0112-KDIL3.4012.334.2021.1.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2021 r. (data wpływu 28 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej nr 1– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej nr 1.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzone jest przez tut. kancelarię postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi Przedsiębiorstwo Handlowo-Produkcyjne (…) NIP: (…), REGON: (…), KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (…).

Przedmiotem sprzedaży będzie działka nr 1, obręb ewidencyjny (…) o powierzchni 0,1563 ha stanowiąca grunt oddany w użytkowanie wieczyste do dnia (…) grudnia 2089 r., wraz z budynkami znajdującymi się na działce. Działka położona jest w (…) na ul. (…) i posiada założoną księgę wieczystą w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) o numerze (…). Zgodnie z przedłożonym przez wierzyciela odpisem zwykłym z księgi wieczystej w dziale I-SP działka w użytkowaniu wieczystym od dnia (…) grudnia 1990 r., na cel pod zabudowę. Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest od 2018 roku m. in. z wniosku organu, który zawarł umowę użytkowania wieczystego Prezydenta Miasta (…).

Komornik Sądowy wystosował do dłużnika zapytanie o podatek VAT (podatek od towarów i usług) z nieruchomości, w którym zadał następujące pytania:

• był/była/jest podatnikiem podatku od towarów i usług?

• czy w związku z prowadzeniem egzekucji z nieruchomości działka nr 1, obręb ewidencyjny (…) o powierzchni 0,1563 ha stanowiąca grunt oddany w użytkowanie wieczyste do dnia (…) grudnia 2089 r., wraz z budynkami znajdującymi się na działce, nieruchomość ta położona jest w (…), ul. (…) i posiada założoną księgę wieczystą w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) o numerze (…), istnieje po stronie Pani/Pana obowiązek podatkowy w przypadku sprzedaży licytacyjnej przedmiotowej w/w nieruchomości i czy należy odprowadzić podatek VAT do właściwego Urzędu Skarbowego, jeżeli tak, to do którego?

• kiedy budynek/budowla lub ich część zostały oddane do użytkowania?

• czy w stosunku do ww. nieruchomości doszło to tzw. pierwszego zasiedlenia, jeżeli tak, to kiedy? (przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług rozumie się oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku/budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej).

• czy ww. nieruchomość stanowi Pana/Pani majątek osobisty (niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą)?

• czy ww. nieruchomość była elementem majątku Pana/Pani wykorzystywanym w ramach działalności gospodarczej?

• czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości przysługiwało Panu/Pani prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony?

• czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości ponoszone były wydatki na jej ulepszenie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, w stosunku do których miał Pan/Pani prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli poniósł Pan/Pani takie nakłady, to czy były one wyższe niż 30% wartości początkowej ww. nieruchomości?

• czy ww. nieruchomość została ubezpieczona?

• czy na ruchomościach stanowiących części składowe i przynależności został ustanowiony zastaw rejestrowy?

Dłużnik nie udzielił odpowiedzi na zadane pytania. Organ egzekucyjny nie ma kontaktu z dłużnikiem. Korespondencja wysyłana pod adres spółki widniejący w KRS nie jest przez spółkę odbierana.

Na działce zgodnie z danymi z ewidencji gruntów i budynków znajdują się 3 budynki oznaczone jako własność dłużnika w udziale 1/1, w tym budynek przemysłowy, budynek handlowo-usługowy i budynek niemieszkalny, który znajduje się na działce nr 1 i 2. Komornik Sądowy przystąpił do opisu i oszacowania. Biegły sądowy powołany do oszacowania wartości sporządził operat szacunkowy. Wartość rynkowa prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę ewidencyjną numer 1 zabudowaną budynkiem przemysłowym i handlowo-usługowym oraz fragmentem budynku gospodarczego stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, położonej w (…), obręb ewidencyjny nr (…) objętej KW nr (…) została oszacowana przez biegłego na kwotę (…) zł, w tym: wartość rynkowa prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 wynosi: (…) zł wartość rynkowa budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności wynosi: (…) zł. W operacie szacunkowym biegły sądowy wskazał, iż budynek przemysłowy o nr porządkowym (…) został wzniesiony w latach 80-tych XX wieku, parterowym ze strychem, jest niepodpiwniczony. Obecnie budynek użytkowany na cele produkcyjno-usługowe jako zakład kamieniarski. Budynek murowany w stanie do remontu. Drugi z budynków znajdujących się na działce stanowiący budynek handlowo-usługowy z lat 80-tych XX wieku, obecnie jest nieużytkowany w stanie do remontu. Trzeci z budynków to budynek gospodarczy, którego tylko część znajduje się na działce 1, ma konstrukcję stalową. Dla działki nr 1 brak obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta (…) zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) z dnia (…) września 2014 r., działka ewidencyjna nr 1 (…), na przeważającym obszarze znajduje się w obszarze oznaczonym symbolem M2 – tereny zabudowy mieszkaniowej niskiej, wschodnia i południowa część na niewielkim terenie znajduje się w obszarze oznaczonym symbolem ZO – tereny zieleni otwartej.

Ustalono na podstawie odpowiedzi uzyskanej z Urzędu Skarbowego w (…), że dłużnik nie figuruje w ewidencji urzędu jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT. Z dniem (…) stycznia 2011 r., nastąpiło wykreślenie podatnika z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ustalono również, że spółka w okresie ostatnich 5 lat nie składała do urzędu skarbowego zeznań rocznych.

Na podstawie wglądu do akt księgi wieczystej (…) ustalono, że prawo użytkowania wieczystego zostało sprzedane dłużnikowi przez (…) w likwidacji aktem notarialnym z dnia (…) września 1991 r. (…). Strony w akcie notarialnym wskazały, że na działce znajduje się pawilon handlowy, murowany a konstrukcja dachu drewniana, kryty blachą niewykończony – (stan murowany zamknięty) wybudowany zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta (…) z dnia (…) marca 1988 r., (…). Organ egzekucyjny nie posiada wiedzy, do jakich celów nieruchomość została nabyta – czy była to działalność zwolniona, opodatkowana czy nie podlegająca opodatkowaniu. Jedyne co udało się ustalić na podstawie dokumentów złożonych do księgi wieczystej, iż dłużnik dnia (…) kwietnia 1991 roku podpisał umowę o kredyt obrotowy na uruchomienie domu handlowego z Bankiem w (…). Natomiast dnia (…) stycznia 1992 r. została podpisana umowa kredytowa na zakup maszyn, wyposażenie zakładu masarskiego z Bankiem w (…) oraz umowa kredytowa udzielająca kredyt na działalność związana z produkcją rolno-spożywczą. Ww. kredyty zostały zabezpieczone poprzez wpis hipoteki na prawie użytkowania wieczystego. W dokumentach widniejących w księdze wieczystej stwierdzono również wniosek o wpis hipoteki przymusowej na rzecz Urzędu Skarbowego w (…) z tytułu podatku od towarów i usług VAT wynikający z tytułów: (…).

Nie ustalono, w jaki sposób nieruchomość wraz z budynkami była wykorzystana po zakupie przez dłużnika. Ustalono podczas podjętych czynności terenowych, że pod adresem spółki była prowadzona działalność wykonywania przez FHU (…), a obecnie jest prowadzona działalność przez Pana M. M. – przedmiotem działalności jest zakład kamieniarski. Pan M. M. w piśmie kierowanym do tut. kancelarii poinformował, że działalności ta jest prowadzona „na podstawie ustaleń ustnych bez umowy” i ta osoba nie rozlicza się z spółką w formie pieniężnej, ma utrzymywać obiekt tak, aby nie doprowadzić do jego zniszczenia oraz by wygląd nie budził zastrzeżeń.

W ww. księdze wieczystej znajduje się raport poborcy Urzędu Miasta (…) z dnia (…) maja 2009 r., przeprowadzającego egzekucję należności wynikających z wskazanych w raporcie tytułów wykonawczych, iż nie zastano pracowników firmy, natomiast ustalił, że „hala produkcyjna jest wynajęta przez Cukiernię (…) – czynsz wynosi ok. (…) zł. Wierzytelność jest zajęta przez komornika”.

W toku prowadzonego postępowania nie ustalono również, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony jak również czy ponoszone były wydatki na jej ulepszenie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu oraz czy byłe one wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

Komornik Sądowy nie jest w stanie określić daty zasiedlenia dla poszczególnych budynków. W dokumentach złożonych do księgi wieczystej widnieje decyzja Urzędu Wojewódzkiego w (…) z dnia (…) marca 1991 r., Znak: (…) zatwierdzająca nabycie z mocy prawa z dniem (…) grudnia 1990 r., przez (…):

1. prawa wieczystego użytkowania w okresie od dnia (…) grudnia 1990 r. do kwietnia 2089 r. nieruchomości Skarbu Państwa położonej (…), ujawnionej w (`(...)`), oznaczonej nr 1,

2. nieodpłatnego prawa własności budynku handlowego położonego na nieruchomości oznaczonej w punkcie 1.

Z uzasadnienia decyzji wynika, iż budynek handlowy wyszczególniony w pkt 2 decyzji, jako wybudowany ze środków własnych (…), stał się z mocy prawa własnością tegoż przedsiębiorstwa.

Mając na względzie art. 2a OP, zgodnie z którym niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika – Wnioskodawca wskazuje, że z dotychczas zgromadzonego materiału wynika, że działka będąca przedmiotem wniosku o interpretacje przynajmniej od (…) grudnia 1990 r., pozostaje w użytkowaniu wieczystym na cel pod zabudowę.

Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Miasta (…) z zapytaniem, czy dla poniżej wskazanych budynków położonych pod adresem (…) zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy lub wydane pozwolenie na użytkowanie? W przypadku pozytywnej odpowiedzi proszę o podanie dat odrębnie dla wszystkich budynków – obręb ewidencyjny (…):

• działka nr 1 – budynki przemysłowe – powierzchnia zabudowy 213 m2 identyfikator działki (…),

• działka nr 1, 2 – pozostałe budynki niemieszkalne – powierzchnia zabudowy 48 m2 identyfikator działki (…),

• działka nr 1 – budynki handlowo-przemysłowe – powierzchnia zabudowy 21 m2 identyfikator działki (…).

W odpowiedzi na dokonane zapytanie uzyskano informację, iż obiekty usytułowane na ww. działkach przy ul. (…) użytkowane są od 1985 roku wg. danych w Zintegrowanym Systemie Informacji przestrzennej Miasta (…). Zgodnie z instrukcją kancelaryjną, obowiązującą w tym okresie, pozwolenia na budowę posiadały kategorię archiwalną B-10 (okres przechowywania 10 lat), a pozwolenia na Użytkownie B-5 (okres przechowywania 5 lat), dlatego nie jest możliwe udostępnienie dokumentacji archiwalnej ponieważ żadnych dokumentów z tego okresu w archiwum Urząd Miasta (…) nie posiada.

Organ egzekucyjny nie posiada wiedzy, czy ww. budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. Wnioskodawca nie ma dostępu do dokumentów księgowych spółki i nie ma ze spółką kontaktu. Na podstawie odpowiedzi uzyskanej z Drugiego Urzędu Skarbowego w (…) ustalono, że spółka nie zgłosiła do urzędu skarbowego biura podatkowego, rachunkowego.

W aktach prowadzonego postępowania organ egzekucyjny posiada informację, iż spółka nie figuruje w rejestrze VAT, odpowiedzi z urzędu skarbowego wraz z informacją na jakiej podstawie spółka została wykreślona z rejestru VAT, protokoły z czynności terenowych i protokoły oględzin nieruchomości, operat szacunkowy biegłego sądowego oraz aktualizację operatu szacunkowego, odpowiedź udzieloną przez Pana M. M., wydruki sporządzonej dokumentacji fotograficznej z księgi wieczystej w tym: akt notarialny sprzedaży prawa użytkowania wieczystego, decyzje podziałowe działki, wnioski o wpis hipotek wraz z dokumentami, decyzje dotyczące poprzedniego użytkownika wieczystego, wypis z rejestru gruntów i budynków, odpis księgi wieczystej, zapytanie do Urzędu Miasta (…) zapytania do Sądu. Komornik Sądowy zwrócił się do Sądu Rejonowego (…) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z zapytaniem w związku z powzięciem informacji o wszczęciu postępowania o rozwiązanie podmiotu bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego wskazanym w ogłoszeniu numer (…) z dnia (…) października 2019 r., pozycja (…) organ egzekucyjny zwraca się z zapytaniem czy prowadzone jest dalej postępowanie przez Sąd w ww. sprawie oraz poinformował, że prowadzi postępowanie egzekucyjne z prawa użytkowania wieczystego oraz z znajdujących się na działce nieruchomości. Do dnia sporządzenia wniosku o interpretację indywidualną nie otrzymał odpowiedzi z Sądu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1 zabudowanej budynkiem przemysłowym, budynkiem handlowo-usługowym oraz fragmentem budynku gospodarczego stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1 zabudowanej budynkiem przemysłowym i handlowo-usługowym oraz fragmentem budynku gospodarczego stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności, położona w (…), obręb ewidencyjny nr (…), objęta księgą wieczystą (…) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT – sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 o VAT.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT zwalania się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywania w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z definicją ustawową, która znajduje się w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W obecnej praktyce orzeczniczej przyjmuje się, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku (budowli), jego używania w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej (interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 sierpnia 2019 roku, 0111-KDIB3-2.4012.459.2019.3.MD).

W ocenie organu egzekucyjnego doszło do pierwszego zasiedlenia. Prawo użytkowania wieczystego wraz budynkami zostało zakupione przez spółkę w 1991 roku od (…). Budynki zostały oddane do użytkowania w 1985 roku jak wnika z odpowiedzi Urzędu Miasta (…). Na podstawie dokumentów złożonych do księgi wieczystej wynika, iż w 2009 roku budynek był wynajmowany przez spółkę. Fakt prowadzenia pod tym adresem działalności przez inną osobę niż spółka został również stwierdzony przez organ egzekucyjny podczas czynności terenowych – najpierw przez wskazaną w opisie stanu faktycznego cukiernię a obecnie przez zakład kamieniarski. Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest obecnie od 3,5 roku w tym czasie organ egzekucyjny nie stwierdził, aby dłużnik czynny nadkłady na remonty budynków – wręcz przeciwnie budynki te są w stanie do remontu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, znanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraj;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Art. 15 ust 1 ustawy o VAT wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dłużnik nie figuruje w ewidencji urzędu skarbowego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT. Z dniem (…) stycznia 2011 r. nastąpiło wykreślenie podatnika z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Z aktualnej odpowiedzi na zapytanie uzyskanej w miesiącu wrześniu 2021 roku Drugi Urząd Skarbowy w (…) wskazał jedynie dane dłużnika w postaci nazwy podmiotu oraz danych adresowych, które nie uległy zmianie, brak innych informacji o spółce.

Zgodnie z art. 18 ustawy o VAT organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. w postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy dokonywane w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy o podatku o d towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10 a przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Wobec treści ww. przepisu organ egzekucyjny ma wątpliwość czy wobec całości zebranego materiału w sprawie, jak również braku kontaktu z dłużnikiem i możliwością uzyskania niezbędnych informacji takich jak data pierwszego zasiedlenia dla poszczególnych budynków zostały spełnione przesłanki zwolnienia. Dlatego też wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1427 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy, wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Przepis art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego

2. w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

3. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

4. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

5. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

6. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

7. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

8. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu (w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby w ramach określonych transakcji podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (…). Przedmiotem sprzedaży będzie działka nr 1 wraz z budynkami znajdującymi się na działce tj. budynkiem przemysłowym, handlowo-usługowym oraz niemieszkalnym, który w części znajduje się również na działce nr 2. Komornik przystąpił do opisu i oszacowania nieruchomości. Zgodnie z operatem szacunkowym budynek przemysłowy jest użytkowany na cele produkcyjno-usługowe jako zakład kamieniarski. Budynek handlowo-usługowy obecnie jest nieużytkowany w stanie do remontu. Dłużnik został wykreślony z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 8 ustawy o VAT z dniem (…) stycznia 2011 r. W dniu (…) kwietnia 1991 r. dłużnik podpisał umowę na kredyt obrotowy na uruchomienie domu handlowego. W dniu (…) stycznia 1992 r. dłużnik podpisał umowę kredytową na zakup maszyn i wyposażenie zakładu masarskiego oraz umowę kredytową udzielającą kredyt na działalność związaną z produkcją rolno-spożywczą. Podczas podjętych czynności terenowych Wnioskodawca ustalił, że pod adresem dłużnika była prowadzona działalność wykonywana przez cukiernię, a obecnie prowadzona jest działalność, której przedmiotem jest zakład kamieniarski. Zakład kamieniarski prowadzi działalność na podstawie ustnej umowy z dłużnikiem, zgodnie z którą zakład nie rozlicza się ze spółką­–dłużnikiem w formie pieniężnej, a jedynie ma utrzymywać obiekt tak, aby nie doprowadzić do jego zniszczenia oraz by wygląd nie budził zastrzeżeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży ww. nieruchomości należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Spółki z o.o. Tym samym, w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług. Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa w ramach postępowania egzekucyjnego przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem przedmiotowa transakcja będzie dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana w imieniu i na rzecz podmiotu (dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy jako wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem.

Wobec powyższego, z tytułu transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, dłużnik będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność ta zatem będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy, przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Jednocześnie, wskazać należy, że z dniem 1 września 2019 r. do ustawy o VAT został dodany art. 43 ust. 21, zgodnie z którym, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Wobec powyższego, dokonane w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż budynków znajdujących się na działce nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy. Ponadto, opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę budynków znajdujących się na działce nr 1, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wnioskodawca nie posiada wszystkich informacji, które są niezbędne do dokonania takiej oceny, mimo podjętych działań. Działania te są udokumentowane w aktach sprawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie posiada wszystkich informacji, które są niezbędne do dokonania takiej oceny. Wnioskodawca wystosował do dłużnika zapytanie o podatek VAT z nieruchomości. Dłużnik nie udzielił odpowiedzi na zadane pytania. Korespondencja wysyłana na adres Spółki widniejący w KRS nie jest odbierana. Wnioskodawca nie posiada wiedzy, do jakich celów nieruchomość została nabyta ani w jaki sposób była wykorzystywana po zakupie przez dłużnika. Wnioskodawca nie ustalił również, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jak również czy były ponoszone wydatki na jej ulepszenie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu oraz czy były one wyższe niż 30% wartości początkowej nieruchomości. Wnioskodawca nie jest w stanie określić daty pierwszego zasiedlenia dla poszczególnych budynków.

Jednocześnie Wnioskodawca posiada w aktach prowadzonego postępowania informację, iż Spółka nie figuruje w rejestrze VAT, odpowiedzi z urzędu skarbowego wraz z informacją na jakiej podstawie spółka została wykreślona z rejestru VAT, protokoły z czynności terenowych i protokoły oględzin nieruchomości, operat szacunkowy biegłego sądowego oraz aktualizację operatu szacunkowego, odpowiedź udzieloną przez Pana M. M., wydruki sporządzonej dokumentacji fotograficznej z księgi wieczystej w tym: akt notarialny sprzedaży prawa użytkowania wieczystego, decyzje podziałowe działki, wnioski o wpis hipotek wraz z dokumentami, decyzje dotyczące poprzedniego użytkownika wieczystego, wypis z rejestru gruntów i budynków, odpis księgi wieczystej, zapytanie do Urzędu Miasta (…) zapytania do Sądu.

W związku z powyższym, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, ponieważ podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem interpretacji.

W tej sytuacji dostawa przedmiotowych budynków będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy.

Jednocześnie dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowiącego działkę nr 1, na którym znajdują się przedmiotowe budynki, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.