Wnioskodawczyni nabyła w 1993 r. oraz 1999 r. w drodze darowizny od rodziców część gospodarstwa rolnego, składającego się z kilku niezabudowanych działek. W kolejnych latach dokonała podziału niektórych z tych działek. W 2020 r. sprzedała dwie niezabudowane działki, a w 2021 r. jedną niezabudowaną działkę. Planuje również sprzedaż pozostałych niezabudowanych działek. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, a uzyskane ze sprzedaży działek środki przeznacza na potrzeby rodziny, w tym na opiekę nad niedołężnymi rodzicami. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawczyni nie działa jako podatnik VAT w związku ze sprzedażą tych niezabudowanych działek, ponieważ czynności te stanowią zwykłe wykonywanie prawa własności, a nie działalność gospodarczą. W związku z tym sprzedaż tych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 4 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)`,
- nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`
– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
24 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)`,
- nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 4 listopada 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań oraz przedstawienie stanowiska.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe
(ostatecznie doprecyzowany/doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawczyni w 1993 r. nabyła w drodze darowizny od rodziców (na podstawie aktu notarialnego) część gospodarstwa rolnego w skład którego wchodziły następujące działki o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`. Działka o nr `(...)` to działka, na której znajduje się dom mieszkalny, działka o nr `(...)` to las, natomiast działka o nr `(...)` przeznaczona była na cele rolne. W 1999 r. rodzice darowali Wnioskodawczyni pozostałą część gospodarstwa rolnego tj. działki `(...)`i `(...)`, obie ww. działki przeznaczone były na cele rolne. Natomiast w 2006 r. i 2009 r., odrębnymi postanowieniami Sądu Rejonowego w `(...)`., Wnioskodawczyni nabyła przez zasiedzenie z dniem 1 października 2005 r. dwie działki rolne: nr `(...)` i nr `(...)`. W 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału działki o nr `(...)` na trzy działki o numerach: `(...)`, `(...)`,`(...)` i uzyskała decyzję o warunkach zabudowy na budowę jednego budynku mieszkalnego na każdej z działek o nr `(...)` i `(...)`, natomiast w 2019 r. - decyzję o warunkach zabudowy na działce o nr `(...)` na cztery budynki mieszkalne jednorodzinne.
W 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału działki o nr `(...)` na pięć działek o numerach: `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, z których jedna o nr `(...)` stanowi działkę, na której posadowiona jest mogiła zmarłej tragicznie w 1945 r. rodziny, która była właścicielem ww. gospodarstwa rolnego.
W dniu 17 kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni sprzedała dwie niezabudowane działki o nr `(...)` i `(...)` jednemu prywatnemu nabywcy. Natomiast w dniu 16 listopada 2020 r. dokonała sprzedaży niezabudowanej działki nr `(...)` osobom fizycznym.
Uzyskane ze sprzedaży ww. działek środki zostały przeznaczone na potrzeby rodziny. Natomiast działki o nr `(...)`, `(...)`, `(...)` do chwili obecnej nie mają ustalonych warunków zabudowy i stanowią własność Wnioskodawczyni. Działki te nie mają urządzonej infrastruktury a dojazd do każdej z nich możliwy jest z drogi gminnej.
Początkowo Wnioskodawczyni planowała pozostawienie sobie wszystkich opisanych powyżej działek. Jednak z powodu zmiany sytuacji życiowej, związanej przede wszystkim z zapewnieniem odpowiedniej opieki nad niedołężnymi rodzicami i koniecznością wsparcia dzieci owdowiałej siostry w usamodzielnieniu, postanowiła sprzedać działki nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)`, a jeśli zaistnieje taka potrzeba także działki nr `(...)`, `(...)` i `(...)`.
Wnioskodawczyni nie jest handlarzem, czy też pośrednikiem, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni pracuje na umowie o pracę, jest panną i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z rodzicami w podeszłym wieku, przewlekle chorymi. W związku z pogorszeniem się stanu zdrowia ojca, w czerwcu br. Wnioskodawczyni musiała umieścić ojca w placówce zapewniającej całodobową opiekę prowadzonej przez Stowarzyszenie na rzecz `(...)` w `(...)`. Z tego tytułu co miesiąc uiszcza opłatę w kwocie ok. 4.000 zł (dziennie 130 zł), a także ponosi wydatki związane z zakupem leków, wody mineralnej, środków czystości, pampersów. Na ten cel przeznacza m.in. środki uzyskane ze sprzedaży działek nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)`.
Przed ewentualnym dokonaniem sprzedaży działek nr `(...)`, `(...)` i `(...)` Wnioskodawczyni nie zamierza podejmować czynności w celu ich uatrakcyjnienia. Środki uzyskane z ich sprzedaży zostaną natomiast także przeznaczone na potrzeby rodziny. Działki, których dotyczy wniosek nie są i nie były w przeszłości, tj. w czasie, gdy tworzyły jedną całość - zabudowane, uzbrojone, ogrodzone ani wykorzystywane w żaden komercyjny sposób, np. oddane w najem lub dzierżawę.
Odpowiadając na wezwanie z 18 października 2021 r. (doręczone 25 października 2021 r.) nr 0113-KDIPT1-3.4012.674.2021.1.MK, Wnioskodawczyni wskazała, że:
1. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Wszystkie działki objęte wnioskiem leżały (leżą) odłogiem. Działki o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` nie były, a działki o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` nie są uprawiane, gdyż Wnioskodawczyni pracuje zawodowo na umowie o pracę w oddalonym o 25 km. od miejsca zamieszkania `(...)`
3. Przy sprzedaży dwóch działek (o nr `(...)` i `(...)`) była zawarta jedna warunkowa umowa sprzedaży - pod warunkiem, że KOWR (Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa) nie skorzysta z przysługującego temu organowi prawa pierwokupu. Umowa ta nie określała od uzyskania jakich zgód i pozwoleń uzależnione jest zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży działek. Przed sprzedażą działki nr `(...)` nie zawierano umowy przedwstępnej. Natomiast w odniesieniu do działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` Wnioskodawczyni nie planuje zawierania umów przedwstępnych warunkujących zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży tych działek od uzyskania zgód, pozwoleń, opinii, decyzji, itp.
4. W żadnym przypadku, w związku ze sprzedażą oraz z planowaną sprzedażą działek będących przedmiotem wniosku, Wnioskodawczyni nie udzielała i nie planuje udzielania przyszłym nabywcom pełnomocnictwa/zgody na dokonanie w imieniu Wnioskodawczyni czynności w odniesieniu do ww. działek.
5. Żadna z działek będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej, o której mowa w art 15 ust. 2 ustawy VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej.
6. Żadna z działek będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
1. Czy w związku ze sprzedażą opisanych powyżej niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług?
2. Czy w związku z planowaną sprzedażą opisanych powyżej niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` Wnioskodawczyni będzie podatnikiem podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawczyni,
Odpowiadając na wezwanie z 18 października 2021 r. (doręczone 25 października 2021 r.) nr 0113-KDIPT1-3.4012.674.2021.1.MK, Wnioskodawczyni wyjaśniła, że:
Wniosek o interpretację nie dotyczy kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży opisanych powyżej niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)`, a także planowanej sprzedaży opisanych powyżej niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`.
Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji wyłącznie w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą i planowaną sprzedażą działek niezabudowanych objętych wnioskiem.
W ocenie Wnioskodawczyni, w związku ze sprzedażą i planowaną sprzedażą działek niezabudowanych objętych wnioskiem, Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży (planując sprzedaż) majątku osobistego w postaci opisanych działek nie wykonywała (nie będzie wykonywała działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, lecz działała (będzie działać) w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym, Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu wykonania przedmiotowych czynności.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej odwołując się do treści przepisów ustawy, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` oraz z planowaną sprzedażą niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 1993 r. nabyła w drodze darowizny od rodziców (na podstawie aktu notarialnego) część gospodarstwa rolnego w skład którego wchodziły następujące działki o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`. Działka o nr `(...)` to działka, na której znajduje się dom mieszkalny, działka o nr `(...)` to las, natomiast działka o nr `(...)` przeznaczona była na cele rolne. W 1999 r. rodzice darowali Wnioskodawczyni pozostałą część gospodarstwa rolnego tj. działki `(...)`i `(...)`; obie ww. działki przeznaczone były na cele rolne. Natomiast w 2006 r. i 2009 r., odrębnymi postanowieniami Sądu Rejonowego w `(...)`.., Wnioskodawczyni nabyła przez zasiedzenie z dniem 1 października 2005 r. dwie działki rolne: nr `(...)` i nr `(...)`. W 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału działki o nr `(...)` na trzy działki o numerach: `(...)`, `(...)`,`(...)` i uzyskała decyzję o warunkach zabudowy na budowę jednego budynku mieszkalnego na każdej z działek o nr `(...)` i `(...)`, natomiast w 2019 r. - decyzję o warunkach zabudowy na działce o nr `(...)` na cztery budynki mieszkalne jednorodzinne. W 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału działki o nr `(...)` na pięć działek o numerach: `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, z których jedna o nr `(...)` stanowi działkę, na której posadowiona jest mogiła zmarłej tragicznie w 1945 r. rodziny, która była właścicielem ww. gospodarstwa rolnego. W dniu 17 kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni sprzedała dwie niezabudowane działki o nr `(...)` i `(...)` jednemu prywatnemu nabywcy. Natomiast w dniu 16 listopada 2020 r. dokonała sprzedaży niezabudowanej działki nr `(...)` osobom fizycznym. Uzyskane ze sprzedaży ww. działek środki zostały przeznaczone na potrzeby rodziny. Natomiast działki o nr `(...)`, `(...)`, `(...)` do chwili obecnej nie mają ustalonych warunków zabudowy i stanowią własność Wnioskodawczyni. Działki te nie mają urządzonej infrastruktury a dojazd do każdej z nich możliwy jest z drogi gminnej. Początkowo Wnioskodawczyni planowała pozostawienie sobie wszystkich opisanych powyżej działek. Jednak z powodu zmiany sytuacji życiowej, związanej przede wszystkim z zapewnieniem odpowiedniej opieki nad niedołężnymi rodzicami i koniecznością wsparcia dzieci owdowiałej siostry w usamodzielnieniu, postanowiła sprzedać działki nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)`, a jeśli zaistnieje taka potrzeba także działki nr `(...)`, `(...)` i `(...)`.
Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` oraz z planowana sprzedaż niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` nie stanowi/nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).
Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` oraz planowanej sprzedaży niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` Wnioskodawczyni wystąpiła/wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` oraz planowaną sprzedaż niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni korzystała/będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` oraz planowana sprzedaż niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)` nie podlegała/ nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` oraz `(...)` oraz planowanej sprzedaży niezabudowanych działek o nr `(...)`, `(...)` i `(...)`, nie działała/nie będzie działała w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym sprzedaż ww. działek nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto należy wskazać, iż wniosek z 23 sierpnia 2021 r. dotyczy jednego stanu faktycznego oraz jednego zdarzenia przyszłego, od którego należna jest opłata w wysokości 80 zł. Natomiast Wnioskodawczyni dokonała opłaty od ww. wniosku 23 sierpnia2021 r. w wysokości 80 zł oraz 28 października 2021 r. w wysokości 160 zł. W związku z powyższym, na podstawie art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej, nienależna opłata w wysokości 160 zł zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres Wnioskodawczyni wskazany w części B.3 wniosku z 23 sierpnia 2021 r.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili