0112-KDIL3.4012.332.2021.2.LS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.), z dnia 8 listopada 2021 r. (data wpływu 10 listopada ) oraz z dnia 23 listopada 2021 r. (data wpływu 23 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w ramach realizacji inwestycji: „A”, „B”, „C”,
• możliwości zastosowania prewspółczynnika do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach części zadania inwestycyjnego „D”

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego w ramach realizacji inwestycji: „A”, „B”, „C” oraz możliwości zastosowania prewspółczynnika do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach części zadania inwestycyjnego „D”. Wniosek uzupełniono w dniu 8 listopada 2021 r., w dniu 10 listopada 2021 r. oraz w dniu 23 listopada 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (…) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz jednostką samorządu terytorialnego. Gmina dokonała centralizacji ze swoimi jednostkami od 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych. Działania związane z zaopatrzeniem w wodę oraz zbiorowym odprowadzaniem ścieków są kierowane do mieszkańców oraz właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy.

W ramach ww. zadań własnych Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków unijnych na realizację operacji typu „(…)” pod tytułem „(…)”. Zadanie to będzie polegało na dofinansowaniu ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 – 2020 dla operacji „(…)”.

Celem realizacji operacji jest poprawa warunków i jakości życia mieszkańców Gminy poprzez:

1. Budowę odcinka sieci wodociągowej w części miejscowości (…) i części miejscowości (…) w Gminie (…) (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 43.22.11);

2. Przebudowę odcinków sieci wodociągowej w miejscowościach Gminy (…) tj. (…) (PKWiU 43.22.11);

3. Przebudowę – modernizację oczyszczalni ścieków w (…) (PKWiU 42.21.2);

4. Budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie gminy (…) (PKWiU 42.21.2) oraz zakup ciągnika rolniczego (PKWiU 28.30.2) wraz z beczką asenizacyjną (PKWiU 29.20.0).

Całkowity koszt zadania – (…) zł, w tym koszty inwestycyjne – (…) zł, koszty ogólne (…) zł. Koszty kwalifikowalne operacji – (…) zł, w tym koszty inwestycyjne – (…) zł, koszty ogólne – (…) zł. Ze środków programu PROW na lata 2014 – 2020 Gmina uzyska dofinansowanie do wysokości 63,63% kosztów kwalifikowalnych (kosztów netto).

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nabywane w ramach operacji towary i usługi w ramach zadań własnych, będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i Gmina ma możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT zawartego w fakturach zakupu tj. dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Z nowo powstałej infrastruktury korzystać będą mieszkańcy Gminy lub właściciele nieruchomości z terenu Gminy. Na realizację zadania Gmina posiada prawomocne pozwolenie na budowę. Projekt, po jego realizacji będzie przynosił dochody w postaci opłat za zużytą wodę oraz odprowadzone ścieki.

Dokonane w ramach projektu zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, Gmina przy wykorzystywaniu wybudowanej i przebudowanej sieci wodociągowej, przydomowych oczyszczalniach ścieków, zakupie ciągnika i beczki asenizacyjnej nie będzie obsługiwała żadnej jednostki Gminy.

Natomiast przebudowana i zmodernizowana oczyszczalnia ścieków w (…) będzie obsługiwała 4 jednostki organizacyjne Gminy tj. budynek Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (…) z Centrum Usług Wspólnych (…), budynek Urzędu Gminy (…) z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej (…).

Gmina (…) będzie świadczyć usługi doprowadzenia wody i odbioru ścieków samodzielnie za pomocą infrastruktury.

Użytkownikami planowanych do realizacji przydomowych oczyszczalni ścieków będą właściciele nieruchomości, na których oczyszczalnie będą zlokalizowane. Zasady budowy, finansowania i eksploatacji przydomowych oczyszczalni zostały sprecyzowane w umowie, która jest zawierana z każdym z użytkowników przed rozpoczęciem budowy. Inwestor – Gmina zobowiązuje się do wybudowania na terenie nieruchomości Użytkownika oczyszczalnię ścieków, a użytkownik zobowiązuje się:

a) partycypować w kosztach budowy (i jest to suma ok. (…) zł);

b) użytkować oczyszczalnię zgodnie z ich przeznaczeniem i warunkami użytkowania.

Oczyszczalnie stanowić będą własność Gminy przez okres 10 lat, a następnie zostaną przekazane Użytkownikowi. Gmina uchwałą Rady Gminy ustaliła stawkę za oczyszczanie ścieków i konserwację przydomowych oczyszczalni ścieków będących własnością Gminy w wysokości (…) zł za jeden miesiąc. Za wykonaną usługę Gmina wystawi fakturę VAT Użytkownikowi. Gmina na podstawie umów cywilnoprawnych z mieszkańcami będzie osiągała dochody z tytułu usług związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków (PKWiU 37.00.11.0).

Projekt, po jego realizacji będzie przynosił dochody w postaci opłat za zużytą wodę oraz odprowadzone ścieki. Dokonane w ramach projektu zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie świadczyła tych usług poprzez swoje jednostki organizacyjne.

W pismach z dnia 8 listopada 2021 r., stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane pytania o treści:

I. Operacja: „C”

1. Czy towary i usługi zakupione w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy (…) służą/będą służyć do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych?

2. Jeżeli nie, to do wykonywania jakich czynności są/będą wykorzystywane: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od VAT, czy również do działalności innej niż gospodarcza, tj. do realizacji zadań własnych Gminy?

3. Czy zakupiony ciągnik rolniczy wraz z beczką asenizacyjną służy/będzie służył do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, czy jest/będzie on wykorzystywany do świadczenia usług na rzecz mieszkańców (tylko i wyłącznie) czy też na rzecz innych jednostek, inne cele Gminy?

Jeżeli nie, to do wykonywania jakich czynności jest/będzie wykorzystywany: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od VAT, czy również do działalności innej niż gospodarcza, tj. do realizacji zadań własnych Gminy?

4. Jeżeli ciągnik rolniczy wraz z beczką asenizacyjną poza czynnościami opodatkowanymi jest/będzie również wykorzystywany do czynności zwolnionych od VAT lub/i do działalności innej niż gospodarcza, to czy mają/będą mieć Państwo możliwość przypisania wydatków związanych z zakupem ciągnika rolniczego wraz z beczką asenizacyjną do poszczególnych rodzajów czynności?

5. Czy mają Państwo możliwość przypisania zakupów dokonanych w związku z inwestycją „C” w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.)?

II. Operacje: „A” oraz „B”

1. Czy towary i usługi nabywane przez Państwa w ramach realizacji inwestycji: „A” oraz „B” są/będą wykorzystywane przez Państwa wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? Jeżeli nie, to do wykonywania jakich czynności są/będą wykorzystywane: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od VAT, czy również do działalności innej niż gospodarcza, tj. do realizacji zadań własnych Gminy?

2. Jeżeli ww. towary i usługi poza czynnościami opodatkowanymi są/będą również wykorzystywane do czynności zwolnionych od VAT lub/i do działalności innej niż gospodarcza, to czy mają/będą mieć Państwo możliwość przypisania tych wydatków do poszczególnych rodzajów czynności?

3. Czy mają Państwo możliwość przypisania zakupów dokonanych w związku z inwestycjami: „A”, „B” w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

III. Operacja: „D”

1. Do jakich czynności będą Państwo wykorzystywać efekty inwestycji pn.: „D”, czy do czynności:

- opodatkowanych podatkiem VAT,

- zwolnionych z opodatkowania,

- niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. W sytuacji, gdy efekty przedmiotowej inwestycji („D”), są/będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza lub/i zwolnionych, czy będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Państwa w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

IV. Czy wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach przedmiotowych inwestycji: „A”, „B”, „C” oraz „D” będą wystawione na Gminę? Jeżeli nie to na kogo i dlaczego?

Odpowiedzi:

Ad I Operacja „C”

Ad. I. 1.

Towary i usługi zakupione w związku z budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy (…) będą służyć wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ad. I. 2.

Nie dotyczy.

Ad. I. 3.

Zakupiony ciągnik rolniczy wraz z beczką asenizacyjną będzie służył do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Będzie wykorzystywany do świadczenia usług wyłącznie a rzecz mieszkańców. Nie będzie wykorzystywany przez inne jednostki oraz na inne cele Gminy.

Ad. I. 4.

Nie dotyczy

Ad. 1. 5.

Gmina ma możliwość przypisania zakupów dokonanych w związku z inwestycją „C” w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.)

Ad. II Operacja „A” oraz „B”. 

Ad. II. 1.

Towary i usługi nabywane przez Gminę w ramach realizacji inwestycji: „A” oraz „B” będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad. II. 2.

Nie dotyczy.

Ad II. 3.

Gmina ma możliwość przypisania zakupów dokonanych w związku z inwestycją „A” oraz „B” w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.).

Ad. III. Operacja „D”

Ad. III. 1.

Efekty inwestycji pn.: „D” Gmina będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz zwolnionych z opodatkowania.

Ad. III. 2.

Efekty inwestycji „D” będą wykorzystywane przez Gminę do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do innych celów zwolnionych, w tej sytuacji nie będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. IV.

Wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach inwestycji: „A” oraz „B”, „C", „D” będą wystawiane na Gminę (…).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 listopada 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wskazał, że efekty inwestycji pn.: „D”, Gmina będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, niepodlegających opodatkowaniu oraz zwolnionych z opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu kosztów inwestycji „A”, „B”, „C” w 100%?
2. Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT tzn. zastosowania prewspółczynnika – dla części zadania inwestycyjnego „D” czyli z faktur za przebudowę i modernizację oczyszczalni ścieków odbierającą ścieki od mieszkańców i z budynków: Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (…) z Centrum Usług Wspólnych (…) i Urzędu Gminy (…) z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej (…)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo odzyskania naliczonego podatku VAT zawartego w fakturach zakupu, ponieważ Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane w ramach zadań własnych towary i usługi związane z realizacją inwestycji „A”, „B”, „C” w 100% ponieważ będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT tzn. zastosowania prewspółczynnika – dla części zadania inwestycyjnego „D” czyli z faktur za przebudowę i modernizację oczyszczalni ścieków odbierającą ścieki od mieszkańców i z budynków: Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (…) z Centrum Usług Wspólnych (…) i Urzędu Gminy (…) z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej (…).

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 listopada 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części, na podstawie art. 86 ust.2a ustawy o VAT tzn. zastosowania prewspółczynnika – dla części zadania inwestycyjnego pn.: „D” czyli z faktur za przebudowę i modernizację oczyszczalni ścieków odbierającą ścieki od mieszkańców i z budynków jednostek budżetowych: Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (…) z Centrum Usług Wspólnych (…) i Urzędu Gminy (…) z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej (…).

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanej dalej: „sposobem określenia proporcji”. Gmina jest zobowiązana do obliczenia proporcji zgodnie z art. 90 ustawy (czynności zwolnione).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”, oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od ww. podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – ust. 2 powołanego artykułu.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W myśl art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a).

Jak stanowi art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Mając na uwadze powołane przepisy, należy wskazać, że sposób obliczenia struktury sprzedaży odzwierciedla, jaki jest udział sprzedaży zwolnionej w sprzedaży ogółem danej jednostki, a więc nie byłoby zasadnym odliczenie podatku naliczonego przy zastosowaniu struktury sprzedaży jednostki organizacyjnej, która nie będzie przedmiotowych zakupów wykorzystywała w celu dokonywania czynności opodatkowanych VAT ani zwolnionych od podatku VAT.

Przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, o czym mowa w pkt 3.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy). Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz jednostką samorządu terytorialnego. Gmina dokonała centralizacji ze swoimi jednostkami od 1 stycznia 2017 r. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych. Działania związane z zaopatrzeniem w wodę oraz zbiorowym odprowadzaniem ścieków są kierowane do mieszkańców oraz właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy. W ramach ww. zadań własnych Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków unijnych na realizację operacji typu „(…)” pod tytułem „(…)”. Celem realizacji operacji jest poprawa warunków i jakości życia mieszkańców Gminy poprzez: budowę odcinka sieci wodociągowej (…), przebudowę odcinków sieci wodociągowej (…), przebudowę – modernizację oczyszczalni ścieków (…), budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie gminy (…) oraz zakup ciągnika rolniczego wraz z beczką asenizacyjną. Gmina będzie świadczyć usługi doprowadzenia wody i odbioru ścieków samodzielnie za pomocą infrastruktury. Towary i usługi zakupione w związku z budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy (…) będą służyć wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakupiony ciągnik rolniczy wraz z beczką asenizacyjną będzie służył do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Będzie wykorzystywany do świadczenia usług wyłącznie na rzecz mieszkańców. Nie będzie wykorzystywany przez inne jednostki oraz na inne cele Gminy. Gmina ma możliwość przypisania zakupów dokonanych w związku z inwestycją „C” w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Towary i usługi nabywane przez Gminę w ramach realizacji inwestycji: „A” oraz „B” będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina ma możliwość przypisania tych zakupów w całości do działalności gospodarczej.

Natomiast efekty inwestycji „D” będą wykorzystywane przez Gminę do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do innych celów zwolnionych, w tej sytuacji nie będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach inwestycji będą wystawiane na Gminę.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy przysługuje Mu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego w ramach inwestycji „A”, „B”, „C”.

Wobec powyższego należy jeszcze raz wskazać, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem).

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Towary i usługi zakupione w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy (…) będą służyć wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakupiony ciągnik rolniczy wraz z beczką asenizacyjną będzie służył do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Będzie on wykorzystywany do świadczenia usług wyłącznie na rzecz mieszkańców. Nie będzie wykorzystywany przez inne jednostki oraz na inne cele Gminy. Towary i usługi nabywane przez Gminę w ramach realizacji inwestycji: „A” oraz „B” będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina ma możliwość przypisania zakupów dokonanych w związku z ww. inwestycjami w całości do działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunek, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy zostanie spełniony, ponieważ Gmina działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z inwestycjami: „A”, „B”, „C”. Zaznaczenia wymaga jednak, że Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawca w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia kwestii, czy przysługuje Mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT tzn. zastosowania prewspółczynnika – dla części zadania inwestycyjnego „D” czyli z faktur za przebudowę i modernizację oczyszczalni ścieków odbierającą ścieki od mieszkańców i z budynków: Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (…) z Centrum Usług Wspólnych (…) i Urzędu Gminy (…) z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej (…).

We wniosku wskazano, że przebudowana i zmodernizowana oczyszczalnia ścieków (…) będzie obsługiwała 4 jednostki organizacyjne Gminy tj. budynek Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (…) z Centrum Usług Wspólnych (…), budynek Urzędu Gminy (…) z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej (…) oraz będzie służyła do odbierania ścieków od mieszkańców. W uzupełnieniu do wniosku Gmina doprecyzowała, że efekty inwestycji „D” będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, niepodlegających opodatkowaniu oraz zwolnionych z opodatkowania. Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania wydatków związanych z tą inwestycją w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem – proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem przy odliczaniu podatku naliczonego od wydatków związanych z tą inwestycją w pierwszej kolejności powinny znaleźć odpowiednie zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przypadku nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji, które będą wykorzystywane przez Gminę do działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czynności zwolnionych od podatku VAT) oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (czynności niepodlegające VAT) i jednocześnie nie będzie możliwości przypisania tych wydatków wyłącznie do działalności gospodarczej, to Gmina – w celu odliczenia podatku VAT – jest zobligowana do stosowania przepisów o sposobie określenia proporcji, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy. Ponadto, skoro Wnioskodawca wykorzystuje efekty tej inwestycji również do czynności zwolnionych, Gmina zobowiązana jest do zastosowania przepisów art. 90 ustawy.

Podsumowując, Gminie przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z częścią zadania inwestycyjnego „D” przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, a następnie Wnioskodawca jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku proporcją, obliczoną zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanego w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.