0114-KDIP1-3.4012.544.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 4 listopada 2021 r. (data wpływu 4 listopada 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 3 listopada 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.544.2021.1.KP (doręczone Stronie 4 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nienaliczenia podatku należnego z tytułu otrzymania noty uznaniowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymania bonusu w formie noty uznaniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

17 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nienaliczenia podatku należnego z tytułu otrzymania noty uznaniowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymania bonusu w formie noty uznaniowej. Wniosek został uzupełniony pismem z 4 listopada 2021 r. (data wpływu 4 listopada 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 3 listopada 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.544.2021.1.KP (doręczone Stronie 4 listopada 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka cywilna, której przedmiotem działalności gospodarczej jest pośrednictwo w handlu z węglem ma zawartą umowę o współpracy z (…) S.A. (…) z siedzibą w (…), przy ulicy (…), NIP (…). W ramach współpracy każdego roku podpisywana jest umowa roczna wiążąca obie strony. W ramach akcji promocyjnej (…) oferuje podpisanie aneksu umożliwiającego uzyskanie bonusu pieniężnego na zakup węgla z kopalń (…) w związku z realizacją umowy rocznej, którego wysokość będzie uzależniona od stopnia rzeczywistej realizacji wolumenu odbioru węgla. Według postanowień akcji bonus nie wpływa na cenę sprzedaży węgla i nie jest podstawą korekty wystawionych faktur za zakupiony już węgiel. Regulamin akcji przewiduje, że bonus przyjmować będzie formę środków pieniężnych przypisanych do danego odbiorcy, do wykorzystania przy zakupach węgla w przyszłości. Odbiorca nie otrzymuje od (…) pieniędzy w formie przelewu bankowego ani w gotówce. Bonus przyjmuje postać wystawionej przez (…) noty księgowej uznaniowej, która będzie stanowiła zapłatę za kolejne, wskazane przez odbiorcę faktury na zakup węgla. Odbiorca może, ale nie musi skorzystać z wypracowanego bonusu pieniężnego. Jeśli Odbiorca nie skorzysta ze środków przewidzianych bonusem w wyznaczonym terminie na jego wykorzystanie, traci je. Niewykorzystane środki z bonusu (…) rozliczy poprzez wystawienie noty obciążeniowej korygującej pierwotną notę uznaniową.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupiony przez Niego węgiel podlega dalszej odsprzedaży i ma zawsze związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w zakresie podatku VAT (podatek od towarów i usług) podatnik będący adresatem noty powinien dokonać wewnętrznego naliczenia podatku należnego z tytułu otrzymania noty uznaniowej?

2. Czy podatnik płacący za fakturę bonusem przyznanym w formie noty uznaniowej ma prawo z tej faktury odliczyć podatek naliczony VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Nota uznaniowa nie stanowi podstawy do obciążenia się podatkiem VAT, stanowi formę bonusu, a faktycznie bonu będącego środkiem pieniężnym, bowiem nie jest należna za żadną wyświadczoną usługę lub dostawę towarów. (…) odprowadza podatek należny z faktur opłaconych notą.

2. Faktura opłacona bonusem, będącym notą uznaniową stanowi podstawę do odliczenia naliczonego podatku VAT, gdyż nie jest usługą nieodpłatną bowiem podatnik opodatkował notę w podatku dochodowym od osób fizycznych i uznał ją za pozostały przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną, której przedmiotem działalności gospodarczej jest pośrednictwo w handlu z węglem. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka ma zawartą umowę o współpracy z (…) S.A. ((…)). W ramach współpracy każdego roku podpisywana jest umowa roczna wiążąca obie strony. W ramach akcji promocyjnej (…) oferuje podpisanie aneksu umożliwiającego uzyskanie bonusu pieniężnego na zakup węgla z kopalń (…) w związku z realizacją umowy rocznej, którego wysokość będzie uzależniona od stopnia rzeczywistej realizacji wolumenu odbioru węgla. Według postanowień akcji bonus nie wpływa na cenę sprzedaży węgla i nie jest podstawą korekty wystawionych faktur za zakupiony już węgiel. Regulamin akcji przewiduje, że bonus przyjmować będzie formę środków pieniężnych przypisanych do danego odbiorcy, do wykorzystania przy zakupach węgla w przyszłości. Odbiorca nie otrzymuje od (…) pieniędzy w formie przelewu bankowego ani w gotówce. Bonus przyjmuje postać wystawionej przez (…) noty księgowej uznaniowej, która będzie stanowiła zapłatę za kolejne, wskazane przez odbiorcę faktury na zakup węgla. Odbiorca może, ale nie musi skorzystać z wypracowanego bonusu pieniężnego. Jeśli Odbiorca nie skorzysta ze środków przewidzianych bonusem w wyznaczonym terminie na jego wykorzystanie, traci je. Niewykorzystane środki z bonusu (…) rozliczy poprzez wystawienie noty obciążeniowej korygującej pierwotną notę uznaniową. Ponadto zakupiony przez Wnioskodawcę węgiel podlega dalszej odsprzedaży i ma zawsze związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w zakresie podatku VAT Wnioskodawca będący adresatem noty powinien dokonać wewnętrznego naliczenia podatku należnego z tytułu otrzymania noty uznaniowej oraz czy Wnioskodawca płacący za fakturę bonusem przyznanym w formie noty uznaniowej ma prawo z tej faktury odliczyć podatek naliczony VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nota uznaniowa nie stanowi podstawy do obciążenia Spółki podatkiem VAT bowiem nie jest należna za żadną wyświadczoną usługę lub dostawę towarów oraz faktura opłacona bonusem, będącym notą uznaniową stanowi podstawę do odliczenia naliczonego podatku VAT.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku problemu w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że - jak wyżej wskazano - usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym, a otrzymana zapłata jest konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Spółka wskazała, że zawarła umowę o współpracy z (…) S.A. (…). W ramach akcji promocyjnej (…) oferuje uzyskanie bonusu pieniężnego na zakup węgla z kopalń (…). Według postanowień akcji bonus nie wpływa na cenę sprzedaży węgla i nie jest podstawą korekty wystawionych faktur za zakupiony już węgiel. Regulamin akcji przewiduje, że bonus przyjmować będzie formę środków pieniężnych przypisanych do danego odbiorcy, do wykorzystania przy zakupach węgla w przyszłości. Odbiorca nie otrzymuje od (…) pieniędzy w formie przelewu bankowego ani w gotówce. Bonus przyjmuje postać wystawionej przez (…) noty księgowej uznaniowej, która będzie stanowiła zapłatę za kolejne, wskazane przez odbiorcę faktury na zakup węgla. Z opisu sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca miał w zamian za otrzymanie bonusu wykonać na rzecz (…) S.A. (…) jakiekolwiek czynności stanowiące świadczenie usług, za które wypłacane jest stosowne wynagrodzenie. Tym samym, należy uznać, że nie istnieje stosunek zobowiązaniowy polegający na tym, że zostanie wykonana usługa, na rzecz beneficjenta płacącego określone wynagrodzenie. Zatem w opisanym przypadku dochodzi do wypłaty pieniądza w formie bonusu przyjmującego postać noty uznaniowej, która to czynność nie powoduje u Wnioskodawcy obowiązku naliczenia podatku należnego i tym samym należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że nota uznaniowa nie stanowi podstawy do obciążenia Spółki podatkiem VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury opłaconej przyznanym bonusem należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupiony przez Niego węgiel podlega dalszej odsprzedaży i ma zawsze związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury opłaconej przyznanym bonusem. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyty przez Niego węgiel będzie służył czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawcy. Przedmiotowa interpretacja indywidualna nie wywiera natomiast skutku prawnego dla (…) S.A. (…), która przyznaje Wnioskodawcy bonus w formie noty uznaniowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.