Co zawiera interpretacja VAT 0113-KDIPT1-2.4012.755.2021.1.KT?

Wnioskodawca, osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, świadczy usługi poszukiwań genealogicznych oraz dostarczania i... Pełna interpretacja podatkowa VAT z 2021 roku.

Kiedy została wydana ta interpretacja podatkowa?

Interpretacja została wydana w Listopad 2021 roku przez Krajową Informację Skarbową.

Wnioskodawca, osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działal - Interpretacja VAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2021 r. (data wpływu 5 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku podleganiu opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium UE – jest prawidłowe;
niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

5 października 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podleganiu opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium UE oraz niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcą jest osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą „…” … (dalej: „Wnioskodawca”). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi poszukiwań genealogicznych i dostarczania Klientom informacji o ich przodkach i żyjących krewnych, a zatem informacji o ich pochodzeniu i korzeniach.

Z usług Wnioskodawcy korzystają zarówno klienci indywidualni jak i firmy. Niniejszy wniosek o interpretację dotyczy jedynie usług świadczonych na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

Świadczenie ww. usług odbywa się w następujący sposób.

Do Wnioskodawcy zgłasza się Klient przedstawiając mu swoje oczekiwania oraz informacje, które posiada i które mogą przydać się do dalszego poszukiwania. Są to przykładowo informacje o udziale członka rodziny w jednej z historycznych wojen czy informacje o przynależności etnicznej przodków. Najczęściej są to informacje bardzo szczątkowe pozwalające jedynie na ustalenie np. regionu Polski, w którym niegdyś żyli członkowie rodziny Klienta.

Po przyjęciu zlecenia Wnioskodawca przystępuje do poszukiwań wszelkich dostępnych informacji o rodzinie Klienta. Wnioskodawca przeszukuje dokumenty w archiwach państwowych, diecezjalnych i parafialnych. Ponadto przeszukuje internetowe bazy danych oraz dokonuje poszukiwań w bibliotekach, muzeach, biurach cmentarnych i we wszystkich miejscach, w których może znaleźć dokumenty dotyczące rodziny Klienta. Zdarza się, że poszukiwania genealogiczne prowadzą na cmentarz. W takiej sytuacji Wnioskodawca udaje się w to miejsce w celu odnalezienia nagrobków oraz informacji jakie na nich widnieją. Wnioskodawca zbiera również informacje bezpośrednio od mieszkańców miejscowości, do których prowadzą odnalezione dokumenty.

Zdarza się, że również, że informacje, do których dotarł Wnioskodawca wskazują, że jego krewni żyją. Wnioskodawca umawia wówczas spotkanie ze znalezionymi członkami rodziny i przyjeżdża do nich wraz z Klientem.

Ponadto, zdarza się, że Klient chce aktywnie uczestniczyć w samych poszukiwaniach. Wówczas Klient (czasami wraz z rodziną) przyjeżdża do Polski i udaje się wraz z Wnioskodawcą w miejsca poszukiwań informacji o historii jego rodziny, odwiedzane są wówczas miejsca zbiorów dokumentów, a także cmentarze oraz miejscowości rodzinne.

W trakcie poszukiwań Wnioskodawca na bieżąco przekazuje Klientowi informacje jakie uzyskał i ustala z nim dalsze kierunki poszukiwań. Po zakończeniu poszukiwań Wnioskodawca przygotowuje końcowy raport, w którym umieszcza wszystkie informacje jakie uzyskał w trakcie poszukiwań wraz z ich analizą i kopią odnalezionych dokumentów. Istotą działań Wnioskodawcy jest więc dogłębna i całościowa interpretacja zebranych w toku poszukiwań dokumentów pozwalająca na wypracowanie wniosków, które następnie przekazywane są Klientowi. Przekazane Klientowi informacje mogą pozwolić Klientowi na ubieganie się o potwierdzenie polskiego obywatelstwa. Jeżeli głównym celem Klienta jest zebranie dokumentów potwierdzających jego obywatelstwo to Wnioskodawca skupia się na pozyskaniu wszelkich dostępnych dokumentów. Nie zbiera wówczas informacji o przodkach Klienta, chyba że Klient zdecyduje się na rozszerzenie poszukiwań o informacje o swojej rodzinie.

Wnioskodawca w momencie składania niniejszego wniosku jest zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. ze względu na nieprzekroczenie kwoty 200 000 zł, jednakże z uwagi na zbliżający się moment przekroczenia ww. wartości sprzedaży, Wnioskodawca pragnie uzyskać interpretację indywidualną potwierdzającą jego stanowisko w kwestii ustalenia miejsca świadczenia usług, które przedstawił powyżej oraz konieczności uwzględniania ich wartości w limicie sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w świetle art. 28I ustawy o VAT świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, to czy do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, wlicza się świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 28I ustawy o VAT świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (`(...)`). Powyższa regulacja wyraża w swej istocie zasadę terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale jedynie w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art 2 pkt 1 ustawy o VAT – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego ustawodawca rozumie, na co wskazuje w art. 2 pkt 5 ustawy o VAT, terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 2a ust. 1 i 3 ustawy o VAT niemającym jednak znaczenia w niniejszej sprawie.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Z powyższych regulacji wynika, że ustalenie miejsca świadczenia usługi jest kluczowe do uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu w Polsce bądź nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Rozdział ten wprowadza szczególne reguły dotyczące miejsca świadczenia w odniesieniu do niektórych usług (przede wszystkim usług niematerialnych) na rzecz konsumentów, czyli podmiotów niebędących podatnikami, przy czym dotyczy to wyłącznie konsumentów niemających stałego miejsca zamieszkania (siedziby, zwykłego miejsca pobytu) na terytorium Unii Europejskiej.

Na potrzeby stosowania ww. rozdziału, tj. w kwestiach ustalania miejsca świadczenia usług, ustawodawca wprowadził w art. 28a ustawy o VAT odmienną definicję podatnika. I tak, ilekroć we wspomnianym rozdziale jest mowa o podatniku rozumie się przez to:

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1,2 i 3, art. 28g ust. 2 i art 28h-28n. Jednocześnie zgodnie z art. 28I ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług wymienionych w tym przepisie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Punkt 4 tego przepisu wskazuje, że jednym z rodzajów takich usług jest przetwarzanie danych, dostarczanie informacji oraz usługi tłumaczeń.

Przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie poszukiwań genealogicznych i dostarczania Klientom informacji o jego rodzinie i przodkach – w jego ocenie – mieszczą się w pojęciu „dostarczania informacji”. Ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują co prawda pojęcia „dostarczać”. Zatem – wobec braku ustawowej definicji – należy posłużyć się słownikiem językowym. Odwołując się zatem do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod red. prof. Stanisława Dubisza Wydawnictwo PWN: „dostarczać” oznacza „dawać”, „udzielać”, natomiast „informacja” to „wiadomość”, „wskazówka”, „pouczenie jak coś zrobić”. Korelacja powyższych dwóch pojęć prowadzi do wniosku, że dostarczanie informacji to przekazywanie, przedstawianie, udzielanie wiadomości oraz wskazówek, co odpowiada czynnościom jakie dokonuje Wnioskodawca. Poszukuje on i gromadzi bowiem wszystkie możliwe wiadomości i wskazówki, które mogą dać Klientowi odpowiedź jak wyglądały dzieje jego rodziny.

Jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie „istotą świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest dostarczenie Usługobiorcy informacji oraz danych, mających na celu odpowiedź na postawione pytanie badawcze” (interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2012 r., nr lPPP3/443-594/12-2/KC). Można bez cienia wątpliwości postawić tezę, że zebrane przez Wnioskodawcę informacje pozwalają odpowiedzieć na pytania Klienta: „kim byli moi przodkowie”, „czy mam jeszcze żyjących krewnych”. Co więcej zebrane i przekazane Klientowi informacje pozwalają Klientowi na ubieganie się o potwierdzenie polskiego obywatelstwa. Z uwagi, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie dostarczania informacji są świadczone na rzecz osób mających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską to na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek rozliczania podatku VAT w związku z ich świadczeniem.

Mając powyższe na względzie, w świetle art. 28I ustawy o VAT świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Ad. 2)

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, nie wlicza się świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa powyżej.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku). Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. A contrario, nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług poza terytorium kraju, a więc dostawa towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską. Powyższa wykładnia przepisów ustawy o VAT jest również potwierdzana przez organy podatkowe, m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.49.2020.1.PJ.

Miejscem świadczenia usług w zakresie dostarczania informacji podmiotom niebędących podatnikami w rozumieniu art. art. 28a ustawy o VAT, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W związku z tym ww. usługi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle powyższego, Wnioskodawca do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT powinien wliczać jedynie wartości czynności, które podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. Nie będą to zatem usługi opisane w stanie faktycznym świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób niebędących podatnikami posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej. Powyższe stanowisko jest aprobowane przez organy podatkowe. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w jednej ze swoich interpretacji potwierdził, że: „nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (`(...)`)”. (interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.583.2019.1.IP). Potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca znajduje również w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.472.2019.1.PJ.

Mając powyższe na względzie, do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, nie wlicza się świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że tut. Organ przedstawił stanowisko łącznie na wszystkie postawione we wniosku pytania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą o VAT” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o VAT – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Z kolei na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcą jest osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi poszukiwań genealogicznych i dostarczania Klientom informacji o ich przodkach i żyjących krewnych, a zatem informacji o ich pochodzeniu i korzeniach.

Świadczenie ww. usług odbywa się w następujący sposób:

Ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „dostarczać”. Zatem – wobec braku w ustawie definicji „dostarczać” – należy posłużyć się znaczeniem językowym.

Zgodnie z definicją zawartą w uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod red. Prof. Stanisława Dubisza: „dostarczyć” oznacza „dawać”, „udzielać” natomiast „informacja” to „wiadomość”, „wskazówka”, „pouczenie jak coś zrobić”.

W ocenie tut. organu „Usługi dostarczania informacji” obejmuje dostarczanie wiedzy i informacji każdego typu i w każdej formie. Informacja może dotyczyć różnych kwestii np. liczb, faktów, danych. Dostarczanie informacji może również polegać na zbieraniu i przekazywaniu wiadomości, zdjęć i komentarzy.

Faktycznym celem świadczenia usług przez Wnioskodawcę jest dostarczenie Klientowi informacji o przodkach i żyjących krewnych Klienta.

Mając na uwadze powyższe, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej należy uznać za usługi dostarczania informacji.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Regulacje prawne w zakresie określania miejsca świadczenia usług, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy o VAT wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 28c ust. 1 ustawy o VAT – miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Z kolei na podstawie art. 28l pkt 4 ustawy o VAT – w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkujących poza terytorium Unii Europejskiej.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkujących poza terytorium Unii Europejskiej jest – zgodnie z art. 28l pkt 4 ustawy o VAT – miejsce, w którym ww. osoby fizyczne posiadają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tj. w kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Tym samym usługi dostarczania informacji świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT – podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy o VAT – jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT).

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2) ustawy o VAT – zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu (…)

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji, nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Zatem przepis ten nie ma zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji art. 2 pkt 22 ustawy o VAT zawiera zamknięty katalog czynności, które ustawa uznaje za sprzedaż.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (`(...)`).

W związku z tym, przy ustalaniu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ustawy o VAT, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. Natomiast nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza kwot z tytułu usług dostarczania informacji, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28l pkt 4 ustawy o VAT i które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisu sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

0113-KDIPT1-2.4012.755.2021.1.KT

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!