0114-KDIP1-2.4012.536.2021.1.PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2021 r. (data wpływu 3 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach zadania pt. (`(...)`) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

3 listopada 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach zadania pt. (…)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie (…) to organizacja pożytku publicznego, posiadająca osobowość prawną, wpisana do Krajowego Rejestru Sadowego podmiotowo zwolniona z podatku VAT (podatek od towarów i usług). Przychodami stowarzyszenia są składki członkowskie oraz pozyskiwane dotacje.

W 2020 r. Stowarzyszenie realizując cele statutowe podpisało ze Stowarzyszeniem (…) umowę o powierzenie grantu nr (…) z dn. (…).2020 r. na realizację zadania pt. (…). Podstawą prawną umowy jest art. 14 ust. 5 ustawy z dn. 20 lutego 2015 o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności oraz art. 35 ust. 6 ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowych w perspektywie Finansowej 2014 -2020 (Dz. U. z 2018 r po. 1431 z późn. zm.).

W wyniku realizacji zadania grantowego osiągnięty został cel promujący obszar objęty Lokalną Strategią Rozwoju opracowaną przez LGD produktów lokalnych poprzez zorganizowane spotkanie, warsztatów dla lokalnej społeczności, w tym dla grup defaworyzowanych w zakresie uatrakcyjniania spędzania czasu wolnego oraz integracji lokalnej społeczności. W związku z koniecznością dołączenia do wniosku rozliczenia grantu, składanego przez instytucje stowarzyszeniowe - interpretacji indywidualnej dotyczącej braku możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT, Stowarzyszenie jest zobligowane do dostarczenia takiej interpretacji.

Stowarzyszenie nie figuruje w rejestrze podatników VAT oraz JPK. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i figuruje w rejestrze Krajowego Rejestru Sądowego. Stowarzyszenie działa w sferze pożytku publicznego, którego głównym przychodem jest pozyskanie dotacji z zewnątrz jak również składki członkowskiej. W realizacji ww. działań Stowarzyszenie nie osiąga żadnych przychodów. Wypełnia zadania statutowe, a jego działalność nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatków od towarów i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie są związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Stowarzyszenie nie stanie się podatnikiem VAT czynnym. Towary i usługi nabywane są w ramach realizacji powierzonego grantu, nie będą wykorzystane przez Stowarzyszenie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury za zrealizowane dostawy usług bądź towarów w ramach realizowanego grantu wystawione są na ww. Stowarzyszenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie ma możliwość odzyskania podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację powierzenia grantu (…) na realizację zadania pt. (…)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej dla poniesienia zysku, działania prowadzone przez stowarzyszenie wykonywane są nieodpłatnie tym samym nie jest podatnikiem od towarów i usług. Stowarzyszenie nie ma możliwości odzyskania poniesionego w ramach zadania pn. (…) podatku VAT. Interpretacja jest niezbędna do rozliczenia procedury realizacji grantu przez stowarzyszenie (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że w 2020 r. Stowarzyszenie realizując cele statutowe podpisało ze Stowarzyszeniem (…) umowę o powierzenie grantu (…) na realizację zadania pt. (…). W wyniku realizacji zadania grantowego osiągnięty został cel promujący obszar objęty Lokalną Strategią Rozwoju opracowana przez LGD produktów lokalnych poprzez zorganizowane spotkanie, warsztatów dla lokalnej społeczności, w tym dla grup defaworyzowanych w zakresie uatrakcyjniania spędzania czasu wolnego oraz integracji lokalnej społeczności. Stowarzyszenie nie figuruje w rejestrze podatników VAT oraz JPK. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i figuruje w rejestrze Krajowego Rejestru Sądowego. W realizacji ww. działań Stowarzyszenie nie osiąga żadnych przychodów. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie są związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Towary i usługi nabywane są w ramach realizacji powierzonego grantu, nie będą wykorzystane przez Stowarzyszenie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury za zrealizowane dostawy usług bądź towarów w ramach realizowanego grantu wystawione są na ww. Stowarzyszenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku nie będą spełnione ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz towary i usługi nabywane są w ramach realizacji powierzonego grantu, nie będą wykorzystane przez Stowarzyszenie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W wyniku realizacji zadania grantowego osiągnięty został cel promujący obszar objęty Lokalną Strategią Rozwoju opracowana przez LGD produktów lokalnych poprzez zorganizowane spotkanie, warsztatów dla lokalnej społeczności, w tym dla grup defaworyzowanych w zakresie uatrakcyjniania spędzania czasu wolnego oraz integracji lokalnej społeczności.

W konsekwencji, skoro Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a efekty powstałe w wyniku realizacji operacji nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pt. (…) .

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że powołanie przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepisu art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uznano za oczywistą omyłkę pisarską.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.