0112-KDIL3.4012.297.2021.2.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2021 r. (data wpływu 14 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji egzekucyjnej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji egzekucyjnej nieruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 14 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygnaturze akt Km (…) powstała wątpliwość czy sprzedaż w drodze licytacji sądowej nieruchomości stanowiącej własność dłużnika B. H., położonej w miejscowości (…), gmina (…), działka nr 1, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT (podatek od towarów i usług). Dłużniczka B. H. (NIP: (…), PESEL (…), REGON (…)) według stanu na dzień dzisiejszy, tj. 23 sierpnia 2021 roku jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność gospodarczą prowadzi od (…) kwietnia 2015 roku pod nazwą (…) w zakresie m.in. działalności usługowej wspomagającej produkcję roślinną, sprzedaż hurtową zbóż, wynajmu i dzierżawy maszyn i urządzeń rolniczych (01.61.Z, 13.92.Z, 31.09.Z, 46.21.Z, 46,71.Z, 46.90.Z, 47.11.Z, 47.59.Z, 71.12.Z, 77.31.Z). Nieruchomość oznaczoną jako księga wieczysta nr (…) nabyła wspólnie z mężem W. H. umową darowizny z dnia (…) września 2007 r., a następnie umową podziału majątku wspólnego z dnia (…) marca 2016 r. stała się jej jedyną właścicielką. Dłużniczka B. H. w piśmie z dnia (…) lipca 2021 roku kierowanym do Komornika oświadczyła, że przedmiotowa nieruchomość była przez nią wykorzystywana w działalności rolniczej w formie magazynowania (`(...)`) i nie była opodatkowana. Od dnia nabycia nie ponosiła na nią żadnych nakładów. Oświadczyła ponadto, że nieruchomość wykorzystuje wyłącznie rolniczo. Zgodnie z operatem szacunkowym nieruchomości, na gruncie znajduje się (`(...)`) i (`(...)`), stanowiące własność osoby trzeciej – wyłączone ze sprzedaży. W części technologicznie związanej z urządzeniem (`(...)`) i (`(...)`) na powierzchni 780 m2 znajduje się utwardzenie betonowe wraz z murowanym budynkiem sterowni automatyki o powierzchni 18 m2. Pozostały grunt bez ulepszeń – z pozostałościami nawozu naturalnego, zbelowanej (`(...)`) i odpadów gumowych. Według oświadczenia dłużnika oraz wpisu w dziale III Kw nr (…) na nieruchomości ustanowione jest odpłatne prawo użytkowania na czas nieokreślony, obejmujące prawo do korzystania ze znajdującej się na obciążonej nieruchomości suszarni do zbóż, placu manewrowego wraz z drogą dojazdową oraz do swobodnego poruszania się po nieruchomości na rzecz J. T. – ojca dłużniczki. Wnioskodawca załączył operat szacunkowy nieruchomości biegłego sądowego mgr inż. J. O. oraz oświadczenie dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku z dnia 7 października 2021 r. wskazał, że:

1. sprzedaży w drodze licytacji sądowej podlegać będzie cała nieruchomość oznaczona w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) jako księga wieczysta nr (…), z wyłączeniem (`(...)`) i (`(...)`) – niezwiązanych trwale z gruntem i niebędących częścią nieruchomości;

2. właścicielem naniesień, tj. (`(...)`) oraz (`(...)`) jest najprawdopodobniej X (podano w oparciu o pismo (…));

3. zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku nieruchomość była wykorzystywana w działalności rolniczej w formie magazynowania (`(...)`);

4. dłużnik prowadzi działalność gospodarczą od (…) kwietnia 2015 r. w zakresie m.in. działalności usługowej wspomagającej produkcję roślinną, sprzedaż hurtową zbóż, wynajmu i dzierżawy maszyn i urządzeń rolniczych (01.61.Z, 13.92.Z., 31.09.Z, 46.21.Z., 46.71.Z, 46.90.Z, 47.11.Z, 47.59.Z, 71.I2.Z. 77.31.Z); dłużnik jest zarejestrowany z tytułu prowadzonej działalności rolniczej;

5. zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku „nieruchomość była wykorzystywana w działalności rolniczej w formie magazynowania (`(...)`), nieruchomość nie była opodatkowana”;

6. zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku od dnia nabycia nieruchomości dłużnik nie dokonywał żadnych nakładów na przedmiotową nieruchomość;

7. odpłatne prawo użytkowania na nieruchomości na czas nieokreślony, obejmujące prawo do korzystania ze znajdującej się na obciążonej nieruchomości suszarni do zbóż, placu manewrowego wraz z drogą dojazdową – zostało ustanowiona na rzecz ojca dłużniczki J. T. aktem notarialnym nr (…) z dnia (…) stycznia 2019 roku;

8. zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku nieruchomość była wykorzystywana w działalności rolniczej wyłącznie w formie magazynowania (`(...)`);

9. zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku nieruchomość była wykorzystywana w działalności rolniczej wyłącznie w formie magazynowania (`(...)`);

10)komornik sądowy nie ma wiedzy czy ze wskazanej nieruchomości dokonywane były dostawy (sprzedaż) produktów rolnych, w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też produkty rolne wykorzystywane były wyłącznie na cele osobiste dłużnika;

11. komornik sądowy nie ma wiedzy czy dłużnik jest/był rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości w sytuacji opisanej powyżej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości oznaczonej jako księga wieczysta nr (…) w drodze licytacji sądowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT w trybie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W świetle art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów.

Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku.

Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego zapisu wynika, że najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych. Z kolei zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Zatem w przedmiotowej sprawie charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Dłużniczka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność gospodarczą prowadzi od (…) kwietnia 2015 roku pod nazwą (…) w zakresie m.in. działalności usługowej wspomagającej produkcję roślinną, sprzedaż hurtową zbóż, wynajmu i dzierżawy maszyn i urządzeń rolniczych (01.61.Z, 13.92.Z, 31.09.Z, 46.21.Z, 46,71.Z, 46.90.Z, 47.11.Z, 47.59.Z, 71.12.Z, 77.31.Z). Nieruchomość nabyła wspólnie z mężem W. H. umową darowizny z dnia (…) września 2007 r., a następnie umową podziału majątku wspólnego z dnia (…) marca 2016 r. stała się jej jedyną właścicielką. Dłużniczka B. H. w piśmie z dnia (…) lipca 2021 roku kierowanym do Komornika oświadczyła, że przedmiotowa nieruchomość była przez nią wykorzystywana w działalności rolniczej w formie magazynowania (`(...)`) i nie była opodatkowana. Od dnia nabycia nie ponosiła na nią żadnych nakładów. Oświadczyła ponadto, że nieruchomość wykorzystuje wyłącznie rolniczo. Zgodnie z operatem szacunkowym nieruchomości, na gruncie znajduje się (`(...)`) i (`(...)`), stanowiące własność osoby trzeciej – wyłączone ze sprzedaży. W części technologicznie związanej z urządzeniem (`(...)`) i (`(...)`) na powierzchni 780 m2 znajduje się utwardzenie betonowe wraz z murowanym budynkiem sterowni automatyki o powierzchni 18 m2. Pozostały grunt bez ulepszeń – z pozostałościami nawozu naturalnego, zbelowanej (`(...)`) i odpadów gumowych. Według oświadczenia dłużnika na nieruchomości ustanowione jest odpłatne prawo użytkowania na czas nieokreślony, obejmujące prawo do korzystania ze znajdującej się na obciążonej nieruchomości suszarni do zbóż, placu manewrowego wraz z drogą dojazdową oraz do swobodnego poruszania się po nieruchomości na rzecz J. T. – ojca dłużniczki.

Ponadto sprzedaży w drodze licytacji sądowej podlegać będzie cała nieruchomość, z wyłączeniem (`(...)`) i (`(...)`) – niezwiązanych trwale z gruntem i niebędących częścią nieruchomości. Właścicielem naniesień, tj. (`(...)`) oraz (`(...)`) jest najprawdopodobniej X (podano w oparciu o pismo (…));

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia (…) lipca 2021 roku nieruchomość była wykorzystywana w działalności rolniczej w formie magazynowania (`(...)`). Dłużnik jest zarejestrowany z tytułu prowadzonej działalności rolniczej. Odpłatne prawo użytkowania na nieruchomości na czas nieokreślony, obejmujące prawo do korzystania ze znajdującej się na obciążonej nieruchomości suszarni do zbóż, placu manewrowego wraz z drogą dojazdową – zostało ustanowiona na rzecz ojca dłużniczki J. T. aktem notarialnym nr (…) z dnia (…) stycznia 2019 roku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygnaturze akt Km (…) sprzedaż w drodze licytacji sądowej nieruchomości stanowiącej własność Dłużnika, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Odnosząc się do kwestii sprzedaży działki, należy w pierwszej kolejności wskazać, że znajdują się na niej m.in. (`(...)`) i (`(...)`) – niezwiązane trwale z gruntem i niebędący częścią nieruchomości – jak wskazano w opisie sprawy Dłużnik nie jest ich właścicielem, zatem nie są one przedmiotem transakcji.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle zapisów art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego – częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Według art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego – urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Tak więc, w myśl powołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego (`(...)`) oraz (`(...)`) nie stanowią części składowej zbywanej działki. W przedmiotowej sprawie Dłużnik nie jest właścicielem ww. naniesień, więc nie może dokonać ich dostawy.

Skoro w niniejszej sprawie w odniesieniu do ww. (`(...)`) oraz (`(...)`) nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, to nie będzie ona przedmiotem planowanej dostawy.

Następnie, aby ustalić czy Wnioskodawca, jako komornik sądowy, będzie zobowiązany do opodatkowania sprzedaży nieruchomości, należy dokonać analizy, czy dłużnik w okolicznościach opisanych we wniosku był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT istotne jest, aby prowadził on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero wówczas można zastosować przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem ustalić czy w odniesieniu do dostawy przedmiotowej działki, dłużnik będzie spełniał przesłanki do uznania go za podatnika podatku VAT.

W analizowanej sprawie Dłużnik jest czynnym podatnikiem podatku VAT jako rolnik. Przedmiotowa nieruchomość była przez Dłużnika wykorzystywana w działalności rolniczej w formie magazynowania (`(...)`). Ponadto według oświadczenia dłużnika na nieruchomości ustanowione jest odpłatne prawo użytkowania na czas nieokreślony, obejmujące prawo do korzystania ze znajdującej się na obciążonej nieruchomości suszarni do zbóż, placu manewrowego wraz z drogą dojazdową oraz do swobodnego poruszania się po nieruchomości na rzecz ojca Dłużnika.

Działka stanowi zatem w momencie dostawy składnik majątkowy służący prowadzeniu działalności gospodarczej, którą – w rozumieniu ustawy – jest również działalność rolnicza.

Ponadto, jak już wyżej wskazano w przedmiotowej sprawie charakter usług odpłatnego prawa użytkowania tej nieruchomości wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż nieruchomość jest własnością Dłużnika oraz była przez Niego jako czynnego podatnika podatku VAT, wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej oraz jest odpłatnie oddana w użytkowanie, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży składnika majątku przedsiębiorstwa Dłużnika wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, przy transakcji sprzedaży nieruchomości należy uznać Dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku będzie dotyczyło składników należących do przedsiębiorstwa dłużnika.

W konsekwencji dostawa przez Komornika nieruchomości, o której mowa we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności tut. Organ nie rozpatrywał kwestii opodatkowania bądź zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.