art. 86 ust. 2a-2h, w których uregulowano zastosowanie prewspółczynnika w stosunku do wszystkich kategorii zakupów. Warunkiem zastosowania prewspółczynnika jest brak możliwości bezpośredniej alokacji części zakupu do danej kategorii czynności.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem celów osobistych oraz użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza), gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym na gruncie ustawy o VAT „sposobem określenia proporcji”. Jeżeli więc podatnik jest w stanie bezpośrednio przyporządkować zakup do jednej z kategorii czynności, prewspółczynnik nie znajdzie zastosowania.

Zgodnie z ustawą o VAT sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez Radio jako podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Aby tak było, sposób określenia proporcji powinien spełnić dwa warunki:

1. zapewniać dokonanie odliczenia VAT wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2. obiektywnie odzwierciedlać część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem celów osobistych oraz użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza), gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zakupy związane z konkretną audycją radiową mają związek ze sprzedażą opodatkowaną Radia w ten sposób, że wiążą się ze świadczeniem usług reklamowych przez Radio. Im lepsza jest jakość programów, im bardziej atrakcyjny dla słuchaczy jest program stacji, tym większe jest zainteresowanie reklamodawców, a więc i przychody opodatkowane. Atrakcyjność programu radiowego przekłada się zatem bezpośrednio na poziom przychodów z reklamy. Faktem oczywistym jest, że bez oferty programowej Radio nie odnotowywałaby w ogóle przychodów z reklamy. Związek bezpośredni zakupów z tworzeniem audycji radiowych jest jednocześnie zawsze związkiem pośrednim z wykonywaniem przez Radio czynności opodatkowanych VAT (usługami reklamowymi).

Radio nie jest w stanie przyporządkować zakupu związanego z wytworzeniem audycji radiowej (programu) do czynności wyłącznie opodatkowanych VAT, zatem Radio ma prawo odliczyć podatek naliczony od takich zakupów przy zachowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i nast. ustawy o VAT. Zatem wszystkie zakupy towarów i usług związanych bezpośrednio z audycjami (programami) powinny być traktowane, jako wykorzystywane zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Stosownie do przepisów ustawy o VAT zgodnie z art. 86 ust. 2c przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Radio skorzystało z punktu trzeciego i w celu ustalenia prewspółczynnika wzięło pod uwagę roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie Radia jako podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość darowizn i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez Radio działalności innej niż gospodarcza. Taka konstrukcja klucza powoduje, że w liczniku wyliczenia prewspółczynnika Radio wskazuje obrót wykazany do opodatkowania podatkiem VAT w złożonych deklaracjach i plikach JPK a w mianowniku wyliczenia prewspółczynnika Radio wykazuje wartość darowizn otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez Radio jako podatnika działalności innej niż gospodarcza.

W świetle powyższego należy uznać, że podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z podwyższeniem kapitału w takim zakresie, w jakim ich działalność podlega opodatkowaniu.

Reasumując, zdaniem Radia w sposób prawidłowy został wyliczony prewspółczynnik i na tej podstawie wynikającej z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy VAT, Radio mogło odliczyć podatek VAT z faktur dotyczących wydatków służących działalności mieszanej tj. statutowej jak i opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Radio (Wnioskodawca) ma charakter społeczno-religijny. Dominującą działalnością jest działalność radiowa. Radio posiada status kościelnej osoby prawnej powołanej dekretem biskupa, nie jest wpisane do KRS. Radio prowadzi działalność głównie ewangelizacyjną, a dodatkowo prowadzi wąską działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży reklamy. Głównym źródłem dochodów Radia są otrzymywane darowizny z kurii, parafii i prywatnych darczyńców. Radio nie otrzymuje dotacji ani subwencji.

Radio dodatkowo w ramach wykonywanej działalności świadczy usługi reklamowe dlatego też Radio jest czynnym podatnikiem VAT i odprowadza co miesiąc podatek VAT z tytułu czynności opodatkowanych stawką 23% w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza jest dodatkową w celu wsparcia głównej misji Radia jaką jest ewangelizacja.

Radio nie odliczało podatku VAT i nie wykazywało w deklaracji VAT oraz plikach JPK faktur zakupu, ze względu na stosowanie wykładni zawężającej, ostrożnościowej przepisów prawa podatkowego. Radio jednak zauważyło związek ponoszonych wydatków stałych (np. materiały biurowe, paliwo, usługi telekomunikacyjne, licencje na nagrania, zakupy wyposażenia, energia elektryczna - 2 nadajniki i miesięczne zużycie energii el. itp.) z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT według stawki 23% (tj. usługami reklamowymi).

Tych kosztów nie można przypisać tylko do działalności radiowej lub gospodarczej dlatego też Radio złożyło korekty deklaracji VAT i wystąpiło o zwrot podatku VAT, wynikającego z wykazanych w korektach faktur zakupowych, z których przysługuje radiu częściowe prawo do odliczenia z wykorzystaniem wyliczonego współczynnika VAT.

Odnośnie kalkulacji prewspółczynnika: do licznika we wzorze została przyjęta suma obrotów uzyskanych z czynności opodatkowanych tj. kwoty netto z faktur wystawionych za usługi reklamowe a w mianowniku została uwzględniona suma obrotów uzyskanych z czynności opodatkowanych tj. kwoty netto z faktur wystawionych za usługi reklamowe plus suma wpływów uzyskanych ze składek (tacy) z parafii, darowizn-wsparcia z kurii i od prywatnych darczyńców i firm.

Wnioskodawca nie wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności zwolnionych od opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy może odliczać podatek VAT z faktur zakupowych dokumentujących ponoszone wydatki według metody prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT.

Jak wyżej wskazano, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

W rozpatrywanej sprawie w związku z wykorzystywaniem nabywanych towarów i usług w ramach realizacji działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem od towarów i usług) oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi będą służyły do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy wskazać, że w celu odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności tj. do działalności opodatkowanej oraz do czynności, które nie będą podlegały opodatkowaniu.

Zatem, w związku z nabyciem towarów i usług służących wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Natomiast w związku z nabyciem towarów i usług związanych wyłącznie z działalnością Wnioskodawcy, która nie podlega ustawie o VAT, oraz jest zwolniona od podatku, Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego.

Ponadto, należy wskazać, że jeżeli przyporządkowanie wydatków związanych z nabyciem towarów i usług w całości do działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie jest możliwe, jak również nie jest możliwe jednoznaczne wyodrębnienie nabyć, z których podatek podlega odliczeniu, Wnioskodawca zobowiązany jest do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i nast. ustawy.

Jak już powyżej wskazano zgodnie z art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać następujące dane: roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy wskazany przez niego sposób obliczenia prewspółczynnika będzie obiektywnie odzwierciedlał część wydatków przypadających odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób obliczenia proporcji w jego ocenie zapewni dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.

Przesłanki jakimi kierowano się przy zaproponowanym sposobie wyliczenia prewspółczynnika to możliwość przypisania do wzoru precyzyjnych kwot wynikających z obrotów Wnioskodawcy, przy innych metodach wyliczenia prewspółczynnika np. metrażowych, czy według ilości godzin poświęcanych przez pracowników do realizacji czynności opodatkowanych, w tym zakresie Wnioskodawca nie dysponował takimi danymi szczegółowymi.

Zatem jeśli Wnioskodawca nie jest w stanie przypisać całości wydatków do działalności gospodarczej oraz nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części nabytych towarów i usług, które będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, to Wnioskodawca w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego może zastosować sposób określenia proporcji wskazany w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT.

Tym samym, odnosząc się do pytania Wnioskodawcy należy wskazać, że Wnioskodawca do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług służących zarówno wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej jak i celom innym niż działalność gospodarcza (działalność radiowa, ewangelizacyjna), może zastosować sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga także, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.