0113-KDIPT1-3.4012.631.2021.4.ALN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 6 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 10 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego z przeznaczeniem na cele osobiste – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

6 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego z przeznaczeniem na cele osobiste oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek uzupełniono pismem z 10 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, pytanie, stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 osobowej Spółki Cywilnej (`(...)`) . Wspólnicy są małżonkami i istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi książkę przychodów i rozchodów. 19 grudnia 2017 r. spółka cywilna zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy (…) dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Czynsze leasingowe były księgowane w kosztach spółki cywilnej i przez spółkę cywilną dokonywane było odliczenie podatku VAT (podatek od towarów i usług) 50% czynszów leasingowych. Umowa leasingu została zawarta na okres 35 miesięcy. 20 listopada 2020 r. dokonano wykupu samochodu osobowego. Faktura VAT dokumentująca wykup została wystawiona na spółkę cywilną. Wspólnicy postanowili nie wykorzystywać wykupionego samochodu w ramach spółki cywilnej, ale w momencie wykupu przeznaczyli go na cele osobiste - prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po wykupie samochód nie został wprowadzony do spółki cywilnej jako środek trwały, faktura za wykup nie została zaliczona w koszty spółki cywilnej, spółka cywilna nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu, po wykupie faktury za eksploatację samochodu nie były zaliczane w koszty spółki cywilnej. Po upływie 6 miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu, tj. 26.06.2021 r. dokonano sprzedaży tego samochodu. Samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT.

Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 osobowej Spółki Cywilnej (`(...)`) Wspólnicy są małżonkami i istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Wspólnicy na podstawie uchwały wspólników spółki cywilnej postanowili nie wykorzystywać wykupionego samochodu w ramach spółki cywilnej, ale w momencie wykupu przeznaczyli go na cele osobiste obojga małżonków (w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej) - prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po upływie 6 miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu, tj. 26.06.2021 r. małżonkowie dokonali sprzedaży tego samochodu z majątku wspólnego na rzecz osoby trzeciej. Samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT.

Odnośnie pytania 1) Zatem w dniu 26.06.2021 r. oboje małżonkowie (`(...)`) sprzedali ze swojego majątku wspólnego osobie trzeciej samochód, który w momencie wykupu po zakończeniu leasingu został przeznaczony na cele prywatne małżonków.

Odnośnie pytania 2) Po przeznaczeniu pojazdu na cele prywatne na podstawie uchwały wspólników spółki cywilnej, jego właścicielami stali się małżonkowie (`(...)`) w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego z leasingu na cele osobiste obojga małżonków (w ramach majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską), spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku.

(stanowisko do pytania oznaczonego jako nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego z leasingu na cele osobiste, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Ad 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawy o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.

W myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, zwanej dalej "KC", przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin - art. 70916 KC.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o VAT leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu, także przed upływem okresu na jaki umowa obowiązuje, jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna załata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W przedmiotowej sprawie, w świetle wskazanych okoliczności (została zawarta umowa leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód osobowy dla celów związanych z prowadzoną przez spółkę cywilną działalnością gospodarczą. Po zakończeniu umowy leasingu przysługiwało prawo wykupu samochodu. Faktura dokumentująca wykup została wystawiona na spółkę cywilną. Wspólnicy spółki cywilnej postanowili nie wykorzystywać samochodu do działalności gospodarczej i przeznaczyli go w momencie wykupu na cele osobiste. Spółka cywilna nie odliczyła podatku naliczonego z faktury dokumentującej wykup samochodu, ani żadnych innych faktur związanych z jego eksploatacją wystawionych po dniu, w którym nastąpił wykup samochodu. Po upływie 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym nastąpił wykup samochodu, samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT) - stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego nie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Sprzedaż samochodu stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym. Wnioskodawca sprzedał samochód, stanowiący jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem tego, dokonana czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste, niezwiązane z działalnością gospodarczą, który to pojazd od momentu wykupu nie był wykorzystywany do celów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w związku ze sprzedażą ww. samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym Zatem sprzedaż samochodu nie powinna być dokumentowana fakturą VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają m. in. następujące interpretacje w indywidualnej sprawie podatkowej: z dnia 07.07.2021 r., sygn. 0111- KDIB3-1.4012.389.2021.2.ABU, z dnia 26.04.2021 r., sygn. 0111-DKIB3.1.4012.100.2021.4.ABU, z dnia 22.04.2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.20.2021.3.SKJ, z dnia 28 08.2020 r. sygn.

0111-KDIB3-1.4012.419.2020.1.WN. z dnia 05.02.2020 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.52.2019.3.MC

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał: Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego z leasingu na cele osobiste obojga małżonków (w ramach majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską), nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.

W myśl art. 19a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 70916 Kodeksu cywilnego.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu, także przed upływem okresu na jaki umowa obowiązuje, jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 osobowej Spółki Cywilnej. Wspólnicy są małżonkami i istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi książkę przychodów i rozchodów. 19 grudnia 2017 r. spółka cywilna zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Czynsze leasingowe były księgowane w kosztach spółki cywilnej i przez spółkę cywilną dokonywane było odliczenie podatku VAT 50% czynszów leasingowych. Umowa leasingu została zawarta na okres 35 miesięcy. 20 listopada 2020 r. dokonano wykupu samochodu osobowego. Faktura VAT dokumentująca wykup została wystawiona na spółkę cywilną. Wspólnicy postanowili nie wykorzystywać wykupionego samochodu w ramach spółki cywilnej, ale w momencie wykupu przeznaczyli go na cele osobiste - prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po wykupie samochód nie został wprowadzony do spółki cywilnej jako środek trwały, faktura za wykup nie została zaliczona w koszty spółki cywilnej, spółka cywilna nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu, po wykupie faktury za eksploatację samochodu nie były zaliczane w koszty spółki cywilnej. Po przeznaczeniu pojazdu na cele prywatne na podstawie uchwały wspólników spółki cywilnej, jego właścicielami stali się małżonkowie w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej. Po upływie 6 miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu, tj. 26.06.2021 r. oboje małżonkowie sprzedali ze swojego majątku wspólnego osobie trzeciej samochód. Samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego z przeznaczeniem na cele osobiste małżonków.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej_._

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przedmiotowej sprawie, w świetle okoliczności wskazanych przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego nie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, samochód został po zakończeniu umowy leasingu wykupiony przez Spółkę której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Wspólnicy postanowili nie wykorzystywać wykupionego samochodu w ramach spółki cywilnej, ale w momencie wykupu przeznaczyli go na cele osobiste - prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po wykupie samochód nie został wprowadzony do spółki cywilnej jako środek trwały, faktura za wykup nie została zaliczona w koszty spółki cywilnej, spółka cywilna nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu, po wykupie faktury za eksploatację samochodu nie były zaliczane w koszty spółki cywilnej. Po upływie 6 miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu, tj. 26.06.2021 r. dokonano sprzedaży tego samochodu. Samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży - z tytułu sprzedaży samochodu nie została wystawiona faktura VAT.

Tym samym, Wnioskodawca zbywał samochód, stanowiący jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem tego, czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele prywatne nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany w związku ze sprzedażą ww. samochodu nie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż nie była dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym. Tym samym nie powstał u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży samochodu w ramach zarządu majątkiem osobistym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla współwłaściciela samochodu – żony Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.