Interpretacja dotyczy możliwości odliczenia podatku VAT przez park narodowy od wydatków na remont i konserwację obiektów znajdujących się w rezerwacie, w ramach projektu dofinansowanego ze środków publicznych. Organ podatkowy uznał, że park narodowy nie ma prawa do odliczenia VAT od tych wydatków, ponieważ działania te są związane z realizacją zadań statutowych parku, a nie z działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Efekty projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W związku z tym, warunek dotyczący wykorzystywania nabywanych towarów i usług do czynności opodatkowanych, niezbędny do odliczenia podatku naliczonego, nie został spełniony.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2021 r. (data wpływu 24 września 2021 r.) uzupełnionym pismem z 29 października 2021 r. (data wpływu 29 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 29 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Do zadań parków narodowych należy w szczególności (por. art. 8b uOP):
1. prowadzenie działań ochronnych w ekosystemach parku narodowego, zmierzających do realizacji następujących celów: zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów (za: art. 8 ust. 2 uOP);
2. udostępnianie obszaru parku narodowego na zasadach określonych w planie ochrony, o którym mowa w art. 18 uOP lub zadaniach ochronnych, o których mowa w art. 22 uOP i w zarządzeniach dyrektora parku narodowego;
3. prowadzenie działań związanych z edukacją przyrodniczą.
Dodatkowo, parki narodowe mogą wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2168, dalej uSDG).
II. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej uPTU) park narodowy będący państwową osobą prawną jest podatnikiem podatku od towarów i usług jednocześnie korzystając z zapisów art. 15 ust. 6 uPTU nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane.
III. Park narodowy prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów wydatki na finansowanie zadań określonych w ustawie, o których mowa w ww. pkt. I niniejszego wniosku.
IV. Przychodami parku narodowego są:
- dotacje z budżetu państwa;
- dotacje oraz pożyczki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
- wpływy z opłat, o których mowa w art. 12 ust. 3 uOP;
- wpływy z opłat pobieranych w związku z działalnością edukacyjną parku narodowego oraz za wstęp do obiektów związanych z tą działalnością;
- wpływy z tytułu wynajmu pomieszczeń, dzierżawy, najmu lub użytkowania nieruchomości;
- wpływy ze sprzedaży produktów uzyskiwane w ramach realizacji zadań wynikających z planu ochrony, o którym mowa w art. 18 uOP lub zadań ochronnych, o których mowa w art. 22 uOP;
- wpływy ze sprzedaży materiałów edukacyjnych, informacyjnych i naukowych;
- wpływy ze sprzedaży składników rzeczowych majątku ruchomego;
- wpływy wynikające z prowadzenia działalności rolniczej;
- wpływy z tytułu udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie;
- wpływy z opłat za udostępnianie informacji o zasobach przyrodniczych, kulturowych i kartograficznych;
- wpływy z tytułu nawiązek orzeczonych wobec sprawców skazanych za wykroczenia przeciwko środowisku;
- inne niewymienione przychody wynikające z działalności parku narodowego.
Przychodami parku narodowego mogą być:
- dobrowolne wpłaty;
- spadki;
- zapisy i darowizny;
- świadczenia rzeczowe;
- wpływy z przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochrony przyrody;
- środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;
- środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, inne niż środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;
- dotacje z budżetów jednostek samorządu terytorialnego przeznaczone na realizację zadań związanych z ochroną wartości przyrodniczych lub kulturowych regionu (por. art. 8h ust. 1 i dalsze uOP).
V. W związku z realizacją w partnerstwie projektu „(…)” w ramach Programu Operacyjnego (…), nakierowanego na działania o charakterze dobrych praktyk, związane z kompleksową ochroną (…) oraz (…), dokonano remontu i konserwacji (…) usytuowanej na terenie Rezerwatu (…).
Nadrzędnym celem Projektu realizowanego w partnerstwie ((…)) jest zadbanie o dobrostan (…) poprzez realizację takich zadań jak:
(…).
W ramach realizowanych przez (…) działań przeprowadzono remont i konserwację (…) usytuowanych na terenie Rezerwatu (…) – (…). Rezerwat (…) (R(…)) jest integralną częścią (…). (…).
Zgodnie z art. 8h ust. 1 pkt 4 oraz 12 ust. 3 uOP za zwiedzanie Rezerwatu (…) pobierane są opłaty dotyczące jedynie części osób zwiedzających. Bezpłatny wstęp do R(…) przysługuje bowiem wszystkim mieszkańcom Gmin (…), a także uczniom szkół i studentom odbywającym zajęcia dydaktyczne w Parku, opiekunom zorganizowanych grup dzieci i młodzieży oraz dzieciom do lat 4. Ponadto opłata ulgowa za wstęp przysługuje uczniom szkół oraz studentom, emerytom, rencistom i osobom z niepełnosprawnością wraz z opiekunami, a także żołnierzom służby czynnej.
Ponadto z pisma z 29 października 2021 r. − stanowiącego uzupełnienie do wniosku − wynika, że:
1. (…) utworzony na mocy ustawy o ochronie przyrody jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
2. Pytaniem są objęte jedynie wydatki poniesione w ramach realizacji projektu pn. „(…)” udokumentowane fakturami wystawionymi wyłącznie na Wnioskodawcę ((…)).
3. Projekt pn. „(…)” realizowany jest w Partnerstwie. Rolę Partnerów pełni (…) Jednostek Lasów Państwowych ((…)) oraz (…). Z każdym z Partnerów podpisane zostało porozumienie określające obowiązki i prawa stron. Stronami porozumienia są: Beneficjent Wiodący – (…) i Podmiot upoważniony do ponoszenia wydatków − Partner. Zapisy porozumienia opierają się na wzorze umowy o dofinansowanie będącej załącznikiem w konkursie. Każdy z Partnerów realizuje samodzielnie (zgodnie z umową o dofinansowanie) swoją część zadań w Projekcie i sprawozdaje się Beneficjentowi Wiodącemu (Liderowi) z ich wykonania.
4. Wnioskodawca nie jest Liderem Projektu, jest jednym z Partnerów realizowanego projektu.
5. Rolą Beneficjenta Wiodącego (Lidera), oprócz realizowania własnych zadań, jest również scalanie informacji od wszystkich Partnerów i sprawozdawanie się Instytucji Wdrażającej z realizacji Projektu. Obowiązki Beneficjenta Wiodącego określa umowa o dofinansowanie, natomiast obowiązki Partnerów określa porozumienie zawarte z Liderem (Beneficjentem Wiodącym).
6. Wnioskodawca będzie Właścicielem efektów, które zostaną wytworzone w trakcie realizacji Projektu. Każdy z Partnerów realizuje bowiem własne zadania i pokrywa tylko koszty związane z realizacją własnych zadań.
7. Środki finansowe stanowiące dofinansowanie realizowanych działań otrzymuje Beneficjent Wiodący (Lider) na własne konto bankowe i przekazuje Partnerom w formie refundacji już poniesionych i zatwierdzonych wydatków.
8. Partnerzy nie przekazują żadnych środków finansowych Beneficjentowi Wiodącemu ani innemu Partnerowi.
9. Nie ma miejsca przekazywanie wkładów własnych/środków finansowych przez Partnerów na rzecz Lidera. Każdy Podmiot jest zobowiązany do zapewnienia wkładu własnego na rzecz realizacji własnych zadań.
10. Przekazywanie wkładów własnych/środków finansowych przez Partnerów na rzecz Beneficjenta Wiodącego nie ma miejsca.
11. Beneficjent Wiodący otrzymuje środki na własne konto wskazane w umowie o dofinansowanie po zatwierdzeniu wniosku o płatność. Po ich otrzymaniu przekazuje na wydzielone przez Partnerów konto bankowe w formie refundacji poniesionych wydatków lub zaliczki. Środki z dofinansowania, które wpływają na konto Beneficjenta Wiodącego, dotyczą rozliczenia otrzymanej zaliczki i refundacji konkretnego częściowego wniosku o płatność, zgodnie z harmonogramem określonym w umowie o dofinansowanie. Po uzyskaniu rozliczenia wniosku środki uzyskane z dofinansowania przekazywane są Partnerowi, którego wydatki znajdowały się w rozliczonym wniosku. Środki nierozliczone w ramach zaliczki, przekazywane są w formie refundacji wydatków. Refundacja w wysokości odpowiadającej kwocie dofinansowania dokonana przez Beneficjenta Wiodącego, następuje na podstawie udokumentowanych poniesionych wydatków, na konto wskazane w porozumieniu przez Partnera.
12. Efekty realizacji Projektu pn. „(…)” związane są z działalnością statutową (…), będą więc wykorzystywane jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy (…) ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków na (…) usytuowanych w R(…) ponoszonych w związku z realizacją Projektu związanego z (…) w Polsce, jeżeli wszelkie działania służą ochronie gatunku i przyrody, czyli działalności statutowej, a nie działalności gospodarczej?
Zdaniem Wnioskodawcy, (…) utworzony na mocy ustawy o ochronie przyrody jest podatnikiem VAT czynnym, a realizacja projektu polegającego na „(…)” nie służy czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Realizowane działania nie wiążą się z oferowaniem odpłatnych usług bądź towarów na rynku i nie są związane z działalnością usługową ani Wnioskodawcy sprawującego nadzór nad całością Projektu, ani Partnerów. Podmioty zaangażowane w realizację Projektu nie prowadzą działalności opodatkowanej VAT w obszarze, którego dotyczy Projekt. Biorąc pod uwagę fakt, iż środki otrzymane na realizację projektu „(…)” mają służyć do zachowania dobrostanu (…) (realizacja zadania nałożona odrębnymi przepisami prawa), a działania te nie wpłyną na zwiększenie przychodu, to nie ma podstaw do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT. Pomimo iż wydatki niezbędne do realizacji projektu objęte są podatkiem od towarów i usług, jednak zakupione towary i usługi nie będą służyły działalności opodatkowanej VAT, ale działalności statutowej Parku.
W ocenie Wnioskodawcy, nie ma więc możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w cenie nabywanych towarów i usług polegających na (…) usytuowanych w Rezerwacie (…) realizowanych w ramach projektu „(…)”, gdyż działanie to ani nie spowoduje zabezpieczenia osiąganych przychodów, a tym bardziej nie przyczyni się do wzrostu przychodów z tytułu prowadzonej działalności. Realizowany na terenie R(…) Projekt nie zakłada wytworzenia nowej infrastruktury edukacyjnej/turystycznej udostępnianej do zwiedzania, a jedynie wykonanie remontu i konserwacji (…) usytuowanych od strony niedostępnej i niewidocznej dla osób zwiedzających R(…) (turystów), tj. od strony (…), których głównym celem jest zapobieganie wtargnięciu (…) zwierząt dziko żyjących czy drapieżników, a więc (…) w celu zachowania dobrostanu (…). Prowadzenie (…). Ani konserwacja, ani remont (…) nie przyczynił się do zwiększenia przychodu Parku, tylko do zapewnienia dobrostanu (…).
Aby pozostać w zgodzie z zasadami dotyczącymi Projektu i aby sprostać wymogowi związanemu z bezpłatnym udostępnieniem powstającej infrastruktury, środków pochodzących z Projektu nie wykorzystano na wykonanie prac ani nakładów w części R(…) udostępnionej dla zwiedzających gdzie pobierane są opłaty, na przykład ogrodzeń oddzielających turystów od zwierząt, tarasów widokowych, miejsc odpoczynku itp.
W przekonaniu (…), podjęte działania są zgodne z wnioskiem/umową dofinansowania oraz indywidualną interpretacją podatkową wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (…) grudnia 2018 r., znak sprawy: (…), zgodnie z którą przeznaczenie środków na zachowanie dobrostanu (…) przy braku zwiększenia przychodu z tego tytułu nie daje podstaw do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT, gdyż jest wyrazem działalności statutowej, a nie przejawem działalności gospodarczej. Połączenie działań ochronnych (statutowych, nie przynoszących przychodów) oraz działań, z którymi związane jest osiąganie przychodów, w tej samej lokalizacji, wymaga dołożenia najwyższej staranności w analizie kosztów, w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług (a tym samym jego kwalifikacji w Projekcie).
Zdaniem Parku, sama lokalizacja (…) na terenie R(…) nie daje prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż działania nakierowane na (…) należą do działalności statutowej i nie przynoszą przychodów. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, (…) nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na (…) usytuowanych w R(…) ponoszonych w związku z realizacją Projektu związanego z (…), jeżeli wszelkie działania służą ochronie gatunku przyrody, czyli działalności statutowej, a nie działalności gospodarczej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1098) formami ochrony przyrody są parki narodowe.
W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy o ochronie przyrody park narodowy tworzy się w celu zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów.
Stosownie do art. 8a ust. 1 ww. ustawy o ochronie przyrody park narodowy jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.).
Jak stanowi art. 8b ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, do zadań parków narodowych należy w szczególności:
Parki narodowe mogą wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. prawo przedsiębiorców (Dz. U z 2021 r. poz. 162), z ograniczeniami wynikającymi z ustawy (art. 8b ust. 2 ustawy o ochronie przyrody).
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z realizacją w partnerstwie projektu „(…)” w ramach Programu Operacyjnego (…), nakierowanego na działania o charakterze dobrych praktyk, związane z (…), dokonał remontu i konserwacji (…).
Wnioskodawca wyjaśnił, że nadrzędnym celem Projektu realizowanego w partnerstwie ((…)) jest zadbanie o dobrostan (…) poprzez realizację takich zadań jak:
(…).
W ramach realizowanych przez (…) działań przeprowadzono remont i konserwację (…) usytuowanych na terenie Rezerwatu (…) – (…).
Wnioskodawca będzie Właścicielem efektów, które zostaną wytworzone w trakcie realizacji Projektu. Każdy z Partnerów realizuje bowiem własne zadania i pokrywa tylko koszty związane z realizacją własnych zadań. Partnerzy nie przekazują żadnych środków finansowych Beneficjentowi Wiodącemu ani innemu Partnerowi. Nie ma miejsca przekazywanie wkładów własnych/środków finansowych przez Partnerów na rzecz Lidera. Każdy Podmiot jest zobowiązany do zapewnienia wkładu własnego na rzecz realizacji własnych zadań. Przekazywanie wkładów własnych/środków finansowych przez Partnerów na rzecz Beneficjenta Wiodącego nie ma miejsca. Efekty realizacji Projektu pn. „(…)” związane są z działalnością statutową (…), będą więc wykorzystywane jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego powstały wątpliwości Wnioskodawcy co do prawa do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami na remont i konserwację (…) usytuowanych w R(…) ponoszonych w związku z realizacją Projektu związanego z (…).
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizacji projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji ww. projektu.
Podsumowując, (…) nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na remont i konserwację (…) usytuowanych w Rezerwacie (…) (R(…)) wykonanych w związku realizacją projektu pn. „(…)”.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili