Interpretacja dotyczy uznania, że przedmiotem transakcji sprzedaży jest zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, które należą do spółki i stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, sprzedaż tego zespołu składników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka, będąca stroną postępowania, zajmuje się produkcją określonych wyrobów. W odpowiedzi na ofertę zagranicznego inwestora, spółka rozważa sprzedaż zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), które umożliwią samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej. Transakcja ma obejmować m.in. nieruchomości produkcyjne, aktywa trwałe, zapasy, prawa oraz zobowiązania związane z prowadzoną działalnością, a także pracowników spółki. Organ podatkowy uznał, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach struktury spółki. Zespół ten umożliwi nabywcy samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej bez potrzeby angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania istotnych działań prawnych. W związku z tym, sprzedaż tego zespołu składników nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz., 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 11 sierpnia 2021 r. (data wpływu 11 sierpnia 2021 r.) uzupełniony pismem z dnia 22 października 2021 r. (data wpływu 22 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu transakcji sprzedaży, na który składa się zespół składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu transakcji sprzedaży, na który składa się zespół składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Wniosek został uzupełniony o dodatkową opłatę pismem z 21 października 2021 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 15 października 2021 r., znak 0112-KDIL3.4012.259.2021.1.MBN.
We wniosku złożonym przez:
– Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
(…) Sp. z o.o. Sp. komandytowa;
– Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
(…) Sp. z o.o. (dawniej: (…) Sp. z o.o.)
przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w (…) (dalej: „Spółka” lub „Zbywca”) jest spółką osobową prawa handlowego, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).
Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Zbywcy jest produkcja (`(...)`).
W związku z ofertą otrzymaną od zagranicznego inwestora (dalej: „Inwestor”), będącego częścią międzynarodowej grupy (…), zajmującej się działalnością w zakresie produkcji i sprzedaży (`(...)`) (dalej: „Grupa”), Zbywca rozważa zawarcie umowy sprzedaży (dalej: „Umowa”) zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) należących do Spółki i umożliwiających samodzielne wykonywanie określonych zadań gospodarczych (dalej: „Transakcja”).
Transakcja ma obejmować składniki majątku (w tym zobowiązania) funkcjonalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (dalej: „Przedmiot Transakcji”).
W celu realizacji Transakcji, planowane jest, że Umowa zostanie zawarta przez dedykowaną tej Transakcji istniejącą polską spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należącą do grupy kapitałowej Inwestora, podlegającą w Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz będącą czynnym podatnikiem VAT – (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Nabywca”; razem ze Zbywcą: „Wnioskodawcy”).
Ponadto, po przeprowadzeniu Transakcji, rozważana jest integracja operacyjna nabytego Przedmiotu Transakcji z działalnością operacyjną prowadzoną obecnie przez Inwestora w Polsce za pośrednictwem innej spółki, tj. (…) sp. z o.o.
Inwestor oraz Nabywca nie są podmiotami powiązanymi ze Zbywcą w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406) oraz art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1426).
Zgodnie z ustalonymi warunkami Transakcji, zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych będzie obejmował m.in.:
a) nieruchomości produkcyjne, wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji,
b) prawa wynikające z umów dotyczących określonych nieruchomości wynajmowanych lub dzierżawionych przez Spółkę,
c) aktywa trwałe Spółki – tj. wyposażenie, urządzenia, maszyny, sprzęt oraz pozostałe rzeczowe składniki majątkowe używane lub przeznaczone do użytku w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, które są fizycznie związane z określonymi nieruchomościami (własnymi lub dzierżawionymi/najmowanymi), w tym aktywa będące przedmiotem umów leasingu i najmu,
d) aktywa ruchome Spółki – tj. urządzenia, maszyny, sprzęt oraz pozostałe rzeczowe składniki majątkowe używane lub przeznaczone do użytku w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, które nie są fizycznie związane z określonymi nieruchomościami (własnymi lub dzierżawionymi/najmowanymi), w tym m. in. systemy informatyczne oraz sprzęt biurowy oraz aktywa będące przedmiotem leasingu i najmu,
e) zapasy – tj. surowce, dostawy, prace w toku, części i komponenty oraz produkty gotowe należące do Spółki, używane lub posiadane przez Spółkę,
f) uprawnienia i zobowiązania wynikające z zawartych przez Spółkę umów z kontrahentami i klientami,
g) nieuregulowane na datę dokonania Transakcji wierzytelności związane z działalnością Spółki,
h) środki pieniężne, pozwalające na zachowanie ciągłości działalności gospodarczej prowadzonej obecnie przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji w okresie bezpośrednio następującym po dacie przeprowadzenia Transakcji,
i) informacje przedsiębiorstwa Spółki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w oparciu o Przedmiot Transakcji – tj. informacje, know–how i technologie dotyczące przykładowo:
i. przedsiębiorstwa Spółki i działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
ii. aktywów będących Przedmiotem Transakcji,
iii. wytwarzanych lub sprzedawanych przez Spółkę produktów oraz świadczonych usług w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
iv. dokumentacji, wzorów, projektów, specyfikacji, rysunków, danych, podręczników lub instrukcji dotyczących przedmiotów wymienionych w pkt i–iii,
v. dostawców, klientów, dystrybutorów lub agentów,
vi. działalności operacyjnej, zarządzania, administracji lub spraw finansowych,
vii. sprzedaży lub marketingu produktów wytwarzanych lub sprzedawanych bądź usług świadczonych przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
viii. stron internetowych,
ix. treści zamieszczanych w mediach społecznościowych;
j) dokumentację i inne nośniki danych, niezależnie od ich formy i charakterystyki, które zawierają informacje odnoszące się do działalności gospodarczej wykonywanej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
k) prawa własności intelektualnej należące do Spółki, posiadane lub wykorzystywane przez nią w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji (w tym m. in. kluczowe prawa ochronne do znaków towarowych, wykorzystywanych przez Spółkę),
l) pracowników zatrudnionych przez Spółkę na dzień zamknięcia Transakcji,
m) nazwy domen internetowych (w tym stron internetowych) oraz konta w mediach społecznościowych.
Wymaga podkreślenia, iż Transakcja ma obejmować zarówno wyżej wskazane składniki materialne oraz niematerialne, jak i zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, w tym m.in. zobowiązania wynikające z zawartych przez Spółkę umów handlowych z dostawcami i kontrahentami, umów leasingu i najmu, umowy kredytowej, umów na świadczenie usług informatycznych (m.in. obsługa domen internetowych) oraz licencji na korzystanie z określonych systemów informatycznych i oprogramowania.
W związku z planowaną Transakcją nastąpi także przejście zakładu pracy Zbywcy związanego z Przedmiotem Transakcji. Stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi przez Spółkę ulegną przeniesieniu na Nabywcę w trybie art. 231 § 1 Kodeksu Pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1320). W wyniku Transakcji, pracownicy Spółki staną się z mocy prawa pracownikami Nabywcy, a Nabywca stanie się stroną zawartych z pracownikami umów o pracę.
Jednocześnie z zakresu Transakcji wyłączone zostaną wymienione w Umowie aktywa oraz prawa Spółki, które nie są niezbędne z perspektywy zachowania ciągłości prowadzonej przez nią działalności, w tym m.in. nieruchomości niewykorzystywane dla celów działalności gospodarczej, którą w oparciu o Przedmiot Transakcji będzie kontynuował Nabywca, niektóre środki trwałe, będące przedmiotem umów leasingu, oraz prawa i aktywa wynikające z umów sponsoringowych klubów sportowych.
Wymaga podkreślenia, iż Nabywca zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji po dokonaniu Transakcji. W powyższym kontekście należy wskazać, że zamiar ten potwierdza szereg okoliczności, w tym m.in. przebieg rozmów negocjacyjnych z Inwestorem, ustalenia biznesowe związane z Transakcją, ustalenia dokonane w drodze wymiany korespondencji mailowej, itp.
Na zamiar kontynuowania działalności wskazuje także fakt, iż przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Grupę jest zbieżny z dominującym rodzajem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę (produkcja (`(...)`)).
Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż identyfikują liczne elementy, potwierdzające fakt wyodrębnienia w ramach Spółki zespołu zbywanych składników materialnych i niematerialnych, składających się na Przedmiot Transakcji.
Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe
Należy zauważyć, iż w sensie organizacyjnym Przedmiot Transakcji stanowi w istocie samodzielną jednostkę, która z perspektywy funkcjonalnej jest całością przeznaczoną do realizacji określonych i skonkretyzowanych zadań gospodarczych, funkcjonującą w strukturze organizacyjnej Spółki.
Wymaga wskazania, iż Zbywca ma możliwość precyzyjnego zidentyfikowania i wyodrębnienia składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji, a także przypisania do Przedmiotu Transakcji pracowników odpowiedzialnych za wykonywanie określonych prac w związku z tą działalnością.
Zbywca zaznacza przy tym, iż istnieje możliwość wyodrębnienia zapisów księgowych związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w oparciu o Przedmiot Transakcji (przychodów, kosztów, należności, zobowiązań). W konsekwencji, w oparciu o prowadzoną ewidencję księgową oraz wewnętrzne dokumenty księgowe i finansowe, Zbywca jest w stanie sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat, odzwierciedlające sytuację majątkową oraz wynik działalności Przedmiotu Transakcji.
Wyodrębnienie funkcjonalne
Wymienione powyżej składniki materialne i niematerialne co do zasady umożliwią samodzielne wykonywanie określonych zadań gospodarczych i pozwolą na efektywne prowadzenie określonej działalności gospodarczej przez Nabywcę po przeprowadzeniu Transakcji. Co istotne, przedmiotowy zespół składników materialnych i niematerialnych pozwoli na efektywne i niezakłócone kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę zarówno bez konieczności angażowania kluczowych składników majątku (niebędących Przedmiotem Transakcji), jak i podejmowania dodatkowych, istotnych działań faktycznych lub prawnych, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Przedmiot Transakcji (wykraczających poza działania konieczne, których podjęcie przez nabywcę jest niezbędne i nieuniknione w każdym przypadku zakupu ZCP z uwagi na brzmienie odpowiednich przepisów prawa).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Przedmiot Transakcji, na który składa się zespół składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, dalej: „ustawa o VAT”), a w konsekwencji jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Zdaniem Wnioskodawców, Przedmiot Transakcji, na który składa się zespół składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCÓW
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towary, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie, art. 6 ustawy o VAT wprowadza określone wyjątki od reguły, jaką jest opodatkowanie zdarzeń związanych z dysponowaniem towarami w sposób określony w art. 7 ustawy o VAT. Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”).
Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie prawa podatkowego, pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób szeroki jako jakąkolwiek czynność prowadzącą do przeniesienia własności (VAT. Komentarz. Komentarz do Art. 6, red. T. Michalik, wyd. 16, Warszawa 2021).
Co do zasady termin „transakcja zbycia”, użyty w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien być rozumiany w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i obejmować wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym m. in. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego.
Prawidłowość przedstawionego powyżej sposobu rozumienia pojęcia „transakcja zbycia” jest potwierdzana w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego (m.in. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2021 r., sygn. 0114–KDIP4–2.4012.6.2021.4.MB oraz z dnia 27 stycznia 2021 r., sygn. 0112–KDIL1 –2.4012.521.2020.4.PM).
Z uwagi na szczególny charakter art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że wskazane wyłączenie przedmiotowe ma zastosowanie jedynie w przypadku zbycia (tj. wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740) lub ZCP, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Należy zauważyć, że skutki podatkowe na gruncie ustawy o VAT dla obu transakcji (tj. zbycia przedsiębiorstwa i zbycia ZCP) są tożsame.
Art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem ZCP należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W konsekwencji w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie ZCP, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o VAT.
W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za ZCP, składniki te winny być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, w tym m.in. w:
· interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. 0114–KDIP4–1.4012.130.2021.2.RMA,
· interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2021 r. sygn. 0114–KDIP1–1.4012.91.2021.1.WD,
· interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 lutego 2021 r., sygn. 0114–KDIP1 –1.4012.689.2020.2.JO,
· interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lutego 2021 r. sygn. 0114–KDIP1 –2.4012.485.2020.3.AC.
Dodatkowe okoliczności warunkujące uznanie zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) za ZCP zostały przedstawione w Objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych (dalej: „Objaśnienia MF”). Wnioskodawcy pragną zaznaczyć, iż Objaśnienia MF dotyczą zagadnień związanych z transakcjami zbywania nieruchomości komercyjnych, niemniej zaprezentowane w nich wytyczne w zakresie prawidłowej klasyfikacji składników majątkowych jako przedsiębiorstwa lub ZCP powinny być, zdaniem Wnioskodawców, brane pod uwagę także w przypadku zbywania składników majątkowych w ramach transakcji, dotyczących innego rodzaju działalności gospodarczej.
Zgodnie z treścią Objaśnień MF, przy ocenie czy składniki majątku mogą zostać uznane za ZCP, uwzględnić należy w szczególności następujące okoliczności:
• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
W ocenie Wnioskodawców, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym wskazane powyżej wymogi uznania Przedmiotu Transakcji za ZCP zostaną spełnione, a w konsekwencji jego sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Poniżej Wnioskodawcy prezentują szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do wskazanych przesłanek, warunkujących uznanie określonego zespołu składników majątkowych za ZCP.
1. Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania
Definicja ZCP zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przewiduje, że w skład masy majątkowej tworzącej ZCP powinny wchodzić zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania.
Do składników materialnych można zaliczyć m.in. budynki, urządzenia, pojazdy, wyposażenie, natomiast do składników niematerialnych należności, wartości niematerialne i prawne, umowy handlowe związane z działalnością danego ZCP, itp.
Ponadto, przedstawiona wyżej definicja ZCP wymaga, aby w jego skład wchodziły również zobowiązania. Wnioskodawcy pragną zauważyć, iż zgodnie z dominującym poglądem prezentowanym przez sądy administracyjne oraz organy podatkowe, przedmiotem transakcji nie muszą być wszystkie zobowiązania związane ze zbywanym ZCP.
W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1896/11, sąd stwierdził, co następuje: „(`(...)`) w skład ZCP nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Z definicji ZCP wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, a NSA w składzie orzekającym w tej sprawie poglądy te podziela, że możliwość uznania danej czynności prawnej za mającą za przedmiot ZCP zależna jest właśnie od tego, czy zespół ten pozwala na realizację działań gospodarczych, do których ZCP została powołana”.
Powołany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadł na gruncie art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), niemniej definicja ZCP zawarta w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT jest analogiczna do definicji ZCP, zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Jednocześnie, Wnioskodawcy pragną zauważyć, iż przedstawione stanowisko jest podzielane przez organy podatkowe w wielu interpretacjach indywidualnych, wydanych na gruncie przepisów ustawy o VAT, w tym m.in. w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. 0114–KDIP4–1.4012.130.2021.2.RMA.
Co więcej, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w skład ZCP powinni wchodzić również przypisani do niego pracownicy. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. 0114–KDIP1–2.4012.373.2020.3.ŁN, wskazano, iż „(`(...)`) elementami zespołu składników materialnych oraz niematerialnych stanowiących ZCP powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Katalog składników musi zawierać również niemajątkowe składniki w postaci zobowiązań z np. dotychczas zawartych kontraktów”.
W praktyce organów podatkowych podkreśla się, że ZCP nie jest sumą poszczególnych lub przypadkowych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębną działalność. ZCP powinien bowiem stanowić zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa (tak m.in. interpretacje indywidualne z dnia 18 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.708.2020.1.EW, z dnia 14 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.9.2021.3.DP, z dnia 27 grudnia 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.825.2018.2.AD).
Podkreślić należy, iż zespół składników majątkowych musi odznaczać się odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym (tak m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.271.2018.2.ASZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 stycznia 2016 r., sygn. IPTPP1/4512-604/15-2/AK).
W tym miejscu Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż w ich ocenie składniki materialne (m.in. nieruchomości produkcyjne, wyposażenie, urządzenia, maszyny, sprzęt oraz pozostałe rzeczowe składniki majątkowe), składniki niematerialne (m.in. prawa i zobowiązania wynikające z umów, prawa własności intelektualnej należące do Spółki, nazwy domen internetowych i stron internetowych, konta w mediach społecznościowych, dokumentacja i inne nośniki danych) nie mogą zostać uznane za przypadkowy zbiór składników. Należy zauważyć, że zespół tych składników jest wprost dedykowany do efektywnego i samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją (`(...)`).
W ocenie Wnioskodawców, na Przedmiot Transakcji składają się niezbędne aktywa umożliwiające Nabywcy prowadzenie działalności w powyższym zakresie. W konsekwencji należy uznać, iż zbywane składniki majątkowe stanowią zorganizowany zespół, tworzący funkcjonalną całość służącą do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji (`(...)`).
Co istotne, w wyniku Transakcji nastąpi także przejście zakładu pracy Zbywcy związanego z Przedmiotem Transakcji (stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi przez Spółkę ulegną przeniesieniu na Nabywcę w trybie art. 231 § 1 Kodeksu Pracy). Przejęci przez Nabywcę pracownicy Spółki umożliwią efektywne wykonywanie określonych zadań gospodarczych przy użyciu składników majątkowych, składających się na Przedmiot Transakcji.
Ponadto, jak wskazują Wnioskodawcy w opisie zdarzenia przyszłego, Transakcja ma obejmować zarówno wyżej wskazane składniki materialne oraz niematerialne, jak i zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, w tym m. in. zobowiązania wynikające z zawartych przez Spółkę umów handlowych z dostawcami i kontrahentami, umów leasingu i najmu, umów na świadczenie usług informatycznych (m. in. obsługa domen internetowych) oraz licencji na korzystanie z określonych systemów informatycznych i oprogramowania.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, iż Przedmiot Transakcji, na który składają się składniki majątkowe (w tym zobowiązania) oraz pracownicy, stanowi zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
2. Wyodrębnienie organizacyjne
Przepisy ustawy o VAT nie precyzują warunków, które muszą zostać spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych można było uznać za wyodrębniony organizacyjnie. Ocena odrębności na tej płaszczyźnie powinna polegać na określeniu roli składników materialnych i niematerialnych w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią one odrębną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.
W odniesieniu do tej przesłanki przyjmuje się zatem, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół składników jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze danego przedsiębiorstwa.
Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2019 r. sygn. akt II FSK 24/18 stwierdził, że „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza natomiast, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika, przy czym ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjne i funkcjonalnie całość)”.
W tym miejscu Wnioskodawcy pragną zauważyć, iż w sensie organizacyjnym Przedmiot Transakcji stanowi w istocie samodzielną jednostkę, funkcjonującą w strukturze organizacyjnej Spółki. Wymaga wskazania, iż Zbywca ma możliwość precyzyjnego zidentyfikowania i wyodrębnienia składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji, a także przypisania do Przedmiotu Transakcji pracowników odpowiedzialnych za wykonywanie określonych prac w związku z tą działalnością.
W ocenie Wnioskodawców nie ulega zatem wątpliwości, iż Przedmiot Transakcji, który tworzą wskazane wyżej składniki majątkowe i pracownicy, stanowi wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę.
Tym samym, zdaniem Wnioskodawców należy uznać, iż przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego Przedmiotu Transakcji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniona.
3. Wyodrębnienie finansowe
Ustawa o VAT nie zawiera również wytycznych w odniesieniu do rozumienia pojęcia wyodrębnienia finansowego. W praktyce uznaje się jednak, że warunkiem istnienia odrębności finansowej ZCP jest możliwość przypisania do niego określonych kosztów, przychodów, należności i zobowiązań.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku samodzielnego finansowo zakładu lub oddziału osoby prawnej. Niemniej jednak, przesłanką wystarczającą dla stwierdzenia istnienia wyodrębnienia finansowego jest prowadzenie rachunkowości w taki sposób, aby można było przyporządkować koszty, przychody, należności i zobowiązania do danego ZCP (tj. kluczowa jest możliwość oddzielenia finansów całego przedsiębiorstwa od finansów jego ZCP).
Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż wyodrębnienia finansowego nie należy utożsamiać z całkowitą samodzielnością finansową, która nie jest zawsze możliwa do osiągnięcia z uwagi na funkcjonowanie w ramach przedsiębiorstwa.
W praktyce organów podatkowych wskazuje się, że „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części” - takie stanowisko zaprezentowano m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2021 r. sygn. 0114–KDIP4–1.4012.130.2021.2.RMA.
Należy wskazać, iż istnieje możliwość wyodrębnienia zapisów księgowych związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w oparciu o Przedmiot Transakcji, w tym przychodów, kosztów, należności, zobowiązań. W konsekwencji, w oparciu o prowadzoną ewidencję księgową oraz wewnętrzne dokumenty księgowe i finansowe, Zbywca jest w stanie sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat, odzwierciedlające sytuację majątkową oraz wynik działalności Przedmiotu Transakcji.
W konsekwencji, należy uznać, iż przesłanka wyodrębnienia finansowego Przedmiotu Transakcji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniona.
4. Wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot
Składniki majątkowe tworzące ZCP muszą umożliwiać podatnikowi realizację określonych zadań gospodarczych (np. prowadzenie działalności gospodarczej w określonym zakresie). W tym względzie, wyodrębnienie funkcjonalne powinno być rozumiane jako przeznaczenie zespołu składników majątkowych do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.507.2018.1.AR, wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako „(`(...)`) przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego ZCP, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (`(...)`). ZCP tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiot gospodarczego”.
Nadto, w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.494.2018.3.MR, organ podatkowy uznał, że: „(`(...)`) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym”.
Mając na względzie powyższe, ZCP musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego wykonywania tych działań gospodarczych, które ZCP realizuje w strukturze całego przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że ZCP powinno być zdolne do samodzielnego funkcjonowania na rynku.
W ocenie Wnioskodawców również przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego zostanie spełniona w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym. Należy podkreślić, że z perspektywy funkcjonalnej, składniki będące przedmiotem planowanej Transakcji stanowią wyodrębnioną część majątku Spółki. Ponadto, składniki tworzące Przedmiot Transakcji mogą funkcjonować na rynku jako odrębne przedsiębiorstwo, zdolne do podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej. Na Przedmiot Transakcji składają się bowiem niezbędne aktywa służące efektywnemu prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie produkcji (`(...)`), w tym m.in. nieruchomości produkcyjne, wyposażenie, urządzenia, maszyny, sprzęt oraz pozostałe rzeczowe składniki majątkowe używane lub przeznaczone do użytku w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną obecnie przez Spółkę.
Co istotne, w wyniku Transakcji nastąpi przejście zakładu pracy Zbywcy związanego z Przedmiotem Transakcji (stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi przez Spółkę ulegną przeniesieniu na Nabywcę w trybie art. 231 § 1 Kodeksu Pracy). Przejęci przez Nabywcę pracownicy Spółki umożliwią efektywne wykonywanie określonych zadań gospodarczych przy użyciu składników majątkowych, składających się na Przedmiot Transakcji.
Ponadto, na możliwość efektywnego kontynuowania działalności gospodarczej przez Nabywcę wskazuje także fakt, iż zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych będzie obejmował również środki pieniężne, pozwalające na zachowanie ciągłości działalności gospodarczej prowadzonej obecnie przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji w okresie bezpośrednio następującym po dacie przeprowadzenia Transakcji.
Tym samym, w ocenie Wnioskodawców, możliwe jest podjęcie samodzielnej działalności gospodarczej w oparciu o składniki stanowiące przedmiot planowanej Transakcji. Jak wskazano powyżej, przy użyciu nabytych składników majątkowych oraz przy udziale przejętych pracowników, Nabywca będzie miał możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji (`(...)`).
W konsekwencji, przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego Przedmiotu Transakcji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniona.
5. ZCP w świetle Objaśnień MF
W treści Objaśnień MF przedstawione zostały dodatkowe okoliczności, warunkujące uznanie zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) za ZCP, w tym:
• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Zgodnie z treścią Objaśnień MF, za okoliczności istotne dla ustalenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uznać całokształt okoliczności związanych z transakcją, ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających taki zamiar. Konieczne jest również istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej/mailowej).
Nadto, w treści Objaśnień MF wskazano, iż dla celów dokonania oceny zespołu składników materialnych i niematerialnych pod kątem istnienia ZCP, należy zweryfikować, czy ZCP zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie tej działalności bez konieczności:
• angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji, lub
• podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.
Wymaga wskazania, iż Nabywca zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji po dokonaniu Transakcji. W powyższym kontekście należy wskazać, że zamiar ten potwierdza szereg okoliczności, w tym m.in. przebieg rozmów negocjacyjnych z Inwestorem, ustalenia biznesowe związane z Transakcją, ustalenia dokonane w drodze wymiany korespondencji mailowej, itp. Na zamiar kontynuowania działalności wskazuje także fakt, iż przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Grupę jest zbieżny z dominującym rodzajem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę (produkcja (`(...)`)).
Wnioskodawcy pragną zaznaczyć, iż wymienione powyżej składniki materialne i niematerialne umożliwią co do zasady samodzielne wykonywanie określonych zadań gospodarczych i pozwolą na efektywne prowadzenie określonej działalności gospodarczej przez Nabywcę po przeprowadzeniu Transakcji. Należy podkreślić, iż zespół składników majątkowych pozwoli na efektywne i niezakłócone kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę zarówno bez konieczności angażowania kluczowych składników majątku (niebędących Przedmiotem Transakcji), jak i podejmowania dodatkowych, istotnych działań faktycznych lub prawnych, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Przedmiot Transakcji (wykraczających poza działania konieczne, których podjęcie przez nabywcę jest niezbędne i nieuniknione w każdym przypadku zakupu ZCP z uwagi na brzmienie odpowiednich przepisów prawa).
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zachodzą również dodatkowe okoliczności, sformułowane w treści Objaśnień MF, które warunkują uznanie Przedmiotu Transakcji za ZCP.
Podsumowanie
Podsumowując, Wnioskodawcy pragną wskazać, że Przedmiot Transakcji, zbywany w ramach planowanej Transakcji, może zostać uznany za ZCP w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, gdyż wszystkie przesłanki warunkujące jego kwalifikację jako ZCP zostaną spełnione. Należy bowiem uznać, że Przedmiot Transakcji stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w Spółce, który może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawców Przedmiot Transakcji, składający się z zespołu składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami), stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.), zwanej dalej: k.c.
Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych – art. 552 k.c.
Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).
Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.
Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:
Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c.
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.
Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.
W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C–497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.
W wyroku C–444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Nawet jeżeli charakter tej działalności wymaga użytkowania określonych pomieszczeń, mogą one zostać udostępnione nabywcy w drodze dzierżawy. Nabywca może także sam dysponować odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i kontynuować działalność gospodarczą. W takich przypadkach dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa będącego poza zakresem VAT. Nawet sprzedaż zapasu towarów i wyposażenia sklepu może być traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa niepodlegające VAT, jeżeli nabywca ma możliwość kontynuowania działalności zbywcy.
W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.
W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy transakcja zbycia zespołu składników materialnych i niematerialnych będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).
Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania jest spółką osobową prawa handlowego, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz czynnym podatnikiem VAT.
Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja (`(...)`).
W związku z ofertą otrzymaną od zagranicznego Inwestora, będącego częścią międzynarodowej Grupy - Inwestora , zajmującej się działalnością w zakresie produkcji i sprzedaży (`(...)`), Wnioskodawca - Zbywca rozważa zawarcie umowy sprzedaży zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) należących do Spółki i umożliwiających samodzielne wykonywanie określonych zadań gospodarczych.
Transakcja ma obejmować składniki majątku (w tym zobowiązania) funkcjonalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.
W celu realizacji Transakcji, planowane jest, że Umowa zostanie zawarta przez dedykowaną tej Transakcji istniejącą polską spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należącą do grupy kapitałowej Inwestora, podlegającą w Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz będącą czynnym podatnikiem VAT – (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - Nabywca.
Ponadto, po przeprowadzeniu Transakcji, rozważana jest integracja operacyjna nabytego Przedmiotu Transakcji z działalnością operacyjną prowadzoną obecnie przez Inwestora w Polsce za pośrednictwem innej spółki, tj. (…) sp. z o.o.
Inwestor oraz Nabywca nie są podmiotami powiązanymi ze Zbywcą w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.) oraz art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.).
Zgodnie z ustalonymi warunkami Transakcji, zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych będzie obejmował m.in.:
a) nieruchomości produkcyjne, wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji,
b) prawa wynikające z umów dotyczących określonych nieruchomości wynajmowanych lub dzierżawionych przez Spółkę,
c) aktywa trwałe Spółki – tj. wyposażenie, urządzenia, maszyny, sprzęt oraz pozostałe rzeczowe składniki majątkowe używane lub przeznaczone do użytku w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, które są fizycznie związane z określonymi nieruchomościami (własnymi lub dzierżawionymi/najmowanymi), w tym aktywa będące przedmiotem umów leasingu i najmu,
d) aktywa ruchome Spółki – tj. urządzenia, maszyny, sprzęt oraz pozostałe rzeczowe składniki majątkowe używane lub przeznaczone do użytku w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, które nie są fizycznie związane z określonymi nieruchomościami (własnymi lub dzierżawionymi/najmowanymi), w tym m. in. systemy informatyczne oraz sprzęt biurowy oraz aktywa będące przedmiotem leasingu i najmu,
e) zapasy – tj. surowce, dostawy, prace w toku, części i komponenty oraz produkty gotowe należące do Spółki, używane lub posiadane przez Spółkę,
f) uprawnienia i zobowiązania wynikające z zawartych przez Spółkę umów z kontrahentami i klientami,
g) nieuregulowane na datę dokonania Transakcji wierzytelności związane z działalnością Spółki,
h) środki pieniężne, pozwalające na zachowanie ciągłości działalności gospodarczej prowadzonej obecnie przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji w okresie bezpośrednio następującym po dacie przeprowadzenia Transakcji,
i) informacje przedsiębiorstwa Spółki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w oparciu o Przedmiot Transakcji – tj. informacje, know–how i technologie dotyczące przykładowo:
x. przedsiębiorstwa Spółki i działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
xi. aktywów będących Przedmiotem Transakcji,
xii. wytwarzanych lub sprzedawanych przez Spółkę produktów oraz świadczonych usług w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
xiii. dokumentacji, wzorów, projektów, specyfikacji, rysunków, danych, podręczników lub instrukcji dotyczących przedmiotów wymienionych w pkt i–iii,
xiv.dostawców, klientów, dystrybutorów lub agentów,
xv. działalności operacyjnej, zarządzania, administracji lub spraw finansowych,
xvi.sprzedaży lub marketingu produktów wytwarzanych lub sprzedawanych bądź usług świadczonych przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
xvii. stron internetowych,
xviii. treści zamieszczanych w mediach społecznościowych;
j. dokumentację i inne nośniki danych, niezależnie od ich formy i charakterystyki, które zawierają informacje odnoszące się do działalności gospodarczej wykonywanej w oparciu o Przedmiot Transakcji,
k. prawa własności intelektualnej należące do Spółki, posiadane lub wykorzystywane przez nią w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji (w tym m. in. kluczowe prawa ochronne do znaków towarowych, wykorzystywanych przez Spółkę),
l. pracowników zatrudnionych przez Spółkę na dzień zamknięcia Transakcji,
m. nazwy domen internetowych (w tym stron internetowych) oraz konta w mediach społecznościowych.
Wymaga podkreślenia, iż Transakcja ma obejmować zarówno wyżej wskazane składniki materialne oraz niematerialne, jak i zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, w tym m.in. zobowiązania wynikające z zawartych przez Spółkę umów handlowych z dostawcami i kontrahentami, umów leasingu i najmu, umowy kredytowej, umów na świadczenie usług informatycznych (m.in. obsługa domen internetowych) oraz licencji na korzystanie z określonych systemów informatycznych i oprogramowania.
W związku z planowaną Transakcją nastąpi także przejście zakładu pracy Zbywcy związanego z Przedmiotem Transakcji. Stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi przez Spółkę ulegną przeniesieniu na Nabywcę w trybie art. 231 § 1 Kodeksu Pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 2020 r. poz., 1320 ze zm.). W wyniku Transakcji, pracownicy Spółki staną się z mocy prawa pracownikami Nabywcy, a Nabywca stanie się stroną zawartych z pracownikami umów o pracę.
Jednocześnie z zakresu Transakcji wyłączone zostaną wymienione w Umowie aktywa oraz prawa Spółki, które nie są niezbędne z perspektywy zachowania ciągłości prowadzonej przez nią działalności, w tym m.in. nieruchomości niewykorzystywane dla celów działalności gospodarczej, którą w oparciu o Przedmiot Transakcji będzie kontynuował Nabywca, niektóre środki trwałe, będące przedmiotem umów leasingu, oraz prawa i aktywa wynikające z umów sponsoringowych klubów sportowych.
Nabywca zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę w oparciu o Przedmiot Transakcji po dokonaniu Transakcji. W powyższym kontekście należy wskazać, że zamiar ten potwierdza szereg okoliczności, w tym m.in. przebieg rozmów negocjacyjnych z Inwestorem, ustalenia biznesowe związane z Transakcją, ustalenia dokonane w drodze wymiany korespondencji mailowej, itp.
Na zamiar kontynuowania działalności wskazuje także fakt, iż przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Grupę jest zbieżny z dominującym rodzajem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę (produkcja (`(...)`)).
Wnioskodawcy pragną podkreślić, iż identyfikują liczne elementy, potwierdzające fakt wyodrębnienia w ramach Spółki zespołu zbywanych składników materialnych i niematerialnych, składających się na Przedmiot Transakcji.
W sensie organizacyjnym Przedmiot Transakcji stanowi w istocie samodzielną jednostkę, która z perspektywy funkcjonalnej jest całością przeznaczoną do realizacji określonych i skonkretyzowanych zadań gospodarczych, funkcjonującą w strukturze organizacyjnej Spółki.
Zbywca ma możliwość precyzyjnego zidentyfikowania i wyodrębnienia składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o Przedmiot Transakcji, a także przypisania do Przedmiotu Transakcji pracowników odpowiedzialnych za wykonywanie określonych prac w związku z tą działalnością.
Zbywca zaznacza przy tym, iż istnieje możliwość wyodrębnienia zapisów księgowych związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w oparciu o Przedmiot Transakcji (przychodów, kosztów, należności, zobowiązań). W konsekwencji, w oparciu o prowadzoną ewidencję księgową oraz wewnętrzne dokumenty księgowe i finansowe, Zbywca jest w stanie sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat, odzwierciedlające sytuację majątkową oraz wynik działalności Przedmiotu Transakcji.
Wymienione powyżej składniki materialne i niematerialne co do zasady umożliwią samodzielne wykonywanie określonych zadań gospodarczych i pozwolą na efektywne prowadzenie określonej działalności gospodarczej przez Nabywcę po przeprowadzeniu Transakcji. Przedmiotowy zespół składników materialnych i niematerialnych pozwoli na efektywne i niezakłócone kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę zarówno bez konieczności angażowania kluczowych składników majątku (niebędących Przedmiotem Transakcji), jak i podejmowania dodatkowych, istotnych działań faktycznych lub prawnych, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Przedmiot Transakcji.
Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy i powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na działalność w zakresie produkcji (`(...)`), będący przedmiotem sprzedaży, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Będący przedmiotem sprzedaży zespół składników materialnych i niematerialnych charakteryzuje się wyodrębnieniem na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Jak wynika z opisu sprawy, majątek w momencie sprzedaży stanowić będzie wyodrębniony w ramach struktury organizacyjnej zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w zakresie produkcji (`(...)`), do których będzie można przypisać koszty i przychody oraz które cechować będzie zdolność do tego, aby stanowić niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo, zdolne do realizacji dotychczasowych zadań gospodarczych.
Zatem Przedmiot Transakcji, na który składa się zespół składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami) związany z prowadzoną działalnością w zakresie produkcji (`(...)`), stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji planowana jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43–300 Bielsko–Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili