INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2021 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z 26 października 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy,
- prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy
– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
15 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy
- prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 26 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania nr 2 i przedstawienie własnego stanowiska do sformułowanego w uzupełnieniu wniosku pytania.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).
W miesiącu marcu 2019 roku Wnioskodawca założył działalność gospodarczą, a jednocześnie dokonał zgłoszenia na druku VAT (podatek od towarów i usług)-R, gdzie została oznaczona pozycja nr `(...)`., tj. „podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy". Wybór tej opcji był umotywowany rzeczywistymi czynnościami, które planowane były w ramach wykonywanej działalności. Od tego czasu Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zgłoszenie do podatku VAT związane było z pozyskaniem środków zewnętrznych na otwarcie działalności gospodarczej zajmującej się m.in. doradztwem na rynku nieruchomości, które później przekształciło się w doradztwo w zakresie rozwoju biznesowego. Obecnie tego typu doradztwo nie jest prowadzone (co opisane jest w dalszej części opisu).
Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod własnym imieniem. Prowadzona działalność aktualnie dotyczy sporządzania wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie (środki unijne i krajowe) oraz zarządzania projektami dofinansowanymi z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z Unii Europejskiej. Zarządzanie projektami dotyczy wniosków własnych oraz usług świadczonych dla podwykonawców zadań w ramach realizacji projektów. Dodatkowo świadczone usługi obejmują: kierowanie wykonywaniem projektu w ramach zadań jego podwykonawcy (nadzór merytoryczny i techniczny), rekrutacja beneficjentów projektu, bieżący kontakt z instytucją pośredniczącą i innymi organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi bezpośrednio lub pośrednio przy realizacji projektu, realizacja wydatków z budżetu projektu zgodnie z obowiązującym prawem, sporządzanie wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie, zarządzanie planowanymi działaniami projektowymi, prowadzenie dokumentacji projektu, przygotowywanie wniosków o płatność. Powyższe usługi według klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) zostały zdefiniowane w podklasie 70.22.Z – „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Jednocześnie usługi, które Wnioskodawca świadczy i dalej zamierza świadczyć w ramach działalności gospodarczej, nie są usługami doradztwa, a stanowią bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych. Ustawa o podatku VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego usługi doradztwa, których Wnioskodawca nie będzie świadczyć.
Wartość sprzedaży w 2020 roku nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca zamierza od dnia 1 lutego 2022 skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.). Przewidywana wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży w roku podatkowym 2021 nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności obecnie Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa (czyli czynności związanych z udzielaniem porad, opinii i wyjaśnień) i dalej Wnioskodawca będzie to kontynuował tzn. w ramach prowadzonej działalności tego typu usługi nie będą świadczone.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy świadcząc ww. usługi zaliczane do podklasy PKD 70.22.Z, Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ?
- (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy dokonując aktualizacji dnia 1 lutego 2022 roku na druku VAT-R, tj. określając na nowo obowiązek podatkowy, Wnioskodawca może dokonać ponownego zgłoszenia na druku VAT-R, jednakże jako „podatnik będzie korzystał (korzysta) ze zwolnienia, którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy", mimo wcześniejszego wyboru pozycji nr 29 tj. „podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy"?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad.1. Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako że świadczone przez Zainteresowanego usługi będą miały charakter osobisty, a nie doradczy i stanowić będą bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych oraz innych jednostek. Ustawa o VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego m.in. usługi doradztwa, których w ramach planowanej działalności Wnioskodawca nie zamierza świadczyć. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się m.in.: "usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41" ustawy o VAT. Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do m.in. świadczących usługi w zakresie doradztwa. Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko. Należy stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy i świadczyć będzie usługi polegające na sporządzaniu wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie (środki unijne i krajowe) oraz zarządzania projektami dofinansowanymi z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z Unii Europejskiej. Usługi te są sklasyfikowane w podklasie 70.22.Z "pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany nie będzie świadczyć usług doradczych. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku świadczenia wyłącznie usług pomocy dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek polegających na sporządzaniu wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie, a także zarządzanie szeroko pojętymi projektami współfinansowanymi przez Unię Europejską, niewymienionych w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów, przysługiwać będzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, o ile przewidywana wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych Izby Skarbowych sygn.: 0112-KDIL2-1.4012.97.2017.1.UG, 0113-KDIPT1-1.4012.104.2018.3.MSU oraz IPPP2/443-391/13-2/RR.
Ad. 2 (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) Na podstawie art. 113 ust. 11 tej ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W momencie założenia działalności gospodarczej na druku VAT-R zdecydowano o dobrowolnej utracie prawa do zwolnienia poprzez podjęcie decyzji o wykonywaniu usług o charakterze doradczym (co trwa do dnia złożenia wniosku o interpretację indywidualną), czyli można założyć, że w okresie marzec 2019-wrzesień 2021. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy (a nie dokonał rezygnacji z tego zwolnienia) w marcu 2019 roku. Dlatego już od dnia 1 lutego 2022 roku możliwe będzie ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a. transakcji związanych z nieruchomościami,
b. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
- dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
- świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
- nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego PWN (Warszawa 1994), „doradzać” znaczy: udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Odwołując się do wykładni językowej przedstawionej w Słowniku Języka Polskiego PWN „doradca” to „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl wskazanego Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w marcu 2019 roku założył działalność gospodarczą, a jednocześnie dokonał zgłoszenia na druku VAT-R gdzie została oznaczona pozycja nr 29, tj. „podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy". Od tego czasu Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zgłoszenie do podatku VAT związane było z pozyskaniem środków zewnętrznych na otwarcie działalności gospodarczej zajmującej się m.in. doradztwem na rynku nieruchomości, które później przekształciło się w doradztwo w zakresie rozwoju biznesowego. Obecnie tego typu doradztwo nie jest prowadzone. Prowadzona działalność aktualnie dotyczy sporządzania wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie (środki unijne i krajowe) oraz zarządzania projektami dofinansowanymi z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z Unii Europejskiej. Powyższe usługi według klasyfikacji PKD zostały zdefiniowane w podklasie 70.22.Z – „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Jednocześnie usługi, które Wnioskodawca świadczy i dalej zamierza świadczyć w ramach działalności gospodarczej, nie są usługami doradztwa, a stanowią bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych. Wartość sprzedaży w 2020 roku nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca zamierza od dnia 1 lutego 2022 skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.). Przewidywana wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży w roku podatkowym 2021 nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał innych czynności, o których mowa w art. 113 ust 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności obecnie Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa (czyli czynności związanych z udzielaniem porad, opinii i wyjaśnień) i dalej Wnioskodawca będzie to kontynuował tzn. w ramach prowadzonej działalności tego typu usługi nie będą świadczone.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zamierza świadczyć usług doradztwa oraz nie będzie wykonywał innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz jeżeli wartość sprzedaży w danym roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł, to Wnioskodawca świadcząc usługi objęte zakresem pytania nr 1 będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, pomimo wskazania oprócz ust. 1 art. 113 ustawy również ust. 9 tego przepisu, uznano je za prawidłowe.
Ponadto, jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że:
· minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował,
· w poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży nie przekroczyła u niego kwoty 200.000 zł,
· powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca,
· nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca spełnia wskazane wyżej warunki, bowiem minął rok od końca roku, w którym Zainteresowany utracił ze względu na rodzaj świadczonych usług, prawo do zwolnienia podmiotowego - Zainteresowany był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od marca 2019 r., a zamierza ponownie skorzystać ze zwolnienia od dnia 1 lutego 2022 r. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, wartość sprzedaży nie przekroczy w roku podatkowym 2021 kwoty 200.000 zł oraz – jak rozstrzygnięto powyżej – świadcząc usługi objęte zakresem wniosku Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1.
Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy i obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, Wnioskodawca ma prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego przepisu, począwszy od 1 lutego 2022 r., o ile wartość sprzedaży w roku podatkowym 2021 nie przekroczy kwoty 200.000 zł oraz Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego 2022 wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – ww. zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Wnioskodawca również straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.