Co zawiera interpretacja VAT 0113-KDIPT1-2.4012.650.2021.2.KW?

Wnioskodawca, spółka z siedzibą w Holandii, która nie jest zarejestrowana do celów VAT w Polsce, planuje nabywać puste opakowania (pudełka, ... Pełna interpretacja podatkowa VAT z 2021 roku.

Kiedy została wydana ta interpretacja podatkowa?

Interpretacja została wydana w Listopad 2021 roku przez Krajową Informację Skarbową.

Wnioskodawca, spółka z siedzibą w Holandii, która nie jest z - Interpretacja VAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 5 listopada 2021 r., (data wpływu 10 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów VAT (podatek od towarów i usług) w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań w ramach scenariusza A oraz B – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

30 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów VAT w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań w ramach scenariusza A oraz B.

Pismem z 10 listopada 2021 r. doprecyzowano opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”, „A”) jest spółką z siedzibą w Holandii, niezarejestrowaną do celów VAT w Polsce. A jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Holandii.

Wnioskodawca jest częścią Grupy A. Grupa produkuje wysokiej jakości produkty (`(...)`), dalej „Produkty”.

Scenariusz A

Spółka zamierza kupować puste opakowania (pudełka, kartony) na terytorium Polski od polskiego dostawcy (tj. z siedzibą w Polsce, zarejestrowanego czynnego podatnika VAT), dalej: „Dostawca”. Wnioskodawca zamierza wysyłać puste opakowania od Dostawcy do lokalnej polskiej (z siedzibą w Polsce) firmy pakującej, dalej „Firma Pakująca”. Transport odbywać się będzie w całości na terytorium Polski i będzie organizowany przez Spółkę, czyli Wnioskodawca wyznaczać będzie przewoźnika i dokonywać niezbędnych uzgodnień transportu z firmą transportową. Firma Pakująca będzie składać puste opakowania zakupione przez Spółkę od Dostawcy i umieszczać w nich Produkty należące do A. Produkty zostaną wysłane przez Wnioskodawcę z Holandii do Firmy Pakującej w Polsce. Następnie, po ich umieszczeniu w opakowaniach, zostaną wysłane przez Spółkę (organizator transportu), jako towary należące do A, do Holandii. Towary te zostaną później sprzedane.

Właścicielem opakowań pozostanie przez cały czas (od momentu ich nabycia na terytorium Polski, a także po ich wywozie do Holandii) A.

Składanie i pakowanie przez Firmę Pakującą odbywać się będzie w seriach częściowych, dlatego złożone, zapakowane Produkty w nabyte przez Spółkę na terytorium Polski opakowania będą również wysyłane do Holandii w przesyłkach częściowych. Przykładowo, 1000 sztuk pustych opakowań będzie dostarczonych do Firmy Pakującej we wrześniu, 100 zostanie po zapakowaniu wysłanych do Holandii w listopadzie, 100 w grudniu itd. W każdym przypadku wszystkie pudełka zawierające Produkty A zostaną wysłane jako złożone i zapakowane towary najpóźniej w ciągu 12 miesięcy od momentu otrzymania pustych opakowań przez Firmę Pakującą.

Zgodnie z ustaleniami z Dostawcą:

‒ gdy Dostawca będzie składał deklarację podatkową, w której będzie wykazywał dostawę towarów (pustych opakowań) do A, będzie on zarejestrowany jako podatnik VAT UE;

‒ Dostawca będzie wykazywał w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

‒ Wnioskodawca będzie płacił Dostawcy na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru;

‒ Dostawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikać, że opakowania przekazywane Firmie Pakującej, po wykonaniu na nich usług przez Firmę Pakującą, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju - A dostarczy Dostawcy oświadczenie, że towary przekazywane Firmie Pakującej, zostaną po wykonaniu na nich usług wywiezione z terytorium kraju oraz następnie odpowiednie dokumenty transportowe (podpisane CMR).

Scenariusz B

Scenariusz B jest dokładnie taki sam jak Scenariusz A, z tą różnicą, że transport pustych opakowań od Dostawcy do Firmy Pakującej będzie organizowany przez Dostawcę, czyli Dostawca wyznaczać będzie przewoźnika i dokonywać niezbędnych uzgodnień transportu z firmą transportową.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

a) A nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;

b) Dostawca pustych opakowań jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.);

c) Przedmiotem transakcji między A a Dostawcą pustych opakowań jest umowa kupna przez A towaru (pustych opakowań);

d) Przedmiotem transakcji między A a Firmą Pakującą jest pakowanie produktów A przez Firmę Pakującą;

e) Firma Pakująca, po złożeniu pustych opakowań i umieszczeniu w nich Produktów, będzie dokonywała dodatkowych czynności związanych z ww. opakowaniami, tj. Firma Pakująca zastosuje taśmę do zamykania tych opakowań (pudełek) oraz umieści na opakowaniach etykiety dostarczone jej wraz z Produktami przez A;

f) A będzie uzyskiwać prawo do rozporządzania opakowaniami (pudełkami, kartonami) nabywanymi od Dostawcy jak właściciel w momencie, gdy A będzie odbierać te towary w siedzibie Dostawcy;

g) Opakowania w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel na A znajdują się w Polsce;

h) Zapakowane Produkty zanim zostaną wywiezione na terytorium Holandii będę składowane na terenie Firmy Pakującej;

i) Transport Produktów w opakowaniach do Holandii dokonywany będzie w celu dostarczenia tych towarów do magazynu A w Holandii;

j) Poza czynnościami opisanymi w Scenariuszu A i B, A nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów na terytorium kraju, importu towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju bądź wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w scenariuszu A nie będzie on zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy VAT w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań nabytych od Dostawcy na terytorium Polski, z uwagi na fakt, że zastosowanie znajdzie § 7 Rozporządzenia?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w scenariuszu B nie będzie on zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy VAT w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań nabytych od Dostawcy na terytorium Polski, z uwagi na fakt, że zastosowanie znajdzie § 7 Rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w scenariuszu A, nie będzie on zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy VAT w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań nabytych od Dostawcy na terytorium Polski, z uwagi na fakt, że zastosowanie znajdzie § 7 Rozporządzenia.

Pytanie 2.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w scenariuszu B, nie będzie on zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy VAT w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań nabytych od Dostawcy na terytorium Polski, z uwagi na fakt, że zastosowanie znajdzie § 7 Rozporządzenia.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Wnioskodawca jako podatnik w rozumieniu art. 15 powziął wątpliwości, czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, nie będzie zobowiązany do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy VAT, z uwagi na potencjalną możliwość wykonania czynności opodatkowanej określonej w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT, tj. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W tym miejscu należy zaznaczyć, że z uwagi na brzmienie art. 13 ust. 1 ustawy VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów dokonaną przez Spółkę należałoby uznać także przemieszczenie przez nią towarów należących do jej przedsiębiorstwa z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez Wnioskodawcę na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej Spółki.

A jest zdania, że przemieszczenie towarów (Produktów zapakowanych przez Firmę Pakującą) należących do Spółki na terytorium Holandii z Polski, potencjalnie mogłoby stanowić dla Spółki czynność opodatkowaną z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT, tj. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Niemniej jednak, należy zauważyć, że polskie przepisy wykonawcze definiują jeden konkretny przypadek dostawy krajowej, która jest traktowana jako dostawa wewnątrzwspólnotowa i jest opodatkowana stawką 0%. Tak jest w przypadku, gdy polski podatnik (w tym przypadku Dostawca) sprzedaje towary kontrahentowi z innego państwa członkowskiego (w tym przypadku Wnioskodawcy), który jest zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w swoim kraju, towary te pozostają w Polsce, ale wówczas w Polsce są wykonywane usługi na tych towarach. Po ich zakończeniu towary są wywożone do innego państwa członkowskiego (w tym przypadku do Holandii). Można zatem powiedzieć, że jest to „dostawa wewnątrzwspólnotowa z przerwą na ulepszenie towarów w kraju”. Dla takiej dostawy przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których stawka podatku od towarów i usług jest obniżona, oraz warunków stosowania stawek obniżonych przewidują zastosowanie stawki 0%, ale tylko jeśli spełnione są określone warunki. Należy zatem odnieść się do brzmienia § 7 Rozporządzenia. Zgodnie bowiem z ustępem 1 powołanego przepisu obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl § 7 ust. 2 Rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy towarów:

składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;
przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym;
wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;
posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakładając, że § 7 Rozporządzenia będzie miał zastosowanie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, przemieszczenie towarów własnych Spółki do Holandii, zarówno w scenariuszu A jak i B, nie będzie stanowić czynności opodatkowanej z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT wykonanej przez Wnioskodawcę, gdyż to Dostawca wykaże tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów („dostawa wewnątrzwspólnotowa z przerwą na ulepszenie towarów w kraju”), a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego z art. 96 ust. 1 ustawy VAT.

Scenariusz A

Odnosząc się do warunków wyszczególnionych w § 7 ust. 2 Rozporządzenia, należy stwierdzić, że w scenariuszu A następujący warunek:

Dostawca, składając deklarację podatkową, w której wykaże dostawę pustych opakowań, będzie zarejestrowany jako podatnik VAT UE - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, warunek będzie spełniony;
Dostawca przekaże nabyte przez Spółkę towary (puste opakowania) podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym (Firmie Pakującej) - będzie spełniony, gdyż towary (puste opakowania) wprost od Dostawcy trafią do Firmy Pakującej, która będzie składać puste opakowania i umieszczać w nich Produkty należące do A. Należy podkreślić, że brzmienie § 7 Rozporządzenia w żaden sposób nie sugeruje by organizacja transportu musiała spoczywać na podatniku dokonującym dostawy towarów (w tym przypadku - Dostawcy). Istotne jest jedynie fizyczne przekazanie towarów od Dostawcy do podmiotu wykonującego usługi na rzeczowym majątku ruchomym (w tym przypadku - Firmie Pakującej). Zatem nawet jeśli, tak jak w scenariuszu A, transport pustych opakowań od Dostawcy do Firmy Pakującej będzie organizowany przez Spółkę, czyli Wnioskodawca wyznaczać będzie przewoźnika i dokonywać niezbędnych uzgodnień transportu z firmą transportową, warunek powinien zostać uznany za spełniony;
Dostawca wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy pustych opakowań, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, warunek będzie spełniony;
Dostawca otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, warunek będzie spełniony;
Dostawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikać, że towary przekazywane Firmie Pakującej, zostaną po wykonaniu na nich usług wywiezione z terytorium kraju - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, A (spółka organizująca wywóz towarów z Polski) dostarczy Dostawcy oświadczenie, że towary przekazywane Firmie Pakującej, zostaną po wykonaniu na nich usług wywiezione z terytorium kraju oraz następnie odpowiednie dokumenty transportowe (podpisane CMR), zatem warunek będzie spełniony.

Kwestia stawki VAT mającej zastosowanie do opodatkowania dostawy towarów podlegających przetwarzaniu na terytorium Polski przed wywozem do innego państwa członkowskiego była przedmiotem m.in. oceny Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2017 r., nr 0461-ITPP3.4512.788.2016.2.MD. W stanie faktycznym będącym przedmiotem wydanej interpretacji podatkowej polski dostawca zawarł umowę z holenderskim nabywcą na dostawę kurcząt, które najpierw były transportowane do ubojni w Polsce, gdzie były ubijane i dzielone na części, a następnie przewożone do Holandii. W uzasadnieniu wydanej interpretacji organ podatkowy wyjaśnił, że: przepisy Rozporządzenia „regulują przypadki zastosowania stawki 0% na okoliczność dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju w związku z zaistnieniem specyficznej sytuacji, gdy dostarczane towary są jednocześnie przeznaczone do wykonania na nich usług na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W takim przypadku przepisy te przewidują możliwość zastosowania wskazanej stawki, gdy - z uwagi na specyficzne warunki dostawy - występuje szczególny rodzaj wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. ”

Analogiczne wnioski wynikają z m.in. interpretacji podatkowej Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2015 r. nr IPPP3/4512-266/15-2/KT.

Wnioskodawca podkreślił, że Rozporządzenie nie określa terminu, w którym usługa na towarach ma być wykonana, ani terminu, w którym przetworzony towar musi być wywieziony poza terytorium Polski. Tym samym można założyć, że pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wymienionych w § 7 ust. 2 Rozporządzenia, możliwe jest zastosowanie tego przepisu bez względu na termin wywozu towarów poza terytorium Polski. Konsekwentnie, jeśli przykładowo 1000 sztuk pustych opakowań będzie dostarczonych do Firmy Pakującej we wrześniu, 100 zostanie po zapakowaniu wysłanych do Holandii w listopadzie, 100 w grudniu itd. (a w każdym przypadku wszystkie pudełka zawierające Produkty A zostaną wysłane jako złożone i zapakowane towary najpóźniej w ciągu 12 miesięcy od momentu otrzymania pustych opakowań przez Firmę Pakującą), dostawa 1000 sztuk pustych opakowań wykazana w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym Dostawca wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów będzie korzystała ze stawki 0% na podstawie § 7 ust. 1 Rozporządzenia.

Powyższą konkluzję potwierdzono m.in. w interpretacji podatkowej z dnia 10 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.124.2017.1.IG, gdzie organ podatkowy przyznał rację wnioskodawcy, że w sytuacji gdy towary przekroczą granicę terytorium kraju dopiero po przetworzeniu dostarczonych materiałów, surowców, co z uwagi na proces technologiczny może trwać do ok. 180 dni od wydania ww. materiałów, surowców przez dostawcę, a spełnione są warunki z § 7 ust. 2 Rozporządzenia, dostawa tych materiałów, surowców stanowi dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0% na podstawie § 7 ust. 1 Rozporządzenia.

Scenariusz B

Odnosząc się do warunków wyszczególnionych w § 7 ust. 2 Rozporządzenia, należy stwierdzić, że w scenariuszu B następujący warunek:

Dostawca, składając deklarację podatkową, w której wykaże dostawę pustych opakowań, będzie zarejestrowany jako podatnik VAT UE - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, warunek będzie spełniony;
Dostawca przekaże nabyte przez Spółkę towary (puste opakowania) podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym (Firmie Pakującej) - będzie spełniony, gdyż towary (puste opakowania) wprost od Dostawcy trafią (ich transport zorganizuje Dostawca) do Firmy Pakującej, która będzie składać puste opakowania i umieszczać w nich Produkty należące do A;
Dostawca wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy pustych opakowań, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, warunek będzie spełniony;
Dostawca otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, warunek będzie spełniony;
Dostawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikać, że towary przekazywane Firmie Pakującej, zostaną po wykonaniu na nich usług wywiezione z terytorium kraju - zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą, A (spółka organizująca wywóz towarów z Polski) dostarczy Dostawcy oświadczenie, że towary przekazywane Firmie Pakującej, zostaną po wykonaniu na nich usług wywiezione z terytorium kraju oraz następnie odpowiednie dokumenty transportowe (podpisane CMR), zatem warunek będzie spełniony.

Analogiczne wnioski wynikają z m.in. interpretacji podatkowej Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2015 r. nr IPPP3/4512-266/15-2/KT.

Reasumując, § 7 Rozporządzenia będzie miał zastosowanie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, a zatem przemieszczenie towarów własnych Spółki do Holandii, zarówno w scenariuszu A jak i B, nie będzie stanowić czynności opodatkowanej z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT wykonanej przez Wnioskodawcę, gdyż to Dostawca wykaże tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów („dostawa wewnątrzwspólnotowa z przerwą na ulepszenie towarów w kraju”), a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego z art. 96 ust. 1 ustawy VAT.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że przywołane interpretacje, będące przykładem kształtującej się linii interpretacyjnej, zostały wydane w oparciu o konkretne stany faktyczne i jako takie nie tworzą prawa, należy jednak zaznaczyć, iż w obliczu podobieństwa zagadnień, których dotyczyły powołane interpretacje z tymi, które są objęte niniejszym wnioskiem, należy mieć je na uwadze dokonując wykładni przepisów i udzielając odpowiedzi na pytanie sformułowane w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do zakresu zadanych pytań, tj. obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów VAT w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań w ramach scenariusza A oraz B.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Natomiast przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wskazać, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza bowiem wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każda inna transakcja, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Dokonanie dostawy towarów następuje zatem z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Natomiast wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88 wyjaśnił, co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”. W orzeczeniu tym wskazano, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów Trybunał posłużył się zatem terminem przeniesienia „własności” w sensie ekonomicznym, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Zatem „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ponadto, zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Zatem, obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego powstaje przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu, określonej w art. 5 ustawy.

W przedmiotowej sprawie dla rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy istotną kwestią jest ustalenie, w oparciu o regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, charakteru czynności dokonywanych pomiędzy Dostawcą opakowań a Wnioskodawcą w związku z ich wywozem z terytorium Polski po wykonaniu na nich usług przez Firmę Pakującą.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

W tym miejscu należy wskazać na § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1696, z późn. zm.), zgodnie z którym obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie do § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy towarów:

składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;
przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym;
wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;
posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Zatem przy spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w § 7 ust. 2 rozporządzenia z dnia 25 marca 2020 r. stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie w stosunku do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W świetle okoliczności przedstawionych we wniosku oraz wątpliwości Wnioskodawcy należy wyjaśnić, że pojęcie „świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. W przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym są one wykonywane na rzeczach ruchomych należących do nabywcy usługi.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będący spółką z siedzibą w Holandii, niezarejestrowaną do celów VAT w Polsce, zamierza kupować puste opakowania (pudełka, kartony) na terytorium Polski od polskiego Dostawcy. Wnioskodawca zamierza wysyłać puste opakowania od Dostawcy do lokalnej polskiej Firmy Pakującej. Transport odbywać się będzie w całości na terytorium Polski i będzie organizowany przez Spółkę. Następnie Firma Pakująca będzie składać puste opakowania zakupione przez Spółkę od Dostawcy i umieszczać w nich Produkty należące do Wnioskodawcy (wysłane uprzednio przez Spółkę do Firmy Pakującej), zamykać i umieszczać na nich etykiety dostarczone także przez Zainteresowanego. Po umieszczeniu Produktów w opakowaniach, zostaną one wysłane przez Spółkę (organizator transportu) do jej magazynu – w Holandii. W scenariuszu A Wnioskodawca w całości będzie organizatorem transportu na terytorium Polski, natomiast w scenariuszu B transport pustych opakowań od Dostawcy do Firmy Pakującej będzie organizowany przez Dostawcę.

Mając na uwadze powołane przepisy w okolicznościach sprawy należy wskazać, że w momencie wydania przez Dostawcę opakowań Firmie Pakującej wskazanej przez Wnioskodawcę na terytorium kraju, która będzie dokonywała na tych opakowaniach usług opisanych we wniosku, będzie dochodziło do dostawy towarów na rzecz Spółki, a następnie po wykonaniu na nich usług w wyniku tej dostawy będzie następował wywóz towarów na terytorium innego kraju Unii Europejskiej. Tym samym, ww. dostawa opakowań dokonywana przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, zarówno w opisanym scenariuszu A jak i B, będzie stanowiła dla Dostawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. W konsekwencji w związku z wywozem przez Spółkę z terytorium Polski opakowań nabytych od Dostawcy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, o których mowa w art. 5 ustawy.

Zatem w przedstawionych w treści wniosku okolicznościach sprawy, w związku z wywozem z terytorium Polski opakowań zarówno w scenariuszu A oraz B, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów VAT w Polsce, o którym mowa w art. 96 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisu sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

0113-KDIPT1-2.4012.650.2021.2.KW

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!