0114-KDIP1-3.4012.356.2020.11.S.LM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 13 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 623/20 (data doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrot akt – 19 października 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 20 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.356.2020.1.KK (doręczone Stronie 27 lipca 2020 r.), oraz pismem z 31 sierpnia 2020 r. ( data wpływu 3 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 19 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.356.2020.2.KK (doręczone Stronie 24 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 1 i 2 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

16 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 20 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.356.2020.1.KK (doręczone Stronie 27 lipca 2020 r.), oraz pismem z 31 sierpnia 2020 r. ( data wpływu 3 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 19 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.356.2020.2.KK (doręczone Stronie 24 sierpnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 1 i 2.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

14 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację znak: 0114-KDIP1-3.4012.356.2020.3.KK, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek wydzielonych z działek nr 1 i 2. Organ uznał, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe działki wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ czynności te będą stanowiły działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

14 października 2020 r. (data wpływu 21 października 2020 r.) na ww. interpretację indywidualną złożono skargę, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z 13 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 623/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 13 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 623/20 uchylający interpretację indywidualną wraz z aktami wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej 19 października 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni dnia 21 czerwca 1985 r., na podstawie spadku po dziadku oraz na podstawie umowy sprzedaży z dnia 19 stycznia 1995 r., nabyła nieruchomości gruntowe niezabudowane o nr ewidencyjnym 1 o powierzchni 2,0283 ha oraz 2 o pow. 1,3952 ha położone w (…). Ze względu na dużą powierzchnię działek Wnioskodawczyni podzieliła je na mniejsze (wg wskazań i sugestii geodety). W wyniku podziału utworzono:

· 11 działek z działki o nr 1. Nowo powstałe działki są o nr ew. od 3/1 do 12. Działka o nr 9 stanowi drogę wewnętrzną, która była wydzielona z powodu umożliwienia dojazdu do reszty wydzielonych działek i została ona nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy (…) wraz z działką o nr 13, która również stanowi drogę dojazdową.

· 7 działek z działki o nr 2. Nowo powstałe działki są o nr ew. od nr 14 do nr 20. Działka o nr 18 stanowi drogę wewnętrzną, która musiała być wydzielona, aby umożliwić dojazd do nowo wydzielonych działek i została zamieniona na działkę o nr 21 na podstawie umowy zamiany z dnia 9 czerwca 2020 r. z Gminą (…) za opłatą w wysokości (…) zł, która wynikała z różnicy wartości działki nr 18 Wnioskodawczyni, a wartością działki nr 21. Powyższa działka nie jest przeznaczona na sprzedaż i nie będzie przedmiotem sprzedaży.

Powyższe działki nie są uzbrojone, nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Po otrzymaniu spadku i nabyciu nieruchomości Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, czynności te dokonała w 2018 r. Strona nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nowo powstałych działek. Ww. grunty od wielu lat nie są w żaden sposób wykorzystywane (dzierżawione, najem, etc.) stanowią tylko własność Wnioskodawczyni.

Dziadkowie Wnioskodawczyni prowadzili gospodarstwo rolne na ww. terenach. Do roku 2009 r. Strona sama prowadziła gospodarstwo rolne, pobierając z tego tytułu dopłaty bezpośrednie jako rolnik indywidualny. Od roku 2009 r. Wnioskodawczyni zaprzestała prowadzić gospodarstwo rolne oraz je zlikwidowała, a ponadto podjęła pracę zarobkową. Na obecną chwilę Strona jest na emeryturze z KRUS jako były rolnik indywidualny. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie prowadziła działalności gospodarczej.

Z ww. działek zostały sprzedane następujące grunty o numerach:

· działka o nr 3/1 – sprzedana na podstawie aktu notarialnego w dniu 30 stycznia 2020 r., za cenę (…) zł. Pieniądze ze sprzedaży zostały przekazane na podstawie umowy darowizny pieniężnej synowi Wnioskodawczyni,

· działka o nr 5 – sprzedana na podstawie aktu notarialnego w dniu 24 lutego 2020 r. za cenę (…) zł. Pieniądze ze sprzedaży zostały przekazane na podstawie umowy darowizny pieniężnej synowi Wnioskodawczyni,

· działki o nr 14 i 15 – sprzedane na podstawie najpierw zawartej w dniu 29 kwietnia 2020 r. umowy warunkowej sprzedaży wynikającej z obowiązującej obecnie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (łączna powierzchnia działek 0,5712 ha), a następnie umowy przeniesienia praw w dniu 9 czerwca 2020 za łączną cenę (…) zł.

· działka o nr 19 – sprzedana na podstawie aktu notarialnego w dniu 18 czerwca 2020 r. za cenę (…) zł.

· działki o nr 16 i 17 – sprzedane na podstawie najpierw zawartej w dniu 18 maja 2020 r. umowy warunkowej sprzedaży wynikającej z obowiązującej obecnie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (łączna powierzchnia działek 0,4058 ha), a następnie umowy przeniesienia praw z dnia 18 czerwca 2020 r. za łącznie cenę (…) zł.

Pozostałe grunty na sprzedaż to działki o numerach 4, 6, 7 oraz 8, po sprzedaży tych gruntów, pieniądze będą przekazane dzieciom.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych form reklamy ww. działek. Działki o nr 14 i 15 sprzedała Klientom, którzy sami się do Niej zgłosili, działkę o nr 5 kupiła znajoma syna, a działki o nr 3/1, 19, 16, 17 sprzedawała przy pomocy biura nieruchomości, które prowadzi sąsiadka. Wnioskodawczyni nie reklamowała i nie reklamuje nigdzie sprzedaży działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą działek Wnioskodawczyni działa jako podatnik podatku VAT, czy jako osoba rozporządzająca majątkiem prywatnym?

Zdaniem Wnioskodawczyni: wszystkie czynności, które dokonywała, dokonuje lub będą miały dopiero zajście wykonuje jako osoba rozporządzająca majątkiem prywatnym. Sprzedaż działek nastąpi w związku Jej sytuacją materialną oraz gospodarowaniem Jej majątkiem osobistym. Strona nie wykonuje tych czynności ani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani w sposób na tyle zorganizowany, by Organ podatkowy uznał je za działalność gospodarczą. W związku z powyższym sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 13 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 623/20 stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu fatycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku ww. orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc stwierdzić, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek) dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodowa (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni na podstawie spadku po dziadku z 21 czerwca 1985 r., oraz na podstawie umowy sprzedaży z 19 stycznia 1995 r., nabyła do majątku osobistego nieruchomość gruntową niezabudowaną o nr ew. 1 oraz nr 2. Ze względu na dużą powierzchnię działki Wnioskodawczyni podzieliła je na mniejsze:

• 11 działek z działki o nr 1. Nowo powstałe działki są o nr ew. od 3/1 do 12. Działka o nr 9 stanowi drogę wewnętrzną, która była wydzielona z powodu umożliwienia dojazdu do reszty wydzielonych działek i została ona nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy (…) wraz z działką o nr 13, która również stanowi drogę dojazdową.
• 7 działek z działki o nr 2. Nowo powstałe działki są o nr ew. od nr 14 do nr 20. Działka o nr 18 stanowi drogę wewnętrzną, która musiała być wydzielona, aby umożliwić dojazd do nowo wydzielonych działek i została zamieniona na działkę o nr 21, na podstawie umowy zamiany z dnia 9 czerwca 2020 r. z Gminą (…), która nie jest i nie będzie przedmiotem sprzedaży.

Powyższe działki nie są uzbrojone, nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Po otrzymaniu spadku i nabyciu nieruchomości, Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Czynności tych dokonała dopiero w 2018 r. Strona nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nowo powstałych działek. Ww. grunty od wielu lat nie są w żaden sposób wykorzystywane (dzierżawione, najem, etc.), stanowią tylko własność Wnioskodawczyni.

Na obecną chwilę, Strona jest na emeryturze z KRUS jako były rolnik indywidualny. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie prowadziła działalności gospodarczej. Ww. działki przed podziałem były wykorzystywane do 2009 r., rolniczo w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego.

Z ww. działek zostały sprzedane następujące grunty o numerach:

• działka o nr 3/1 – sprzedana na podstawie aktu notarialnego w dniu 30 stycznia 2020 r. Pieniądze ze sprzedaży zostały przekazane na podstawie umowy darowizny pieniężnej synowi Wnioskodawczyni,
• działka o nr 5 – sprzedana na podstawie aktu notarialnego w dniu 24 lutego 2020 r. Pieniądze ze sprzedaży zostały przekazane na podstawie umowy darowizny pieniężnej synowi Wnioskodawczyni,
• działki o nr 14 i 15 – sprzedane na podstawie najpierw zawartej w dniu 29 kwietnia 2020 r. umowy warunkowej sprzedaży wynikającej z obowiązującej obecnie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (łączna powierzchnia działek 0,5712 ha), a następnie umowy przeniesienia praw w dniu 9 czerwca 2020 r.
• działka o nr 19 – sprzedana na podstawie aktu notarialnego w dniu 18 czerwca 2020 r.
• działki o nr 16 i 17 – sprzedane na podstawie najpierw zawartej w dniu 18 maja 2020 r. umowy warunkowej sprzedaży wynikającej z obowiązującej obecnie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (łączna powierzchnia działek 0,4058 ha), a następnie umowy przeniesienia praw z dnia 18 czerwca 2020 r.

W związku z tym, że Wnioskodawczyni po raz pierwszy dokonywała takiej sprzedaży, korzystała z usług biura nieruchomości. Pozostałe grunty na sprzedaż to działki o numerach 4, 6, 7 oraz 8; po sprzedaży tych gruntów Wnioskodawczyni zamierza przekazać pieniądze swoim dzieciom.

Wnioskodawczyni nie podejmowała form reklamy ww. działek. Działki o nr 14 i 15 sprzedała klientom, który sami się do Niej zgłosili, działkę o nr 5 kupiła koleżanka syna, a działki o nr 3/1, 19, 16, 17 sprzedawała przy pomocy biura nieruchomości które prowadzi sąsiadka Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie reklamowała i nie reklamuje nigdzie sprzedaży działek.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy transakcje potencjalnej sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1 oraz 2 będą opodatkowane podatkiem VAT.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków, zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie udzielała i nie planuje udzielać żadnych pełnomocnictw związanych z postępowaniami administracyjnymi dotyczącymi działek. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań związanych z doprowadzeniem mediów do posiadanych działek, nie zawierała również umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze w stosunku do przedmiotowych działek. Działki posiadane przez Wnioskodawczynię do 2009 r., wykorzystywane były w celach rolniczych, a dopiero w roku 2018 Wnioskodawczyni podjęła czynności w zakresie podziału nieruchomości na mniejsze działki i zmierzające do wydania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ze względu na to, że dla ww. działek nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania terenu konieczne było wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych innych aktywności w stosunku do działek będących przedmiotem sprzedaży. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nie ma też statusu rolnika ryczałtowego. Nabywcy działek nr 14 i 15 sami skontaktowali się z Wnioskodawczynią, a działkę nr 5 kupiła znajoma syna Wnioskodawczyni, natomiast działki o nr 3/1, 19, 16, i 17 zostały sprzedane przy pomocy biura nieruchomości prowadzonego przez sąsiadkę Wnioskodawczyni. Pozostałe grunty będące przedmiotem sprzedaży to działki nr 4, 6, 7, 8, nie są gruntami zabudowanymi i uzbrojonymi.

W świetle powołanych wyżej przepisów, przedstawionych okoliczności sprawy oraz mając na uwadze uzasadnienie orzeczenia z 13 maja 2021 r. I SA/Wr 623/20 należy stwierdzić że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię - w zakresie sprzedaży działek wydzielonych z działki 1 oraz 2 - za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Działania Wnioskodawczyni sprowadzały się do wystąpienia o warunki zabudowy dla wskazanych działek co jest warunkiem ich podzielenia i spowoduje konieczność geodezyjnego wydzielenia drogi dojazdowej do każdej z planowanych działek.

Prace te wskazują na minimalny wymiar zaangażowania także finansowego i świadczy o niezorganizowanym, ani nieprofesjonalnym ich charakterze, bowiem sprowadzają się do podziału gruntu na mniejsze działki.

Również skorzystanie z biura nieruchomości to działanie umożliwiające zapoznanie się z ofertą większej grupie potencjalnych nabywców. Brak jest nie tylko prawnych, ale i racjonalnych podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może wiązać się z działaniami zmierzającymi do uzyskania przez Wnioskodawcę korzystnej ceny poprzez ustalenie wartości działki oraz udostępnienie informacji o sprzedaży szerokiemu kręgowi podmiotów.

Skala zaangażowania Wnioskodawczyni w ww. działania, nie wykracza poza czynności podejmowane w ramach zarządu własnym majątkiem prywatnym.

Z uwagi na powyższe należy uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki majątku osobistego Wnioskodawczyni, a sprzedaż działek wydzielonych z działek nr 1 i 2 stanowi i będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż Wnioskodawczyni w związku z ich sprzedażą nie będzie działać jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym, w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.