0113-KDIPT1-3.4012.748.2021.1.OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 września 2021 r. (data wpływu ), uzupełnione pismami z dnia 22 września 2021 r. (data wpływu) oraz 20 października 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT (podatek od towarów i usług) związanego z nabyciem działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

22 września 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

- uznania Sprzedawców działek, za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustaw o podatku od towarów i usług i opodatkowania podatkiem VAT dostawy ww. działek, jako dostawy towarów niekorzystającej ze zwolnienia od podatku VAT oraz obowiązku wystawienia przez Sprzedających faktury dokumentującej ww. sprzedaż,

- prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z nabyciem ww. działek.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z 22 września 2021 r. (data wpływu ), oraz 20 października 2021 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy aktu notarialnego z 30.09.2020 r., Rep. A nr …., Wnioskodawca (występujący w dacie transakcji nabycia gruntu pod firmą …. Sp. z o.o., NIP: …., KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) …), nabyła własność, położonych w miejscowości … (gmina …, powiat …):

a) niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,2766 ha, tj. działki gruntu nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 (SR … KW nr …),

b) udziału 2/3 części we współwłasności niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,1419 ha, tj. działki nr 9 (SR … KW nr …), oraz

c) udziału 2/3 części we współwłasności niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,4707 ha, tj. działki nr: 10, 11 12 (SR … KW nr …).

Zgodnie z zapisami ww. aktu notarialnego: - nieruchomości (działki gruntu) wymienione w pkt a) zostały zakupione za cenę brutto w kwocie 706.598,10 zł (por. § 3 ust. 1 pkt 1 aktu), - nieruchomości (działki) wymienione w pkt b) i w pkt c) zostały zakupione za cenę łączną ww. udziałów w kwocie brutto 80.000,00 zł (por. § 3 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 aktu) - notariusz nie pobrała podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. Dz.U. z 2020 r., poz. 815 ze zm.), według którego, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, w zakresie jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (por. § 12 aktu). Dla wszystkich ww. nieruchomości (działek gruntu) w dacie analizowanej transakcji obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, według którego: - działki wymienione w pkt a) - przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe, natomiast - działki wymienione w pkt b) i w pkt c) - przeznaczone są pod komunikację. Sprzedawca Pan … zapewniał Wnioskodawcę, iż może Ona dokonać odliczenia podatku naliczonego na podstawie aktu notarialnego. Następnie w piśmie z 19.10.2020 r. Sprzedawcy poinformowali, iż nie widzą podstaw prawnych do wystawienia faktury VAT dokumentującej ww. transakcję. W wyniku wymiany korespondencji, Pan … przesłał na adres e-mail Wnioskodawcy odręcznie sporządzone pismo (z nieczytelnym podpisem osoby, która je sporządziła), w którym wyrażono opinię, iż ww. transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ Sprzedawcy (państwo …) nie są podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 VAT. Pan … w piśmie z 1.05.2021 r., powołał opisane stanowisko jako interpretację Pierwszego Urzędu Skarbowego w … oraz zwrócił się do Wnioskodawców o ugodowe uregulowanie powstałego problemu prawnego. Sprzedawcy nie ujawnili Wnioskodawcy jakichkolwiek informacji dotyczących sprzedawanych nieruchomości (działek gruntu), jak również podejmowanych działań, w wyniku których ostatecznie doszło do transakcji zakupu udokumentowanej aktem notarialnym z 30.09.2020 r. Rep. A nr ….

Na podstawie dokumentacji znajdującej się w księgach wieczystych, w tym, zapisów aktów notarialnych oraz informacji, które udało się zgromadzić, Wnioskodawca ustalił następujący stan faktyczny. Nieruchomości gruntowe, tj. działki nieruchomości wymienione w pkt a) oraz pkt c), niniejszego wniosku, oznaczone były w ewidencji gruntów gminy …jako działka nr 13 (przed jej podziałem). Pierwotnie, działkę nr 13 (o pow. 2,5849 ha) oraz działkę nr 9 (o pow. 0,1419 ha) Sprzedawcy, tj. Pani … oraz Pan …, nabyli do majątku wspólnego pozostającego w ustroju wspólności ustawowej rozszerzonej, na podstawie warunkowej umowy sprzedaży z 18.06.2008 r. (Rep. A nr …) oraz umowy przeniesienia własności z 2.09.2008 r. (Rep. A nr …). Ww. działki stanowiły grunty rolne, ale zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy …, działka nr 13 przeznaczona była na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, natomiast działka nr 9 na drogę.

Według zaświadczenia Wójta Gminy … z 26.09.2008 r., wobec ww. gruntów toczyła się procedura ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zmierzająca do zmiany przeznaczenia z terenów rolnych na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W dniu 27.11.2009 r. Rada Gminy … na mocy uchwały nr … przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy … (który wszedł w życie w dniu 8.05.2010 r.), według którego: - działka nr 13 (położenie …) - została przeznaczona do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, - działka nr 9 (położenie …) - została przeznaczona na tereny komunikacji - tereny dróg wewnętrznych.

Po ww. uchwaleniu planu, Sprzedawcy (tj. Pan … działając we własnym imieniu oraz na mocy pełnomocnictwa w imieniu swojej żony), na podstawie warunkowej umowy sprzedaży z 26.01.2010 r. (Rep. A nr …) oraz na podstawie umowy przeniesienia własności z 17.02.2010 r. (Rep. A nr …) sprzedali oraz przenieśli własność: - udziału (1/3) części niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 13 oraz - udziału (1/3) części niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 9. na rzecz nabywców, Państwa `(...)` W dniu 14.04.2010 r. Sprzedawcy (tj. Pani `(...)` oraz Pan …) złożyli wniosek o zaopiniowanie wstępnego projektu podziału nieruchomości nr 13, a następnie, w dniu 14.05.2010 r. (po wyjściu w życie ww. planu) wniosek o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt podziału tej nieruchomości (por. odpowiedź na wniosek o udzielenie informacji publicznej z 5.08.2021 r., nr: …). Wójt Gminy … na podstawie decyzji z 29.06.2010 r. dokonał podziału działki ewidencyjnej nr 13 na działki nr: 14, 15, 16, 17, 18, 19, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 20, 10, 29/34 oraz 12, na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe i komunikację, przy czym, dla działek nr 10, nr 11 oraz nr 12 jako rodzaje użytków wskazano drogi. W dacie 9.08.2010 r. Państwo … i Pan … oraz Państwo …wystąpili do UG w … o przeprowadzenie wspólnego przedsięwzięcia polegającego na wybudowaniu wodociągu do działki nr 13, a następnie w dniu 12.11.2010 r. zawarli z Gminą umowę w sprawie współrealizacji sieci wodociągowej (gmina pokryła koszty projektu technicznego i jego opracowania, a ww. osoby fizyczne zobowiązały się do wykonania z materiałów własnych rozbudowy sieci wodociągowej (por. odpowiedź na wniosek o udzielenie informacji publicznej z 6.08.2021 r., nr WGK….). W dniu 14.01.2011 r. na mocy umowy częściowego zniesienia współwłasności (Rep. A nr …), Sprzedawcy (Pani …) oraz Państwo …, dokonali częściowego zniesienia współwłasności, bez spłat i dopłat w stosunku do wielkości przypadających udziałów, w wyniku czego: - Sprzedawcy (Pani …), nabyli działki od nr 19 - do nr 8, - Państwo … nabyli własność działek od nr 14 - do nr 18 oraz działkę nr 20. Bezpośrednio po zniesieniu współwłasności ww. gruntów, Sprzedawcy (Pani …), na mocy umowy sprzedaży i ustanowienia służebności gruntowej z 7.02.2011 r. (Rep. A nr …), dokonali transakcji sprzedaży działki ewidencyjnej nr 19, na rzecz nabywców, …. Następnie, Sprzedawcy oraz współwłaściciele kontynuowali inwestycję rozbudowy sieci wodociągowej. W 2011 r. została wykonana dokumentacja i zatwierdzona pozwoleniem na budowę z 22.07.2011 r. oraz w tym samym roku wykonano sieć wodociągową dla działek powstałych z podziału działki nr 13, tj. działek od nr 14 do nr 12 (por. ww. odpowiedź z 6.08.2021 r.). Po wykonaniu ww. inwestycji, sprzedawcy, Państwo … i Pan …, podejmowani dalsze działania mające na celu sprzedaż posiadanych działek gruntu.

Wnioskodawcy posiadają zdjęcia … datowane na miesiąc czerwiec 2013 r., potwierdzające, iż na sprzedawanych działkach gruntu zamieszczono duży kolorowy baner reklamowy informujący o położeniu poszczególnych działek oraz zwierający ich graficzny obrys (lewa strona ww. tablicy informacyjnej zawiera zakrytą część z pozostałymi widocznymi kolorowymi dużymi literami AŻ, sugerującymi, iż pod zakrytą treścią zamieszczono wyraz „sprzedaż”). Sprzedawcy (tj. Pani … oraz Pan …), przed zawarciem ww. aktu notarialnego Rep. A nr … z dnia 30.09.2020 r., na ww. nieruchomościach musieli również wykonać: - przyłącze energetyczne, które w dacie ich nabycia znajdowało się na styku działek gruntu nr 19 i nr 1, oraz - położyli zapasy kablowe do planowanych w tym miejscu przyszłych skrzynek elektrycznych, które w dacie ich nabycia znajdowały się na styku działek gruntu nr 2 i nr 3 oraz nr 5 i nr 7.

W powyższym zakresie Wnioskodawcy nie udało się ustalić innych szczegółowych danych, poza informacją, że Gmina … nie uczestniczyła w zaopatrzeniu w energię działek powstałych z podziału działki nr 13 (tj. nr 14-nr 12) oraz, że nie posiada informacji o sposobie i o dacie realizacji sieci energetycznej na przedmiotowych działkach (por. ww. odpowiedź z 6.08.2021 r.). Wnioskodawca jest w posiadaniu informacji, że Sprzedawcy aktywnie poszukiwali nabywców działek i w tym celu przedstawiali oferty sprzedaży różnym osobom fizycznym. Sprzedawcy za pośrednictwem osoby ze swojej rodziny przedstawili ofertę sprzedaży działek gruntu oraz zaprezentowali te nieruchomości członkom rodziny Zarządu Wnioskodawcy, tj. siostrze jednego z Prezesów Zarządu (Pani …) oraz następnie również Jego rodzicom (Państwu …). W ten sposób oferta sprzedaży ww. nieruchomości (w postaci uzbrojonych i przygotowanych do sprzedaży działek gruntu) przeznaczonych pod budownictwo jednorodzinne dotarła również do Wnioskodawcy, której podstawowy przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej stanowi budowa nowoczesnych domów jedno- i wielorodzinnych, w specjalnej technologii, z gotowych, prefabrykowanych ścian z keramzytu. Jak ustalił również Wnioskodawca, w dniu 7.08.2019 r. sprzedawcy, tj. Pani … i Pan … zawarli umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej (Rep. A nr …), na mocy której nie dokonali podziału majątku oraz postanowili, że przysługują im równe udziały we współwłasności nieruchomości, które zostały sprzedane Wnioskodawcy. Do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację, Sprzedawcy nie wystawili faktury VAT z tytułu dokonania opisanej transakcji, w związku z czym, Wnioskodawca nie może odliczyć podatku naliczonego VAT, pomimo, iż jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, dokonał nabycia ww. nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz wyłącznie na potrzeby wykonywania czynności opodatkowanych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że: Wnioskodawca, …, tak jak zostało podane we wniosku z 22.09.2021 r., jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca posiada rejestrację w ww. tytule podatkowym od dnia 1.08.2019 r.

W analizowanej transakcji nabycia nieruchomości (tj. gruntów budowalnych w rozumieniu ustawy o podatku VAT) udokumentowanej aktem notarialnym z 30.09.2020 r., Rep. A nr …, Wnioskodawca występował działając w charakterze podatnika podatku VAT, który w ramach bieżącej działalności gospodarczej dokonał nabycia ww. nieruchomości, które przeznaczył w całości wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych (a związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi w zaistniałym stanie faktycznym jest bezsporny). W niniejszym załączniku (nr 2) do wniosku z 22.09.2021 r., Wnioskodawca również wyjaśnia, iż w części B2 wniosku „Status Wnioskodawcy”, tylko ze względów technicznych nie została zaznaczona pozycja 1. „podatnik”, jednakże status Wnioskodawcy jako zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT wynika jednoznacznie z całego opisu stanu faktycznego, jak również z treści aktu notarialnego z 30.09.2020 r. Rep. A nr `(...)` Według informacji, które posiada Wnioskodawca, Sprzedawca, Pani … jest sędzią Sądu Rejonowego w …. Z kolei, według danych zawartych na stronie internetowej pod adresem: …, Sprzedawca, Pan … prowadzi działalność gospodarczą w postaci własnej kancelarii prawnej z siedzibą w …, jest doktorem nauk ekonomicznych, prawnikiem, biegłym sądowym oraz doradcą podatkowym. Na potrzeby analizowanej transakcji sprzedaży nieruchomości (tj. gruntów budowlanych w rozumieniu ustawy o podatku VAT) udokumentowanej aktem notarialnym z 30.09.2020 r. Rep. A nr …, Sprzedawcy, Pani … oraz Pan …, nie dokonali formalnej rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie wszystkich, kolejno podejmowanych czynności w opisanym stanie faktycznym, Sprzedawcy nie dokonali, ani rejestracji na gruncie podatku VAT, ani rejestracji działalności w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w analizowanym stanie faktycznym, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z transakcją nabycia nieruchomości (działek gruntu) od nr 1 do nr 8 (wymienionych w pkt a) niniejszego wniosku), dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz wyłącznie na potrzeby czynności opodatkowanych na gruncie podatku VAT? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad.2. (wg oznaczenia we wniosku)

Według obowiązującego stanu prawnego, zapisy Dyrektywy 2006/112/WE tworzą dwa podstawowe warunki materialne oraz warunek formalny, po spełnieniu których każdy podatnik VAT w każdej opodatkowanej transakcji może dokonać odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z treścią art. 167 Dyrektywy 2006/112/WE, prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny. Stosownie do art. 168 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić: VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika; Według art. 178 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, w celu skorzystania z prawa do odliczenia, podatnik musi spełnić następujące warunki: w celu dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 168 lit. a), w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług, musi posiadać fakturę sporządzoną zgodnie z tytułem XI rozdział 3 sekcje 3-6. Prawo do odliczenia podatku VAT powstaje - na mocy Dyrektywy VAT – z chwilą powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu, co oznacza, że podatnik-nabywca może dokonać odliczenia podatku naliczonego z chwilą, gdy u podatnika- dostawcy powstanie obowiązek podatkowy (podatek należny). Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej, a możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju, ani ulgi podatkowej. Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Takie rozumienie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest istotną wytyczną przy wykładni dyrektyw VAT w orzecznictwie TSUE. Nie ma zatem wątpliwości, iż Wnioskodawca w analizowanej transakcji z 30.09.2020 r. (Rep. A nr 6915/2020) wypełnił kryteria materialne, o których mowa w Dyrektywie VAT. Na mocy polskiej ustawy, materialnoprawną podstawą obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest art. 86 ust. 1 VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi natomiast suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) VAT). Podstawowym oraz niezbędnym warunkiem dla skorzystania z prawa do odliczenia jest istnienie związku pomiędzy nabywanymi towarami oraz usługami, a sprzedażą opodatkowaną. Stanowi on kryterium odróżniające prawa podatników prowadzących opodatkowaną działalność gospodarczą od ostatecznych konsumentów i pozwala na realizację podstawowych zasad unijnego podatku obrotowego, tj. neutralności podatku oraz ostatecznego opodatkowania konsumpcji. Natomiast wymóg posiadania faktury dokumentującej dokonanie nabycia towarów i usług ma na celu zapewnienie możliwości kontroli procesu odliczania podatku naliczonego oraz zapobieganie sytuacjom prowadzącym do nadużyć w tym zakresie. Odliczenie podatku jest fundamentalnym prawem podatnika, z którego każdy podatnik może korzystać w granicach wyznaczonych przez przepisy unijne oraz regulacje krajowe stanowiące implementację Dyrektywy VAT, z uwzględnieniem dorobku orzecznictwa TSUE. Na podstawie art. 86 ust. 10 VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, przy czym, według art. 86 ust. 10b pkt 1 VAT, prawo to powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. W przypadku transakcji nabycia ww. towarów (działek gruntu), Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 VAT w zw. z art. 86 ust. 1 VAT, ze względu na ich nabycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz wyłącznie do wykonywanych czynności opodatkowanych na gruncie podatku VAT. Jednak brak posiadania faktury VAT dokumentującej zakup działek gruntu wymienionych w pkt a) wniosku uniemożliwia wykorzystanie przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu ww. towarów, które to fundamentalne prawo stanowi wyraz neutralności unijnego podatku od wartości dodanej na gruncie Dyrektywy VAT, w transakcji gospodarczej, w której zostały wypełnione materialne przesłanki prawa do odliczenia, a podatek zapłacony przez Wnioskodawcę przy nabyciu ww. towarów wykorzystywanych w działalności opodatkowanej, nie może stanowić dla Niej faktycznego kosztu (finalnego obciążenia finansowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe**.**

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga przedmiotowy wniosek w stanie faktycznym wyłącznie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z nabyciem działek, tj. w zakresie postawionego we wniosku pytania nr 2.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z ww. art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył działki od małżeństwa. Nabycie działek zostało udokumentowane aktem notarialnym. Sprzedawcy poinformowali Wnioskodawcę, iż nie widzą podstaw prawnych do wystawienia faktury VAT dokumentującej ww. transakcję. Do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację, Sprzedawcy nie wystawili faktury VAT z tytułu dokonania opisanej transakcji. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i dokonał nabycia ww. nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz wyłącznie na potrzeby wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowych działek. Wskazać bowiem należy, że jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Zatem jednym z warunków podstawowych umożliwiających odliczenie podatku w związku z nabyciem nieruchomości jest otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury zawierającej podatek VAT dokumentującej ww. nabycie.

W związku z brakiem faktury dokumentującej nabycie nieruchomości należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu.

W konsekwencji, skoro Sprzedawcy nie wystawili faktury VAT z tytułu dokonania opisanej transakcji, to brak jest podstaw do analizy spełnienia przez Wnioskodawcę zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w którym wskazał, że przypadku transakcji nabycia ww. towarów (działek gruntu), Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 VAT w zw. z art. 86 ust. 1 VAT, ze względu na ich nabycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz wyłącznie do wykonywanych czynności opodatkowanych na gruncie podatku VAT, należało uznać je za nieprawidłowe, bowiem w okolicznościach niniejszej sprawy, Sprzedawcy nie wystawili faktury VAT z tytułu dokonania opisanej transakcji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie wniosku w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z nabyciem działek. Natomiast w zakresie uznania Sprzedawców działek, za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustaw o podatku od towarów i usług i opodatkowania podatkiem VAT dostawy ww. działek, jako dostawy towarów niekorzystającej ze zwolnienia od podatku VAT oraz obowiązku wystawienia przez Sprzedających faktury dokumentującej ww. sprzedaż, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy objętej zakresem postawionego we wniosku pytania nr 2. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte ww. pytaniem nr 2 nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, Organ wydając niniejszą interpretację przyjął jako element opisu sprawy wskazaną przez Wnioskodawcę okoliczność, że „do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację, Sprzedawcy nie wystawili faktury VAT z tytułu dokonania opisanej transakcji”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy):

- na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub

- drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy),

w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.