INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 26 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 27 października 2021 r. (data wpływu 29 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży udziału w działkach o numerach od …. do ….. – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
26 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działkach o numerach od …. do ….
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 27 października 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, własnego stanowiska oraz dowodu uiszczenia brakującej opłaty od wniosku.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe
(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawczymi jest przedsiębiorcą, prowadzi działalność gospodarczą od dnia ….. r., przeważającym przedmiotem działalności jest działalność sklasyfikowana kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) …… ……..
Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej zwanym podatkiem VAT) od dnia …. r. , podstawą rejestracji był art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Wnioskodawczyni prywatnie, nie w ramach działalności gospodarczej w dniu ….. 2004 r kupiła razem z mężem 1/2 część prawa własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej o powierzchni …. ha, składającej się z działek nr: …., …., ….. w miejscowości …`(...)` Drugą część nieruchomości kupił szwagier Wnioskodawczyni w dniu ….. 2021 r. Przedmiotowy udział w nieruchomości Wnioskodawczyni razem z mężem sprzedała, a uzyskane środki ze sprzedaży nieruchomości zostały przeznaczone na remont domu i terenu wokół niego oraz na bieżące opłaty i egzystencję.
W dniu ….. 2017 r. Wnioskodawczyni razem z mężem kupiła do majątku wspólnego niezabudowaną nieruchomość gruntową o powierzchni …. ha, składającą się z działki nr …. w miejscowości ….. Działka została kupiona z zamiarem jej przekazania w przyszłości dzieciom. Wnioskodawczyni razem z mężem nie ma zamiaru jej sprzedawać.
Wnioskodawczyni w dniu …. 2009 r. w spadku po mamie nabyła 1/2 prawa własności gospodarstwa rolnego o powierzchni ….. ha, składającego się z działek nr: …., …., …, …. w miejscowości ….. Drugą część gospodarstwa w drodze spadku nabyła siostra Wnioskodawczyni. Działka nr … jest zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi i garażami, stanowiła tzw. siedlisko gospodarstwa rolnego.
W dniu ….. 2010 r. Wnioskodawczyni podarowała siostrze swój udział wynoszący 1/2 część w zabudowanej działce nr …..
W dniu …. 2010 r. Wnioskodawczyni razem z siostrą sprzedała odziedziczoną nieruchomość gruntową, działkę nr ….
W dniu ….. 2018 r. Wnioskodawczyni razem z siostrą sprzedała odziedziczoną niezabudowaną nieruchomość gruntową, działkę nr ….
Wnioskodawczyni działkę nr …. wykorzystuje na cele rolnicze, raz w roku na działce jest koszona trawa, a uzyskane z niej siano jest wykorzystywane na potrzeby własne jako pokarm dla koni. Wnioskodawczyni nie dokonuje sprzedaży żadnych produktów rolnych.
Wnioskodawczyni razem z siostrą działkę nr …. o powierzchni …. ha podzieliła na …. mniejsze działki. W dniu ….. 2021 r. Wójt Gminy …. wydał decyzję, w której zatwierdził projekt podziału nieruchomości. W wyniku podziału działki nr …. powstały następujące działki oznaczone numerami od …. do …..
Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości …, zatwierdzonym uchwałą nr …. Rady Gminy … z dnia …. 2001 r. działki nr … do …. stanowią teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub pensjonatowej.
Działki nr … i … będą pełnić funkcję sport i rekreacja.
Działki nr …, …, …. wydzielone zostały jako drogi wewnętrzne zapewniające dojazd do wydzielonych działek budowlanych.
Działkę nr …. Wnioskodawczyni razem z siostrą przeznaczyły na powiększenie siedliska rolnego istniejącego na działce ….
Siostra Wnioskodawczyni przebywa na stałe w …… i nie ma zamiaru wracać do Polski, w związku z czym powzięła decyzję o chęci wyzbycia się swojej części w majątku nabytym w drodze spadku. Wnioskodawczyni nie stać aby spłacić siostrę z działu spadku i przejąć całą własność gospodarstwa rolnego, w związku z czym Wnioskodawczyni razem z siostrą zdecydowały o sprzedaży majątku nabytego w drodze spadku.
W związku z tym, że siostra Wnioskodawczyni postanowiła pozostać na stałe w ….., Wnioskodawczyni odkupi od siostry nieruchomość gruntową działkę nr …. zabudowaną domem jednorodzinnym oraz budynkami gospodarczymi i garażami, której 1/2 cześć po śmierci mamy jej podarowała. Wnioskodawczyni odkupi również od siostry 1/2 część prawa własności działki nr …, którą przy podziale działki nr …. przeznaczyły na powiększenie siedliska znajdującego się na działce ….
Zaistniały stan faktyczny:
Wnioskodawczyni razem z siostrą sprzedała w dniu …. 2021 r. działkę nr …. razem z udziałem w drogach, to jest działkach nr .., …, ….
W dniu …. 2021 r. Wnioskodawczyni razem z siostrą sprzedała działkę nr …. razem z udziałem w drogach, to jest działkach nr …, …, …..
W dniu …. 2021 r. Wnioskodawczyni razem z siostrą sprzedała działkę nr ….. razem z udziałem w drogach, to jest działkach nr …., …., …..
W dniu …. 2021 r. Wnioskodawczyni razem z siostrą sprzedała działkę nr …. W przypadku tej działki udziały w drogach nie były sprzedawane, ponieważ działka ma dostęp do drogi gminnej.
Wnioskodawczyni nie dokonywała jakiegokolwiek uatrakcyjnienia nieruchomości, np. poprzez budowę drogi/dróg, wyposażanie działek w urządzenia sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej i innych.
Działka nr …. od chwili jej odziedziczenia, a później działki nr …., …, …., … powstałe wskutek podziału działki …., do dnia ich sprzedaży nie były przedmiotem najmu, dzierżawy.
W przyszłości Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać razem z siostrą pozostałe działki powstałe wskutek podziału działki nr …..
Poza tymi działkami w przyszłości Wnioskodawczyni nie ma zamiaru sprzedawać już innych nieruchomości.
Zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni w przyszłości razem z siostrą ma zamiar dokonać sprzedaży pozostałych, niesprzedanych do tej pory działek budowlanych powstałych wskutek podziału działki nr …., to jest działek budowlanych nr …., …., …. i działek nr od …. do …, razem z udziałami w drogach, to jest działkach …., …, ….
Wnioskodawczyni razem z siostrą nie ma zamiaru sprzedawać działek nr …. i …., mają zamiar się nimi podzielić.
Wnioskodawczyni nie będzie dokonywała jakiegokolwiek uatrakcyjnienia nieruchomości, np. poprzez budowę drogi/dróg, wyposażanie działek w urządzenia sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej i innych.
Działka nr …. od chwili jej odziedziczenia, a później działki powstałe wskutek podziału działki …., nie były przedmiotem najmu, dzierżaw, i nie będą do czasu ich sprzedaży.
Wnioskodawczyni nie ma zamiaru w przyszłości sprzedawać innych nieruchomości.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi na postawione w wezwaniu pytania:
Ad. a)
Działki nie były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane do żadnej działalności, na działkach raz w roku jest koszona trawa, siano zebrane z działek stanowi później pokarm dla Jej prywatnych koni. Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem, nie dokonuje żadnych dostaw produktów rolnych, nie świadczy usług rolniczych, prywatnie raz w roku kosi trawę aby działki nie zarosły chwastami, a siano powstałe po skoszeniu trawy wykorzystuje jako pokarm dla swoich koni.
Ad. b)
Wnioskodawczyni nie zawarła żadnych umów przedwstępnych sprzedaży (innych umów) przedmiotowych działek z potencjalnym nabywcą/nabywcami.
Ad. c)
Wnioskodawczyni nie udzieliła żadnych pełnomocnictw.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Pytania do zaistniałego stanu faktycznego:
- Czy sprzedaż działki budowlanej nr …. razem z udziałem w drogach, tj. działkach nr …., …, … powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
- Czy sprzedaż działki budowlanej nr … razem z udziałem w drogach, tj. działkach nr …., …, … powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
- Czy sprzedaż działki budowlanej nr … razem z udziałem w drogach, tj. działkach nr …., …, …. powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
- Czy sprzedaż działki budowlanej nr …. powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
Pytanie do zdarzenia przyszłego:
Czy sprzedaż działek budowlanych nr …., …., …. i działek nr od …. do … będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawczyni
(ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku).
Zaistniały stan faktyczny. Stanowisko do pytań nr od 1 do 4:
Sprzedaż działek nr …., …, …, …. nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Ponieważ wnioskodawczyni w odniesieniu do sprzedaży tych działek nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej określanego podatkiem VAT).
Wnioskodawczyni dokonuje tylko zwykłego zarządu swoim majątkiem prywatnym, nabytym w drodze spadku. Nie zachowuje się jak profesjonalista zajmujący się obrotem/handlem nieruchomościami, nie podejmowała żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Nie korzystała z biura pośrednictwa nieruchomości.
Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań mających na celu uatrakcyjnienie sprzedanych działek, np. poprzez budowę drogi/dróg, wyposażanie działek w urządzenia sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej i innych.
Wnioskodawczyni razem z siostrą dokonała jedynie podziału nabytej w drodze spadku działki nr …. na mniejsze działki, żeby część gruntu zachować dla siebie (działki nr: …., …, ….), oraz żeby ułatwić sobie możliwość sprzedaży pozostałej części gruntu.
Działania Wnioskodawczyni nie są działaniami profesjonalisty, a jedynie działaniami mającymi na celu zwykły zarząd swoim majątkiem prywatnym. Działania wnioskodawczyni nie wypełniają znamion działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w związku z czym wnioskodawczyni zgodnie z art. 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży wyżej wymienionych działek.
Wnioskodawczyni dokonuje zwykłego zarządu swoim majątkiem prywatnym nabytym w drodze spadku. Sprzedała grunty nabyte w spadku razem z siostrą, ponieważ nie stać jej na spłatę siostry w drodze działu spadku, a siostra wnioskodawczyni jest zainteresowana wyzbyciem się swojej część z uwagi na fakt, że przebywa na stałe w ….. i nie jest zainteresowana posiadaniem i utrzymywaniem majątku w Polsce.
Przedmiotowa sytuacja wyczerpuje znamiona zwykłego zarządu swoim majątkiem prywatnym.
Zdarzenie przyszłe:
Sprzedaż działek nr …., …, … i działek nr od … do …. nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, ponieważ wnioskodawczyni w odniesieniu do sprzedaży tych działek nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej określanego podatkiem VAT).
Wnioskodawczyni dokonuje tylko zwykłego zarządu swoim majątkiem prywatnym, nabytym w drodze spadku. Nie zachowuje się jak profesjonalista zajmujący się obrotem/handlem nieruchomościami, nie podejmowała i nie będzie podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, nie będzie korzystać z biura pośrednictwa nieruchomości
Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmować żadnych działań mających na celu uatrakcyjnienie sprzedaży działek, np. poprzez budowę drogi/dróg, wyposażanie działek w urządzenia sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej i innych.
Wnioskodawczyni razem z siostrą dokonała jedynie podziału nabytej w drodze spadku działki nr …. na mniejsze działki, żeby część gruntu zachować dla siebie (działki nr …., …., ….), oraz żeby ułatwić sobie możliwość sprzedaży pozostałej części gruntu.
Działania wnioskodawczyni nie są i nie będą działaniami profesjonalisty, a jedynie działaniami mającymi na celu zwykły zarząd swoim majątkiem prywatnym. Działania Wnioskodawczyni nie wypełniają i nie będą wypełniać znamion działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług, w związku z czym wnioskodawczyni zgodnie z art. 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży wyżej wymienionych działek.
Wnioskodawczyni dokonuje zwykłego zarządu swoim majątkiem prywatnym nabytym w drodze spadku sprzedaje grunty nabyte w spadku razem z siostrą, ponieważ nie stać jej na spłatę siostry w drodze działu spadku, a siostra wnioskodawczyni jest zainteresowana wyzbyciem się swojej część z uwagi na fakt, że przebywa na stałe w ….. i nie jest zainteresowana posiadaniem i utrzymywaniem majątku w Polsce.
Przedmiotowa sytuacja wyczerpuje znamiona zwykłego zarządu swoim majątkiem prywatnym.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała: Oczekuję wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie opodatkowania/zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe**.**
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a) określone udziały w nieruchomości,
b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).
Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Zgodnie z powołanymi przepisami, budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.
„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z opisu sprawy wynika, że …. 2009 r. Wnioskodawczyni w spadku po mamie nabyła 1/2 prawa własności gospodarstwa rolnego o powierzchni …. ha, składającego się z działek nr: …., …., …., …..
…. 2010 r. Wnioskodawczyni podarowała siostrze swój udział w zabudowanej działce nr ….. …..2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział w działce nr …., natomiast …. 2018 r. - udział w działce nr ….
Obecnie Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką działki nr …. o powierzchni …. ha. …. 2021 r. Wójt Gminy …. wydał decyzję, w której zatwierdził projekt podziału ww. nieruchomości na …. mniejsze działki - w wyniku podziału powstały działki oznaczone numerami od …. do …., które zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowią teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub pensjonatowej.
…. 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział w działce nr …. razem z udziałem w drogach (to jest w działkach nr …., …, …).
…. 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział działce nr …. razem z udziałem w drogach (to jest w działkach nr …., …., ….).
…. 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział w działce nr … razem z udziałem w drogach (to jest w działkach nr …, …, ….).
…. 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział w działce nr ….; w przypadku tej działki udziały w drogach nie były sprzedawane, ponieważ działka ma dostęp do drogi gminnej.
Wnioskodawczyni w przyszłości ma zamiar dokonać sprzedaży udziału w pozostałych, niesprzedanych do tej pory działkach budowlanych, powstałych wskutek podziału działki nr …. (działki nr …., …., …. oraz działki o numerach od …. do …, razem z udziałami w drogach, to jest w działkach nr …., …., ….).
Wnioskodawczyni nie ma zamiaru sprzedawać udziału w działkach nr … i ….
Wnioskodawczyni nie dokonywała/nie będzie dokonywała jakiegokolwiek uatrakcyjnienia ww. nieruchomości, np. poprzez budowę drogi/dróg, wyposażanie działek w urządzenia sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, energetycznej i innych.
Działka nr ….. od chwili jej odziedziczenia, a później działki powstałe wskutek podziału działki …, nie były przedmiotem najmu, dzierżaw, i nie będą do czasu ich sprzedaży.
Wnioskodawczyni nie ma zamiaru w przyszłości sprzedawać innych nieruchomości, oprócz udziału w ww. działkach, powstałych po podziale działki nr …..
Ww. działki nie były wykorzystywane do żadnej działalności; na działkach raz w roku jest koszona trawa, siano zebrane z działek stanowi później pokarm dla prywatnych koni Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni nie jestem rolnikiem, nie dokonuje żadnych dostaw produktów rolnych, nie świadczy usług rolniczych.
Wnioskodawczyni nie zawarła żadnych umów przedwstępnych sprzedaży (innych umów) przedmiotowych działek z potencjalnym nabywcą/nabywcami oraz nie udzieliła żadnych pełnomocnictw.
W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku ze sprzedażą udziału w działkach o numerach od …. do …. – za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż udziału w działkach o numerach od …. do … nie stanowi/nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).
W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności, w przedmiotowej sprawie można mówić tylko o pojedynczej czynności, o której mowa w wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10, polegającej na podziale działki nr `(...)`. na mniejsze działki, nie mamy natomiast do czynienia z ciągiem przytoczonych w tym orzeczeniu okoliczności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży.
Okoliczności przedstawione w opisie sprawy nie pozwalają uznać, że dokonując sprzedaży udziału w działkach o numerach od …. do ….. Wnioskodawczyni wystąpiła/wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie, skoro do chwili sprzedaży ww. działek Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów zwiększających wartość ww. działek, to ich sprzedaż można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
W związku z tym, Wnioskodawczyni korzystała/będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
Skutkiem powyższego, sprzedaż udziału w działkach o numerach od …. do …. nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działek nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni z tytułu ww. transakcji nie działała/nie będzie działała w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
W związku z powyższym, rozpatrywanie opodatkowania/zwolnienia z opodatkowania sprzedaży udziału w działkach o numerach od …. do …. jest bezzasadne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy wskazać, że w kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią ……., zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości, o których mowa we wniosku.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.
Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych – zgodnie z art. 14f § 2 ww. ustawy – opłatę pobiera się od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ….. 2021 r. dokonała wpłaty w wysokości …. zł oraz …. 2021 r. wpłaty w wysokości …. zł – łącznie Wnioskodawczyni dokonała wpłat na kwotę ….. zł.
Należy jednak zauważyć, iż przedmiotowy wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy 1 stanu faktycznego oraz 1 zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, kwota …. zł jako nienależna, zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego wskazany części F poz. 60 wniosku ORD-IN(9), zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy):
- na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub
- drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy),
w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.