0113-KDIPT1-2.4012.606.2021.3.AJB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismami z 22 października 2021 r. (data wpływu 22 października 2021 r.) oraz z 8 listopada 2021 r. (data wpływu 9 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji braku konieczności rejestracji jako czynny podatnik VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

17 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji braku konieczności rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Wniosek został uzupełniony pismami z 22 października 2021 r. oraz z 8 listopada 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 2 maja 2017 r. pod firmą `(...)`, prowadzoną pod adresem: ul. `(...)`, …, zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) po numerem NIP `(...)` i numerem Regon …, pod kodami PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.01 Z, 62.03.Z, 62.09.Z 162.12.Z.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zaś wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021, poz. 685, ze zm.) i nie dokonał rejestracji na potrzeby podatku VAT.

Wnioskodawca, przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, w dniu 27 marca 2017 r. zawarł z amerykańskim podmiotem umowę o świadczenie usług programistycznych. Warunkiem nawiązania współpracy miało być otwarcie i prowadzenie działalności gospodarczej, zaś głównymi zadaniami, tworzenie i rozwijanie platformy `(...)`., czyli wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych. W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania Wnioskodawca miał tworzyć nowe kody i algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres funkcjonowania oraz użyteczności ulegałby rozszerzeniu. Wnioskodawca miał realizować projekty informatyczne począwszy od analizy potrzeb, poprzez projektowanie, implementację, testy i wdrożenie. Ponadto do jego zadań miało należeć pilnowanie serwerów i baz danych, na których umieszczona jest aplikacja oraz zapewnienie wsparcia technicznego. Zawarta przez Wnioskodawcę w 2017 r. umowa nosi tytuł „`(...)`." co w potocznym tłumaczeniu oznacza umowę konsultingową. W umowie tej znajduje się m.in. oświadczenie o przeniesieniu na nabywcę usług wszelkich praw autorskich wynikających z tworzonego oprogramowania, obowiązek zachowania tajemnicy oraz zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej. Ponadto w umowie zawarto zapis „The Company desires to retain Consultant as an independent contractor to perform consulting services”, co w tłumaczeniu na język polski oznacza „Spółka pragnie zatrudnić Konsultanta jako niezależnego wykonawcę w celu świadczenia usług konsultingowych”.

1 października 2019 r. w wyniku zmian właścicielskich po stronie podmiotu amerykańskiego Wnioskodawca podpisał kolejną umowę, w której zmieniono nazwę projektu pozostawiając dotychczasowe zapisy dotyczące wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności.

Na podstawie obu umów zawartych z podmiotem amerykańskim Wnioskodawca wykonuje m.in. następujące czynności:

1. analizuje potrzeby użytkowników platformy i formułuje koncepcję na wytworzenie, ulepszenie lub modyfikację oprogramowania;

2. projektuje oprogramowanie, poprzez dobór odpowiednich technologii do zrealizowania swoich założeń, algorytmów, skryptów, struktur, procesów lub sposobów przetwarzania danych. Przy wykonywaniu tych czynności Wnioskodawca posługuje się posiadaną i nowo nabytą wiedzą w zakresie technologii informatycznych - oprogramowania i narzędzi programistycznych;

3. tworzy dokumentację projektową dotyczącą implementacji oprogramowania, jego bezpieczeństwa, stabilności infrastruktury oraz współpracy z innymi programami. Opisuje wymagania, które poszczególne, wytworzone funkcjonalności mają spełniać;

4. programuje nowe funkcjonalności lub ulepsza, rozwija istniejące w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkowników, poddaje wytworzony kod procesom przetwarzania go na kod wynikowy poprzez między innymi kompilację;

5. przeprowadza testy jednostkowe oraz integracyjne, które weryfikują poprawność funkcjonowania oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniają możliwości wykonania testów po wprowadzeniu koniecznych poprawek i usprawnień;

6. integruje oprogramowanie z innymi systemami oraz wdraża aktualizację systemu;

7. opracowuje możliwe modernizacje służące wprowadzaniu istotnych, innowacyjnych zmian w oprogramowaniu.

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy zatem wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (oprogramowania, części oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062) są utworami. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano:

1. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.) od dnia 2 maja 2017 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej.

2. Wnioskodawca nigdy nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, oprócz czynności opisanych we wniosku Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje innych czynności, które mieszczą się w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

4. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opisanej we wniosku, Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu porad i opinii, charakterystycznych dla usług doradztwa. Wnioskodawca wyjaśnia jedynie zastosowane przez niego metody i techniki oraz użyte do tego środki.

5. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opisanej we wniosku, Wnioskodawca nie świadczył i nie świadczy stricte usług doradczych.

6. Wartość sprzedaży nie przekroczyła w proporcji do okresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w roku podatkowym 2017, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

7. Wartość sprzedaży odrębnie za niżej wymienione lata wyniosła:

- w 2018 r. - 135.049,59 zł, tj. nie przekroczyła kwoty 200.000 zł;

- w 2019 r. - 334.170,76 zł, tj. przekroczyła kwotę 200.000 zł, jednak nie przekroczyła limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o Vat, w związku z art. 28b ust. 1 ustawy o Vat;

- w 2020 r. - 222.426,73 zł, tj. przekroczyła kwotę 200.000 zł, jednak nie przekroczyła limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o vat, w związku z art. 28b ust. 1 ustawy o Vat.

Nadto Wnioskodawca doprecyzował, iż:

1. na kwotę, która przekroczyła 200 000 zł w 2019 r. przypadały czynności podlegające opodatkowaniu poza terytorium kraju, w związku z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i tym samym wartość sprzedaży opodatkowana na terytorium kraju nie przekroczyła kwoty 200 000 zł;

2. na kwotę, która przekroczyła 200 000 zł w 2020 r. przypadały czynności podlegające opodatkowaniu poza terytorium kraju, w związku z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i tym samym wartość sprzedaży opodatkowana na terytorium kraju nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w oparciu o katalog wykonywanych przez Wnioskodawcę usług, opisanych szczegółowo we wniosku, Wnioskodawca winien zarejestrować się, jako czynny podatnik podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa należy przyjąć potoczne rozumienie terminu „doradztwo”, które obejmuje usługi doradcze, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe i należy zastosować wykładnię językową. Według definicji zawartej w Słowniku języka polskiego PWN 2006 pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika języka polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych, których de facto Wnioskodawca nie świadczy.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadcząc usługi programistyczne, zaliczane do podklasy PKD 62.01.Z, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Według art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy).

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powołanego przepisu, podatnik świadczący usługi m.in. w zakresie doradztwa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy. Jednocześnie ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod kodami PKD: 62.01 Z, 62.03.Z, 62.09.Z 162.12.Z. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy od dnia 2 maja 2017 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej i nigdy nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, w dniu 27 marca 2017 r. zawarł z amerykańskim podmiotem umowę o świadczenie usług programistycznych. Warunkiem nawiązania współpracy miało być otwarcie i prowadzenie działalności gospodarczej, zaś głównymi zadaniami, tworzenie i rozwijanie platformy `(...)`., czyli wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych. Zawarta przez Wnioskodawcę w 2017 r. umowa nosi tytuł „CONSULTING AGREEMENT”, w umowie tej znajduje się m.in. oświadczenie o przeniesieniu na nabywcę usług wszelkich praw autorskich wynikających z tworzonego oprogramowania, obowiązek zachowania tajemnicy oraz zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej. Ponadto w umowie zawarto zapis „The Company desires to retain Consultant as an independent contractor to perform consulting services”, co w tłumaczeniu na język polski oznacza „Spółka pragnie zatrudnić Konsultanta jako niezależnego wykonawcę w celu świadczenia usług konsultingowych”. 1 października 2019 r. w wyniku zmian właścicielskich po stronie podmiotu amerykańskiego Wnioskodawca podpisał kolejną umowę, w której zmieniono nazwę projektu pozostawiając dotychczasowe zapisy dotyczące wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności.

Na podstawie obu umów zawartych z podmiotem amerykańskim Wnioskodawca wykonuje m.in. następujące czynności:

1. analizuje potrzeby użytkowników platformy i formułuje koncepcję na wytworzenie, ulepszenie lub modyfikację oprogramowania;

2. projektuje oprogramowanie, poprzez dobór odpowiednich technologii do zrealizowania swoich założeń, algorytmów, skryptów, struktur, procesów lub sposobów przetwarzania danych. Przy wykonywaniu tych czynności Wnioskodawca posługuje się posiadaną i nowo nabytą wiedzą w zakresie technologii informatycznych - oprogramowania i narzędzi programistycznych;

3. tworzy dokumentację projektową dotyczącą implementacji oprogramowania, jego bezpieczeństwa, stabilności infrastruktury oraz współpracy z innymi programami. Opisuje wymagania, które poszczególne, wytworzone funkcjonalności mają spełniać;

4. programuje nowe funkcjonalności lub ulepsza, rozwija istniejące w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkowników, poddaje wytworzony kod procesom przetwarzania go na kod wynikowy poprzez między innymi kompilację;

5. przeprowadza testy jednostkowe oraz integracyjne, które weryfikują poprawność funkcjonowania oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniają możliwości wykonania testów po wprowadzeniu koniecznych poprawek i usprawnień;

6. integruje oprogramowanie z innymi systemami oraz wdraża aktualizację systemu;

7. opracowuje możliwe modernizacje służące wprowadzaniu istotnych, innowacyjnych zmian w oprogramowaniu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, oprócz czynności opisanych we wniosku Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje innych czynności, które mieszczą się w art. 113 ust. 13 ww. ustawy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opisanej we wniosku, Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu porad i opinii, charakterystycznych dla usług doradztwa. Wnioskodawca wyjaśnia jedynie zastosowane przez niego metody i techniki oraz użyte do tego środki. Ponadto nie świadczył i nie świadczy stricte usług doradczych. Wartość sprzedaży nie przekroczyła w proporcji do okresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w roku podatkowym 2017, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca wartość sprzedaży w 2018 r. wyniosła - `(...)`.. zł, natomiast w 2019 r. wyniosła - `(...)`.. zł. Na kwotę, która przekroczyła 200 000 zł w 2019 r. przypadały czynności podlegające opodatkowaniu poza terytorium kraju, w związku z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i tym samym wartość sprzedaży opodatkowana na terytorium kraju nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Z kolei w 2020 r. wartość sprzedaży Wnioskodawca podał, że wyniosła `(...)`.. zł. Na kwotę, która przekroczyła 200 000 zł w 2020 r. przypadały czynności podlegające opodatkowaniu poza terytorium kraju, w związku z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i tym samym wartość sprzedaży opodatkowana na terytorium kraju nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje czynności doradczych (ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy), a wartość sprzedaży podlegającej opodatkowaniu na terytorium kraju w poszczególnych latach prowadzenia działalności nie przekroczyła kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, to Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego (2021) wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – ww. zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Wnioskodawca straci również, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W konsekwencji powyższego, zgodnie z treścią art. 96 ust. 3 ustawy, Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestrowania się jako czynny podatnik VAT, do chwili utraty zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisu sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.