0113-KDIPT1-1.4012.763.2021.2.MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2021 r. uzupełnionym pismami z 17 listopada 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT (podatek od towarów i usług) lub zwrotu podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w związku z realizacją operacji pt. „…” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 października 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub zwrotu podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w związku z realizacją operacji pt. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono 17 listopada 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Gmina `(...)` (dalej: Wnioskodawca lub Gmina), będąca czynnym podatnikiem VAT, jest wspólnotą samorządową funkcjonującą na określonym terytorium (jednostka samorządu terytorialnego). Zasady funkcjonowania Wnioskodawcy, w tym zakres działania oraz zadania Gminy, reguluje ustawa z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym; tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1372; dalej: ustawa o samorządzie gminnym).

W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działań Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca posiada osobowość prawną, w związku z czym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Zadaniem własnym Gminy jest przede wszystkim zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty gminnej. Przykładowy katalog zadań własnych Gminy zawiera art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zadania te obejmują m.in. sprawy:

- gospodarki nieruchomościami,

- kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,

- utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, część zadań własnych Gminy ma charakter obowiązkowy. Do tych obowiązkowych zadań Gminy należy m.in. prowadzenie działalności kulturalnej (art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.).

Gmina realizuje swoje zadania własne, w tym w zakresie kultury, m.in. poprzez prowadzenie tzw. świetlic wiejskich, tj. budynków użyteczności publicznej, wykorzystywanych przez Gminę do:

- organizacji różnego rodzaju spotkań oraz konsultacji związanych ze sprawami publicznymi o znaczeniu lokalnym (np. organizacja wyborów)

- spędzania wolnego czasu, rekreacji i edukacji, rozwijania zainteresowań i integracji gminnej społeczności.

Gmina jest właścicielem budynku świetlicy wiejskiej w miejscowości `(...)` (dalej: Świetlica). Obecnie budynek ten jest wykorzystywany sporadycznie na zebrania albo spotkania. Gmina podjęła decyzję o przebudowie i remoncie tego obiektu, aby mógł być bezpiecznie użytkowany przez lokalną społeczność. Przedmiotowa inwestycja, obejmująca przebudowę oraz remont Świetlicy, wiązać się będzie z podniesieniem walorów użytkowych budynku Świetlicy, jego termomodernizacją oraz modernizacją. Wykonane zostaną prace sanitarne, elektryczne oraz budowlane (dalej: Projekt).

Projekt ten przyczyni się do poprawy standardu życia mieszkańców Gminy poprzez podniesienie jakości i zwiększenie dostępności oferty społecznej i kulturalnej. Przywrócenie funkcjonowania Świetlicy umożliwi mieszkańcom aktywne spędzanie wolnego czasu, wzmacniając integrację lokalnego społeczeństwa.

Oprócz wykorzystywania Świetlicy do organizacji przez Gminę wydarzeń społecznokulturalnych (np. zebrania, wybory), Gmina będzie okazjonalnie udostępniać Świetlicę nieodpłatnie mieszkańcom okolicznych miejscowości w celu organizacji spotkań mieszkańców. Gmina postrzega to jako element zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty gminnej, wpisujący się w zakres zadań własnych Gminy. Gmina nie będzie osiągać żadnych dochodów z tego tytułu. Gmina nie będzie prowadzić działań marketingowych mających na celu zintensyfikowanie częstotliwości udostępniania budynku Świetlicy osobom prywatnym.

W celu pozyskania środków finansowych na realizację Inwestycji, Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji Projektu ze środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (numer wniosku o dofinansowanie: 1; numer naboru: 2), oś priorytetowa: „VIII. Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej”, działanie: „8.6. Inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego”, priorytet inwestycyjny: „9.4. Inwestycje dokonywane w kontekście strategii na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” (dalej: Wniosek).

Projekt o wartości całkowitej … PLN został ostatecznie wybrany do dofinansowania we wnioskowanej przez Gminę kwocie wsparcia w wysokości … PLN, stanowiącej 66% wydatków kwalifikowanych Projektu, tj. kosztów lub wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu, które spełniają kryteria refundacji, zgodnie z umową o dofinansowanie (definicja „wydatków kwalifikowanych” zgodnie z Rozdziałem 3 Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020; dalej: Wytyczne w zakresie kwalifikowalności). Udzielenie tego dofinansowania ma nastąpić na podstawie umowy zawartej pomiędzy Gminą a Zarządem Województwa (dalej: Umowa).

Szczegółowe warunki wsparcia na operacje z ww. zakresu określał załącznik nr 2 do Ogłoszenia o naborze nr `(...)` (dalej: Załącznik nr 2). Zgodnie z treścią tego dokumentu, warunki oraz procedury dotyczące kwalifikowalności wydatków są określone w Wytycznych w zakresie kwalifikowalności. Załącznik nr 2 stanowi, że podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy brak jest prawnej możliwości jego odzyskania na mocy prawodawstwa krajowego. Warunek ten oznacza, że zapłacony VAT może być uznany za wydatek kwalifikowany wyłącznie wówczas, gdy Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem krajowym, nie przysługuje prawo (czyli Wnioskodawca nie ma prawnych możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT.

Zgodnie z Załącznikiem nr 2, beneficjent wsparcia, który uzna VAT za wydatek kwalifikowany zobowiązany jest to przedstawienia w dokumentacji aplikacyjnej szczegółowego uzasadnienia zawierającego podstawę prawną wskazującą na brak możliwości obniżenia VAT należnego o VAT naliczony. Powyższa deklaracja wraz z uzasadnieniem powinna być ujęta co najmniej w Oświadczeniu o kwalifikowalności VAT. W Oświadczeniu tym, które Gmina dołączyła do Wniosku, Gmina zadeklarowała, że, realizując Projekt, Gmina, zarówno w fazie realizacyjnej oraz operacyjnej, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym, nie ma prawnych możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT, którego wysokość została wskazana w budżecie Projektu.

Ponadto, Załącznik nr 2 przewiduje, że beneficjent wsparcia, w celu potwierdzenia wiarygodności deklaracji przedstawionej w Oświadczeniu o kwalifikowalności VAT, najpóźniej przed podpisaniem Umowy, powinien przedłożyć interpretację indywidualną właściwego organu w tym zakresie. Od przedłożenia tej interpretacji indywidualnej zwolnieni są wnioskodawcy, którzy są zwolnieni przedmiotowo i podmiotowo z obowiązku rozliczania VAT, nie ubiegają się o rozliczenie podatku VAT w ramach kosztów kwalifikowanych lub dostarczyli interpretację na etapie aplikowania.

Mając na uwadze fakt, iż:

- Gmina jest czynnym podatnikiem VAT,

- do Wniosku o przyznanie pomocy Gmina złożyła Oświadczenie o kwalifikowalności VAT,

- do kosztów kwalifikowanych Projektu został włączony podatek VAT, co znajduje odzwierciedlenie w budżecie Projektu stanowiącym załącznik do Wniosku,

- Gmina nie występowała w tym zakresie z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji na etapie aplikowania o dofinansowanie Projektu,

- od Gminy oczekuje się przedłożenia przed podpisaniem Umowy indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego potwierdzającej brak prawa do odliczenia/zwrotu podatku VAT poniesionego przy zakupie towarów i usług w ramach realizowanego Projektu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wniosek o interpretację z dnia 13.10.2021 r. dotyczy przebudowy świetlicy wiejskiej, a nie jej rozbudowy. Realizacja inwestycji polegającej na przebudowie świetlicy w miejscowościach `(...)` w ramach projektu pt. „…” należy do zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), zaś podstawą prawną tego działania są następujące przepisy:

- art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. W świetle tego przepisu, zadania własne gminy obejmują sprawy „kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami”. Gmina będzie realizowała te zadania własne przy pomocy przebudowywanej Świetlicy w miejscowościach `(...)` m.in. poprzez umożliwienie lokalnej społeczności organizację spotkań w tej Świetlicy o charakterze kulturalnym, jak np. występy, koncerty, itp.

- art. 7 ust. 1 pkt 17 ustawy o samorządzie gminnym. W świetle tej regulacji, zadania własne gminy obejmują sprawy „wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej”. Gmina będzie realizowała te zadania własne przy pomocy przebudowywanej Świetlicy w miejscowościach P, m.in. poprzez wykorzystanie tej Świetlicy jako punkt wyborczy w ramach wyborów ogólnokrajowych czy też samorządowych.

Nazwa projektu objętego wnioskiem jest następująca: „…”.

Na pytanie Organu „Czy Państwa Gmina podpisała już umowę z Zarządem Województwa o przyznaniu pomocy, objętej zakresem wniosku z 13 października 2021 r.? Jaki jest numer tej umowy?”, Wnioskodawca wskazał: „Tak, Gmina podpisała już umowę z Zarządem Województwa o przyznaniu pomocy, objętej zakresem wniosku z dnia 13.10.2021 r. Numer tej umowy: 3”.

Gmina pragnie zauważyć, że wniosek o interpretację z dnia 13.10.2021 r. dotyczy przebudowy świetlicy wiejskiej, a nie jej rozbudowy. Zgodnie z Budżetem stanowiącym załącznik do wniosku o dofinansowanie projektu, zadanie to obejmuje: prace budowlane, instalacje elektryczne oraz roboty sanitarne.

Gmina wykorzystuje i będzie wykorzystywać przebudowywaną w ramach inwestycji Świetlicę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w postaci wykorzystywania budynku Świetlicy do realizacji zadań własnych Gminy, w tym do nieodpłatnego udostępniania budynku Świetlicy okolicznym mieszkańcom w ramach realizacji zdań własnych Gminy.

Faktury dokumentujące zakup towarów i usług w związku z przebudową Świetlicy w miejscowości `(...)` w ramach realizacji ww. projektu będą wystawiane na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje i będzie przysługiwać prawo (tzn. czy istnieją i będą istnieć prawne możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu współfinansowanego ze środków unijnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwać prawo (tzn. nie istnieją i nie będą istnieć prawne możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu współfinansowanego ze środków unijnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Warunki obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony – uwagi ogólne

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, iż warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest:

- posiadanie statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT przez podmiot roszczący sobie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony,

- istnienie związku pomiędzy dokonywanymi przez tego podatnika zakupami towarów i usług, obciążonymi podatkiem VAT, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi,

- posiadanie przez podatnika faktury z wykazanym podatkiem VAT potwierdzającej dokonane zakupy towarów i usług (względnie, potwierdzającej dokonanie całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi).

Wymienione powyżej warunki odliczenia podatku naliczonego są określane w doktrynie podatkowej mianem przesłanek „pozytywnych” obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Oprócz tych „pozytywnych” przesłanek, ustawa o VAT wymienia również okoliczności o charakterze negatywnym, tj. związane, co do zasady, z nierzetelnością bądź wadliwością faktury, których wystąpienie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tych fakturach. Obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (art. 88 ust. 4 ustawy o VAT).

Wnioskodawca nie zakłada otrzymania faktur, które ze względu na określoną wadliwość czy też nierzetelność faktury dokumentującej zdarzenie gospodarcze, nie dają prawa do odliczenia/zwrotu podatku naliczonego VAT. Stąd, w dalszej części uzasadnienia niniejszego wniosku analizowane będzie spełnienie przez Gminę następujących przesłanek odliczenia podatku naliczonego:

- status Gminy jako podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT,

- rejestracja Gminy jako podatnika VAT czynnego,

- wykorzystywanie towarów i usług nabywanych na potrzeby realizacji Projektu, przy nabyciu których ponoszony jest podatek VAT, do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych VAT.

Analogiczne wymagania względem podatników roszczących sobie prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17.02.2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.507.2019.2.MPU). Organ ten stwierdził, że:

- „aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej”,

- „z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni”,

- „ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy”.

Gmina jako podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Jak wyjaśnił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 02.11.2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-1.4012.639.2018.1.DM): „Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.” Nie sposób również pominąć, iż w zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicji pojęcia „działalność gospodarcza” ustawodawca kładzie szczególny nacisk na zarobkowy charakter podejmowanej aktywności.

Na gruncie analizowanego zdarzenia przyszłego istotne znaczenie ma przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym „Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.”

Powyższa regulacja stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1), który stanowi, iż „Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.”

Na tle przytoczonych regulacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 09.11.2015 r. (sygn. IBPP3/4512-596/15/MN) wyjaśnił, iż „w zakresie realizacji zadań własnych wykonywanych w oparciu o reżim publicznoprawny Gmina nie jest uznawana za podatnika (co wynika z art. 15 ust. 6 ustawy), tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.”

Z uwagi na fakt, iż celem realizacji analizowanej Inwestycji jest przede wszystkim zaspokojenie przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, Gmina uważa, iż w odniesieniu do planowanych sposobów wykorzystywania budynku Świetlicy Gmina nie będzie występowała w roli podatnika podatku VAT, lecz jako organ władzy publicznej.

Za prawidłowością stanowiska Gminy przemawiają następujące argumenty:

- głównym celem planowanej Inwestycji jest realizacja zadań własnych Gminy,

- niepobieranie opłaty (wynagrodzenia) za udostępnianie budynku Świetlicy mieszkańcom pobliskich miejscowości.

Ponadto, jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w orzeczeniu z dnia 16.09.2015 r. (sygn. I SA/Gd 732/15): „W orzecznictwie przyjmuje się przy tym, iż kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności, co jest szczególnie uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne.”

Trudno uznać, aby w kontekście rozważanych sposobów wykorzystywania budynku Świetlicy Gmina zachowywała się jako podmiot gospodarczy. Bezspornym bowiem jest, iż:

- przedsiębiorca nie udostępniałby posiadanego przez siebie budynku bezpłatnie (tak jak to zamierza uczynić Gmina), lecz ustaliłby cenę na poziomie rynkowym,

- przedsiębiorca nie ograniczyłby kręgu użytkowników budynku wyłącznie do mieszkańców pobliskich miejscowości (tak jak to zamierza uczynić Gmina),

- przedsiębiorca podjąłby z pewnością działania marketingowe, aby zmaksymalizować stopień wykorzystania budynku do wykonywania czynności opodatkowanych (czego nie zamierza robić Gmina).

Zaprezentowane przez Gminę stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 05.08.2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.542.2021.2.AB) dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego przez gminę od wydatków związanych z przekształceniem budynku po byłej szkole w świetlicę wiejską. W wydanej interpretacji organ uznał, że „Gmina będzie realizować opisaną inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.”

Rejestracja Gminy jako podatnika VAT czynnego

Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, w związku z czym, nie zachodzi przesłanka wyłączająca możliwość odliczenia podatku VAT wynikająca z przytoczonego powyżej art. 88 ust. 4 ustawy o VAT.

Związek Inwestycji z czynnościami opodatkowanymi

Podstawowym warunkiem odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych zakupów towarów i usług z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT, przy czym, do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług uprawnia związek bezpośredni lub pośredni tychże towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 27.02.2013 r., sygn. IPTPP2/443-969/12-6/AW).

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT (podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21.02.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.789.2019.2.ASY). Jak bowiem zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25.11.2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.540.2019.2.SR): „podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.”

Kluczowa w sprawie jest zatem odpowiedź na pytanie czy nabywane przez Gminę towary i usługi na potrzeby realizacji Inwestycji są i będą wykorzystane (bezpośrednio lub pośrednio) do świadczenia przez Gminę czynności opodatkowanych VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, definiuje świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że opodatkowaniu VAT, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że czynności te są wykonywane za odpłatnością.

Oznacza to, że wymagany dla odliczenia podatku VAT związek wydatków z czynnościami opodatkowanymi istnieje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy (w ramach których ponoszony jest ciężar podatku VAT) przyczynią się (w sposób pośredni bądź bezpośredni) do wykonywania przez podatnika czynności polegających na odpłatnej dostawie towarów bądź odpłatnym świadczeniu usług, o ile czynności te nie korzystają ze zwolnienia z VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają, co do zasady, czynności wykonywane za odpłatnością. Od tej zasady regulacje podatkowe przewidują pewne wyjątki, traktując na równi z czynnościami odpłatnymi, a więc podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, również nieodpłatną dostawę towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, pod warunkiem spełnienia przesłanek przewidzianych odpowiednio w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Do rozważania pozostaje zatem analiza przepisów art. 8 ust. 2 ustawy o VAT pod kątem spełnienia przesłanek pozwalających uznać usługi wykonywane bez odpłatności za równoprawne czynnościom odpłatnym.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, „Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również: 1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych; 2) (`(...)`).”

Za czynność opodatkowaną podatkiem VAT regulacja art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT uznaje zatem użycie towarów (w tym nieruchomości) do celów innych niż działalność gospodarczą podatnika, pod warunkiem, że towary te stanowią część przedsiębiorstwa podatnika. Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, będąca we władaniu Gminy Świetlica nie jest elementem przedsiębiorstwa, lecz stanowi część majątku wspólnoty gminnej i ma służyć mieszkańcom Gminy przede wszystkim jako obiekt użyteczności publicznej. Z tego względu, Gmina uważa, że planowany sposób wykorzystania budynku Świetlicy nie spełnia przesłanek odpłatnego świadczenia usług wymienionych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe argumenty, należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku Świetlicy, gdyż nie istnieje i nie będzie istniał związek tych zakupów z

czynnościami opodatkowanymi.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawia interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 06.04.2017 r. (sygn. 0461-ITPP3.4512.133.2017.1.EB) wydana na wniosek Gminy w podobnym stanie faktycznym. W interpretacji tej Organ potwierdził, że „Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na termomodernizację, przebudowę oraz rozbudowę budynku świetlicy wiejskiej, gdyż nie będzie istniał związek zakupów dotyczących termomodernizacji ww. budynku z czynnościami opodatkowanymi.”

Brak prawa do otrzymania zwrotu podatku naliczonego

W Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16.12.2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 80; dalej: Rozporządzenie w sprawie zwrotu) opisane zostały przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Rozporządzenie to określa warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W świetle par. 8 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie zwrotu, za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom z budżetu Unii Europejskiej na podstawie umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczących:

1. Programu Pomocy w Przebudowie Gospodarczej Państw Europy Środkowej i Wschodniej (PHARE), w tym złotowe fundusze partnerskie powstałe w wyniku realizacji tego programu (CPF), a także środki, które zostały przekazane polskim podmiotom na podstawie umów zawartych z nimi przed dniem 1 maja 2004 r. na sfinansowanie programów realizowanych przez te jednostki w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz w ramach innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej;

2. kontraktów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. w ramach Przedakcesyjnego Instrumentu Polityki Strukturalnej (ISPA).

Stosownie do par. 8 ust. 4 Rozporządzenia w sprawie zwrotu, za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się także bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:

1. umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,

2. jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy

- z wyłączeniem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz przypadków, kiedy umowa nie wyłącza możliwości opłacania podatku ze środków finansowych bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w wyżej przytoczonych regulacjach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego Rozporządzenia.

Z uwagi na fakt, iż środki finansowe, o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku, nie są środkami wskazanymi w Rozporządzeniu w sprawie zwrotu, Gminie nie będzie również przysługiwało prawo do otrzymania zwrotu podatku naliczonego ponoszonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją Projektu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku z uzupełnieniem wniosku, stanowisko Wnioskodawcy nie uległo zmianie. Gmina w dalszym ciągu uważa, że Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwać prawo (tzn. nie istnieją i nie będą istnieć prawne możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu współfinansowanego ze środków unijnych.

Gmina pragnie jedynie wskazać na pomyłkę w następującym fragmencie uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku z dnia 13.10.2021 r.:

„Mając na uwadze powyższe argumenty, należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku Świetlicy, gdyż nie istnieje i nie będzie istniał związek tych zakupów z czynnościami opodatkowanymi.” W zacytowanym fragmencie, zamiast wyrazu „rozbudowę” powinno być „przebudowę”. Poza tym błędem, zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko przedstawione we wniosku koresponduje z opisem sprawy i zakresem zadanego pytania, również przy uwzględnieniu okoliczności przedstawionych powyżej w uzupełnieniu wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym) oraz sprawy wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej (art. 7 ust. 1 pkt 17 ustawy o samorządzie gminnym).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie związek taki nie występuje. Z przedstawionych okoliczność sprawy wynika, że Gmina będzie realizować opisaną inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Jak wskazał Wnioskodawca, Gmina wykorzystuje i będzie wykorzystywać przebudowaną w ramach inwestycji Świetlicę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są/nie będą spełnione i Gmina nie ma/nie będzie miała – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony poniesiony w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwał również zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowego działania Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub sług (Dz. U. z 2021 r. poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gmina nie ma/nie będzie mieć prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub zwrotu podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w związku z realizacją operacji pt. „…”.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię te rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocy bezzwrotnej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.